Spes & fiducia, curis iudiciisque Dei, erga homines in hac vita existentes, firmata. Authore Georgio Stengelio Societatis Iesu theologo

491쪽

Zechias autem conuertit faciein suam ad p

tesu desperant, sed oculos semperii caela igunt, se miserae idem esse iudicem edunt , atque a) poenitentiae remedia, ad

492쪽

duiu bos Abrahaseusici Arisu hic diuinae mu

uis is a poenis riti Dedit id, ante me ex idoneo aut re , Iulius Mararinus , de quadam puella, quae Isi Mai, Vςnustate vultus pariter, tu enilibus ad Myimi inruatinis florem assinis orta rerum,quasiqn adolescentia, malae educationi, malam uini reposui vincedent. Nam in delirajs, a ma ex lae.

tu, divisaelicentia,enutrita,nimiari indi , I gentiam eximio dolore compensavit. Itaq; assieta 1la flecti mprobo parentis stasii, haud aegre permota insinu animam pollant flagitio. Ne ς aptum in tris suppliciumst a filiae peccatum QEid ergo Agabana materi nam hoc illi fuit nomen) nefa dimitiis explorate gnara si cit Polorem. qum non potuit premere, in us Aa effuditi qui cerisissimis filiae aurit identia ii Hagellauit, nefarium acinauditum eruilen

493쪽

non casta, sed Iocasta dignum, iammis expiandum ab ea perpetratum esse quae alia muliebris furor suggerebat. Filia cri me audacius facere, quam patientius audire docta, scelusq; suum propalatum acer-.be ferens, tollere, cum matre, exprobrationem statuit Aberat tunc pater. Optima ο

casio vindicandi. Igitur, parricidali conatu, matri vitam lucisque sum, virulento phar maco, aufert. Vbi pater domum redijt, vacuamque matres a milias inuenit iam inexpectato casu percullus, filiam Vultu, Voce , minis iracundissime obiurgauit. Infelix puella ultro citroque male se verbis acceptam,&, quae metus augurabatur,non ferens, ad ultimam desperatione progreis patri quo que, a quo Vitam acceperat, vitam adimere decreuit. Captata occasione, remotasque arbitris , ceruicem incaestam parentis sica abscindit. Facinore patrato, se se in fugam dat, asportata secum praecipua lippellectilis parte. In ignoto loco incognita, omni frontis honore valere justo, voluptatibus extreme indulsit Neque enim aliud supererat , , quod sperare vellet.Ita diu vitam brutorum vixit, Vere errans, sicut ovis, quae perij t. Et

perijsset, nisi eam summus pastor errantes quaesijs

494쪽

ad poenitentiam vocari. - Πquaesijsset Vagabatur ubique misera,&, fallendi magis temporis quam Numinis placandi gratia, aliquando curiose in templum intrabat, eo ipso tempore quo diuini verbi praeco, Dei misericordiam, vahementi oratione, exaggerauit, addiditque, neminem ullum esse sub coelo, ita profunde peccatorum coeno immersum, cui salutis spes si ita, intercisa. Affecta concione, continuo illa,

Omnem moram XOsa, ad concionatorem accessit, atque ex eo percontata est Num,

quae dixisset, omnia de Dei in peccatore beni-onitate, vera essent Nerissima re*ondit ille,caque, quae publice dixerat, pluribus insuta

per argumenti S contirmauit. Tum illa, di, inquit,ua res est, ut confidenter a seris, te obnixe rogo, Pater, ut excipias coifessionem me-μm, ac me a peccatis absolum in pro me spim intercessor , apud tantam mis ricordiam An-muit ille confitetur illa qua audita, substitit aliquanto temporis spaci Pater, co- gitare coepit, qualisnam poenitentia eiuscemodi peccatrici esset praescribendit Suspecitum fuit hoc silentium puellae, quae illico. Uuid hoc, inquiebat, Pater , iam misericordia am valde extollebas , ct nunc videri de sa- ute mea desierare Non ita, non im ait On-

495쪽

- ac Cap. XVIII A Dei elamentia omnes

fessarius o filia,sicut cogitas Jed in tuae anima bonum opto, ut ad concionem uiuendam, crastino die,iterum tesistas suod tibi, prosalutari paenitentia, iniungo. ac tam clementi poenitentia intellecta, atque,Vt per eius exiguitatem, cum nefandis flagitijs suis, compara tam, in diuinae bonitatis potentia immensitatemque ingressa, tanto, ob peccatorum recordationem, dolore uri atque in tanta suspiria urgeri coepit , ut e templo pedem efferre non posset, sed illico coelesti amore, vel liquescens, vel contabescens , animam e Maret. Accurrunt ad cadentem homines, adhuc, per mortuae genas, uberrime currentes lachrymarum riuos deprehendunt. Nunciatur ea mors Concionptori qui defunctae animam coenobiisviReligiosis commendauit. His ergo,pro ea, Orantibus, de coelo eiuscemodi vox venit Non est opus, Mesrorupro ipsa; potius ipsa orabit pro vobis Hie huius tragoediae epilogus est tam cito ex lupa agnam fecit diuina clementia, immo vel unica diuinae clementiae cogitatio. f. VI. Sceleratissmi parentis breui ct efficax

contritis.

ne muliere duntaxat delicati huius

amoris

496쪽

ad paenisentiam vocin amoris contritionisque tam potentis capaces esse videantur; etiam apud viros fortis Canta Gest, ut mors dilactio ς adeo ut, praedolore tam

mitis Dei offensi, ipsi, dissiliente in partes corde, emoriantur. Refert exem tum Thom. sui temporis author, qui non minus ipse Canti-

fecit, ab alijs, laudanda, quam narrauit ab pi ax li alijs cum laude gesta Memorat igitur '' 'Gallia, id elissima relatione traditum acci f. r. disse. Ad Petrum de Corboei Senonensem celeberrimi nominis Archiepiscopum squi,

in tabulis Democh ris numero septuagesi mus secundus est, obiitque anno I a I. vir quidam venit, qui paruina honeste pudicitiam habuerat, vitioque crescente, vim viti-timque propriae filiae intulerat. Is conscientia stimulante, ac tam nefari criminis magnitudine perculsus, poenitentiaque tactus, praedicto Archiepiscopo, deli sta sua

ingenti cum dolore animi, lachrymarumq; effusione, confessus, quaesiuit, an adeo grauis peccator unquam posset , si dolore, es Poena, a Domi 'o veniam impetrare Cui Praesul Ne dubita, fili, inquiebat, veniam impetrabis, si tanti mali poenitentiam=bire Derv. Et ille vehementer exclamans His inquit, etiamsi milu mortes me sustinere votae

497쪽

νis. Tanti est Deum vere dilectum offen disse. Confestarius , hominis contritione cognita, confitenti, ipse calidissime colia

Iachrymatus: Et ego, inquit, septennem tantiam tibi paenitentiae poenam impono. Tunc Ille.

quid ille num ad nostri seculi morem frigus vel octi dui poenitentiam detrectauit; aut questus est , poenam esse nimis diuturnam Nequaquam. Sed, uides, ait, quod poenitentiam mihi sagitiosi imo septennem tantum iniungis quis merem sique in finem

mundu tantumfacin poenis innunurabilibus diluere non valerem. Hoc tanto tamque, adfatis faciendum, parato animo intellecto, Praesul, Had , inquit , ct tres dies tantum in panein aqua ieiuna. Minuit poenam, auxit dolorem poenitentis,in ad tam foedum facinus luendum, nullam poenam sussicere iudicantis qui proinde longe impotentius

plorans eiulansq; ac pectus pugni contundens, enixissime rogauit, ne sybi parceret, neue culpa minorem poenam decerneret, sed ut paenitentiam iniungeret salutarem.Ttam accensum diuini amoris astectum supra modum admirans antistes, sciens multa dimitti multum diligenti, tandem imperio usus, pracepi homini, ut abiret, ct num tantum Pater

498쪽

ad poeni vini μα Pater noster dicerei sciret1 pro certo pecca tum iam sibi esse d missum. Ad hanc tam im mensam Dei misericordia ita obstupuit incaluitque confitens , ut magnitiadinem di . uini aestus non caperet mortale pectus. Nec mora, dirum ille eimittens eiulatum, ct in temram procidens, expirauit. Necabinia fides est,

secutio dum Epistum postea praedicauit

quin idem poenitens yine ulla με Purgator, poena actissima tam-m contritium Duarru, ad Horiam euolaris.

g. VII uuantum posse, apud diuinam misericordi

am vera contritio'

Quid prurium, quid postremum dicam

quantus hic dicendi campusρ Quanta Numinis clementias Annon vere Deus rex eshille, ad quem accedens, qui decem millia talentorum debebat , debitum sim ingens, urgens pondus aeris alieni,tam cito luituquid petijt, impetrauit siquidem PNAAM 'mu- - - . Acens, Parisamam habe in me, ct omnia reddam risi Misertus au tem Dominus struxisibin , ----σdis rum dimeti' ei. Atqui seruus, non remissi nem, sed dilationem solutionis tantum p tierat: Dominus amen , atque in o Christus

499쪽

itus, ait, omne dentam amisitibi mur 'quae niam regasti me non, quia triduo in pane aqua inediam sustinuisti non quia vigiliis te macerasti; non, hia longis peregrinationibus corpus tuum fatigauisti non, quia mulatis annis te, cilicio & cinere, virgis matagris, castigauisti non quia in eremum a sistitudinem seces iisti; sed quoniam altimo tam contrito rogasti me Merebaris quidem illis omnibus te expiare &agnoscebas, te

meruisse. Quia vero tam paratus, tamque promtus eras, pro facto, acceptavi volun-' talem faciendi Cor contritumi humiliatum non destexi. Tam mi ierante fiam animo, ut sussiciat mihi, confessio tua , contritione tali stipata Verus animi peccata retraa. ctantis dolor , apud me, ceteris rebus omnibus antecellit. Hoc puella illa patris, hoe pater iste filiae toro abominandus experti, pcar. s. iam mihi aeternum canunt Delictum meum cognitum tibisci ct iniustitiam meam non aba: scondi. Dixi: Confitebor aduebum me iniustiatiam meam Domino, tu remisisti impietatem peccati mei: Pro hac tanta misericordia ho minibus impetranda,orata ad me omni anactus, in tempore oppurtuno antequam sciliacet tempus misericordiae finiatur, dum haec

Vita

500쪽

His durat din gemmis, dum suspiriari dumtachrymae sunt salutares. Sic patui hine incaestuose,sic ineaestuosae filiae salutares fuaerum, agilemque de Inferni, 3c Purgatorii extinguere potuerunt. Λ morte pater iste tan*t advitam ab ipsis inferorum portis. cfilia, adsisperos, migravit. Itaque N

ιο bis fiam sania, iamque exemplum, quae paulo prius fuit scandalum. Haec, adieci. Uremean , Christusde caelo clamat f. VIII. A G-om -- miseri--- Deipeetauda ibus impens inculcandam Videtur mihi ; cum ista voce, ipsa quoque illa beata puella, Illa diuino vir amore confossus contritioneque Us extinctus, de caesis, elamare: Aa te, mi opera Dei Ps. σμοῦ

quan fecitanima mea: Atq; in primis, vos Concionatores, qui merito siepe fulminatis inpeccatores in illis iustitiamiram diui... minculcatis; illud etiam sedulo meme tote, ut homines in spe erigatis altissimisq; vocibus identidem ametis: -- , ressi