Duridis Samii quae supersunt edidit J. G. Hulleman

31쪽

multum me credo aberraturum, si natalem ejus annum incidisse statuam in Di. CX. Itaque Theophrasti scholis haud ita diu post ol. CXIV. 3, quo docere ille Ithenis coepit, interfuisse Videtur, imperio a tem in patria deinde potitus historiae scribendae

operam impendisse circa Ol. CXXV , natus annos sere sexaginta. De amplissimo certe quod condidit Historiarum opere id omnino assimare licet.

patria eonstituenda deprehendimus. Ita Herodotum scimus a mutitis aliquando Thurrum esse habitum, quod Thuriis diu vixit diemque ibidem obiit. Fid. ad Fragm. LVIII. Simile quid evenit Hellanico , Apollonio et Bionysio, quem raracem plerumque dicunt. s. Sivrxiva, Re n. fragm. P. 29. Adde Poetam Philoxenum, qui, quamvis Cytherina, subinde lamen Leucadiua appellatur, so lasse quia in Leucadem ei itatem aliquando migraverit. Fide Wyiale aehii distr. do Philoxemia, Viri celeb. O is lis inseriam, Tom.

II p. 29I sqq. I Edus imperium, as quod obtimueris, Panona l. c. p. 98 res vendum putat ad tempora Demetrii Poliorcetae, circa 01. VIII. 2.2 Ad hane olympiadem Vinion quoque Buridoin reposuit, nati Reu. II p. 3.

32쪽

sCRIPTA DURIDIS.

EA AH NIKA. In scriptorum numero, quae Duridem habuerunt auctorem, primum sibi locum jure vindicat 'Eλληνικῶν ἱστορία, ut a Diodoro vocatur. Ab hac vero non nisi titulo disserre, quae ex Athenaeo et Photio δ vulgo appellantur simplici no

33쪽

mine 'ἱστορίαι, testantur et comprobant abunde fragmentorum argumenta, quorum quotquot Bisto riarum nomine laudantur, res exponunt mere Graecas , cum Graecorum certe historia arctissime conjunctas. At scrupulum injiciunt quae quater aut quinquies ab antiquis laudantur Μακεδονικά 3 ; de quibus utrum ab Hellenicis sic enim ν ν των 'Eλ- λονικων ἱστοριαν Vocare malo) sint distinguenda, an vero eadem habenda, pridem est a Vossio inde qua

situm. De uno eodemque opere cogitandum esse

Vossius monuit contra alii, et primus quidem

msselingius, re denuo in quaestionem Vocata, haud scire se scripserunt, an injuria milemica et Macedonica confundantur Mihi in Vossianam sententiam abeundum videtur. Teste Diodoro, initium Hellenica ceperunt a morte Amyntae, qui

Philippo Macedoni pater fuit, Lacedaemoniorum Regis Agesipolis et Iasonis Pheraei, qui tres Grae-

Fragm. VII, XII, XV, XX I. quinius Io ira est in scholita ad Eurip. Akest. Fram. XXIX, sed ibi in codd. non legitur voe.

ut mox dicetur.

34쪽

ciae principes viri eodem anno vita sunt defuncti. Ut igitur ab horum obitu Buris peropportune potuit Hellemna ordiri, ita ante Amyntae necem

ordiri Macedonica haud potuit quae enim, mortuo Amynta, suppressa sere ipsa jacebat Maceta unia, ea ubi semel Philippus imperii habenas susceperat, adeo se erexit, ut totius Graeciae sensim et victrix evaderet et domina. Ab hoc tempore una esse quodammodo Graecarum civitatum et Macedoniae historia coepit, una suit sub Alexandro, mansitque diu per acerrimas illas conteationes, quas ducum eius et successorum ambitio excitavit et

aluit. Quocirca qui ab ea aetate scribere inciperet, a qua lucepisse Buridem constat, is millenica a Macedonicis, Macedonica ab Hellenicis sejungere nullo potuit modo, sed magna operis parte eo junctim utraque explicare debuit quod autem hinc perquam est probabile, hoc ex fragmentis certo elicitur, Historias Buridis sive Hellenica cum

Macedonicis unum constituisse opus. Ut enim alia

I nao do musa nollem Vomitis, Diodori tum immemor, aio seripsisset: a Diversum tamen opus suerit καὶ 'Fa-- si Μακεδονικα Duris allius quam a Philippo M. orsus suit; sed non video quo argumento id seeisse comprobetur. 22 Tlieopompus quidem ab Remnicis sejunxit Philippica, sed hoc illi omnino fuit nece se, qui inde de rebus Graecias exponere orditetur, ubi scribere desierat Thuordides. Vid. Irb. FHI. I 3. 3.

35쪽

si non majore, at pari certe jure ad Macedomica proprie sie dicta reserenda sunt; ita traduntur . Iace nicorum libro VII narrata, quae post Tyri expugnationem egit Alexander', eodemque libro, sed Ristoriamum, quae ad Persarum spectant institutassis utique arguitur egregie, duplici titulo untd signari librum: si quidem utraque illa ad res gestas Pertinuerunt Alexandri, et tempore etiam sibi tam sunt propinqua, ut eodem libro commode potuerint absolvi. Nam et aliquamdiu ante Tyrum obsessam Alexander proelia cum Persis commiserat, et post captam urbem duobus sere annis obiit Darius; unde de Persarum institutis moribusque Regum verba sa-ciendi haud semel est Buridi opportunitas nata. Et

omnino, si, misso titulo, tam ex librorum numero. quam ex rerum gestarum ordine et temporis, Dagmenta illa disponuntur, sicuti sunt infra disposita, apertum fit, non aliud fuisse Macedonicorum, aliud Historiarum sive Hellenicorum opus. Adde, quod Diodorus solam laudat τῶν 'Eλληνιμων ἱστορίαν, Macedomica non nominat, etiamsi in Macedonum et Alexandri rebus explicandis Buridem subinde auctorem sequitur . quapropter unice illa placet sententia, qua nobis Vossius praeivit, sed ita m

I Fragm. XII, XIII. a XVII. 106; XIX. 44. CR Fragm. XXI, XXV. An idem ex-

36쪽

deranda, ut vera totius operis inscriptio habeatur Ελληνικα sive 'timeἰοα 'Eλληνικαὶ , pars Vero, quae aevum continebat Macedonicum, titulum etiam in fronte gesserit Μακεδονικά . quod nescio an ex fragmentis recte essiciam. certe ante quin tum librum quodam ad extremam Philippi aetatem est descensum, insignitur nullus Macedonicorum nomine, neque in postremis libris, tempora complexis, quibus concuti graviter et disjungi Macedonicum imperium, recreari paulisper seque erigere Graecia coepit, reperiatur nisi 'Iστοριαι inscriptus qui vero Maced nicorum titulum malit a grammaticis repetere, librorum inscriptionem ex argumento interdum excita

tibus , et lavere quidem Video, quod quae fragmenta

Macedomicorum supersunt, ad Macedonum res ge

tas imperiumque sere omnia spectant; sed et plura eo nomine proseruntur, et a diversis scriptoribus, quorum Athenaeus ceteroquin Rastorias plerumque solet laudare, ubi Macedonum res ex Buridis commentariis adumbrat 3. quapropter Μακεδονικῶν

I Sio tollitur quae Wesset invo princeps fuit duhitandi musa,

quasi Duris ulterius commentatione sua progressus sit, quam lem pora et sacta serant moedonica. 2 Non tamen negaverim, si ita opus sit, posse Fragm. XXXI-XXXIII, quibus de Polrsperchonio narratur et Demetrio Poliorceia, ad illa cedonam referri. CL schmidt l. o. p. I 8. Fallitur vero IInnius I. o.

ubi ab Atho oo dieit meo meorum librum XXII laudari. 3 Dε operia inscriptione aio judieat Hestem. da fovit. λω. Dem. l. l. . Nec repugnabo, si quis conjiciet, titulum fuisse 'Ea1Φ

37쪽

16 titulus quin ab ipso sit Duride prosectus, haud equidem dubito.

A titulo operis ad oeconomiam examinandam properantes, aliquantisper nos morari Ludocia jubet; Περσικὴν enim ἱστορίαν Buridi auctori tribuit 3, aliis omnibus ignoratam. Quae autem illa Z Num Ludociae debetur ingenio 7 Vero; nec tamen consulto salsa tradidisse videtur, sed vel inscia vel memoria lapsa mρσικὴν ἱστορίαν appellasse, quam τῶν 'ELληνικῶν se ριαν vel Μακεδονικὰ appellarunt alii. cujus rei ratio in promptu est. Buris enim ut Hellenica enarrans necesse habuit de Macedonicis exponere, ita simul tam aegre potuit omittere Persica, ut et propter Alexandri victorias, et propter bella ab ejus ducibus gesta et successori bus , plurimum ei esset Persicis inhaerendum. It que Eudocia quum ex milemicis quaedam legisset alibi excerpta, quae ad Persarum regionem moresque respicerent, satis negligenter hinc illum operi titulum paravit

καὲ Μακεδονικαὶ ἔστoelera, aut solum iis ut, qui laudant Μακεδον Δ, ex re potius inscriptionem pellisse videantur. . I Eudocia p. 129 v. Tam depravata nominis scriptura. quam negligentia Eudocias Mei nekium induxit, ut in Obo. in Me. PM. IGL m au. LiteraL M. Turiae. P. V. Dedd p. 4I

haeo notaret: a Buno locum pauca verba continentem Eudocia vid tur ex suo ingenio dedisse, qui interdum eius mos est.

2 Brius Scholiastarum et Lexicographorum arbitrii meminit Poller,

Polam. Perio. fragm. p. 20, qui laudat 0. Iaho, Palamedes p. 32 sq.

38쪽

17 Exoritur denique Scholiastes Euripideus, qui

Buridis citat Αακεδαιμονικώ δ; sed nisi ex scribarum errore inscriptio illa orta sit, bonum hominem quum ea traderet dormitasse sere dixerim. Non videtur Buris, prout secit Theopompus, tantis digressioniabus in scribendis Historiis usus, ut, quo clarius quaedam elucerent, per unum vel plures libros iis explicandis vacaret, indeque adeo novam peteret iisdem libris sive excursionibus inscriptionem Si enim librum illum XVI, qui ex Lacedaemo nitas

laudatur, hinc nomen accepisse statuerimus, quod eo κατα παρέκβασιν Lacedaemoniorum res enucleatius fuerint expositae; quo tandem modo expediemus verba fithenaei, ubi ex Historiarum XVI hausisse se dicit, quae refert de Demetrii Phalerei luxuria, quo tempore is Cassandri Macedonis amicitia fretus inter Athenienses vitam degebat 7 Sane qui liber de Lacedaemoniorum historia singulatim ageret, qua potuerit ratione interiorem simul Athenarum conditionem illustrare, mihi quidem non liquet. Μακεδονικὰ, non Αακεδαιμomκα scribi oportere, Certum est.

I Fragm. XXIX, quod sinolion misere est turbatum. I un et ibi pro Λακεδαιμονικων seribitur recte Μακεδον ων, de cori ctura Viri cujusdam doctissimi, prodita in oe ura Euripideae Alciniuia od. Monk., Qua-I. Rouisis 1816 Vol. XIV. No. 29 p. II s.

39쪽

ITellenica igitur, ut e Diodoro vidimus, Duris incepit a memorabili illo anno, quo tres exstincti sunt primarii Graeciae viri, sive ab Ol. LII. 3. eris oeconomiam fragmentorum ope illustrare co

nabor. Ε primo libro nihil proditur, nisi quod

jam in ipso exordio perstrinxerit Ephorum atque Theopompum, tanquam propter dicendi genus nec laudandos neque adeo imitandos Secundo egit de bello Phocensi, cui quam assigna erit originem, paucis traditur . Itaque eo jam pervenerat ad 0l. CV. 4 id est, annum quintum et decimum post

Amyntae obitum. Licet autem ignoretur, an totum bellum eodem libro absolverit, veri tamen est simillimum , primum librum non ultra decem anno rum historiam continuisse, ad 0l. CV. 1, quo Thebanorum custodia elapsus paternum sibi regnum

vindicare Philippus studuit M. De Philippo, quem

obtruncatum tradunt ol. CXL 1 ε , scripsit etiam quinto ' ; quae vero ex hoc libro nobis restant, certam non indicant aetatem. Vel sic tamen, quum septimo jam peracta suerit narratio de expugnatione Tyri captae Gl. CXII. 1 η, eoque de Pedis arum institutis dixerit', quintum librum in morte

I Fragm. I. 2 Fragm. II. 3 CL Clinton, Rari. Heia. P. Ido. 4 Biod. M. 2. 1 Biod. l. . p. 94. 6 Fragm. VII, quo quae narrantur sortasse pertinuerunt ad obitum Philippi ejusque ingenio illustrando inservierunt. 7 Fragm. Xu. 8 Biod. Sie. XVII. OG. s Fragm. XIII

40쪽

19 Philippi finem habuisse haud scio an probabiliter

conjiciam Hinc a secumdo ad quintum enarrata historia est annorum quatuor et viginti. Itaque seaelum librum ab Alexandro orsus esse videtur; sed quae ex Octavo proseruntur quaeque ex nono quamvis ad Alexandrum reserenda, certam temporis notam non serunt; nec belli narratio,

inter inympiadem et Eurydicen gesti, libri numerum adscriptum habet M. Verumtamen si quid video, decimi libri fragmentum aliquid nobis lucis affundit. Continet contumeliam Pytheae oratoris in Demosthenem jactatam Referri haec possit ad mutuam illam λοιδορίαν Pytheae et Demosthenis in Arcadia, mortuo haud ita pridem Alexandro ' , sed praestat tamen, nisi salior, hic cogitare litem

Harpalicam, ut significetur A quoσθενους κατηγορία, qua Pytheas πονηριαν τω Ληαοσθενει καὶ κακίαν τηνανθρωπων πασαν ἐνοικεῖν dixit quae quidem

accusatio ita primis effecit, ut pecuniae Harpalicae damnatus Demosthenes Atheuis sugere cogeretur

I Schmidi, do fonu. ex M. Cis. p. 18, historiam libro semperductam suisse autumat usque ad Alexandrum regno paterno politum 2 Fragm. Xy. 3 Fragm. XVI. 4 Fragm. XXIV. G Fragm. XX. 6 Plui. m. Dem m. XXVH, eou. Diod. Sio. XVII. 10.2 Sunt verba ex Dionrau Halio. Isaeo jussicio IV Vol. V p. 592 Q. Relah. 8 Plut. I.I. XXVI et in ritia a Orsu. quae sub ejus nomine seruntur p. 364 sq. ed. Resia. , ad quem Ioouin cf. Nesierm. P. 76 n. M.