장음표시 사용
81쪽
Disert. L. de L xx. Hebd. Daniel. q. . 33
pletis anno secundo Darii Hustaspidis . tu n de septem generationibas seu centu nquadraginta annis eanti. ratis Babylonicae terini natis anno septimn Artax-rxis Lougi mani , Scaligeri ealculos evincunt faritatis , praeter alia multa quae viri eruditi , maxime Petavius de Huetius doctissime congerunt contra Scaligerum. 2. Ut redeamus ad Tertullianum, quamvis ille nou reserat pa sonem Christi ad septuagesimam hebdomadum abbreviatarum super populum, fatetur tamen signacula rivisonis Ze prophetiae posMim inter ea quae obsignare debuerunt septuaginta illas hebdomadas, ad eandem Passionem pertinere. Pro eo enim quod nos legimul; Et impleatur Pso o' Triphetia: ipse habens; Et isnetur visio oe ρr beces; quaestione mota, quid sit signari vistim Cr prpphetiam , mox docet id in Christo Passo completum , quoniam omnes prophetae nuntiabant, de Uso , quod esset venturus , O pati haberet : igitur quoniam assimpleta est prometia ster adγentum eius, ρropterea Quari Hsonem O mopb tiam dicebat, quoniam i e es si naculum omnium ρrophetarum , assim ins omnia quae retro de eo propheta nuntiaverunt. Post enim adyentum Christi or Pasonem ipsius , 1am non νisio, neque Prophetes es , qui Christum nuntiet venturum . Hae ille , ex quibus conficitur septuaginta hebdomadas Danielis decisas super populum Judaicum, ut im- lectur visio O prophetia , d bere terminari cum hebdomada , ad quam Passio Christi pertinet: Post enim adventum Christi or Pastinem iraus, tam non visio , neque Propheres est, qui christam nuntiet venturum. Neque enim susticit ad Prophetiae comprobationem , ut m hasus exterminii , quemadmodum is loquitur , intra tempora Lxx. hebdomadarum perfecta sit sub Tιberio Caesare, COSS. Rubellio Gemino . or Digno Gemiano , sive anno aerae Chii stranae vigesimo nonor sed necesse est Omnino ut ea contigeiarit intra hebdomadam sep uagesimam. Alias certe non dixisset Angelus ad Danielem ; septuaginta hesdomades abbreviata sunt Iuper ρFulum tuum . . . ut impleatur so CP prophet a. . vel ut legit Tertullianus; LXX. bebdomada breviatae fuηι Dper labem tuam . . . quoadusque ιnγet retur ditissum . . . ut O signetur visio Er propheres . Sed numerasset usque ad dictu in terminum hebdomades sexagi ita quinque . Quandoquidem Tertullianus ponit Palsionem Christi intra sexagesina in quintam hebdomadam . In quo etiam refellitur a Propheta , iuxta quem septem de sexagintae duae , seu sexaginta novem , hebdomadea numerandae sunt ab exitu sermonis ut iterum aedificetur Jerusalem, usque ad Christum ducem , utique passum r quia de illo ait; or Occιdetur Christus. Habet tamen Tertullianus id commodilliinum in sua heta domadum ratione; quod tales nactus sit, quales Iudaica hebdomadum annalium lex postulabat, nempe cum characterismo anni Sabbatici . Is enim characterisnus eo venit hebdomadibus annorum terminatis anno primo imperii Vespasiani, una cum heia domade li su Ananidis superius explanata: quia annus primus imperii Vespasiani exorsus Kalend a Julii anni aer, Christianae sexagesimi noni, fuit ante autumnum sata baticus S ultimus unius hebdomad s annalia Hebraicae. I. Diverso tramite ducitur S. Baseius Seleueiensis oratione XXXVII L eontra Judaeos, ubi solit riam hebdomadam Danielis, ad quam abominatio desolationis pertinet , ita ponit in serie coetcrarum quae ducuntur ab edicto de instauranda Ierusalem ; ut, has terminatis eum hebdomada Passonis Dominicae , quo nihil melius , illam statim enumeret tamquam septuagesimam , reseratque ex consequenti abominationem desolationis in templo ad tempus Cati Caligulae . quod qua ratione de sendi possit , nemo videt , qui attente eontulerit oraculum Danieliticum de excidio I rosolymitano , cum ea quam habemus . Gusdem excidii historia . Recte igitur ille docet de septem & sexaginta duabus hebdomadibus dastis ab instauratione Ierusalem usque ad Christum ducem pro nobis pallum , quod sexaginta novem hebdom. des dixit . gelus usque ad ad ensionem Salνatoris. Rectὰ quoque mox scribit: Eo hebdomaram unam alteram Iudaeis attr.buit. At alienum est a vero quod aic de mς
82쪽
; Selictae in Sacr. Script. Dissert.
dio hujus hebdomadis , nempe quod piat Salyatoris adscenseonem , Tiberio demortuo successor imaginem Augusi recrosolymis posuit , super quos bella multa Judaeis moventi. bus, eos ei m debellasset casus, Judaeorum aras funditus dem artus es , O victimas, quae ei lere fiebant, eum Pteruio sustulit . Josephus quidem lib. a. de bello Judaico ,eap. V.
narrat quod Cabus Petronium cum exercitu Ierosolymam misit praccipiens ut in templo Ratuas Cus locaret: quas msi DisFerent Iurat, contrgdicentes quidem ex his interficiret, res quam ver3 multitudinem capti νaret. Sed simul nos doeet idem seriptor in Petro nio minimὸ processisse , flexo magna Judaeorum prece ad se movendum exercitum , sp que ducto se posse obtinere a Cato revocationem mandati , quod ab illo habuerat. Et quamvis eam Cajus omnino denegaverit , imo mortem comminatus sit Petronio qui tardum se praeόuerat ad e sequendum hoc mandatum e tamen literae qui hane Cati voluntatem lignificabant , non commearunt ad Petronium , nisi pcist allatum ei mincium de morte ipsius Cati, quae motus in Iudaeos conatusque prohibuit.
Itaque salsum est Cajum , vel quempiam ministrum Cati , locasse in templo Judaeo
rum ullas vel statuas vel imagines, aras eorum evertisse, sustulisse victimas. Ialsum
est quoque quod idem Baslius dicit de sublato tune Pterygio , quod ipse interpretatur bummi Pontificis stolam . si e Diploidem. Praeterquam enim quod π--γω non significat statim, sed alam seu pinnaculum, ut vertit Tertullianus: diei non potest cajum absuliste a Iudaeis Stolam Pont: ficiam. Nam Iosephus lib. I s. Antiquit. I idate. cap. 3 . testatur Stolam Pontificiam quae in potestate Romanorum fuit post obitu ri Herodis, concessam fuisse custodiae Iudaeorum a Vitellio Syriae prxside sub Tiberio, ni ea blatam eis esse nis post mortem Agrippae quae sub Claudio Caii Leeemre eontig t ita ut toto cali tempore Iudaei fuerint stolae pontificia custodes. Sed neque sibi eonstae idem Basili ut . Mox enim attribuit Tiro ablationem Stolae, quam Cuo adsudicaverat. Piωtere, bellum quod ad solitariam hebdomadam Danielis pertinet , Se in editione μptuaginta interpretum quam is recipit, describitur instar diluvii, exponit de bello quos sub Vespasiano motum est I ait eo im quod Angelus , qui illud Danieli revela ψit , e r
exterminii sub Vespasiano. Ita e gitur dirimere unam illam hebdomadam euius est hoe Ilum , a sexaginta novem hebdomadibus ductis ab edicto quas ultra Christum exle
3 . N n de cre qui attendentes Passionem Christi non posse divelli a sexagesima n,
na d, ctarum hebdomadum, nec ab una hebdomada quae postmodum sutura erat, debere sejungi eversonem Ierosolymorum sub Vespasiano factam , putaverunt hane unam hebis domadam esse decenniorum, adeoque non septenos ut coeterae postulant, sed septuaginta annos complecti. Sed nescio quo modo superiores hebdomadas septem o sexaginta duas per septenos annos, or hanc unam per denos, id est ,septuaginta annis possimus are pere , ait S. Hieronymus cum Eusebio in caput nonum Danielis. Rectὸ tamen haeeapinio qua ex parte mn reprοι atur, ut idem scribit, Tossione Domini , terminavit superiores illas hebdemadas. Recte etiam tenuit de posteriori ad eam pertinere historiam belli Iudaici sub Ncrone, quando contra Iudaeos Romana primum arma commota Ium, tum sub Vespasiano & Tito, quando Di Wolyma ιεmplumque Iuceensum est. Sed quia diu unctionem quam in hebdomade annorum postulat historica veritas , specie eonnexio. ris obtexit, admisi monstrum hebdomadis decenniarum. Causa similis connexionis Origenes tract. 29. in Matthaeum se probavit hane decenniorum hebdomadam . & ut cceteras per septenos decenniorum numeros duxerit quoque exulanandas. Ita pro quadringentis nonaginta annis qui inveniuntur in se-ν uaginta hebdomadibus, ipse posuit quatuor millia Ae nongentos. Arbitror autem, inquit, septuaginta septimanas concisas super populum in super civitatem sanctam , ut eashmmuis Ieccaιum, quatuor millia nongentos esse annos ab Adam usque ad septuagin
83쪽
tu annos qui fuertim post bibensariovem Chrsi. Ut certi simum est solitariam post
Chrisum hebdomadam eius lem cum anterioribus e me rationis , quia Propliet a nullum inter eas discrimen admittit ; ita salsiis naum est anteriores h bdomadas sit: lik dbeennio rum. & ab Adamo debere colligi r tum quia exitus sermonis ut iterum a d ficetur Ierusalem , unde numerantur ab eodem Propheta , reperitur imira hebdomadam sexieesiamam nonam annalem ordine.retrogrado ductam ab hebdomada Passionis Domini. Tum etiam quia septem de sexaginta duae hebdomades quae tunc temporis tractum complectuntur , non revelatae sunt Danieli, tamquam praeteritae ex parte, ned omnino futurm , dicente Angelo; Hebdomades septem . oe' hebdomades sexa tua duia erunt. Tum deni que quia numerus annorum qui colliguntur ab Adamo usque ad Christum secundum Hebraicam veritatem non accedit niti ad quatuor millia plus , .minusve . Sed neque editio septuaginta viralis quae Hebraicos calculos longe superat, favet Origeuianis; cum quinque milli urn & ducentorum' annorum summam ut minimum expleat. Ipse etiam Oragenes, uti nos docet S. Hieronymus in caput nonum Danielis, cum proposulset hoc idem evitulum , hortatus est nos , ut quaeramus quod non intellit mus , O quia non habebat Deum allegoria, in qua est libera loutatio, historia veritate conclusus , b ecin decimo Strematum volumιne breviter annorarit. Sis iosius requirenda sunt tenue ra, a ρν mo anno Darii filii Assueri usque ad adventum Christi , quot anni sint , o qua in sitis gesta dicantur, γ videndum erit an ea ρosmus adventui Domini coUtare Inanes ergo sunt hebdomades decenniorum quae longi si ne transeant Darii filii Assueri seu Darii Medi tempora. Adde constantem ei Ie traditionem Sanctorum Patrum hebdomadas Dahieliticas esse hebdomadas annales , Hebra is ustati Jurias , quarum singulae complectuntur septenos annos r Heora os quoque , si paucos de nenti, si ne temeritatis excipias, hunc io modum eas accipere. 16. Aliam Eusebius rationem inivit attexendi posteriorem hebdomadam ad anteriote . Scribit ille tam in primo quam in secundo Chronicorum, ubi agit de temporibuet Art xerxis Longi manir ebemtam, qui muros Jerusalem construxerat . consummam opus trieesimo anno Artaxerxis regis Esdras memorat . Si quis autem ab hoc t/mpore L x. hebdomadas a Damele Icriptas numeret , clua faciunt annos CCCCXC. reperiet eas ιn regno Neronis expletasi sub quo obsideri Jerusalem carpta secundo postea Vespasiani anno ea tur. Nemo non videt Eusebium venisse in eam opinionem propter ultimam hebdomadam ad quam pertinet bellum Iudaicum inchoatum sub Nerone , de quam a serie anteriorum gregandam non putavit. Habet tamen de suos naevos haec o priaio , eosque plane inextricabiles . Primo hebdomades que ducuntur ab exitu sermonis ut iterum aedificetur Jerusalem. Dusstra inchoantur ab aedificii consummatione. Secundo consurimatio huia operis salis illigatur anno trigesimo Artaxerxis ; cum actum sit ab anno γία o Urue ad annum tragesimum secundum Artaxerxis regis, Per annos duodecim, ut ipsa dux ope ris Nehemias docet x. EM. V. t . Quin x Eusebius iam deelaraverat , quod eb)rnius Hebeaeus, minitier vinarias Artaxerxis regis Persarum , concedente sibi Domino fur, vicesimo eius anno de Babilone Penit in Iudaeam: tricesimo secundo anno muros urbemque resIituit. Tertio, posita epoelia hebdomadum septuaginta in anno trigesimo Artaxerxis Longi mani , qui iniit anno secundo Olympiadis octogesimae sextae , ante aeram Christianam quadringentesimo trigesimo quinto , Passio Salvatoris contra expressos in Prophetia numeros incidit in hebdomadem sexagesimam septimavi. et arto ex eadem hebdomadum epocha conscitur annum secundum Neronis qui iniit III. Idut Octobris anni mrae Christianae qui nquagesimi quinti claus si e septuaginta hebdomades, sive annos qua di ingentos nonaginta. quot numerantur ab anno ante eandem aeram quadringentes, inci trigesimo quinto. Quomodo autem bellum contra Iuda os motum sub Nerone pertinebit ad ultimam harum hebdomadum p Nota enim coeptum est niti duodecimo Neronis anno. t auctor ost Josephus tum lib. 2 o. Antiquitatum Iudaicarum, capite ulia timos
84쪽
16 Silectae in Sac. Script. Dissert.
timo, tum lib. 1. de Bello Iudaico, cap. 3 3. Quinto dc mun ne per somnium quidem invenitur in dimidio ultimae hinus hebdomadis . quod de no aio a se dimidio Daniel praedixit. Effracta ergo fle revulsa manet connexio Eusebiana Hebdomadis solitariae cum superioribus. 37. Reapse nee Eusebius maximi putavit hane suam eonnexionem . Alio quippὰ trahens calculos earumdcm hebdomaὸum εe in Chronieis fle in o flavo de Dein m-
stratione Eνangeliea, tale nescio quid fuisticatur , inquit Di.us Hieronymus in caput nonum Danielis , ut Christum ducem ad quem usque ducuntur se eici de sexag nta duae hebdomades , nequaquam intelligens ae Chri ito Domino , eas vel eollitat ab anno primo Cyri regis Persarum 1 terminat quando Aristobulus filiuη Jonathae rex pariter Ae Pontifex primus apud Judaeos diademat's sumpsit insigne: vel ducat a sex to anno Darii Hystaspidis usque ad annum, quo, inquit, Christus . hoc est, Hirca. nus nodiissimus Pontifex de genere Machabaeorum ab Herode iuratatus est , er cessa νit juxta legem Dei Fontificum fucesso . Agens tamen de dimidiata illa hebdomada ruam Daniel descripsit in confirmationem pacti. interpretatur eam de tempore pricationis Christi. qui. inquit, tribus anηis O sex mensibus Iuxta Evangetiὴam Joamnem evangelium praGavit , O confirma Ut Hri Deι cultum multis . cum christi pr dicatio coeperit iuxta Eusebium anno quarto Olympiadis ducentesimae prima. r de Aristobulus filius Jona hae rex atque Pontifex suerit Judaeorum anno primo Olym. piadis centesmae sexagesimae nonae r Herodes vero , deficiente Pontificum principatu . regnum inierit anno quarto Oi mpiadis centesmae octoges, sextae, ut itim supputa. it in suis Chronicis 3 manifestum est Eusebium longo intervallo sejui1xille hebd anadam Danielis solitariam ab anterioribus, sive illas enumeraverit a Cyro usquc ad Aristobulum filium Ionathae , sue illas porrexerit ab anno Darii Hystaspidis sexto usque ad initium Finrcidis . Non moror hallucinationem qua consudit epocham Perseam regni Cyri cum Babylonica uno de viginti annis altiorem, totoque septemnio errat in assirnando initio regni Herodis . Iam enim ostendimus quo anno CDrus Babyloni eum regnum obtinuerit, k aliam instituimus dissertationem in qua Herodiano, Eusebii ealculos evinei mus falsitatis. Satis habeo in pnesenti eum tandem tenuisse se unctionem hebdomadis, propter quam ettexendam ad anteriores, de Illam de istas inexplicabiles efficiebat.
De eodem argumento contra plerosque
13. Π π Ulti qui eum Eusebio arbitrantur eontigisse Passionem Christi intram hebdomadam quae pactum eonfirmavit, nesentes tamen cum eo se-l f tregare illam a e ceteris mire se torquent in reddenda omnium ratione. Putant enim dispensationem Christi praedictam a Propheta pertinere ad hebdomadem ab edicto de readificandis Ierosolymis non sexagesimam nonam sed septuagesimam , quamvis Propheta dicat Ab emtu sermonis ut iterum
aedificetur Jerusalem, usque ad Christum ducem , hebdomades sime in , Gr hebdomades sexaginta duae erant : oc quamvis solitariam illam hebdomadam, de qua ait 3 Consi
85쪽
mabit autem Pactum multis hebdomada una: non exhibeat nisi in deseri ptione belli clito S: civitatem de Sanctuarium dissipaturus erat populus cum duce venturo , nempe populus Romanus cum duce suo Tito. Itaque praetermittentes tam insignem solitariae hebdomadis et ara terismum qui eam apertii sime ab reliquis dirimit , quaerunt inter ediimim de instaurandis Ierosolymis adi passionem Christi unam hebdomadam supra sexaginta novem , alii quidem integram , alii vero vel dimidiam vel prope dimidiam , ut illud ; Et tu dim dis hebdomadis deSciet boltia Osacrificium: reseratur vel ad desectiim seu mortem Christi pro nobis immolati in eruce, vel ad desitionem hostiae de sacrificii legalis factam, Christo typos omnium
veterum victimarum Sc sacrificiorum per passionem suam implente. Sed eum inter .allum temporis quod ab anno vigesimo Artaxerxis Longi mani, edicti proprio, venit eolligena una usque ad mortem Salvatoris , sit eis exiguum , illud vel laxant altilis repetendo initium duciem regis , vel contractum concedentes hebdomadas
19. Benedictus Pererius, Dionysius Petavius , de Jaecibus Usserius putant altiuς
repetendam epocham regni Artaxerxis, tramite tamen diverso. Nam Pererius arPetavius eam ians iciunt in annum duodecimum Xerxis, quo suspicantur Artaxerxem itis filium in regni communionem adscitum esse. Us serius autem improbans hanc regni communionem , maluit eximere annos aliquot ex regno Xerxis , quam adiret tere Artaxerxem ante obitum patris regnasse. Praeter varias confecturas quibus Pererit divinationem stabilire eonatus est 'et avius , praecipuum Lundamentum ignotae antiquis eorum sententiae illud ipsum est , quo Usserius maxime nititur , nempe Themistoclem Athenis profugum in Asiam misit se literas DV FENλέα. A: νεο τόν a. ρου , νεωσοῦ Sενι υσν- . ad regem .intaxerxem Xerxis filium , nuper menantem , teste Thucydide lib. r. pag. 9o. Cum enim Uderius reperiat in Eusebii Chronico Toemsoclem in Persas fugisse Olympiadis septuagesimae sex te anno
quarto, eoque nono ante vulgarem Artaxerxis Longi mani epocham , inde conficie eundem Artaxerxem ex tune regnasse . Cum autem alii Scriptores prodant contigisse hane Themistoelis sugam, dum Xerxes viveret, inde eolligit Petavius quod nullus veterum tradidit , Artaxerxem in imperii eonsortium admissiim esse a Xerxe . Ut vantisma est argumentatio Usserit petita ab Eusebio, quippe qui liquidὶ resert ad tempora regis Xerxis dictam Themistocli et sugam di ita levi .sima est Petavit ratiocinatio, quia auctores qui selibunt Themistoclem fugille ab Artaxerxem silium Xerxis, tenent iam defunctum ipsum Xerxem . Qui vero tradunt eum nan
Artaxerxem sed Xerxem eonvenille . rem ante regnum Artaxerxis omni m perhibent. Ac Thucydides qui Charon Lamycaeenus , Xerxe defuncto ρrodunt is sermonem venisse Themi foclem filio e us t seborus , Dion . Clitarchur, H racii ex , alisque complures , i um eonvenisse Xerxem ς ut nox docet Plutarchus in Themistocle . Plura contra Petavi uin dat eruditissimus Episcopus Abrinearum Diniel Hiietius in sua demonstratione Evangeliea , propos IX. eap. VIII. num. XgisI. quae consulto praetermisi, ne praesens dissertatio inutiliter excresceret. . tIt redeam ad Usserium , haud difficulter ostenda salsitatem ei is sententiae. Statuit ille in suis annalibuq Xerxem sueressisse Dario Patri anno Prriodi Iulianae quater millesimo ducentesimo vigesimo nono , ante aeram Christianam quadringentesimo octogesiano quinto ; filium autem Xerxis Artaxerxem Longi manum , patre jam defuncto regnun imisse anno periodi Iulianae quater millesimo ducentesimo qui tragret na m n, . antr aeram Christianam quadringentesi na septuagesimo
tertio. Secundum ho et ea leuios Xerxiana epocha altior est Artaxerxiana annisdu d cim, quos Xerx et tantum regnasterit, contra fidem antiquorum qui produnt
eum impetasse vel annos vigiati, ut Eusebius in Chronicis; vel annos viginti M
86쪽
3 8 Silectae in Sac. Script. Dissert.
unum, ut Ptolemos in Mathematico Babyloniorum Persarumque regum ea non e
est , cum regn .set Uud Persas annos plusquam viginti . teste Diodoro lib. XI. Bibliothecae , ad annum quartum Olympiadis septuagesimae octavae , ante aeram Christianam partim quartum partim quintum ultra quadringentesimum de sexagesimum . Unde Euse Sius , quamvis non describat expresse nisi viginti annos Xerxis, annum qui esset eidem Xerxi vigesimus primus , explet solis mensibus VII. Artabani qui Xerxem interemit, quia illi inenses in ordine annorum reputamur. At Ptolemaeus qui annos viginti & unum regno Xerxis tribuit, non exprimit tempus
Artabani , id includens in anno Xerxis vigesimo primo . Itaque sallitur Ulterius affingens regno Xerxis annos tantum duodecim. Nec comminisci quisquam potest Xerxem Dario Patri successisse ante annum Periodi Julianae quater millesimum ducentesimum vigesimum nonum . Notissima sunt etenim tempora Darii Hystaspis filii, patrisque Xerxis, rectissimoque notantur ab Usserio , beneficio duarum eclipsum quae illo imperante contigerunt. Pr terea Usterianum Artaxerxis Longi mani exordium labefactat Diodorus, conjiciens profectionem Themistoclis ad Xerxem in annum secundum Olympiadis septuagesimae septimae. Ad hanc quoque Olympia dem , non autem ad praecedentem , retulisse Eusebium dictam Themistoclis pro -ctionem, docet Scaliger in Animadversonibus ad numerum Eusebianum MDXLV. Denique annus quo obiit Artaxerxes Longi manus , certissimo argumento est eum nequaquam iniviste regnum Persicum anno Periodi Julianat quater millesimo ducentesmo quadragesimo primo . Constat enim ex Thucydide auctore collaneo, Artaxerxem Xerxis filium obsisse anno septimo belli Peloponnesiaci ; aestatis autem insequentis initio statim circa neomeniam talem ex parte defecisse. PE statem averis principio latὸ inc boat Thucydides , Se signat eclipsim quam calculus astron micus ex bibet ad diem vigesimam primam mensis Martii Juliani prolepties anni periodi Julianae quater millesimi ducentcsmi nonagesimi, ante aeram Ct ristianam quadringentesimi vigesimi quarti , ad finem tendente anno quarto Olympiadis
LXXXV si L quo juxta Diodorum Artaxerxes Persarum rex ἐπελεοπησεν, ἡ πο ν να- ra , mortuus est , cum praefusset annos quadraginta. Alibi quoque , nempe ad annum quartum Olympiadis I. XXVIII. regni Xerxis vigesimum pri
gna νιt annos quadraginta , ni nurum ab anno primo Olympiadis LXXIX. quem mox notat, a quo Eusebiue accurati ilinae colligit annos illos quadraginta , ut eos terminet cum anno quarto olympiadis LXXXVIII. Usserius quoque hoc esusdem Olympiadis anno, parte prima cohaerente cum quadringentesm.o viges moquinto ante aeram Christianam, vita excessisse Artaxerxem pro certo tenet in suis annalibus, nec immeritos cum hyemem quam secuta est eclipsis Solaris a Thucydide memorata, praecesserit mors Artaxerxis, teste eodem auctore. At cum idem ille annus sit quadragesimus nonus ab Usseriano ejusdem Artaxerxis initio, patet Isicrium novennio plane commentitio altius quam par erat, illud exhibuisse . 6 i. Reliquum est , ut ostendamus incommoda alterius sententiae quae contrahit hebdomadas Danielis in annos solaribus breviores, quales sunt anni lunares Arabici in quibus locum non habet menss embolimus sive intercalaris, nobis haud minus quam Hebraeis , aliisque populis receptus , ut solis annuam Iustrationem menstruo spatio Iuna compleat. Auctor huius opinionis Iulius Africanus multos
habuit sequaces . quod inter varias aliorum expositiones nulla melior eis occurreret. Nullum enim in tota antiquitate locum noverant altius repetendi initium regni Artaxerxis , ut intervallum quod septuaginta hebdomadibus exiguum ingeniebant , latius proferre possent . Praecipui sunt Theodoretus , Bedὰ , Zonaras ,
87쪽
rii pertus, Dionysius Carthusianus, Pererius , Torniellus , maxime vero Illustr: l . sinus prxsul Abrinearum Daniel Huetius qui sententiam hanc argumentis approbare conatur in sua demonstratione evangeliea. Cardo argumentorum unus est ,
nempe sexagesimam nonam hebdomadem ante Christi obitum es luxisse, septuagesima in Vero ante eundem obitum inchoatam post eum desisse , atque intra eius decursum Christum fuisse m crveem actum , si a Picesmo anno Artaxerxis com-ρκtemlis sexaginta noνem hebdomadas , sive quadriVentos octoginta tres lunares annos , quorum singulι sint trecentorum quinquaginta O quatuor dierum. Quia enim anni sciares quadringenti sexaginta novem , annos lunaies efficiunt quadringentos octoginta tres , sive sexaginta novem hebdomadas eum dimidia circiter anni parte : p sito eiusnodi Hebdomadum exordio in anno vigesimo Artaxerxis Longi mani , satile reperitur expletas esse ante mortem Christi has hebd mades , eamque ad senu ges mam sequentem pertinere. Restabat Praesuli sapientissimo , ut adfirmardan hoc suum argumentum quo alii quoque usi sunt, ostenderet tales heb domadas receptas fuisse ab Hebraeis. sed praedurus erat labor, quem nulla antiquitatra monimenta minuerent . Unde sibi id obiiciens , Ira γi , inquit , ρAt amura Xum zo , quod tantum apud Scaligerum o Petavium valuit , ut non aliam ob casessam ab hae sententia disitsierit uterque. Et farie ideo Iulius Africanus tum apud Eusebium lil . 8. de Demonstratione Evangelica, tum apud D. Hieronymum in cap IX. Danielis, Se apud Georgium Syncellum in chronographia , supputavit Hr: d imadas Danielitiei iuxta lunarem Hebraeorum supputationem , quia Hebraei
m. se non Iuxta Solis, sed iuxta lanae cursum numerant. Atqui idem Africanus cogitur fateri lunarem Hebraeorum supputationein aequare solarem nostram propter receptos ab Hebraeis menses emboli mos . Ait eoim quod causa huius aequa
Iudaei tres menses embolimos amis octo ad iciunt. Tantum igitur abest ut lunaris Hebraeorum supputatio ad quam confugiunt , nobis suadeat admittendos esse in calculo Hcbdomadum Danielis lunares annos absque mense embolimo , ut planὸ nos doceat contrarium . Aussiendus omnino super ea re Theodoretus . ut Uerbis utar ipsiusmet Hiietii , quem miror non advertere inde magis oppugnari sententiam suam , quam firmari. Seiodum enim est Ebraas inquit ille , quemadmodum laudatur ab eodem Huetio ad lunae car Uum annum ordinantes, undecim dies s perstites facere, quos nos etιam intercalares appellamus. 2 cam luna cursus intra H inti nove, dies O horas sex absolvitur . Sic autem numeranteς , trecentorum qu nquaginta quatuor dierum axnum faciunt. cum ergo Sanctus Arebangelus bea. tum Danielem, virum Ebrium alioquens, ipsumque docens annorum numerum, in
μαγόμενα ετη. necessario addendi sunt anni ex intercalaribus collecti . Si Samstus Archangelus Danielem docens annorum numerum in revelatione de septuaginta hebdomadibus, omninδ significaverit annum Hebraeis usitatum , ideoque lunaribus annis trecentorum quinquaginta quatuor dierum necessario addendi sunt anni ex intercalaribus collectit'vana prorsus est coniectura, quae ab Hebraica hebdomadum ratione intercalares illos rejicit. Apertius contra Asricanum non loquitur Petavius lib. I a. de doct. temp. cap. 32. Vam, inquit, quod Africanus contractosuc diminutor annos , id est lunares simplicis . O Arabicos ιntellexit , id ηequae δ' probamus , qui populares in usitatos annos ab Angelo praedivi os esse credi
62. Eo gravius est hoc arrumentum contra Asricanum aliosque breviatores annorum qui constituunt Id braicas Danielis hebdomadas . quod hebdomadae annorum ab Hebraeir usurpatae omnino postularent annos vel Solares ve aequ/tos DL boia
88쪽
o Selectae in Sao. Script. Dissert.
Solaribus . ne menses eorum intempestrui essent. Mensis enim septimus quo siningulis annis septimis inibat Sabbatum terrae, autumnum aperiebat ἰ quia hoc mense agebant tabernaculorum follemnitatem , quamda redeunte anni te ore cuncta conisduntur. Exod XXXIV. 12. Aciliaee Danielem intellexisse ex Sabbatismo septuaginta annorum desolationis Ierusalem septuaginta annos sabbaticos totidem hebdomadum annalium Reipubliem Judaeorum restitutae jam ostendimus. Nullam ergo diminutionem patiuntur anni ex quibus confieiuntur ejus hebdomades . Quid
quod hujuscemodi diminutio perturbat ordinem illarum , dato loco solitariae post Christum hebdomadi inter eas quς numerandae sunt iisque ad Christum , ducti iaque ab edicto de reaedificandis Jerosolymis non septem Ae sexaginta duabus hebdomadibus, sed septuaginta, contra Propheticam Danielis supputationem. Neque Huetius trahens ad Paisonem Domini illud ejusdem Prophetae, Et in dimissio hebdomadis deficiet hesia oe sacrificium , Ostendere potest ; quod pace tanti praesulis dico , id quod nactum se putat in suo Systemate , nempe mortem Christi convenire in quintum annam septuagesima hebdomadis, ad quem extendit Mus dimidium. Nam quadringenti Be nonaginta anni lunares dierum trecentorum quinquiganta quatuor quibus describit septuaginta hebdomades Danielis , eonficiunt annos sol res nobis usitatos quadringentos septuaginta quinque eum tribus circiter mensibus. Unde Africanus , nussa hae mensum appendice , rem solis quadringentis septu Iinta quinque ramis definit. Huetiana horum annorum epocha coriacitur ιn amnum Periodi Juliana garo. ante aeram Christianam quadringentesimuin quadragesimum quartum , ad quem etiam nos retulimus edictum Artaxerxis , quo Nehemiae facultatem Hier olyma restituenda eoneest , datum mense Vi n. Iamquam non assentimur Huetici loeanti hune mensem vernum in primo Olympiadis octogesima quartae anno: quia Olympias octogesima quarta fion coepit ritu aestate anni peri
di Juliana r o. Duetis a mense Nisan seu Paschali, primoque verno, illius a vi , quadrii gentis septuaginta quinque annis Solaribus , perveniemus ad mensem Nisan seu Paschalem anni Periodi Julianae 7 s. aerae Christianae trigesimi secundi,
quo adhuc labebatur annus tertius Olympiadis ducentesmae secunde terminandus cum vere ejusdem anni , agebatur de decimus octavus Tiberii ducendus usque ad die in decimam nonam mensis Augusti . Hae igitur anno expletat sussent septuaginta hebdomades Danielis . Et tamen praesul Illustrissimus non dubitavit scribe re, quod cum mortem ob cris Obristus anno Tiberii decimo octavo , periodi Juhanaq7 AE , Olympiadis ducentesima secundae tertio , convenit id in quintum annum septuagesimae hebdomaris, qua proinde absoluta es duobus post Christi obitum annis. 6φ. Diverticulum quod Africam sequaces, quaeruiat in his verbis, s Atuaginta
hebdomades abbreviata sunt . ut decurtationis annorum quam defendunt , speciosam eausam habeant, improbatur ab ipsemet Huetici se scribente t Decurtatas de Atque ideo diei et .angelo hebdomadas Ieptuaginta censent caericani fer races , quod tonstent lunaribus annis , qui breviores Iunt Isolarιbus I nos sic arbitramur dictas , quod non um tota praeteriissent, cum praedicta res exitum habtierunt. Et super us, relatis Angeli verbis , scripsit in hunc modum s contractas autem ac decuitatas fuisse ait septuagivia hebdomadas , quia non effluxerant tota , nec currιculum suum absit erant , evm ρ fictum hoc eγenit ; septuagesima quippe actue erat in cursu.
aeque hae est simplicissima loci huius interpretatis , oe iis long8 ver similior , qua
hactenus allata sunt. Hae Huctii interpretatio aptissime in nostram sententiam convenit . Planum quippe est in nostro hebdomadum abbreviatarum Systemate
mortem Christi contigisse intra hebdomadem septuagesimam. Id quod Huetius non nisi per in advertentiam nanet sei potuit in suor quia mensis Pas halix a uni de- ei mi octavi ditarii , N: tcrtit Olympiadis ducentesima secunda: eii extra quadrin-
89쪽
gentos septuaginta quinque annos solares enumeratos a mense Pataiali anni ante aeram Christiana in quadringentesimi quadragesimi quarti . Nisi velit eonfugere ad appendiculam trium circiter mensium qui dictam quadringentorum septuaginta quinque annorum solarium summam superant . Theodoretus qui inter priscos Africani asseclas Iocum principem tenet , aliam admittit hebdomadum abbre. lata-riim seu concretarum aut concisarum interpretationem quae minime valet ad decurtandum annos ex quibus constant. Ait enim : septuaginta hebdomades concisae sunt, hoc est, ειχκιασουν im ἐκρίθησαν, probatae sunt in decretae sunt. Favet huic
interpretationi textus Hebraicus, jnxta quem multi interpretes deciyas, seu definitas dicunt has hebdomades. , , Nee abhorret abbrevianti verbum , quo noster ,, utitur, sive quod ex incerto k insinito tempore ad certum Se constitutum spa- tium prophetico vaticinio ac divina ordinatione contractus sit adventus Messae, is ejusque ενμοιμος Gκ ονομία. Sive quod ex longiore intervallo, quod ab oris bis initio fluxit , brevissimum restabat s quemadmodum in senectute vita homi- nis abbreviat a dicitur. Uerba sunt Petavit sanctium sequentis lib. 31. de Din. Temp. cap. 3s. Lyranus origine Hebrsus M in rebus Hebraicis versatissimus in eundem quoque sensum abbreviandi verbum accepit praelucente sibi textu Hebraico. Unde rejicit Africanum ejusque asseclas abutentes annis lunaribus, quos Iu daei solaribus aequabant & tamquam solares numerabant : quia per embolismos fit aequatio it oris apud eos, O quia in Hebraico dicitur praeci se, in forat ae si diaceretur , quod illud lcmpus est determinatum oe taxatum a Deo: ita quod illa ab- Meviatio non forat hic diminutionem , sed magis determinationem temporis O praefinitionem . Item expositores Judaeorum super locum istum numquam fecerunt mentionem de annis lanaribus, sed tantum de Iolaribus . Ex quo patet, quod hic accipiendi funt anni solares: aliter non haberemus argumentum contra Juiaos , cumntillus , eorum modo praedicto accipiat. Nullum ergo effugium restat sequacibus Africani . 6 . Hinc multi receptiores , quos citat Se sequitur Nicolaus Abramus e Sotietate Jesu in Pharo veteris testamenti , laudatis ex una hae Societate Gaspare Sanctio, Cornelio a Lapide, Joanne Philippi, S: Iacobo Tirino, videntes ex una parte nullam posse admitti epocham regni Artaxerxis altiorem ea quam nobis antiqui praesxerunt , ex alia vero attendentes nul lum inveniri locum annis qui snt breviores nostratibus , judiearunt esse omnino necessarium septuaginta hebdomadas Danielis super populum abbreviatas seu decisas usque ad generis humani redemptionem ab eo praedoctam colligere ab anno septimo Artaxerxis Longi mani , Vel statim post septimum , nempe ab octavo , quem Abramus intelligit duntaxat i choatum , qui proinde totus hebdomadis illis includitur. uti scribit lib. rs. num m. cxponens locum Cedreni a nobis jam laudatum. Haec est ipsissima e poclia quam nos tuemur. Unum maxim8 desiderabatur vae in sententia , quod in nostro Systemate perfecimus , nempe edictum Artaxerxianum de instaurandis Ierosolymis aqsio septem & sexaginta duae usque ad Christum hebdomades ducuntur, non esse seponendum ab anno vigesimo Artaxerxis Longimani. Nam boc solo anno legimus ab eodem exisse mandatum, O potestatem Nehem ae esse factam ad reaedificandam Jerusatim ut fatetur ipse Cornelius a Lapide . Et quamvis sibi suadeat, quod Artaxerxes anno septimo instaurandae etiam urbis facultatem dederit Esdrae, id quod sanctius , Abramus , aliique conantur astruere. Certum est tamen qubi hoc nec fusciens fundamentum babet in scripturar quia tuηe nullus exiit sermo de atificansa' Drusilem ut sipientissime docet Franciscus sua re E ex eadem societate insignia The
logus , tona. I. Commentariorum in tertiam partem D. Thomae, Disp. r. Sect. 2.
mpugnat quidem idem Suaret eos qui dicu ut septuagesimam hςbdomadam non esse
90쪽
η et Selectae in Sac. Script. Dissert.
'ntinuam praecedentibus . Atque ei quoque nos a sentimur . qui in nostro systemare reperientes edictum de aedificanda Ierusalem exiiss 1 hebdomade secunda abbreviata seu decisa super populum, eollectis ab hac hebdomade septem Sc sexaginta duabus utqu1 ad Christum , ostendimus sexagesimam nonam hebdomadam ab edicto esse inter abbre viatas super populum septuagesimam, adeoque continuam praecedentibus. Sed quiae hebdomas quam solitarie describit Propheta , locum non habet in septuaginta abbreviatis , ideo debuimus eam ab istis segregare , atque ita omnes aliarum opinionum difficultates, Deo dante, superavimus. 61. Quod Nicolaus Abramus Tirinum traxerit ad sententiam Sanctii S: Cornelii λLapide , id non egit, nisi quia Tirinus qui putat cum Petavio Artaxerxem non a morte demum patris, sed multis ante annis una cum patre imperium administrasse , conjicit initium headomadum Danielis in annum ab inita imperii societate vigesimum tertium, quem arbitratur Octavum post mortem Xerxis . Fundamentum admi Isi a Petavio eonsortii Artaxerxis adeo ruinosum est apud Tirinum , ut Petaviana hujus consertii ep cha diserimen inveniat septem annorum in Titiniana. Ista enim in quinto Xerxis amno figitur, illa in duodecimor Utraque ad libitum sui auctoris. In tanta sententiarum varietate suis quoque commentis indulgens Hieronymus Columbus lib. I. de Angelicxae Humana Hierarchia , cap.I6. innodat potius quam enodat hebdomadas Danieliticas; dum ei videntur eo stare abbreviatae hebdomadae Danielis ex annis neque folaribus neque lunaribus , sed moralibus ae mysticis per intellectum eo Mitis ad placitum Dei decemnentis , ut nullo humano uim inservirent , fed essent solum pro termino ostensionis ae r xelationis filii fui Jesu Christi Domini nostri. Origenes apud D. Hieronymum in caput nonum Danielis sam a nobis laudatus, clim proposuisset hoc idem cVitulum, hortatus es nos , ut quaeramus quod non intelligimus , in quia non habebat locum allegoria, in qua est libera disputatio, bestoriae veritate conclusus nullum videbat locum annis mysticis ac moralibus. At ipse Columbus putans se intelligere, quod non quaesivit , alle. goriae vanitate delusus historiae veritatem prope abstulit. 66. Nondum erant inter Christianos qui tam insigne vaticinium de Christo D mino audereat sibi penituet auferre r donee Joannes Marshamus Se nupectimἡJoannes Harduinus st id uerunt alio vertere calculos harum heodomadum. Diversa est amborum sententia r sed uniis est scopus , nempe completas este iras hebdomadas longe ante Christi adventum tempore Antiochi a quo templum Ierosolymitanum pollutum est . Cum tamen ipse Christus Matth. XXIV is . loquatur de abom natione desolationis in templo praedicta a Daniele in vaticinio de hebdomadibus, tamquam de re sutura, dicens ad Ju ia 3s I Cum ergo videritis abominati nem desolationis, quae dicta est a Daκι ele Propoeta, stantem in loco sancto , qtu legit, intes- ligat. Ouin S character huius desolationis apud Danielem minime trahi potest ad Antiochi tempora: quia usque ad consummationem in finem , mrfeycrabit desoLitio . hoc est
usque ad finem sit uti, qualis est illa quae post Christi Palsio rem contigit sub Vespasiano.
At Antiochica desolationis abominatici per tres annos tantum duravit. Iudas enim Ma-ebabaeus triennio post templum repurgavit, i. Machab. IV. Uanas Marshami hypotheses , novumque Harduini interpretamentum eruditiosi me consutat religiosii Isimus auctor Bernardus Lamy in Apparatu Chrono logico, pari. 1. cap. q. S. T. S: I .
67. Ne quid desit nostris ealculis, addo pro coronide Chronotaxim Attico-persicam regni Artaxerxis Longi mani per nnos quadraginta post obitum Xerxis elapsos. Ut accuratissima est Attica horum temporum descriptio, non tam propter Olympiadas, qu/m propter Archontas annuos qui gubernacula Reipublicae Atheniensis tractabant; ita nobis est aptissima , quod res Graecorum a Xerxis tempore nexum habeant cum rebus Persarum , etiam suxta Danielem qui susceptam a Xerxe expeditionem ad νersum reaenum Graecia praedixit anus ρrimo Darii Medi, quo Angelicam de Hebdomadibus visionem vidit, ut habetur Dan. XJ. I. z. Sit ergo