장음표시 사용
21쪽
BUCOLICA. ECL. IV. Di bora, nee magnOS metuent armenta leones.
ipsa tibi blandos fundunt cunabula flores. Iccidui ct serpens, ct sallax herba Veneni Iccidet; Assyrium Volgo nascetur amomum. 25Kt simul heroum laudes et sacta parenti8 Iam legero et quae Sit poteris cognoscere Virtu'Molli paulatim flavescet campus ariSin, I ncultisque rubens pondebit sentibus uva, Et durao quercus sudabunt roscida mella. 30 Pauca tamen Suberunt priscae vestigia fraudis, Quae temptare Thetim ratibus, quae cingere muriS Oppida, quae iubeant telluri infindere Suleos. Λltor erit tum Tiphys, et altera quae Vehat Argo Delectos heroas; erunt etiam altera bella, 35 Atque iterum ad Troiam magnus mittetur Achilles. Hinc, ubi iam firmata virum te secerit aeta S, Cedet et ipse mari Vector, nec nautica sinUS Mutabit merces: omnis seret omnia tellus. Non rastros patietur humus, non Vinea falcem; Robustus quoque iam tauris iuga solvet arator; Nec varios discet mentiri lana coloreS, Ipse sed in pratig aries iam Suave rubenti Murice, iam croceo mutabit vellera luto; Sponte Sua sandyx paSeentis VeStiet agnOS. 45 Talia saecla, suis dixerunt, currite, fuSisC0ncordes stabili satorum numine Parcae. Adgredere O magnos-nderit iam tempuS-honoreS, Cara deum suboles, magnum Iovi8 incrementum lΑSpice conveXO nutantem pondere mundum, 50 Terrasque tractusque maris caelumque Profundum, A Spice, Venturo laetantur ut omnia saeclolo mihi tam longae maneat pars ultima Vitae, Spiritus et, quantum sat erit tua dicere facta: Non me carminibus vincet nee Thracius OrsheUS, . 55 Nec Linus, huic masser quamvis atque huic pater udSit, Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo.
Pan etiam, Arcadia mecum si iudice certet, Pan etiam Arcadia dicat se iudice victum. InciPe, ParVe Puer, riSu cogno8cere matrem: MMatri longa decem tulerunt fastidia menSeS;
22쪽
Incipe, parvo puer: cui non riSere parentes, Nec deus hunc mensa, dea nec dignata cubili est.
M. CUR non, Mopse, boni quoniam convenimus ambo, Tu calamos inflare leviS, ego dicere VerSUS, Hic corylis mixtas inter considimus ulmos l . Tu maior; tibi me est aequum parere, Menalca, Sive sub incertas Zephyris motantibus umbras, 5 Sive antro potius Succedimus. Aspice, ut antrum Silvestris raris sparsit labruSea racemis.
e. Montibus in nostris solus tibi cortat Amyntas. o. Quid, si idem certet Pho iam Superare canendo rm. Incipe, Mopse, prior, si quos aut Phyllidis ignis, Aut Alconis habes laudes, aut iurgia Codri. 11 Incipe; pascentis servabit Tityrus haedos. Mo. Immo haec, in Viridi nuper quae corticu sagi Carmina descripsi et modulans alterna notavi, Exportar: tu deinde iubeto ut certet Amyntas. 15Me. Lonta salix quantum pallenti codit olivae, Punicois humilis quantum Saliunca rosetis, Iudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas. o. Sed tu desine plura, puer; SUCCOSSimus antro. Exstinctum Nymphae crudeli funere Daphnim 20 Flebant; vos coryli testes ot flumina Nymphis; Cum conpleXa Sui corpus miserabile nati Atque deos atque u8tra Vocat crudelia mater. Non ulli pastos illis egero diebus Frigida, Daphni, boves ad flumina; nulla nec amnem 25 Libavit quadrupes, nec graminis attigit herbam. Daphni, tuum Poenos etiam ingemuisse leones Interitum montesque seri silvaeque loquuntur. Daphnis et Armenias curru subiungere tigris Instituit, Daphnis thiasos inducere Bacchi 30 Et foliis lonias intexero mollibus hastas. Vitis ut arboribus decori est, ut vitibus UVae, Ut gregibus tauri, segetes ut pinguibu8 arvi
23쪽
11 BUCOLICA. ECL. V. Tu decus omne tuis. Postquam te sata tulerunt, Ipsa Pales agros atque ipso reliquit Apollo. 35
Grai ia Saepe quibus mandavimus hordea Aulcis, Infelix lolium et steriles nascuntur avenae; Pro molli viola, Pro Pursureo narciSSO, Carduus et spinis surgit paliuru8 acutis.
Spargito humum soliis, inducito sontibus umbras, 40 Pastores ; mandat fieri sibi talia Daphnis;
Et tumulum facite, et tumulo superaddite carmen ἰDaphnis ego in silvis, hinc usque ad Sidera notus, MFormosi pecoris cuStos, formOSior ipse. e. Talo tuum carmen nobiS, divine poeta, Quale sopor fe88is in gramine, quale per aeStum
Dulcis aquae saliente Sitim restinguere riVO. Nec calamis Solum aequiparaS, Sed Voce magiStrum.
Fortunate puer, tu nunu eris alter ab illo. i Nos tamen haec quocumque modo tibi nostra vicissim 50 Dicemus, Daphnimque tuum tollemus ad astra; Daphnin ad astra seremus: amavit nos quoque Daphnis. Vo. An quicquam nobis tali sit munere maius lEt puer ipse fuit cantari dignus, et ista
Iam pridem Stimicon laudavit carmina nobis. 55Me. Candidus insuetum miratur limen Olympi Sub pedibusque videt nubes et sidera Daphnis.
Ergo alacris Silvas et cetera rura Voluptas
Panaque pastoreSque tenet Dryadasque puellas. Xoc lupus insidias pecori, nec retia cervis 60 Illa dolum meditantur ; amat bonus otia Daphnis. psi laetitia voces ad sidera iactant Intonsi montes ; ipsae iam carmina PUPOS, spsa sonant arbusta: deus, deus ille, Menalcat Sis bonus o felixque tuisl en quattuor aras : 65 Keco duas tibi, Daphni, duas altaria Phoebo. Pocula bina novo spumantia lacte quot annis raterasque duos statuam tibi pinguis Olivi, si multo in primis hilarans convivia Baccho, knte lacum, si frigus erit, si me8Si8, in umbra, 70Cina novum fundam calathis Ariusia nectar. antabunt mihi Damoetas et Lyctius Aegon; 8altantis Satyros imitabitur Alphesiboeu8.2
24쪽
12 P. VERGILI ΜARONISHaec tibi semper oriant, et cum sollemnia vota Reddemus Nymphis, et cum lustrabimus agros. 7ξDum iuga montis aper, fluvios dum piscis amabit,
Dumque thymo pascentur apes, dum rore cicada Semper honos nomenque tuum laudeSque manebunt.
Ut Baccho Cororique, tibi sic vota quot annis Agricolae lactent; damnabis tu quoque Votis. 80Mo. Quae tibi, quae tali reddam pro carmino dona δNam neque me tantum venientis sibilus austri, Noe percussa iuvant fluctu tam litora, nec quae Saxosas inter decurrunt flumina Valles. Me. Hac te nos fragili donabimus ante cicuta. ' MHaec nos, FormoSum Corydon ardebat Alexim, Haec Dadem docuit, Cuium pecus i an Melibosei ΤMo. At tu Sume Pedum, quod, me cum SaePe rogaret, Non tulit Antigones-et erat tum dignus amari Formosum Paribus nodia atque aere, Menalca. i m
VARUS. PRIMA Syracosio dignata est ludere Versu Nostra noe erubuit silvas habitare Thalia. Cum canerem reges et proelia, Cynthius aurem Vollit, ob admonuit: Pastorem, Tityre, pinguis Pascere Oportet Ovis, deduetum dicere carmen. 5Nune NO-namque super tibi erunt, qui dicere laudes, Vare, tum cupiant ot tristia condere bella Agrestem tenui meditabor arundine Musam. Non iniussa cano. Si quis tamen haec quoque, Si quis Captus amore leget, te nOStrae, Vare, myricae, 10 Te nemus omne canet; nec Phoebo gratior ulla est, Quam sibi quae Vari praescripSit pagina nomen. Pergite, Pierides. Chromis et Mnasylos in antro Silenum pueri somno viderei iacentem, Instatum hesterno Venas, ut Semper, Iaccho: 15 Sorta procul tantum capiti dolapsa iacebant, Et gravis attrita pendebat cantharus aBSn. AdgreSSi am saepe Senex Spe carminis ambo Luserat-iniiciunt ipsis ex Vincula Sertis.
25쪽
BUCOLICA. ECL. VI. 13 Addit so sociam timidisquo supervenit Aegio, NAugio, Naiadum pulcherrima, iamque videnti
Sanguineis frontem moris ut tempora pingit. Illo dolum ridens, Quo vincula nectitis ' inquit. Eolvite me, pueri; Satis est potuisse videri. Carmina, quae VoltiS, cogn0Scito ; carmina Vobis, 25 Huic aliud mercedis erit. Simul incipit ipso.
Tum Vero in numerum Faunosque ser quo Videres Ludere, tum rigidas motare cacumina quercuS; Noc tantum Phoebo gaudet Parna8ia rupe8, Noc tantum Rh0dopo miratur et Ismarua orphea. 30l Namque. canebat, uti magnum per inane coactat Semina terrarumque animaeque marisque suissent
Et liquidi simul ignis; ut his exordia primis
omnia et ipse tener mundi concreverit orbis; Tum durare solum et discludoro Nerea ponto 35i Coeperit et rerum paulatim sumere formaS ;Iamque novum terrae Stupeant lueeScere Solem,
Altius atque cadant submotis nubibus imbres; 'Incipiant Silvao eum primum Surgere, cumque Rara per ignaros errent animalia montis. 40 Hinc lapides Pyrrhao iactos, Saturnia regna, Caucasiasque refert volucres furtumque Promethei. His adiungit, Hylan nautae quo fonto relictum Clamassent, ut litus, Hyla, Hyla, Omne Sonaret; Et fortunatam, Si numquam armenta fuiSSent, UPasiphaen nivei solatur amore iuvenci. Ah, virgo infelix, quac te dementia copiti Proetides inplerunt salsis mugitibus agros: At non tam turpis pecudum tamen ulla secuta est Concubitus, quamvis collo timuisset aratrum 50 Et saopo in levi quaesisset cornua fronte. Ah, virgo infelix, tu nunc in montibus erras:
Illo, latus niveum molli fultus hyacintho, Ilice sub nigra pallentis ruminat herbas, Aut aliquam in magno sequitur grege. Claudite,NymPhao, Dictaeae Nymphae. nemorum iam claudite Saltus, 56 Si qua lario serant oculis sese obvia nOStriSErrabunda bovis vestigia; forsitan illum, Aut herba captum viridi, aut armenta Secutum,
26쪽
Porducant aliquae stabula ad Gortynia vaccae. Tum caniι Hesperidum miratam mala puellam; Tum Phaethontiadas musco circumdat amarae
Corticis, atque Solo proceras erigit alnos./Tum canit, errantem Permessi ad sumina Gallum Aonas in montis ut duxerit una Sororum, Utque viro Phoebi chorus adsurrexerit Omnis Ut Linus haec illi, divino carmine pastor, et Floribus atque apio crinis ornatuS amaro, Dixerit: Hos tibi dant calamos, en accipe, MuSao, ASeraeo quos ante Seni, quibus illo s0lebat Cantando rigidas deducere montibus OrnOS.
His tibi Grynei nemoris dicatur origo, Ne quis sit lucus, quo Se plus iactet Apollo. Quid . loquar, aut Scyllam Nisi, quam fama sociata est e
Candida succinctam latrantibus inguina monstris Dulichias vexasse rates et gurgite in alto Ahi timidos nautas canibus lacerasse marinis, Aut ut mutatos Terei narraverit artuS, Quas illi Philomela dapes, quae dona Pararit, Quo cursu deserta petiverit, et quibus ante Infelix sua tecta supervolitaverit alis lomnia, quae, Phoebo quondam meditanto, beatus Audiit Eurotas iussitque edi8cere lauruS, Ille canit: pulsae reserunt ad Sidera vallos; Cogere donec ovis Stabulis numerumque referri Iussit et invito processit Vesper Olympo.
M. FORTE sub arguta consederat ilice Daphnis, Compulerantque greges Corydon et Thyrsis in unum, Thyrsis ovis. Corydon distentas lacto capellas, Ambo florentes aetatibus, ArcadeS ambo, Et cantare pares, et reSpondere Parati. e Huc mihi, dum teneras defendo a frigore myrtos,
ir gregis ipse caper deerraverat; atque ego Daphnim Aspicio. Illo ubi me c0ntra videt: Ocius, inquit,
27쪽
BUCOLICA. ECL. VII. 15Iue ades, o Melibocul capor tibi salvus et haedi; St, si quid cessaro potes, requiesco sub umbra. 10t Iuc ipsi P0tum venient pur prata iuvenci; Iic viridis tenora praetexit arundine ripas
Quid saceremi neque ego Alcippen, neque Phyllida habebam, opulsos a laete domi quae clauderet agn08; 15 Et certamen erat, Corydon cum ThyrSide, magnum. Posthabui tamen illorum mea Seria ludo. Alternis igitur contendero versibu8 ambo Ioepere; alternos Musae meminisse volebant. Hos Corydon, illos reserebat in ordine Thyrsis. NI Nymphae, noster amor, Libethrides, aut mihi
Quale meo Codro, concedite; proxima Phoebi versibus illo facit; aut, si non POSSUmUS OmneS, Hic arguta sacra pendebit fistula pinu. T. Pastores, hedera nascentem Ornate Poetam, rat Arcades, invidia rumpantur ut ilia Codro ;Aut, si ultra placitum laudarit, baccharo frontem Cingite, ne vati noceat mala lingua futuro. C. Saetosi caput hoc apri tibi, Delia, Parvus
Et ramosa Micon vivaeiS cornua eorVi. 30
Si proprium h0c fuerit, levi de marmore tota
Puniceo stabis suras evineta cothurno.
TSinum lactis et haec te liba, Priape, quot annis
Exspectare sat eSt: cuStoS es pauperis horti. Nunc te marmoreum pro tem90re fecimu8; at tu, 35 Si fetura gregem Suppleverit, aureUS OSto.
C. Norine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblae, Candidior cycnis, hedera sormosior alba, Cum primum pasti repetent praeSepia tauri, Si qua tui Corydonis habet te cura, Venito. 40 T. Inimo ego Sardoniis videar tibi amarior herbis, Horridior rusco, proiecta Vilior alga, Si mihi non haec lux toto iam longior anno QSt. Ito domum pasti, si quis pudor, ite iuvenci. C. Muscosi sontes et somno mollior herba, MEt quae vos rara viridis tegit arbutus umbra,
28쪽
16 P. VERGILI MARONIS Solstitium suc0ri defendite; iam venit aestas Torrida, iam laeto turgent in Palmite gemmau. T. Hic focus ut taedae pingues, hic plurimus ignis Semper, et adsidua postes fuligino nigri: ' ιHic tantum Boreae curamus frigora, quantum Aut numerum lupus, aut torrentia flumina ripas. 6. Stant et iuniperi ot castaneae hirsutae; Strata iacent passim sua quaque Sub arbore poma ;Omnia nunc rident; at si formosus Aloxis ' ι Montibus his abeat, videas et flumina sicca. T. Aret ager; vitio moriens sitit auris herba; Liber pampineas invidit collibus umbras: lPhyllidis adventu nostrae nemus omne Virebit, Iuppiter et laeto duscendet plurimuS imbri. M C. Populus Alcidae gratissima, Vitis Iaccho, FormOSae myrtus Vonori, sua laurea Ph0ebo ;1'hyllis amat corylos : illas dum Phyllis amabit, Nee myrtus vincet corylos, nee laurea Phoebi. T. Fraxinus in silvis pulcherrima, pinus in h0rtis, MPopulus in fluviis, abios in montibus altis ;Saepius at si me, Lycida formOSe, revisa8, Fraxinus in silvis cedat tibi, pinus in horti8.M. Haec memini, et victum frustra contendero Thyi Sim. Ex illo Corydon Corydon ost tempore nobis. N
PASTORUM Musam Damonis et Alphesiboei. Inmemor herbarum quos est mirata iuvenca Cortantis, quorum Stupefactae carmine lynces, Et mutata suos requierunt flumina cuPSUS, Damonis Musam dicemus et Alphesiboei. 5Tu mihi seu magni superas iam saxa Timavi, Sive oram Illyrici legis aequoris, en erit umquam
Illo dies, mihi cum liceat tua dicere saetat En erit, ut liceat totum mihi ferre per orbem S ala Sophocleo tua carmina digna cothurno i 10
29쪽
17 BUCOLICA. ECL. VIII. x to principium, tibi desinet. Accipo iussis
armina coepta tuis, atque hanc Sino tempora circuml uter vieti tuis hederam tibi serpere laurus. Frigida vix caelo noctis decesserat umbra, Jum r0s in tenera pecori gratissimus herba, 15 incumbens tereti Damon sic coepit Olivae. D. Nascere, praeque diem VenienS age, Lucifer, ulmum, Joniugis indigno Nisae deceptus amore um queror, et divos, quamquam nil testibus illis 'rofeci, extrema moriens tamen adloquor hora. 20ncipe Maenalios mecum, mea tibia, Vel SUS. Maenalus argutumque nemus pinosque loquentis lamper habet; semper pastorum ille audit amoreS, 'anaque, qui primus calamos non passus inertiS. Uncipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSuS. 25Mopso Nisa datur: quid non Speremus amanteSi ungentur iam grypes equis, aeVoque Sequenti uni canibus timidi venient ad pocula dammae. dopse, novas incide saces: tibi ducitur uxor; sparge, marite, nuces : tibi deserit Hesperus Oetam. 30 ncipe Maenalios mecum, mea tibia, Vel Sus. J digno coniuncta viro, dum de8piciS Omnis, Dumquo tibi est odio mea fistula dumque capellae Hirsutumque supercilium promiSSaque barba,
ec curaro deum credis mortalia quemquami asincipe Maenalios mecum, mea tibin, Vel SUS. saepibus in nostris parvam te roscida mala Dux ego Ve8ter eram-Vidi cum matre legentem. Alter ab undecimo tum me iam neceperat annus; fani fragilis poteram ab terra contingere ramos. 40
t vidi, ut periit ut me malus abstulit errori incipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. unc scio, quid sit Amor; duris in cotibus illum t Tmaros, aut Rhodope, aut extremi Garamantes,
Seu generis noStri puerum nee Sanguinis edunt. Mincipe Maenalios mecum, mea tibia, VerSUS. saevus Amor docuit natorum sanguine matrem ommaculare manus; crudelis tu qu0que, mater;
rudelis maior magis, an puer inprobus ille 'fnprobus illo puer; crudelis tu quoque, mater. 50
30쪽
Incipe Maenalios mecum, mea tibia, Ver8u8. Nunc et ovis ultro fugiat lupus, aurea dumo Mala ferant quercus, narci880 n0reat alnus Pinguia corticibus sudent olectra myricae,
Certent et cycnis ululae, sit Tityrus OrΡheus, Morpheus in silvis, inter delphinas Arion,
Incipe Maenalios mecum, mea tibia, Ver8u Omnia vel medium sunt mare. Vivite, Silvae: Praeceps aerii specula de montis in undas Deserar ; extremum hoc munus morientis habeto. ec Desino Maenalios, iam desine, tibia, VerSu8.
Dicite, PIerldeS ; non Omnia p08Sumus omnes. er aquan et molli cingo haec altaria vitta, Verbenasque adole pinguis ot maScula tura: 65 Coniugis ut magicis sanos avertere SacriSExperiar sensus; nihil hic nisi carmina desunt. Ducito ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. Carmina vel caelo possunt deducere Lunam;
Carminibus Circo socios mutavit Ulixi; ' jbFrigidus in pratis cantando rumpitur anguis. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. Torna tibi haec primum triplici diversa colore Licia circumdo, terque haec altaria circum Estigiem duco; numero deus inpare gaudet. 75 Ducito ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. Necto tribus nodis ternos, Amarylli, colores; Nocte, Amarylli, modo, et, Veneris, die, Vincula necto. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. Limus ut hic durescit et haec ut cera liquescit 90 Uno codemque igni, Sic nostro Daphnis timore. Sparge molam, et fragilis incende bitumine laurus. Daphnis me malus urit, ego hanc in Daphnide laurum. Ducito ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. Talis amor Daphnim, qualis cum fe8sa iuvencum 85 Per nemora atque altos quaerendo bucula luc0s Propter aquae rivum viridi procumbit in ulva, Perdita, nec serae meminit decedere nocti, Τalis am0r teneat, nec sit mihi cura moderi. MDucite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.