Exercitatio De hæresi Novatiana eique oppositis conciliis Carthaginiensi et Romano, historico-theologica / sub præsidio ... Johannis Schmidt ... submittit Stephanus Kenckelius. - Argentorati: Typis Friderici Spoor, 1651. - XI, 80 s. sub præsidio ...

발행: 연대 미상

분량: 102페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

71쪽

fui se tempore Fabiani ac propterea Fabiani epistolam ut spuriam

penitus censeri debere nis bac ipsa in ea corrigantur. Confer Posse- vinum Apparat. Sacr. voce Fabian Monuerant hoc ante Baronium Magdeb cent dich. cap. 7, pag. ISo, ubi etiam , quod antea l. c. assseruerant, aperte quasi retractant. Aiunt enim: Fabiam epistoli

prima fabulatur Novatum ex Astica venisse ct de ecclesia Christi separo se oratianum ct quosdam autos Christi Confessores seduxisse sed ex Es- sebi sexto libro, capite quadraresimo tertio, ct Cypriani lib. I epis. constat, i sub Cornelio, ct non sub Fabiansfactum esse. Ita in genere quidem patet Concilium Romanum, de quo nunc agimus, sub Cornelio habitum fui es in specie etiam hoc scimus, quod haut ita longe post Carthaginiense congregatum fuerit ; sed de anno Sc die. 9 'Nacti definire licet. Jamelius in vita Cypr. ad ann. cc Lin. ι, ,h iat baron quem Vulgo sequuntur, ad Li refert. Nos hactenus qui-eopi con dem in re incerta, quaeque ipsi concilii decreto nihil vel demit Ves t. addit, malumus His, quam intempestive aliquid determinare.

Iaz, IX mi observam iis, in hoc Concilio consedille, non

, . O . Episcopos tantum sed Presbyteros etiam Diaconos, deinde Ἐe-γι, nam paratim aliarum proVinciarum Pastores Non taedet nos iterum P γ,9,ὸ Eusebii verba adscribere. Ob Noratiani causam Ronra maxima com oti ct gregata se do sexaginta Disopu ac pluribus presb eruo diaconis, z..h ὰ, civ c sepam im liβrum pro 'iuciarum pastoribus, quid hac in reo bisseisin. v mst , sinsidera tibin , δόγμια - ιςαlo LP - σι , decretum satuitur ab omnibwoc. Omnia sic sua luce radiant, ut cucurbitas lippire oporteat, qui nihilo secius videre se dicit, Solos Praelatos maio-νe h. e. Episcopos ad concilia etiam provincialia, ut iudiciu errent, ro-

ωα, sc ' an est hic distinctio interfuistagium consultatiuum

.is,. δε, φὰς iiiVum Utrumque enim in hoc concilio Presbyteris&Di,fλὰ in conis concelsum fuit Eusebius clarissime pronunciat, Presbyteros con Dar/-ωDlaconos ob eandem caussam convenisse , ob quam Episicor α.- con Venstrant sed hi non solum ob sutetragium cons stativum sed . ,- ,, in Xime, bdecisivam ferendum convenerant. Ergo etiamr,b,s,fὰ uti, suffragium non solum conlii stativum sed etiam decisivum ooema convenisse, dicendi sunt Quid multi. 4'όγι- ρίς α - eon η omnibus diaconis, Presbyteris S caeteris Pastoribus, aeque ac

Episc*pi decretum statutum fuit. Unde recte colligitur, nec hodiei, isti, Qntra sexin m Conciliorum esse, ut ibi praeter Episcopos etiam iii

advocantur

72쪽

tronium

separas

emit vel

minare. ste, non

byterosespiscopitum sedo etiam cisivum que acchodie iam relu

cantur

inae

advocentur ad sententias definitivas dicendas sibi tamen pridinis ulnis amplectivi cautelam Cusiani Concordant. Cathol. lib.4,ς p. g. Nec laicos, nec indisserenter clericos puto admitti debere: sed electosis doctos viros Ecclesia sicos, non puto in iudiciosternendos, cum qnum reip. tantum iraratur. 2 nou ob at, undecun veniat, dum sitemini eniatur. Nimirum : quoniam Scriptura lex sive norma in debet, iureta quam in Conciliis sententiae ferantur, manifestum tu , unicuique,qin hanc normam intellexerit S recte tractare novexit, licere sententiam suam in Concilio proferre, atque eam pro alida habendam elles, si constiterit, secundum normam fuisse pronunciatum.

LX. De numero Patium in hoc concilio congregatorum, Et qRum ab Eusebio plene sit exprellius nihil addimus, nisi elegans πορο μαγ μμα pro confirmandis iis quae paulo ante adversus Papam R. -sseruimus. Etenim si Rornanus Pontifex, qui tunc temporis Cor Delius erat , quum totam Ecclesiam docet, e docet&definit aliquid, Cili ab omnibus adsensum vultis eberi, in his, qis adsidem pertinent, NULLO casu errare potes, contendente Bellarinino ControversT I .lib. , de R. Pontis cap. 3, initio. Si est conditoro demiurgae si-crorum dogmatum, qui nec falli necfasseresciens, omnium censor est i domus e f, quae columna res mamentum se veritatis ui in summa, toto iure omnibis 2 singulis Christisdeli bio si re singulariter discretis, sive in unum collectis tam Imperatoribus, Regibus, Principibin quam Patriarchis, Episcopis, ct reliquis Pastoribus uperior ent, ut Abraham. πιο d Ovius infrunita audacia percitus scribere non erubuit ingrandi Θρμης' h o libro, cui, ut argumentum, ita quoque titulus Romanus Pon ita xisse , cap. sic Σ3 quid , amabo , tot Episcoporum , Presbyter rum Diaconorum , pos emo etiam separatim Pastorum aliarum provinciarum ad definiendam rem Donaded dissicilem, quippe in saccis pandectis iam pridem plenissime declaratam, congregatione Dpus fuit Scite e vere magnus Erasmus Annot in I. Cor. 7, VercpζDult, pag. 4 1. : Si verum est quod quidam assererant, Romanum P. ur icem errore judiciali non pote unquam errare, quid opus genera-b V comitiis , . quid opus in Concilium accersere ureconsultos ac Theo- IV exuditos si pronuncians labi non potest Cur dat est appellatio- Nil sus, vel ad A nodum vel ad eundem rectius edoctum, posteaqVa γ' 'u ζωμά se pronuntiarii Pontifex Lusirsum attinet tot academ 6 in Ima

73쪽

o racrandis dei russis ibus distorqueri, quam ex uno ponti ite, quoi vertimeIi, audire liceat Vide etiam reliqua minime poenitenda. 'tione I nobis esse brevibus cum supra ex Cypriano au- VςnmVβ' IV04ς ὼ emi in Africanis sententiam, pari gravita-- , si mρ cr*tione cotisenserit nimirum lapsos ad pacem ecclesiae&communionem admittendos esse, hac tamen lege, ut prius et , siseeρ mi poenitentiae stadium decurrerent. Tantum de Sacerdotiam, i e hoc peculi rite decretum constitutum est hoc eodem

cteonim rent oelaica tantum communione contenti in Ecclesia communacarent nic ent Baronius ad ann.2sq, num o I. Vigore huius decreti quidam Tro

phimus Episcopus lapsus a Cornelio susceptus est, sic tamen, vila,cus communicaret. Vide Cyprian epist Idem epist. 6 de Basi lides Martiale, Episcopis libellaticis ad Hispanos scripsit, quod

prior epis vatum pro conscientiae si vulnerestonte deposuerit, Deum deprecans satis gratulans sim vel laico communicare contin steret Paucis interiectis sic pergit Frustra Mi tales episcopatum siduar: conantur, cum manifestumst eiusmodi homines nec Ecclam Ch praes nec Deosacriscia erre debere. Maxime cum iampridem no biseum oe cum omnibus omnino Episcopis in Ioto mundo consitutis, etiam Cornelius collega noster Sacerdos paciscus 2 iustino martyrio quos dignatione Domini honoratu decreverit eiusmodi homines ad paeniteη riam quidem agendam admitti, ab ordinatione autem cleriat sacerdo tali honore prohiberi Cum dicit, quod Cornelius pridem cum ipso ita decreverit, apparet, decretum hocce non in Romano primum 1 sed iam ante in Carthaginiensi Conc conditum fuisse. Unde Lud

Misis, in Vm Epit annal Caesi Baron. lib. r, pag. 1 3 id principaliter ad 2 Coma Carthaginiense refer V V μ II Qxy0Q1' id fuerit communio laica 'disputatur. Tres

n iis A ς*- xur sub una sipecie. Sed illa tam cal est, ut sermo -- Omnibus deleratur. Becano Manua l. lib. 1 cap o, num . M ,οώ- quinem mirifice placet, quod sui esticacissimum arquinentum prQP is, unius specie in Eucharistia usu sis peditare uideatur; sed tamen dς eius veritate M ipse valde dubitat. In Concilio Tridentino Anton Mondul-

74쪽

ite, quoi

tenda. In eius riano au-igravita-acem eo, ut prius acerdoti-

de Basit, quodit, Dean; uingeret.

usurparc

ridem notis, etiam

sacerdo zum ipso

a de Lud. aliter ad r. Tresit vocatiri ferm cum sue, tum prolmen de Antona

Mondulphensis Io Paulus, hic Quinqueecclesiensis, iste Pragen Vestata is Episcopi Theologus, monuerunt constare ex ordinario Po: auo inctionem communio uiu in laicam ct erualem vanest sacramenti accepti diversitatem. Histor dici concit pag 18 . , t Lorinu, - ών

Ion inspecie utraso una esse videtur. mi; ius,illi Lindanus Pano pl. lib. , cap., 8. p. 3 c. Laicam communionem suiu, qui existimant,fuissesancta Eucharisiasub una pamu 'ecie com)nunionem Ouod quamst a veritate alienum, mecum agnoscet stero, qui priscae consuetu- dimu sedulis investigator confiderarit, laicam communionem tunc vaimprimu in usu fuisse, quum pasii in prisco de more utras commuis omis

Decies panis aulicis toti exhibebatur ecclesia. Alba spinaeus Ob

serv. lib. I, observ. . Si detur, quod omisivi concedi nece e B, quo rempore concilia 2 Patres de commuisitone laica mentionem fecerunt, laicos sub utras 'ecie communicassc equitur non esse sub unassecie communionem Dein des ingenuefateri volumus futilis 2 ieiuna explicatio illa est, qua inde laicam, quod laici non aliam , quam passi peciem auferre potucrint, dictam e se contendit.&c. Altera sententiae eorum 6' ς' qui arbitrantur, fuisse eam communionem, quam laici sumebant

extra chortim sub utraque tamen specie. Sic sentit Mondulphensis A Deo e- l. c. Tamelius annot 3 . in Cypr epist. Sa. Laicum, ait, commu- m d reanicare non aliud en veteribus, quam inter laicos cominumicare. Orabant autem 2 commuiuicabant illi extra cancellos, per ministerium archidia- covit h. e. extra chorum, uti hodie loquuntur. Quod D. Ambrosus manifestumfacit, dum Theodosum Imperatorem post oblatum munm ad altare, intra cancellos haerentem, per diaconum interrogari usiit, numquid vellet, quod si haereret ' Dicenti se nihil aliud velle, quam ut divina mysteria peragi videret Ea inquit ille sic tibi videre non iret. Eabent iu si templo Sacerdotes habentis laici locu u suom. Haec Pamelius, cum quo plerique Pontificii faciunt. Cons Lorin. L c. Paron ad ann. 3i , num 88. Binium in not ad Concit Laodicens. sub Sylvest Tom i p. 9 Iam quidem verum est, non eodem e vecloco communicasse clericos Glaicos. An vero sola haec loci diversita praecise omnem denominationis rationem ab divat, iure quis dubitet. Sic enim tantum intelligeretur communio publica, ut

subdole ponit Iesulta Becan. l. c. quo aliud falsum inde extorqueat. A comprehendi quoque privatum, inde manifestum, quod Peliae H tertius

75쪽

termis epist. . sanxit, quibusdam Sacerdotibus lapsis communionem laicam tantum in morte reddendam esse nec tamen aegroti in templo publico sed privatis aedibus communicabant. LXIII. Tertia ergo eaque vera sententia est, amandari ali-

tum laicum redig id est, non quidem penitus privatur commu mone ecclesiastica; haec tamen ei non conceditur, neque restituiturribsis. 'ς si δὴ laico 'ec ipse propter hanc concessam vel restitutam. 'uo Q co Vel Ordine habetur, quam laico. Id ex ipsis CV priani ver , bis clare constat; nam mulctam lapsorum Sacerdotum quae erat,

ut laici communicarent, non aliter explicat, quam ut Me M Bal mo necteri 9sacerdotali honore prohibeantur. Inde Th. Balsamo ad Ca-- non Trullan r qui ait, propter aliquod crimen deponuntnr, at laici reputantur, nec possunt,s epotionem aliquid agere, quod aia. ia, clericum usta ratione pertineat. Zonaras exposit canon. x x x II. Epist. anon. Basilii M. Clerici, ita peccatum ad mortem peccant, degradu quidem dejiciuntur,alaicorum autem ιommunione non arcentur l. e. non prohibentur, quo minus cum laicis constipanto reccntur.

Nes enim et in audientium vel in sub rationis locum relerantur. obtis, Idem docet Apologia Aa Consessi artic de ut r. p. coen Do m. . - Adversiarii. Siquando it, Sacerdotes laica communione lit Ilibentur signiscatur, quὸda ministerio consecrationis remoti fuerint. Ne , hoe ignorant adrersarii, sed abutuntur insicina imperi orum, qui cui audiunt latcam commumonem, tim somniant morem nostri temporis, quo datur laicis tantum pars Sacra meati Nimirum rectissime Abbaspumas suas observation orditur his verbis Multari usiuo coir- suetudine homiηum positasunt, quae eis a majoribus nostri manasse tr. dantur, longo tamen temporis tractvsunt ita mutatis,aut in ahum, se translata,fere ut nihil aliud, quam nomen ex prisino insitsito retin ant, inde ver magni errores consecuti sunt. Nam harum rerum si fortunan incidat mentio, eas non ut fuDe sed quales hodi. ante oculos no-

partea Exanx arti de comm sub tr. sp p. aica communique eribus vocabatur, quando clericus propter crimen aliquod ab ci'

n rem ei suspendebatur, vel prorsus removebathr, unc enim ipsς Mna Amstruat sicharistiam sed avitantum accipiebat i seis ' inter

76쪽

stituitur stitutam

XXII. cant, de arcen. ecentur. gantur.

mi ipse

sit non interelarictu, sed post clericos cum laicis O in loco, ubi laici commhni cssbantur Agnoscunt igitur 9 fatentur hi ponti cit laican communienem apud veteres non esse intelligendam de alio communionisgenere,sed de gradu, ordineis loco communionis. Pontificiorum idem .:gnO-:centium multitudinem conquirere, non est huius loci unus instar omnium sit praedictus Aurelianensium Episcopus, qui dextre luculenter oc supra cit. Communio igitur laica erat, esse in ecclesa -- c de ecclesa tanquam laicum, ita ut qui ecclesiasicus laicae commu- με 'viovi deputabatur gradu seu perpetuo excideret, ct ex clericostaret laicus quodsi Eucharistia participaret, laicorum more, non more ecclesia- icorum participaret. Sed omni ratione contendo, potuisse fieri, ut quis laicorum more communicaret, nec tamen sumeret Eucharistiani. Nam communicare nihil aliud est, quam partem habere in consociatione delusui, quae etiam considerata extra Eucharisiam multas alias rationes complectebatum quamvis nolim negare eius coniunctionis per quam in corpus unum deles coalescunt praecipue vim ct modum in eucharistia residere. Haec pro explicando Romani Conc decreto de comm mone laica fatis esse remur. Plura legas apud Dia Calixtum, di-1put. contra communion sub una, anum is ad I I. Dan. Ch mier Panstrat Tom. Α, lib. 9, cap. 3, num 2 seqq. LXIV. mactenus Conciliorum Novatianae haeresi opposi H , torum statum, quando, ubi, a quibus&quomodo habita quae . que in iis statuta fuerint, utcumque delibavimus, superest, ut, quae Carrh P. Illa conlectita sint, leviter tangamus si Quod ipsium decretum ipectat, notamus' imo, plurium aliarum cum Synodorum, tum ec inarui unanimem consensum. Etenim ob eandem Nova

tiam caussam etiam alios ItaliaeEpiscopos circa haec tempora conve Primi, nisse, cu quod in conciliis Carthaginiensi Romano csnstitutum aciarum

fuerat, confirmasse testatur Hieronymus de scrint. Ecc cap. 66, verba num 36 adducta sunt Antiochia quoque haut obscuram se 'contra eundem Synodum celebratamitiisse discimus ex illo Dion uanae epist. fragmento, apud Euseb. H. E. lib. 6, cap. ult ibi nuntiat ornelio Romano Episcopo advocatum se ab Heleno Tarsens Cilicia Lpiscopo ac reliquis illius consortibus Firmiliano Cappadocia jTye ritis pati in Episcopis, ut ad 3nodum vim henam accur-- , ubi nonnulli schisma Novati corroborares cohati seu b

77쪽

Hic Dionysius prae caeteris omnem,ut aiunt,lapidem movit, ut turbatam ecclesiam plene componeret, scriptis etiam tunc temporis, sicut quidam existimantunsignibiis illis ad Novatianum literis , dignis omnino , ut hoc loco ex num si repetita degantur. De aliorum Conciliorum , puta Arelatens Constantinopol. I.Taurinensis, Mileuitani, Arausicani, Nicaeni magni', acetaeterorum subsequentibus seculis habitorum consensi nihil addimus. . Vide Franc. Longum a Cor annot ad Coraci II Carthagin pag. ist. Quanto veros uisis is gaudio omnes ubique ecclesiae perfuse fuerint ob retusam Sc profli roro ruis Natam Novatiani insaniam, iucundum erit primoribus quasi labiis Eo retus ex eiusdem Dionysi ad Stephanum R. E. epistola , iterum Eusebii μ' Indii stria i I, cap. conservata, degustare Sciasfrater, ait, unitasT' essecoris per orientem, adhuc ulteriores ecclesias, q antea divis. iis se invicemfuerant. Concordessant omnes ubique ecclesarum Prodes, vehementer gaudentes Aper pace,qua prater expectationem esJD-cta Demetrianus Antiochiae, Theocti a Caesareae, Medabantes Hieroso- binis, Marinus 3ri, mortuo Alexandro Ieliodorus Laodicea post obitum Thelimydris,Helenus Tarso cunctae Ciciliae ecclesae Firmiliantiso omnis Cappadocia. Solos autem praeclariores Episcopos nominavi, ne pisolam

Holixiorem,st narrationem molestam redderem. Universa Syria ct ipsa arabia, quibussinguli Ἀηtenti estis,o quibus iam scribitis, Mesopota-1nia, Pontus etiam oe Bithynia, ct, ut in summa dicam, exultant ubique omnes in concordia 2 fraterna dilEclione Deum glori cantes. De Maximi, Urbani, caeterorumque Confellarum, quibus Novatianus imposiverat, ad piam matrem Ecclesiam reditu , indeque apud omnes

singulari haetitia excitata, plurimis ex Cypriano agit Baron ad ann.α, se o/ s seqq Deinde de eodem decreto sciendum esse id haud

concitior diu post . quoad canonicae poenae rigorem nonnihil immutatum. ηρ Ο Qtrii menim, sit cui diximus,prius statutum esset, ut lapsi non nisi diu

nitentia acta admitterentur ad pacem , ni sorte periculum mortis urgeret iam manifestante Domino per crebrasa claras visiones, i

' γὰhis nova P a Gallo Imperat persecutionem imminere, S.Cyprianus si fles, et cunda dei Synodo habita, statuit omnibus,qui poenitentiam. agered Dominum deprecariapi imo lapsus sui die non destitimento 'Io is, ῆς mon messes condonato scilicet reliquo tempore, quod a lias in publica poenitentia adhuc absolvendum restabat Id ipse Cy'prian

78쪽

c profli-isi labiis

Eusebii

, unitas

s pota- ubique'

e Main rusim omnes

la: si diui

prian prian epistola insignite pia eleganti ad Cornelium persen pht.

Apponemus quaedam Merito, ait, trabebatur dolentium poenitentia tempore longiori,ut infirmis in exitu subveniretur, quamdiu quies trianquillita aderatiqira disserre diu plangentium lacrumas subpen reser morientibus in infirmitate pateretur. At vero nunc non φrmis, si fortibus pax es nec esuria te morientibus sed vi pentibus communicari a nobis danda est , quos excitamuso hortamur ad pratiunt nou π-ermes&ntes ori elinquam tu ed protectione corporu&sanguinis Christo Muniamus. Nam si nodo docem tu aut provocamus eos in confesso Vominu anquine nictu: fiιndere ηegam tu mut quomodo ad martyrii poculum idoneosfacimici I non eos prius ad bibendis in ea te ia poculum mota obiter trinam repetitio' nem, quod calix etiam laicis dari debeat iure commumsationis ass- Mittimus Tandem post multa: Piacuit nobis, S Spiritu suggerent σDsimino pervi siones multas ct manifestas admonente , quia hosis nobis se imminere praenunciaturo ostenditur, colligere intra castra milites C strict examinatisfingulorum causis pacem tales dare, immo pugnatus ris arana su gerere; quod credimus vobis quoi paterna misericordia cen-xemplation; placita ru.Quomodo porrbacciderit,ut PrivatuS,Veterator hari elicus una cum suis ad hanc synodum veneric, quasi acturus causam suam Sc cum ea excidisset atque denuo damnatus esset, cou lectis secum sociis,supra nominatis, ibidem Carthagini creaverit adversius Cyprianum Pseudoepiscopum Fortunatum, quidque deinceps actum fuerit, ipse Cyprianus use recenset epiliola L v. Conti rursum baron. ad ann. sAnum. I seqq. I b c unum. LXV. Σ Novatianus licet tam unanimi catholicae ec et m-clesiae sententia pessimi erroris convictus .condemnatus atque iam vere αυτοκ macitet retinuit. Constat enim,ipsum post tres ordine Pontifices, Cornelium, Lucium stephanum adhuc in vivis fritile,&,ut OnU- ἡλίω mphrius computat Chron. Pont Rom. sex plus minus anmS co cra diteqQ dem perpetuum pseudoepiscopatum uriarpasse Quo fortea alicui ex hodierna Hildebrandina doctrina sequa docetur unacrem s item in mundo nomen esse, Papae videlicet O rabido excommunicata recte D licite im meritorie a quovis trucidari posse anta quos more iudicanti mirum uideri posset sed caussa in aperto eis. Nor tUnar, at Sera egnum, ideoque duos cap re poterat. Cons. M.ARN

79쪽

tussi, expendens. LXVI. C Uomodo Novatianus sanctis Con illi

pinnitentve curriculum absoloissent ii, - n. y

LXVII

80쪽

iis, quo

traditus, cap. 4.i passimi resusci penitium denuo

tutem uti, ut So-

equis,

cta Dei

LXVII. Principio nullum prorsus dubium est, siancta Dei.

oracula subpcena:eternae damnationis capitalia illa peccata Gab ,lle 'numerata, inter quae λολίρ. facile familiam ducit, i rio prohibere, diserte etiam docere, quod longe periculosissimum si is, qui ex regno diaboli tenebrarum semel ereptus in regnum Filii Dei translatus est, in Satanae potestatem denuo redeat rabit enim illeo accipit secum sirptem alios stiritis improbiores q mipsest, ingresii habitant xic, sique ultivia conditio hominuigiu deterior priore. Nec tamen propterea existimandum est, si quis ex statu gratiae exciderit, prorsus de ipso actu melli , neque reconciliari eum Deo amplius posse nam contraria fundamenta rursus reperiuntur in eodem Dei verbo, quod cum Form. Concord pag. m. 32, inicam ct certi Dina notam regul im esse credimus, ad quam omnia dogmata exigere, secundum qion de olumbin tum doctri in tum Docto. ribis iudicare oporteat. Porrb ver quibus argumentis Concilio im Patres Novatianum impugnarint, supra,non satis liquere, dixi- usus. De iis quae passim apud S. Cyprianum, alios e uiatur, se est pronunciare, quod Dia. D. Dorscheus Coll. ad Concit. Fran- coi feci. cap. 6. p. i 3 Deprehenditur in antiqui imis S. S. Patrum

disputationibus: conciliorum etiam decretis, qito sntentia ipsas a- - ὰ, Θnalograpdei consentanea , nihilo minis tamen deductione ei:udem exsa ecrero cris liter: a semper obtineatur Spiritus S intentio. Nos ex innu 'μ π meris, clua Optima videntur,haec qui noue damus. ἔμπις' '

LXIIX Primo loco stent clarilli ima testi 1 noni V. T. quae universis omnibus peccatoribus sine ulla excentrione vel discrimine 'me' 'm py0 lxxunt , si convertantur emendentur Tale est illii disset i, is Lavare vos uriscat vos, amovete maligni ratem actionuis vestrarum ex adverso oculorum meorum, de me Male ρ- ου- I re scite benefacere, quaerite itu Mare oppressi ni, iis dici repupuia si sit' u cipite causa invidua. tiavi venite,cit disceptem iis, tu i mi

se rubra fuerant , velut coccineum , similia lanae erunt. Hebraic. i. - Vbi longuis petitum est illud Caietani , per rubedinem vindi-

vivis h. l. rubro , inquit , colori peccata nostra conferuntur,. quod

SEARCH

MENU NAVIGATION