Johannis Pauli Lancelotti JCti Perusini Institutiones juris canonici, cum notis variorum praecipue arcana dominationis papalis episcopalis, et clericalis in ecclesia Romana detegentibus in usum auditorii Thomasiani. Partes 4. Cum indicibus locupletis

4쪽

IOHANNIS PAULI LANCELOTTI

ICTI PERUSINI

LUM NOTIS VARIORUM

PRAECIpUE ARCANA DOMINATIONIS pApuis.

EPISCOPALlS, ET ERICALIS IN ECCLESIA ROMANA DETEGENTIBUS.

IN USUM

P . AS SECUN D. MALAE MAGDEB GICAE AE πια

6쪽

LIBER IL

DE RERUM DIVISIONE, ATQUE ILLA

RUM ADMINISTRATIONE. TITULUS L.

Res Eceis Uticae sunt aut spirituales, aut tempora

tis.

C eriore libro de iure personarum o exposuimus:

modo

AD LIBRUM IL

si Imo non plene egit in libro praeeedente de persenis. Cum Cur AI. . enim ιitulo . . L se. I. personarum genera duo esse dixisset, unum Laicorum alterum Clericorum, hactenus saltem iura iurum secundum divisionem d. rit. . . r. prolixe exposuit.& in titulo ultimo eorollarii loco adjecit tractatum de jure Monachorum, quod, j. genus amphibium est,& inter Clericos de Laicoa quasi medium. Debebat igitur, absoluta tractatione de Clericorum iure, etiam tractare Eee e ' de ε

7쪽

de jure Laicoruna. Cum vero id Iron saetum fuerit. et in eo pee-eu Qit La iacet ortus, quod tam insignem hiatu in commiserit, vel in eis fiteanda est causa eur id noli fuelit factu iit. Dicit e ciuidem Hiit.

. r. Si cogno Derimus , quae sue per onae Cleliei sunt, simul

etiam in qui Laici sint, ii ucsigemus. Verum propterea tion debebit omitti truetat iis de jure Laico una. Pertinet enim illa excusatio saltem ad definitionem Laicorum. ut scilicet dicamus, omnes qui non fiant Cletici. sle Laicos, sed propterea nau'en non roterat dicio;

mbra 'quae siurit iura Laisorum, esset enim laceo argnmentatio aperte in epist & illi similis si dixisset, ii eognoverimus jura Eini coporum, intelligemus etiam quae si int jura reliquorum Clericorum Rc. Et cum sparsim de juribus Laicorum in lais ituti tutionibus fiat mentio, tum negative, 'inam positi e, v. g. Laicos non Polle eligere Episcopum La cum posse postulari l. I. ID. I. g. a. Micuim non posse esse Episcopi vinaritim, nec etiam Laicum hominem posse viros Ecclesiasticos judicare I. I. D t s. f. Resignationem non debete heri L lico, L . Di. v. f. D. Laicos in casu necessitaris pos. baptizare, a tIf. 2.9 in Laicum a Lalco coram judice seculari conveniri debere. nisi caules sit spitiinalis, Bbo. tit. I. Laicos nora posse possidere spiritualia Iib. 3 iti. IM S io.) quae si agula ex sola desinitione Laicorum intelligi iae queunt, sine ordo dominae postulabat, ut si item in ultimo titulo libri praecedentis quasdam regulas tradidisset, unde cognosci potuisset , ad ciuaenam jura in Ecclesiis admittantur

Laici a quibus excitida riir. Ergo necesse est, ut olia subfiterit ratio, cur ista tractinio ornitteretur, scilicet contemptus Laicorurn, jam

supra in notis a tib. i. st af. Ei a d. perii acRe eximinas. Nimirum jus Canonscum non tra sint jura privatorum aut plebis der canaille quo nomine in ligniuntur omnes Laici , ut infra sociisitit at ted sola jura regentium x imperantium, id est, Cleri, Laicis non jus, sed obli ario. id est parendi gloria, relicta est. Cum vero obi eatio sit correlatum juris, non opus habebat Lance totius, ut de hse obligatione peculiari capite tractaret. sed eodem modo ut de destiitione)dicere poterat: si cognoverimus quae iura habesnt Clerici, sin, ut εω

sun ad quid Laici sint obligati, cognoscemus. T.

8쪽

. ATQUE ILLARUM ADMINISTRΛTIONE. 38s

modo videamus de rebus a) Ecclesiasticis , 3 illa-

1 Illustratur praecedens observatio ex illis, quae jam sequim- ν era. rur ' tur apud Lancelotium. Nam si de juribus Laicorum agere volit --il me isset, etiam res in genere di. isisset in res Ecclesiasticss Cleri & non Ecclesiassicas, Laicorum. Jana vero cum Laici huc non pertineam, sed saltem agatur de jure publico perlisnarum regentium Ecclesiam, res non s cclesiusticae relinquuntur tractationi Juris privati aut civilis. 'Inde, uti Clerici fiunt persenae plane singulares, quarum similes in alia jurisprudentia non occurrunt, ita etiam res Ecclesiasticae sunt Plane singulai is naturae, quarum genera etiam alibi non in 'eniuntur.

Apud quem philosophum , aut JCtum enim legitur quid de rebus

spiritustibus 8c temporalibus, deque spiritualium s ubdivisione in corporales de incorporales 8 Apud nullum. Quemadmcidum vero ud t tulum . . tib I. ostendimus, ibi, divisione personarum in Clericos de Laicos occultatum fuisse arcu num praecipuum Politicae papalis, an is, ου usque fulcrum quasi primarium; ita etiam opera danda est, tit in t levi. ς hoc libro detegatur aliud arcanum istens sub divisione rerum Ecclesiasticarum, inpriniis, cum id dotegere neglexerint Zieglerus, Brum . mannus de alii , quorum notis liactenus usi fuimus. Qiodsi di- Neris', non irritandum esse , quod distinctio rerum Ecclesiastiearum, qu ae hoc titulo proponitur, non occurrat atriid Philosophos aut Joos

Ethnicos, quia videlicet de surrita sit ex sacris literis , ubi frequens mentio sit rerum spiritualium S temporalium, respondebo , R in eo latere arcanum Politicae Papalis , quod terminos quidem sepe adhubeat, in sacris literis occurrentes, sed quod istis terminis in alio plane sensu utatur. Sc sic praedicata scripturae sacrae de illis terminis in alienum plane senstim detorqueat. Uti vero supra ostensum fuit, id faetium fuisse circa voces Κληρου& Λαῖ, Cleri & Populi: ita op tam dabimus ut hic. quamvis breviter, etiam ostendamus id factum .esse In terminis rerum spiritualium & temporalium. Atque statii nub Inli Iri valde suspectam reddit doctrinam Lancelotti, quod iti toto G, g is j .

9쪽

386 LIB. II. TIT. I. DE RERUM DIVIsio ,

rumque tractatione, & administratione. Summa re

risu, πσα Epistolis & Decreto ad marginem sit allegatum , utpote quod indi- p -πρ ς elum siti peditat, distin stiones hic traditus neque ex ipso Iure scripto Canonico, etiam noxiore & jam satis depravato, sed ex moribus &Cookisi. praxi quotidiana Papatus crasii simi, esse petitas. T. Omisis L ,- I Ecclesiasticae haud dubie ita dicuntur ub Ecclesia sed

Gωιω tamen tradere debuisset Lancelotius definitionem rerum Ecclesianitiovem sticarum, & ostendere, quibusnam adeo rebus res Ecclesiasticae con.

tiantur, & quomodo ab his di flerant. Imo & vox Κccle. ' siae valde homonyma est.nec uspiam ejus perspieua desinitio a Lan- celotio fuit proposita. Unde nec hic sui scit, eo simpliciter provo. care, quod vox Ecclesiae saepius occurrat in scripturis & potissimum, in libris novi foederis, sed & hic metuendum,ne lateat anguis in heris Ninitium in sacris literis Ecclesia denotat late coetum quemvis etiam politicum, de infidelium, striete coetum fidelium unive umex Doctoribus iso Auditoribus, Apostolis Episcopis, Presbyteris, Diaconis Se reliquo populo conflantem. Hic perpetuus significatus est in novo foedere, nec potest ullus locus ostendi ubi indubitato accipiatur pro solis docentibus, aut Presbyteris, multo minus ubi acci piatur pro loco conventus. Etsi enim provocari Aleat ad locum Muith. γδ. dic Ecclesiae ibi intelligatur presbyterium , aut syn-edrium, Cons. Seldenum G Synedriis l. r. c. ρ. p. m. to. β' 2 ramen ipse Hammondus, cujus alias multum intererat, ut locus hic de selis regentibus loqueretur, in paraphrasi δέ notis ad istud Matthaei caput,fatetur , eum etiam intelligi posse de coetu univer sdelium. Similiter, etsi Blondellus in Aponstro stentent. Hieron deos. OPresbi. p. 2It vocem Ecclesiae Actor. XI. H. de ι. Cor. XIV. H. . explicet de privatorum siletium domiciliis , tamen de hic contextus ostendit, eam interpretationem non esIe necessariam, sed commode . posse Ze ibi de ipis coetu toto intelligi. Cons. omnino honorat. id via Collegae BOh meri disert. R. ad Tertusi. SecI. I. At x ero ciuod Ca- νεηs-- nonitis attinet, evideas est, per Ecclesiam vel apud eos plerumque si non

10쪽

ATQUE ILLARUM ADMINISTRATIONE. s87

rum Ecclesiasticarum divisio in duos articulos deducitur:

si non semper intelli hi solos Clericos exclusis Laicis , aut ne illos quidem omnes sed solos Episcopos, tanquam ut loquuntur, Eces sam repraesentativam, vel ades sacras, atque adeo ait hos tres significatus eos detorquere praedicata,quae in novo testamento de Ecclesia dicuntur. Et quamvis haec omnia sani primario eum in sinem in iniuriis probent, non solum clerum exemtum esse iure divino a subjectione tamen ammmistratus civilis, & imo potestatem Ecclesiasticam esse potestati ei I p vili sui eriorem , ac reges terrarum subjectos esse potestati Ecclesia- meae,atque adeo brevistima esset via, si ad id obtinendum aperte prosterentur, Ecclesiam in dietis scripturae, quae eum in sinem allegant, quamvis & in horum explicatione plures alias fallacias committant, cum nusquam scriptura doceat, Ecclesiam debere esse exemtam a jurisdictione magistratus politici, aut potestatem, qualem praetendunt Pontificii, exercere in magistratum Politicum,0 denotare non coetum fidelium, sed Ecelesiam illum repraesentativam; non solent tamen facile ea methodo uti Pontificii, ne forte fulsitas illius assertionis pal- 'rabilis ita facile deprehendatur a lectore, sed solent sere ambagibus uti, arcanuny illud aliquo modo magis occultantibus. Ita v. g. Fran. Exempisciscus de Victoria dum in relectionibus moralibus de potestate Eccle. --ssae Sc civili ex prosem agit, omittit adnotationem, quod per Ecclesiam hie intelligatur Clerus aut Episcopi,sed potius Rel I. se I. p. .sundamenti loco poni in sacris literis sive novi sive veteris isderis,Ecclesiam nonnis concionem denotare aut congregationem fidelium id est unius religionis aliquo modo, sive bonorum sue mulorum, & postera sect. a. q. t. demonstrare ult, in Ecclesia, quatenus distinguitura republica, esse aliquam potestatem vel autoritatem Ecclesiasticam praeter potestatem civiIem , ejusque potestatis ibid. q. ad ecte ali. quem effectum proprie & vere spiritualem , non ex iure humano Sect s. sed divino ortam , quae inceperit Sect. .. statim ab adventu Christi. ' sit Sect. s. supra potestatem clxilem. Qi: ae Ο-mnia si recte explicentur,possunt suo modo admitti. postea vero re Eee e s θα