Ioannis Bocatii Peri genealogias deorum, libri quindecim, cum annotationibus Iacobi Micylli. Eiusdem De montium, syluarum, fontium, lacuum, fluuiorum, stagnorum, & marium nominibus. Liber 1. Huc accessit rerum, & fabularum scitu dignarum copiosus ind

발행: 1532년

분량: 579페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

Mos raudae pationis atris suae apposuit. 8c uaccae immisit oestrum, quo insem in cursum rapuit, Sc peragratis locis plurimis non ante destitit, quam ad Aegyptios perueiatret, ubi quieuit,&prece Iouis a Iunone eidem forma pristina restinua est, Se uti ioluiu plurimi, Ioui pepent Epaphum. misit i Api nepoti suo,& ex Ione ab Aegyptiis Isis dicta est. Cua ius fabulae duplicem esse sensum puto, natu ratem scilicet 8c historiographum, quorum talem naturalem existimo, ut hic iuxta Macrobii lententia pro sole Iuppiter accipiendus sit, qui sol Inachi fluuii filiam amat,id est, humani seminis uitalem liu nuditatem. ut ira eam agat, fia i quod ait Aristoteles, homo hominem generat & Iol. quam quidem lius militatem Inachi iuxta fictionem filiam, tui ac tenebris circundat, cu in utero matris mo

pete conceptum scelum auget, Sc conseruat,quas quidem tenebras tunc Iuno, id est. luna, ad quam spectat meatus ampliare corporum, resoluit, quu Inuocata more ueteri, eo

quod dea parturientium haberetur, illuna iam maturum deducit in lucem, que iani sol in uaccam transis auerat, id est, ex humiditate humana seminis concreta animal secestat. 8c ideo in uaccam trafformatus dicitur homo quia uti uacca laboriosum Sc fructuosum sit animal, sic&homo. qui quide uti ad uolatum auis, sic&ipse nascitur ad labos rem . quorum autem fructuosus sit labo deus ipse cognouit. Demum hic iam natus Aego seruandus committitur, id est, rationi, cui profecto multa sunt lumina semper, θί insilutem nostram uigilantia. Sane Mercurius, id est, blanda ramis astuta caduceo,id est, suasionibus pessimis in somni uia ratio nem deducit, ait interimit est tu perata atq; desiecta Iuno, id est, tegitorum, piacentinet tiarum, a diuinarum cocupiscentia, uae , id est, humano appetitui summittit oestrum, id est sollici tuditus acquirendi stimulu. Hinc miseri cursum rapimus, uagam ut 8c circumagimur fluctuates,quietem eis in rebus quaerentes in quibus ne dum sit quies, sed continuus labor inest talis, ut anxios nos ad ultismum deducat in Aegyptum, id est, in tenebras exteriores, ubi fletus&stridor deianu. 8 ni nobis diuino munere suffragium praestetur, Isis efficimur, id est terra. siceium Isis insterpretatur,&a cunctis tanquam res uilis ait deiecta inlcamur. Et laaec qummam ad nasturalem Scinysticum sensum dicta sint. Adsistorialem autem uidentur sum requae tu .pta de Iside Promethei filia dicta sunt, si hanc potius quam illam Aegyptiam Isidem esse

uelimus. Theodontius uero Sc Leontius apertissime negant Ionem hanc in Aegyptum transfretasse, aut unquam Isis habuisse nomen, quin immo dicit alter eorum eam apud Ionas regnasse, eos 3 de suo nomine n uncupasse. Quibus eui multu Ouidii obstet auatoritas muItum tamen fidei affert incomtenientia temporii. Eusebio enim teste in libro temporum Inachus apud Argos regnauit citra annos mundi. iii. M. cc xlvii .eu imp annis quinquaginta regnasse dicit Eusebius idem, infra quod tempus Ionem natam neces se est. Potuit hae tempestate Iouem aetheris filiu esse, ex quo Sc Niobe Phoronei filia nastum Apin non Epaphum. Resi qui uero Ioues diu fuere post istutia, ex quibus secundus Isidi Promethei filiae cotemporaneus est. Nam regna ii te Argivis Phorbante Isis ipse Prosmethei filia floruit aetate, Sc radem tempestate constat Argum fuisse cuncta cementem. Inde idem Eusebius in eodem libro anno mundi. iii. M. dcxlvii. regnate Cecrope Athestiis dicit Ionem Inachi fuisse filiam, eidem Iouem immixtum, Sceam anno Cecropis quadragesimotertio in Aegyptum transfretasse.Subsequela ter adhuc Eusebius in eodem libro,dicitata iaci mundi. iii. M. dcxxix. Danaum Argivorum regem fuisse Seius filiam Hypermestram eandem Isidem seu Ionem esse Postremo in eodem uolumine asserit anno mundi. iii. M. dcc. lxxxiii. regnante Lynceo Argis, Sc Athenis Pandione Hyperiri stram quam Isidem itora uere, suisse. Quod quidem tempus satis competit Ioui Creten si, qui Iuppiter teruus fuit Quibus tam diuersis historiographorum opinionibus sere stupefictus, quid teneam de hac Iside nescio. Hoc tamen scio. quia temporis consocialitas Isidis Promethei cum Ione,&historia, quae si non uera est, uero tamen similis est me masgis quam ad aliquam aliarum trahit. Sane, ut ad aliqua citra allegoriam huius Ionis petalios dictam reuertar, aliis omissis dicu ut hanc Ioui ita uactam fingi mutatam, quia in

252쪽

o naui cuius erat In signe vacca, in Aegyptum transfretasset. ae postmodum diu, ut dicit Fulgentius,ab Aegyptiis in summa reueretia habita est, Sc ibi literas Aegyptiis tradidisse,

qui primo lignis loco literarum utebantur,eos i terrae docuisse cultura, & ut placet Mattiano lim usum semen tensi ptimam ibidem adinvenisse,atque seri secisse, & multa eis vita comoda demostrasse sertur. Esto Augustinus in libro de ciuitate dei dicat quosdam scribere eam de Aethiopia in Aegyptum ueniase reginam . Praeterea eam Api nepoti suo, qui post eam, Scaliqui ante eam dicut, in Aegyptii etia transfretavit, niipsisse. Eule. uero ei cuida nupsisse Telegono scribit,dc ex quociis habuerit seu ex Ioue, seu ex Api uel Telegono,Epaphu filiu peperisse uolunt. haec insuper propter cocessa comoda doctrinis suis dea Aegyptiis ab omnibus habita est, S dum uiueret omni diuino cultu honorata, Npost mortem, ut ait Augustinus ubi supra adeo suit illis grata, ut capitali crimine reus fieret, si quis eam suisse hominem diceret. 4 Et hine Bosphorus Actus est,quod siue ipsa Io,bor erat,sive napis insigne tibiit:per cum locu tr19

fretavit. Alij dicunt,inter quos Ephorus est, Ioa Phoenici b.raptu ter in Aegγpta asportatu es e. pro ea aut a rege Aet priorum bovem transimipum Inacho,qui quo loco mare tran uectas est, nomen ei deseBosphori dedit. Fuerut aut duo Bot hori,alter Thracius alter cymmcrim: quidi omnes cηgustos maris transitui βοαπορουe vocari aiunt. Vide comment. ApoLm Argonaib.2De Phoroneo Inachi filio, qui genuit Aegyaleum 8c Nioben. Cap. X XIII. r. Horoneus, ut Euseb. in libro temporii scribit, filius fuit Inachi, & smidus apud Arel' ' gos tenuit regnii, Belocho regnante Assyriis 8c Sycioniis Leucippo. Fuit quippe ho mo insignis industria, Sc sapientia cospicuus, cuius tepore primo legit Sc iudicio

Argos clarior facta est. Nam ob hoc iuris ciuilis petiti dicut eum Iocii que sotu dicimus, in quo scilicet iura petentibus reddun denominari. Cuius praeterea filios Aegyaleii atq; Niobe fuisse dicit Euseb. Asserit insuper Lactant. hunc primum Iunoni lacrificasse.

. Ab hoc puto Oui. lo uocauit Phoronida. Nee supera rector mala tata Phoronidos ultra Ferre pota

De Aegyaleo Phoronei filio. Cap. XXIlII. A Egyaleus, ut testatur Eu lib. Phoronei fuit filius. Huic Apis, que Phoronei filiu quidam dicunt quod eria idem uelle uidetur Euseb. dato dicat eu ex Niobe filia Phoronei Iouis filium primum, ex mortali tamina susceptum postquam Argis re gnasset, in Aegyptii transiens Achaiae regia si reliquit, sed cui imperauent regioni no dicis.

Eu sebiu autem in se discordantem de Api, quem Sc Iouis 6c Phoronei dicit filium, ut uerum scripsisse uideatur, est possibile duos fuisse quibus nomen idem, quorum alter I uis,alter Phoronei fuit filiuς,6 sic identitas nominis ueritatem historis intricauit. Quod aut e duo fuerint, per Eusebium apparet, quorum unus, ut ipse ai Sycionioru rex sui circa annos mundi. iii. M. . xxix. Alter uero apud Aegyptios drificatus est anno mundi iii.M. cccc. lvii. Sc hunc idem dicit Eusebius regem Argivorum fuisse anno mundi. iii. mcccc ivit. 8c cu Aegyaleum fratrem suum regem fecisset Achaicad Aegyptum nauigasseiab praeterea idem Eusebius scribit anno naudi. iii. M. cccc. xiii. Iouem Niobi filiae Phoronei immixtum,& ex eo concubitu natum Apim,quem postea Serapim Aegyptii uocauere, Deus rei huius uideat ueritatem,ego quidem has initicationes non intelligo, nedum explicare queam.

postea Peloponnesus a Pelope vorata est. comment. in l.Iliad.b Evsibius Er Spartum quendam numerat linter Phoronei libros, a quo Spartam eonditam ese dicit.

De Niobe filia Phoronei. quae peperit Apim. Cap. αππ' Iobe, ut Eusebio placet, fuit filia Phoronei, esto Geruasius Titeberiensis in libro ociorum impetialium asserat, hanc matrem Phoronei non filia, quod quidem non est in possibile idem nomen matri 8c filiae suisse. Cum hael autem dicit Eusebius, ε post eum Lactantius, immixtum Iouem, manaei mortalium nulli fuisset immixtus, Sex ea suscepisse Arim, qui post ph

253쪽

LIBER SEPTIM Us. issioneum regnauit Argitiis, re ab Aegyptiis postmodum Serapis dictus est. De Phegeo Inachi fluminis filio. Cap. XY vii Hegeus, si Augustino credimus, Inachi fuit filius, qui dum adhuc iuuenculus mos

teretur,ad eius tumulum templum constructum est& sacra ordinata, ut Stanquadrus etiam coleretur. Primus quidem sacella diis instituerat, & honores diuinos impenderat, docuerast regni sui rudes homines tempora per menses Sannos distingues re. ibus mentis a suis deus habitus est. De Peneo numine. xii. Oceani filio, qui genuit Cyrenem MDaphnem.

PEneus Thessaliae fluuius est, aeque Oceani, sicu ti Sc reliqui, filius, celebris quidem

Poetarum carminibus, Sc historiographotum litetis,cui duae suere filiae, Cyrene de Daphne, praei deseriptio est apud Ovidum libro primo, quo Deo cir reliqui The Iiae fluui numerantur.

F uos er nImphas Oceani ac Thethyos liberos numerat Hesiodvi in Theogon.

De Cyrene Penei filia, quae peperit Ansuum & fratres. Cap. N XVII iCΥtene teste Virgilio filia fuit Penei numinis, dicit enim, Cyrene soror ipse ubi tua

maxima cura Τtistis Atimus Penei genitoris ad undam, ε . Hane dicit Iustinus ab Apolline rapinia &ei Aristeum S fratres peperime. Huius autem quae secudum ueritatem Penei regis apud Peneum regnanus suit filia, Sc fabula Sc historia plene habo, tur in praecedentibus, ubi de Aristo dictuni est. comment. Apol. negat hanc tam filiam esse sed tamen euius fit,ηon subdit. Phereodes ait iugis

Apollinis 4 ennis in LibIam deportatam esse. Mnaseas uero ipsam sua honte in Libram abisse dicit Mestor tradit tardipilo imperante Misae,ab Apolline eo transportatam esse cMenem. Et quum tota ea regio a leone utaretur,proposivisse praemis loco regnum Eu pilam, sit quis illum interfeci trquod eum nemo auderet,cIrenem praestitisse,er ita regnum eoUecutam esse. Peperisse autem ex Apolime filios duos a Philarabo, Cy quibusdam alijs dicitur, Arineum Er Autuebam, Er hunc quidem Lisbre praefui P. Arileam autem inde digressum in Ceo uenisse, ibi rationem mellis er oleae iuuenisse, eribi inopia stamenti ex aestu nimio er ariditate facta dicitur ea fecisse Cr impetrasse, quae de Etesijs alibi

Minotauimus.Sed nullus propemodum G corum autor est,qui cum altero consentiat, nsiqueatio suum misi placet.

De Daphne Penei filia. Cap. XXIX, Aphnem Penei fluminis suis filiam uulgarissima fama est,&sere delitae aiam aniculae eam 8c speciosissimam uirginem, Sca Phoebo dilectam nosuere, eam idum fugeret, miseratione deorum in laurum suisse conuetusam,&inde ab Apolline ad suas citharas & pharetras ornandas amumspiam. Qua fabula, ni fallor,non naturalis pio Daphne quidem humidia bras, quae circa Penei ripam ex ipso Peneo procedit, sumenda est, quam ideo Apollinem dixere diligere, eo quod illam seruore radiorum suorum in sublime trahat, eam inon nunquam resoluit in aerem. Scob id humiditas ut natura fit quia unaquael res sugit Screnuit id, per quod de es ad non esse trahitur, sese ad intrinseca teriae trahit. ibi autem cum eam in altum trahere nequeat Apollo agit in eam, & cum abundet regio illa semiane laurociam elicit lauros, Sc sic Daphne, id est,humiditas Penei filia in lautum ueria ui detur. Sed ratio uidenda est cur huius frondes suis citharis & pharetris dicarit Apollo, quae potest esse talis, Mos Graecorum uetustissimus suit, secundum qualitates agonum, quos uarios in suis solennitatibus peragebam, inter alia munera sertis frondium honos rare uictores. 8c cum inter caeteros tanquam dignior Pythius celebraretur agon, qui inmemoriam superati Pythonis ab Apolline cura solertiori fieret, uictori eiusdem laureum decernebatur sertum. aequo modo Poetis his potissiime, qui heroico carmine gesta masiorum perpetuae commendabant memoriae, uidebatut enim hos non possie sine Apolli

254쪽

1M DE GENEALOG4 A DEORVM α athletas designari uolebant, sic per citharam demon strari Poetas,& hinc tractu Apollinis cithar is Sc pharetras ornari lauro. Qui mos poma dum cum uniuerlaIi rerum glostia ad Romanos delatus est, tantae t apud eos sui texistimationis, ut nisi quibus decernearetur triuia phus,decerneretur&laurea,Poetis exceptis,qui luperato Iaudabili labore, meriti uiderentur. Quod uir inclytus Franciscus Petrarcha,cui iam pridem suit honor iste delatus, in epistolis testatur dicens, Florea uirginibus sunt laurea serta Poetis, Caesaribus i simul palmeit ea gloria utrist. Nec erat decernere cuiquam lauream uulgatae autontau senatus solius suit lita potestas, quam sibi postea ut reliqua subripuere principes. Quae autem ratio tam exquisti moris inuentores mouerit, non latet. Dicunt enim Isidotus&Rabanus, quod laurus a uerbo laudis dicta sit, cum prisco tempore laudus uocara , Sinode quia uictores, per quos &seruabatur& augebatur respublica, & Poetae per quos hos minum merita miris extollebantur laudibus, frondiu laudem significantiu serto ornas bantur. Viret praeterea arbor haec perpetuo, ut ostendatur per eius uiriditateni benemeristorum perpetuo uirere famam. 6c quoniam sola non fulminetur, sic talium gloriae uitio

ditatem ab inuidiae sulmine lesi non posse.Sacra insuper haec arbor Apollini ideo est, quod occultam quandam diuinationis uideatur habere uirtutem. Nam aiunt siqiuis livius frondes capiti domatenus supponat, eum uera uisurum somnia,& ideo Apollini dis uitiauonis deo dicata est.

a Fabulam desicribri Ouidi s libro primo Metamorph.ceterum comment. Home. In I. Iliad. non re neum sed Ladonem vocat patrem Daphnes.. Libuit hue adseribere de lauro Plini verba, quoniam elagantia fiunt, libro deri quinto, cdp.trige si . lna Lauros pacibera, ut quam praetendi etiam inter armatos hostes quietusit indicium , Romani praecipue laetitis,uictoriarumq; nuncia additur litem, o militum lanceu pilιss. Fasces imperatorum eorat: ex bis is gremio Iouis Opt. Max. deponitar, quoties Ictitiam uictoria nouam attulit. Id 9 non quia perpetuo uiret, nec quia pacifera , praeferenda et atros olea, sed quid fit ectat sima is monte Parnasio, ideos etiam grata Apollini,s urtis eo dona mittere iam eta regibus Romanis, teste L. Bru to Ree ιste, r paulo post Latiras, inquit, quidem manifesto abdicat ignes crepitu er quadam destinae

tione, intereaneorum etiam uitia Cr neruorum Iuno torquente: Tiberium principem tonante caelo cc

ranari eas litam ferunt contra fulminum metus. Plura uide loco euato. Nam ιlla non inepte videbatutur hue adduci ad lauri dignitatem intelligendam.

De Nilo flumine. xiiii. Oceani filio,qui genuitMineruam,Herculem, Dionysi uiri Mercurium Sc Vulcanum. Cap. X X π Ilus fluuius est meridionalis Aegyptum ab Aethiopia separans Oceani 8c terrae sislius. Huic secundu in quosdam satine nomen est Melo, eum o nostri theologi in saccis libi is appellari Geon dicunt de hoc multa θc mirabilia reseruntur. CGposirit enim ex eo libellu in Aristoteles,& Seneca philosophus ubi de quaestionibus naturalibus mulati dixit & post eum Luca. sc&ego ubi denaontibus& fluminibus, de quo quoniana hic praeter simplex nomen non ponitur siquis amplius uidere desiderat praeallegata uo lumina quaerat, nos autem de filiis eidem attributis prosequamur. De Minerua Nili filia. Cap. π X XIta., Ad Inertia alia a superioribus, ut dicit Tullius de natu ris Deors, filia fuit NiIi, eam τ,

I V l ut ipse idein testatur, Aegyptii Saltem colunt. credo ego halic prudentia &armiscio inlignem fuisse mulierem, ideo Nili filiam dictam, quia penes eum sorte Cessit in

petium. o

De Hercule Nili filio. Cap.YNNII

Ercules a superioribus aliis, ut placet Tullio Nili suit filius. Hunc au te lueras Pht eis conscripssse, eunt i dicit Titeodonuus,qui cum Antaeo luctam egit quem arDHΠ r illustrem aliquem fuisse uitiam Nili accolam, S inde ideo illi filium attributum. ra banc puto esse quem lo=pbus ait neptem Abrahe uxorem duxisse, de quo insta lib. is

255쪽

DIonysius. ut dicit Cicero Nili filius fuit, non tamen idem cum reliquis, cum dicat

eum Nylam interemisse. quae autem haec fuerit Nysa, o non reppeti, sunt tamen qui uesint hunc eum esse Dionysium, qui aduersus Indos habuit bellum,&a Perseo susperatus Scoccisus est. Hunc praeterea nonnulli putant eum esse, qui cum Antaeo pugna uit, dc ob victoriam habitam Herculis meruisse cognomen.

Fortassis ea est de qua Diodorus libro quarto, r in cuius antro educatus est, erab ea etiam Cr Ioue nomea babet Dionysius, ea fuit Aristhei filia. De Mercutio quarto Nili filio, qui genuit Mercurium quintum Sc Daphnim. Cap. XXXIIII

MEtcurius a superioribus quartus Nili fuit filius, ut legitur apud Tullium denatiustis Deorum. Hunc dicit Theodontius Hermetem Τn egistiam suisse, pium quidem hominem Sc plurimis imbutum doctrinis,& tanquam gentilis homo de uero deo mirabiliter bene sensit eo in libro, quem de idolo ad Asclepium scripsit. hic apud Aegyptios in maxima ueneratione fuit, adeo ut apud eos nephas fuerit ipsum proprio

nomine nuncupare.Credo obreuerentiam numinis, ne forte inter nona mando de eius

humanitate & mortalitate semio contingeret, &sic uideretur deitati eiusdem in aliquo derogari. Nili autem filius dictus est ad extollendam fluminis&eius glotiam, uolentes eum insuper quosdam seu genitos, seu attributos habuisse filios. De Daphni Mercurii quarto filio. Cap. XXXVI Aphnis, ut Seruius asserit, lilius fuit Mercurii, utru huius, an potius alterius ignos De hoesu sro. Ego autem quoniam sub hoc appositum comperi, sic apposii Fuit quidem iuuenis istina speciosissimus,& ut aiunt, primus in sylvis pastor. De Met cutio quinto filio Mercutii quarti,qui genuit Noracem.

Ercutius qui a primo quintus est, ut dicit Theodontius, Mercurii filii Nili fuit filius,& cum a patre Cath hietit nominatus, ob insignem eius Sc artificiosam scientiam, meruit cognominati Mercutius atque coli. Huic enim caeteroru Mercuriorva scribuntur ita signia, ac insupera Theodon. gallus illius apponitur cingulo . Qui dicit eum, cum illi uideretur a tam a proaui atque patris locum praeripi,in extremum occiduum abisse, 6c ibi in maxima Occidentas lium existimatione suisse. & cum illos multa docuisset ad mercimonia spectantia , Scmensulas Sc pondera mercatorum,deum ab eis nuncupatum fuisse, cuius nominis insterpretatio a praeclaro uiro Francisco Petrarcha facta optinae conuenit cum titulo deitatis Dicit enim in libro inuectivarum in medicum sic, Vnde& Mercureum, quem sermos nis deum uocatu inde dictum uolunt,quod mercatorum Kycius,hoc est, dominus esse uideatur. Haec ille . Gallum autem illi addidisse, ut omittamus reliqua, ut noctu mana mercatorum solertiam designaret, qua eo tempore potissime utuntur in componendis mercimoniis, S in reuidendis rationibus, Sc in itineribus pelagendis, & huiusmodi. . Hunc eundem Trophonium, id est, conuersibilem appellant, quod aptissime mercato' tum est, se scilicet ad inores quarumcunque nationum, ad quas vadunt uertere, re negoria sua omnia quadam astuta Iesmonis circumuolutione peragere, & ingenio Sc sagas citate tractare. Et quoniam ad occiduos abierit, ab Aegyptiis Sc Graecis eum abiisse sub testas fictum est. De hoc Iulius Celsus in libro belli Gallici a Caesare consecti dicit sic, Huc

Calli maxime colunt, Sc multarum inum torem artium uolsit, Sc uiarum atq; itanetum ducem dicunt, Nad quaestum pecuniae dc mercaturas habere uim maximam arbitranstur. Cicero autem ubi de natu cis deorum hunc Mercurium, qui Triphon appellatus est, astium dicit suisse Valentis Sc Cotonidis . Leonnus autem addit, dicens eum uteni umstat tem fuisse Aesculapii medici fulminati, Sc ob dolorem statemae mortis ad occiduos secessisse. Eusebius nem in libro temporum cum Theodontio concoldat,dicens eum m

isse filium Tutaesisti, dc tesnante Arsis Steleno notuisse.

256쪽

a videtur bis Boeditui ordinem eonfudisse, nam sie ciceronis uerba habent. Mercurius unus Cela patre, Die matre natus. riter Valentu Cr phoronidis filius,u quisub terris babetur ade Tropbonius. Tertius love tertio natus er Mala, ex quo Er Penelopa Pana natum ferunt. Quartus Ηιlo patre , quem Aegyptii nefas habent notranare. Amtul quem colunt Pheneatae, qui Argum dicitur intermisse, ob

eamq; causam Arguto praefui' ,ais Aegγptiis leges Cr literas tradidisse. Huc Aeguli, Thorib appellant,eodem, nomine anm primus mensis apud eos vocatur.Lιb I. natura Deorum.

De Norace Mercurii quinti filio. Cap. X π π V II

Noto,utdrita eodontius, filius fuit Mercurii quinti ex Oschyta nympha Pyrrhe

nei filia Quodenam testati uidetur Solinus ubi demirabilibus mundi,qui aeque cum Theodontio dicit hunc Noracem a Tharsalo Hispaniae oppido uenisse Satadiniam, ubi cum Sardus Herculis filius uniuersam insulam ex suo nomine dixisset Satadiniam pse oppido constructo de suo nomine nuncupauit. De Vulcano Nili filio qui genuit Aethiopem S Solem. p. X π πVIlIVulcanus, non is qui praefuit Lemno, sed alter, ut Cicero de natu iis Deorum scribit. filius fuit Nili. Hunc Opam Aegyptii appellant, eum esse custodem Aegypti uolunt.&cum nil aliud de eo legetim, credo eum aliquem insignem suisse uirum circa mbrefactiones, Scarchitectonicam,&secus Nilum impetium habuisse,&ob id Nilo in istium attributum. De Aethiope Uulcani filio. Cap. XππIE

AEthiops, ut Plinio placet in libro de historia naturali, filius fuit Vulcani. 8c ut ide

ipse ait,cum omnis gens esus regionis, quae postea Aethiopia dicta est, appellatae Aetheria, & dcinde Athlantia, postremo ab isto Aethiope Aethiopia nuncupata est, non paruum equidein argumentum eum potentissimum fuisse hominem. De Sole Vulcani filio qui genuit Phaethontem,Phaetulam,tam petulam,&Lampetiam. Cap. XL

sol, u i scribit Tullius, Vulcani Aegyptii suit filius. 8c u i ide dicit Cicero, Aegyptii uos

lunt ius urbem suisse Heliopolim, nam Craece ἰαιος sol dicitur.Theodontius autedicit eum in ea ciuitate regnasse Sc splendidi minum fu i me regem, & Meropem uero nomine nuncupatum, &in coiugem Climmem habui me, &ex ea Eridanunt, quem Phaethontem uocauere.& alios filios suscepisse. Leonnus uero putabat eum idem cum Aethiope suisse, 6c ob splendorem occupatae Aethiopiae solem ab amicis & subdius nun

cupatum.

De Phaethonte Solis filio, qui genuit Lygum. Cap. XLI Haethon filius fuit Solis Aegyptii,&Climenes, ut carmine patet Ouiditur persona Climen is dicentis. Per iubar hoc inquit radiis insigne coruscis Nate tibi iuro.quod nos audi i uidet l, Hoc te quem spectas, hoc te qui dimperat orbem Sole satum, &c De hoc talem recitat Ouidius sabulam, conti gisse scilicet, quod non cedente Phaethonte Epapho Iouis N Isidis filio,ati illo illi dictum sit,eum Solis non esse filium . quam ob caulam Phaethon matri conquestus ab ea in regia uis Solis deductus est, ubi a patre benigne susceptus, petiit quod iam sedaturum iurauerat donum, scilicet ut lucis currum illi ducere permitteret. Quod cum illi Sol diu stustra dissuasisset, instanti concessit. Ipse uero non sufficientibus uiribus ad

regendum equos, territus uisone scorpionis dimisi habenas. Quam ob caulam equi misso consueto itinere nunc in caelum ascendentes, nunc uersuς terram etiam declinan tes omnem illam caeli regionem exusserunt, Sc late terram omnem multis desiccatis fontibus Sc fluminibus incenderunt.quo incendio terra commota orauitIouem ut auxiliaretur es. quibus precibus motus Iuppiter, fulminauit Phaethontem, qui in Padum ceci/dit, ibsi a sororibus defletus atq; sepultus est, Ssepulchro appositum epitaphium tale, Hic situs est Phaethon currus auriga patetni, me si no tenuit magnis tamen incidit aussis.Pictio hec iudicio meo, su b spisso cottice historia dc naturale tatione tegit. Creditu emab an

in fine lib. I

257쪽

LIBER sEPTIM V s. ita ab anilquis est, ut In libro temporum assent Eusebius, fic post eum orosus presbytet iii chronicis suis, incendium quoddam permaximum in partibus Graeciae 8c orientis fuissse regnante Cecrope primo Atheniensium rege. nec hoc humano opere factum, sed cor potum supercaelestium infusione emissum,&id omnes uomuere incedium Phaethon us. Huius enim longe late i uagantis opere factum est, ut desiccarentur fontes, & flumisna inulta, sata omnia redigerentur in cineres Scarescerent sylvae, Scarbusta quaecunt relinquerentur ab incolis urbes, Sca populis regiones, & fere mare fetuescere uidereturosmne. 8c cum mensibus perseuerasset pluribus, contigit ut circa medium autumni cadentibus immensis hymbtibus extingueretur. Quae sub figmento tali ratione ponuntur. ,

Phaethon ante alia, ut aitLeon ius essalus,taniae sonat incendium. Hic ideo solis discitur filius, quia sel caloris fons Sc origo sit, δί sic cum sole caulari uideatur calor os innis, non incongrue incendii pater fictus est. Climene autem Graece, Latine sonat humiditas. quae ideo Phaethontis mater dicta est, quia non possit persetierare calor, nisi consgrua subsimit humiditas, Sc sic ab humiditate tanquam a matre filius ali uidetur, & in hine perseuerare Quod autem Phaethon petata patre, ut currum lucis ducat, nil aliud sei lite isebemus quam innatum quoddam etiam insensibilibus uegetatiuis creaturis pera manendi &augendi desidetium, ut de insensibilibus tanquam de rationalibus loquar, quod etiam de terra rotate dicere possumus. Quod autem inseritur eum uiso scorpione timui sse,ati habenas equorum liquisse, 6c eos ultra solitum ascendisse, 6c caeli partem illani exussisse, Sc terram aequo modo descendentes incendi sie, ab ordine naturae conus nuo sumptum est. Est enim in zodiaco spacium uiginu graduum a uigesimo scilicet gradu librae usque ad decimum scorpionis, quod philosophi uiam uocauere combus stam, quod singulis annis gradien te sole per spacium illud, omnia in terris uideantur exuri. Nam arescunt herbae, 6c frondes albescunt dc decidunt, aquae ad interiora terrae trahuntur, nec aliquid penitus ea tempestate gignitur, Sc sic ab effectu caeli pars illa denos

minatur. Praeterea Phaethontem circa medium autumni fulminatum fingunt, quia eo tempore ex opposito scorpioni occidente sole surgunt in oriente cum signo lauti Pleiades, Orion, Sc Eridanus astra, habenua prouocare pluuias, Sc exundationes aquas rum , a quibus extinguuntur incendia. Onas pluuias rudemus ut plurimum cadentes circa medium autumni, uel ante,&diu perseuerare, dc sic earum opere omnis tetrae suo perficialis calor extinguitur. Eum autem in Eridanum cecidisse sic sentiendum puto. Di cit enim Hii nitis in libro de Astrologia Poetarum, Eridanu a nonnullis nuncupari Nislum,Scab aliis oceanum, pro quibus ingentem aquarum copiam debemus accipere M sic intelligere incendia ingenti aquarum copia cadere, id est, exungui. 8c sic non in Pa dum simpliciter, ut nonnulli minus aduertentet arbitrantur. Quod autem a Iove fulmis natus sit, sic intelligendum reor. Intelligunt enim Poetae laola unquam pro Ioue ignem, S aliquando aerem qM luc pro aere accipiendus est, in quo ascendentes uapores humiodi glomeramur in nubes. quae si impulsu alicuius uenti extollantur uis ad frigidam α'gionem aeris, confestim uertuntur in aquas,quas cadentes pluuias dicimus. ε sic fulminatus est id est, extinctus a Ioue. id est ab aere causante pluuias. Possumus ita super dicere omissa historia ueteri aestiuum calorem a temperie superuenientis autumni extingui, Maii nubes deiici. A sserit tameti Paulus Perusinus secundum nescio quem Eustachium,

quod regnante Spareto apud Assyrios, Eridanus qui εc Phaethon solis Aegyptii filius

cum copia suorum, duce Nilo nauigiis deuenit in mare, &uentis adiutus in sinum quem Ligustinum dicimus, uenit. Ibi cum suis longa fatigatus nauigatione descenμ .dit, Sc cum suasionibus suorum in mediterranea pergeret, genuinum unu ex sociis suis nausea maris debilitatum cum parte suarum nauiu custodem liquit in littore. Qui tunsvius accolis loci sylvestnbus hominibus oppidum codidit, Sc Genuam de suo nomine 13 uncii pauit. Eridanus autem superatis montibus, cum in amplissima ait sertilem deruenisset planiciem, homines a ludes Magrestes, feroces tamen competisset. ratus se ingenii eorum

258쪽

DE GENEALOGIA DEORVMnio eorum superaturum serociam, secus Padum consedit 8 ut idem reseremulus, uidetur Eustachium uelle Taurinum oppidum suum fuisse opus, sed Eridanum nuncupastum. Ibidem autem cum aliquandiu regna siet, relicto Ligure silio in Pado petiit, a quo Padus Eridanus appellatus est. Quem ueteres Aegyptii in memoriam cc patriolae sui instet caeli imagines locauere. 8cta aliqui uidentur arbitrati hoc fabulae dedisse causam , scpotissime quod fulminatus sit Phaeton, 6c in Padum deiectus. Addebat liuic Leontiusicines duos, Iphiduscilicet Sc Phylacem, et natu maiores Phaethonte, de quibus quoniam nil aliud inuent,illos apponere non curaui. . Hesiodus alterum quoq; Pbaethonta facit cephali ex Aurora filium, bis versibus: Aυταρ mi κεφαλω, Φυτησατο Φαίδιμον ὀρ ἔφθiμον Φαὰοντα θεοις ἐπιεικελον ἄνδρα, Meano me μ

De t Lmo Phaethontis filio. Cap. X L LΥgus, ut ex praedictis pater, filius suit Phaethontis,e i mortuo successit,qui quos habuit in ditione populos, Lygures de suo nomine nuncupauit. De Phaetula Lampetusa. 8c Lampetia filiabus Solis. Cap. X LII r Haetula,Lampetusa &Lapena, ut ait Ouidius, filiae suere solis 8c secus Pasdum mortem Phaethontis flentes in arbores ueris Electrum lachrymantes f sunt Cuius figmen si causam exquirimus, no arbitror has fuisse fcxminas,l quinimmo diuersas arborum species circa Padi palustra agente sole sponsς te sua nascentium,& circa arilans extremum dum incipit solis seruor deciescere, sudantium humorem croceum in modum lachrymatum,qui si colligatur alte solidatur in electrum. 8c quia, ut dictum est, sole agente nascuntur in locis humidis, Solis&cii menes id est,humiditatis filiae dictae sitire dc a sole Heliades nuncupatae. De Alpheo fluuio Oceani filio xv. qui genuit Orsilochum. Cap. X L 3 i II, Lpheus Oceani 8 terrae fuit filius, quem Seruius fluuiu Elidis esse dicit, eo quod apud Pisam Elidis ciuitatem effluat. Hunc autem amasse Arethusam nympham,quae in fontem uersa est,eam lin Siciliam usq; secutum. lupra ubi de Arethu la sitis dictum est. Uerum Seruius amotis huius flammas hisi aperit uerbis. Elis 8c Pisa ciuitates sunt Arcadiae, in qua est fons ingens qui ex se duos alueos creat, Alphesi 8c Arethusam, unde fit ut fingatur colungi in exitu quos origo non coniunxit. Huius autem filium dicut suisse Orsilochum.

De Orsilocho filio Alphei fluuii, qui genuit Dioclem. Cap. X L V Rsilochus filius fuit Alphei fluminis, ut liquido testat ut Homerus in Iliadet dices, Diues in uite uel in pecuniis. Ceneratio autem erat a fluuio Alpheo, qui ample fluit per terram Pylon, qui genuit Orsilochum multorum utimi rum regem. Orsilochus autem genuit Dioclea magnanimum . A Dioclei gemelli filii nati sunt Crethon Orsilochus pomnis pugnae bene scientes. Huc Orsilochum dicit Homerus in Pheris ciuitate, quae secus Alpheum est habitasse, ex quo patet quae sit huius filiationis causa, ilia . E. ει σα. αἰνειας δανα- ενοῦν δραρ ἄριτους νε διοχλκος κικθωνατε ορσι λοχον , IN ρῆ ατὴρ Mἰρ οῦναι piuκIιμένη ενὶ Φηρ, αφν ὀς, βιοτριο γίνος δ' κν εκ α αμοιο Αλο ου, ev ρ ε αυλιων διὰ γαίης, κ7εκκ ὀρσίλοχον αολεευ ανδ ρεπιιν morat, oρσιλοχae δε ρ, hQε διοκλῆα μεγίθυμον, εκ δε διοκλεος διδυμάονε αα δεγενἐθην, κργανόρσιλου

De Diode filio Orsilochi, qui genuit Crethonem 6 Orsilochum.

DIocles ut laus per Homerum ostensum est, filius fuit Ossilochi, ex quo praetern men 6c genus 8c quod Crethonem 6c Osilochum filios genuerit no habeo.Huaius meminit Homerus Odysis. tertio. De Cressione

259쪽

i gentibus Grecis aduersus Troianos, una cum reliquis G corinia principii bus colutantes uenere ex Phetis ciuitate ad Gaetini muta llii. ibi aute cuia i ingentis essent animi, &plurimum in corporeis uiribus confiderent, die

1 m ae mos quadam inito certamine ausi sunt aduersus Aenea armis in turgere, a quoa mbo occisi sunt, & maximo Menelai & Antilochi Nestoris filii labore e manibus hosnium eorum cadaucta subtracta sunt. De Criniso fluvio. xvi. Oceani filioqui genuit Acestem. Cap. XLVIII. Rinisus fluuius Oceani Sc tetrae fuit filius. Is quidem per Siciliam fluit, Mex eo talem resert Seruius fabulam. Nam cum Laomedo prolatissam Nepsi tu no 8 Apollini mercedem pro aedificatione mutorum Ilionis non pet i solueret, & Neptunus iratus Troiae Cete immisisset, ut eam uastarent. con l sultus Apollo etiam indignatus dicitur contraria respondisse, icilicit obiiciendas esse puellas nobiles belluae, quod cum seret, Hippotes Troianus nobilis cum cerneret Hesionam Laomedontis filiam non absq; seditione religatam. times ne sic Egestae filiae suae contingeret . clam illam naui imposuit, Hrtunae scommisit, uolens potius, ut .

se non uidente a fluctibus sorberetur,quam se coram deuoraretur a belua. Haec aute uentorum ui in Siciliam delata est, ubi Cma istas fluuius eius istae formositate captus in ostrem seu ut sum uersus eam cepit a s oppressit, S ex ea Acestem filium suscepit. Cuius sabulae medium historia est quod autem circa principium fictum legitur, ubi de Laomes donte exponitur. quod autem in fine est dicit Theodonuus per coniecturas oportere susmi, cum nil traditum inueniat ut ab antiquis. Et iccirco dicit possibile suisse hanc uirgiunem minis alicuius potentis circa Crinisum ubi deuenerat, pauefactam eius in amplexius uenisse. Nam minantium boatus latratibus calliini simillimi sunt. seu audaci alicuisus complexu, quod ad ursum spectare uidetur, uirgitiem captam atq; opprellani fuisse

De Aceste filio Crinisi fluminis. Cap. X X. Cestes filius fuit Crinis numinis ex Egesta Troiana, ut ita Arneide testatur1 , irgilius dices. Occurrit Acestes Hopliau in iaculis Sc pelle Libi itidis uris, si stola Criniso conceptum flumine mater, em genuit ueterum non imor nemor ille patetum &c. Hic iam senex ptimo Anchisem & Aeneam Italia 3 imperetes suscepit hospitio, S mortu si Anchisem una cum Aenea in Erysee monte Siciliae sepeliuit, demum itetum a Carthagine descenderum Aeneam. quo illuuenti impulerant suscepit. ubi Aeneas codita iii ualidis sociis ciuitate eam a matre Acestis uocauit Egellam, quae postea Segesta uotata est, & sub dominio reliquit Acellis, quem tam ab Aenra telicti, quam indigetiae regem suum uocauere. De Tyberi fluuio.xxii. Oceani filio qui genuit Citheosnum. Cap. L.

- Υ beriς seu Tybris Ocrani M tetri filius, hic ex Apen nini latere dextro em ens Thuscos ab Umbris at 3 Campanis, urbe etia Romana diuidens sepa tati Cui ego quod contigerit rerum domi nisi intueri citra se, toto orbin carminibus poeta tum celeberrimus factus est, adeo ut Xanthum atq; Simora in cratentem Graecorum memoria illustres superauerit. cui multa fuere nomina,

quae si quis appetit, uideat ubi deni oratibus, S numinibus scripsi. Placuit picterra pnscis hune Tyberinum filium genuisse. DECitheono Tyberis filio. Op- vi: . ' meis, C Itheonus istius suit Tyberis fluuii&Maiatonis filiae olim resiae Thebani uans,

ut in Aeneida testatur Virgilius dicens. Ille etia patris agnae Citheonus ab oris Fastidicae Mannis Sc Tusci filius amnis, Qui muros matris i dedit tibi Mantua non coc

Hunc eluius dicit in Buco. Bianotem uocana vigilio. Sane Pomponius in colinos

260쪽

. ut DE GENEALOGIA DEOR v Μgraphia de hae Manto seu Mamone aliter sendae uidetur dicens Asiaticum littus destrisbens,ibi Lebedos Clariit Apollinis phanum, quod Manto Tyresiae filia sugiens in . res Thebatu Epigonos & Colophon, quam Mopsus eiusdem Maia tonis filius &C Ex

quibus patet no in occiduused in orientem solem hanc fugientem sumpsisse iter. Est lasmen possibile eam tractu temporis in Italiam uenisse. quod minime probetur, quis tam claro uati fidem deneget circa Iu. e climatis originem a Tiresiae fabulam libuit hue adscribere,quando alias in hoc libro tota nu quam quod sciam ponitur.

Fuit hie irates Thebanus Peneto patre genitus, qui cum aliquado in catherone videret daos dracones coeuntes,obseruata semina ex ijs.occiit illum, quo ficto is semina Cr ipsi mutatvi est. Deinde cum rursus, post septem annos,ut quibusdam placet,eodem pacto er Orem dracone interfecisset, in pristinam natura redijt. coluit igitur certantibus aliquado inter se Ioue Er livione, viri ne an faminae misH ex Venere uoluptate caperent,ut ille iudex adhibitus super ea quaestione sic rest oderit οἰκ ρ Mi Munieυ δεκαμοιραρ τερπιτω Dq. τας δικαδ αιαλησι γει κτεραεσα v μα. Ob quam senteatiam a Iunone irata excreatris est: alii cui Callinuchus excaecatu Leunt eo quod PalladE nudum astraxisset. Iuppiter autem insolatium visus ara',των μαντικκρ illi dessit.ca machus autem qui Pallada causa excaecatu dicit δι donatia a Pallade ob gratiam matris eius charicias, quonia visum reddere nopolyt,baculam ait, quo velat duce uestigijs inoffensis graderetur: quanqua idem autor in eodem Ormi., ne videtu eum Euerei cuiusdam filium facere, sic is ait Pallas τις σε γροσθαλμὼρ Ouκ ἰτααο MMXορ ω ξυκρειδα χοα επιρ ρδορ δαμ et De quo tamen proniaciare non ausim. Reliqua qui uolet ex Miscedaneis Politiani petat cap.so. Mortuus est ιn Tilphesio, quo cam reliquis civibus propter bellum confugerat,ibi, bonorifice a sus sepultus est,autor Diodor Sicul. lib. .fliam habuit Iluato quae in Delphos mssa ab Epigonis est, unde postea in Asiam cum Rhacio quoia peruenit, temptus Apollinis clari er oraeulum instituit, de quo alibi annotauimus: hanc tame Diodorus non Nantosed

Daphnem vocat.

s Ridiculam Bocutium,qui ex diuersis partisus unum facit, er quod apud Virg. legitur ciet Ocnur,

una dictione Iegit citheon M. Ita enim legi debet, Ille etiam patrijs agmen ciet Ocnus ab oris Fausiacae Ere. bbro decimo Aeneid.

De Axio fluitio .xviii. filio Oceani qui genuit Pelagonium. Cap. LII. Axius fluuius Ocrani 8c terrae fuit filius de quo Homer. in Iliade, procul ab Amp

dona ab Axio ampli fluctu Axio, cuius pulcherrima aqua spargitur per terra Paphlagonum hunc dicit Homerus amasse Pethiboeam antiquiorem ex filiabus Acessa. meni, &eam oppressisse ex ea PeIagonium suscepisse. . Ibate. Αὐταρ αυρα ηe αγε πιονκs ἀγκυλοτοἱους τηλορο l αμυδῶνος αα-ἰus

De Pelagonio Axii filio,qui genuit Asteropaeum. Cap. LIII. FElagonius filius suit Axii fluminis &Perhiboeae, ut Home in Iliade testatur, ex quo nil aliud legisse memini nisi quod Alleropaeuni filium genuit.

Apud Homerum non Pelagonius,sita Pelegon nominativo casu legitur.

De Alleropaeo Pelagonii filio. Cap. LIIII. p A Steropaeus ut testatur Homerus, filius filii Pelagonii. Qui audax iuuenis at robus tristus cum Paeoniis auxilio uenit Troianis, re dum nimis ex uiribus suis confideret. in xi. die postqua ad Troiam uenerat, Achilli irato ob occisum Patmesu occurrere ausus

De Asopo fluuio Oceani.xix. filio, qui genuit Hipseum S Aeginam. Cap. L V. Asopus fluuius, ut aiunt, Oceani & terrae fuit filius. Hic per Boeotiam fluit, ut ait Lactativus,&in Epidamia um effluit, ut ubi de fluminibus asscut Vibius. Hunc

praeter

SEARCH

MENU NAVIGATION