장음표시 사용
2쪽
ANTISTITI. HISPALENSI. VIGILANTISSIMO
DOCTORI. TOTO. ORBE. CELEBERRIMO
HISPANIARUM. PRIMATI. MERITISSIMO
SUBIECTAS PROPOSITIONES DE JURE NATURALI, ET GENTIUM IN OBSEQUII, ET DEBITI OFFICII TESTIMONIUM DEMISSO ANIMO OFFERIMUS, DICAMUS, SACRAMUS.
4쪽
IN ULLUS dubito plures futuros, qui mirentur a Theologiae Pro'sore de Jure Nauturali, et Gentium publicum certamen parari, atque etiam existiment hujus rei tractationem Philosophorum, atque Juri SeonSultorum propriam esse, non Theologorum. Sed Suo certe falluntur judicio; nam Juris Naturalis tractatio usque adeo Theologi propria est, ut nemo unus absolutus Theologus eSSe possit, nisi hujus juris doctrinis fuerit imbuitus. Non nego Philosophorum, atque JuriSconSultorum esse de hoc jure inquirere; Sed non id obstat quominus juris naturalis scientia Theologorum sit etiam provincia. De rectitudine humanorum actuum, atque defectu rectitudinis eorundem judicare ad Theologum Spectat, qui nisi penitus cognoscat legeS, quibus actiones humanae regulantur judicium de eis ferre non poterit. Omne enim officium ab aliqua obligatione proficiscitur, obligatio autem quaelibet a jure vel Naturali, vel Divino Possitivo, vel Humano. Si autem reS te Stimoniis Doctorum Theologorum agenda foret, et veterum et recentiorum nubem pos-
Sem proferre. Quiein suis Theologicis institutionibus de hoc Jure ex instituto tractarunt
5쪽
Ut patet ex Angelico Doctore Sancto Thoma
Aquinate, cujus Summae Theologicae Secun da Secundae doctrinam Juris Naruralis et quidem solidam tradit. Patet idem ex Francisco Victoria, Thoma de Vio vulgo Crietano a patria Cajeta ita dicto, Dominico de
Solo, Sua regio, Vasque Zio, et aliis. Cum ergo ad Theologum spectet juris Naturalis tractatio, et hodierna die aliquas propositiones disputandas de more proponere Statutis noStriS tenerer, vi Sum est mihi de nullo alio Theologiae capite eas depromere nisi de Jure Naturali, tum quia ejus Studio usque adeo Sem' per fui delectatus, utinon parum temporiS et laboris impenderim in evolvendis hujus argu menti libris, tum etiam quia ex aliis capiti bus Sacrae Theologiae assertiones in publicis certaminibus passim disputentur, hujus vero argumenti doctrina, saltem quod ego sciam, numquam tractetur. Quae sint hujus silentii
CauSSae, et Si non me lateat, nolo tamen hic Cas eli ponere. Neque eSt, cur ego multum inet quiram circa aliorum agendi rationem, modo de mea certus Sim. Nunc amice lector, quietcumque SiS, a SSertiones nostras de Jure illo
lege, et tuo daelacatissimo judicio eas sex' pende. Vale amice, et Fave.
6쪽
CENTRS quae legem non habent naturaliter quae legis sunt faciunt, ejusmodi legem non habentes, ipsi sibi sunt lex; qui ostendunt opus legis scriptum in cordibuS SutS.... Apostolus ad Romanos cap. 2. V v. IA I s.
In quae verba sic habet Glossa : Si iacit habent legem Scriptam, habent tamen naturalem, qua quilibet intelligit, eteonScius est quid sit bonum, et quid sit malum Ne sibi aliquid homines defuisse quererentur, Scriptum est in tabulis quod in cordibus non legebant; non scriptum non habebant, sed legere nolebant. Stus. Aurelius Augustinus in Psalmumis T. Quae agenda, quaeve fugienda sunt, nullus improbus ignorat. Aristoteles 3. lib. Ethicorum. Est quidem vera lex, recta ratio, naturae congruens, diffusa in omnes, constans, Sempiterna; quaeri vocet ad officium, jubendo; vetando, a fraude deterreat: quae tamen nemque probos frustra jubet, aut vetat; nec improbos jubendo, aut vetando movet. Huic legi nec abrogari fas est, neque derogari ex hac aliquid licet, neque tota abrogari po-ieSt. Nec vero aut per senatum, aut per PQ
7쪽
pulum solvi hac lege possumus. Neque est
quaerendus explanator, aut interpres ejus alius. Nec erit alia lex Romae, alia Athenis, alia nunc, alia post hac: Sed et omnes gentes, et omni tempore una lex, et sempiterna et immutabilis continebit; unusque erit communis quasi magister, et imperator omnium Deus,
ille legis hujus inventor, disceptator, lator; cui qui non parebit, ipse se fugiet, ac naturam hominis aspernabitur, hoc ipso luet
maximas poena S, etiamsi caetera Supplicia, quae
Putantur, ei fugerit. Marcus Tullius Cicero lib. g. de Republica apud Firmianum Lactantium lib. 6 Divinarum Institutionum cap. S.
Jeleg les yeux sur toutesules nations dumonde; parcotareZ toutes les histoires: par mi tant de cultes inhumatias et bigarres, parmicet te prodigieta se diversite de moetars et de CaraetereS, VOuS trotavereZ les memes Idees de justice et d honne te te; par-tout les memines notions dii bien et du mal. L ancienpaganisme ensenta des die ux abominabies, queon eui punis ici comme des scelerais, et quit,' Osfroient pour tableau dii bon heur Supre me, que des sors alis a commetire et des pas'
Sion S a contenter : mais te vice, arme d une
autori te fac ree, descendoit en vain du sejour
8쪽
eternet; r instinet morat te repoussoit ducoeur humain. En celebrant les debauches de Iupiter, on admiroit Ia continence de Xenocrate. La satiate vote de la nature, plus forte que celle des dieux se falsoit respectertur la terrer .... il est done au fond des ames via principe in ne de justice, et de vertu Surie quel, mal gre nos propreS maximes, nous iugeons nos actions et celles d autrui commebonnes oti mauuaises. Iean saeques Rousseau. Emile toin. 3
L IN omnium hominum mentibus existit lex naturalis a Deo impressa. D Signatum vest super nos lumen vultus tui Domine.'
et . Stat aliquod principium cognoscendi hanc legem, quod vocant cognocitivum; sed quod . nam illud sit acriter ab hujus scientiae tractatoribuS controvertitur. Tot sunt sententiae quot capita. Joannes Gottiiebus Heineccius illud principium esse amorem docens, rem acu tetigisse nobis videtur, atque ejus senten-( Psal. q. v.
9쪽
a otia Saeris Litteris est conformis. MDilige; do-M milium Deum tuum, ex toto corde tuo, et nex lota animi tua, et ex totis visibus tuis, net ex omni mente, et cogitatione tua; et D proximum tuum Sicut te ipsum: inquit Ser-nvato e noster Christus, atque ab istis duobus Praeceptis totam legem pendere rotun se pro
nuntiat. (b) Et Paulus plenitudinem legis esse dilectionem perspicue docet. (c
g. Haec autem Lex est prorsus immutabilis, ita ut nullam mutationem, nullamque dispensationem admittat. D Lex naturalis e St 'ipsius, aeternae Legis, atque adeo Summaenet immutabilis rationis divinae in mentibus M hominum facta transcriptio.' Inquit Aure
q. Prima hujus Legis principia atque conclusione S, quae ex iis proxime deducuntur, an emine in is perabili ignorantia ignorari pos Sunt; bene vero quae ex primis p i incipiis re emo te derivantia , nTheologi omnes concordi nter docent ignorantiam Legis naturae ne mi Mnem excusare a transgre, Sione illius Legis.
Scribit Alphonsus de Castro. (e Et Consenio
10쪽
nius: vjuxta doctrinam Patrum, Augustini,n Bernardi, Aquinatis, Sole ipSo clariorem,ndicendum est omnem juris naturalis igno-vrantiam esse vincibilem, et culpabilem ....Idn pluribus demonstravimus (f
s. Falsa omnino est ProieStantium sententia asserentium Sacras Litteras non esseeonsulendas, ubi agitur de investigandis veritatibus Juris Naturalis. Sacrae enim Litterao veritates a Deo revelatas continent, qui homines duabus quasi Viis alloquitur,mraiionis nempe, et revelationis: nil autem aliud eos alloquitur quam veritatem, VeritaS ergo cum veritate non pugnat. Est enim DeuS Verax, et nonsut homo ut mentiatur.
6. Optimi hujus juris Magistri sunt Soho
lastici, si rei essentiam Spectemus, StiluS enim illorum non est elegans et pol litus. Fatetur id Grotius his verbis: MScholastici quantum vingenio valeant, Saepe OStendunt .... Ubi in re in morum Con Sentiunt, vix eSt, ut errent g Ad eundem fere modum loquitur Leibnitius: m Scholastici, inquit, curarunt, pro . Chri Stiana
m Religione utiliter impendere quod in Ethnica