Duridis Samii quae supersunt edidit J. G. Hulleman

51쪽

Servato igitur justo temporis ordine, Sami historiam ab antiquissima inde aetate illis est commentariis persecutus: ea stant enim, quae ad Olymp. XXX sunt reserenda Egit de rebus tam belli quam pacis, sacris et civilibus institutis, artibus et literis; nec minus totam insulae geographiam et topographiam, quam Vocant, tetigit et adumbravit, in antiquis etiam monumentis memorandis describendisque operam posuit. Quae omnia, ut modo dicebam, ad annorum quidem seriem Duris digessit, sed tamen, procul a jejuna

ista narratione, qualis esse Annalium vere ita dictorum solet, non satis habuit singula enumerare nudeque exponere, sed ad res ipsas attendisse e rumque Causas spectasse et eventus videtur. Atque

ita plus eum dedisse quam Annalibus vulgo solet contineri, clare hinc perspicitur. Samiomum Annalium bis laudatur liber secundus , quo de Pherecyde dicitur et Pythagora δ. Porro, libri numero addito, a nemine Annales citantur, nisi a Scholiasta Euripideo, qui quaedam

se hausisse testatur ex mo των 'Σὸρων - . Cave autem credas. Hic manifestus est vel Scholiastae

ipsius vel librariorum error. Bes, quae inde dicitur petita, ad bellum pertinet inter Λthenienses olim et Aeginetas gestum. Bellum illud, ab Hero-

I Fragm. XLVIII. 2 Fragm. L l. a Fragm. LIII. 4 Fragiu. LV.

52쪽

doto quoque narratum, incertae quidem est aetatis, sed ad Pythagorae tamen tempora prope accedit. Jam vero si Λnnalibus id scriptum fuisse reputaveris , id est, libris historicis ad annorum rationem et successionem probe compositis, Scholi stae verba DTΩΙ ΙΒ, ut nunc leguntur, e Vera scriptura ἐν TRI B corrupta esse haud dubitabis Vel sic tamen duobus tantum, nec pluribus libris annales constitisse, longe ut putem abest; imo esse plures debuerunt, si, quod credibile est, Buris ad suam usque aetatem Sami historiam et antiquitates pertexuit. Verbo monendum de Samiorum Annalium se gmentis, in quibus, prouti a me sunt disposita, leguntur quatuor, quae non ad Samiorum, sed ad

Alcibiadis historiam spectant Non desuerunt, qui ea in Hellenicis scripta suisse existimarent;

I Eodem modo depravata est lectio apud Seholiastam Aristoph. Are. 52I, ubi Iaudatur Sosicratis contra apud Zeuob. Proo. V. SI. p. I53 recte β , ad q. I. vid. Leut schius. Ex Euris Pidis autem scholiasta quod Panos a I l. Duridis non duodecimum laudet, sed aeeundum librum Annalium, id quidem non magis co sulto quam casu factum arbitror. Nam nequo lectionis mutandae in δ' vel verbo meminit , et in contrariam partem disputat P. s3:. ni Annalium scriptores inquiti ad annorum seriem religiosi narra

tionem rerum adstrinxerunt, sed plura, quae in priora tempora cadebant, posterioribus in libris retulerunt, recentiorum rerum men

tione in primo jam libro laeta. . quao tamen Γρογράφων re is

me non movet, ut a sontentia vel hilum recedam.

53쪽

sed quum ab Ol. CII. 3. Bellenica initium duxerint, his de Λlcibiade vix eo modo potuit agi, quo actum esse fragmenta declarant. Beputanti igitur, patria extorrem diu in Samo Alcibiadem egisse, castra etiam habuisse; attendenti maxime generis pr pinquitatem, quam Buridi scimus cum Aleibiade intercessisse, mihi non absonum visum est, sed admodum probabile, in Samiorum Annalibm proliaxius de Alcibiade suisse narratum. Buridem igitur, qui ex eo ortum Se praedicabat, opportunitatem proavi sui celebrandi lubenter arripuisse

crediderim. satisque ejus velut κατα παρεκβασιν

exponendis haud parum sibi placuisse. Ex iisdem denique Annαlibus petita puto, quae de priscis Graeciae Sapientibus, Thalete, Pittaco, Biante, Cleobulo 3, Diogenes Laertius ex Duride recepit Diogenes M-

mionum Annales ipse in Pherecyde citat. Duris autem vel propter hunc unum Pherecydem ceterorum. Virorum , qui MFientum nomine in Ionico orbe inclaruerant, meminisse, deque eorum patria et genere quae fragmentorum illorum natura est tradere si non Ilecesse habuit, at potuit facillime δ.

I Pragm. L-LllI. 2 Testorm. ad Voss. H. G. p. 133 n. 22 suspicatur, ea de- virnpia esse e libro G soptem aspientibus. Scripsisse quidem Περιτων ό Tris σοψων Ilermippiis sertur apud Athen. X. p. 443 es. Vossius I.I. p. 338 sq. , quo opere Diogenes aliique Raepe sunt usi, sed Duridi ut simile seriplum tribuamus, nihil est quod suadeat.

54쪽

Memorat Athenaeus librum Duridis περὶ Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλεους, e quo Λlcibiadem a Pronomo doctum resert tibia canendi artem y. Fuit qui conjiceret , argumentum hujus opusculi criticam fuisse disquisitionem, quam in Euripidis et Sophoclis sabulas Buris instituisset ; atque vere quodammodo ille conjecisse mihi videtur, sed nolim discerni ab

opere

HEPI TOΓΩιΛΙΑΣ, cujus item uno loco Athenaeus meminit , sive hic alter suerit libri titulus, sive hujus scripti illud partem secerit. Quod si ponitur, parum abest

quin aliquatenus historicum etiam opusculum habeam, quo universe tragoediae originem persecutus

2 Panosva I. o. p. cujus hio totum apponam iudicium: . Liber omnibus quos scripsit certo inferior, quum destitueretur facultato critica et lagonio ad has pra tantissimas sabulas percipiendaa Armato. a Idem haso obscuriora etiam tu nota subjungit: a lia liber si aderat do tragoedia ejusquo principibus, Duridis fratrem potius quam Buridem auctorem poterat habere. . 3 Fragm. LXXII. Hujus commentarii ea a Duria reponitur a Fabricio BuN. Ge. Vol. II. p. 2M Od. nart. in I tuis tragicorum deperia O .

55쪽

sit et historiam, totamque adumbraverit tragicae scenae rationem; propius autem spectaverit Eur

pidem et Sophoclem, eorumque in tragicam poesin merita, quibus et heschylo et sibi invicem uterque palmam praeripuerint 3. Nec tamen invideo, si cui alia videantur probabiliora.

argumentum antiquitus satis suisse tractatum, ne

I Aliud egisse Heraelidem Ponticum indicat titulus Περὶ παρ' καὶ , quod opus tribus libris constabat

et a Diog. Laert. F. 6. 87 sq. , una cum libro singulari ταιον τραγωδοποιῶν, inter τλ μουσικὰ ejusdem refertur. Περὶ τραγωδιων a Diogeno V. I. 26 liber citatur Aristotelis, et Isui calluliani a Steph. Byχ. v. Κάλχατ- p. 154. Περὶ τραν δοποιων scripsit Aristoxenus, do quo vid. Minnadiare. M Aristox. p. 122 sq., et Hieronymus, laudatus ab Apostol. Pros. XI. 4I p. 135 et Suilla v. 'Aναγυράσιος Tom. I p. 162. Εὐριπίδου Philochorus opusculum condidit, imod vitam fortasse complexum est et commentarium in Euripidem, idemquo absolvit quinquo libris Περὶ των Σοφοκλέους μουθάν, testo Suidas. V. Tom. III p. 6l2. CR Lenxius et Si bella, Philaeh. Ira ι. P. s. Plura hujus generia scripta nunc non suppetunt. 2 Fragm. LXXIII.

56쪽

decantatum dicam, magnus comprobat Scriptorum numerus, quorum Περὶ μειων Sive Noμιμων operatum ab aliis, tum vero a Scholiastis, Grammaticis, Lexicographis passim citantur. Pro dierunt autem

sub titulo Πεοὶ Novioν duplicis generis libri, quorum hi a philosophis scripti meras continebant philosophas sive politicas disputationes, quibus in

Legum originem et naturam subtiliter anquirebant; illi ad historiam maxime pertinebant, variaque complectebantur et explicabant populorum instituta, sacra pariter atque civilia Ad hanc rationem, ut alios taceam, proxime accesserunt Aristotelis

νομιμα βαρβαρικὰ Theophrasti ejusque discru

puli Demetrii, quem Phalereum cognominarunt ' , Περὶ Noμων opera; accessit denique Duridis scriptum, morem fortasse Peripateticorum secuti, quo non satis habebant sacros civitatum ritus et civilia instituta nude recensere, sed singula altius repetere et philosopha ratione exponere solebant. Illustrasse autem Buridem non Graecarum solum Civitatum,

I Catalogos utriusquo generis seriptorum, qui tamen possunt plurimis suppleri, consecerunt eumana, ar tot. rem . min. p. 21 sqq.

et metamuth, Rou. Araharm. Fol. II p. 438 sqq. cst. quos Ia dat Narx , Ephori fragm. p. 93 sq. Multum Perlegetarum studio atque operae debuisse, quotquot historici Περὶ sive Noμι- μων egerunt, animadvertit Prelier, Polam. Pori g. fragm. P. 192 s I. 2 Cf. Fossius 2 f. G. p. II; a Cl. Fossius I. l. p. 75, ibique Rosiurm. n. 25. 4 Cl. Nosteri. ad voss. p. li n. 4.

57쪽

Scripsit porro 'Oλυμπιον&ης ipse Περὶ 'Aγωνων librum, ut videtur, singularem . Hoc quoque argumentum plurimos olim in Graecis habuisse, qui sibi sumerent elaborandum, quis ignorat 7 De Duride id nos celare soli noluerunt TZetetes et Suidas δ; sed neuter nos de ratione operis vel tantillum monuit. Antiquorum autem putandus est certaminum historiam eo libro adumbrasse, Varia descripsisse certaminum genera ipsamque certandi rationem. Eodem vero opere simul celebratos suisse quicunque, sive in olympiacis, seu in ceteris Graecorum ludis, clarum sibi nomen comparassent, neque inscriptio testatur nec fragmenta arguunt.

Πnno laetam partem Issiri retinis fori ae promat floria, a picatur Panos a I. e. 2 Plurimos recenset Krause, c via P. II sqq. 3 Fragm. LXX , LXXVI.

58쪽

Tandem huc in censnm vocandus est liber Περι

γραφίας, quo se usum esse semel Diogenes Laertius latetur Hujus igitur artis velut historiam consecisse videtur, qua de singulorum deinceps artificum vita breviter absolveret et illustraret merita Samio a nonnullis opusculum illud

I Pragm. LXXIX. 2 CL Preller M. p. 193 sq., qui triplici ratione in hoo argu

mmis a scriptoribus elaboratum esse autumat, cui ut d Pictorum et statuariorum nominibus et vitis inquirerent, scholasque eorum et succemiones ad certam aeriem revocarent; crus iis ut argumenta

Incturarum nobilium explicarent, indequo quae ad artis historiam et antiquitates attinerent derivarent; aut denique ita, ut omnis artis pingendi et alatinas faciendi sive disciplinam quandam alvo historiam eondere conarentur. Horum alios his ipsis artihus nobilissimos fuisse, veIut Apellem et Melanthium; alios in antiquariorum modum has res tractasse, vel ut Duridem Samium et Iubam Mauritanium. . quae distinetio vereor no nimis ait acuta. Tortium ceris rationem nolim a prina divellit qui enim unam iniit, vix potuit ab altera abstinm B. Veteres autem utramque iunxisse, efficio etiam ex Iubae exemplo, qui, ut Pret Ierus ostendit, ab Harpocratione modo dicitur commentarium

edidisse, modo Περὶ quo uixoquo situlo puto unum opus diei. Pariter Antigoni ab Athenaeo XI, p. 474 c. Περιών των opus euatur, a Plinio II. N. XXX F. M. 5 De merum.

59쪽

38 judicatur λ; sed an iure id fiat justisque de

causis, est quod dubitem. Primum ea materies ab antiquitatis studio nequaquam abhorret, imo ita ei est propria, ut in media antiquitate versetur, ideoque invenerit bene multos, qui praeter Riastorias de arte pingendi et pictoribus, sculptoribus, toreuticis libros conscriberent λ. Tum Vcro scio equidem, neque a Diogene neque apud Plinium gentile Buridis nomen addi; sed quum uterque alibi Samium vel aperte significet vel nominet etiam 3, hunc unice consuluisse putandi sunt, non vero alium ignotum eiusdem nominis scriptorem. v x . TIEPI TOPETHKΗΣ. Denique, siquidem sua est didici I tintano fides M, scripsit Buris de Toreutice. De quo tamen opere

I Abiudicat Panosta l. c., praeeunte Vossio A. G. p. IM, cui adstipulatur Uesiem. n. 24.2 Vido Casalmum a Iunio consectum, da Piet. .est. II. a. P. 55 sq. . receptum a Fabricio, AM. Gram. Vol. IV p. 248 sqq. 3 Diogenes Fragm. LII aoeundum laudat των-ς Plinius II. N. XXXVI. IT. 3 diserio Samrum Duridem do pyramidibus seri

psisse narrat.

4 Λd H. N. XXXIII, mi addendus Indos ad XXXIV, quia hic ex iisdem scriptoribus so prosocisse te tur. Illo tum quae

60쪽

quum sileant ceteri scriptores ad unum omnes,

neque ipso Plinius quid inde hauserit aperte ostendat, nihil quod moneam habeo

e. 14 seripla sunt de aureo Philippi poculo , videri poterant ex opero m Torati s desumpta esse I sed qui Duridem ejus narrationis audiorem citat Athenaeus, Fragm. III, et operis titulum reticet, et poeulum Suhet cogitare auri rarilato pretiosum, non singulari conlaetum artificio; quapropter ea malim ad Historias referro. Fortasse Duridi debentur, quao ap. Plin. I. I. c. si do anulo P lyeratis leguntur. - Bo Lysippo statuario Buridis sententia traditur

a Plinio XXXIV. 19. 6 Fragm. LXXX . Hane igitur seri potest

ut opuscuIo Iaudato invenerit, indidemque hausis arbitror, sed arbitror tantum , quae de Socrate statuario habet Diogenes Laert. Fragm. LXXXI. cs. Voss. I. I. p. 134. I Plura opera Buridi auctori non trihuuntur. Si proverbiorum numerum spectas, quorum originem eum explicuisse et usum se monis odoeent, poterat videri ad Aristotelis et Theophrasti mempla singularo opus Περὶ condidisso; sed sedem illa haud dubio in aliis Istris habuerunt. Multo etiam minus propter paucissima fragmenta, quae ad geographiam pertinent, cogitandum de geographico quodam opem existimo, ut conjicit Vestem. mi sa. I.l. p. 133 n. 22r ah historia enim, quod recte vidit et tonuit, illam noluit esso seiunctam, sed utramquo eo unctim di clavit. Ta Eθνικὰ, ab Eustathio saepissime laudata, Duridi obtrudit Sio Croix, Mam. eris. P. 53, quem verbolenus soculum rem Schoenium, Ast. LI. Gr. Tom. II p. 124 ed. Germ. comperio m Teste anni eo . G fonu. hor. Dem. p. 7 n. 13. qua dore miro ius modo disputat: e Sos deua principaua Ouorages Q