Theses de iure naturali, et gentium defendendae in Isidoriano Collegio Hispalensi ab Andrea a Vila in eodem Collegio collega, suppetias illi ferente Michaele Brunenque, Sacrae Theologiae in eodem Seminario Professore ... M.DCCIX

발행: 1809년

분량: 35페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

es Philosophia alicujus poterat esse usus. Saependixi, aurum latere in stercore illo scholasticon barbariet; et cuperem reperiri homin m pos-MSe vers/tum in hac Hiberna, et Hispanan Philosophia; propensum, atque aptum ad Meruendum ex ea quod habetiboni. Sum enimn certus, laborem ejus compensatum iri de te cessitione plurium veritatum pulcherrimarum,

magnique momenti. h)

. Inter Scholasticos autem veluti Sol interminora sydera effulget Sius. Thomas, cujus profunditatem ingenii cum Demosthenis profunditate comparat Morho fius. (ii Et Franciscus Vargas Concilii Tridentini orator, eximiusque

Iurisconsultus ita de Angelico Doctore loquitur: MIs, ut in omnibus aliis, quae ad Morastilis Philosophiae cognitionem pertinent, adeo, semper fuit diligens explorator veritatis, ut nihil abditum, nihil remotum, nihil obscum Brum esse permiserit; sed omnia exposita, et prompta, ipsa denique luce clariora fecerit. Huic uni in sapientiae studiis plus debeo, quam minfinitis Iurisperitorum verbosis commentariis

Diaude, breviterque veritatem exponit; et osuit B Sa inani auctorum, opinionumque citationes h) Tom. S. Epist. S. ii) Polyst. tom. i. lib. 2. o. T. F. s

12쪽

m solida utar incedit, rationibusqtie invictis peddi omnes adversitates Viam Sibi,aliiSque Sternens. . .m Nolui D. Thomae nomen Subiicere, tum ut a mea auguSto ejus nomine magis probentur; di tum ut omnes adhorter ad Virum illum cogis ino Scendum, qui non Physicis magis et Teo- alogis, quam JuriSperitis est nece Ssarius: qui usi eum legissent, liue lexiSSentque, Deus bone, B quantum ignorantiae, quantumque turpiS er- , 'roris e libris Suis, atque animiS eximere po

rerio roganti ipsum rationem Studii utiliter imis pendendi in Morali doctrina ita rescripsit reti Neque poenitebit, ex ScholaSticis Thoma in ' Aquinatem, Si non perlegere, saltem inspicereii Secundae Secundae partis librum, quem Sum-nmam Theologiae inscripsit, praesertim ubi de

ii Justitia agit, ac Legibus T (k Et Georgius

Paschius postquam vocat lectiones Ethicas D. Thomae opus doctum, et utile ait: dii PraeSirtabit non contenuendum uSum ejusdem Tho-,,mae Summa Theologiae, et in primis Secun-nda Secundae, ut vocatur, qua de rebus prac-xiticis tam ampla doctrina continetur, ut viri

13쪽

vingenium, et judicium mirari satis non pos-m simus. (l) Denique Gabriel Naudaeus ait:

DStum. Thomam esse in Ethicis omni laude, net Commendatione majorem, et nihil non ' docte, ac Sapienter protulisse. (m) Haec est vera laus, quae ex hominibus haeterodoxis, et Schol ae adversis habetur. 8. Recentes isti hae te rodoxi, qui de Iure

isto scripserunt in maximos errores Saepe lambuntur; unde non tantum laudis eis debetur, quantum nonnulli putant. Quae autem meliora tradunt ab Scholasticis Sunt mutuati, quos tamen tanquam nugaces et barbaros sermone traducunt, cum et ipsi iisdem vitiis laborent. Sed bene habet , quod plures cordati seriptoreS, et quidem ex ipSis eorum audaciam, et impudentiam maScule caStigant. Hein eccius

de omnibus juris Naturalis scriptoribus Protestantibus ita scribit Praefatione Elementorum juris Naturalis: m Quicumque adhuc iam pulcherrima illa disciplina versati sunt, illi

ydoctrinas suas vel nulli certo, et indubio prin-ncipio SuperStruxerunt, veritateS varias, eaSque nutilissimas veluti uno fasce collegisse conet

(IJ Introduci. in rem litterar. moralem veterum fidpientiae AntiStitum. Q. E. F. II. .

m) Bibliographiae Politicae pag. ao. et 26. i

14쪽

repti,ivel principia p vi idonea admiserunt,

a vel ea denique tam longe ex subtilissimis,nquas Metaphisica suppeditat,in otionibus peintierunt, ut data veluti opera tenebri S omni an involvere voluisse videantur. Loquebatur de

Grotio, Pusfen or fio, Thomasio, Wolfio, et aliis. Et Samuel Coec ejus, qui anno I Tir. Sesibebat . ait: MDisciplinam juris Naturalis, etnsi simplicissimis, nobisque innatis conitat' principiis, adeo intrincatam reddi re illi, quinde Jure dicto scripserunt, ut ipsa exiStentian ejusmodi juris pluribus Suspecta visa fuerit (n Insignes profecto Magistri, qui ita jus Naturale docent, ut ejus existentiam Su Spectam reddant l. o. Non parum utilitatis et fructus perci, piet studiosus hujus juris ex lectione librorum

Graecorum, et Romanorum , Historicorum, Philosophorum, Oratorum, Poetarum, atque etiam ex legibus vetusti SSimarum Gentium, maxime Romanorum, quorum leges XII. Tabularum :M. Brutus omnium Philosophorum Bibliotheeis praeierebat Et sane negari non potest illas licet paucis verbis comprehensas multum Sapientiae conti aere, et veterum Ju-(n In si s se ita pro emi ad Gi otium lib i. c a S, at

15쪽

risconsultorum petitiam abunde testari. Sit in exemplum lex lata in parricidas, quae licet

paucis verbis comprehensa, multum sapientiae recondit, si rationem legis attendas: En lex:

M QUI PARENTEM NECASSIT CAPUT MOBNUBITO: CULLEO UR INSUTUS IN

M PROFLUENTEM MERGITOR. ' Legis autem hujus rationem tradit, et reddit Divinus ille Marcus Tullius, non minus eximius Ju-riSeonSultus, quam eloquentissimus Orator in oratione pro Sex. Roscio Amerino accusato hujus criminis. Verba ejus sunt: MInsui volue Brunt in culeum vivos, atque ita in flumenn dejici. O singularem sapientiam, Judicesi non Mne videntur hunc hominem ex rerum natu-Mra SuStulisse, et eripuisse, cui repente coenium, solem, aquam terramque ademerunt. Mut, qui eum necaSSet, unde ipSe natus esset, Meareret iis rebus omnibus, ex quibus omniannata esse dicuntur* Noluerunt feris corpus mobjicere, ne bestiis quoque, quae tantum scelus

ia a

n attigiSSent, immanioribus uteremur: non Sicvnudos in flumen dejicere, ne cum delati es-' Sent in mare, ipsum polluerent, quo caeterginquae violata sunt, expiari putantur. Deniqssennihil tam vile, neque tam vulgare est, cujssin partem ullam reliquerint. Etenim quid tali

16쪽

hest commune, quam SpirituS vivis, terra mor- tui8, mare fluctuantibus, lius ejecti Sy Ita vi- vunt, dum poSSunt, ut ducere animam de Deo elo non queant: ita moriuntur, ut eorum BOSSa terra non tangat: ita jaciantur fluctibus, nut nunquam abluantur: ita postremo ejiciun mur ut ne ad saxa quidem mortui conquies-Mant ' Hactenus ille: cujus verba magnis clamoribus a populo Romano excepta Sunt, ut ipse in Oratore teStat Ur. Primus anno ab V. C. DCL. Publicius Malleolus, matre interempta, culleo insultus et in mare praecipitatus est, ut ex Epito me Liviana lib. LXV I. intelligitur. In culleo inserta etiam haec animalia: Vipera, Simia, Canis, Gallus. Id ob hac rationem factum: quia

Vipera nascendo enecat matrem, et coeundo marem. Simia inserta quod foetum arctiore Complexu Strangulat. Inserti denique CaniselmGallus, quia nec ipSi propio sanguini et generi parcunt. Vide, Sis, Janum Vincentium Gravinam de ortu et Progressu Juris Civilis lib. 2. C. 68. io. Non est tamen ob id credendum omnia, quae in antiquorum libris reperiuntur ad j xis istud spectantia, vera e SSe; nam plures

daepe errores in iplis deprehenduntur; ββ

17쪽

IS ex ipsis humani intellectus errationibus dis

11. Plures hujus juris Scriptores, qui Soeculo decimo octa Vo nuper elapSo extiterunt, lectione dignissimi, ut Daniel Concina, Joannes Franciscus Finet tus, et alii. Maxime autem interest addiscentis evolvere diligenter compendia recentiosum Hei neeci, et Genuensi S. Hic postremus licet Scrip Serit tractatum quemdam de Jure et Officiis, in Elementis tamen Christianae Theologiae denuo de eadem re ita egit, ut soliditas, eruditio, pers

pleuitas, et brevitas inter Se de palma certent.12. Historiam hujus juris optime scripsit vir eruditionis prope infinitae Joannes Fran ciscus Bud deus; qui tamen, ut Lutheranus caute legendUS. 1 g. Quae Joannes Andreas ea de re scrip sit tomo decimo Hi Storiae totius Litteraturae utilissima studioso hujus juris e SSe cen Semus, nam et originem, et progreSSUS, et Suum de

singulis Scriptoribus judicium eleganti et bre vi stilo exponit.

18쪽

DE IURE NATURALI SPECIATIM,

sitie si homicis officiis i . OFFICIORUM divisionem tradit

ApoStolia S cum ad Tit. I. c. v. II. hortatur, nut abnegantes impietatem, et saecularia de Si Bderia, Sobrie, juste, et pie vivamus in hoc: Soeculo. Id est: Pie ad Deum, sobrie ad e, juste ad proximum, ut interpretatur D. Thomas in hunc locum te ei. g. atque juXta hanc divisionem assertiones nostra S EXPO nemus.

DE OFFICIIS ERGA DEUM. is. C JM omnia bona quae habem VS a

Deo Sint, natu tulis ratio dictat, ut illi grati animi officia exhibeamus. Ossicia autem iSta quaedam ab anima, quedrum in a corpore exhibenda Sunt, nam cum Utrumque a Deo acceperimuS, utroque Sane Deo famulari debemus. Sunt autem Officia animae Sive interna praecipue Amor, Timor et caetera quae ex his duobus quaSi fontibus proficiscuntur. Collectionem horum intervorum officiorum appellant cultum internum. Officia autem corporis, Sive externa Sunt adoram

lio, sacrificium, Oblationes, primitiae, decimae, vota, jusjurandum, laudes Dei. Omnia ista officia nomine cultus externi cognoicuntur.

19쪽

16. Hunc cultum Deo deberi usque adeo

certum est, ut naturae vox ista Sit: Supremum Numen colitor atque vocem naturae audimus cumiconSentionem omnium gentium Sequimur, nam omni in re ut praeclare Tullius, consenSio omnium gentium lex naturae putanda est. (o)Omnes autem gentes Consenserunt in colendo Deum et quidem publico cultu. Hujus consentionis testis est Plutarchus dum ait: Potius conspiciendam Sine Solo urbem, quam sine Deo et

1 . in Religione autem cavenda est Sum perstitio, quae nihil a sud est, quam cultus falsi Numinis, aut cultus veri Numinis sed modo indebito.

DE OFFICIIS HOMINIS ERGA SE

IPSUM.t . CUM Deus velit omnia creata con

servari, inprimis ipsum hominem, naturalem ei amorem sui ipsius indidit, qui illuni ad conservvationem Sui excitaret. Hinc primum officiun hominis erga se ipSum e St Se con Servare. Secumdum, se perficere. Ast cum homo et anima ei

20쪽

corpore constet, utrumque conservare, et Persicere renetur. Dicendum primo de anima. 12. Animae autem perfectio in hoc coniicitit, quod homo praecipuus facultates ejus intellectum, et voluntatem perficiat. Nemo se perficere potest nisi penitus se ipsum agnoscat: sapienter igitur Graeci Philosophi monebant: Nosce te ipsum; id est animi penetralia introSpicito, ut curare posSis, Si qua male Sint affecta. et O. Perficitur intellectus acquisitione veritatis, pervenitque ad vertantia diligenti sui cultura, qua et Vitia, morbi, brevitas, praejudicia falsa curantur, et capacitas, acumen, ratiocinandi. aequitas, profunditas, habitus scientifici acquiruntur. Quicumque igitur aut hanc culturam negligit, et animum qua Si SylveScere Sinit, aut qui non rite hanc culturam in Stituit, inanibus

Scientiis navans operam, quae hominem meliorem non efficiunt; aut data opera intellectum praejudiciis et erroribus corrumpit, aut Studiorum intemperantia corpuS Simul, et animam perdit, is adversu S naturae legem peccat. Huc

Pertinent, quae de Studio Sapientiae paSSimilion et Salomon in Proverbiis, qui liber Eras- mi ipsius judicio nocturna, diurnaque manu

vi. Perficitur etiam Voluntas diligenti

SEARCH

MENU NAVIGATION