장음표시 사용
2쪽
Cosmogoniarum quarumdam antiquissimarum comparatio.
Ex omnibus anti Farum religionum dogmatis et veteriun Philosophorum placitis ea me seinper mirifico allexerunt alloetum lite tenuerunt, quae do rorum initiis ot tanquam semini hiis antiquitus traditu et vulgo credita ad nostriam notatom itiorarum monumentis Ρropagata sunt. Quamobrem quum matoriam scribendi circumspicorom, quao libello scholastico accommodata esset, cosmogoniae illas antiquas occurrebant, do quibus disputarem, quamvis non ignorarom in iis o plicandis ot illustrandis multum studii operaequo a compluribus viris doctis osso positum. Videbar enim mihi viam invenisso, quam ingrossus nonnihil corto ad cosmogonias illas inplicandus consorro PoSsom, a nullo, quod sciam, adhuc tentatam. Etenim quum in his cosmogoniis a diversis auctoribus editis haud raro non tantum prorsus easdem sententias, sed etiam eadem verba deprehendamus, spe ratiam fore, ut comparatione earum instituenda et ad illustrandos nonnullos earum locos, qui obscuritate quadam laborant, et ad investigandam si dosinis dam earum originem ot autatem aliquid conserrem. Qua in ro id inprimis ago dum erat, Mi quae antiquissima osso existimantur cosmogoniae, eas prunas iuspicerem et examinarem. Itaquo quum Indorum Acripta Sacra ceterorum populorum omnium monumenta litteris consignata aetato antocsdstro Vulgo credantur, maximo conaului libros, qui Ex his Indorum seriptis cosmogonias o San-scritico sermon translatas continent. Tros potissimum lihri sunt, e quibus Indorum de mundi origiu philosophomata ot fabulas hausit Asiatis Neaere hos T. V, VII ot VIII, ubi Globrookius e Vedis excorpta in Anglicum sermonem conversa edidit. Reaearches into the Nature and A misy of Ancient and Ηλdu Mytho- ἰπν, in quo libro Kenn y o Purauis nonnullos locos transtulit.
3쪽
Loia de Manou comprenaret Ies distis visons rellaiauses et cisiles des Indiam irreduites prer A. L. Dealon hamps, cuilis libri primum caput do rerum primordiis agit. Praetor haec Qxcorpis o Vedis nihil adhuc in publicum editum nec quisquam inventus est, qui integris his libris edendis operam et sumtum impenderet; quod non mirandum est, quum Colebrookius iudicaverit, vix Operuo pretium esse, amplos Vedarum libros perlegere, nedum in aliam linguam translatos edere, qui solis orientalium religionum curiosis aliqua ex Pario usui esso Possint cvid. Asiat. Res. T. VIII. p. 495. . Omnia scripta Indorum sacra de mundi ot deorum origino narrat; ritim plena esso dicuntur, ita ut huius. populi saeerdotibus ot philosophis iam ab antiquissimis lamporibus id proprium fuisso videatur, ut a vulgi Consortio segr gati, solitudino quaesita, in alta rerum coelestium contemplations defixi do divisnis rebus moditarentur. Quibus meditationibus quum iam tunc altius inquirontes do ratione, qua rerum principia a divino numino Originem cepissent, philosopharentur, factum est, ut in diversa abnuutia et monothoismi et polytheismi et pantheismi systomata prodirent. Nam haec iam in Indicis cosmogoniis deprchenduntur, nequct tamen accurate distincta, Sed promiscua, quemadmodum multa alia discrepantia ac dissona occurrunt, ita ut pordissicito sit omnia ac singuIaad certa quaedam genera revocare. Ad quod agondum auicquam me accing rem, circumspori, num quid certi de aetatρ illorum scriptorum Indiuorum iv rorum doctorum sagacitato et industria esset constitiatumri Atque Omnes Iudicaμrum litterarum peritos iu oo consontire intelloxi, Vodas omnium Iibrorum Sanraeriticorum V iustissimos eosque Perantiquos, esse; semper enim Indos ip Os summo
consonsu omnia sacra ad eas ut solum et sacrosancti in religionis fontem referre,
et do iis non sacros solum, sed etiam profanos libros, et talas quidem, do quo rum antiquitais minime dubitari possit, passim mentionom iniicore. Puranas inferioris aetatis esse, iam ex eo putoro docsent, quod. Vedas religionis biblia sacra nominent easque inter Ρrincipia reptim numerent, quae Bralamu oroaverit; tem- Poris vero, quo Vedae et cetera sacra scripta orta sint, in ipsis avsiquis Iud rum seriptis ulla indicia et vestigia reperiri negant. Deinde cum Indorum cosmogoniis ea, quae do mundi origine Ox Aegyptiorum mythologia et ex Orphoi reliquiis a veioribus scriptoribus relata sunt, contuli, ex iisquo locos exscripsi eum Indicis ad verbum concinentos. Quod Porsarum eosmogoniam attinet, totus illo liber, qui Bun-Dohosch i scriptus est, do rerum primordiis agit. Sed antiqua huius libri origo sus' ta est,
quum complura contineat, quase recentius aevum redoleant. Et computatio ann
rum, Ρer quos Ascanidas et Sassanidae imporium obtinuerint, in sino.addita hunc Ithrum supra septimum P. Chr. n. saeculum reponi votat. Nequo iIlud ad antiquam libri originem domonstrandam quid piam facit, quod illius cosmogonias dogmata maximam partem in ipsa Zend-Avesta Ioguntur; nhm huius otiam Ρraodicata antiquitas iuro meritoquo in dubitationem vocatur. Primum enim ipsum nomen, ni Avesta, Grasci, qui de Persarum religions ot religionis auctore multa di putant, ignorum videntur, eiusque demum apud M amodauos decimi et undecimi
4쪽
saeculi serIptores prIma mentio facta est. Dcindo totius libri facies ita comparata ost, ut certo Persas mendacii convincat, i pii Oius auctorem Zoroastrem ipsum faciunt; libor enim nihil sero continet, niSi Procandi formulas ot praecopia sacrorum rito Obeundorum, inter lino ad doctrinam do robus divinis constituendum pauca et tenuia religionis dogmata interposita sunt, ita ut indigosta libri moles tomporis progresNu PaullatiIn conglutinata ot chartis mundata vi loatur otcollectorona potius et oditorem singula Prauc 'Pta, tyiae antea ore ProPagabantur, littoris consignantem, quam nuctorem et Praeceptorem religionis i rodat. Quid pquod loci in hoc libro inveniuntur, ubi Zoroastor tanquam coci Sio numPH Pr cibus invocatur. IIuc accodit, i piod Anquetia du Porron, qui primus ot solus adhuc Zotid-Λvestam interprotatus Osi, multae quidem industriuo ot cruditionis, sod incoriae ot sublestae fidei auctor reperius, ariti piis Persarum linguis parum imbutus scriptorum sententiam coniectando potius Porsecutus, quam interpretando associatus osso dicitur. quidquid uulsem lutius roi cst, illud certissimum videtur osso, dogmata nonnulla, is iae libris illis conti non tur, Omnes an ii pussimi temporis Hotas i0rro; inter pino non dubito resurro, cpitio do mundi origino ibi traduntur, quam in senientiam inprimis comparatiouo ullarum cosmogoniarum
Prautorea otiam Phoonicum et Chaldanorum cosmogonius, Piao in Samoliunt atholiis ot Bovosi historiarum fragmentis nobis sorvatao stitit, tu comparation m vocavi, quamvis non ignorurem, suisse, pii scriptis illis omnem fidem derogarent. ψuod num iuro factum sit, nociae, et longum est hic exponere, nequo Docessarium, ipium Auiis copioso ite hac, tuaestion dispulo tum sit ab Ioh. Conr.
niam, cyrao Pontateucho continetur et ad Moson auctorem refertur, quamvis ea nihil commvno haboat cum ulla alia cosmogODia, si discesseris a cruatione ii minis, Dii o terras gIuba sutus esso ibi nurratur. Gra eorum cOSmogoniari eas tantum respexi, quae vulgo erodita ot ab H
siodo et ab Aristophane servatao Sunt, non curans, quao philosophi illius populi ad mutuli originem investigandam excogitarunt et auditoribus tradiderunti. Deniquo placuit otiam si lilao carmina, borealis mythologiae sontem, hic r spicere, qui liber quamvis compositus sit tu rogionibus at, orisnto remotissimia et divorsissima ab illis scriptis indolo sit, tamen mythico volamius dotracto dog-muia continet, quae nil orisentatilius non magnoporo dissontiant. Undo iacito assentior Popularibus meis, qui maiores nostros cx oriento olim penates suos in
5쪽
Iam primum ad Indicas cosmogonias excutiendas me convertens anis omnia id commemoraudum duco, eas in eo omnes consentire, quod ab uno eoque summo numino primam mundi originem repotiant; quale vero Di quod hoc numen morit, et qua rationo mundum creaverit, quum deseribunt, inter so saopo diser pant. Nimirum quum theologi Indici qua ratiotio dolis rerum principia produx est, inplicare aggrederentur, tu tres potissimum sententias divorsas discossorunt. Alii enim summam rerum causam in ipsa materia latuisso contendebant, et deum extra rerum univemitatem versantem et spiritualem dimittentos materias divin talom adscribebant. Alii contra spiritum divinum seiungebant quidem a materia,
sed deum solum revera exstare docobant, cetera omnia, quaΘ extra deum exstarct credorentur, sta sp clom tantum Oxistentias habere, revera non se tarct si
tuebant. Alii deniquo fingebant, doum primigenum, materias omnino exPertem, Q sua ipsius substautia aliud numen productum corporis forma induisse, ut id mundum conderet. Videmus, iam apud Indos antiquos suisso philosophiae devia itinera, quibus ot nostri afui philosoplii haud pauci incedunt, et scopuli, ubi philosophia do summa rerum mulsa disserens tam Mopse naufragia fecit, nolo incogniti sunt. In Indicis igitur cosmogoniis summus dotis ot primus rerum motorita Iogitur descriptus, ut alias prima naturao elementa in sinu suo sovisse, alias ipso cum spiritu suo divino maioriae Vinculis inclusus, alias omnia complexus osso dicatur et cum ipsa rerum universitato commutari Vidoatur. s. uod ne tomero statuero videar, necessarium duco nonnullos locos o cosmogoniis illis huc afferro, quas
tiindu Mytholais e Puranis ovulgatas supra dirit, et ita quidem ussor os Placet, ut quao ibi in AugIicum formonem conversa Ieguntur, Latino reddam. Et primum quidem panthoismi vostigia habes in his: isHaec rerum universitas sola in monte divina residebat, sed non explicata et tenebris cmasi obruta, ita ut nec oculis conspici, nec ratione percipi et divinari, nec ulla sagacitate detegi posset ot quasi
6쪽
arcto somno sopita iacoret. Tum cum integro splendoro suo illa sola ac poeso exsistons Potonita divina apparuit os, etsi sui ipsius ignara erat, tamen hunc mundum cum quinque illis et coteris naturae elementis revelavit et explicitamentis vi tenebras dissipavit. cs Asiat. Res. Τ. V. P. 5. , Quomodo vero sibi cogitaverint in mente divina materiam rorum universiis latis contentam ipsis eorum verbis explieaho. Legimus enim in Kvrvice mi timedo hac re cs. Κeunody Res. I. I. p. 446. ita traditum: ,,Ii, qui sciunt mentis
naturam semper Pandem, et materiae exportem et ab omni mutationo liboramesso, intelligunt otiam hanc rerum universitatem, quamvis ex immensa rerum variarum et mutabilium copia constaro videatur, revera tarneu nihil nisi vorao Per go exstantis ae summat mentis αποκαλοφιν esse. Sicut enim vas crystallivum,
cui flos rubor inseritur, rubro quidem colore tinguitur, sed revora integrum manet, nequo rubro coIOro inficitur, ita mens divina, quamvis variis rerum formis vestitu appareat, tamen intrara et illibata et a materia Pura servatur, et incorporea, omnia ponetrans, immutabilis ut aeterna ost. Ιhidoni Iogitur I. I. P. 44I: MOmnes sapientes in Vedis hono versati probe sciunt, Omnes ros ot animatus Ot inauimas, o quibus hoc universum compositum ost, nihil nisi ingentem formarum multitudinem et varietatem esse, quibus Summa mens, Omuibus rebus inhabitans, se induat. Quum deus in his cosmogoniis naturao robus inhabitare dicitur, id non ita intelligendum est, ac si illo viros a se naturae inditas divino spiritu suo tantum animet oi excitet et augeat, sed naturae viros ipsae divinae, Sivo nummis paseliculae esse traduntur, ita ut animus divinus rerum uia omitati inclusus putotur, natura rerum exterior dei forma Sivo corpus dicatur, et adeo deus cum mundo commisceatur. Cuius rei oxompla ii Ioci suppeditant, qui statim asserentur: Ille deus summus, Per univorsam rerum naturam sparsus, idem, qui in alvo materna fovetur, idom, qui nascitur, idem, qui in animantibus et singulis et universis viget, ante quem nihil ortum. Ost, Postea idem Cum omnibus naturao robus factus, ipso rerum croatarum omnium dominus, creandi oporo delociatus,
tria lumina produxit, solem, Iunam os ignom etc. V. Asiat. Res. T. VIII. p. 43 I. Luculentius pantheismi exemplum Asiat. Ros. T. VII. P. 25I. legitur hoc: , umen Summum hoc Muiverso et omnibus, quae fuerunt, Sunt, et sutura sunt, continetur h); quae alimontis crescunt, in iis vis divina conspicitur. IIuiusmodi olus magnitudo est et Propterea animus divinus corpori inclusus est; univorsi partes eius quoquo Partos sunt, quarum ires in coelum sublatae in immortalitatu consistunt et una in hoc mundo visibili restitit. Haec de summa rerum causa maioriali doctrina in Puranis mihi magis Oxculta videtur, in quibus non rerum univcrsitas lautum et deus imum idemquo esse dicuntur, sed singulae naturae res ut membra divini corporis proponuntur.
i Eadem sere verba ex Orpheo Proesus refert vid. in Tim. L. II. p. 96.3: -
7쪽
Di onim cum alia tum haec tradita invonimus: Ut tela texta e multis silis domstat, ita hoc universum totum ali uid efficit, quod revora nihil aliud osse; 'nisi ipsum deum, qui intellexorit, erroribus liherabitur. Vid. Rennody I. I. p. 452. et ibidem: ,,Doi forma exterior hoc universum ciusque spiritus coelum est. Vid. Kenne I. l. p. 447. Ex Blaagawata Kenne Ρ. 2I9. locum attulit , ubi
complura divita eorporis membra enumerantur; sic Venter dei omnium rorum substantia, crines arboros et hortia , capitis capilli nubes, barbao crines fulmina, ungues scopuli, venae flumina, ossa montes dicuntur. Apparet ex his locis, Indorum theologos docuisse, deum et actiornum esso neque diverSum a mundo, quom iumen aliquando initium habuisso arbitrabantur. uao luter se pugnantia quomodo conciliaverint merito quaeras, Red frustra eorum rosponsum exspectas. Multa huius generis Praeceperunt, Pauca explicarunt. Qualo est etiam illud, quod mentem mundanam anto originem mundi Oxstitisso tradunt: isAt, initio haec Mnivorsitas rerum nihil orat nisi mons, noc quidquam Prapterea orat eorum, quae PoStea Oxstitero agendi sucultato. sivo praodita sive destituta. Mens secum cogitabat: mundum creabo, itaque hunc mundum
Haoc panthoismi vestigia etium apud alios antiquitatis populos deprehendimus. Ita Philo do migrations Abrahami p. m. 4I5. uarrat, Chaldaeos suspicatosesso, mundum aut ipsum esse deum solum, aut eam, quae insit, animam universalom. Et Eusebio testo vid. Praop. Εv. L. III. c. 9. Aegyptii mundum utique deum esse voluerunt, ex pluribus diis, tanquam sui partibus compositum otconstitutum . Etiam Graecorum philosophi antiqui, Philopono uuctore in L. I.
ψυχον. Similiter in Orphei fragmentis πιυς repraesentatur:
D δἐ δε ιας βασίλειον, ἐν lo ταδε παντα κυκλει Γαι, ni ρ καὶ υdωρ καὶ χαῖα καὶ αἰθὴρ νυς τε καὶ ἐμαρ. παντα γαρ ἐν μεγαλο3 Zονος τάδε σωματι κεῖται.
Λltera sententia fuit sorum theologorum Indicorum, qui creatorem ab omnimatoriae communiono disiunctum, purum et spiritualem proposuerunt. Ε quo numino, quum nescirent, quomodo materiam mundi exiisse dicerent, matoriam vero exstaro negaruiit; omnes naturae res, quae extra deum conspicerentur, eat nus tantum exstare contendentes, quatenus sub oculos caderent, et Oxistentias speciem tantum habero nihilque aliud esse nisi imaginem, qua deus praesentiam suam manifestaret cadem sero ratione, qua Pictor pictura ingenium suum expria moret. Hanc dei vim ot lacultatem, qua omnipotentiam suam specie rerum exserit, tanquam deam Proposuerunt hi Indorum sapientes eamque Mayam nominarunt.
M Ex Hermetis lihria dieta idem probantia eo legit Cud.ortlius syst. lnt. eap. IV. 6. XVIII. p. 404.3) Hoe voeabulo proprie denotari dieitur imago inanis, vanitas. Nnya personae partes agens omnium rerum, quarum origo obseura erat, mater habebatur. Budeliae eultores eam somnio assi labant, eat
8쪽
uaso Indo in cosmogoniis omnium rerum offectrix est, et Brahma olus dominus
appollatur. Omnia ii αι αενα, o quibus haec rorum universitas constaro dicitur, ab hac dea, summi numinis omnisolantium Significante, Producuntur. Apparet igitur, croationem nunquam ab utaria, soli in infinitum continuari illis sapientibus visam esse. IIa e ita se hal aere, tit statui, Kurma i urana docet vid. innecly I. l. P. 445. et , , Anima mundi pura et Rubtilissima natura ost, quae nullius roi Impulsu mox trir ot sola voram Qxistentiam ha Lot; nam naturae res qui exstare crodit, ctarum vana specie sallitur. Ab anima mundana rorum univorsitas producitur ot sexstinguitur; nam Mavno Parons cst, quao insulta rerum, quae eornutitur, varictato explicanda mortalium oculos ducipit. Anima nec crcat quidquam, nec ipsu creata est. Ut mens humana a cogitutionibus in mento Ortis diversa est, ita ei iam summa mons socrota ost a fallaci rerum amictu, quo instructu upparet. Dui sciunt montis naturam sompor standem set ab omni maioriao
communiono et contagiotio liboram esse, ii probo etiam intelligunt, hanc rorum
universitatum, quamvis ox insiti in formarum mutabilium varietato constaro vi- doni ur, revora tumen nihil illiud osse, nisi per so exist niis summac tuentis r
velution m Ita tu pluribus aliis locis mundi creatio et eversio explicationi et exstinctioni imaginis os imulatur. I Otus igitur mutulus istis philosophis talis vid
Latiar osso, quales nobis imagines opparout cameram OhScurum, quam diCunt, ii tuontilms. Nam omnes res et mobilos et immobiles varias osse u Maya propositas
imaginos, o quo cessanto huius deuo potestato exstingui doconi. cs. Konnody p. 200. Verum hastu dogmata satis sibi contraria, quae iam ex Indicis cosmogoniis proposui ot oxplicavi, alibi in ii num conssaia sunt, do qua ro iam supra pauciqmonui. Sic dolis ipso indueitur ni acturianes alloquens vid. Κonnody p. 4320:MSctioio, Brachmanes, ino non eundem cum Muiverso esse, nec tamen universum a me omnino divorsum esse; nam Maya, quam orius et iniuritus cxportem Inoa natura complector, omnium rerum effectrix est, et quamvis ipsa non adspeci bilis sit, tamen hanc rerum vanum speciem in mundo ConsPiCuam Progonuit. Ego vero, summus omnium dominus, qui incredibili gloria ei auturna felicitatu fruor, ' eius parcus κum; quo fit, ui sapientes rerum universitatem moae sormao imaginum esse putent, in qua, quamvis magua varietas e natur, iamen unus et porso constans animus Ost, qui omnibus rebus inhabitat. Ilio unimus meus ost et m a Sola vis, quac Di scit, ut hominibus Datura cum individua tum dividua et o variis g noribus ot formis composita viduatur. HSed ut multa et varii coloris
stu contoxta v si in officiunt, ita omnos et variuo naturae reri in unum concurrunt,
et quicunquo intelligunt hoc ipsum deum osse, at, erroribus libori sunt flauo de rorum ortu doctrina quamvis adeo Aingularis sit, ut in aliis anti-
imaginibus mortales noque atque rerum suxarum Vanitate salii dicebant. In Vedis Mara numinis primigeni idea fuisse videtur, cuius ope omnia erenuit, sola cogitatione, ut essent, quae non erant, emciens. es. Rennedy p. 404.- Reeentiores Brachmanes eam e primo ereandi desiderio, quo ereator flagrasset, natam, deos et homines ad omnes fraudes et errores inducere et aeque atque apud Graeeos Pandoram
pernieiosam esse doeehanti es. Stiar Reἰ tonsformem der fiet istaen miser T. L p. 222. Num India me Nayae eum Maia Graecorum aliqua intercedit innitast Nihil equidem deeernam. Sed vid. CrevxeriSymb. T. III. p. 302 et IV. 237.
9쪽
quitatis cosmogoniis, quod sciam, nusquam Praestorea reperiatur, habet tamen aliquam cum aliis veterum do rerum origiuo olsatis similitudinem. Neminemonim locos do Mayae ludibriis tractantes Iectorum puto, cui non succurrant, quae 'alibi de Bratima rerum universitatem creatauia curatito traduntur: intelligo eos Iocos, in quibus Brahma ludentis Potius quam creantis partos egisso resertur et . mundus Brahmao crepundia appellatur. De qua re nou alienum iudico a proposito meo paucis hic disseroro ot ox aliis cosmogoniis similia dicta compotiere. Ut Manu I. 80 cf. Schlege I missi. v. Spr. aer Inder p. 283. dixit:
,, Innumerae mundorum creationes et eversiones ae invisem exeipiunt; Ludibundus eas continuat summus ereator
sic in Orphica theologia mundi αθυριιπια θεου nominantur, quod monet CreuΣ rus Symb. I. p. 592., qui huc facientem Iocum Proesi ex commenti in Platonis Timaeum P. I 0 I. asserte ἄλλοι δε καὶ τον ὁ πιιουργον ἐν τω κοσμουργειν παίζειν ειργκασἐ, καθαπερ ιρακλειτος. Quid, quod Etiam in libris sacris Hebraeorum eadem sen-tontia doprohonditur; nam tu Proverb. 8, 22 - 32. sapientia, dei silia, omnium eorum effectrix, in conspectu patris lusisso dicitur. Idem lusus deorum magis etiam Exornatus commomoratur in mythologia horeali, quod discimus o cammine, quod inscribitur φω-υα, quem locum integrum transscribere Placet, ut quam reserta sinulis sit mythologia illa appareat.
conveniebant Asae In Idae eampo Delubra et fana
AIte exstruentes: Fornaces posuerunti Pretiosa fabricarunti Viribus nitebantur, Omnia tentiaverunt, Forcipes formarunt
A ab Iudebant in area, Hilares fuerunt. Fuiι tuis nullius rei Ex auro factae inopia,
Donee venirent tres Giganteae virginea ini Praepotentes e Titanum regionibus.
4ν i. e. dii melestes. S Quis hie non meminerit Graeeorum tabulis eelebrati montis Idae 3 Et Indis sua Ida erat. εὶ Delubra et sana coeli vel aetheris non absimilem structuram signifieare videntur. Haudduhie ad aediseandas sibi arem et aedes coelestes. 8ὶ Stellarum eursus eam alea a diis eoelestibus Iusaeomparantur. 9 Stellarum eampo. 10 Aurum i. o. coelestium luminum splendor. il) Noti, nox Angurbode, tenebrae Hela, mors.
10쪽
Beliqui Indorum pIiilosophi alium modum excogitarunt, quo deum materiam
progenuisso diceroni. Hi enim deum summum ac solum ante rerum primordia ponebant, eumque ab aeterno omni qualitato destitutum, in alta quiete repositum, sino ulla immutatione permuncutem, ab omni materia purum ac spiritu Iom suisso dictitabant. Ε quo numiuo quum materiam nulla ro interposita prodiro Potuisso negarent, et ud corpora Procreanda numino corporis forma indutooPus csso contenderont, illum deum automium o sua ipsius substantia aliorum numen, quod creandi ossicio fungorolur, Procreasso commenti sunt. Quo factum est, ut in Indicis his cosmogoniis duo creatoros inveniantur, alter Primus motor, alter ossuctor omnium rorum. Do hac theologia hanc Ioguntur: ,,Cum Narayana Τ',
Summum numen, Consilium cepisset hunc reritin univorsitatom condendi, neque fieri posset, ut numen corporo carens talo quid officeret, o sua substantia deus numen corporis sorma Prauditum Osfinxit, eui quum, ut omnes res formaret, mam
dasset, ipse so recepit Pristina quiesto fruiturus vid. Kennedy l. l. p. 246.
Vicissian in aliis cosmogoniis summus deus non generat o substantia sua demiurgum, sed mutaticino substantiao suao sivo transsubstantiationo lacta, ipso corpore assiimto prodit ad mundum creandum. Nam in Vatii Purana haec Ioguntur cs. Kennedy l. I. P. 2I8. r. Invisibilem, sieternum causam et sontem
hilom, immortalem, Omnium reriun corpus visibilo et mirificum Parabrahmain nominant. Hoc numen, quod intelligeutiae humanae vim excedit, quod sino ortu et interitu est, quod forma et qualitatibus caret, Primum corporo indutum ut Brahma apparuit ex altis tenebris, in quihus antea demersum latuerat. Copiosior etiam et disertior do summi numinis natura et incarnatione Iocus exstat in Silanda Purana, quem Kennedy l. l. P. 2II. exhibet: ,,Quo temporo omnes res exstinctuo emant, ' ) tenebrao omnia complectebantur, in quorum ambitu Brulima, summus ac solus deus, ab omni materia purus, nec terminis ullis circumscriptus, immortulis, neque agens nec Patiens quidquam, siue qualitatibus, neque initio nec sino terminatus, quamvi3 ipso forma careret, tamon solitudinis portaesus ex sua substantia divinum numen sinxit, ot forma induit, quod omnis divinitatis capax osset, cuius larma omnes res impertirentur, quippe quod totius mundi Parens sacrorum oblatiouo et voverationo dignum haberetur.
Ita Schiva prodiit. Quo iacto Brahma o rogiouo rerum visibilium so ro pit. Haec, quam legimus, thoogonia in moram etiam sabulam abiit, et insigni momplo docet, quam sorax tabularum ingenium Orientalium suorit. Nam quod primigenum numen ab initio in aquis latuisso dicebatur et Iotus luxuriosa so cunditatis imago habetur , id vati Indico sufficiebat, ut Brahmam ex hoc
12ὶ Hoe nomen non proprium esse summi numinis, sed aliquem in aquis se moventem signifieare, Colebrookins docet As. Rea. V. P. b. 13 Vide infra de mundi interitu et renoratione eap. II. 6. 1.14 Da Ioto saera cuius interest plura noscere, iis Creueteri Symi,olieam evolvat, ubi inter retera
etiam T. I. p. 286. reperiet, quae Aegyptii eum Indis in hae re nimilia habuerint.