Simonis Simonii ... De vera nobilitate

11쪽

formatus, milippi patris voluntate fuit. In pari itas τt ea qua pietatiis punt, in praesentia mittam auitae gloriae

stimulo, naturae bonitat paretumst e,educationss s in istitionis conditione, quis non steret, parem ais etiam maiorem

fortunae prosteritatem in augendo imperis , CH ISTA AN V M Principem , christiani mi Principis Augusti Ducis Saxonia an Electorissilium, consequuturum fHaec igitur ars alia merita tua Augustissime Priae quia infinita sunt, quis enumerabit f quia diuina, quis aestimare Ῥnquam, ne dum aequare sati s poterit f Restat,

γt libere fateamur, hoc nostrum munu culum, cum ex sua, tum vero multo magis ex rua dignitate stellatum, permiaruum esse, vilissimum, tenuissimums: Et quiis neget 'Attamen DE 0 ipsi immortali, Optimo, maximos totius huius ritiastaliis Monarcia, nos homines sacra facimus, vota Osserimus, laudes canimus,quae ipse super Omnes clementissimus, non mori ilara babet, sed etiam quantulla risus A reri ultro benignissimus petit . Nes ista nunc alio nomina dedicantur Tibi, quam ut grati Obberuantissimis serui animum, quasi arrba quadam declarem, qua me non movi non liberet a debito, sed obstrictiorem etiam reddatefacere nos una fidem uult debiti, quod essi prope infinia rum. stuicquid igitur dem,nunquam satis erit. me certam .et: SH s illud quos certistimum: Magnanimum Au

12쪽

putatarum, quia bonorum omnium vel aesentium vel futurorum possissisne eumfluendo ηοημ, libentissime cegam. Spem habeo aliquam in temporis interuallo: s liter alitas tua e ciet, ut multo plura maior iam a me carpta, s ex parte absoluta, nomini tuo Augustissimo Gare possim . Nune quando maiora non babeo, biis quantulistuns,ne quaese

Princeps humani simo Oendaris: Sed faueas potius τι curtisti mea industriae diligentiai, quam in optimis r Eisimilis Philostpbiae Aristotelicae ae Medicinae Hippocraticae studiis non mediocrem, per omne meum πικrempus posui: mes ut antenc, ita deinceps com mendatissimum pro tua summa Clementia uelis babere. Vivat Exceptas tua

M. D. LXXII.

13쪽

formatus, milippi patris voluntate fuit. In pari itas

olea quae pietatis sunt, in praesentia mittam auita gloria

stimulo, naturae bonitate aretumst e, Hucationiis s institutionis conditione, quis non steret, parem ais etiam maiorem

fortuna prosteritatem in augendo imperis, CHRIS TAA N V 2 1 Priveipem, Christiani mi Principis AnguinDucis D 'nia ars Electoris filium, conferuuturum fme igitur ars alia merita tua Augustissime Prin- rapi quia infinita sunt, quis enumerabit f quia diuina, qui is

aestimare Ῥnquam, ne dum aequare satis poterit 1' Restat, ωt libere fateamur, bae nostrum munusculum, cum ex sua, tum vero multo magis ex rua dignitate stellatum, permnruum esse, vilissimum, renuissimums: Et quiis neget 'Attamen DE0 ipsi immortali, optimo, maximos totius huius niuersitati s Monaraba, nos homines sacra facimus, γοω uberimus, lauris canimus,quae ipsesuper omnes clementissimissi non modo chara babet, sed etiam quantulacuta usti oreri ultro benigni λω petit. Nes ista nunc alio nomina dedicantur Tibi, quam ut grati obseruantisimis serui animum, quasi arrba quadam declarem, qua me non modo non liberet a debito, sed obstrictiorem etiam reddat: facere nos una fidem uult debiti, quod prope infiniarum. stuiuuid igitur dem,nunquam satis erit. Hoc certum .et: SH s illud quos certissimum: Magnanimum Au

14쪽

putatarum, quia bonorum Omnium uel aesentium velfut rorumposessione eumfluendo non , libentissime cedam. Spem habeo alisuam in temporis interuallo: s liberalitas tua effriet, τι multo plura maioras iam a me cura, ct ex parte alsoluta, nomini tua Augustissimo dicare possim . Nune quando maiora non habeo, ias quantulistuns ne quaese Princeps humanissimeI Ufendaris: Sed faueas potius τι carpisti mea industriae diligentias, quam in optimis re- , asiissis Philoseptiae Aristotelica ae Medicinae Hippocratica studi' non mediocrem, per omne meum virgrem sposui: mes ut antensi ita deinceps commendatissimum pro tua summa Clementia ueliis babere. Vivat Excelpras tua disti Eme felici times . nil Anno

aristi

15쪽

Conuerso Graecorum, quae in tota ista tra atione

leguntur, habetur in sine libri. Allegare autem Graeca hic uoluimus, quod non minima totius controuersiae pars, indictionibus ipsis sita sit. Adde, quod non ubiq; bene conuersa habentur: versionem autem mutare ego nolui, ne esset qui suspicaretur, maiorem

emphasin uel significationem verbis latinisi a me fuisse additam, quam Graeca ip9 secum afferrent.

Vt Mendosa haec pauca & mutilata loca, quae opere iam excuso deprehensa sunt, priusquam libellum legas,' hoc pacto corrigas atq; restituas, etiam

Non dubitamus quin in sint etiam a lia nonnulla, praesertim quo ad' accentus, subdisinctiones σ puncta. Sed ea quod Iem Iint, i amet aequit in tua, corrigere loterit. INDE T

16쪽

Cap. LII. - Duo summa rum genera:

17쪽

Origo nobilitatis: varis causta eue Nobiles degenerent :

Cap. VI. Proponiantur tres quaestios, nes: Quale bonum Nobilistas : Fortuna bona & mala. Cap. VII. Genus uere nobile, ot sim,

18쪽

Laus: Virtus & scientia qua ratione honorentur, & qua

Cap. X L Sapientiaqus nobilitat: Costemplatio praestat actioni: ido i non tamen fac thob limrei ἡ

Cap XII. De diuisione Nobilitatis nos hu:i ε illi, Christiana nobilitas rei gQ liqv .Physica DCiuilis: Publica: Privata e Gradita nobilitatis

1tiones quatuor: Maternum

' penus. Quatenus nobilitet: roemina mare non calidior:

Non est monstrum: habet

suas virtutes.

p X II II. Nobilis nascitur. Eo fit: Ho

nor quamobrem expetatur:

19쪽

re . . Clarus honore dignus: Nobi, xiii , E lis innerosus dignior: princis

ceps: Solus Princeps propri)

cap :XV. Ap. Nqbilis possit ignobilis

Dum autem haec agunturi multa interim Aristotelis Ioca, nullia talia tum moralia, tu in phy sica argus

20쪽

SIMONIS SIMONII

PHIL. AC MED. DOCT

ET PROFESSORIS ELECTO

De vera Nobilitate

liber Vnus.

Scopus . partes tractationis: ordo earun. dem: methodus tractandi.

N omni disputatione quaetemere suscepta non sit, id de quo disputatur,tae , et suta maendiim est, vel ante omnia demonstrandum. Tunc demonstratur, cum incognitum est ac dubium an sit, at si sit ex se ipso euidens ac notum,r uocari in dubium sane non debet. Sic naturam esse non demonstrauit a Aristoteles, cum G lib. nfoui. α δ4φ0 m 'ifestum atq; omnibus p tens id videatur, ut non nisi per obscuriora demqnstrari queat. Quod si fiat, ridiculum est & eius hominis, qui reni per se notam, ab ea quae per se nota non est,quasi -των τυφλοῦ ut cum Aristo- tele loquar cum de coloribus ratiocinatur, dijudicare Α nequeat. orse