장음표시 사용
141쪽
143쪽
Dissen. II. de Anno Diluetit unietes. β. s. 8
Moses primm hominum originem, quam summatim attigerat in primo capite lusidem libri. Sed S: capite tertio, v. xo. nos docet, quod vocavit Adam nomen ux ris suae, Hexar eo quod mater esset crinctorum inventium. Nulli igitur ante Adamum homines fuerunt ex saetis paginis r nulli admitti possunt , qui originem non trahant ab uno illo omnium capite & parente. Ipsa quoque mater cunctorum viventium Heva inde orta est, quippe quae lormata est ex colta , quam Deus tui rat de Atim. Gen. II. 22. Tenet fides Catholiea Adamum numquam moriturum suisse, si in innoeentia perseverasset: quoniam Dsus creavit hominem inextermιnabilem , in ad imaginem si Militudinis Da feeit ιllum . Invivia autem Diaboli mors intravit in orbem terrarum. Sap. 11. 23. Id rursum infringit haereticam pravitatem sustematis Praeadam tar im. Quia, ut ait Apostolus scribens ad Romanos cap. V. v. n. per unum hominem mciscatum in hunc mundum intravit , O per peccatum mors , O ita in omnes homines mors pertransiit, in quo omnes peccaverunt i videlicet in Adam I namque in .. amomnes morruntur. I. Cor. Is. 11. Hoc fidei nostrae dogma , quo constat omnes ad
interitum nasci propter praevaricationem Ada , At peccatum originis in omnes uni versim homines ab uno illo capite derivari elevat Ze excludit diverticulum Peyrerii de imputatione peccati Adamici, propter quam solam volebat omnes in Adamo pe cavisse. Nisi enim peccatum originis quod unusquisque nascendo contrahit, carriali
generatione transsunderetur in singulos, inficeretque animam singulorum , non esse.
mus uti voeamur ab Apostolo Ephes 1 I. 3. 9 natura pili irae, sed sola imputati
ne peceati Adami. Nec hominem de immundo conceptum femine dieere debuisset Sanctus Jobus cap. XIV. v. . Nec ipse David Psit. L. v. 7. vere dixisset r Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, O in Peleatis concepit me mater mea. Copi sum plane de locupletem hic haberemus locum dicendi, si Peyrerium urgeremus d ctrinis sanctorum Patrum , & Conciliorum sanctionibus . At nusmodi argument ncin curabat ille Calvini sequax. Unde biennio post editum execrandum systema, uratis Romae suis haeresbus , confessus est in deprecatione ad Alexandrum VII. Pont. Max. facta anno hristi 163 7. se, dum in stulta de Pra adamitis meditatione versaretur, optime novisse hypothesim de mimis hominibus ante Adamum eonditis, diversam penitus abiisse ab F nione SS. Patrum , nee non aberravim toto orabodoxorum eonciliorum canone i totamque dominae Chrimana fabricam de homine lano Orid peto ι fandatam fuisse a patribus σ eoncitiis supre hapothes de Adamo prima
omnium hominum formato 3 quo de ιnceps totum humanum genus per inu versas re 'rarum plagas et usum in propagatum eget. Ut revelatam in sacris paginis veritarem quam plane εe apertὲ loquuntur Sancti Patres, pronunciant orthodoxorum cone illorum canones , insidiosus tegeret is novator specie retinendi saeras paginas , de torserat ea x in pravum serisum , petendo interpretationem ex interiori emotione privati spirat sis . Eodem perfugio utuntur & illi , qu:bus Pra adam earum naeniarum novitas. Muratione Peyrerii non obstante, gratissima etiamnum accidit. Hi ne illud Apostoli 3 Uyque ad legem enim peccatum erat in mundo e peccatAm autem non imputabatur, eum lex non esset. Rem. V. II missis expositionibus sanctorum Patrum ,
impiὰ flexum est ad fabulam Ptvadamicam i perinde ae si lex eo Ioel memorata sit
lex data Adamo, qua non extante, peccatum esset in mundo , sed non imputaretur.
Quo quid potest diei perversus f Solet Apostolus lagem absoluia nominare eam quam Deus dedit Iudaeis per Alosem. Me in prima ad Corinthios , cap. IX. V. o.
Eι factus sum, inquit, Judaeu tamquam Judaus , M Jadaos lucrarer i iis fui sub tege sunt, quas Iub ιege essem scam φνὸ non essem sub lege ut eos, Pi sub lege erant.
ιucrifacerem. Cum ergo dixit peccatum fuisse in nundo usque ad legem, no. s. gnava fictilia. Pratadamiarum tempora ante legem datam Admo . sed. ea qu Pἔν
144쪽
8 g Silene in Sac Seri . Dissert.
resserunt Iegem Mosaicam. Peccatum enim usque ad itiam erat in mundo e tiquamvis imputaretur ad reatum de ad poenam, non tamen imputabatur ad trans. gressionem. Vbi enim non est sex, prec ma ruatior inquit Apostolus ad Romanos cap. IV. v. gr. unde S. P. Augustinus epistola ad Hilarium quae seeundum novam editionem est is . de olim prat 8s. ob servat , quod peccatum nem de . labatur . quia sex non erat, qua a Suellis oti monstraretur I seve lax rati ιs in m
vulo, sive lex litera is populo.
6. Pergamus ad eaetera quae refigunt Systema Praeadamirum , nosque docent diluvium Noeti eum suisse universale . Primo causa immittendi dilu*ii fuit uniis versalis r Omnis quippe caro corruperat νιam suam Inper terram. Gen. V L it. S cundo praedictio venturae per diluvium vastatiorus ad universitatem spectabat rerum quae sunt sub eo lo, dieente Deo ad Noet mnis universa carnis venis coram mer repleta est terra iniquitate . Dςιe eorum, or ego vi perdam era cum terra . . . Aere ego adducam aquas Oluvii super terram . M ister,ciam omnem earum , in a spiritiis vita es subter caelami uniνerja qua in terra Dat, e famentur. Ibid. x3. 37. Tertib firmat universalitatem hanc exceptio Noemi ingressuri eum suis in aream, de eum omnium animantium generibus t u3 siauetuis semen Istper faciem ungversa terra. Ibid. eap. VII. v. s. Quarto generatim atque universe facta est aquarum eruptio ; quia rvtι Iuno omnes fomes ahis magna . . cataracta caeli
aperta sunt. Ibid. v. tr. Quinto aquη obtinuerunt universum i Rehementer enιmmundaverunt: in omnia repleverunt in IVerficie terra et porro area ferebatur Dper aquas. Et aqua praνaluerunt mmis super ocrram et opertique funt omnes montes excelsi sub um Hro eaelo. I id. v. 13. s. Sexto eluvio hae vastitati addixit omnia inter Noemum de quae erant in arcat conju laque e In omnιs caro qua move ur super terram, volucrum, animantium . bestiarum , Omniumque νγιilium . qua
repetant super terram: unireris homines. . cuncta, in quilus 1 raculum vita essis terra. mortua sunt. Eι delemi omnem Iutilant/am, qua ero Iuper terram, ab homine usque ad meus. tam reptile quam volucres coeli ι cr deleta sunt de una.
Ibid. v. xl. 21. II. Septimo etiamu in ar- μοι super Amyersam terram , cum Noe primum emisit columbam ex arca. ibid. cap. VIII. v. s. Uctavo promitium factum Noemo de elavione ulterius non imm:ttenda minime suit de particulari
aliquo diluvio . verum de universali quod omnia viventia extingueret I quia Deus dixit illi a Non igitur ultra percusιam omnem ammam vi νemem secvi feci. Ibid. v. xl. Non dus iride firmatum quod Deus dignatus est irere eum Noe mci , fuit de non inducendis amplius aquis Guvii uiuverialis , similis Noetim r
Iapheth egredi sunt ex arca uni cum patre suo Noer σ ab bis disseminatum esemne genus hominum Dper universam Ocrram. Ibid. v. 29. Id quod firmat Ze uni. versat itatem diluvii Noetici, ω or gi m quam, Omnes gentes trahunt ab Adamo, quo Noe deeimus est. Undecimo. Potari filiorum Noe vastatas a diluvio ter eas universas frequentaturi superbissimam aItem arunt aedificationem turris , causaeelebrandi suum Domen t antequam, inquiebant , dividamur in uriversas tere .
Ibid. eap. XL 4. Du ocimo , confusa ibi eorum lingua . ut ab incoepto des-sterent. divisa eos Domιnus ex illo loco is u versas terras , O cessaverant adi gare civitatem. Et iacirco Heuum es nomen Quι Babet , quia ibi ea uom vitiliam universa terras inde diffstest μι Dominus Iuper suum cutictaram rui
67. Quam NK qu dut in antrum ante aeram Christianam bis millesimum duiaeentesim um
145쪽
centesimum nonagesimum primum universalitis ista diluvii , potest quivis intelli,
gere ex eo quod Hebraicia temporum enumerationibus quae postulant hunc annum , accedant antiquitates Ad Graecorum in Europa, & AEgyptiorum in Africa,& Chaldaeorum in Asia, & Sinarum in finibus orientis, prout j m Vidimus. Licet enim istae nationes de suis tantum regionibus sint locutae . vel quia gente alias ignorabant , ut Sinae qui totum orbem terrarum circumscribebant regionis suae finibus: vel quia ducebant rationem originis suae solius, cui diluvium prae-nutiebant I conspirantes tamen ad unum idemque tempus diluvii , universa stati ejus testimonium tribuunt. Dum erit ni eo tempore quo Hebraica veritas asseverat de diluvio universali, certum ponunt diluvium in Europa quidem Graecanicae antiquitates , in Africa AEgyptiacae , in Asia Chaldaicae , in extremis partibus
Orientis Sinicae: quis non videat & Graecorum de AEgyptiorum S Claaldaeorum de sinarum antiquitates in unum eundemque annum diluvii convenire ob univem salitatem illius, quod ceu particulare nobis perhibent. Imo Graeci expressam hu-:as universalitatis mentionem fecerunt aliquando. Vidimus eorum Deucalionemelle nostrum Noemum. Si aliqui loquantur de diluvio Deucalionis velut de diluvio particulari , quod eontigerit in I hellatia ; non desunt , qui admittant illius universalitatem. Nihil desciiptius desiderari potest ab auctore gentili , narratione ii a Graecorium, quam habet Lucianus in Dea Syriar' pud Graecos, inquit, quod illi de Deucalion. dicunt , auiuri i sicque se habet fabula. Hanc hominum gener tionem qua nunc est, ab initio nequaquam fuisse, sed eam quae tum fuit totam m- feriisse . Hos autem homines qui nunc furit . secundi generis esse . quod sus a
Deucalione in multituinem excrevit. De illis autem hsminibus hcc tradunt : eos
eam ess ut admodum contumeliosi r nefaria 'rpetrassie Iuramentum nou obfer an , hospites non recipiendo, supplices non ferendo. uuam ob causam in magnam crimmitatem incidissent: quum terra protinus aquam multam essudit, imbres metui ingruerunt , fluvii in Oret decurrerunt, atqMe is tanLum intumuit mare . ut omnia elem aqua , in omnea per .rint . Deucalιon autem solus bominum relictus en in neundam generationem , prudentia . pietatis gratia. Servatas autem fuit hoe ρa. Io. Munam suauiam arcam , quam ipse habebat , liberis σ uxore in eam impassi:is . covscen ιt. Ingredientem sccuti sunt apri, equi, leones, serpeutra , σ alia secum Iue in terra micu tur, bina cuncta. Qua omnia excepit: nee ipsum lad ώanir Di m gna inter eos diνiuitus erat concordia: unaque in arca omnes nave runt, quandiu aqua suppravit, Atiue hac quidem de Deucatione Graeci tradunt. Auctor Dialogi qui Philopatris inscribitur, de tribuitur Luciano, etiam admittit inive alitat. in Diluvii Deucalionis. Inducit enim Trie phontem sic locutum cum Critia occasione p liori . quem illi allitigit: Vondum talia tibi accidere conνem bat, et at si i am audivisses mundum aquis obrutum iri, quemadmodum De reali nil temρore sectum ea. Poste ita & alius dare testes in hoe idem argumentum et quia Dermn esse diluvium ad perdendam , tollendamque ex orbe terra malitram , constat intcr omnes. Idem exim Pipuo opbι , Poeta , scriptoresque rerum antia quarum loquuntur i in eoque maximὰ cum Propheigrum sermone eo entiunt: ut nostdocet Lactam ius ψib. 2. lnsi utiqnuin divinarum , cap. Io. idque occasione Deucalionis, quem sedem ipsi ob 1ultitiam Dium cssc dicκ t servasum. At testium sit est, ut Perrecianam insulsit rem Sc ex sacris rasinis de ex profanis despieatui du-eamua . Uuum in sabula de Deucaliode est maximς ioculatorium, quod thodiisse puto ex ambiguo vςrborum, quo ali xiis Diluvii narr/tor lii serit. Ferunt ho mines post diluvium procreatos ex l pidibus , quos Deucalion iactavit ae Pyr-
rha . Lapides Hebraica voce dicuntur
Haνamm, praemio se articulo demonstrativo Ha
146쪽
bo Selicti in Sac. Script. Differt.
seu stii eius , ortum dederint cunctis post diluvium gentibus ς finxerunt antiqui Deucalionem una eum uxore sua ieeis Ie Avanim seu lapides, ex quibus orignem duxerint homines postdiluviani. Nomen etiam Deueationis est originis Hebraicae, uni Noacho qui reparationi totius orbis sussiciens suit, congruentissimum. Nam
Hebraicae voces Daiacat vel DNeal , unde Beneatim , significant sufficientem omuibus , si ocimum orbir de de Deucalione emit inter alios Manilius Poeta, lib. Humam generis quum solus eonctitit haeres Deucalion, Icapuloque orbem possedit in uno.
DE Diluetio DLIo sub Cecrope , deque nexucbronologiae sacrae cum Graeca
8. - N antiquitatibus Rhodiorum quas Diodorus exeussit lib. s. Biblioth. factum sub Cecrope diluvium memoratur. I - δέ - να--μοῦ γενομένου diluvio autem facto, Solem quem ignoratio servari Noe in area una eum liberis effutiit reparati post diluvium humani generis auctorem , abulati sunt procreasse liberos septem ex Rhodo insula , postmodum veris natos esse Rhodios. Difficile non est resti tuere veritati hane fabulam Rhodiorum: quia saerae paginae nos doeent Japhethum filium Noe genuisse post diluvium septem filios . tum Dodarim seu oodanim , hoc est Rhodios ortos esse, Genoc X. 4. Nam Dodanim. M ocir ita enim septuaginta interpretes tronalerunt , inquit Samctus Hieronymus lib. Traditionum Hebraiearum in Genesim . Id etiamnum eluiseet in editione septuaginta Interpretum tam Graae latina Sixti Q quam Copi Arabica manuferipta Bibliothecae Vaticanae, Itaque Solem Iaphethi loco pini fant Rhodii in suis antiquitatibus: di diluvium Cecropis, quo facto, Solem a Nbant genuisse filios septem, est diluvium orbis, quo facto , Japhethus septem Glios genuit. Aeeedit ouhd Hebraica vox didra careo, , terminatione Graeca careops , fgnificat ambitum , circuitum , adeoque ortem, non minus quam a mHE, unde rini, meri, Oceanique nomina derivari Iam notavimus. Porris vox careops, Jonica dialecto Remops, fit per metathesm Κεκροψ sive Cecr se ita quudem ut diluvium Ceeropis , aequd ac diluvium Ogygi, suerit diluvium orbis . Strabo lib. s. Geograph. pag. go7. agens de Athenis Boeoticis quas viluvio ab ἐitas eomminiscuntur , ait qu)d aetate cecropis, cum is Eaeotia praeesset, tunc Oxygia dicta. Joannes Marshamus notat hune Strabonis Ioeum ad saeculum octavum Canon. Chronici , eique cecrops hie videtur potius myges. Quid si rationem utriusque nominis exploratam habuisset Ergo diluvium sive Ceeropum sive Ogygium est unnm illud diluvium orbis, quod aetate Noemi contigit. Nec sine eausa postdiluvianae urbes, spectato tempore diluvii universalis, dictae sunt Ogygiae a voce quae ambitum orbis sonat. Tune enim aequabantur orbi, quia omni
147쪽
49. Vetus icriptor H Isanax apud Hyginum. de Aquario agentem in Poetico Astronomico, hunc Deucaliona dicit esse: quod eo Inante , tanta vis aqua se de salo Wofuderit, κι ωιaclysmus falIus esse diceretnae. Finbutus autem cecropem δε- mon irat esse , ant ultatem generis commemorans , in ostendens antequam vinum traditum sit hominibus . aqua in saerificiis Deorum usos esse , O ante Cecropemnguade, quam vinum sit inventam. Consonat Hegesianaes Nigidius apud auctorem commentariorum in Aratea Germanici Phoenomena , pud quem Lydrochoonsve Aquarium existimat esse Deviationem. Majorum memoriam bonore coeli tum consecrantes Gentiles habebant eos in sideram numero . speciosam transformati in Aquarium , non tam Deucalionis quam Cecropis causam invenerunt in diluvio,
quod alii sub Deucalione exhibebant, alii sub Cecrope, alii sub utroque. Nam adhuc eodem Cecrope manente , Diluvium fuit , quod appellatum est Deucalionis rut uni eum S. Hieronymo Ae Eusebio docet S. P. Augustinus lib. i8. de Civit. Dei, cap. ro. Id rurium ostendit diluvium Cecropium sitiste Noetieum ; eum Noeti eum fuerit Deucalioneum. Quod si Eubulus ceeropem in Aquarium transis
sermans ostendit eum ante regnasse quam vinum sit inventum , nemo non videt eum respicere ad eam mundi aetatem ad quam pertinet diluvium: quia Noe, non
nisi post diluvium plantavit vineam. bibensque ν num inebriatus est. Gen. IX. 2 o. Adde quod, sole Aquarium ingressis, Athenienses habent mensem lunarem, Am
multorum qui pre imbrium eopiam interierunt oe corrupti sunt: quasi circa tempus illud maxim/ eontigerit diluvium. Rem nos docet Plutarchus in Sylla, pag. 4si. Festum hoe Graece voeabatur υ οεοήια . latine diceretur aqua-portatio. De illo aste Suidas ex Apollonio , S testatur esse lugubre festum Athenis . ob res qui diluvio perier t. Aliud ejusdem sesti nomen erat Xυ reia, hos est, olla. Cauia sani nominis aperit Theopompus laudatusi a Scholiaste Acbarnensum Aristopha
παιστε μίαι liberatos a diluvio coisse ait in ollis omne genus feminum , indetque ysto nomen ab olla tributum esse et hoc autem fecisse , ut Mercurium mortuis propitium redderent . Ollarem Atheniensium festivitatem incidere in diem deeiamam tertiam Anthesterionis tradit Harpocration ex Philochoro. Februarium ma-νori sui parte occupabat Antiasterion non minus quam Aquarius. Sie nno Nais bona flari 6s. inito die 2. mensis Novembris Iuliam proleptiei anni ante aeram Christianaen et 8 . Anthesterion Attieus ςujus octava dies ineidebat in vigesimam nonam Athyr a pupliati , teste Ptolemaeo lib. I. cap. 3. iniit die et t. tequentis Ianuarii. qua Ommissum est Novilunium, atque ita Februarium majori sui parte Oecupivit. Porro Februarius erat ille mensis quo Latini relebrabant sua Luperealia in memori im Diluvii. Et quidem quod Lupercalia agerentur mense Februario, pa et antiqu s Romanorum Calendari s D Varrone lib. s. de lingua Latina .
PM .er5 essent in memoriam diluvii , nos docet S. P. Augustinus lib. I 8. de Civit. Dei , eap. D. Facta sunt , inquit , instituta diis falsis ὰ regibus Graecia ,
qua memoriam diluvii, O ab eo liberationis hominum , vitaeque tunc Wumnosa , modo ad alta, modo ad ρlana migrantium , solemni eelebritate revocarunt. Nam in I. Arreorum per sacram viam ascensum, arque descensum sic interpretantur , ut ab eis signiticari dicant homines, qui propter aqua inundationem , summa moπtium petiveruηt, O rursus eadem residente, ad ima redierunt. so. Ut Latini a Graecis , ita Graeci ab AEgyptiis suos Deo , suosque ritus a ceperunt, ut restantur Herodotus lib. 2. cap. q9. εe Diodorus D. I. pagina a ' Porrb
148쪽
9 a Selectae in Suc. Script. Dissere.
Porro AEgyptii , ut auctor est Geminus in Isagoge altronomica . ριδειant non iisdem temporibus Deorum sacra repraesentare I sed ea omnes anni tempestates per aere volebant ; ut idem sectum astιν um sit, hybernum, O autumnale, ae deniaque vernum. Ob eam causam Quadrantem non insierunt, ut solemnia retrocedant. Haec ratio anni vagi uuam in calendario 2 igyptio Romano repraesentavimus, en fecit, ut dies decima-leptima mensis Athyr qua diluvium contigisse asebant AEgyptii, ineiderit aliquando in deeimana tertiam mensis Anthesterionis ad quam diluvium retulerunt Grate i. Concursus decim e- septimae Athyr AEgyptiorum cum decima-tertia Anthesterionis Graecorum iactus est anno ante aram Christianam milia Iesimo septingentesimo nonagesimo quarto, quo Athyr coepit die r . Januarii Juliani proleptici s Anthesterion veto die I 8. hae enim commissiim est eius novilunium ex tabulis Astronomicis , fle ex periodi tam Norisianae quam Romanae methodo. Ideo autem Athyr coepit die Lq. dicti Ianuarii , quia annus AEgypti rum eui congruit ille concursus, inlit die I . mensis Novembris Iuliani prole-ptiei anni ante aeram Christianam millesimi septingentesimi nonagesimi quinti r ut patet ex nostro Calendarici AEgypti O- Romano , addendo annos I 6o. anno ante Christum natum 33 s. posito e regione diei Is . Novembris . Id maxime notam dum est, ut primam diluvii in Attica celebrati antiquitatem discutiamus. Ab anno enim ante aram Christianam millesimo septingentesimo nonagesimo quinto usque ad annum ante eandem atram septingentesimum septuagesimum sextum quo prima Olympias vulgaris acta est, reperiuntur , incluss terminis, anni mille &' viginti.
Atqui ab Ogne indigena, cujus temporibus primum O maximum diluviam in Arattea fuit, sive a prima diluvii Ogygii, hoc est, diluvii ambitus orbis seu diluvii
universalis in Attica celebrati antiquitate M memoria, usque ad primam Olympi dem anni fuere mille atque viginti: ut ex omnibus qui Athenensium annales comscripserunt , nominatim ex Hellanico , Philochoro , Castore , I hallo & Diodoro tradit Iulius Asrieanus apud Eusebium lib. X. de Praep. Evang. cap. 3. Quod enim haee Ogygii diluvii epocha sit potius celebritatis eius in Atti ea factae , quam
vastuatis, ex eo patet quod illo tempore quo diluvium Noeticum eontigit. agri statur Se diluvium Ogygium accidisse, ut ex Varrone sam demonstravὲmus. Et sine eum juxta epocham Varroniana posteriorem dies decima-tertia mensis Anthesteri oms quae quotannis memoriam Graecorum ad yrmieriti dilur i recordationem excitabat . aecuratissime inciderit an diem decimam- septimam mensis Athyr qua coeperat diluvium : quis non videat hanc diluvii antiquitatem non esse temporis quo eontigit orbis inundatio , sed quo inundationis hujus memoria ab AEgyptus ad Graeeos transiit. Ut enim dies decima-septima mensis Athyr demonstret v rum tempus diluvii, copulanda est cum deei ma-quinta mensis Desii de cum plenilunio. Id quod fieri non potest, nisi in anno ante aeram Christianam 229r. ex
jam dictis in hae secunda tastertatione , s. 3.1r. AEgyptii quibus Tubon significabat diluvium , ut ibidem demonstravimus.
abusi sunt hoe nomine , sic appellantes etiam Semum qui uni eum patre suo Mfratribus diluvium evaserat. Similis suit abusus nominum Ogygis N Cecropis . Contractum nomen Semi est Γυ , quo donatus est Typhon , non minus quam nomine Set, maximὸ celebrando in diluvio , quia de solo genere Sethi erant qui
femper avπrii vocant. ait Plutarchus in Iibro de Iside & Osiride , ubi etiam
phon ut dictum ess J Seth σ Sm3 appellatum . Addit idem seriptor AEgyptios
149쪽
Dissert. H. de Anno Diluetii rennes. β. 6. 93
res Judaicas. Res Iudaicae si adsciscantur a diluvio, repetendae s ni speciatim a Sem, dicto per antonomasiam patre omnium filiorum Heber. Gen. X. ar. Iuctat enim quorum metropolis suit urbs Ierosolymorum, erant filii Heber , a quo dicti sunt Hebraei. Sem ergo diluvianus Judaeorum pater eelebratus est ab AEgyptiis per rapbonaumy sea diluvio-semum patrem Ierosolymi & Judaei. Interei
eum dilu.ii nomen se aeresserit Semo, factum est ut aetas Semi aetatem Typhonis seu diluvii AEgyptiis eat presserit. Natus est Arpi axad anno ante atram Christianam bis millesimo ducentesimo octogesimo nono: vixitque Sem postquam genuit orphaxad, quingentis annis . Gen. XI. II. Pervenit ergo ille Typhon AEgyptio. rum ad annum ante eandem aeram millesimum septingentesimum octogesimum n, num ; ita ut epocha diluvii Ogygis Attica congruens anno AEgyptiaco inito an no ante aeram Christianam nIillesimo septingentesimo nonagesimo quinto, pertineat ad aetatem hujus Typhonis . Cum igitur Typhon sit vox fgnificans diluvium . mirum non est annum illum deputatum esse non tam Inductae in Atticam celebritati diluvii, quam vastitati. s x. Excerpta Barbaro- Latina quae in thesauro temporum edidit Scaliger , tribuunt Typhoni annos quadraginta quinque , qui additi annis ante aeram Christianam mille septingentis nonaginta quatuor cogunt referre initium Typhonis ad
annum ante eandem aeram millesimum octingentesimum trigesimum nonum. Isaaeus filius Abrahae erat tunc temporis sexagenarius et quia Abraham qui natus est anno ante aeram Christianam millesimo nongentesimo nonagesimo nono , genuit Isaaeum anno ante eandem aeram millesimo octingentesmo nonagesimo nono ; cum
centum esset annorum: hae quiπὸ aetate patris natus en Isaac. Gem XXL s. Dr- tractis enim annis sexaginta de mille octingentis nonaginta novem , superest annus ante Christum natum millesimus octingentesimus triges mus nonus. Porro sexagenarius erat Isaac, quando nati Dut ei parvuli. Gen.XXV. 26. Quando ergo parvuli nati sunt Isaaeo, Typnon coepit esse juxta calculos Excerptorum Barbaro-Latinorum
Sealigeri.Jam habemus ex Pl rutis literis apud Plutarchum in libro de Iside saepe laudato. quod Daωἀκου σου Hρακλέους ἰ IM , Isaaci quem genuit Hercules, filius fuit rapbon. Hereules sive Heracles a quo Heraclidae, quos Ephorus tradit Spartam sibi pro νegia destinasse, ut refert Strabo lib. 8. Geograph. pag. 36 . habebatur Abraham
pater Isaaei. Nam Spartiatae qui genus suum reserebant ad Herculem , repete bant originem ab Abraham, seque fratres dicebant Iudaeortim. Scripturam qua dam in ejus rei argumentum appellavit Oerius , rex vartiatarum, Onia sacerdoti magno scribens his verbis: Inventum est in scriptura de vartiatis in Ju eis, quoniam sunt fratres, in quod sunt de geuere Abraham. I. Machab. XII. 2 r.
Praeterea Γελων σου H ακλεους Gelon Herculis filius celebratur a Stephano Byrantio in Πλωνόν. Et Suidas in riain ait e Tiλων , arotat κυριω. γίλων δε τόν Γελωτα. Gelon est nomen proprium. Gelon autem ἡλώτα seu risum signi
fieat. Nomen a risu sortitus est Isaac , dicente Sara illius matre t risum fecit mihi Deus: qκiciιmque audierit, eorridebit mihi. Gen. XXI. 6. Hine Melon apud
Eusebium lib. s. Praepar. Evang. cap. I9. ait de Abrahamor ψῖν ἀύτη γενεθυενα, ἔν Ελλ- ι δελωτα όναμανθοῦν M. Filium ei natum esse unum, quem Graia Tελωνα. seu risum nominant. Itaque Gentiles qui nomine Herculis simulaverunt
Abrahamum , expresserunt Iliacum filium Abrahami in Gelone Herculis filio radeo ut Typhon filius Isaaci quem juxta Phrygum historias genuit Hercules , sieunus filiorum Isaaei quem Abrahamus genuit Iuxta Scripturam saeram. Aditas prolis Isaaci , postrema pronepotum quos vidit pater omnium filiorum Hrber Typhon Sm seu diluvianus Semus, maxime eommendavit Isaac idem. Quasi enim
150쪽
ρ Selectae in Sac. Script. Disserti
mioque sortitus est nomen. Cum ergo Isaacides queri Typhonem V arunt . esset annorum quadraginta quinque , quando Typhonium seu diluvianum lcmpus terminavit Attica vel potius Attic AEgyptia diluvii Ogygis epocha , non debemus mirari aetatem Typhonis esse definitam annis quadraginta quinque . Tam exacta chronologiae ratio circa Isaacidem viro diluviano synchronum non potuit fugere AEgyptios, a quibus sua de diluVio monumenta acceperunt Graeci. Isa cides enim erat Jacob, qui cum venisset in AEgyptum post biennium famis , i lioductus ad regem, oe interrogatus ab eo: Quot sunt dies annorum vitae tua pnespoηdit: Dira ρeregrinationis mea centum triginta annorum sunt, parvi σ mali. non pervenerunt usque ad dies patrum meorum, quibus peregriuati sunt. Gen. XLVII. Ubi notandum est hunc filium Isaaci nedum manifestasse regi AEgypti rum omnes annos vitae suae, verum ctiam se illi praebuisse gnarum dierum patrum
suorum, de quorum numero erat Semus.
3. Redeamus ad Cecropem ad cu)us a talem reserunt diluvium. In voluero hujus nominis texerunt Athenienses generis sui auctorem, volentes illud esse non tam orbis quam hominis orbis moderatoris. In Hieroglyphicis Hora pollinis ma-mstri Atheniensium AEgyptii regem orbis moderatorem exissιmantes inicantes
νιν ipsum serpentem pingunt. Et Apollodorus Atheniensis lib. 3. eap. 23. exhibet Cecropem humano simiat O serpentino corpore praeditum. Inter septem illos liberos quos antiquitates Rhodiacae tribuunt Soli statim post d- Iuvium, ponentes Solem Japhethi loco, ut jam vidimus, Κ ρ oris Cercaphum numerat Diodorus lib. s. pag. 226. Sicut Hiram rex Tyri memoratus in sacris paginis est mrom seu Hiromus in annalibus Tyriorum excussis a Iosepho lib. i. contra Apionem I & sicut TVban seu diluvium ita vocatum ab Arabibus estgyptiorum Typhon: ita Rbodiorum XereVb est Atheniensium Κercop seu Κercops, per meta thelim Kecrops . Antoninus Liberalis cap. 6. Metamorphoseon fingit cecropem terrae filium . qualem Cercaphum commenti sunt Rhodii putantes Solem eum gemitile post diluvium ex Rhodo insula. Cereaphus igitur antiquitatum Phodiaearum erat Cecrops Atticarum. A Cecrope Cecropidae vocati sunt Athenienses quasi Cecropis filii. Notissimum est hoc Atheniensium nomen. Scriptor literatissimus D. Franciscus Blanchinus, SANCTISSIMO D. N. CLEMENTI PAP AE XI. a sacro cubiculo, & Sacrae Congregationis Calendarii Secretarius de Conis sulior, observat capite a . historiae universalis quam figuris distinxit ge conseripsit idiomate Italo , Cecropem Atheniensium esse Ianum Attieae , Janum Vro esse avanum. Javan, unus septem filiorum Japhethi natorum post diluvium, est ille qui secundum Scripturas genuit Dodanim seu M odios . Gen. X. 4. & I. Paral.I. 7. Cereaphus, unus septem post diluvianorum , quos primum agnoscebant antiquitates Rhodiaeae, genuit itidem Rhodios s cum in insula Rhodo unius CereUbi , Oodina filii urb. condiderint . ac de se denominaνerint, teste Strabone libro I . pag. 6sq. cui praeiverat Diodorus lib. s. pag. 227. ubi asserit Cercaphi filios Rho. dum insulam occupavisse. Jaluum inter illos ponunt iidem auctores. Sicut iaconer. antiqui Boeotiae populi, sunt jacnes memorati ab Homero Iliad. N. vers. 68 s. ut observant eruditit ita Alfus est Jabfus. Solent Iones ponere E pro A. R eontra A pro Et ita ut Alfus Jonice st Elisus. Is Cercaphi filius est Elisa filius
Iavani, in saera scriptura celebratus, a quo juxta doctissimum Bochartum nomen traxit Elis, antiquissima Peloponnes regio, in qua A,&σis Alsium ponit H merus Iliad. B. vers. 6I . Jaxan ergo Elisae pater est idem cum Cerea pho I lysi seu Alis progenitore, cumque Cereaphus ille Rhodiorum sit Cecrops Athe niensium, manifestiim est Iavanum esse Cecropem. In pentateucho Copi Arabioeo Iadian est IOYNAN ' Maan seu Jonan a quo Iones, ac proinde Athenienses r