Dissertatio historica dogmaticomoralis in bullam S. Cruciatae Neapolitano huic regno concessam in qua facultates, indulta & concessiones per apostolicam sedem nobis impertita enodantur, illustrantur, atque ad vivum resecantur ... In hac editione prim

발행: 1793년

분량: 637페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

521쪽

Hinc profecto fatium est . ut statimae Monasteria exstrui, atque frequentari

coepere, pecuniarum exactiones extorque

ri ab illis , qui intra Coenobia recipi volebant . quo tutius suae aeternae saluti eonis talium irent gravissime interdictum fumrit . Cum vero post annum millesimum hulasmodi exactionum abusus latius se pere coepissent & indignius frequentare tur , atque avaritia , alque impotens m. euniae cupiditas Praelatos Monasteriorum'. adeo Invaserat , ut nullum in Coenobia recipi paterentur , nisi persoluta pecundi, veluti tuadi receptionis , atque admissionis pretio, pluribus Conciliorum Canonibus tum particularium , tum Oecumenicorum, quos ordine retent Cl. Thomassinus lac. cin . iasudatum fuit , ut tam dira lues avaritis Christianae pietati tum adversa , tum eruti lis eliminaretur . Exstant hac de re in corpore Iuris .Canonici Decreta Conis ciliorum Lateranen sum III. & IV. rei ta in Cap. Monachi 2. De Statu RYguiari Et Cap. Quoniam 39. De Simonia , ubii oti poetiae canonicae decretae fuere contris hujuimodi transgressores . Huc etiam invicit Cap. Veniens 18 sub eodem rit. De

dimonia , quod Alexandri III. responsum, est .

Verum quoniam nee salutaribus histe Ecclesiae sanctionibus , atque adhibitis r mediis tam exitiale malum curari Potu ratῖ

522쪽

rat, ae depelli , ad effidaciora recurrem. ren dum fuit , ut gravium saltem incentrum timore ab huiuimodi facinore homines possent deterreri. Quod praestitit Ur

hanus V. non IV. ut notant accuratiores Scriptores, qui in Romanum Pontificem electus anno 62. Petri Cathedram moderatus e fir usque ac annum i 27o. Is itaque Constitutione edita, quae refertur inter ExtraυM. Communes tit. De Simon

Cast. Sane ι. ubi postquam recensuisset hujusmodi a basiones Religiosis p Institutis appi i me coruralias, quod ab iis, qui Religionis Observantiae dicare se vellent pastus, te a prandia, Pecunias, aut jaca lia exigebant, ea idem gravissime prohibet ac praeter Poenas a Iure sancitas adjungit

poenam exdommunicationis contra

lares Personas , aut suspensionis coatrae Capitulum, & Conventum . Verum. au tequam inqairatur , a quonam .hujusmodi poenae remitti possint. ac relaKari, pauca quaedam ad cumulatiorem rei elucidationem breviter hic nobis expedienda erunt. .. x VI. Num ab ingredientibus aliquid exigeνe titulo sustentationis Simo aestit .. adeoque obnoxia bisce Canonicis poenis R. Omnes ad unum Tneologi fatentur,. & docent, quod dare , vel accipere ali- 'quid temporale pro ingressis Religiosis se pro sacri habitus sui ceptione, ac pro Mo nasticae Professone Sirnoniae scelus sit ita

aris Canonibus adeo ad Versum , ut nIhil

523쪽

lantissime patet ex rationibus supra inaicatis. Uerum ut magis elucescat huiusce rei veritas, hoc aliud adficiatur argumentum. Nemini dubitandum, qui in Ecclesiasticis monumentis holpes pline non sit, quin loca Manachorum , Sc Μonialium Beneficiis sint adscribenda , aut Pro Beneficiis computanda , hine & Pκaebendammialium voeantur in E clatasticis monumentis,' qaemadmodum autem Simonicae reus iuxta si ros Canones habendus est Clericus. qui sua bona tradidit Ecclesiae cum pacto , ut in Canonicum reciperetur. Cap. Tua nos. 37. De Simonia ; ita etiam qui bona sua tradit Monasterio , ut in illud recipiatur , Simoniam committit.

mon. circa Relig. Ingressum. Part. II. Cast. 3. 3. 4. Et Cabassui. Iu sua Theor. Eνμαxi fur. Can. Lib. V. Cap. q. n. 4. . Propositae itaque quaestioni ut satisfaciant hunc in modum rei olvunt, atque distini guunt Theologi d Tempore Novitiatus ins IicitUm est pretium exigere pro victa.& vestitu Novitii ς modo nihil ultra Imi pendia ad id necessaria exigatur , aut quocumque praetextu tribuatur . Id enim apertissime decernit Trident. Synodus Soj. XXV. De Repti lar. Cap. 16. & B Carolu, fidissimus Tridentini Concilii interpres iubet hujusmodi impensas, seu pecuniae modum aestimandum, definiendumque esse a

524쪽

hitrio Episcopi. In Concilio Mediolanensi II. Cap. 2. Quod quam recte fuerit sancitum nemo est , quin persentiscat , si

animadvertet Novitium nullum jus habere, ut ex communibus Monasterii bonis alatur , cum non adhuc membrum Commutanitatis fuerit essectus per Professionem . Pro at iis vero temporibus post emissam Professionem licitum quoque erit aliquid justum exigere titulo sustentationis personae recens professae, si Monasterium egens 1it, ae tenues habeat reditus , qui satis non sint ad alendam , ac substentandam personam recipiendam in MonasteriumJ. Id enim aperte permittunt Sacri Ecclesiae Canones, aut saltem non prohibent; dum enim vetant aliquem ultra desinitum numerum intra Monasterium recipi , non prohibent, uti recte deducit Cl. Thomai-1inus, ut si quis ultra definitum numerum recipi desideret , a Praelatis Monasteriis libenter suscipiatur, dummodo congruum Pecuniae modum atque subsidium offerat, quae ibae inserviat substentationi . Vide Thomassinum loe. cit. Cap. 33. n. 7. Et Co I . n. a. . Quare rect isime hamsententiam unanimi consensione tradidere 1 umma Ecclesiae lumina B. Thomas. a. a. qN. O.'art. 3. ad Φ. D. Bonaventura in Libello Apol etie. adυeuus eos , qui ordini Minorum a resantur . Beattis Ray-:nundus De Pennafori scientissimus Sacro sum Canonum interpres in tua Summa uos sequuntur ceteri: Theologi , ac Ca-- - nonum

525쪽

ndnam Interpretes . Cuius rei ratio est , quia quando Monasterium egestate prematur, illud quod exigitur, pro substent tione recipiendi recipitur , quae cum sit pretio aestimabilis Simoniae: vitium non , incurritur. Vide Cabyssutium in sua Tbere. ac Prax. fur. Can. Lib. U. Cap. I. Demum si Monasterium locuples sit , aς reditibus abundet, unde Religiosis quia hascumque alimenta suppeditentur, atque, hae in hypothesi substentationis titulo aliquid exigere ivelle ab ingredientibus Sismoniae scelus admittitur a Saeris Canoni-hus tanta severitate punitum. Tunc enim temporale quod exigitur, non pro . sustea..tatione illius , qui in Monasteria est re

cipiendus , sol vitur, atque exigitur , sed pro ipsa Professione', aut admissione :ideoque gravissimis poenis ab Ecclesia id;

fuit interdictum. Concilium Nicaenum II. an. 787. habitum cam. Ist. Cap. Veniens in & Cay. Monachi a. De Statis Mon AEbor. & Cast. Quoniam o. De Simonia , quae sunt decreta Conςilii Lateranensis

laud. Part. II.. p. r. F. 4.u Dices cum Bonacina , aliisque e Simoniae scelus minime incurri , quoties te Porale quod detur, impendatur ad aliquid Iemporale comparandum . Sed Per Pecuniam, quae ini casu Proposito exigitar com- Paratur ias ad vitae necessaria aliment, recipienda; quod sine dubio inter tempo- alia computatur, ac pretio astimabilia .

526쪽

so 4 Appendix II. f. II.

Ergo &e. Ita Bonacina De Simon a D 9. I. qu. 7. f. q. n. q. I. σ36. Legius , Layman. aliique. R. Licet jus ad vitae necessaria alimenta recipienda temporale videatur , ac sit :Proindeque pretio aestimabile et est tamen, uti patet , adnexum rei spirituali et h. e. Professoni Religiosae . Etenim cum bona istiusmodi collata fuerint in Monasteri u m, ut ex iis primo , ac principaliter alantur . Religiosi Divinis obsequiis mancipati hoc ipso, quod.aliquis in Religionem admittitur , ius adipiscitur ut/sibi ne dessaria - ad vistum , ac vestitum suppeditentur , non secus ac Clericus tu Canonicum adlectus jus aditemporalem praebendam sibi Comparat . Quare cum jus sustentationis sit consequenter adnexum rei spirituali , sive Statui Religioso , vendi non potest , quin simul vendaturi spirituale Rebus diis , spiritualibus consequenter adnexis venditis , inquit. D. Thom- 2. 2. qu. IOO. iuri coνp. inrelliguntur etiam Diri tua lia υeuditioni subiici ς quia quisquis horum aDertim vendit', teste Paschali II. . sine

quo nec alterum pro Uenit, neutrum inden

ditum derelinquit. Causs. I. qu. 3. Cou. 7. Lege Van-Espenium loc. cit. f.& . & Cl. Cabassiitium laud. Lib. UCαρ. 5 Ab hac tamen lege excipiuntur Mona-.sieria Monialium . de quibus ulus invaluit, ut dotis subsidia solvantur a puellis' Mo- salterium ingredientibus . Etenim cum

527쪽

puellarum Coenobia nbvri senL per sint obnoxia suorum redituum detri inentis , quibus cum gravi Religiosae vitae dispendio ad inopiam redigerentur , nisi novarum dotium accessione hujulmodi quotidiana detrimenta reparentur ' idcirco consuetudine jam ubique fere obti

nente tandem prudenti H - ' Mum

suit; ut nullae deinceps vestirentur Moniales, neque .ad habitum admitterentur , iii prius parentes, vel illi, ad quos earum cura spectat, promtam habuerint Pecuniam, vel eleemosynam coniuetam, quam offerant in vitae, aut sustentationis subsidium . Et 'licet Sacra Concilii Congregatio in hujusmodi controversia diu anceps haeserat, tandem nihilominus omnibus maturius Per- Pensis firmiter amplexata est hac de re 9. Caroli Borro mari decreta edita in Concilio Mediolane in si II. anno II 6 . quihus dotem solvendam statust .aliment ossum nomine'. Resolutiones S. Congregationis Concilii refert Benedictus X lv. aliique passim Theologi. Lege senod. Diae Uari. Lib. XI. Cap. 6. Miram quidem est , quantum antea deludaverint Thoologi , atque Canonum interpretes ad huiuimodi. dotium solutiones cohonestandas , easque a simonia cxlabe purgandas. Cl. Tn Oiliastinus to .cis., qui ingenue fatetur . fele diu hac perple-Xitate con ortum , atque exagitatum fui

se , cui extricandae Sacros Ecclesar Cano- nev attentius perscrutabatur, recurrit ad T. II. Y con-

528쪽

cet pensitari quidquid a Puellis dotis nomine affertur ad necessaria vitae tubudia, . atque id in Tridentino Decreto fatis indicatum fuisse docet, dum Sela. XAU. Lam De Regidar. praeeipit praefigi numerum Religiosorum pro quolibet Monasterio , qui ex Μοω sterii bonis , auῖ. cos eti eleemosyms commode iustentari posset . Per conbietas enim eleemolynas Intelligit Parentum et mosynas &. spontaneas dotes Montalium : idque probat potissimum auctoritate B. Caroli Borromati statuentis' pensitationem dotis in receptione Caedae ad Monasterium in Concilio Mediolanenti II. Nemo , ait, tam exsters, ac rudis erit poβbrioris bujus aeυi Disciplinae Ecclesiasticae , ous υet suspicari possi N. Caresum Decreta Concili et ridentini vel intelligeo dou υet exequendo adsecutum non esse. loc. cit. Coo. I . n. 3. Idem etiam docuit Cl. Cabassutius Laud. Lib. V.Caρ- 3 Alii autem confugiunt ad dii pentationes Pontificias , quibus a poenia per dictam, Extravagantem inflictis immunes declaratae fuere Moniales de dote convenientes cum recipiendis in Μonasterium. Haiat' modi autem fuere declarationes Innocen

tii VIII. Martini V. Clementis VII. 3ς

Clementis VIII. quas memorat Cabassais

Alii demum , ut hisce nodis sese eK- tricarent confugiendum sibi putarunt ad quamdam speciem transactionis, ubi Mo-

529쪽

nasteria dotem exigentes, ius haereditatia adquirendae, quod in se transfertur ratione persoqae Professae juxta legum Civilium praescripta a Iustiniano edita Leg. 53. 36. Cod. De Episcop. & in .-rbentie. Ei qua mulier. Cod. de Sacrosans. Eccles. ius inquam hereditatis adquirendae consanguineis Relieiosi recipiendi condonantes, aliquid ab eis exposcunt, atque exigunt dotis nomine in vim tran- 1actionis. Ita Cl. Christianus Lupus Part. II. Schol. ad Can. I9. Concilii Nurni II. Verum hoc recens inventum ad cohonestandam praxina Monasteriorum dotem exigentium . ea irque purgandam avitio Simoniae, uti ingeniose excogitatum. ita solido , cui innitatur , carere sundamento egregie pro suo more oste it Cl. Van. Ei penius Laud. Disserratione Cano ἀnie. De Vitio Simoniae &e. Part. II. .

At vero idem cl. Uan Espen ius laud. Dissertatione hujusmodi praxim exigendi dotalia subsidia etiam sustentationis. tituis Io a Puellis praesertim Religionem ingredi peroptantibus apertissime improbat , as: damnat veluti simoniacam Iuri Divino,& Naturali contrariam . sit Monasterium locuples sit, atque opulentum, quod per se suis ex reditibus suppeditare valeat ne cessaria vitae ingredientibus . Tenues auintem Monasterii reditus , atque impares

alendis Religiosis iiij Ixionasterium Feri- tuendis haud satis effugii prautare valent Y x ad

530쪽

II. S. II.

ad cohonestandath hujusmodi praetim , a que ad evertendum Simoniae vitium, aut per edium p atqse hinc factum sessi se ait ut perpetua Ecclesiae prohibitione semper hujusmodi exael ones interdiciae fui T nt, etiam si Morialteria inopia premerentur atque tum tib s nee sistriis destituerentur , quibo, alimen e praeberi possint no . iter admittendis in Religionem . quod discurrendo per Eccle si a siti ras Sanctiones ab ipsa aetate Condit .i Nicaeni I l. h. e. a medio fere Seenio VIII. ut lae ad Tridentini Concilii tempora , ac deinceps quibqs huiusmodi prohibitiones renovatae fuere. Probare adnititur .

Ρ tofecto non ii nos sumus, ut Cl. Vissi

dicta ad trutinam revocando recensitato Opinionem penitus convellere studeamus.

Quare iussiciat Eruditos Lectores remitt*xe ad Eruditissimum Pontificem Benedi- et sm XIV. , qui in suo aureo opere ne S nod. DMEci sana Lib. XI. Cap. 6. hanc provinciam sibi susceptam cumulatillime

explevit.

Hisce itaque tanti Pontificis dictis , si

quid adjicere liceat , adnectenda ad rem arbitramur verba Cl. Thomassini , quem plus aequo hac re laxiorem , aut de laxitate suspectum immerito traducit Uan E iapenius laud. Disseri. Part. II. Cay q. f. 3. Is itaque adductis B. Caroli , ac Conciliorum Mediolanensium , quae antea innuimus, hac in re Statutis, in haec verba

Prorumpit et Insaniat necesse es , qui fe

SEARCH

MENU NAVIGATION