장음표시 사용
62쪽
einde, atque do irata pri- iubet . audi- regati
P s. n. Chemnit.agunt Magdeb. cent. 3, cap. 6 pag.r27 seqq. Is Caseu hon Exercitat. 16.ad annal.Baron. H.67, p.397; omnium copiosisti me Fortalis o p. cit. lib. ia, C. , 6, Alba sit'. obf. 2,obfar, 23, 24, 21. U- iis adhuc notamus quemadmodum non omnes poenitenteSad C - ne de singulos pubi pc nitentia sive ritus sive gradus condemnabantur, sed alii ad hunc,alii ad illum, pro ratione criminum ab ipsis Commissorum;ita etiam pinnitenti tempus incipiebat ac desinebat, citius tardiusve pro rei exigentiaci quidam diutius, quidam minus diu in eiusmodi exercitiis persistebant. Determinatio vero , quam-Diu scilicetvi quantum lapsi poenitere cogerentur , penes Doctores Ne emi
hcclesior, martyres fuit, qui inspectis peccatorum generibus,sce nitendi cuique pro sui peccati qualitate tempus irrogabant aliis lon. s tan
guis,hrevius aliis. De hoc Ancyran Concit can .s Episcopum hanc renita ab-οβbere licentiam oportet , ut perstecta svulorum conversatione humamus agens secundum vitae motam , templis poenitentiae alicui VR brevi et,aut etiam prolixius, quoad correctioni nebeorii viderit, iddat Similiter Nicaeni Conc.Canon XI. Sic aliis ad annum, biennium. V 'i' μtriennium, decennium , imo vicesimum usque annum Sacramentorum participatio subtracha uti ex Basilii M. epistola canonica ad Amphilocli una cum expositione Io. Zonara subiuncta operibus Thaumat. ediet.Paris .can. 22, , 7, ,s', s manifestum est aliis ad finem vitae poenitentia imposita fuit, ut in exitu tandem communionem adipiscerentur, aliis denique ne in exitu quidem collata fuit, rZ6- uti supra num 29 innuimus. Sic concit.Elibertinum Provinc.in Hi. er Πρ ip nia circa magni Nicarni Concit. tempora celebratum can. 1, Pu V t,Vt quicuns postsdem baptismi salutaris, adulta aetate ad templum ' inoli idolatratΗrus accolerit et erit, quod ela crimen capitale,ne ins- ne eum ad communionem suscipere. Non aliter can. 2, 6, 7,8,I2,IT. Simile quid sanxit Concit. Arelatense eodem tempore habitum, de apostatis can. ult. Istum tamen rigorem , postea sustulit Oecumenica tosi rorin ynodus Nicam can. 13 his verbis' stib θαρ ἰὸ λινγ θηρή μ'
Wonil ασια ἐπιδ m. Universaliter autem, o omni cuicunque in exitups ρ,Θ participationem communionis petenti ursicopus cum explorarione det r
Iam tertibbreviter explicandum, quamdiu nostrum On-
Luium singula lapsorum genera hisce publicae paenitentiae spectacΠ
63쪽
lis exerceri voluerit. De nutantibus nihil horum statuit. Sed quem-- admodum se retis saltem coxitationibus deliquerant. itata soliDeo
kriu eccata conte si myer Osem untaxat poenitentiam agerent, per mlueria his uti Nihilo sectu tamen Cyprianus cohoitationibus suis apud po pulum institit, ut pro Occultis etiam,item pro parvis c modicis peccatis publicam ex o mologesin Musitatas tunc fitis factiones in si reciperent. Multi illis exhortationibus moti, ultro, quae tacita secum mente volverant, Sacerdoti bel primit indicarunt, postea pu blicae confessioni ac poenitentiae se sponte subiecerunt. Id declarat Cyprianus L c. Quanto, ait, O sde maiores ct timore metitores=m, qui quamvis nust sacriscii aut libellifacinore constricti,quoniam tamen de hoc vel cogitaverunt , hoc ipsum apud Sacerdotes Dei dolenter oesm-plliciter constentes, exomologesen constentiae faciunt , animi sui po)rdus exponunt, flutarem medelam parvis licet 2 modisi vulneribus exquiis Pamelio sint. Vbi, licet brevitati studeamus, non pollium us tamen, quin Pa-m se ex melio h. l. intempestive commentanti, Conso one=ns cretorum peccatorum apAd Sacerdotes, non noritiam,sed iam olim statam elis,opponamus notabilem Chemniti annotationem ex part 2 EXam. pag. rn. 346. sudo,inquit,non fui sse vel prieceptum necusarium,vel consuetudinem universalem. Dicit enim , fui se exempla quor iam , his de maior o timore meliore erant. Non igitti omnes hoc fecerunt,m c damnatifuerunt isti,quiseu Deo talia confessi sunt. Sed tamen talia exempla coeperunt aliis commendari, ct ad imitationem proponi Observet autem Lector, Cyprianum ibi non loqui de omnibus , snguiuo quibusvis peccatu cogitationum ct voluntatis Sacerdoti constendu sed diserte explicat stast intelligere, qira de publicis criminibus perpetrandis, voluntate conceptafuerant , ut de proposito abnegationis in persecutione Peretinent igituro hae sententiae ad publiicam pinuitentiam ct publica crin:ina, nec sunt generatia dogmata de quibusvis occilliu pecuatis, Sacerdoti constendis , quorum renati se reos esse agnoscunt coram Deo. Conser
LI. De libellaticis nihil certi invenitur. Equidem dubium non est, peculiare aliquod de iis caput formatum suille , continens definitum temporis spatium quamdiu scilicet pub illam pamiten tiam iustuaere deberent sed hoc cum carieris Synodi capitibus, quo rum supra mentio facta,interiit. Hoc tameta certo assirmare licet, eos, quippe qui miniis deliquiilent, mitius tractatos, & cum uacri n- cause, καἰ-
64쪽
catis non una eademque mulcta damnatos fuisse id esὸ colligi qVem' pluamus ex Cyprian. ad Anton .pag.99 Placuit frater carissime,exa iiDm, minati caustongulorum, libellaticos interim admitti sacri catis in exi-
permi rusubvehi. Ex quibus porro elucet quid de sacri catis aut buri ud p scati, decretum fuerit, nempe, quod eos sigillatim petant Verba de V i,
i iec' creti, quibus iubetur, ut diu poenitentia trahatur, hoc est,ut Cypria rari se te nus ipse 2ponit, demum in vita exitu sis subveniatur. Quod certe, secum non tam poena quam ingens beneficium fuit. Cum enim anteriori, leatu, bus annis ante Cornelii Cypriani tempora Ecclesiae adeo dura sedecia veraque suillet disciplina,ut apostatis ne in morte quidem , cum ex V t. tremum vit e spiritum profunderent,absolutionem impertirent,ad-
ωμζη eoq; preces supplices lacrumasque hominis in summum vitae discri-zrsm mei adducti cum eius ex hoc corporis ergastulo anima eruptura Dpρη in set, ita despiceret ecclesia , ut ei summopere contendent , ipsa non
Xq i largiretur, quod horno die non magitantibus, irope recusanti-iinia bus offert; magni sane muneris loco habendum fuit, quod Chartag. pecca Concilium de summo hoc rigore multum remitteret,&sic temper oppo mentum salubri moderatione libraret,in spes communicationis j n. pag. cis iis non in totum denegaretur Quod si primorum temporum ictu mos tulisset, ut lapsi ad poenitentiam libere admitterentur, statutum chis concilii non falubri moderatione libratum , sed longe acerbissimatnt,m accessione priorum temporum asperitas cumulata uillet, ad la-lta ex psorum animos irritandos lacellendosque magis , quam ad mitiservet gando feci ex Sed iam per novissimum concilium maximae spei ibiuris compotes effecti , iniunciam poenitentiam patienter suscipiebant,rte ex fatus eorum desperata deplorataque cum non esset, libro solutoque
lunta animo poenitentia remedio utebatur, nec mortem pertimescebant, Per cου ius improvi impetu casuque intercepti communione privaren-crin: - tur. Idem Concilii decretum Cyprianus alia ad Cornet epistola, erdoti quae est i , pluribus siexpressioribus verbis explanat, ibi Statu onser ramus quidem iam pridem, frater carisiime participat invitet, nobis ct consilio,ut qui in persecutionis infe ationesupplantati ab adver1ariobium cita fui ent, o sacri clisse illicitis maculassent, agerent diu paeniteu-
inens riam plenam si periculi nitu irmitatis urgeret, pacem sub ictu mortD- ἡ. riten acciperent Libi quidem per plenam poemtentiam alii eam in te; hiena a, quo putant quae toto tem Odui itur, quod Episcopo decretum est licet, sicundum alios is plenam poenitentiam peregit, qui totum ei PH 'icrin cipescatis
65쪽
α per singulos gladus decurrit; nos cum doctissino Albas bin. a, obfso,eam remur plenam esse, non tam quae concesso temnore&
Per gradus pergit 'veniam, quam riuae V,
movere dolenti exomologeseos adbis complectitur, ni assigna modiderit, is plenam poenitentiam censietu ce Et quil qΠ mdex , certo tempore includitur&perfiz
non ignoramus, extraordinarie etiam luci ed.
liquid remittebatur, vel ante completum poenitentia tempus in mnonibus praescriptum i
66쪽
LIII. De hoc iterum Cyprianus dicta epist.ad anton si minus, i novit Uciens piseoporum in Africa numerus videbatur is iψm Romam super hae rescripsimus ad Cornelium costegam nostrum,qui ipse cum plurimis coepiscopi babito concilio, in eandem nobiscumbententiam pari gravitate ct salubri moderatioue consensit. Idem plenius describit Eusebius hist Eccl. lib. 6, cap. a. Ubi tamen notam scimus Baronium ad ann q, num so, sentire, Concilium hoc de restitutione lapsorum Roma sub Cornelio habitum, de quo CPPrianus loco iam iam citato loquitur, diverrum plane ab illo esse, cuius Eusebius i. d. meminit. Hunc sequuti Binius, Fr. Longus a Coriol le nonnulli alii, duo hic distincta concilia constituunt. Sed haec Baronii sententia 4ei gestae veritas parum inter se congruere Videntur. Nam quod dicit in priore hoc de quo Cyprianus agit nihil actumfui se contra Novatianum, sed de eo inposeriore quod Eusebius recenset tractatum id ver,principium petit. Magis placet Pameli opinio, qui in vita Cypriani haec habet Consentit in hanc ipsumsententiam Concilii Carthaginiensiis paulo posto Cornelius, habito Ronia concilio, quod loco citati l. 6, c. r. Eusebius celeberri
mumfuisse diciti bitum Noratianus cum factione Noratio Felicis smi ab Eccles pulsus II, tum lapsorum ratio eodem Eusebio se)
pertractata , ut consare videatur non duo tunc Romae concilia sed M, Vas i eniquefuisse, quod de lapsis ct contra Novatianum indictum fuerit Cons. Carranetam,qui etiam unius tantum concilii sub Cornelio in caussa lapsorum celebrati meminit. LIV. Audiamus ergo Eusebium Novatianus ygias ilia ait, Romanae Ecclesa Presbter superbia contra lapsos insatus,quas nulla deserabit isti reliquastsalutiustes etiarus cuncta ad ceram conversionem 'pu cora L E 'ram confessonem pertinentia persciant,propriae haeresis, eorum videlicet, 'φ' qui mini in artiseipsos puros esse pro tentur, aΗctorem se ac ducem constituerat. Ob quam caussam Roma maxima congregataunodo, sexaginta Episcopis ac totidem vel etiam pluribus presbyteris ac diaconu, deindeo separatim aliarum provinciarum Pastoribus, quid hac inrefaciendumst on derantibis decretum statuitur ab omnibus Noratum Novatianum 'κ emqne cum eo superbia elatos,& quotquot illius τοῦ μισαδελφω 9 ἐπανθρωποτατ γνωμ ii, inhumani Dina ct fraterna charitare alieni fina opinioni assentirentur, c α ἴρίοις - εκ tria a i vos esse censendos ab ecclesa; fratres xero , qui casu novici prolapsi
67쪽
sui sent, ιαθι ἐθεραπευειν τοῖς ii μετανοια e με ci respissent pharmacusanandoso curandos. Quo modo vero de hoc ipsb Corne- Iius ad Fabium Antiochen scripserit, idem Euseb. mox subiungit: Venerunt ad nos, ait, Di stola Cornelii R. E. ad Fabium Antiochenae eccle farra sidem de Romanasnodo, quae in illa ab omnibus Italicis, Afri muri reliquorum illic locorum Episcopis decretasnt, indicantes. De Cypriani literis ait: Deintior alta Romana lingua Cypriano aliis qui cum illo erant, composita; quibus ignisicabatur , et ipsos ad hoc consentire , quod adiurandisint ac curandi, qui tentations eseruntio Merit lures huius autor una cum adhaerentibus ipsis ecclesia catholica reiiciendis Isis addita erat alia quaedam epistola Cornelii de Synodi placitu. Sub finem capitis addit I in calce epistola Cornem ad Eubium data positum fuisse catalogum Episcoporum, qui Roma con situti amentiam Novati condemnarunt, additis etiam minibus illo- ramo pararciis, quibus nguli praefuerunt. Eorum quoque, qui Roma quidem non adfuerunt,per iteras autem praedictorumsententia subscripserunt Sed isthaec licet omnia exciderint magno antiquitatis ecclesiasticae studiosorurn detrimento,ex illis tamen reliquus, quas sic nobis servavit Cypriani& Eusebii industria, utcunque de caeteri iudicare licet. Nam tempus, locusin obiectum, lautia eliciens s autor, Patres seu Assessis res, Minodus determinationis &: 'bisis, ipsum denique concilii decretum breviter quidem, sed perspicue
σώr propon Untur. Ex quibus omnibus nos quatuor duntaxat subire culiaris considerationis incudem revocabimus. LU Prim in genere de concilii huius autoritate quaeritur, primo quum Baronius sequacesque eius, ut alias ubique, sic etiam in hoc
Marituri negotio Romanae ecclesiae illius Episcopi aut horitatem sub ide repent, ac misi modis e tollant, ut Baron. ad ann. 2 num. a C dc
ati ho D/ta mirum halendos esse catholicos, quibm illa cathoiticae communicationu t-zzz te' impertir tue dos verὸ contra ab omnibus haereticos atque si h m os, quibtuita con unicationem denegasset cinci ci sit ilicat loca communicatio dice latur, quia impartiretur Eccles , quam antequuta Romana cilesia percepi inuri item ab aliis tanquam pro aris Ripsa religionis arce pilgi tur, concilia authoritatem suam a PapaR.habere: quaeritui, in q. ni
68쪽
a RG -n Romani concilii approbatio sit caussa vel certitudinis vel vetita. ii eorum, quae ante a Carthaginiensi concilio decreta fuerant; atque aded sine accessione Romanae censur: Novatiani non recte a Carthag. damnati millenta Sane praeter illa generalia Baronii etiam specialiter hoc sibi velle videntur,quae scri psit ad ann. 2s , Um.9O: modius frica hacunodo Carthag.' ab Episcopissatutumsuit, Roma itidem habita a Cornelio Papasynodo , est PIRMIRssabilitum. Et ista vinii: In hac Romana sinodo decretum Carthag. concilii Co INFIRM A 'TUM est. Respond. De norma&Regula, ad quam cuncta Concilia non solum institui, sed cinstitutorum decreta examinari debeant, fortean paul post dicendi occasio erit; quod alterum atti- 'net, dicimus Romanae Ecclesiae eiusque Episcopi censuram haut-quaquam pluris valere ad haereticos a Catholicis discriminandos, με. quam cuiusvis alius Ecclesiae legitime in Domino congregatae Pacpropterea Carthaginiensis concilii decretum, caeteris paribus, etiam sine Romani confirmatione certum e verum suisse. LVI. Ad hoc probandum infinita ex innumeris scriptori RArion bus adduci possent. Vix enim mediocriter doctus fuit,qui non Let' 'sectatam illam Romanae sedis authoritatem abunde refutasset Sed uis. nobis satis erit videre,quid S. Cyprianus in praesenti negotio de Ro do iamiamanae Ecclesiae prae Carthaginiensi aut quacunque alia, praerogati νμ va senserit Epistola ergo quinquagesima quinta, cum Fortunatus
Felicissimus post Africanum iudicium confugissent Romam, Cyprianus sic iudicat sis caussa veniendio Pseudoepiscoporum contra Episcoposfactum nuntiandia aut enim placet illu, quodfecerunt, in suo selere perseverant auis dupliceto recedunt sciunt, quo revertantur. Nam cumsit consitutum omnibus nobis, o quum sit pariter ac iustum,ut uniuscuiusque caussa istic audiatur, ubi es crimen adrnisum, ingulis Pastoribus portio gregissi adscripta citram regatu- nusquiuequeo gubernet, rationemsui actus Domino redditurus oportet retique eos, qt ibiu praesumus, non circumcursare , nec Episcoporum concordiam cohaere item Aa subdola fallaci temeritate collidere sed agere illic caussam suam ubio accusitores haberect resessu criminis po1 snt nisi pauci deste albo perditis minor videtur esse authoritas Episcoportun in Africa consiliitorum qisi iam de illi iudicaverunt , ct eorum conscientiam multis delictorum laqueis inctam iudiciisui nuper 2 rapisato
69쪽
nobiscum sentit. c prianus multam n
gravitate dawnarunt. H S.Cyprianus ad ipsitim Romanum Epi-icopum Ex quibus notamus: Caussam illic debere audiri , ubi crimen est admissum; omnes caussam illic agere, ubi accusatores 4estes siti criminis habere possint. Non igitur Romae solum. Singu lis Pastoribus portio gregis est adscripta , non igitur uni totus grex. Unusquisque Pastor regat, rationem sui actus Domino redditurus. Non igitur redditurus uni&soli Romano Papae. Deniqtie , quod familiam ducit, non minor est auctoritas Africanorum , quam alio-rtim,ad quos patici desperati deperditi provocabant. Verbo, est prorsus illustre Cypriani testimonium, nullum appellandi ius esse ab
Africanis ad Roman OS. LVII. Minc idem Cyprianus , cum loco cit Antoniano Carthagm concilii decretum explicasset , iam ulterius indicare
vellet, quomodo id ipsum Rom anae ecclesiae placuisset, sic pergit Si minus susciens Episcoporum in Africa humerus videbatur etiam Romanisuper hac re scripsimus ad Cornelium Collegam nostrum. Quasi diceret Debebas utique Episcoporum Africanorum iudicio acquiescere Antoniane , si tamen sententias non pondere sed numero a stimas,ecce ex mera diabundante liberalitate addimus etiam Romanorum sententiam, nostrae plane conformem, c. Non praetereun
da hic epistola Romani cleri, quae est inter Cypriani i Ela non mupro nostra assertione probanda testimonium habet. Dicit, quod Cyprianus consiliorum suorum s de recipiendis lapsis ipsos Roma
nos non tam IUDICES voluissetquam participes inventri. Sed num
quid Romanus Clerus propterea indignatus fuitZMinime omnium,qum potius Cypriani verecundiam Ezingenitam dupi tam , quod, cum SOL Oleo iudice posset contentus esse, nec opus haberet, alterim vel laudes petere , aut accusationes pertimescere, nihil. η - a suos demerarit etiam ab aliis sui fatribus comprobari, sic decora laude extulit, ut legentem mirifice assiceret. In fine eiusdem epist vocat Cyprianum beati imum ct gloriose imum Papam, quod Baronio opponendum , quando dictonum. o. ex hoc titulo, quasi soli Romano Episcopo competente, Pontificis sui primatum evincere pertendit. Porro, qtiam Cypriantis alias in Romano Episcopo nullam decidendi autoritatem agnoverit , vel ex illo nemini non liquet,
quod dogma suum de rebaptizandis haereticis contra Stephan. R.
70쪽
j Epi P0ntis tantopere desendere ela eum acerbe perstringere non sibi tibi cri Uxit, vide eius epist. 7 . Id certe nunquam fecistet Cyprianus, si, ut rit em i, te δὴ rQnio .c. persuasum est dividia Romano pontifice, illi idemsuisset, ' Ῥυ Singu. - ab universa ecclesia schismate separari , aut si Stephanum a Deo iis rex. RniVersa ecclesia praepositum , auctoritate divinitus concessa,quasi o . iiturus dubia religionis infallibiliter decideret, pollere credidistet Claudi , quod R hoc hiημα dicto Hieronymi,quod citat Tractatus de primat.
im alio. nti per Theologos Smalcaldic conscript p. in .3 4. Si autoritas V β' bo, est DCritur, orba est maior urbe. Ubicunque piscopusfuerit ire pomis besse ab v figabit, re Constantinopoli ore Regit, re Alexandriae,eiusdem meristi l ct eiusdem Sacerdotii. oniano LIIX Secund circa tempus concilii notamus insignem a secodbndicare gΠ0rum virorum παροραμ, qui arbitrantur, Novatianum tempo.
pergit xς Fabiani Episcopia vigesimi primi exortum, ac sub eodem in ,-
iam Rota Oncilio hoc Romano condemnatum eue. Sic sentit Bapt Platina ., is, Quasi λ vita Fab. Huius tempore ait, exorta est Novariana haeress Nopa-1cquie t/ umerium urbs Romae Presbyter ob cupiditatem Episcopatus, omnia di nero a viva ath humana miscesar, ne in manus Cornelii, qui Fabiano successse Roma 'viscatus deveniret Ab ecclesia enim separatus,semetae suos καθα-tereun f si e mundos appellabat Negabat apo statas etiam paenitentes eci-biiij si ζζη ρ esse Hanc ob rem Romae concilium sexaginta Episcoporum, tot , quod em re byterorum cum diacon pluribus habitum est, quo Novatiani tota qpilii litos improbatur, quod alparem exemplo nemini renitentis hum 4 u gavdast venia Carran Zain Decret.Fab.TMnpore huius tabiam nium, N*ratus creticus venit ex sphrica ct separavit Nopatianum o c. Hii tib , iςςgζmina sunt, quae scribunt Magdeburgenses Cent.., cap. s. pag.=jo,, I 'se . verat oratiis emastica profugus Romam, quo temporeguberna-h ais tiβη Ecclesia Romanae praeerat Fabianus, circa annum Christi chii, illud. Hi pre byter factra, epistopatum continuo ambire coepit oec. Hos etiam
Moeut plWye alii sec'Hi sunt. Apparet autem eos seductos esse epist prilio op R, Clyyaer Diano tribuitur. In illa enim memoratur, quomodo ἡ .1,6 v itu ex Africa venienssepararit de Ecclesa Chrisi Noratianum, M.
usi,m η' ' Verum isthaec a vero aliena esse, ex Cypriano, Eusebio, iquet, 'VCVlςntis testibiis clare demonstrari posset, nisi aliorum iii ri 're iis R. J xxi no pridem hac opera sublevasset. Hinc ipse Baronius ad oti tis india 9 fateri adigitur, vibi esse, quod dici sit, bacfacta