Theologia dogmatica in systema redacta a fr. Petro M. Gazzaniga Ordinis Praedicatorum et fr. Iosepho Bertieri Ord. Erem. S. Augustini ... in quatuor tomos divisa addita in calce Francisci Veronii Regula fidei catholicae. Tomus 1. 4.

발행: 1829년

분량: 305페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

latanis ac nostrae salutis ordinem pressis vestigiis sequamur. porro, postquam revelatio primis humani generis parentibus palam facta hominum pem versitate , ac Daemonis fraudibus sensim ac sensim obliterata, ac pene deleta erat, Placuit Dei bonitati, illam per Patriarchas, et Prophetas identidem renovare: immo non contentus ea traditione, qua bis mille annorum spatio fuerat a patribus in filios d rivata , Voluit postea revolationem scriptis γεοπνευsors consignari, ita ut duplici quasi re- Pagulo. unita, sicilius pura, et incontamia nata Lonservaretur. Ea tamen fuit divinae .

sapientiae oecouomia , ut quibusdam quasi gradibus hujusmodi revelatio semper magis perspicua, atque illustrior fieret, donec tamdem per ipsum Unigeniti Filii sui os, atque doctrinam in clarissima, apertissimaque luce collocaretur; et ita quidem, ut non aliter, quam per Christum in veram Dei notitiam pervenire possimus , dicente eodem Christo Domino Matth. XI. 27. Neque Patrem quis nouit , misi Filius , et cui potuerit Irilius

- Hujus itaque sapientissimae oeconomiae vestigia in nostro Theologi e systemate s

Fontes , illud primo obtinebimus. , ut ex copiosissima luce , quam Christus Dominus

12쪽

Saisator noster toto orbe dissudit, ea, quae in veteri Testamento quodam quasi Velo: obtegebantur,. nudis , uti ita , dicam , oculis intueri ac contemplari possimus. , .l iNeque hoc solum , sedi simul cum luce et perspicuitate , maximu i etiam rimi

giae decias , - atque splendorem ex hac methodo. accedere oportebit cum enim ips'. totam suam dignitatem a .revesatae religionis majestate mutuetur anihil autem in ea ma-,

jus , i ain augustius sit, quam illud divinae

Incarnationis mysterium , quo via ad sal item Peri Peccatum occlusa nobis iterunt peri Iesum Christum reserata est 3 hinc eo nobi-ilior, atque augustiori erit nostrae Theologiae methodus, quo nobilior i atque augustiorierit in toto illius decursu nostrae semitae dux .

et quasi i cynosura ; nempe ille ipso humani generis Redemptor, qui anto Secula destina intus, statim post hominis lapsum promissus, tot veteris Legis sacrifiesis, et eoeremoniis praefiguratus, exspectatus a Patriarchis , a Prophetis praenuntiatus , ac tandem per Evangelium mundo universo propositus suit tanquam una ad salutem via , atque illud ostium, per quod solum introire ad regnum coelorum possumus. Quanta igitur hinc a cedet Theologiae nostrae dignitas , at

que sublimitas, cum tot splendidis is dia

13쪽

vinitatis ipsius radiis. quasi resulgens comuscatat 3 I- Sed noe illud praetereundum, quod ordo iste latum nobis aperiat campum , quo R Iigionis revelatae' primam originem, progiassurii, ac totam plane i historiam , Auditoriim , animis altius insculpere ' possimus ; cuinque apparuerit' summa, hiquε incredibilis i mi, benignitas, qui homines per se ipsum ali qui non est dedignatus , eosque rectam , ae tutissimam salutis semitam edocere; tum , i . sinita ejus potentia , qua stupendis , atque inauditis prodigiis suaci revelationem j quasi totidem divinae. veritatis sigillis confirmare .

voluit ; pdrpetua snsuper , et beneficentum

ma Providentia, qua tantum opus suum Per tot annorum millia perenniter eonservare ,

ae regere pergit, qui fieri 'poterit , o quin ditores magno Residonis , αγε etiam

Theologiae amors capiantur, in eaque amdiscenda , tuendaque omnem c seram libe

tissimo conserant 7 , . .

Idque eo magis consequemur, si Religionis nostrae historiam tot mitatis characteria bus illustrem cum Ethnica superstitione vel tantisper conseramus. HaeC enim , . quam quam a summis Philosophis magno laboro illustrata, et a celeberrimis Poetis elegantis simis carminibus exornata in comparat M

14쪽

Religionis postrae adso jejuna apparebit, et manca , tot' insuper tantisque commentitiis fabulis reserissimo toti fictitias Divinitatis

sceleribus conspurcata, ut nemo Stomachum continere possit. . Nostrae autem Religionis

sicies ubique decora, et superna quadam majestate plena, ubique Deo auctore Suo digna refulgebit; sancta , pt pura in suis Praeceptis, sublimis, et admirabilis in mysteriis , firma , et certissima in suis credi, bilitatis motivis , una denique , quae Possit nos in hac per tinationis via sancto Carit iis vinculo . vitare, et in coelesti Patria i estabili , ac perpetua beatitate felices res de . Nullam itaque aptiorem, melioremque Theologiae tradendae methodum ea invenire

Possumus , qua simul et rerum dipendarum Perspicuitati, atque ordini consulatur, et augustae nostrae Religionis, ipsiusque Geologiae dignitas luculentius appareat. Necesse tamen est , partem isagogicam Praemittere, qua sanctissimae Religionis nostrae prima sundamenta exponamus , eaquo contra Incredulos, perniciosissimam seculi nostri pestem , qui ea landitus ponvellere niatuntur, tum Contra Heterodoxos, qui eadem

corrumpere, et vitiare tentant, quantum tem

Poris augustiae sinunt, solide defendamus ;

quibus, qua fieri poterit , brevitate expcdia

15쪽

tis , ex communibus Τheologiae, protegome Dis pauca seligemus , quae Imstris, Auditoribus utiliora, vid untur. Sit itaquis Deoc a .pice Pars I. Isagogica . i, , ' in

16쪽

IN SYSTENA REDACTAE

. . A.

De mligiose. S. I.

uram canctamque Religionem Deo deberi vel ex Deo ex pluri eis Solis Constat, quae de mundi creatione, consese bus e Pitibus vatione , et p videntissima gubertiatione in ea Μ taphysi s parte, quae Theologia naturalis inscribitur , sustus tradi seent. Si enim creaturae omnes aci gloriam Dei manifestandam suo modo diriguntur. quemadmodum David Psalmo XVIII. et CXLVIII. exponit; quanto potiore jure homo ratione, et li- Dertate donatus Deum auctorem , conservatoremque inum, a quo id omne habet, quod habet, Ia care , diligere, et colere debet i ,

S. II. In hoc Iim posita est Religio, ita verosimilius dicta Relistio auidi. mison , quod hominem Deo obstringat, eum '' e 'ue colliget, ut Observat Lactantius Lib. IV. Diamn. Lmt1t. P. 28. quare et desii; tur modus aut zeus vir us Deo aebitum honorem, Oe cultum re S. III. 1Ηinc patet , cultum a religione praescriptum d ilia

must auri tis

17쪽

ulinstitiosus est cultus , eis exhibitus , quilius non debetur; quod gentilius cxprobrat S. Paulus Boii, I . S. IV. . re. Dividi communiter solet religio in naturalem , et revelatam; qui tamen loquendi modus minus accuratus videtur ; religio enim unica est, eaque tota revelata; primo quulem sola traditione, post autem etiam scripto propagata ). Quantum tamen ad rem

ipsam hac divisione nihil aliud innuitur , quam in

religione esse quasdam Veritates, quae naturati s dicuntur , quilienus naturales humanae rationis vires non superant; aliae Vero dicuntur suPornaturales , aut revolatae , quia Donnisi superi aturalis revelationis ope innotescere micrant ; cujusmodi sunt mysteria sidet , et plura piraecepta positiva a Deo h minibus imposita. Hujusmodi veritatibus naturalibus et Summaturalibus una , et sancta religio constituitur , qua ut S. Augustinus inquiebat initio Libri' de mera Religion ὶ unus Deus colitur , et Purm- . tissima pietate cognoscitur Prisci iam iniuriarum Omnium, o quo universitas et inchoatur, et Perscitur , et continetur

S. V.

Cultus reli- Cultus, quem Deo debemus, alius est inlcmus , gyon 'in se praecipuus , sui in interioribus cordis assecti-huS , maxime autem In actitius nite Spei, et caritatis situs cst, dicente S. Augustino i in Enchir. p. 6. ) colitur Deus filo , me , caritate , alius

CintUrnus, quo mei emoniis , ac ritibus quibusdam ob-Sequium supremo Numini debitum manifestamus. Hic tamen ritus rationi conflintaneus sit, oportet, De pie dignus ; in quo Gentiles omnes admodum pecca e , inserius observabimus.

Uterqtienea Dcum Cultu intcmo adorandum esse, nemo eorum cessarius. dubitavit, qui Deum esse nostrum principium , et . sitium consituritur ; inventi sunt ininen ; qui Omnem

Id suit apprime demonstratum in quibusdam epistolissur la distinction de Religion naturelle, et de Religio res eice , et fur les opinions thἡotogiqueβ. . Divisiolitionis. Diuitigod by Cooste

18쪽

externum cultum , tanquam supervacaneum , immo Deo indignum explodetent , quorum eri rem duplici ratione S. Τhomas Lih. 3. contra Mntes CaP. II 9. consulat; I. quia mens humana per sensibilia qua dam signa sacilius elevatur ad spirituales actus , qui bus Deo conjungitur ; II. quia exhibentes Deo non solum spiritualia , sed etiam corporalia obsequia eum fatemur nedum animae , sed etiam Cori oris auet rem. Fallitur autem nuperus scriptor pestilentis Libri Les Moeuo, contendens non alia de Causa cultum externum esst invectum , quam ut homines in . . P sessione unius religionis consocientur.

Sed multo magis saliuntur , qui externum culsum Deo indignum essή arbitrantur, tum si ita significari videtur, Deum nostris rebus indigere s' , tum etiam tus externus. quia Deum videmiti' quasi hominibus aequiparare , eadem ipsi, ac hominibus Obsequii signa exhibentes.

Verumtamen cum Deo dona nostra Oiserimus , eum omnium nostrorum 1 Noarum auctorem , non autem

eorum indigum profitemur. bis pro si colere Deum, non ipsi Deo, inquiebat S. Augustinus qua M. 3. ad Paganos 3. Alia autem , et diversa ratione

homines quosdam , superiores aut henes a tores D stros , ae Deum ipsum fiupremum Dominum, a quo omne bonum nostrum descendit, honoramuS. .

Ostenditur religiosem esse hominiam societati admodum utilem.

S. VIII. II hligionis hoqies ' ut in pluribus aliis, ita in hoc Resitio uti.

sibi ipsis vehementer repugnant. Aliqui enim reli-.1is hominum Sionem non a Deo datam , sed a Politicis invectam societati. Mirum est , Thomasim hoc ipso argumento usum

fuisse ad omnem cultus externi necessitatem tonendam, Iurimi ud. diMinae Lib. 2. Cap. r. II., et virum alias a uintum non vidisse, hoc argumento , si quid valeret, non externum solum , sed etiam internum cultum aboleri, cujus

non magis indiget Deus, quam externi. Duiliroo by Cooste

19쪽

esse comminiscuntur , tamquam utilissimam ad mittinetidos in ossicio homines; alii vero ab opi osito eam tamquam inutilem , immo et perniciosam abolere e nantur. Priorum commentum suo loco consutabitur; posteriorum autem absurditatem jam Suo tempore e-Ibtaverat Laetantius Lib. 3. Institui. cap.

inquiens : Nihil est in vita , quo ratio, quo condiatio nostra nili ur , nisi Dei , qui nos generavu, omitto , et religiosus , ac Pius cultra. S. IX, . Adolita tol- Et sane quid emeacius osse potest, ad mala immienda, et Vix podienda, quae cujusvis societatis pestes sunt, et adtiateS Promu -, quibus homines inviccm colligantur, Pr 'ς04- ' movendas , quam amor , et timor Dei, quibuS ad sanctissimas eius leges societati maxime utiles obsera. vandas etiam illi permoventur, qui temporalia surplicia non timent , aut piroemia non sperant ' Qui - certe inter homines non pauci sunt. MaoL ON. Nonnisi de iis utilitatibus locuti sumus, quac in omnium oculos incurrunt, et quae ab ipsis Incredulis ignorari, aut negari non possunt. Ceterum aliae sunt longe majores, quas vera religio nobis in

alia vita promittit, et de quibus dicebat Aliostolus I. Corinth. II. Nec oculus viii, ωc auris audi via , neque in cor hominis ascendit, quae prava risit Deus dllligentibus se.

S. X.

Solvitur δε- Nec vero est, cur reponant religionis hostes, hunc jςςtio, ipsum alterius vitae suppliciorum metum eSSe BO minibus gravem et intolerabilem, eorumque felicit ii , quae maximo curanda est, inimicum. Non i quam ; iste enim timor est salutaris tum privatis hominibus , qui per illum pejora devitant, tum potis

simum societati, quae a malorum infestationibus ope illius liberatur. Addo praccipuum religionis cardinem in amore consistere, quo niuit dulcius , et suavius

20쪽

num infelicem reddunt ; nam primo qui a religione in ossicio non continentur, eam nonnisi verbis prostolatur , factis autem negant. Deinde certum est, sin minus omnia, saltem quam plurima mala a religi ne impediri. Quot enim sunt nomines, qui temporales poenas aut non timent, aut effugcre se Posse SP rant ; timent vero supplicia alterius vitae, quibus se obnoxios futuros certo credunt; et demum si hoc a gumentum valeret, nec leges humanae utiles aut ne cessariae forent ; et societ s hominum exlegum lammari do rct, quo nihil . monstruosius.

Asseritur necessitas divinae revelationis ad veniam. Pum ρος religis em cognoscendam .

Divina revelatio est mansi statio a Deo patam se, id Fit e factu quamuridam veritorum , quibus Proinac Pr pler se cubilem Dei revelaviis auctoritatem si ee,,i a 'missimam fidem praestare temmur. Porro cum V ritates ad religionem pertinentes aliae sint ordinis uraturalis , aliae ordinis sumrnaturalis s S. 4. ὶ, ostendemui divinam revelationem ad utrasque essene Mariam, quamqRam ex diversa ratione : nempe ad primas necessaria est propter infirmitatem, quam usu rerum quotidiano experimur nostrae rationis , qua sit, ut moraliter saltem impossibile Sit, omuia . . Simul naturalia religionis praecepta collectivo et sitis

erroris perioulo semota Dei revelatione cognoscere. U Veritates autem ordinis sui3ernatus alia I Evelati

ne opus habcinus , Iri Opter insufficientiam legis Daturalis in iis, quae Dui cultum et veram humi uis felicitatem spectant..

S. XIII.

Et quidem non posse solo rationis lumine omnia Necessaria j ris naturalis praecepta sine errore cognosci nos do- ο ni cet mnesta Veterum Pnalos Thorum experientia; quam-- λψω Ri 'vis enim ii fuerint summo ingenio praediti , maximamque adhibuerint diligentiam ira omnibu iis tur errore cogno. vestigandis ossiciis, quae suo, nobis, ablaque debe- beenda. Diuiligod by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION