De Plauti et Terenti prosodia quaestiones dissertatio quam auctoritate amplissimi philosophorum ordinis in academia Viadrina summorum in philosophia honorum rite adipiscendorum causa die 15. mens. Iulii anni 1841. h. l. q. c. .... publice defendet au

발행: 1841년

분량: 66페이지

출처: archive.org

분류: 문학

5쪽

RIT ADIPIS UORUM CAUSA

DIE XU ME . I WANNI MDCCCXLI

R L. st C. CONTRA ADVERSARIOS

9쪽

Ter Andri prol. 11. Non ita in imisi sunt argumtato, sed tamen. Ibid. I, 1, 4. Quid igitur obstat eur non verae sient Asidies.

Quantopere sit exoptandum, ut tandem aliquando inter

viros doctos conveniat de primis Romanorum scenicorum

prosodiae et metrorum principiis et legibus, miserab liter doclarant haec senariomini, si dis placet, monstra, quae vix quisquam credat transscripta esse ex novissimis Plauti et Terenti editionibus. Et eo quidem erroris' brorum scriptorum reverentia Terenti editorem deduxit, ut novin adeo versumn genus effugere non dubitaverit, senarium dico septem pedum: Quid situ sistat eii non vis. sient A es. Quale inventum ciuis post euilei Terentium et He manni praeclaram operam unquam excogitatum iri diarinasset 'h Quocirca, ut res nunc sunt comparatae,' me igitur posthac miremur, si, ut Priscian is olim rarium nar rat es Benti ad Ter Andri I, I, 76 , quos in Terenti e moediis metra abnegasse, eonsimilibus Meus vel hoc aemio aures nostrae obtunduntur; vide melandi iudieisini de Plauti et Telem versibus admoraui Ariem Poet. V. Ni prolatum.

10쪽

neminem miratiamim esse confido, si me viderit amrem resumere, qua nihil est gravius neque memorabilius

illa, qui Plautum in Plauto, Terentium in Terenti, stra huc quaesive t. Sed integram materiam prosodi cam cui paucis paginis aegre comprehendi posse viderem, decrevi ita provinciam meam administi ure, ut ad unam Hieramve Plauti scenam Minotationum vel excuses in instar exhiberem ea, quae ad Plautinae prosodiae rationem illustrandam alicuitis momenti esse viderentur, utque eadem disquisitione usum Terentianum complecte rer, quo iacilius appareret, quatenus concordaret cum Plautino, quatenus discordareti Quod institutum antequam aggrediar, ea paucis ex ponenda censeo, quae a viris in hoc studiorum genere peritis ad hoc usque tempus essecta sint, ex qua a ratione simul perspicietur, qui . in potissimum ratione materiam hanc spinosam tractaridam esse arbitrer. Quamvis dissentientes in quaque doctrina audiamus hodie docentium voces, nulla in re nostra memoria viri

docti magis discrepant, quam in prosodia et in metris Plauti et erenti constituendis. Quae discrepantia dies nequit quantam secerit remoram et detrimentum Plauti

maxime emendationi, cum ars critica in comicis poetis nunquam certo et prospero cum successu iactitarii

terit, nisi si quis illas res quam maxime exploratas et perspectas habueri Idcirco sedulo colligendae sunt

sententiae virorum, mi harum rerum iudices periti perhibentur, collectae conserendae et examinandae, ut ese

res, quoad seri possit, procul habeantur et ad verum

quam proxime accedatur. Quamquam onmis opera in nis erit, nisi simul conjungitin assidua et repetita sarum sabularum lectio. Inter viros autem, qui hodie Plauti Terentis sabulis emendatricem manum iam vent, Hermannum, Bilachelium, Bostium, Lindemannum, Kampmannum, eisium, Iacobum Beckerum si rei lem, exit fortasse, qui censeat, uirum inerumve melius

SEARCH

MENU NAVIGATION