Dissertatio historica dogmaticomoralis in bullam S. Cruciatae Neapolitano huic regno concessam in qua facultates, indulta & concessiones per apostolicam sedem nobis impertita enodantur, illustrantur, atque ad vivum resecantur ... In hac editione prim

491쪽

t tentus esse jubetur memoratias Canonicus ἶi R. Ut liquido patescat , ac recte Per-l cipiatur, quaenam esset isthaec indulgen- , da , quamicum. istiusmodi Canonicio. ad-l hibitam. memorat PontifeK , opus. est , ut prius innotescat quid antiquorum Ca- ΠΩ num. leveritas hae in re cum isitiusmodit hominibus simoniaca. labe iniectis. Praesciij hat exequendum. Primo quidem omnibus . notum esse debet, in istiusmodi homines simoniaca labescetatos Ecclesiastica lege tatutam fuisse. Pinnam depositionis, fixe decretum fuisse

irritum ac inane illud omne, cui simoniaca pestis aditum piaebui Tec , aQ. Viam parasitae. Haec Ecclesiastica lex. antiqvissima est'. . statim enim a c. hujusmodi vitium in valesc ore i nc ceperat'. , severitate

Poenarum , ut illud. compes ercturi, acta penitus exterminaretur , ma Xunopere curavit Ecclesia. Canones. Apostolici 3 o. &.3.i. ΓωJam depositionis , a que excommunicationis decreverant in Episcopos, Prae byteros, ac Diaconos qai per pecunias hanc obtinuissent dignitatem.' Deiiciatur, inquit ,. ipse , ac ordinator eius , oh scindatur a. communione . Easdem Poena&innovavit , sive confirmavit Synodus Chalcedonensis anno 43 r. celebrata, ut d . simul extendendo, ad Ordines; Minore1 iatuni ad ipsa Ecclesiastica ossicia. Con.

492쪽

cedonensem Canonem innovarunt , etiam & confirmarunt Synodum Aurelianensis Ir. anno 3ῖ6i. Cau. q. Aurelianensis. U. anno 349. Turonensis II. anno 367. Cabillonensis anno 6io. Trullana anno 692. Cau. 22. Rhemensi& anno 992. Synodus Nicoe

na II. anno 787. lecta , & probata Epistola S. Tarasit Patriarchae Costantinopolitasti , in qua hujusmodi poena aperte

adseritur , az decernitur . Et Leo IU. pontifex medio Seculo lX. Hasce autem Ord inationes .adeo detestata fuit Ecclesia, atque adeo , quacumque etiam praemiisa paenitentii hujulce i celeris sontes; ac ressad ministerii executionem admittere olim noluit Ecclesia, ud eciam irritas , & inanes illas diceret, atque haberet Ordinationes, veluti substantialiter nullas; reverae tamen quantum. ad essectum , atque ex cutionem p uti adversus Morinum probat Christianus Lupus. Vide Uan Espenium. Fart. II Sest. III. tit. i Cap. 6. tomis. II. Edit ionis Neapolitanae. Quamvi& autem memorati Canones loquantur de' illis , qui pei Simoniam ad: Godines ascenderint οῦ eo quod juxta illo- vum temporum disciplinam , cum Beneficia non adhuc discreta essent , atque te juncti abi ordinibus , per solam Ordinationem ad Ecclesiasticos . gradus ascenderetur indubitatum tamen est eom etiam.

comprehendisse, qui mutata Ecclesiae disciplina, ad Sacra Ministeria, ac Dignit te1 Ecclesiasticas non quidem per ordina

493쪽

tionem, set per Benefletorum institutionem simoniace acceptam Promo Verentur.

Quod disertis verbis expressit Alexander I l. qui sedit medio fere Seculo XI. &refertur a Gratiano Ccui s. I. R. Cara.

9. Calixtus II. qui sedit Seculo XII. ceterique subsecutis aetatibus Pontifices οῦ praesertim Pantus 1 I. Extra υag. Cum Vetestabile DE Simonia inter Extra vagan ea Communes. Martinus V. seis. I. Concilii Consta nitensis . Et S. Pius V. in Con- Ut Simoniacae'. od etiam ex te sum fuit ad illos , qui per Simoniam ab aliis admissam , etiam ipsis ignorantibus . ingressum sibi paraverant ad Beneficia .

sive Ministeria Ecclesiastica ; huiuimodi

etiam deponendos esse SancU Cansnes te- flantur . inquit Urbanus II. in Can. Plaeientium. 3 . Ca n I. I. Quod patet etiam ex aliis canonibus postea adducendis . Etenim. de hu)usmodi etiam constat quod non per Omuni ; hia 2. Chri lium , intraverint in Ovile ouium t. ted aicenderint aliunde , quos omnino a Sacris Ministeriis removendos decernit, atqie jubet Ecclesia . Uepositionis isthaeo poena absolutam , a PerPetuam, ae nulla poenitentia delendam irregularitatem designabat οῦ etenim , Deposit io , ut advertit Christianus. Lupus ex natura sua, est perpetua ,'ae irrepara hilis . Qiare per integrum. 1 patium unde ei m Seculorum vix ullum reperies , autiortasse etiam nullum ellemplum dispensa

494쪽

tionis adhibitae cum, illis , qui essent hor: crimine inquinati, ut a poenis a Iure acu versus ipsos statutis eximerenturi. Primus autem qui aliquod dispensatio m, levamen cum Simoniacis, ad Libendum censuit, fuit Nicolaus il . in Synodo Romana anno 1 9. ἰ cum . ita nempe qui

gratis a Simoniacis ordinati fuissent, illos. . iisn tam centura iustitiae , quam intxitu misericordio in acceptis Ordinibus manere permisit. At vero Urbanus II..in Synodo Placentina anno. lo 93..ti iterum in Romana ann O lcy9. aliquid amplius in diit gendum putavis , a C. detrahendum de severitate Canonum. Etenim praeter dispen insationem , quam adhiberi permisit cum ordinatis nou Simoniace a Simoniacis '. stat iit etiam moderationem , sive dispeniatiquem adhibenda micum iis , qui Simoniaee ordinati fuerant his verbis: QPleum.

e fane cupiditate parentum , cum adbuc '

ricordia io idem eos ess e concedimus . Immcum illis etiam , qui per se , ipsos. Simo niam commi se ri ni, dispentari permittit, quibusdam . tamen adhibitis, condicionibus . ut ibidem legere' est . Refertur hoc decretum a Gratiano Caufer. I. quo S. G ἡ.

Quicumque. i. Hoc tamen sese feei scite status est solius misericordiae intuitu'. magnaque necessitate cogente L eteaim. Si

495쪽

moniacae pravitatis nequitia iam latissime patens in Ecclesia quamplurimos infecerat : adeo ut cessante necessitate , ab ea quoque cessandum dispensatione doceat. Lege Van-Espentum ιος. cit. Illud vero Perquam maxime in. laud. Decreto erit cuique advertendum . quod non Permittatur adhiberi dispensatio nisi ille, quio

cum erat dispensandum , Cononice Viuere Voluerit, aut promi terit. Etenim Canoniee sive Regulariter υiυere secundum remρον isi lius dis plinam oe praxim idem esset .

quod vim νε in. eommuni e ua ut qui ea dispensaιione titi vellens deberent υitam ducere clau/atem p ita ut quodammodo caussa penitenriae ad Issonasteria rurude-νeutur. Van- stem. Ibid. Itaque ut ad Decretalem propositam redeamus, quam illus frandam iui cepimus, dicimus ad hunc modum dispentatum. fui Die cum eo Canonico de quo in laud. Decretali a Praeposito ac Fratribus,, Collegis suis. Nam Ι. certum esse, debet Simoniam commissam fuisse ignorante promoto Canonico; secus. enim nec Capitulum, nec etiam Episcopus potuisset cum eo ciis pensare: uti recte hic adnotat Gossa Uerb. Tibi. II. Canonicus, memoratus cognita Simoniaca pravitate a Patre admissa Canonicalem pi bendam sponte resignaverat ini manu Praeposivi ae Fraistrum , antequam isti ad dispensandum cum eo adducerentur et quod apertissime indicant verbae laud. Decretalis. III. Forsitan etiam

496쪽

ζtiam memoratus Canonicus Canon ce Ui-Vebat , & Regulariter in Claustro , quod

exquirebat memoratum Urbani II. Decretum: licet enim restituta communis vita

Glericorum in Gathedralibus , ac Collegialibus Ecclesiis medio fere Seculo XI. pluribus in locis iam cessaverat . atque in desuetudinem abierat Seculo Xs I. quc,

exeunte litteris exarata fuit praesens De-eretalis, multis tamen in Regionibus illud vitae communis genus adhue per se ve-rahat ea aetate ς adeo ut multum verosinsile sit, ne dicam pene certum , atque exploratum , Canonicum istam , de quoad praesens loquimur, Canonice, & Regu-

Iariter , ut antea dixeramus in Glaustroe vitam duxis e . Conferenda huc etiam erit alia ejusdem Pontificis Decretalis , jquae incipit De Regularibus Canonicis. Cast et . eiasdem tit. De Simonia. ubi de hu Jus modi Congregationibus Canonicorum Regularium adhuc vigentibus ea aetate loquitur laud. Pontifex . Ad quam rem 'magis confirmandam plurimum etiam facit nomen Praeposti , de quo mentio iuin laud. Decretali, cujusmodi nomine illi 'donabantur, qui praeerant hujusmodi Congregationibus Canonicorum Regularium oAt de his legatur Cl. Thomalsinus in tuo opere inscripto Verus, & μυa Ecclesiue . Disciplina Part. I. Lib. III. Cap. II.

Illud etiam hic adjiciam , paulo nimi-rtam . uti videtur, indulgentius actum fuisse cum huiusmodi Canonico . de quo loquitur

497쪽

. pendἰx II. l. II. . 473 uir laud. Decretalis : ut illud sciliae et ,

quod non nisi maρna necessitate cogente , eaque tantummodo perdurante neque permictendum, neque audendum iusserat laud.

Urbanus II. in suo Decreto superius adducto: cum hujusmodi Canonico , qui insincerae poenitentiae argumentum , ac Pro expiatione tanti sceleris Peregrinationem, sive potius Expeditionem Hierosolymitanam susceperat, adhibitum pateretur laud Gla mens III. tanta non premente necessitate, quanta instabat aetate Urbani II. Iam enim institutae , sine renovatae hujusmodi Canonicorum Regularium Congregationes magna ex parte remedium attulerant & incontinentiae Clericorum , ac Sim Inicis pravitatibus, quae superioribus aeratibus longe lateque per Ecelesiasticas ditiones di vagatae omnem Clerum miserandum in modum de honosiaverant . Lege Cl. Thomassinum loc. cit. n. 5.

Atque hisce sane ex fontibus , atque ex Juris principiis derivata fuit , atque confecta per Λ. Raymundam praeuntis auctaritate Gregori i l X. notissimi illa Decretalis relata in Cap. Si alicujus. 39. Dr Elieἱione, in qua stituitur, ut in eo, qui ignoranter receperit simplax beneficium per saroniacam pravitatem, post liberam ejusdem beneficii resignationem possit Episcopus dispensare quantum ad inhabilitatem ad idem beneficium retinendum , sive reeipiendum . Etenim illud , quod antiquitus per Urbanum II. statutum sue -

498쪽

rar de dispensatione concedenda huiusmodi fimoniaca labe im estis in favorem vitae 'Communis si ve Regularis ad cujus laudabilis vitae genus post restauratas tan- gregationes Canonicorum Regularium peream aetatem maximopere curabant Pontifices huiusmodi promissa dispensationern Vitare ,. atque allicere Clericos Lege Thomassinum Ioe. eit. Et tam r. m Mapud Gratianum Causs. i. qu. I. id post ea per Gregorium IX. Pontificem in laud. Decretali extensum fuit ad omnes hujusmodi Simoniacos per ignorantiam eκ alieno facto . etiam nullo im 'osito onere ei sciplinae Regularis . sive vitae Claustralis amplectendae. Q. li I. Num in dispensatione adbibitas eum hujusmodi Canonico, is quo Clemens III. in laud. Decretali auctoritas Episcopi

intervenerit.

R. Utrumqpe recte dici posse docet Glusa in laud. Decretalem Ex insinu rione , vel quod Capitulum dispensarit cum hujusmodi Simoniaco, ad retinendum illud idem beneficinm, sive ad illud elegerit, ad quod evaserat inhabilis ratione admi DLe simoniacae . pravitatis ς Etenim licet Episcopus jure communi sit Ordinarius Collator omnium beneficiorum in propria D inde si existenti Um potest tamen aliis competere illorum collatio, vel ex Apostolica eonceis one, vel ex immemorabili nsuetudine , vel praescriptione . Uti' do-

499쪽

Vel quod Capitulum delegerit per dispensationem Episcopi. Etenim Episcopus de consensu Capituli cum talibus dispensat. Glossa Iaud. Ad Verbum Elegerunt. Q. IV. suaenam fnt poenae adυersus reta sinonigcae praυitatis sancitae Canonico Iure pR. Nemini omnium, qui Moralium Disciplinam vel leviter attigerit, incompertum aut ignotum esse potest poenas adversus Simoniacos statu tas Canonica auctoritate.

non incurri, nisi tribus tantum in Casibus I. In ordine. a. In ingressu Religionis. 3. Io Beneficiis. De poenis autem sancitis adversus reos Simoniae admissae in Ordinationibus satis sup erque disputatum fuit superio ri Appendice: ubi b& illud , quod nostra maximi intererat , & argumenti nostri ratio necessuio exigebat , sedulo investigavimus, an poenae huiusmodi possent remitti , ac relaxari per facultatem Bullae nostrae Cruciatae. Quare hoc idem hoc loco superest isquirendum de poenis sancitis contra Simo o iam admissam aut in Beneficiis, aut in Ingressu Religionis. Primo itaque quaeramus oportet, quaenam sint huiusmodi poenae: ac dein quid pos-st circa illas Contestarius electus iacultatibus Bullae nostrae Cruciatae.. V. Ωuaenam sint paenae sancitae conintra Simoniam admissam in Beneficut 'R. Esse sequentes. I. Exclam municati

500쪽

Pontifici reservata , quam i ' faelo in.

currunt illi, qui bpaeficium simonia ce contulerint , sui ceperint , aut quovis modo Procura Verin s. Extraυυ. Cum Uetestabile. z. De Simonia. II. lnval: ditas actus simoniaci ς ita ut provisus etiam occultus fructus non faciat, ac teneatur .in conscientia tam fructus eosdem , quam beneficium restituere laud. Extra υae. Cum detestabile .

II I. In habilitas simoniace electi ad idem beneficium : adeo ut , nec i pso Episcopodilpeniante, potest illud beneficium obtinere , in . quo admissa est simonia. Cap. Nobis fuit. 27. De Simonia. Et Cis. Penulti m. De Et Bion. IV. Inhabilitas ad alia beneficia in po-Mrum obtinenda , durante saltem censura excommunicationis. Vide Cabastutium in Sua Theor. Et Praxi Iuris Canon. Lib. V. Cap. 8. Adversus autem Simoniam Confidentiariam eaedem fere poenae sancitae suere, , quemadmodum & nos data occasione di-nire ius notabimus inferius.

Q. VI. Ob quam Simoniae speeiem subeundae sint recensitae potnae R. Cum plures Simoniae species enumerentur a Moralium rerum tractatoribUs , illud inquirendum nobis occurrit , quae Si moniae species requiratur , ut xesensitis poenis fiat obnoxia . Qua in re haec Proceriis habeantur oportet, I. Pto , imonia Mentali nulla prorius incurritur PCena