장음표시 사용
111쪽
t 'it wie septimo ab universo opera quod patrarat. Hoe operis Dei complementum,c persectio , necessario ea leuici pertinet ad Sabbatum , quod anno ante Christum natum 39 6. incidit in Aprilis proleptici diem vigesimam-primam. Ea die reperitur
ex anni Solaris Gregoriana quantitate. optimorum Astronomorum probata caletalo, conrigisse AEquinoctium vernum ; quod , cum diein Se noctem ostendat in suo eo
plemento, aptissimὰ eongruit Sabbato, quo compleνit Deus opus suum , quod fece rat. Philo Judaeus , iuxta quem lib. De Septenario & sessis , pag. II pr. quotannis
Deus in memoriam revocans mundi originem, τ. ἔαρ ostenilis ver; cilinagit de septima die , nominat eam τοῦ νωσμου γενέσιώ mundi natalem , lib. domundi opificio, pag. 2o. Itaque verna mundi origo plene persectoque pertinens ad septimam diem, plenius persectilisque nequit ostendi quam per aequinoctium vernum commissum anno ereationis ipsa septima die, seu Sabbato. --,3 . Ut omnes id intelligant, etiam insueti astronomiae , observandum est Grex γmnam Solaris anni quantitatem detrahere de Iuliana quam antiquavit , integrum. triduum quadringentis quibusque annis . ne aequinoctium recedat, quemadmodum deinelarat ipsemet Pontifex Gregorius XIII. in Bulla de Kalendario. Hoc quadringe torum annorum intervallum, quia dicta tridui praetermissione redueit aequinoctia ad eundem feriarum ordinem , quater Ae decies' reperitur a creatione mundi usque ad annum Christi millesimum sexcentesimum quinquagesimum quintum , mundi conditi. quinquies millesimum sexcentesimum primum , quo aequinoctiuin vernum commissum est Martii Juliani die decima in Sabbatum incidente , horis A. minutis a. post meri- , diem, Bononiae 3 ut conficitur ex observationibus subsequenti anno finis in magno gnomone templi s. Petronii per elarissimum virum Ioannem Dominicum Cassinum . t Anni quater & decies quadringenti , seu quinquies mille & sexcenti , detractos de lforma Juliana dies quadraginta duos postulant, quot numerantur a die decima memsis Martii ad diem vigesimam primam mensis Aprilis. Patet ergo aequinoctium vernum quod anno a creatione mundi quinquies millesimo sexcentesimo primo descen- , derat in diem deeimam Martii Juliani , contigisse anno creationis die vigesima prima menfis Aprilis seeundum formam Iulianam computati. 43s. Secundum hanc eonditi orbis epocham tres in natalitia mundi septimana dies hyeelafiter referamur ad Solem , prima in qua est lux r quarta in qua contigin et prima luminarium coiijunctio e septima in qua commissum est primum aequinoctium vernum. Lux , ut jam notavi , Hebraice dicitur 'ut Or . Ideoque prima nascentis mundi die dixit Deus . Gen. r. 3. ' Η 'n' Fiat Or, sive fiat
lux, a Itis en or , sive facta est lux . Plutarchus in libello de Iside & Osiride. pag. 37s. refert ὸ libris. Egyptiorum qui Mercuru libri dicuntqr , facultatem quae
praest conversioni solis , inum , Graecis MLρο styn .1Nocari. Et Macrobius lib. I. Saturna L cap. H. loquens de AEgyptiis alec; Apuae eosdem Apollo , qui est σοι is Horus νocatur. Vetus AEgyptiorum theologia in deseriptione ortus Apollinis reducit in memoriam septimanae mundi natalitae , maxime ver sanctificationis diei septimi, ut observat s. Clemens Alexandrinus lib. s. Drom. pag. Coo. ex his versibus
Primum prima , qaartaque est' septima Dcra die e Mo enim Apollinem auriensem g nuit Larona. Eundem locum Hesiodi Iono ante Clementem Alexandrinum notaverat Aristo Ius , Philosophus Hebraeus 3 uti nos docet Eusebius lib. I 3. Praepar. Evang. cap. ra. Delphi apud Plutarchum in Qtiaestionibus Greeis saerant Apollini septimanam Bysio mense . quem agunt ἔκριν a P veris initio. καὶ ἐβδέ - ταυτ--Q. Mes γενέ-ον. oe septimanam tuam putant Dei , hoc est
112쪽
64 Selectae in Sac. Seripi. Dissert.
Apollinis, natalitiam. Ver enim apertum' est in septimana Ori vel lucis natalista,
aeauinoctio verno incidente in diem septimam Z primigenidi lucis exordio in prἰmam.
Hac prima die qua dixit Deus , Fiat in , sive, fiat lux, tenura erant super facicina0ssi. Gen. I. i. Id quoque norunt AEnptii in suo Oro , de quo loquentes apud Plutarchum laudato libro de Isiae Sr Osiride pag. 373. dicunt, deum illum mancam
υ s. σκότν γεω- in tenebris natum esse , - πρισε rus ψον κα .pra oeseniorem Orum anellant . nempe primigeniam lucem. 36. In historia Osiriaea de' Typhone seu diluvio vidimus Noemum nonrum Osi ridas nomine adumbrari. Erat tamen illud nomen proprium solis, sed ideo tributum est Noemo , quia solebant AEgyptii soles vocare bomines magnam nominis Amp luuia dinem 1e claritatem consecut . Sic Solem iri AEgyριο regnam primum , Gefm astri coelestis nom/ne insignem aiunt apud Diodorum tib. I. pa . marg. 8. S:c apud Cieeronem lib. I. de natura Dcorum, Misi ipse quam multi a theologis proferuntur. E.yptii qui Osirim diserti aiunt se Solem . . . idem Nero eandem eum laua sietranunerant, apud Plutarchum in libro soties laudato de Isde pag. 372. tabulantur pie. fidem O Osiridem mutuo impulsos am re, πρε- γ - τα γα ΠροσυιῶνM. antequam prodirent utero, in tenebris se coniunxisse. Coniunctionem solis & luna voeamus noviluniui , quando, tenebris cuncta operientibus, L. xaris exordium luminis est, uti loquitur S. Hieronymus in cap. 4s. Eleehielis. Sieverus theologia Argyptiorum tenuit duo luminaria magna, solem Se lunam, e cepisse conversiones sera a coriunctione: ae proinde eonfirmat, quod nobis aperuit calculus astronomieus ad diem declinam ictavam mansis Aprilis Juliani proleptici, inridentem . in feriam quartam anno ante Christum uatum ter millesimo. nongentesimo quadrage- .smo sexto, nempe novilunium hae com tam esse die , Non moror eos qui volunt . Iuram plenam e a mimitus sinam. cus Hud alurdum ea, ut non ὀ orima, Iedissen decima vel qκintadecima numerandi sumamus exordium. ut ait S. P. Augustinus lib. do Gen. ad litteram imperfecto ι eap. II. ubi etiam docet nee illud movere , quod perifectam feri dentris tuminare , quod factum est . Omni en.m die per ecta es t sed e sprefectio ab hominibus non videtur, nisi cum ex contraria parte Soli opposita fuerit. In ealendario hi meo in quo palam ante oculos pono totam diluvii ephemeriam . elueet connexio mensium anni primitivi ae patriarchici eum mensibus antii R manorum Iuliam, i 1 e Α
113쪽
PDLII de Anno Dilutat univers. 63. 63
ad annum mundi I616. stnte seram Christianam a 29 I.
114쪽
66 Selectae in Sae. Script. Dissert.
ad annum mundi I 636. ante aeram
115쪽
Dils rLII de Axino Diluetii univers. q. g. 67
v ad annum mundi I 6S6. ante aeram
l7. Initium quinti mensi i8 diluvii.
116쪽
F ad annum mundi 16 6. ante aeram P, Christianam etao I. A
lendarii &IX. AEgyptiorum Iuliani. dictus Pachon.
117쪽
ad annum mundi 1636. aute aeram v Christianam a 29I. & 229α a
, llendarii j de xl. AEgyptiorumbuliani. I dictus Epiphi. O is area requiesta seme .. VII
118쪽
i II li. Mart. 26. Emissio ατ Corvi.
119쪽
A H1itori cum ad an. M. F. mundi I 636. ante
lendarii Iuliani ni Patr:arciaei lentarii
6 IV. De modo intestieandi dies anni magi AE -ptiorum in diebus
37. parum impedita esti apud ehronologos astro nomosque methodus in . vestigandi dies anni Uagi .Egyptiorum in diebus anni Roma norum Iuliani . Disticultatem omnem tollit calendarium AEgypti Romanum quod hie construo. Menses eos deseribuntur eum epactis solaribus dierum XXX. quia menses AEgyptiorum sunt omnes tricenarii. Epactae illae solaressent in dupli et genere r aliae exarantur literis Romanis , aliae notis Sarracenteis quae usurpandae sunt quoties annus , gyptiorum postulat ut ii mense Decem. bri transeamus ad Januarium pro o tinenda reliquorum esus mensum serie. Singulis diebus , adeoque de singulis ep ctis, respondent anni quatuor quia amniis vagus AEgyptiorum idem per annos quatuor principium obtinet in Calendorio Iuliano , donec, bissexto accedente, in alium eiusdem Calendarii diem doscendat. Causa majoris facilitatis quadriennia geminavi pro discrimine annorum qui ante Ae post Christum natum numerantur. Cum dies Calendarii Iuliani sint trecenti sexaginta quinque, P. stulant trecenta sexaginta quinque qu3driennia , quae summam annorum mille
120쪽
a Selectae in Sac. Seripi. Dissert.
quadringentorum Se sexaginta conseiunt. Hie expleta, initium anni vagi AEgyptiorum revertitur ad eundem Calendarii Juli mi diem. Quoeirea anni in nouro Calendario AEgypti Romno notati tam ante quam post Christum natum non
38. Dies eui illigantur anni unius quadriennii , exhibet toto illo quadriennio initium anni vagi AEgyptiorum. Epacta Solaris Romana respondens hute diei est character neomeniae Thoth , 1 qua AEgyptii dueunt anui sui exordium. Eadem epacta post triginta dies inchoat mensem Paophi, seeundum anni AEgyptiaei ι α
post alios triginta dies ineboat mensem Athyr, tertium ejusdem anni e atque itace emeris , donec Decembri expleto , si transeundum sit ad Ianuarium pro reliquis anni vagi mensibus, epacta solaris Romana mutetur in Sarracenicam, ut iam dixi. Sit in exemplum annus ante Christum natum 8s . qui, additis annis I 6α aeque inservit pro annoe ante Christum natum 219I. quo diluvium contigit. A nus ille 83r. est ἡ regione diei decimi noni mensis Martii e quia dies deeimus nonus hujus mensis aperuit annum Aegyptiacum anno ante aeram Christianam 8st. de ast. Epacta Solaris Romana XIII. respondet hese diei, ideoque est character neomeniae Thoth, exhibetque neomeniam Paophi die I g. mensis Aprilis, neom niam Athyr die r8. mensis Maii , neomeniam Chriae die II mensis Junii, ne meniam Tybi die r . mensis Julii, neomeniam Mechir die I s. mensis Augusti . neomeniam Phamenoth die et s. mensis Septembris, neomeniam Pharmuthi die is . mensis Octobris. neomeniam Pachon die I . mensis Novembris, neomeniam Payni die et . mensis Deeembris; a quo transeundo ad Januarium , usurpatur epacta solaris Sarraceni ea I 3. quae dat neomeniam Epipla ad diem 23. mensis Ianuarii,. neomeniam Mesori ad diem ra. mensis Februarii , Se initium Epagomenarum ad
diem 14. mensis Martii, ut dies r s. ejusdem mensis rursus apertat annum H y. Ptiacum anno ante Christum natum 83 . & 219o. 39. Alterum exemplum sit annus ante eandem aeram to 2 s. quo annus AEgyptiaeus ecepit sexta die mensis Maii. Epacta solaris Romana XXV. congruens hute diei est character neomeniae Thoth; tum aperit mensem Paophi die s. Junii, mensem Athyr die s. Iulii, mensem Cholae die q. Augusti, dee. Additis annis1 6 . pervenies ad annum ante Christum natum 2 86. cui congruit eadem Cain Iendarii AEgypti Romani ratio. Rursum additis aliis annis I so. habebis annum ante eandem aeram Is s. hane quoque mensium AEgyptiacorum eum Roma.nis connexionem postulat. Annus ille est valde insignis, ut mox videbimus. N merus annorum a exeatione mundi ad diluvium est mille sexcentorum quinqua
finia sex. Proclive fuit AEgyptiis supputare hos annos more suo vago. Juxta
uiae morem anni mille sexeenti quinquaginta sex numerati ante diem deelmain- septimam mensis Athyr qua diluvium contigit anno ante Christum natum 119 t. colliguntur a die deeima septima mensis Athyr inridente in duodeeimum Calendas Augustas , sive diem vigesimam primam mensis Julii , anno ante eandem atram 39 s. quia mensis Athyr eoepit Me anno die quinta mensis Julii. Ut ergo AEgyptii collegissent a etxatione mundi ad diluvium annos mille sexeentos quininquaginta sex AEgyptiae , debuissent referre natalem mundi ad duodeeimum Calendas Augustas. Atqui AEgyptiorum Sacerdotes natalem mundi udiearunt inere tertiu--d cimam calendas Augustas ct undecimum. teste Solino eap. XXXIL editionis Salmasianae.. 6.. Tertium exemplum. Anno ante Christum natum 2 ra. respondet character anni 9s I. qui totis 2 6o. annis est inferior . Epacta solaris Romana XIII. eo veniens huic anno ἡ regione diei decimi--avi mensis Aprilis , a quo incipiebat mus Patriarchisus usirpatus ante dilarium, indieio est annum vagum digypti