Nicolai Copernici... De reuolutionus orbium coelestium, libri VI

발행: 1543년

분량: 410페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

11쪽

philosophia in primis exigit no obiter,sed penitus, ea quae ad harum rerum demonstratione a me in hoc opere, adferuntur, cognoscereat expedere uoluerint. Ut uero pariter docti atqindocti uiderent,me nullius omnino ubterfugere iudiciti, malui tuae Sanctitati,quam cuim alteri has meas lucubrationes dedicare. propterea quod de in hoc remotis s. angulo terrs,in quo ego ago, ordinis dignitate,& literarum omniu-Mathematices etiam amore,eminentis. hahearis,ut facile tua aut horita. te de iudicio calumniantium mos sus reprimere possis, etsi in Puerbio sit,non esse remedium aduersus sycophantae morsum. Si fortasse erunt mimo a ii, qui cum omnium Mathema,

eum ignari sint, tamen de illis iudicium sibi sumunt, propter

aliquem Iocum scripturae, male ad suum propositum detortu, ausi fuerint meum hoc institutum reprehendere ac in se stari: illos nihil moror adeo ut etiam illorum iudicium tanq3 temerarium contemnam. Non enim obscurum est Laci aptium, celeis brem alioqui scriptorem,sed Mathematicum parum,admodupueriliter de serma terrae loqui. cum deridet eos, qui terra globi formam habere prodiderunt. Ita no debet mirum uideris udiosis, si qui tales nos etiam ridebunt. Mathemata matheramaticis scribuntur,quibus &hi nostri labores, si me non fallit opinio, uidebuntur etiam Reipub. ecclesiasticae conducere aliis quid, cuius principatum tua Sanctitas nunc tenet. Nam non ita multo ante sub Leone R. cum in Concilio Lateranensi uertabatur quaestio de emendando Calendario Ecclesiasi ico,quae tum in decisa hanc solummodo ob causam mansit , quod annorum mensium magnitudines,atiue Solis de Lunae motus nondum satis dimensi haberentur. Eu quo equidem tempore, his accuratius obseruandis,animum intendi. admonitus 1 praeclarissis.uiro D. Paulo episcopo Semproniensi qui tum isti negoistio praeerat. Quid autem praestiterim ea in re tua: Sane itatis praecipue,at omnium aliorum do thorum Mathematicorum iudicio relinquo,de ne plura de utilitate operis promittere tuae

sanctitati uidereiquani praestare possim,nunc ad institutum

transeo, INDET

12쪽

INDEX EORVM

QUAE IN SINGULIS CAPITIBUS, SEX

librorum Nicolai Copernici, de reuolutionibus orbis . um coelestium, continentur. LIBER PRIMUS.

. Quod mundus sit sphaericus. Quod terra quod iphoeticasti. 3. Somodo terra cum aqua unum Hobum perficiat.

. Quod motus corporum coelestium sit aequalis ac circularis, perpetuisy uel ex circularibus compositus. y. An terrae competat moturum clicularis, di de loco eius. 6. De immensitate coeli ad magnitudincm terrae v. Cur antiqui arbitrati sint terram in medio mundi quiescere, tand

centrum.

8. Solutio die arum rationum,3s earum insufficientia. i. An terrae plures possint attribui motus,&de centro mundi. io. De ordine coelestium orbium., i. De triplici motu telluris demonstratio. a. De magnitudine rectarum in circulo Iinearum. 13. De lateribus , angulis triangulorum planorum rectilineorum.1 . De triangulis sphaericiri

. De circulis A eorum nominibuy.1. De oblisitate signiferi,&d st: via tropicori , 5 qaomodo ea pias. s. Decii cum ferent ins&angulis se calati tim sese circillo S,aeqii inhactialis,signifert,ec meridiani ,e quibus est declinatio di ascensio recta, lem eorum supputatione. . Qtio modo et in cuiuslibet sudetis extra circulu,q per 'mediu signorum est positi,cuius tame latitudo ea logitudine costiteiit,deeli natio diastello recta pateat,& cu gradui signiferi caelu mediat r. De finitoris sect(onibu .

. Maximus dies alit ido ortus,&inclinatio sphaerat, quomodo hiulcem demonstrentur di dereliquis dierum differentijs. S. De lio iis S partibus diei d noctis. P. De ascensione obliqua partium signiferi, di quemadmodum ad quemlibet eradum orientem,detur di is qui caehim mediat.i o. De angulo sectionis signiferi cum horiEonte. it. De usu harum tabularum. adi. De arietilis di circumferentiis eorum,qui per polos horietontia fiunt ad eundem circulum signorum. De orta

13쪽

INDE TDe ortu Noeeasu siderum. I . De exquirendis stellarum locis,ac fixarum ea nonica describtide.

LIBER TERTIUS.

t. De aequinoctiorum histitiorum m anticipatione.

a. Historia obseruationum comprobantium inaequalem aequinoctiorum conuertanumis praecessionem.

noctialis mutatio demonstratur. q. Quomodo motus reciprocus,ssue Iibratiois ex circularibus costat s. Inaeqlitatis anticipantiu segnoetior ii 5 obliquitatis demostratio. 6. De atqlibus motilis ficessiois aeqnoctioru & inclinatiois Eodiaci . Quae ut maxima differentia inter aequalem apparentemo praecessionem aequinoctiorum.

s. De particularibus ipsorum motuumdisserentijs, & eorum Cano,

nica expositio. De eorum,quae circa praecessionem aequinoctiorum exposita iunc examinatione ac emendatione.

Io. Quae sit maxia disserentia sectionum aequinoctialis Se etodiaci ii. De Iocis aequaliu motussaequinoctioru, ct anomaliae costituedinia. De praecessionis aeqnoctii uerni,&obliquitatis supputatione.is. De anni solaris magnitudine di disserentia.. . De aequalibus mediisq; motibus reuolutionum centri terrae. is . Protheoremata ad inaequalitatem motus solaris apparentis de monstrandam.is. De apparente SoIis inaequalitate. I . Primae ac annuae Solaris inaequalitatis demonstratio cum ipsius particularibus distisentiis. I S. De examinatioemotius aequalis secundum longitudinem.

s. De locis oc principiis aeqtiali motui Solis praefigendis.1o. De secunda dc duplici disterentia, quae circa Solem propter abstis

dum mutationem contingit.

x i. Quanta sit secunda Solaris inaequalitatis disserentia. a1. Quomodo aequalis apogaei solaris mot',unacu disterete explicetas. De anomaliae Solis emedatide,& de Iocis eius praefigendis.1 . Expositio Canonica disserentiarum aequalitatis Sapparentiae.1s. De Solaris apparentiae supputatione. 16. De Iioc est diei naturalis differetitia. LIBER v A R T v S. i. Hypotheses circulorum Iunarium opinione priscorum. a. De earum assumptionum defectu.3. Alia de motu Lunae sententia. . De reuolutionibus Lunae,& motibus eius particularibus. Primae inaequalitatis Lunae, te in noua,pIenatu cotingit demonliratio. Eorum

14쪽

Eorum quae de aequalibus Lunae motibus Imagitudinis invinaliae

exposita sunt comprobatio.

r. De locis longitudinis di anomaliae Lunaris: 38. Deliaunda Lunae disterentia;&quam habeat rationem epte Ius primus ad secundum. s. De reliqua disterentia,qua Luna a summa abside eme Ii inaequaliter uidetur moeteri.

o. Quomodo Iunaris motus appares ex datis aequalibus demos ret. i Expositio Canonica absilia phaeresi siue aequationu Lunarium. ih. De Lunaris cursus dinumeratione. 3 . Quomodo motus latitudinis lunaris examinetur&demostretur. 1 . De locis anomaliae latitudinis Lunae. ix. Instrumenti parallatici constructio. 6. De Lunae commutatsonibus. . . Lunaris a terra distantia, dic quam habeant rationem sn partibua quibus quae ex cetro terrae ad superficiem est una, demos ratio. 8. De diametro Lunae umbrae terrestris in loco transitus Lunae. s. Quomodo Solis N Lunae a terra distatia, eorum cudiametri, ac umbrae in loco trasitus Lunae, S axis umbrae timui demonstrentur. xo. De magnitudine horu traii sidero,Solis,Lunae & Terrae, ac inuicexi. De diametro Solis appareteo eius comutatioici'. cmparati . 1 x. De diametro Lunae inaequaliter apparete oc eius comutatioibus. x s. Quae sit ratio diuersitatis umbrae terrae. et . Expositio Canonica particularium commutationum Solis di Lunae in circulo qui per polos horietontimet r. De numeratione parallaxis Solis&Lunae.1s. Quomodo parallaxes longitudinis oc latitudinis discernuntur. 1 . Confirmatio eorum,quae circa Lunae parallaxes sunt exposita.1s. De Solis di Lunae coniuncti ionibus,oppositionibustrum medias.1'. Deueris coluistioibus Noppositioiby Solis&Lunaepserutandis,3 o. Quomodo eo uetiora ei oppositioes Solis de Lunae eclipticaed si . Qiantus fuerit Solis Lunae B desectus. (scernatur ab alijs.1 1. Ad praenoscendum quantisper duraturus sit desectus.

i. De reuolutionibus eorum,de mediis motibus.1 Aeqlitatis di apparetiae ipserundeludemostratio opinioeptismyus. Generalis demostratio inaequalitatis apparetis adipe motu terrae. . Quibus modis errantium motus proprii appareant inaequales.

s. Saturni motus demonstrationes. g. De alsis tribus recentius obseruatis circa Saturnum acronychiis. di. De motus Saturni examinatione. s. De Saturni locis constituendis.

p. De Saturni commutationibus,quae ab orbe terrae annuo proficiis scuntur,& quanta illius sit distantia. Io. Iouis motus demonstrationes. De aliis

15쪽

I N DI X c A P I Tivitioi R v M. Iae iustis acronyrens Iouis recentius observatis. AD. Comprobatio aequalis motus Iouis. 3. Loca motus Iouis assignanda. De Iouis commutationibus peremiendis, o eius altitudine pro

ratione orbis reuolutionis terrenae.

De stella Martis. De aliis tribus extremae noctis sulfionibus . circa stellam Martia

nouiter obseruatis. T. Comprobatio motus Martis S. Locorum Martis praefixio. Quantus sit orbis Martis in partibus,quarum orbis terra: ann us fuerit una.1o. De stella Veneris. at. Quae sit ratio dimetientsum orbis terrae di Veneris, De gemino Veneris motu.=3. De motu veneris examinandia . De locis a nomatiae Veneris. as . De Mercurio. De loco absidum si immae di infimae Mercurii. adi. Quata sit eccetrotes Mercurii,5 qua habeat orbisi symmetriam a8. Cur digressiones Mercurii maiores appareant circa hexagoni latiis eis quae in peri se contingunt ., Medii motus Mercurii examinatio. o. Berecentioribus Mercuria motibus obseruatis. 33. De praeficiendis locis Mercurii. st. De alia quadam ratione accestus ac recessus. 33. De tabulis prosthaphaereseon quino errantium stellarum. 3q. Quomodo horum quin siderum loca numeretur in Iogitudine. 3s. De stationibus e repedationibus quin errantium fiderum. 36. Qiromodo tepora, loca, & circuseretiae regressionu discernuturi LIBER SE Tu S. . De in latitudinem diaressu quinq; errantiu expositio generalis. t. Hipollieses circulorum,quibus hae stellae in latitudinem feruntur.3. Quanta sit inclinatio orbium Saturni,Ioctis, di Martis. . De caeteris quibuslibet,& in uniuersum latitudinibus exponendis Itorum trium siderum.

De veneris de Mercurii latitudinibus. De secundo in latitudinem transitu Veneris di Mercurri secunda obliquitatem suorum orbium in apo aeoci pergam. ccurri. , Quales sunt anguli obliquationu utrius. sideris Cneris de Mers. - De tertia latitudinis specie Veneris di Mercurii,quam uocant Deviationem oh De numeratione latitudinum quino errantium.

16쪽

NICO LAI CO PER

NICI REUOLUTIONUM

LIBER PRIMvs.

Quod mundus sit sphaericus. Cap. I. R IN C I P i o aduertendum nobis est, Io bosum esse mundum , siue quod ipse for ma persee issima sit omnium, nulla india gens compagine, tota integra: siue quod ipsa capacissima sit figurarum quae compraehensuru omnia, de conseruaturu maxime decet: siue etiam quod abhIutissima quae* mundi partes,Solem dico, Lunam te stellas, tali forma conspiciantur: liue quod hac uniuersa appetat terminari. quod in aquae guttis caeteris 3 liquidis corporibus apparet, dum per se terminari cupiunt. duo minus talem formam coelestibus coeporibus attributam quisquam dubitauerit.

Quod terra quocue sphaerica sit. Cap. Ita Erram quom globosam esse,quoniam ab omni parate centro suo innititur.Tametsi absollitus orbis non statim uideatur,in tanta montiu excelsitate, descena sum uallium,quae tamen uniuersim terrae rotunditatem minime uariant. Quod ita manifestu est. Nam ad Septenistrionem undequam commeantibus,uertex ille diurnae reuoluistionis paulatim attollitur,altero tantundem ex aduerso subeunte plurescue stellae circum Septentriones uidentur no occidere,&in Ause ro quaedam amplius nono .Ita Canopum non cernit Italia, Agypto patentem. Et Italia postremam Ruun stellam

uidet,quam regio nostra plagae rigentioris ignorat.E contrais rio in Austrum transeuntibus attolluntur illa, residentibus ijs, quae nobis excelsa sunt.Interea d ipsis polorum inclinationes ad emensa terrarum spacia eandem ubicue rationem habent, quod

a su

17쪽

in nulla alia quam sp rica figura contingit.Unde manifestuest,terram quos ueristibus includi, dc propter hoc globosam esse.Adde et quod defectus SoIis ae Lunae uespertinos Orienistis incolae non sentivitne matutinos ad occasum habitantes: Medios autem illi quide tardius,hi uero citius uidet. Eidem quoue formae aquas inniti l nauigat&us deprineditur:quoniaquae enaui terra no cernitur,ex summitate mali plerum specta. tur. At uicissim si quid in summitate mali fulgens adhibeatur,aterra promoto nauigio,paulatim descendere videtur in littore manentibus,donee posuemo quasi occiduum occultetur. Conis fiat etiam aquas sua natura fluentes inseriora semper Petere,eaadem quae terra, neca littore ad ulteriora niti, quem convexitas ipsius patiatur. Quamobrem tanto excelsiorem terram esse conueni quaecun y ex Oceano assurgit.

Quomodo terra cu aqua unum globii perficiat. Cap. IIDVic ergo circumfusus Oceanus maria passim Plandens, decliuiores eius descensus implet tam minus

esse aquarum quam terrae oportebat,ne tota absor - beret aqua tellurem,ambabus in idem centrum contendentibus grauitate sua,sed ut aliquas terrae partes animanti,um saluti relinqueret;atres tot hinc inde patentes insulas. Nam dc ipsa continens,terrarum orbis,quid aliud est m insula ma. ior caeteris 'me audiendi sunt Peripateticorum quida qui uniuersam aquam decies tota terra maiorem prodiderut. Quod scilicet in transmutatione clementoru ex aliqua parte terrae, decem aquarum in resolutione fiant,coniecturam accipientes, aiunti pterram quadantenus sic prominere,quod no undequa 3 securi dum grauitatem aequilibret cauernosa existens,aim aIiud es, se centrum grauitatis, aliud magnitudinis. Sed falluntur Geoometrices artis ignorantia nescientes quod nem septies aqua potes et esse maior ut aliqua pars terrae siccaretur,nisi tota centrum grauitatis euacuaret, resi locum aquis,tanquam se grauioris hus. Quoniam sphaerae ad se inuicem in tripla ratione sunt suorum dimetientium.Si igitur septem partibus aquarum terra es,

18쪽

REvoLUTIONUM. LIB. I. et

setoelaua,diameter eius no posset esse maior quam quae ex celitro ad circumferentiam aquarum:tantu abesst,ut etia decies maisior sit aqua. Quod etiam nihil intersit inter centrum graui,

talis terrae, de centrum magnitudinis eius: hinc accipi potest, quod convexitas terrae ab oceano expaciata, non continuo semper intumescit abscessu,aliou arceret quam maxime aquas marinas,nec aIi quomodo sineret interna maria, tammuasi os sinu/irrumpere. Rursum a littore oceani non cessaret auista semper profunditas abyssi,qua propter nec insula, nec scopulus, nec terrenum quidpiam occurreret nauigantibus longius progressis.

Iam uero constat inter Agyptium mare Arabicum tu sinum uix quindecim superesse stadia in medio sere orbis terrarum. Et uiiscissim Ptolemaeus in sua Cosmo raphia ad medium-circuissum terram habitabilem extendit,relicta insuper incognita terrera ubi recetiores Cathagyam de amplissimas regiones,u p ad

I. X. longitudinis gradus adiecerunt: ut iam maiori longitudiis ne terra habitetur quam sit reliquum oceani: Magis id erit clarum, si addantur insulae aetate nostra sub Hispaniarum Lusita, nites Principibus repertar,ec praesertim America ab inuentore

denominata nauium praesecto quam ob incompertam eius adis huc magnitudinem,alteru orbem terrarum Putant,praeter multas alias insulas antea in cogna tas, quominus etia miremur Anati podes siue Antichthones esse. ipsam enim Americam Geometrica ratio ex illius situ Indiae Gangeticae e diametro oppositam credi cogit. Ex his demum omnibus puto manifestum, terrae fiam ut de aqua uni centro grauitatis inniti, nec esse aliud magnituis linis terrae,quae cu fit grauior,dehiscetes eius partes aqua expleri,& idcirco modicam esse coparatione teres aquam, etsi superficietenus plus forsitan aquae appareat alem quippe figura hais

here terram cum circumfluentibus aquis necesse est,qualem umbra ipsius ostendit: absoluti enim circuli circumserentias Luna deficietem efficit. Non igitur plana est terra, ut Empedocles di Anaximenes opinati sutat: ne Tympano ides, ut Leucippus: neo Scaphoides,ut HeracIitus nec alio modo caua, ut Demolacritus. Nem rursus Cylindroides ut Anaximader: nev ex inserna parte infinita radicitus crassitudine submissa, ut Xenopha

nes,sed rotuditate absoluta,ut Philosophi senitur. a q

19쪽

Qudd motus corporum coelestium sit aequalis accircula,

ris,perpetuus,uel ex circularibus compositus. CaP. IIII.

Ost haec memorabimus corporum coelestium mo, esse circularem. Mobilitas enim Sphaerae,est in

circulum uolui,ipso actu sormam suam exprimetis, simplicissimo corpore ubi non est reperire principium,nec sinem,nec unum ab altero secernere, dum per eadem in seipsam mouetur. Sunt autem plures penes orbium muItitudinem motus. Apertissima omnium est cotidiana reuolutio, quam Graeci va librum uocant, hoc est,diurni nocturnio temporis iacium. Hac totus mudus labi putatur ab ortu in occasum,

terra excepta. Haec mensura communis omnium motuum intei Iigitur, cum etiam tempus ipsum numero potissimum dierum metimur. Deinde alias reuolutiones tanqu1m contrant tentes,

hoc est, ab occasu in ortum videmus, Solis inquam, Lunae, e quin*errantium. Ita Sol nobis annum dispentat, Lunam eii,ses,uulgatissima tempora : Sic ain quing planetae suum quis circuitum secit. Sunt tamen in multiplici disserentia: Primum, quod non in eisdem polis, quibus primus illa motus obuoluuntur. per obliquitatem signiferi currentes. Deinde, quod in suo ipso circuitu, no uidentur aequaliter ferri , nam Sol de Luna, mo do tardi, modo uelociores cursu deprehenduntur. Caeteras autem quin errantes stellas, quandocue etiam repedare,dc hinc inde irationes facere cernimus. Et cu Sol suo semper de directo itinere proficiscatur illi uariis modis errat, modo in Austrum, modo in Septentrionem euagantes, unde planetae dicti sunt. Adde etiam quod aliquando propinquiores teret fiunt,& Perigaei uocatur,alias re motiores dedicvtur Apogari. Fateri nihiIominus oportet circulares esse niolus ues ex pluribus circulis coispositos eo quod inaequalitates huiusmodi certa lege, statis , obieruant restitutionibus, quod fieri non posiet, si circuIares non essent. Solus enim circulus est, qui potest peracta reducere, quemadmodum,uerbi gratia: Sol motu circulorum composito dierum d noctium inaequalitatem,ta quatuor anni tempora nobis reo

20쪽

REvoLvTIo Nun LIB. I. sbis reducit, in quo plures motus inteIIiguntur. Quoniam fieri nequit,ut coeleste corpus simpIex uno orbe inaequaliter moueatur. Id enim euenire oporteret,ueI propter uirtutis mouetis inis constantiam, siue ascincta sit, siue intima natura, ues propter rerum

uoluti corporis disparitatem. Cum uero ab utro abhorreat intellectus sit indignum tale quiddam in illis existimari,quar in optima sunt ordinatione constituta : consentaneum est mquales illorum motus apparere nobis insectuales,uel propter diuersos illorum polos circulorum, siue etiam quod terra non sit in medio circulorum,in quibus illa uoluuntur, de nobis a terra spectantibus horum transitus syderum accidat ob inaequales dis antias propinquiora seipsis remotioribus maiora uideri, (ut in opticis est: demonstratum sic in circumferent s orbis sequa, libus ob diuersam uisus distantiam apparebunt motus inaequales temporibus aequalibus. Quam ob causiam ante omnia puto necessarium,ut diligenter animaduertamus, quae sit ad coelum terrae habitudo,ne dum excellissima scrutari uolumus,quae nobis proxima sunt,ignoremus,ac eodem errore quae telluris sunt attribuamus ccelestibus. An terrae competat motus circularis, de de loco eius. Cap. v.

Am quia demonstratum est,terram quos globi sormam habere,uidendum arbitror, an etiam formam eius sequatur motus,de quem locum uniuersitatis obtineat, fine quibus non esset inuenire certam apparenatium in coelo rationem. Quanquam in medio mundi terram quiescere inter autores pleruntue coirenit,ut inopinabile putent,at; adeo etia ridiculu contrariu sentire. Si tamen attentius rem confideremus,uidebitur ligc quaestio nondum absoluta,ec idcirco minime contemnenda. Omnis enim quae uidetur secundum Iocum mutatio, aut est propter spectatae rei motum, aut uidenatis,aut certe disparem utrius; mutationem. Nam inter mota aequaliter ad eadem,non percipitur motus,inter rem uisam di,m,dc uidentem. Terra aut est unde coelestis ille circuitus aspi, citur,oc uisui reproducitur nostro.Si igitur motus aliquis terrar

SEARCH

MENU NAVIGATION