장음표시 사용
1쪽
PRiorem Iansenius a cliaritate non distinguens, εc gratiam adoptionis vocans, rationali creaturae cuilibet innocenti debitam dicit. CON F VTATIO. DEbitam dicit, non creaturae merito , sed sapientiae & iustitiae diuinae quae id existi. At tu qui haec in iansenio carpis, etiam homini lapso
deberi gratiam dicis eodem modo quo innocenti Iansenius. Easi . inquis in sussuaso censorio, 'Aion debet nobis quod ab illa is amur , de esibi nihilominus quod nos uisat. IN uvo alterum iudieaι testsem condem L
Posteriorem ille Ian senius) velut coelestem quamdam atque inestabia Iem suauitatem in sola spiritali delectatione reponit qua flectatur u lantas i iste S. Thomas in vera motione praeueniente voluntatem.
mpliciter fallis aut filIeris. Qui gratiam caelcstem esse suauitatem volunt, non negant, imo asserunt esu etiam physicam praemotionem. Tu qui multum in nraemotionis voce tibi places , nullam praem tionem nisi Molinianam iamittere videris. Praemotionis εc praedetermi nationis voces bifariam 3ecipi possunt et, primo ita ut phrsicam motionem si nificent, quae physice quidem praeueniat, physice inquat in consensum, nisi voluntas resistae non tamen consensum infallibiliter eliciat. Hanc praemoti em Matri hane Molin 1 non granate concedant. Et ipse An natus .in in truatione de s Propositionibus praef. p.ss. Motionem qui ρομι memorianem physis.rm - - α bonos ct satiua ex non negamus et praedetem minationem ablegamus eo sense tam dixi , est qui fer sensu est aduersario- min. Alio sentu praemotio accipitur pro ea quae consensum infallibilitet elixit per modum causae essicientis. Et haec iterum apud Thomitas duplex; una gust prς modet eamdm ad actus imperfectos, Sc dicitur gratia sussiciens.le secundum quid emeret, quia hos motus insallibiliter elicit : alla quae ad actus perfectos impellit ι δε hic vulgb apud ipses simplieiter & tib lure incis. Sic Naarea dis, . n .v. Quando actu/Hyematurales Fenrimem facti. ct ex graturi μι -ἀinamur ad Hios actus, sicut cogitare . de Menam, O
patere . tum auxilium quod dicitur e ax comparatione hariau actuum, uand
2쪽
ni diei συα simpliciter sed secundum quid ut di t. δα. dictum est. C ferum .uando amia siunt perfecti in se- genere sicut siunt a rus fidei ct .mitatis , tune
SIue praemotionis, siae pr determinationis nomenclaturamferat liberam plane semper 3c indifferentem voluntatem relinquit ut agat vel non agat, ut hoc aut illud agat, ut contrarium ei agat ad quod pr mota & prc- determinata supponitur, non in sensu diuiso qualem nobis assingis, sed in
CONFUTATIO. QVid nos aequi uocis , quid flexibus detines & illassis Aut nobiseum
sentis & falso criminaris , aut cum Molinistis & te omnes insem tiThomiste debent. Nihil in hoc negotio a recentiorum Thomistarum do ctrina Augustiniani dissident. Gratia quObet indifferentem voluntatem relinquit in sensu diuiso, non in sensu composito. Hoc tibi assingi si quereris , quereris etiam Thomistarum sensus a iungi. Hanc enim AluareΣ omnium S.Thomae discipulorum tam antiquorum quὶm modernorum sententiam esse asserit disp. 'χ. ubi cum Molin istarum doctrinam his verbi, retulisset di auidam dixerunt quia sunte in homine quocumque auxilio prandi nientis vatia seecuridum omnem realem virtutem st perfectionem quam habet is venit a Deo, risu etiam in sensu composito dissentire ct non conuerritum n. . subdit. Contraria sententia vera est, ct da mente S. Thoma omniumque Docto rum quos di '.as. adduximuτ. Et num. II. Post S. omam secuti sunteamdem dominam omnes e discipuli tam antiqui quam moderni. Et disp. τ . nu. S. Quia liberum arbitriam motum a Deo auxilio efficaci mri potest illi difinire insensu eomposito . sed infensu diuiseo ut inferius Patebit a ideo est magnum imeonMniens si hoc possibile poneretur in esse. Sequemur enim quod voluntas Dei estis in Pax ct imperibilis per hominis voluntarem a quod ut Augustinis dicit, ct nas β a sendimus, est impossibile.
Alia tamen ratione Gratia quaelibet indifferentem voluntatem relii quit etiam in sensu composito, quia cum actu quem elicit gratia essicax componitur & pacificὸ consistit potestas ad coatrarium. Sic Aluareet disp.
III. n. 3. & 4. Potentia ad -- α tum non repumat potentia ad actum eo trarium , nec etiam repugnat a tui contrario. Anus autem com ri' re Paminter se m eodem Rhenis. Et paulo post : Notandum secundo quod cum duitur potentiam tiberum esse γε risibi omnibus requisitis ad Fenandam , pote' operari Ur non operari etiam issensu momosito , hoc ripliciter intelligi potest . primo ita ut eo satisfiat inare nanquisita ad operandum, ct potentiam i amoperandi ct non operandi i ct tunc sensius est quod potentiis ad operasdum stnon operandam Fars uil in eodem pubjecto cam arisecedenter pranquisitu ad --
3쪽
41em νmissionem. Et bie siensu verissimus est ut postea explieasimas. Grandis modo potest istesiae ita ut comporio fiat inter antecedem' praerepti sita ad oporandum talem actam, ct canes m talis actuι , με actum φμm contrarium.
Et tune sensus est quod omnia Pranquisita etiam ex parte Dei ad Uenaiatim ea tem actum parti larem . st carrina eiusdem auus seeu actas contrarias ρορ
sint esse aut aliquando sint simul in eodem subiecto. In hoc ergo sensa istisdiamus predictam definitionem impugnare. . Gratia ta inen quae imperiectos actus producit, quam illi sussicientem vocant, etiam cum opposito actia Componi Lur, quia validior ei concupi Dcentia te sistit & effectum impedit quem habere posset si plene voluntas consentiret. Duo tamen ex Th mutariIm doctrina notanda sunt ; x. Gr tiam illam quae imperfectos actus producit, cum sit sussiciens respectu perfectioris actus, esse simul essicacem respectu actus imperfecti ad quem o di natur diuina voluntate : & hoc sensu asserunt omnes & S. Augustini des.Thomae cliscipuli gratiam numquam eo essecta carere ad quem ordinatur ex Dei voluntate. Sic passim Thom istae, sic inter alios Aluareκ disp. 8o. in qua quaerit virum omne auxilium se ciem secuniam aliquam nationem sit eskeax, de sic respondet. His tamen non obstantibus dicendum est omne auxia fium se ciens comparatione Urius Amu, semper esse e ax respectu alterius ad quem e tendum decreto assatura diuisa voluntatis destinatur. Hanc sentenis
etiam docent communiter recentiores Thomistae.
Secundo ut quis gratiae sufficienta consentiat, gratiam effracem necessariam esse , imo repugnare ut ipsi sine Fatia effraci consentiatur. Sic Nauar retus tom. I. cont.14. 36. Implicat hominem facere auxilium se ciense ax ; vel quia Deas tribuens auxilium seu ciens expedist hominem tribuentem esseaeitatem. Praeterea nota, tantum abesse ut opinio illorum , qvi tenent
hunc modum dicendi quem destri ne conamur, sit vena , ut de ritentia Asiauta Dei non possis sim τι homo recipiens auxitium illud sinciens, reddat illia eses x. Age igitur & laruam exue. Placet ne tibi gratiam effracem proprie dictam , suum effectam infallibiliter operari y Nobiscum sentis. Plicetne tibi gratiam sufficientem semper essectam illum habere ad quem refertur ex Dei voluntate Nil aliud volumus, cum gratiam semper habere dicimus eum effectum quem vult Deus. Placet ne tibi gratiae sufficientinumquam plene consentiri sine gratia e Mi i Non video quid 1 nobis dissideas. Hoc enim solam volumus sine gratia essicaci neminem reipsa &
Supererit leuior contentio de natura gratiae suffcientis. Hanc Aluarra semper actualem en vult, nos vero quamquam iustis actualem illam o
tiam quam ipse sumientem vocat sepe dari fateamur ; tamen ad illam potestatem, quam largitur ex illis Thomistis gratia inualis lassiciens, is hilualem gratiam satis esse contendimus. De hoc si certare volueris, licet; habebis enim aduersarios qui resistant. Sed vana illacrimina de sensu composito S diuiso mitte. Nam aut illam quam exposui doctrinam probas, nos pariter probas et aut improbas, dc AIuarem aliosque Thomstas si-aa vi imp totas ex quibus illam exscripsi.
4쪽
Non aliud vitiae tribuere nisi quδd illuminet intelle stum, vel a seiat pia quadam affectione voluntatem minus est quImtatio postulesinon tamen tale quod reijciat fides, etsi hoc aeldm dicas.
Somniare mihi videor cum Dominicanum audio sic loquentem. Siceiane tam parui qstimari potcipuam clarissimi ordinis gloriam . ut eatu unus ex alumnis suis verbulo abi,ciat i Quam sententiam hic refers pra-cipuum ΜMinianae aduersus essicacem gratiam nouitatis eaput esse norunt omnes. Atqui si te audimust in hoc im capite rationi adueriatur Molina. non fidei. Ergo qui haereseos Molinam aecusat , calumniator est. Agς nunc egregie discipule Sahomae ι agnosce quos tu inter calumniatores adscribas. Calumniator est insigne Dominicanae familiae decus Thomas Lemos, qui inter illa duo quae contra totius ordinis sui causam apud Sum mox Pontisices agens, Pelagianos tenui me dicit Ecclesiam, hoc secundo loco resere, 'sam mavonientem gratiam emacem esse ex Din. non autem ex essem ct eooperatisne liberi ambire'. In hoc totam Pelagi j dogma reponit quod a miserit insemum donum a nuare ut possimu non aritem is velimuri Calumniatrix fuit tota Congregatio de Auxiliis, quae illum ipsum Molinae err tem quem tu Mei repugnare negas, sic proscripsit An. Isor. 11.Iulij. Molina preter gratiam ρη- isorem siae eois mem non requis r aliam potentiorem variam ad inciendos actu superην-- cis fidei, θει. ct paenitentia, non ridetur discediserasemitis Pelagi'. Vt paucis absoluam, calumniator est Gemens VIII. Paulus V. & tota Thomistarum Schola, de qui suis temporibus Catholicae fidei vindices habiti sint, Fr. NI cci LAx iudicio, grauissimi criminis rei tanto post peraguntur. At illud quis patienter ferre possit ν Gratiae per se essicaci detrahis Patrum Praesidia, scripturae oracula quibus se adhuc tutata est , rationem relinquis qua premitur potias quam subleuetur. Quid hoc aliud est quam inermem & nudam Molinae prodere Nam si ses, ratio humana disceptet fere actum est de causa gratiax quae diuina autoritate tota nititur, tota defenditur.
N Ecessu tem absolutam gratia prquenientis agnosceia CON FUTAT IO. C Vius grati aer si Molinianae, nihil a Molina recedis. Si essicacis & C
tholicae, cur aperte non eloqueris cur Evangelium erubescis r Pude
5쪽
6 ne te eam profiteri gratiam quam totus ordo tuus iamdiu defendit' Sus pecta dissimulatio est , quam non aliter effugies, nisi reipsa fatearis ad omnem pietatis actum Sc ad ipsam orationem necessariam esse gratiam efficacem, non qua fiat homo agendi potens. sed quae consensum voluntatis in- fallibiliter operetur per modum cauta physicae efficientis & prsdeterminaniatis. Id si recuses. quin Molinianus audias ne recusa.
QVod ad initium fidei necessariam eam esse semipelagiani agnoueetint
Iansentanum figmentum est ac mendacium quod Innocentius decreto tuo confutauit. Quod hqretici tantum essent,quia talem gratiam agnouerint cui resistere voluntas vel etiam obtemperare posset, Iansentana-- resis est, quam eodem Decreto idem Pontifex confutauit.
AD omnia breuiter accipe. Semipelagianos gratiam sussicientem Th misticam admisisse nemo dixit : in interiorem Molinianam admis rint quaeltio ficti est, ex antiquitatis monumentis dijudicanda. H reticos fuisse quia talem agnouerint gratiam cui resistere voluntas posset, vel etiam obtemperare, nemo sentit. Propterea hqreticos fuisse quia gratiam essic cem ad initium fidei necessariam negauerunt, sentiunt quicumque gratiam cacem ad omnes pietatis actus necessariam statuunt. Hoc qui negat Molinianus est, non Thomista: ad quos te conseras delibera & tandem et EC . ne semper fluctuet.
Posse gratiae actuali non exterius tantum suadenti, sed interius excitaniati resilii; qui abnuunt, resistunt Spiritui sancto. . . . Resistunt spiritui qui per Innocentium Pontificem X. in decreto Apostolico idem elocutus
CONFUTATIO. OUin tu astutias , quin calumnias mittis Nemo spiritui Sancto ne mo innocentio resistit, quia gratiae resisti nemo abnuit. Hunc errocem si nulli tribuis, nugaris: si cuiquam ex Augustini discipulis, lumniaris.
O Tiosum & vanum foret quod stePhanus loquitur, si de spiritu tan
tum. exterius monente lactueretur.
6쪽
O Tiosa le vana Stephani verba dicere si de spiritu exterius monente i quatur, non otiolum de vanum sed planὸ impium est. Sic enim vana foret ipsius Dei vox Cain admonentis, quam Greg. Magnus de solo spiritu exterius monente intelligit lib. H. Mor. cap. s. Plerumque fit ut cum audientis cor exigestibus euisis omnipotentis gratia non repletur, incassum exteras a praedicatore moneatur i quia murum est os omne quod loquitur, si ille interius in corde non clamet qui assisat verba quae audiantin. Hine est etiam quod in ordiri- πε voce admoneri potuit st mutari non potuit, quia exigente culpa malisia, iam intus Dein cor reliqueras, cui foris is testimonium versia faciebat.
Neptum ac friuolum si sensu tantum Iansentano explicaret Stephantis re- I sistentiam quam exprobrat; quasi nempe gratiae reluctetur concupiscentia, sed per gratiam tandem infallibiliter superetur. . CONFUTATIO. I An senium adeat qui sensum ipsius explorare velit. De Augustinianis Theologis hoc repono, neminem ex illis id sentire quod tu illis adscribis.
Resisti enim gratiae iis omnibus modis agnoscunt, quibus Thonustae, etiam Iccenti res, ut supra explicatum est. X.
SIe resisti gratiae ut illius effectus aliquando per voluntatem dissentie tem impediatur Thomisticum est. Catholicum est.
. CONFUTAT O. lSEmpeme latebras , semper effugia captabis Cui gratiae resistatur Se
quomodo, non aperte dices Si essicacis effectum per voluntatem dis-' . . sentientem impediri ais, erras dc omnes Thomistas aduersarios habes. Audi Aluarem disp. x. n. . Uberum nostrum arbitrium exedarum re motum a Deo liberi consentit, est ransequenter potestat ntire si vetite tamen quando morio Dei est efficax infallibilis' em fiet. Etenim hoc operatur gratia in ligere in rium fortiter es suauiter quod cum post dissentire non dissentiat. missγκatio est fuam assigna S. Thomaε 1. a. qu. Ira. a. s in corp. Nam intentia mi deficereuon potem Unde si ex intentisne Dei mouentis est quia homo eritis cor mouetrensentiat, ct consequatin gratiam, infallibiliter eam consequitur a ct.necessario ' . .... neces te infallibilitaris i non autem ex necessitate absoluta. Si autem de suta: ficiente tantum loqueris, quis nescit eam effectu aliquando carere Illud tamen fatearis oportet i phim gratiam sufficientem, etiamsi eo careat effectu
7쪽
3 ad quem ex ex natura sua tendit, & quem habere posset, tamen ut supra vidimus ex Thomistaruin sententia, numquam eo carere quem vult Deus
NEcdum ab mutuocis locutionibus recedis. Haec enim facile detorqueri possunt in Molinianos sensus, quamobrem ut hanc suspicionem vites, de his duobus capitibus iterum qu ro quid sentias. Sentisne cum Thomistis lassicienti gratiae si non adsit emax , numquam ad actum perfectum voluntatem consentire Sic enim Aluarra disp.18. n. 3. Obseruandum est bonum U- am 1 suseioris non esse a filo auxilio se eten, sed as cari. Et nequis exissimer postquam mus sua miseerisordia milus nostris pra- radentibus bonis meritis vocavis per torem per ratiam sincientem . prius eois signorarionis quia laenum a Priam eis em peccatoris motum a Deo Vatia excitante ersus iente se determinet a conseἡμm, quam quod Deus det in asam ad uantem seu Ocarem. Id ipsum tibi obijcit Aluareae & his verbis refellit. Ad quartum restondetur prius ese in genere eausa e lentis, quod Deus eo rear homini a xilium Oeaxer eum determinet ad consentienaeum gratia ex-ricanti, quam quod homo se determinet per liberum arbitrium ct velit eidem p tia consentire in ex supradiatis paten Nec admittendum est Patiam e cacem
ut dis'. s. st m. perspi Amsiet. Ad o Umationem responatur illam causem lam esse falseam i quia homo excitarus a Deo viae eonsentire ct cooperari Deo vivant, a ideo assinuatur a Deo i hane autem causelem esse venam i quia homo excitatus Pariasu ciente aduinatur a Deo a talio emaci . Moo eooperatur isHθ.v. patebit. Sentisne cum iisdem. gratiam essicacem , consensum infallabiliter oporantem , ad omnem pietatis actum etiam fidei & orationis necessariam es se, ut cum aliis omnibus Thomistis docet Aluaris disp.13. numς. Secunda
conclusis : Nulla dispositio remota ad Pariam haberi potest ex sola facultate -- , μαμ praene, siue d sidera, imam Paciam , si is quodlibet aliud , sed ad
illam nece rio requisis. speciale auxilium mamouemis statia. Has inmissio est certissima. Per illud autem speciala auxilium praemouentis gratiae , ν etiam effracem intelligendam esse passim in hac disp. declarat vi cum ait' tre vocarianam si cientem qua tribuis volun afi posse consenuis, νε- uiri etiam έ- actualiso consentias vocationem o cacem, qua fiat con fieres De his si tibi mecum conueniat, nullum de praeceptorum possibilitate ce tamen inter nos iuperesse re ipsa conuincam Si non conuentu, tecum se licet, sed eonjunctis nobiscum omnium Thomistarum copiis cembi musia Cur id urgeam ne mirare Multis enim signis indicasti te in gratiae essicacis
8쪽
voce ludere, dc eam hoc nomine assicere . quae consensum non infallibiliter operetur, Ut exsequenti conclusione patebit.
SIc emeacem per se dici quia vim omnem voluntati conferat ex qua fiat agendi potens, Thomisticum est & Catholicum. CONFUTATIO. Non facilὸ reperias Molinianum ullum qui exitialem magis gratiae vocem emiserit, ea quam Dominicanae familiae alumnus non furtim de uno loco, sed passim in suifragio censorio inculcas , scilicet gratiam essicacem dici, non quia dat agere, sed quia dat posse agere , ut emax, inquis, per inremam efficaciam intelligatur illo etiam caseu quo non semer extema per essectus positionem consequitur: Itane tam credulos, tam supinos fore lectores tuos credis ut tam apertam fallaciam non deprehendant Hoccine sensu gratiam cssicacem dicit Aluarea cum ait disp. 23. n. 23. Sexta conclusio. Haeduo simia sunt incompossibilia, quia sicilicet huismodi auxilium praedeterminans fit in libera ambitrio, est liberum arbitrium non operetur actum illum ad quem mouet, quamuis semper post eumdem actum non operari si velit. Prima pars --im conclusionis probatur testimoniis apertissimis S. Presseni ct S Thoma addactis
dis'. tδ. n. as. qua iterum repetenda sunt dist. ΠΤ. Num. . est d, p.raa. num. rq Praeterea probatur e Alias voluntas Dei absoluta esst inlisax , ct impeHretur per voluntarem humanam ne feret id quod omniPotens per eam voluit serii quod tamen repugnat verbis illis Scripturae. Omnia quaecumque voluit Dominis fecisin ea lo ct in terra, ut ostendis S. Augustinus in Enchiridio ad Laurentium c. ρs.cst ρε. cst lib. de Corre'. est Grat. CV. I .Hoccine sensu Augustinus, cum ait de Correp. & Gr. c. n. Subuentum est emo infirmitati voluntaris humana , ut distina gratia indeclinabiliter 2 inseu perabiliter ageretur. Et ideo quamuis infirma non desceret, nec aduersitate aliqua frangeretur. Et quo loco ibidem infert A luareg. Ergo secundum S Au sustinum hae duo sunt incompossibilia, quod scilicet Deus auxilio e cari moueat liberum arbitrium ad consensum , ct nihilominus liberum arbitrium dissentia Alias enim non ageretur a gratia sicari indeclinabiliter 2 insuper iliter. Vin scire quis hoc sensu admiscrit gratias essicaces. Admittunt Moliniani qui non ita desipiunt ut gratiam sussicientem agendi potestatem largiri negent. Admittunt Pelagiam qui passim illud adiutorium possibilitatis ostentant, qui posse a Deo , velle ab homine esse dicebant, neque refugiebant illud posse interiori gratiae adscribere, ut docet Aluarez disp 99. num . . Pelai - isi ultimo stata suae haeresis auxilium gratia interioris ad Posse concessit i negauis autem adjutorium gratia per quam Deus esciat ut velimus. Et paulo post ; Potissima controuersa Sancti Augustini eum Pelus non fuit de Putia excitantst sed de .usiuuante, qua Deus -- escienter facit nos velle. Frustra tu hoc poΩse plenius a gratia quam Pelagiani dicerent pendere dixeris. Nisi enim ip-
9쪽
sum velle, ipsum consentire per gratia efficacem in fallibiliter a Deo donari concesseris numquim cum Tnomistis, numquam cum Augustino, numquacum Ecclesia senties. Attende enim cuius gratiae confessionem Augustinus a Pelagio deposcat de Grat. Christi ca. Io. Sed nos eam gratiam volumus isti aliquando fateatur, qua futurae gloria metra ludo non notum tramittitur, verum etiam creditur oe speratur , nec selum reuelatur sapientia , verum etiam ct amatur i nec se detur serum omne quod bon- est, verum or persuadetur. . . . Hane debet Pelagius gratiam confiteri, si vult non uetum vocari, verum etiam esse Christianus. De qua eadem gratia paulo post ait cap. i 3. Qui autem nouit quid est quia fieri debeat cr non facit, nondum a Deo didicit siecundum variam sed se eundum legem a non secundum spiritum secundum litteram. Hoc cum animaduerteret AtuareΣ, remissime dicit disp. 99. n. 1. Princia palam inter Catholicas ct Pelagianos controuersiam non fuisse de gratia patieniente excitante ; nec de gratia qua nobisi m oper tur si volumus, sed de adjutiaris gratia, per quod Deus WH e cienter facit ut velimus. Hoc est , ut idem ait disp. iis . n. 8. II. De illa gratia adiuuante qua emit ut libe- ist in imbuiter homo conseniat: ita ut haec duo sint incompo ilia , quia illa gratiis e Mae ponatur m hominest homo actu dipnfiat. Ex quibus manifestum est neutiqu1m ad fidem sussicere cam gratiae confessionem quam his verbis proponis in suffragio Consorio p. 39. Vfentumuis , inquis, illa tantis litibus etiatata iocabulorum distinmo , nihil ad sidem perrimere arbitranda sit, modo sis inus apud omnes de sensu is ac fundame tali veritate con sis ut gratiae omnia tribuantψr, ut eius virtus ac necessitas agnoscatur, ut per illam voluntas ad agendum feri potens astruatur, ut voluntatis non agentis negligentia vel defeetui adscribatur quod habuerit unde agere posset cir non e eis. Haec inquam nullo modo sufficiunt, nisi illud adiungas Pelagianae & Catholicae gratiae capitale discrimen. Ipsum vesse , ipsum merari Deum indemnabiliterct imperabilirer operari - Hoc quia n gare videris, ii na--m cIIandus es verbis, quibus Iulianus ab Augustino Op. pers. l. 3. c. I 68. Cur e . non confiteris sine ullas rinsecus senante tu ne Deum occulto instinfla ad quod voluerit emaci me implendum praeparare atque excitare hominum voluntates, qui siserum non defendisint Aligendum, sed praecipitandum extollis arbitriam
SIc essicacem per se praesupponi ut voluntatem necessitate quadam abripiat, Iansentanum iterum est δc haereticum.
CONFUTATIO. NEccssitatem hic nullam distinguis. auia inuoluere veritatem studes; ego
distinguere necesse habeo ut tuas caumnias euoluam. Necessitas triplex eli, coactionis, naturae, infallibilitatis; priores duas gratiae nemo tribuit;tertia omnes Thom istae tribuunt. Hanc tu ultimam neccssitatem si neges quae in eo praecise lita sit ut essectum suum infallibiliter gratia consequatur, non e
10쪽
aliqui scientia media, sed ex efficacitate vi tis mouentis, Thomistis omnibus contradicis e quibus unus adducendus qui tibi istum eripiat ei rorem is erit AluareΣ disp. 72. n. 4. p. 6 II. Porest semper liberum arbitrium disesentiresi velit: tamen quando motio Dei est enax, infallibiliter consentiet. Cuia ratio est quam assignat S. Tho. r. a. IIa. a. s. in corr. Nam intentio Dei deficere non potest. Undesi ex intentione Dei mouentis est quod homo cuius cor mouet consentiae ct consequatur gratiam, isfallibiliter eam consequitur, or necessario
SIc efficacem per se non admitti ut per consensum voluntatis efficax fiat,
Molinianum, & vel minus consentaneum rationi, vel ambiguo sensu dictum
QVid exquisitas verborum ambages tanto studio quaeris, ne molles M lini starum auriculas perstringas 3 quid sibi volunt illae uiasmis: Noa
consentaneum est Molinae dogma rationi Durius est; lenienda vocis asporitas, minus est consentaneum. Etiam sic durius , addendum aliquid ad miti- sandam offensionem ; vel ambiguo sensu dictum. Bene est: patet enim ianua Iesu itis vi non nihil deflexam Molinae sententiam ab errore penitus vindi cent. Quis tam ignauam dissimulationem ferat λ Ferrem tamen si vel isto modo sincere tandem Molinae renunciares. At nihil te miniis velle nullo euidenti is loco declaras. Non enim cum cssicacem fieri gratiam per consen sum negas, id intelligis quod caeteri omnes ante te scriptores; nempe quod
effectum suum gratia sortiatur, ex liberi arbitri j nutu non pendere, sed ex vi ipsa gratiae liberum infallibiliter mouentis arbitrium. Verum cum apud te gratiae efficacis nomen nihil aliud significet, nisi gratiam agendi potentem; cum illam per consensum fieri essiεacem negas, hoc dicis illam volun tale agendi vim non mutuari, etsi quM effectum actu habeat, voluntatis consensu fiat. Assingi tibi omnes hunc sensu m crederent, nisi sedulo cauisses ne tibi fals5 adscriptus videretur. Sic enim loqueris in Censorio suffragio p. I . Eam explodat Nauarer ta) qua per consensum voluntatis efficax flat, id est
vim quamdam partialem a voluntate mutuetur aue recipiat, explodimus. Ecce quid sit apud te essicacem fieri per consensum. Igitur omnes tuae artes e5 deis nique redeunt ut sensus Molinianos admittas, verba asperneris', E contrario verba Thomistica retineas, sensus&dogmata penitus abi clas. Effcacem gratiam admittis, Thomisticum est ; sed sensium Molinianum occultas. Eam enim intelligis qua fit quisque agendi potens, non qua infallibiliter ad agendum mouetur. Praemotionis, praedeterminationis voces sedulo seruas; at illae nec praemouent apud te, nec praedeterminant voluntatem; sed Molinistisὰ tantum ipsi blandiuntur. Consensu fieri gratiam ess cacem merito negas. Repudiatu Molina crederes. At ille nescio quomodo peruersae interpretationis
quasi postico admittitur. Essicacem enim gratiam per consensum fieri negas, Digiliam by GOoste