Exercitatio De hæresi Novatiana eique oppositis conciliis Carthaginiensi et Romano, historico-theologica / sub præsidio ... Johannis Schmidt ... submittit Stephanus Kenckelius. - Argentorati: Typis Friderici Spoor, 1651. - XI, 80 s. sub præsidio ...

발행: 연대 미상

분량: 102페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

Spiritum

Sanctum.

sic ex Philastrio Sixt. Senen Bibl. S. lib. 7 haeresia, dilut oblec . . a. Alii denique Apostolum de ba ui imo non iterando loqui dixerunt, ut sensus sit : Impossibile est semel σι totalά h. e. baptizatos , si relabantur, iterum renovari ad poenitentiam, id est, denuo baptizari seu iugi baptismo. Sic prope omnes Patres Graeci e Latini, etiam Scholasticorum princeps Thomas de Aq. Apostoli verba adversus Novatianum sumcienter se vindicalle arbitrantur. Verum enimvero commodissima adversus Novatiani objectiones solidissima est eorum sententia, qui Athanasii vestigjis insistentes, hunc locum, cum illis Christi Matth. 2, 3I, Marc. 3, 29, Luc. Ia, IO, de blasphemia seu peccato ir Spiritum S eiusdem sententiaeelse, statutini. Definitur alias peccatum illud , quod sit agnitae in conscientia approbatae veritatis destinato consilio facta abnegatio, cum voluntaria blasphemia&pertinaci abnegandi proposito con

juncta. De tali peccato hoc loco agi, liquido patebit singulas subjecti deseriptiones diligenter observanti. Loquitur Apostolus de iis,

si qui sunt illuminates φωJιΘisset: h. e. agnoverunt coelestis veritatis lucem ac evidentiam si qui gustaverunt donum coeleste; vivere iam in illis coepit Christus desper fidem sancita in illorum cordibus fuit spes haereditatis filiorum Dei. 3 Participes facti Spiritus S. Se ruisius prolabuntur, Christianam fidem agnitamque veritatem iterum abiiciunt. Et ij crucifigunt denuo sibimetipsis Dei filium, eundemque ostentui habent, hoc est, sita sponte,

neque ex infirmitate humana aut innata pusillanimitate, metu scilicet mortis, aliorumve impendentium periculorum, sed ex mera malitia&perversitate mentis contra internum Spiritus testimonium penitus deficiunt, quin Christum ipsum convitiis proscindunt. Habemus adversus quos&quales Apostolus asperam hanc , quod

gat nempe,adversius quide illuminatos & donis praeclaris at sectos; sed qui perfida apostasiae vicissim proiiciunt, tetulanter citra omnem necessitatem extrinsecus urgentem pedibus calcant. Attales hautquaquam erant, quos Novatianus impugnabat. Ergo etiam male in eos hoc die tam detorsit. LXXI. Idem judicium est de altero loco Hebr. X, 26 AELIO non antiqui duntaxat Novatiani abusi sint ad negandam spem se

niae, sed movi illi, Sociniani alioquin dicti, ex eodem docent

92쪽

lae esse, ae inegatio,

las sub is de iis,

quod

stran-fectos; e citrat. At

sum non habete acrii ium. Vide Sommerum inconsul senior.&EYamen Geptri .cit. a. p. erit Zer Exeg. A. C. ari I 2 Constat.

error Photiti. g. 2 seqq;. Fatendum sies e veteres interpretes etiam hunc locum varie torsit se. multi, cum Novatiani argutias diluere non possent, iterum totam han epistolam abjicere,qtiam tantae impietati subscribere maluerunt Simpliciores vero territi horribillisthae doctrina, ante exitum e vita baptistari reculabant, ne r . te baptista gratiam peccando rursus effunderent ' Unde Cliniso . Vm seca a exorta, qui in lecti ulis demum animam exhalaturi bapti 2 Zari volebant. me quibus Io Ger Vositus disput de bapt xii th. pag. ist Graeci vero Theologi, qui epistolam semper receperunt, ut tam Novatianorum , quam Clinicorum errori mederentur, non hic negari peccantibus poenitentiam&veniam a jebant, sed alterum bapti linum. Vertimidia est, quod de eruenda Apostoli sententia nimium laboremus. Nihil enim aliud vult, quam quod sua pra cap. 6, pronunciavit nullam scilicet reliquam esse hostiam pro ποτασίας peccato expiando. Hoc omnes loci circumstantior c

verba declarant si Apostolus ex professo dehortatWx

Ο ne deseramus aggregationem ecclesiae. a Si post acceptam EEu, iar. cognitionem veritatis peccaverimus. 43hs volentes peccarerimae, non ex insumitate aut metu persecutionis; sed ex deliberato proposito e desectionem ab Evangelio comparat cunuonteiIItutinis Mosaicae. Ergo loquitur de desectione cum contem tu&irrisione Evangelii coniuncta. s denique ne ullus restaret scrupulus, omnem plane dubitationem eximit, dicendo Qui Filium Dei con- Vlcavit sanguinem; deris, perqueinfueratsanctis atm, profan lixerit, ct Spiritum gratia contumelia assecerit. Ubi digito monstrat, quod proprie disserat de peccato in Spiritum Sanctum. Parallelismum ii militudinem huius ac superioris loci cap. 6 ostendit Pareus Comment in h. I p. m. 'ῖO sqq. Porro cur quatenus hoc peccatum irremi Tibile vocetur, opera pretixi fuerit plu G. .hhis xibus ex D. E. Hunni comment. in hoc&cap. 7 ad Hebr. part a se .oee urlQc comm . 1 coonoscere. Breviter vocatur irrem ibile sive ut is re δρα

Axhanasius loquitura jυγνωςον Ἀναποδραςον, invenia levi ineluctabile; non quod atrocitate sua immensitatem divinae misericordiae

p et, neque quod Deus hoc modo peccantibus gratiam siuam is absolute

93쪽

obsolui Mnegarit, neque quod Schristo mores pro aliae bl

spem in satisfactum non sit, neque quod ejusmodi veritatis hostea ad poenitentiam non serio invitentur sed tantum, quia omnia conversionis, poenitentiae, gratiae Talutis media impia pertinaci malitia reiiciunt. Si enim, dum in terris vivunt, S ad agendam Doenitentiam vocantur, Verbum divinum audirent, blasphemias suas agnoscerent, de iis dolerentri in Christum crederent, omnino remissionem conssequerentur. Ita venerandus Dn.Praeses, D. Schmidi

v. o. iij de peccat a 2 g. 39.- Ad Hebr. xu, 'mul idicitur, arum,' Ἀ-, perisse Ormientia locum, tames cum irarum quaespexit, facile resp ndetur Elavus quaesivi poenitentiam non suam de admissis peccatis, quorum remissionem a Deo per fidem in promissum Messam consequi potui uet, sed Patris Isaac , iit retracfaret benedicti nem Iacobo collatam. od si vel maxime detur, intellisti hic poenitentiam Euavi; certum tamen est, eam non fuisse veram Ialutarem, cum eo ipso temporis articulo in corde suo dixerit Appro-ynquabunt dies luctus patrumrio occidam fratrem meam. Gen a qi Fuit poenitentia utri Gerhard vocare amat l. c. poenae non culpa'; amissi, non admissi Coras praeter comment in h. l. D. Pol

'Nepistola adHebr petitas

ι. . iij. S. D. UR' Riu in hi ubi simul proponit aliquam precationis conditionalis formulam, quae pro iis, de quibus non certo constat, au a)asis h. peccato noc ad mortem laborent, institui possit a Adlocri , Cor.6 Matth, IO Quisquis me abnegarit coram hominibus. Item Corinth errate, ne scortatores, ηe idolaiatrae ei marchi, m. Dei haereditatem p debunt, imites dicitur, ita omnii tib fore, sed sivnon demtant&im poenitentes esse pergatri, non si desistant S pa nitentiam agant amin Petrus abnegaverati David adol-terium R3ta ac homicidium commiserat, tamen , uti dij

94쪽

is hostes nia comertinaci

itas uiasi in re climidi avumi, facile

edictio.

ligi his

dae non

iritum a pec . Uresse

d locatim his es Des

i D, in gratiam restituti sent, cum poenitentiam ageretir, ii- m emendarent. Objecit Novatianus illud S. Petri adis; Simonem magum, Acl. 8, 22 Resipis ab ista malitia tuactroyag 1 . 41 FORF remittatur tibi cogitatis cordu tui. Inde, teste Ambrosio, ad Versiarius conficere volates; ipsum Apostolum dubita illa, an certo venia impetrari possit. mi id Ambrosus olim re-ψQuderit 3 13 ex Chenanitio aliquo modo audivimus; no, porro R hanc. similes objectiones ex scripturae dieris, quae dubitati vEremissione loqui videntur, desiimias reponimus tritam regulam: p rticula o ijsi,di dubitative loquentes hin suasonibus em risi Mahqrtatiombm non sunt dubitantis sed st facientis animantis arisdu- in consequendi optata , licet non exigua di cultassit conjuncta. Re

g'lam quam plurimis exemplis illustrat juxtim & statumina ob πα

dri Ismara eruditionem & virtutem venerandos Theolo Dia. D. Uassius Philol. Sacr. lib., traca .s, can. Pro eiusdem declara xyone libet pavetita adducere ex Petr Ravanelli Bibl. Sacr. pari et, y0ce SI, noem. Sιforte a)est pars:calare ipsi exoptano conantis rem aliquam eximiam ct discitem consequi, non autem 'bitantis id ea consequenda. quare autem doderium ct conatus alieκ-'Τμ circa rem aliquam eximiam ct disscitem consequen v qum A ' se consequuturuit esceris confidis, aut eon cilire debet denotetur ῖς talem locutionem, quae dubitationem quandam videtur Inferre, ra- quod ut observast Isi ricin soleant vehe nenire desiderantes da ρ de potiunda re desiderata scut ille inquit,renta vi te, En ip hila πιψ' Haec ille. Ex Pontificiis idem agnoscentibus vide Mart. Deinio vindic Areop. cap 6 VII subinde ex Marc. 2, Luc.'s, et objectum Mareo x soli Deo remittendorum criminum potestaterri reservandam 37 Resp. distinguendo inter potestatem remittendi peccata V p.,. --, P lορικὴν seu authentica me': MMνα In solus Deus remittit, is,.ωώEcclesia, ejusve vuster. In illum enim solum Dro 'Enec peccata

coluit, quem Deus t=adidit pro peccatu nostris . Id remistio 'Φste , onribi id om tu iudex absolutus, sed ut d legatus et Cor, , cum illa conjungit Ambros lib.3. de Spir. S. cap. IB

95쪽

8. Mirum, inquiens, peccata donet Spiritus S. hinc dubitari non potess, eum ipse Dominus dixerit Accipite Spirituma quorum remiseritis peccata, remissa erunt. Ecce, quia per Spiritum S peccata donantur, Homines autem in rem ione peccatorum ministerium suum exhibent, non ju alicujus potestatis exercent. Nes enim in suo sed in Patruo Pilio Spiritus S. nomine peccata dimittunt. Is rogant, divinitas donat; humanum autem obsequiuin e muniscentia superna est potestat'. S. Pacianus epist. ad Sympr. Solus hoc, inquies, Deus poterit. peccata remittere Verum est sedis quod per Sacerdotes suos facit, ipsus γisa est. Nam quid est istuἐ,quod Apostolis dicit Ouae ligaveritis in terris, ligata eruntis in caelis. Cur hoc, stigare hominibus ac solvere non licebat An tantum hoc solii apo stolis licet ' Ergo ct baptisare solis licet, ct Spiritum S. daresua, ct sellis gentium peccata purgare quia roturm hoc non aliis, quam apostolis mandatum est. Ouod si uno in loco ct, solutio pinculorum 2 Sacramenti potesas datum aut totum ad nos, ex

Apostolorumforma o potestate , deductum est aut nec illud ex decretis relaxatum est. Ego, inquit,fundamentum posui, alius autem superaediscat. Hoc ergo superaedificamus, quod Apostolorum doctrina fundavit.

LXXIIX s Ad argumentum, quod Christianos omnes

2b- , ςRM si Deo renati sent, sincta cum primis deinceps vivere, δί

seni se peccata contra conscientiam ita cavere oporteat, ut poenitentia tali opus non sit, ita rursus S. Pacianus egregie respondet ep. I. De paenuetentia, inquit, Deus praestet, ut nullus elibus necessaria sit, nemo ponsa crisontis auxilium, foream Mortis incurrat,nec tarda solamina ingerere Sacerdotes,aut docere cogaηtur, ne peccandi iter aperiant, dum peccan- Dei in L ti blandiuntur. Sed nos hanc indulgentiam Dei nosra, miseris, non bes'

CT, 'm re peccatum sed post peccata detegimus, necsanis medicinam, rauea sed male habentibus nuncitamus. Si nihil in bapti ato p unt nequitis in AE .e spirituales, nihilfraus illa serpentu, qua primum subvertit hominem,qusra de posteris eius tot titulos damnationis impressi recessis mundo iregna' eqv re iam coepimus, s nullum oculis, nullum manibus, nullum mentibus, pri crimen obrepit: abiiciatur hoc Dei donum, repestatur auxilium,nuluexomologess,nustigemitus audiantur, contemnat omne remedium super

baiustitia. ivdsbac homini suo Deus providit, siderusantibus prinmia, qui iactari vi remedia largita est, e te dipinam accusare piet

96쪽

xhibent, atruo vitas do-

is in te Pere non

iis licet,

vere, citia tali

i equitia

LXXIX. 6 Si dixeris, quem Deus saepius poenitere iubet, 6 MV. Ghuic etiam ut saepius peccet, permittit, ita respondet Tertullian lib. De i 'pinnit. cap. 7. Uit,ut aliquis ita interpretur, quasi eosbi etiam nunc pἀteat ad delinquendum, quia patet ad paenitendum redundantia δε Θρὰρ. sententiae caelesti, libidinem faciathumanae temeritatis Nemo idcir- eare licet. R deteribot, quia Deus melior est, totiens delinquendo, quotiens ignos itur. Similiter Pacianus epist. III. Quid ais ' Ergo qui saepius remedi- criminu monstrat, criinen ostendito medicus ille cum curat,as duexulnerari dolet, Deus nec peccare vult hominem semel, ct tamen liberat 6 peccato. Nec utique cum liberat,peccatu D docet, sicut nec qui ab incendi liberat, incendium monstrat,nec qui naufragum eripiis opulla nμ- β compellit Aliud esst de periculo liberar, aliud ad periculum cogi. Et siqrtasse paterer hoc cred si poenitentia delictae putarentur, cui labor tant mimponitur, cui carnis interitus imperatur, cui iuge lacrymae, vige-viitus sevipiterni Volet ergo ille sanatio iterum escari, rursis extiri tristi peccare iterum re iterum paenitere, cum siriptumst: Noli adiisereptacatum, ne quid tibi deterius contingat Vnde etiam tam caute ςh cum specte vetus ecclesia hoc in negotio versata,vi tam longas ac severas poenitentia magnis criminibus imposuit, sicut supra memi--lii Nanimus. Et iam pridem cum Dia Chemnitio Exam. part 2.Pag. 8. Wrμ i- , Riti pii graves viri uerio optant, ex ritibin veteris Ecclesie aliquid 'e'ρο

p t in usu vi rediici sine superstitione o falsi pinionibus disi iplina ct

cmpli gratia Fortean omnia se melius raberentine in extrema ba plina iis Μη di senecta licentia selerum adeo cresceret,i e disciphina Eccle asica οήiema/q jactaretur ab illis. quos custodes ac defensores illius esse par erat. n. si D Cerhard L. de poenit. . 121, pag. . , Cons. D. Stegmania Tri-λπισαγμ eius Photinianis sum S. ἐπιφαγ 2,pag. 74 sqq;. LXXX. V Plausibile Novatiani argumentum erat, quodi si ς'bac virtutes hoc pacto imminutum iri , martyria non amplius ment. ape- gm stequentia fore. Si enim caeteri, qui adhuc in vinculis Hem r/c μ' DRti martyres ellent lapsos statim veniam consecutos viderent, ipsi b, 'RQque contemta abnegationis poena subverterentur. Verum ele- ι ἡ, gypter respondet S.Cyprianus epist ad Anton. Nou putes ita inc Ombosia μη virtutem y patrum minui,aut martyria deficere quod lapses laxata litor.

8 pQnitentia, quod paenitentibusates pam oblata. manet peresiden

tium

97쪽

sabduct fortis perseverat integrisas. Nam moechisa bis poenitentiae Gmpis come uuro pax datur; nonsamen idcire vis ginim in eccles adscit, Vt continentiae propositum gloriosum per aliena peccata languebit mi et erilasia tot virgimbus mara, ct intras ac pudici-rta tenoremglar suaservat, nec quia adultero poenitentii venia m. Wwθo ituri Haec etiam ad illa prianus. LAXAl. Qui plura volet, sive pro vera sententia defendenda sivecontraria diluenda,adeat gravissimas veterum dii sertationes ut rt vinani lib. de poenitentia adversius Montanum contra NO'

vatianum ver B Cypriani epistolam ad Antonian ac libros delaps. ad Novatian Item Paciani librum epist ad Symproni-

1b., de Poenit Chrysost homilias io. sermon delini sit Ephrem 4ib. sermon de poenit Fulgenti bruci de remissi peccat. ad Euthymium , Gregori Nyssenioration de poenit denique ins nemetiam ii de poenit medicina Augustini Hla est finisci nobis uetendenda veritatis ζῆλος κατ ἐπίγνωσιν; ecclesice tranquillitast concordia, Iesu Christo cum Patre &Spiritu Sancto sempiterna

glorial

98쪽

tas in ec- peccata pudiciis reniat

inus.

phrem

. ad Euis

signem: nobis

SEARCH

MENU NAVIGATION