장음표시 사용
41쪽
Lis autem illa quum acta sit Di. CXIII. 4 - CXIV. 1 3 et paulo post diem Alexander obierit δὲ conjicio
ad decimum librum usque Buridem res perscripsisse Alexandri tempore gestas; conjicio, a sexto ad decimum historiam eum tradidisse annorum duodecim. Reliquorum librorum oeconomia obscurior est. Decimo quinto de Λrcadia egit et inchomeno urbe Jam vero si reputas, defuncto ante aliquot annos
Λlexandro, Cassandri ducem Apollonidem in Arcadiam fecisse impetum, ipsumque Cassandrum per proditionem Orchomenum cepisse, ol. CXVI. 2 - , habes quod suspicere, hoc argummitum tractatum fuisse libro decimo quinto. Cui eoniecturae lavet fragmentum ex decimo sello, quod ad Demetrium
spectat Phalereum, qui Athenis ab ol. CXVI. 1 CXVm. 2 praefuit Sic igitur Duris a libro undecimo ad decimum quintum absolvit decem sere annorum historiam. Porro praeter duo fragmenta e libro decimo semto, quorum alterum est illud de Demetrio Phalereo, alterum de Λlcesti de quaedam e decimo septimo
1 CL Westem. 1.1. 2 Diod. Sic. XIII. IIT.3 Fragm. XXVI. 4 Diod. Sie. XIX. M. 1 Fragm. XXVIII. Quamquatri autem hoo fragmento etiam temptis notatur, quo Archon Demetrius anmmum gessit in urbe magistratum, GI. CXVII. 4, hujus lamen rei obiter sub finem fit mentio, cetera vero pertinere palei ad 0l. CLVI-CXVII. CL porro nota ad 1.I. 6 Fragm. XXIX. Boo libro simul de Ai nautarum expeditiono breviter videtur retulisse, ut superiore de Gigantomachia.
42쪽
Polysperchontis ingenium declarant ); alia e secundo et vicesimo deprompta ad Demetrium pertinent Poliorcetam, cujus tum Iuxuriam λ explicant, tum in urbem Athenarum introitum, effusa turpique Atheniensium adulatione insignem qui introitus
incidit in m. CXIX. 3; ex quo hoc certe colligimus , Buridem a libro decimo sexto ad vicesimum a cundum res Graecorum complexum esse, plus tr decim annis domi militiaeque gestas. Quousque vero in Hellenteis exponendis processit Buris 2 Locus ex vicesimo tertio libro Historiarum servatus est de heroum Homericorum vinolentia ες sed reliquorum librorum laudatur nullus. Verum enim vero hic iterum nobis egregie succurrit nare
tio de Lysimachi Regis caneh. Cecidit is in bello contra Seleucum Di. CXXIV. 4, quod ut Iustini
verbis dicamin ultimum certamen commilito mum Alexandri fuit et, velut ad exemplum fortunae, par reservatum '. Nec mirum adeo si hic sibi Buris scribendi terminos posuerit, qui hoc ipso tempore jam ad senilem aetatem accessisset. Quod si ponimus, totum Hellenicorum volumen credibile est octo et viginti circiter libris constitisse, non ginta annorum historiam complexis. Late igitur patuit hujus operis ambitus, suseque
I Fragm. XXXI. 2 Fragm. XXXIII. 3 Fragni. XXXII, ubi vide notam. 4 Fragm. XXXIV. 1 Fragm. XXXV. si Iustin. XVII. I.
43쪽
Duris gravissimum argumentum explicuit. Nam, etsi in iis quae Philippi regnum antecesserant, pro minore rerum pondere, brevior suit; quo tamen propius ad sua accessit tempora, eo enucleatius res Graeciae perscripsit; in sua vero aetate illustranda velut habitavit. Ipse qua usus sit tempora Computandi ratione, a quo exierit temporis puncto, incertum est. Ad Alexandri quidem in Asiam expeditionem ab excisa Troja mille numeravit annos 3 ;imo alibi dicitur Hellanicum secutus diem etiam horamque expugnationis terminasse ; sed an hine statui oporteat, hanc illum computationem per totum opus observasse, dirimere non ausim, etsi per Olympiades primus sertur computasse ejus aequalis
mum convertisse Videtur, si Ve, ut Semel vocantur,
I Fragm. X. 2 Fragm. XI. 3 cf. nota ad Fragm. XI. Fatalis Timaei annus a Goellero, nismam fragm: p. 18I, refertur ad 0l. C I; verum anta ol. CVIII natum illum non esse, probat Hestemannus ad Voss. I. . p. Ita n. m. Decemit autem Timaeus aetatis nonagesimo sexto.
44쪽
τὰς mel 'Aγαθοκλέα 'Lστορίας 3. quos libros per
se singulare constituisse opus, neque Hellenicis velut alteram suisse sectionem subjectos, satis ceditum habeo; etsi non abhorruisse scio a Veterum historicorum more, ut altera sectione persequeremtur, quae vel alibi minus apte potuissent exponi vel uberiore explicatione digna censerentur. Scris psit enim, ut hoc utar, Timaeus Sicula et Bellen ca, scripsit item de Agathocle, ita quidem ut His
toriamum postremi quinque libri appendicis Ioco
perpetuam continerent de rebus Agathoclis narrationem At vero Duridis Ira περὶ Ἀγαθοκλέα suo semper titulo suoque numero citari videas Ea-I Hoc nomine utitur Athenaeus XIII p. 605 Ε Fragm. XXXVIIIJ. Laudatur etiam Duris ἐν περὶ 'Aν αθo κλέ-Fragm. XLIII Atque aio, etiamsi hoo exemplum ignorabat , Schweighaeuserus primum legi ubiquo voluit v. ad Athen. XII p. MI M; sed postquam viderat, et Calliam citari 'Ar αθοκλέα,
non Ar α θ ο κ λ ι, et animadverterat similes aliorum titulos, eam sententiam misit. Vid. Ind. Auet. v. nullia p. I 00. Et recte quidem: nam latius patet ri πιρι υναθοκλέα inseriplis et convenit magis hvio Buridia operi, quo praeter res Agathoclis ea tetigisse videtur, qua circa ejusdem aetatem memorabilia facta essent tam in Sicilia, quam in vicinia regionibus, aed aliquo tamen modo cum Wrauni historia conjuncta.
περὶ ' αθοκλέα partem secisse magni Historiarum voluminis suspicatur, ut pro prima pario habeat Reuenseat pro secunda II
cedontea, pro tertia denique Tis περὶ ' αθοκλέα. Carpit iccirco IIunium Schmidi, da fonti. expedd. Gali. p. 2I, ipse gra-
45쪽
dem de causa Hellenicis Τὰ περὶ 'Λγαθοκλέα fuisse
intexta, negare haud Vereor. Neque etiam salvo narrationis ordine dilucidaque rerum expositione commisceri utrasque illas Historias, genere dive sissimas, potuisse, sua quisque sponte intelligit. Satis de titulo. De ipso nunc est opere anquirendum. Syracusarum tyraIanidem occupavit Agathoclesol. CXV. 4 , retinuit vero ad mortem usque, Ol. CXXII. 4 Hos igitur octo et viginti annos Continuerunt Buridis περὶ Ἀγαθοκλέα 'Ιστορίαι, --plissime prosecto tractatos, modo earum, ut tradi tur, decimus liber fueriti Praeter res autem ab
Agathocle gestas ipso, tempora Λgathoclis adum-hrasse Duris videtur, quod et subindicat titulus et comprobant fragmenta. Gravissimis utique rebus ubervim, latum illa aetas praebebat historico dicendi campum, in quo libere ei evagari liceret. Quid enim Agathocles 7 'Ιδιαίτατα τῶν μον ait Di
dorus , ἐτυραννησε των Συρακουσἰων, ἀφορμαῖς μἐν
vioris etiam erroris culpandus. Ait enim: e Prosecto opus, quodo Agathocle egit, continuationem quasi MMoriarinn fuisse proh hillimum est, ita ut his duobus aeripiis ultra annum dis a. C. n. Duris non progessus sit. . Atqui, si largumentum cogitas, N Aναθοκλέα l eontinuatio esse RiMoriarum non potuerunt, si vero tempus, quomodo non ultra Agathoclis mortem narrationem Buria perlexuit, quem ad ol. LXXIV. 4 processisse supra demo Firavi pI Diod. Sie. XIX. 2.2 Diod. Sio. XXlI. I. I2. cs. Uinton, Fasti Reu. P. I92. a XIX. l.
46쪽
κελίαν τε καὶ λ=hsqν. His potissimum ἐλ χίσrma ἀνοργια G illustrandis operam Buris libro primo dederit, quo eum Viam puto tradidisse, qua ad tyrannidem occupandam Agathocles processisset. Varbasque enarrasse rationes, quibus recens paratam esset firmare et stabilire conatus. Agathocles autem, posteaquam multa expugnaverat Siciliae oppida , vexaverat in primis Messenios contraque Hamilcarem ad Himeram s. rem infeliciter gesserat, astute simul et audacter bellum tansferre in Africam studuit. Itaque suscepta est in Libyam expeditio, bellumque in ea regione per quatuor annos mutinuos gestum k. Haec Buris tractavit libro seeundo
Τῶν περὶ Ἀγαθοκλέα, qui liber hiuc nomen traxitia in is=νκων, sive illi a Buride inditum, seu a Scholiastis et Grammaticis. Falso enim τὰ Aιβυκὰ pro peculiari opere haberi solent auctoritate maxime Scholiastae Aristophanei, qui tabulam aut,
Biod. Sic. XX. M. 2 Panosin quidem, Itis. Sam. p. si, de miπω dubitat, aes et
'E11 νικα et Μακεδονικα et judicat omnia sectionem aliquam suisse Historia n; contrari περ Αναθ οκλέα pro opere habet singulari, qua de re sic p. 93 disputati a Mihi quidem non ad magnum illud opus ἱσxοριῶν pertinuisse videatur, et propter nominis diversitalem, et propter rem minoris quidem ambitus, RBuride lamen uberius et enucleatius expositam, quam universalis historiae ratio serre potest. ν
47쪽
quam de Lamia e Buri de expositurus τῶν laudat librum secvndum quo quidem numero cave Ire in errorem inducare. Eundem librum Τῶν mel 'Λγαθοκλέα laudat Athenaeus, ubi de Sirite narrat, e Libya homine eandemque sabulam Biod rus y habet, ubi bellum describit, ab Agathocle in Africa gestum. Et Vero quum Buris non ros solum ab Λgathocle in Libya gestas tradiderit, sed regionis etiam priscam attigerit historiam, geographiam attenderit Α, nemo facile reperietur qui dubitet, a cundum Τῶν περὶ 'Aγαθοκλεα jure a Buride inscribi vel a posteris nominari potuisse τῶν ia ιβυκων secundum. Hinc denique Ludocia, quam in mia
lenteorum titulo citando salsam esse supra demonstravi, Aιβυκὰ Buridis nova incuria laudavit . Nunc paululum digressus illuc r Vertor.
Expositis quae ab ol. CXVII. 3 - CXVIII. 2 in Libra tam ipse peregisset Agathocles, quam qui
postea cum copiis ibidem est relictus Archagathus, libro tertio Duris res Siciliae vicinarumque regionum tractasse videtur. Nam etiam quae in Italia serent subinde eum tangere debuisse, nemo non
I Fragm. XXXVII. Ε Scholiasta hauserunt alii, ut ibi in nota indicaturia Fragm. XXXVI. 3 Biod. Sie. XX. 41.4 Buo refero Ioeum de NiIi sontibus, quos in Libra esse credidit. Fragm. XXXVIII. 5 v. P. 192.
48쪽
intelligit. Hinc quaedam ex eo libro snpersunt de Cleonymo Spartano, qui Tarentinis auxilio missus virgines obsides in pacti fidem a Metapontinis ex git l, DI. CXIX. 2, itemque statuerat dissolvere Agathoclis tyrannidem Reliqua Onὶ Ἀγαθοκλέα historia quo fuerit modo, quot libris tractata, non liquet. Unicum fragmentum e quarto citatum de Eurybato agit, Ulyssis amico . Ex incerto libro superest traditio de numero caesorum
bello Samnitico, post P. Decii pro patria devotionem, Ol. CXXI. 2 M. Tandem destimo verba s cisse dicitur de luco prope Hipponium, quem Ge- Ioni auctori tribuit Sed lateri non vereor, mihi
denarium illum numerum perquam eSSe suspectum.
Si enim tertio jam versatus est OI. CXIX. 2,ade quo anno, tyrannidis Agathocleae decimo quarto, qua quaeso ratione totidem annos, quot illius perduravit imperium, septem libris a Buride tractatos existimemus 7 Vitium procul dubio contraxerunt Athenaei verba, ubi quod scribitur ἐν τῆ δεκάτη prosectum credo ex scriptura ἐν τῆ δ', ut Buris quarto libro, non decimo Hipponii urbis meminerit.
Urbem obsedit Agathocles cepitque ol. CXXI. 4.
Fragm. XXXIX. 2 Diod. Sio. XX. 104. 3 Pragm. XL. 4 Fra . XLI, quod Hernius, Comm. m. da fonti. Diod. Sin. p. II2 n. salao ad meedonica reseri, colligens indo, Buridem baseharorum quoquo res iis oras complexum. 1 Fragm. XLII.
49쪽
ihiqne navale exstruxit 3 ; unde patet, qua oppo tunitate lucum Gelonis Duris memoraverit. Quapropter totum opus non plus quinque libros continuisse dixerim; totidemque Timaeus de Agathocle edidisse sertur. TIT.
Post των 'Eλληνικῶν καὶ των περὶ Ἀγαθοκλέα 'Iστορίας primi in censum veniunt Samiorum Annales, Σαμιων Ωροι, ut hodie recte vocantur δ.
cs. nota ad Fragm. laud. 2 Emendavit ita Schweighaeus. vulgatam lectionem os , fines, quam iuiti sunt Fossius B. G. p. Ira et alibi; Ionstris, Ser. Iris. Ha. II 2. 3. p. 146, aliiquo. Etiam Beckmannus ad Antig. Car M. LXXXII p. IM appellandos censeti eum enim familiarem
Risso credit antiquis aeriptoribus titulum, ubi alicujus urbis To τω-νραφναν aut antiquitates in literas referrent. At Schweighaeuserus, quum attonderet ejus nominia soripta ad lanieas pertinuisse civitates et Ionicos habuisse auctores, quorum sermone annum ignificaverit, et 'Nρογράφοι dicti sint Amnaliam acriptorea, jure mi ratus, quod in infinito numero librorum historieorum De unu. quidem reperiretur, cujus in titulo vestigium conspiceretur vocabuli Primus memhranarum aliquot auctoritate dedit
Fide quae disputat ad Athen. IV. p. I 5 Ε μηλ. T. II p. 645sqq. et in Ind. ιilia. ad Athen. Tom IX p. 278. Neque parum equidem huc conferre arbitror, quod antiquos Samiorum Annalea, non Finea Laciantius citat, do fala. reι. I. s. s. so lectiono viso.
50쪽
Samium hominem Samiorumqtie tyrannum literatissimum hujusmodi argumento elaborando in primis suisse delectatum, non utique est quod magnopere miremur. Si qua sive gentis seu regionis sata arridere ejus studio potuerunt, quanto magis ei arrisisse par est suorum civium patriaeque historiam 3
qua autem ratione tractaverit, quantum ex se
gmentis conjectura potest essici, paucis dicendum.
e . etiam matremannus ad Vossium M. p. 21 n. ω, admonens ne temero nequo Misis pro in librorum litulis substituatur quod in titulo operis, a Charono Lampsacono editi, faciendum esse ipse Schweighaeuserus dubitavit, negavit vero Cremterus, Rist. Graec. frum. p. 123 sqq. , ubi illud τοχ cxcipiendum atquo inter et ove recipiendum probaro studuit. Et de Charone quidem propter Suidam, a. v. Tom. IIl Ρ. 658, tia Viro Celeb. sucile largior, licet ceteroquin inscriptio convenire magis geographo dixeris quam historieo. Aecedit quod non excludunt 'Oρους, sed proba potuerunt complecti. quomodo vero in librorum titulis Panoska, Res Sam. p. 92, intolligat do litibus Samiorum et Prienensium, propter agri vicinitatem exortas, alii perspiciant. Tandem Σαμίων Duridis commentarii vocantur a Kranero, Hu. Phoc. p. II; sint hoc typothelao errori potius quam editori deberi puto. Philosophorum
autem libros, qui dicebantur 'Oροι, velut Antipatri et Chrysippi Diog. Laert. VII. I. 60; I. 65; T. I 89, al. , longo aliud quid spectassuet disputationea eontinuisso dialecticas, vix est quod moneam. Benique, ut ad Samum revertar, Σαμνιων fit e μιακων juxta Buridem auctores nominantur Alexis et Aethlius
Samii, ab Athenaeo aliisque plus semel laudati. Addo Potamonem Mitylenaeum, quem Suidas a. u. Tom. III p. I sit et Ludocia p. 355 citant; 0lympichum, cujus meminit Clemens Alex. p. 30 Cod. Srib. De aliis infra dicetur. CL Panoria I. e. p. I.