장음표시 사용
451쪽
Nee mater tua, nec soror recumbit: Vis spectem potius tuas lacernas, Aut citrum vetus, Indicosque dentes Suspectus tibi ne tamen recumbam,
Praesta de grege , sordidaque villa Tonsos, horridulos, rudes, pusillos Hireo mihi filios subulci. Perdet te pudor hic habere, Publi, Mores non potes hos, hos ministros.
XCIX. De figura neratis. SI Romana serent haec Socratis ora, fuissent Iulius in Satyris qualia Rufus habet.
C. In commiscentem essus operi suo.
o Uid, stulte, nostris versibus tuos misces Cum litigante quid tibi, miser, libro
Quid congregare cum leonibus vulpes, Aquilisque similes facere noctuas quaeris Habeas licebit alterum pedem Ladae, Inepte, frustra crure ligneo curreS.CI. De Capitolino .ELysio redeat si sorte rentissus ab agro Ille suo felix Caesare Galba vetus ;Qui Capitolinum pariter, Galbamque ocantes Audierit dicet, rustice Galba tace. CII. De Phileno. ma factus ratione sit requiris,
Qui numquam futuit, pater Philenus λGaditanus, Avite, dicat istud : Qui scribit nihil, Qtamen poeta est. CIII. Ad municipes suos Bi bilitanos.
Μ Unicipes, Augusta mihi quos Bilbilis acri
Monte creat , rapidus quem Salo cingit aquis Ecquid laeta iuvat vestri vos gloria vati λNam decusin nomen famaque vestra sumus . Nec sua plus debet tenui Verona Catullo, Meque velit dici non minus illa suum. Quatuor accessit tricesima me 'ibus aestas, Ut sine me Cereri rustica liba datis. Moenia dum colimus dominae pulcherrima Romae,
Mutavere meas Itala regna comaS.
Excipitis reducem placida si mente, venimuS: Aspera si geritis corda, redire licet CIV. Ad Librum
I Nostro comes, i libelle Flacco
Longum per mare, sed faventis undae, Et cursu facili, tuisque ventis Hispanae pete Tarraconis arces. Illinc te rota tonet, citatus
Altam Bilbilin, tuum Salonem Quinto sorsitan essedo videbis. Quid mandem tibi quaeris λ ut sodales
Paucos, sed veteres, ante brumas Triginta mihi quatuorque visos Ipsa protinus a via salutes,
Et nostrum admoneas subinde Flaccuui,
Iueundos mihi, nec laboriosos Secessus spatio paret salubri,
Qui pigrum faciant tuum parentem. Haec sunt iam tumidus vocat magister, Castigatque moras. aura portum Laxavit melior vale libelle. Navem, scis puto, non moratur unuS.
mo tu, quo liber otiosae tendiς. α Cultus Indone non quotidianae
Numquid Parthenium videre tentas Vadas. redeas inevolutus.
Libros non legit ille, sed libellos.
Nec Musis vacat, aut suis vacaret.
Ecquid te satis aestimas beatum, Contingunt tibi si manus minores Vicini pete porticum Quirini: Turbam non habet otiosiorem Pompeius, vel Agenoris puella, Vel primae dominus levi carinae. Sunt illic duo, tresve , qui revolvant Nostrarum tineas ineptiarum:
Sed cum sponsio, fabulaeque lasse De scorpo fuerint, rancitato. II. Ad Lectores. TRiste supercilium, durique severa Catonis Frons, oratoris filia Fabricii,
Et personati fastus, regula morum, Quidquid rin tenebris non sumus, ite seras Clamant ecce mei, i Saturnalia, versus, Et licet, sub te praeside, Nerva, licet. Lectores tetrici salebrosum ediscite an in ram
Nil mihi vobiscum est iste liber meus est. III. De suis libellis. Non urbana mea tantum Pini pleide gaudent
Otia, nec vacuis auribus ista damus Sed meus in Geticis ad Martia signa ruitiis A rigido teritur Centurione liber: Dicitur nostros cantare Britannia versus Quid prodest y eicit sacculus ista meus At quam victura poteramus pangere chartas, Quantaque Pieria praelia flare tuba Cum pia reddiderint Augustum numina terris , Et Maecenatem si mihi Roma daret. IV. Precatur Deos pro Nerυ Tr .mo. Acra Laresque Phrygum, quos Troiae maluit haeres, Quam rapere arsuras Laomedontis opes: Scriptus es aeterno nunc primum Iuppiter auro, Et soror, summi filia tota patris: Et qui purpureis jam tertia nomina fastis, Jane, refers Nervae vos precor ore pio: Hunc omnes servate ducem, servate senatum:
Moribus bic vivat principis, ille suis. V. In
452쪽
V. In lacidem ei et ae Traiani
TAnt tibi est re ii reverentia, Caesar, aequi,
Quanta Numae fuerat sed uua pauper erat Ardua res haec est, opibus non tradere moreS, Et cum tot Croesos viceris, esse Numam. Si redeant veteres, ingentia non, ina, patres , Elysium liceat si vacuare nemuS Te colet invictus pro libertate Camillus; Aurum Fabricius, te tribuente , Ole I. Te duce gaudebit Brutus; tibi Sylla cruentus Imperium tradet, cum posituru erit. Et te privato cum .rsare Magnus amabit:
Donabit totas, tibi Crastus opes. Ipse quoque in sernis revocatus Ditis ab umbris, Si Cato reddatur, Caesarianus erit. VI. Ad Romam a
UNeiis falciferi senis diebus,
Regnator quibus imperat tritillus, Versu ludere non laboriolo Permittis, puto , pileata Roma. Risisti es licet ergo, nec et a muro Pallentes procul hinc abite curae: Quidquid venerit obvium, loquamur, Morosa sine cogitatione. Misce dimidios puer trientes, Quales Pythagoras dabat Neroni. Misce, Dindyme, sed frequenti Ores. Possum nil ego sobrius bibenti Succurrent mihi quindecim poetae. Da nunc basia, sed Catulliana
Quae si tot fuerint, quot ille dixit, Donabo tibi passerem Catulli. VII. Ad Pauliam. JAm certe stupido non dices, Paulla, marito,
Ad moechum quoties longius ire voles, Caesar in Albanum uis me mane venire, Caesar Circeios ciam stropha talis abiit. Penelopae licet esse tibi sub principe Nervari Sed prohibet scabies, ingeniumque et u S. Infelix quid ages aegram simulabis amicam Haerebit dona in vir comes ipse suae: Ibit, ad ratrem tecum, matremque, patremque. Quas igitur fraudes ingeniosa paras Dicet, v stericam se sors tan altera moecha In Sinuessino velle sedere lacu. Quanto tu melius quoties licet ire fututum, Quae verum mavis dicere, Paulla, viro.
VIII. D basiis sui pueri. LAssa uod externi spirant opobalsama drauci
Ultima uod curvo quae cadit aura croco Poma quod hi terna maturescentia capta: Arbore quod verna luxuriolus ager,
De Pallatinis domin. quod serica praelis Succina virginea quod regelata ianus Amphora quod nigri, sed longe stadia Falerni; Quod qui Sicanias detinet ii ortus apes Quod Colnii redolent atabastra, socique meorum: Qiiod modo divitibus lapsa colona comis: Singula quid dicam non sunt satis; omnia misce:
Hoc fragrant pueri basia mane mei. Scire cupis nomen nil praeter basia dicam. Iurasti nimium scire, Sabine, cupis. IX De statua Memoris.
Clarus fronde Iovis, Romani fama othurni,
Spirat Apellea redditus arte Memor. X. De Turno.
intulit ad Satyras ingentia pectora Turnus e Cur non ad Menrori carmina 4rater erat. XL Aa puerum suum. Tolle pii ex calices, tepidique toreumata Nili,
Et mihi te cura pocula tr. de manu ,
Trita patrum Libris, tonso pura ministro;
Antiquus naensi, raestituatur honor
Te potare decet gemma , qui Mentora frangia In scaphium moechae, Sardanuale, tuae. XII. In Zoilum. JUs tibi natorum vel septem, Zoile . detur.
Dum matrem nemo det tibi, mem patrem
XI H. Epitaphium Paridis Pantomimi. Uisquis laininiam teris stator,
Noli nobile praeterire marmor .
Urbis deliciae, salesque Nili, Arsin gratia, lulus in voluptas, Romani decus ti dolor theatri Atque omnes Venere , Cupidinesque, Hoc sunt condita , quo Paris, sepulcro. XIV. De colono. HKredes, nolite brevem sepelire colonum Nam terra et illi quantulacumque gravis. XV De lib. suo. SUnt chartae mihi, quas Catonis uxor, Et quas horribiles legant Sabinae: Hic totus volo rideat libet ius, Et sit nequior omnibus libellis: Qui vita madeat, nec erubescat Pingui sordidus isse Cosmiano.
Ludat clim pueris, ain et puellas :Nec per circuitus loquatur illam, Ex qua nascimur, inlatum parentem Quam sine u Numa mentulam vocabat. Vertus hos tamen esse tu memento
Saturnalicios . Apollinaris. Mores non habet uic meos libellus.
xv I Adictores. Ut gravis es nimium, potes hine iam lector abire
Quo libet urbanae cripsi naus ista togae Nam mea Lampsacio lascivit pagina vel tu,
Et Tartessi ica concrepat aera Ilianu.
O quoties rigida pulsabis pallia vena, Sis gravior Curio Fabricioque licet Tu quoque nequitias nosti lutulque libelli
Ud. puella leges, sic Patavi ira licet. Erubuit, potuitque uti eum lictelia libri: in Sed coram Bruto frute recede . leget.
453쪽
XVII Ad Sabinum. On omnis nostri nocturna est pagina libri: Invenies inuod mane, Sabine, legas. XVIII. Ad Lupum. Donasti Lupe rus sub urbe nobis: Sed rus est mihi majus in senestra
Rus hoc dicere, rus potes vocares In quo ruta facit nemus Dianae, Argutae tegit ala quod cicadae, Quod sermica die comedit uno Clausae cui solium rosae corona est: In quo non magis invenitur herba , Quam costi solium, piperve crudum IIn quo nec cucunais acere rectu , Nec serpens habitare tota possit. Erucam naale pascit hortus unam; Consuaipto moritur culex salicto; Et talpa est mihi ossis r atque arator: Non boletus hiare, non mariscae Ridere, aut violae patere possunt. Fines mus populatur, & colono Tamquam sus Calydonius timetur, Et sublata volantis ungue Procnes
In nido seges est hirundinino; Et cum et sine salce, mentulaque, Non est dimidio locus Priapo. ix implet cochleam peracta messIS, Et mustum nuce condimus picata. Errasti Lupe, liter sed una: Nam quo tempore praedium dedisti, Mallem tu mihi prandium dedisses. XIX. In Gallam
Uaeris cur nolim te ducere, Galla diserta es Saepe soloecismum mentula nostra iacit. XX. Ad Lectorem gravem.
Cffsaris Augusti lascivos, livide, versus
Sex lege, qui tristis verba Latina legis. Qiod futtiis Glap re Antonius, hanc mihi poenam Fulυia constituit, se quoque titi uiuum Fulviam ego ut futuam quid si me Manius iret Paedicen faciam ρ non es t si sapiam Aut futue, aut pugnemus, . it. quid, quod mihi vita Carior est Ha mentula λ signa cauunt.
Absolvis lepidos nimirum, Auguste, libellos, Qui scis Romana simplicitate loqui. XXI. In Ddiam. LYdia tam laxa est, equitis quam culus aeni;
Quam celer arguto qui sotrit aere trochus , Quam rota transmisso toties intacta petauro, Quam vetus a crassa calceus udus aqua; Quam quae rara vagos expectant retia turdos Quam Pompeiano vela negata Noto
Quam quae de phthisii eo lapsa est armilla cinaedo , Culcita Leuconico quam viduata suo , Quam veteres brach e Britonis pauperis, in quam
Turpe Ravennatis guttur irocrotalia
Hanc in piscina dico latuisse marina . Nescio piscinam me latuisse puto
XXII. In paediconem masturbantem.
Mollia quod nivei duro teris ore Gale si
Basia, quod nudo cum Ganymede aces ;Quis negat hoc nimium sed sit fatis inguina saltem Parce fututrici sollicitare manu Levibus in pueris plus haec, quam mentula, peccat: Et faciunt digiti, praecipitantque virum . Inde tragus, celeresque pili, mirandaque matri Barba, nec in clara balnea luce placent
Divisit natura mare pars una puellis, Una viris genita est.' utere parte tua.
XXIII. In SiIam. NUbere Sila mihi nulla non lege parata est :Sed Silam nulla ducere lege volo. Cum tamen instaret, decies mihi dotis in auro Sponsa dabis , dixi: quid minus esse potest
Nec futuam quamvis prima te nocte Atatus, Communis tecum nec mihi lectus erit Complectarque meam, nec tu prohibebis, amicam;
Ancillam mittes, mihi iussa tuam. Te spectante dabit nobis lasciva minister
Basia, sive meus, sive erit ille tuus. Ad cenam venies sed sic divisa recumbes, Ut non tangantur pallia nostra tuis.
Oscula rara dabis nobis, sed non dabis ultro Nec quasi nupta dabis , sed quasi mater anus. Si potes ista pati, si nil perferre recusas: Invenies qui te ducere, Sila, velit. Ad Labullum. DUm te prosequor, domum reduco, Aurem dum tibi praesto garrienti, Et quidquid loqueris , facisque, laudo ,
uot versus poterant, Labulle, nasci Hoc damnum tibi non videtur esse,
Si quod Roma legit, requirit hospes,
Non deridet eques , tenet senator, Laudat causidicus, Oeta carpit, Propter te perit: hoc Labulle, verum est Hoc quisquam serat, ut tibi tuorum
Librorum mihi sit minor meorum Triginta prope jam diebus una est Nobis pagina vix peracta sic fit, Cum cenare domi poeta non vult. XX U. In Linum I Lla salax nimium, nec paucis nota puellis Stare Lino desiit mentula lingua cave XXVI. Ad Telesphorum puerum . Mihi grata quies , o blanda, Telesphore, cura, Qualis in amplexu non fuit ante meo lBasia da nobis vetulo puer uda Falerno, Pocula L labris secta minora tuis. Addideris super haec Veneris si gaudia vera: Esse negem melius cum Ganymede Jovi. XXVII. Ad Flaccum. FErreus es, si stare potest tibi mentula, Flacce, Cum te sex cyathos orat amica gari;
454쪽
Vel duo frusta rogat cybii tenuemve lacertum , Nec dignam toto se e tryone putat: Cui portat gaudens ancilla paropside rubra Alecem, sed quam protinus illa voret Aut cum perfricuit frontem, posuitque pudorem, Succida palliolo vellera quinque petit. At mea me libram soliati poscat amica, Aut virides gemmas, sardonychasve pares: Nec nisi prini velit de Tusco Serica vico,
Aut centum aureolos, sic velut aera, roget. Nunc tu velle putas haec me dare dona puellae
Nolo sed his ut sit digna puella, volo. XXVIII. De nephrisibo, sed phrenetico . IN vasit medicum sica nephriticus , Aucte Et praecidit Hylan hic, puto, sanus er t. XXIX. Ad Duidem. I Anguida cum vetula tractare virilia dextra Coepisti, jugulo pollice, Phylli, tu
Nam cum me murem , cum me tua lumina dicis: Horis me refici vix puto posse decem . BLanditias nescis dabo, dic tibi millia centum, Et dabo Setini iugera culta li: Accipe vina, domum, pueros, chrysendeta, mensas:
Nil opus est digitis; sic mihi, Phylli , rica .
male caussidicis, dicis olere poetis Sed sellatori, Zoile, ejus olet , XXXI. D .eeirianum. ATtreus Caecilius cucurbitarum Sic illas quasi filios Thyestae
In partes lacerat , secatqtie mille .c ustu protinus has edes in ipso,
Has prima ei et alterave cena, Has coena tibi tertia reponet.
Hinc eras epidipnidas parabit; Hinc pistor fatuas facit placentas Hinc, multiplices struit tabellas,
Et notas caryotidas theatris: Hinc exit varium coco minutal, Ut lentem positam fabanaque credas: Boletos imitatur botellos, Et caudam cybii breve siue maenas: Hinc cellarius experitur artes, Ut condat vario vase sapore
In tuta solium Capelliana Sic implet gabatas, paropsidasque
Et leves scutulas, cavasque lances. Hoc lautum putat, hoc putat venustum, Unum ponere ferculis tot assem
XXXII. In forem. NE toga, nec secus est, nec tritus cimice lectus, Ne tibi de bibula sarta palude teges . Nec puer, aut senior, nulla est ancilla, nec insans,
Nec sera , nec clavis, nec canis, atque calix
Tu tamen aifectas, Nestor, dici atque videri Pauper, Win populo quaeris habere locum. Mentiris, vanoque tibi blandiris honore
Non est paupertas, Nestor, habere nihil.
XIII. De Prasno. Ssspius ad palmam Prasinus post sata Neronli
Pervenit, victor praemia plura resert.
I nunc, Livor edax, dic te cessisse Neroni: Vicit nimirum, non Nero, sed Prasinus. XXXIV. De Vo. II De emis Aper, sed quas nec noctua vellet T. Esse suas adeo nigra, vetuique casa est. Vicinos illi nitidus Maro pollidet hortos. Coenabit belle, non habitabit Aper. XXXV. Ad Fabullum. I Gnotos mihi cum voces trecentos,
Miraris, quererisque, litigasque. Solus coeno, Fabulle, non libenter. XXXVI. De Caio Procula
C Aius hanc lucem gemma mihi Iulius alba
Signat , io votis redditus, ecce, meis
Desperasse juvat, veluti jam rupta sororum Fila minus gaudent, qui timuere nihil. Hypne quid exspectas piger immortale Falernum 1 unde senem poscunt talia vota cadum. Quincunces,, sex cyathos, essemque bibamus ,
Caius ut fiat Iulius in Proculus. XXXVII. In otium. Oile quid tota gemmam praecingere libra
Te iuvat, miserum perdere sardonychad Annulus iste tuis suerat modo cruribus aptus ;Non eadem digitis pondera conveniunt. XXXVIII. De mulione surdo. Ulio viginti venit modo millibus, Aule rMiraris pretium tam grave r surdus erat XXXIX. In Charidemum
CUnarum ueras motor, Charidem , mearum. Et pueri custos, asssiduusque comes. lam mihi nigrescunt tonsa sudaria barba, Et queritur labris puncta puella meis. Sed tibi non crevi te noster villicus horret: Te dispensator, te donius pia pavet.
Ludere nec nobis , nec tu permittis amare
Nil niihi vis is vis cunet. licere tibi. Corripis, observas, quereris, suspiria ducis Et vix a ferulis abstinet ira manum. Si Tyrios sumpsi cultus, unxive capillos;
Exclamas, Numquam secerat ista pater Et numeras nostros adstricta fronte trientes, Tamquam de cella sit cadus ille tua. Desilie non possum libertum ferre Catonem. Esse vir uni jam me dicet amica tibi. XL. De Luper O.
solus tenet, imperatque solus: formosam Glycere amat Lupercus, Et mas
455쪽
cuam toto sibi mense non fututam Cum tristis quereretur; roganti Causam reddere vellet filiano Respondit, Glycerae dolere dentes. XLI. De Amputa.
I Ndulget pecori nimium dum pastor Amyntas,
Et gaudet fama, luxuriaque gregis: Cedentes oneri ramos , silvamque fluentem Vicit, concussas ipse secutus OpeS. Triste nemus dirae vetuit superesse rapinae, Damnavitque rogis noxia ligna pater.
Pingues, Lygde, sues habeat vicinus Iolas: Te satis est nobis annumerare pecus, XLII. In Caecilianum. VI vid eum poscas epigrammata, mortua ponis Lemmata : qui fieri, Caeciliane, potest Mella iubes Hyblaea tibi, vel Hymettia nasci, Et thyma Cecropiae Corsiica ponis apit
XLIII. In uxorem. DE prensum in puero retricis me vocibus uxor Corripis is culum te quoque habere refers. Dixit idem quoties laicivo Iuno Tonanti ille tamen gracili cum Ganymede Iacet. Incurvabat Hylam posito Tirinthius arcu : Tu Megaram credis non habuisse nates λTorquebat Phoebum Daphne fugitiva sed illas Oobalius flammas iussit abire puer.
Briseis multum quamvis aversa laceret,ffacide propior laevis amicu erat. Parce tuis igitur dare mascula nomina rebus, Teque puta cunnos, uxor, habere duos.
XLIV. Ad senem Orbum. ORbus es, locuples, & Bruto consule natus,
Esse tibi veras credis amicitias: Sunt verae sed qua juvenis, quas pauper habebas: Qui novus est, mortem diligit ille tuam. XLV. In Cantharum.
IN trasti quoties inscripta limina cellae,
Seu piae arrisit, sive puella tui Conten u, non es soribus, eloque , seraque , Secretumque jubes grandius esse tibi. Oblinitur minime si qua est tuto est rimae Punctaque lasciva quae terebia latur acu. diem est a in teneri tam lollicitiqtie pudori S ,
Qui vel a dicat, Canthare, vel futuit. XLVI. I -υium.
IAM nisi per somnum, non arrigis, tibi, Maevi,
Incipit in medio meiere verp. pedeS: Truditur, digitis pannucea mentula lassis, Nec levat extinctum sollicitata caput.
Quid miselos frustra cunnos, culosque lacessis Summa petas illic mentula vivit anus.
O Mnii semineis quare dilecta catervis
Balnea devitat Blattara ne futuat. Cur nec Pompeia lentus spatiatur in umbra, Nec petit Inachidos limina ne futuat. Cur Lacedaemonio luteum ceromate corpus Perfundit gelida Virgines ne futuat. Cum ies seminei generis contagia vitet, Cur lingit cunnum Blattaras ne sutuat. XLVIII. In Silium Italicum. SIlius haec magni celebrat monumenta Maronis, Iugera facundi qui Ciceroni habet. Haerede in dominumque sui tumulive , Larisve Non alium mallet, nec Maro , nec Cicero XLIX. De Silio.
I Am prope desertos cineres in sancta Maronis
Nomina qui coleret, pauper, unus erat. Silius optatae succurrere censuit umbrae,
Silius' vatem, non minor ipse, tulit. L. an Olii . N Ulla est hora tibi, qua non me, Phylli, furentem
Despolies, tanta calliditate rapis. Nunc plorat speculo fallax ancilla relicto: Gemma vel a digito, vel cadit aure lapis. Nunc furtiva lucri fieri bombycina possunt:
Prosertur Cosmi nunc mihi siccus onyx. Amphora nunc petitur nigri cariosa Falerni, Expiet ut somnos garrula saga tuos. Nunc ut emam grandemve lupum, mullumve bilibrem, Indixit coenam dives amica tibi. Sit pudor, tandem veri respectus aequi.
Nil tibi, Phylli, nego nil mihi, Phylli, nega.
LI. De Titio. TAnta est quae Titio columna pendet,
Quantum Lampsaciae colunt puellae. Hic illi comitant , nec molesto,
Thermis grandibus,, suis lavatur: Anguste Titius tamen lavatur. LII. Ad Jιιlium Cerealem.
C Unabis belle, ut Cerealis, apud me:
Conditio est melior si tibi nulla, veni.
octavam poteris servare ' lavabimur una 'Scis quam sint Stephani balnea uneta mihi. Priiria tibi dabitur ventri lactuca movendo Utilis, porris fila resecta suis.
Mox Vetus , tenui maior cordylla lacerto; Sed quam cum rutae frondibus ova tegaut Altera non deerunt tenui vertata favilla; Et Velabrensi massa recocta soco: Et quae Picenum senserunt frigus olivae: Haec satis in gustu cetera nosse cupis Mentia , ut venias pisces, conchylia, sumen. Et cortis ituras, atque paludis aves: Quae nec Stella solet rara nisi ponere coena.
Plus ego polliceor nil recitabo tibi.
456쪽
Ipse tuos nobis relegas licet usque Gigantas, Rura vel aetern proxima Virgilio. LIII. De Clatidia Rufina C Laudia caeruleis cum sit Rufina Britannis Edita , quam Latiae pectora gentis habet lQuale ccus Opinae Romanam credere matres
Italides possunt , Atthides esse suam Di bene quod sancto peperit cecunda marito, Quod uperat generOS, quodque puella nurus. Sic placeat Superis , ut coniuge gaudeat uno, Et semper natis gaudeat illa tribus. LIV. In silum. UNguenta, casias in olentem funera myrrham , ituraque de medio senricremata rogo Et quae de Stygio rapuisti cinnama lecto, Improbe de turpi, Zoile , redde sinu A pedibus didicere manus peccare protervae. Non miror furem, qui fugitivus erat. LV. De Lupo ad Urbicum
Hortatur fieri quod te Lupus, Urbice, patrem Ne credas nihil est quod minus ille velit. Ars est captandi, quod nolis velle videri
Ne facias optat, quod rogat ut facias. Dicat praegnantem tua se Cosconia tantum: Pallidior fiet iam pariente Lupus. At tu consilio videaris ut usus amici Sic morere, ut factum te putet esse patrem. LVI. In Chaeremonem . QVod nimium laudas, Chaeremon Stoice, mortem, Vis animum mirer aspiciamque tuu in Hane tibi virtutem fracta facit urceus ansa , Et tristis, nuli qui tepet igne, secus Et teges, cimex is nudi sponda grabati Et revis atque eadem nocte dieque toga. quam magnus O in es, qui fece rubentis aceti, Et stipula, nigro pane carere potes lLeuconicis agedum tumeat tibi culcita lanis: Constringat lue tuos purpura pexa toro Dormiat, tecum , qui , cum modo Caecuba miscet,
Convivas roseo torserat ore, puer: quam tu cuperes ter vivere Nestoris annos,
Et nihil ex ulla perdere luce voles lRebus in angustis facile est contemnere vitam; Fortiter ille iacit, qui miser esse potest . LVII. Ad mertim M Iraris docto quod armina mitto Severo,
Ad cenam cum te, docte Severe, vocem. Iupiter ambrosia satur est , nectare vivit: Nos tamen exta ovi iud merumque damus. Omnia cum tibi sint dono concessa deorum
Si quod habes, non vis ergo quid accipies LVIII. In e phorum C Um me velle vides, tentumque , Telesphore, sentis Magna rogas puto me velle negare nihil.
Et nisi iuratu dixi, dabo, subtrahis illas
Permittunt in me quae tibi multa, nares Quid si me ronior, cum stricta novaculae supra est, Tunc libertatem, divitiasque roget 'Promatam nec enim rogat illo tempore tonsor, Latro rogat res est imperiosa timor. Sed fuerit curva cum tuta novacula theca, Frangam tonsori crura manusque simul.
At tibi nil faciam sed lota naentula laeva Λεινα ει cupidae dicet avaritia . LIX. De Charivo
S Enos Charinus omnibus digitis gerit,
Nec nocte ponit, annulo, Nec chim lavatur causa quae sit, quaeritis ZDactyliothecam non habet.
LX. De Chion Phlogiae. SI Phlogis, an Chione Veneri magis apta reo uiris p
Pulchrior est Chionea sed Phlogi ulcus habet Ulcus habet, Priami quod tendere possit alutam , Quodque leaena Pylium non sinat esse senem Ulcus habet , quod hibere luam vult quisque puellam, Quod sanare Criton, non quod Mygeta potest. At Chione non sentit opus, nec vocibus ullis
Adjuvat. absentem , marmoreamve putes.
Exolare, dei, si vos tam magna liceret, Et bona velletis tam pretiosa dare: Hoc quod habet Chione corpus, faceretis haberet
Ut Phlogis; Chione, quod Phlogis ulcus habet.
I. De Manneio seu Nanneio. I Ingua maritus, moechus ore Manneius, Summaenianis inquinatior buccis Quem cum fenestra vidit a Suburana Obscoena nudum lena, fornicem cludit,
Mediumque mavult b.isiare, quam summum. Modo qui per omnes viscerum tubos ibat , Et voce certa, consciaque dicebar, Puer, an puella matris esset in ventre Gaudete cunni vestra namque res acta est QArrigere linguam non potest fututricem. Nam dum tumenti mersus haeret in vulva, Et vagientes intus audit infantes, Partem gulosam lolvit indecens morbus: Nec purus est e nunc potest, nec impurus.
LXII. De Lesbia LEsbia se iurat gratis numquam esse fututam.
Verum est cum sutui vult, numerare solet. LXIII. In Philomusum. SPe, 'as nos, Philomuse, cum lavamur Et quate mihi tam mutoniati Sint leves pueri, subinde quaeri S. Dicam simpliciter tibi roganti: Paedicant, Philomuse , curiosos. LXIV. In Faustum
457쪽
LXV. In Jusinum. SExcenti cenant arae, Justine, vocati Lucis ad officium, quae tibi prima suit:
Inter quos memini, non ultimus esse solebam, Ne locus hic nobis invidiosus erat. Postera sed seste reddes solemnia mensae: Sexcentis hodie, cras mihi natus eris. LAVI. In Vacerram.
Et fraudator es, legoriato :Et sellator es, Manisi a. miror Quare non habeas, Vacerra , nummos.
LXVII. In Maronem. Il mihi das vivus dicis, post fata daturum. Si non es stultus, scis, Haro, quid cupiam. LICUIII. Ad Mathonem.
P Arva rogas magnos sed non dant haec quoque magni. Ut pudeat levius te, Matho, magna roga.
LXIX. Epitaphium canis DdM.AM phitheatrales inter nutrita magistros
Venatrix , silvis aspera, blanda domi, Lydia dicebar, omino fidissima Dextro Qui non E igones naallet habere canem Nec qui mictaea Cephalum de gente secutus, Luciferae pariter Venit ad astra deae Non me longa dies , nec inutilis abstulit aetas, Qualia Dulichio fata fuere cani. Fulmineo spumantis apri sum dente perempta, Quantus erat Calydon, aut, Erymanthe, tuus. Nec queror, in serna quamvis cito rapta sub umbras: Non potui fato nobiliore mori LXX. In Tuccam V Endere, Tucca, potes centenis millibus emptos'
Plorante dominos vendere , Tucca , pote, Nec te bl inditiae, nec verba, rudesque querelae, Nec te dente tuo saucia colla movent λA facinus tunica patet inguen utrimque levata; Inspiciturque tua mentula facta manu . Si te delectat numerata pecunia, Vende Argentum , mensas, myrrhina, rura , domum Uende sene servos, agrosin vende paternos: Ne pueros vendas, omnia vende miser.
Luxuria est emere hos, quis enim dubitatue, negatveῖ Sed multo major vendere luxuria est. LXXI. De Leda HYstericam vetulo se dixerat esse marito, Et queritur futui Leda necesse sibi:
Sed flens, atque gemens tanti negat esse salutem , beque refert potius proposuit se mori. Vi rogat, ut vivat, virides nec deserat annos δEt feri, quod an non facit ipse, init. Protinus accedunt medici, medicaeque recedunt,
Tollunturque pedes O medicina gravis.
LXXII. Demata. Rauei Nata sui vocat pipinnam, Collatus cui Gallus est Priapus. LXXIII. In LMdum . UEnturum iuras semper mihi, Lygde, roganti,
Constituisque horam, constituisque locum. Cum frustra acui longa prurigine tentus , Succurrit pro te saepe sinistra mihi.
Quid precer, o fallax, meritis, moribus istic Umbellam luscae, Lygde, feras dominae. LXXIV. De Baccara . CVrandum penem commisit Baccara Graecus Rivali medico: Baccara Gallus erit. LXXV. In Caeliam. THeca tectus aenea lavatur
Tecum , Caelia, servus ut quid, oro, Non sit cum citharoedus, aut choraules λNon vis, ut puto, mentulam videre.
Quare cum populo lavaris ergo λOmnes an tibi nos sumus spadones 'Ergo, ne videaris invidere, Servo, Caelia, fibulam remitte. LXXVI. Ad Paetum.
Solvere, Paete, decem tibi is sestertia cogis,
Perdiderat quoniam Bucco ducenta tibi. Ne noceant, oro, mihi non mea crimina tu qui Bis centena potes perdere, perde decem
LXXVII. In Vacerram IN omnibus Vacerra quod conclavibus Consumit horas, die tota sedet,
Cinnaturit acerra, non cacaturit.
LXXVIII. Ad Victorem. UTere semineis complexibus, utere, Victor,
Ignotumque ibi mentula discat opus. Flammea texuntur sponsae, jam virgo paratur, Tondebit puero jam nova nupta tuos.
Paedicare semel cupido dabit illa marito,
Dum metuit teli vulnera prima novi. Saepius hoc fieri nutrix, materque vetabunt, Et dicent, &xor , non tier, ista tibi es. Heu quanto aestus, quantos patiere labores, Si fuerit cunnus res peregrina tibi. Ergo Suburrana tironem trade magistrae:
Illa virum faciet: non bene virgo docet. LXXIX. Ad Paetum. AD primum decima lapidem quod venimus hora, Arguimur lentae crina in pigritiae. Non est ista quidem, non est mea, sed tua culpa; Misisti mulas qui mihi, Paete, tuas.
458쪽
LXXX. De Baiis. L Itus beatae Veneris aureum Baias, Baias superbae blanda dona Naturae, Ut mille laudem, Flacce, versibus Baias ;Lauilabo digne non satis tamen Has. Sed Martialem malo, Flacce, quam Baias. Optare utrumque pariter, improbum votum est. Quod si deorum munere hoc tibi detur:
Quid gaudiorum est Martialis' aiae LXXXI. De spadone, O sene. CV in Pene communem vexat spado Dindymus Eglen,
Et jacet in medio sicca uesta toro Vilibus hic operi non est, hic utilis annis Ergo sine esse tu prurit uterque labor. Supplex ille rogat pro se, i. eris ne duobus, Hunc juvenem facias, hunc, Cytherea, virum.
LXXXII. De Philopato. R Sinuessanis conviva Philostratus undis
Conductum repetens nocte jubente larem, Pene imitatus obit se vis Elpenora talis Praeceps per longos dum ruit usque gracius. Non esset, Nyniphae, tam magna pericula passus,
Si potius vestras ille bibisset aquas. LXXXIII. Ad Sosibianum Erno habitat gratis, nisi dives, Morbus apud te:
Nemo domum pluris, Sosibiane, locat. LXXXIV. Ad Antiochum tonsorem . Ut nondum Stygias descendere quaerit ad unda , Tonsorem fugiat, si sapit, Antiochum Alo ni inus saevis lacerantur brachia cultris, Cum furit ad Phrygios enthea turba modos. Mitior iniplicitas Alcon secat enterocelas, Frariaeque fabrili dedolat Ossa manu. Tondeat hic inopes Cynicos QStoica menta, Collaque pulverea nudet equina iuba. Hic miserum Stythica sub rupe Promethea radat, Carnificem nudo pectore Alcat avem. Ad matrem fugiet Pentheus, ad Menadas Orpheus, Antiochi tantu in barbara tela sonent. Haec quaecumque meo numerasti stigmata mento, in vetuli picta qualia fronte sedent, Non iracundis fecit gravis unguibus uxor, Antiochi ferrum est,is celerata manus. Unus de cunctis animalibus hircus habet cor: Barbatus vivit, ne serat Antiochum LXXXV. In Zoilum.
SIdere percussa est subito ibi, Zoile, lingua.
Dum lingis certe , Zoile, nunc sutues. LXXXVI. In Parthenopaeum. Eniat ut auces medicus, quas aspera exat Assidue tussis, Parthenopaee, tibi Melta dati, nucleosque libet, dulcesque placentas,
Et laidquid pueros non sitiit esse truces . At tu non cessis totis tussire diebus.
Non est .ac tussis. Parthenopaee gula est.
LXXXVI l. Ad Charidemum. DIves eras quondam : sed tunc aedico suisti,
Et tibi nulla dies semina nota fuit . Nunc sectari anu . O quantum cogit egestas lilia sututorem te, Charideme, facit.
LXXXVIII. De Chari no . MUltis jam, Lupe, posse se diebus
Padicare negat Charisianus Caulam cum modo irae rerent sodales,
Ventrem dixit habere se solutum.
LYXXIX. Ad Polam. N tactas quare mittis mihi, Polla, coronas r
CArmina nulla probas molli quae limite currunt νSed quae per salebras, altaque saxa cadunt. Et tibi M. eonio re carmine malo habetur,
LMestile Columella hei situ trophan es Attonitusque legis terra frugi fr.ii Accius quidquid facuviusque vomunt. Vis imiter veteres, Chrestille, tuosque poetasQDispeream, si scis mentula quid sapiat. XCI. Epitaphium Canaces. I Olidon Canace acet hoc tumulata sepulchro, II Ultima cui parvae sentima venies hiems. Ah scelus, a iacinus properas quid itere viator Non licet hic vitae de brevitate queri Tristius est leto leti genus: horrida vultus Abstulit, Qtenero sedit in ore lues:
Ipsaque crudeles ederunt Olcula morbi Nec data lunt nigris tota labella rogis. Si tam praecipiri suerant ventura volatu Debuerant alia ita venire via. Sed mors vocis iter properavit cludere blandae,
Ne posset duras flectere lingua deas. XCl I. In Zoilum ΜEntitur, qui te vitiosum , Zoile, dixit. Non vitiosus homo es, Zoile, sed vitium. XCIII De Theodoro. PIerios vatis Theodori l .imina Penates Abstulit hoc Musiri hoc tibi, Phoebe, placet l
scelus, o magnum facinus, crimenque deorum , Non arsit pariter quod domus, sminus. XCIV. In verpum aemulum.
Uod nimium livem nostrisis ubique libellis
Detrahis, ignosco. verpe Oeta lapis. Hoc quoque non curo, quod , crina n ea carmina carpas,
Compidas sic verpe poeta sapis Illud me cruciat Solymis quod natus in ipsis,
Ecce negas, tui . sque mihi per te inpla Tonantis. Non credo jura, Verpe, per Anchi. Ilum.
459쪽
INcideris quoties in basia fellatorum ,
In lotis ut te mergere, Flacce, caput XCVI. Ad Germanum. MArtia, non Rhenus, salit hic, Germane quid obstas, Et puerum prohibes divitis inabre lacus: B.irbare, non debet, submoto cive, ministro Captivam victrix unda levare sitim.
XCVII. In TheIesillam. Na nocte quare possum sed quatuor annis Si possum, peream , te Thelesilla semel. x CVIII. Ad Bassum. EFfugere non est, Basse, basiatores
Instant, morantur, persequuntur, Occurrunt,
Et hinc in illinc, usquequaque, quacumque. Non ulcus acre, pustulaeve lucente , Nec triste mentum, sordidique lichenes, Nec labra pingui delibuta ceroto, Nec congelati utra proderit nasi. Et aestuantem basiant, Walgentem , Et nuptiale basium reservan em Non te cucullis asseret caput tectum, Lectica nec te tuta pelle, Veloque, Nec vindicabit sella saepius clusa. Rimas per omnes basiator intrabit Non consulatus ipse , non tribunatus, Senique fasces, nec superba clamosi Lictoris abiget virga basiatorem Sed eis in alto tu licet tribunali Et e curuli jura gentibus reddas: Adscendet illa basiator, atque illa Febricitantem basiabitis flentem :Dabit oscitanti basi una, natantique Dabit cacanti remedium mali solum est: Facias amicuin basiare quem nolis. XCIX. In Lesbiam.
D cathedra quoties surgis, jam saepe notavi
Paedicant miseram, Lesbia, te tunicae. Quas cum Onata es dextra, conata sinistra Uellere, cum lacrimis eximis, gemitu. Sic constringuntur gemina Symplegade culi, Et in vas intrant, vaneasque nates . Einendare cupis vitium deforme docebo. Lesbia, nec surgas censeo, nec sedeas. C. Ad Flaccum.
HAbere amicam nolo, Flacce, subtilem,
Cuiu lacertos annuli mei cingant, Quae clune nudo radat, genu pungat: Cui seria unibi , cuspis eminet ut . Sed id tim amicam nolo mille librarum. Carnarius sum , singularius non sum CI. Ad Flaccum.
THaida tam tenuem potuisti, Flacce, videre Tu puto, quod nota est, Flacce, videre potest Non est mentitus qui te mihi dixit habere
Formosam carnem, Lydia, non faciem. Est ita si taceas, si tam muta recumbas, Quam silet in cera vultus, in tabula. Sed quoties loqueris, carnem quoque Lydi perdis IEt sua plus nulli, quam tibi lingua nocet. Audiat aedilis ne te, videatque caveto
Portentum est, quoties coepit imago loqui. CIII. Ad sophonium.
TAnta tibi est animi probitas, orisque, Sophoni,
Ut mirer fieri te potui si e patrem CIV. In Uxorem. UXor vade seras, aut moribus utere nostris 'Non ego sum Curius, non uini, non Tatius. Me iucunda juvant afflae per pocula nocte :Tu properas pota surgere trillis aqua . Tu tenebris gaude me ludere teste lucerna, Et juvat admissa rumpere luce latu S. Fascia te, unitaeque obscuraque pallia celant: At mihi nulla satis nuda puella iacet. Basia me capiunt blandas imitata columbas: Tu mihi das, aviae qualia mane soles. Nec motu dignaris opus, nec voce juvare, Nec digitis tamquam thura, merumque pares.
Masturbabantur Phrygii post ostia servi,
Hectoreo quoties sederat uxor equo
Et quamvis Ithaco stertente, pudica solebat Illic Penelope semper habere manum. Paedicare negas dabat hoc Cornelia Graccho, Julia Pompeio, Porcia, Brute , tibi. Dulcia Dardanio nondum miscente ministro Pocula, uno fuit pro Ganymede ovi Si te delectat gravitas , Lucretia toro Sis licet usque die : Laida nocte volo.
CU. Ad amicum. Ittebas libram quadrantem, Garrice, mittis. Saltem semissem, Garrice, solve mihi.
Hoc tantum lege namque occupatus, Et non es nimium laboriosus
Transis hos quoque quatuor i sapisti . CVII. Ad Septicianum. EXplicitum nobis usque ad sua cornua librum,
Et quasi perlectum , Septiciane, reserS. Omnia legisti credo, scio, gaudeo, verum est. Perlegi libros sic ego quinque tuOS. CVIII. Ad Lectorem.
O Uamvis tam longo possi satur esse libello,
Lectora adhuc a me distich pauca petis. Sed Lupus usuram , pueriqtie diaria poscunt.
460쪽
I. Ad Priscum REtia dum cessant, latratoresque Molossi, Et non invento silva quiescit apio: Ocia, Prisce brevi poteris donare libello. Hora nec aestiva est, nec tibi tota perit.
II. Ad fota carmina Uae modo litoreos ibatis carmina Pyrgos Ite Sacra jam non pulverulenta via est.
III. Ad librtim suum. δε populos mitti qui nuper ab urbe solebas,
Ibis, io, Romam nunc peregrine liber. Auriferi de gente Tagi, tetricique Salonis, Dat patrios Manes quae mihi terra potens. Non tamen hospe eris, nec jam pote advena dici, Cuius habet fratre tot domus alta Remi. Jure tuo veneranda novi pete limina templi, Reddita Pierio sunt ubi templa choro. Vel si malueri , prima gradiere Suburra: Arria sunt illic consulis alta mei. Laurigeros habitat facundu Stella Penates, Clarus vantea Stella sititor aquae. Fons ibi Castalius vitreo torrente superbit, Unde novem doni inas saepe bibisse serunt. Ille dabit populo patribusque, equitique legendum , Nec nimium siccis perleget ipse genis. Quid titulum poscis versus duo tresve legantur, Clamabunt omnes te, liber, esse meum .
IV. Ad Priscum. OUod Flacco Varioque suit, summoque Maroni;
- M.r cenas atavis regibus ortus eque S,
entibus 8 populis hoc te niihi, Tri lce Terenti,
Fama suisse loquax , chartaque dicet anu S.
Tu facis ingenium tu, si quid posse videmur: Tu das ingenuae jus mihi pigritiae. V. Ad Caesarem .
Longior indecimi nobis , decimique libelli
Arelatus labor est, 'reve rasiit opus. Pli ira legant vacui, quibus ocia tuta dedisti: Haec lege tu, Caesar L Orsan illa leges. VI. In commendationem Nervae Coia tigit Ausoniae procerum mitissmus aulae Nerva, licet toto nunc Helicone frui. Recta Fideri hilaris Clementia, cauta Potestas Jani rideunt longi terga dedere Metus. Hoc popilli, gentes lue tuae , pia Roma, precantur Diic tibi sit seni per talis in iste diu.
Macte an inii, quem rarus habet, Ῥὶ Ortimque tuorum.
Quos Numa quos hilaris posset habere Cato. Largiri, praestare, breves extendere census,
Et dare quae faciles vix tribuere dei Nunc licet, .sas est . sed tu sub principe duro Peniporibusque malis, ausus es es Ie bonus.
VII. De Lingia. Toto vertice quot gerit capillos, Annos si tot habet Lygia, trima est. VIII. In commendationem Trajani TErrarum ea, gentiumque Om , Cui par est nihil, nihi secundum ,
Traiani modo laeta cum futuros Tot per secula computaret annos, Et sortem , iuvenemque, Martiumque In tanto duce militem videret; Dinit prati de gloriosa tali: Parthoi una proceres, ducesque Serum, Thraces, bauromatae, Getae, Britanni, Possum flendere a larem Venile.
IX. Ad C. farem. PAlma regi nostros, mitissi ne Caesar, Hiberos,
Et placido ruitur pax peregrina jugo. Ergo agimus laeti tanto pro munere grλtes, Misisti mores in loca nostra tuos. X. De Africano
Abet Asticanus millies, tamen captat Fortuna multis dat nimis, satis nulli. XI. Mittit librum ad Parthenium P Arthenio dic Musa tuo nostroque silurem Nam quis ab Aonio largius amne bibit
Cujus imp lxo lyra clarior exit ab antro λQuem plus Pierio de grege Phoebus amat Et si sorte, sed hoc vix est perare, vacabit; Tradat ut ipse duci carmina nostra, rog3. Quatuor tantum timidiamque brevemque libellum Commendet verbis: Hunc tua Roma legit. XII. In Postumum
OMnia promittis, cum tota noele bibisti: Mane nihil praestas Postume, mane bibe .Xlli. Ad Atidium. Enus, Aucte, ueri divite habent iram. Odisse, quam donare, vilius constat. NIV. Ad Priscum.
PArcius utaris, moneo, rapiente Veredo, Prisce, nec in lepores tam violentus ea . Saepe satisfecit radat venator, Macri Decidit excussus, nec rediturus equo Insidias, campus habet nec Ossa, nec agger, Nec sint saxa licet, assere plana solent . Non deerium qui tanta tibi speis lacula praestent, invidia fili Ied leviore cadant. Si te delectant animosa pericula : Tuscis, Tutior est virtus x insidiemur apris. Quid te r.rna iuvant temeraria saepius illis, Prisce , datum est equitem rumpere, quani leporem. XV. Adtifatorium
t Uidquid Parrhasia nitebat aula Donatum est oculis, deiique nostris.