Institutiones philosophiae moralis

발행: 1887년

분량: 410페이지

출처: archive.org

분류:

381쪽

INDEX

RERUM SYNOPTICUS PARS ALTERA

PHILOSOPHIA MORALIS SPECIALIS CAPUT I. - iure et officio in genere On- Sideratia 9I. Anacephalaeosis parti priori S ib. 2. Argumentum et scopus uiu alterius parti S ... Io 3. Discrimet inter hanc reta priorem partem Ordo quaestionum in hac altera parte tractandarum ib. 4. Proprium huius primi capitis argumentum ib.

ARTICULUS I. - De multiplici iuris acceptione et eiussaria ad iustitiam habitudine ΙΙThesis I. - uoti lex sit iuris acceptio, et quaenam si iuris ad iustitiam relatio ib.

I. Praenotiones. - Variae de etymo Vocabuli ius sententiae exponuntur ib.

6. Declaratio. - I. De triplici huius vocabuli ius acceptione: - pro lege, pro iusto, pro poteState morali. - . Quaenam sit iuris ad iustitiam habitudo seu relatio. Quid veniat nomine iuris passivi seu obiectivi quid nomine iuris activi seu formalis I37. Scholion. - Recensentur aliae, ex praedictis derivatae, iuris acceptiones II

ARTICULU II. - multiplici iuris divisione. 23

384쪽

- 368 Thesis II. - Praecipuae iuris divisiones uraduntur 23

8. Declaratio. - . Ius accepturi pro leges dividitur in naturale et positivum, divinum et humanum eccisSiasticum et civile. Quid sit ius naturale secundum uri Stas. - uoluplici modo ius civile usurpari Oleat. - . Ius acceptum pro iusto dividitur in iustum simpliciter et iustum secundum similitudinem, tu Stum per aequalitatem arithmeticam et iustum per aequalitatem proportionalitatis geometricae iustum naturale et UStum ex condicto. - . Ius acceptum pro potestate legitima dividitur spectato principio, in naturale et positivum, spectata materia, in ius iurisdictionis et ius proprietatis lio autem rursus distinguitur in ius ad rem et ius in re spectato titulo in congenitum et acquisitum quod rursus est vel alienabile vel in alienabile, vel obligatorii exerciti vel liberi spectato subiecto, in privatum seu individuale et publicum Seu sociale spectato termino, in illud cuius terminus est personaphvsica et in illud cuius terminus est persona moralita b9. Scholion. Quid sit iniuria. - praecipuis iniuriarum divisionibus. In quo ab iniuria differant iniustitia,

nocumentum, damnum, ollansa. - De effato scientiet volenti non fit iniuria. .......... 39

siones praecipuae recensentur ib-IO. Declaratio. - I. Etynion vocis ossicium . - cii definitio. - . Ossicium lividitur, si consideretur radicaliter, in naturale et positivum, si formaliter, in Iure morale et iuridicum, si materialiter, in assirmativum et negativum, Si relative, in ossicium erga Deum, erga nosmetipsos, erga alios homines ib-II. Scholion. - An dentur ossicia aut iura hominis erga bruta 49

ARTICULU IV. - De origine iuris et icii. . . . TThesi IV. - Assignatur iurium victoruinque fons seu principium ib.

385쪽

12. DemonStratio. - I. Iuris ossiciique uirincipium , est lex lex autem per essentiam est lex aeterna. - Annatura rationalis, potius quam lex sit primum iurium ossiciorumque principium. - . Utrum, epo Sit Deo aut lege aeterna reiecta, possit de iuribus ossiciisque disputari. - An ius civile sit omnium iurium origo et fons. - Utrum iniuria formaliter et proprie possit auferre ius. - An ius in materiali acto conSi Stat, an omnia hominum ossicia sint nomen inane, - an omnia humana facta vim iuris habeant b. 13. Scholion. - Utrum necne ius et ossicium sint Simul tempore, natura, cognitione 66

ARTICULUS V. - principio cognitionis iurium et clorum 69Τhesis Osi eliditur iurium ossiciorumque cogno

scendorum criterium ib.

I 4. DemonStratio. - Criteri una verum in lege est reponendum. - Falsa quaedam criteria reiiciuntur ib. I S. Scholion. - limitatione iurium: - utrum limi tatio cuilibet iuri humano competat: - undenam limites, quibus ius circumscribitur, dignosci queant IaARTICULUS I. -- De conflictu seu collisione iurium. ISThesis VI. - Explicatur, quidnam sit in concurSuiurium agendum, seu cuiusnam iurii habenda sit ratio ib.

I 6. Praenotiones. In iure creato tria Gunt consideranda: limitati collisio, coactio ib. 17. DemonStratio. Saepe datur, quemadmodum legum, sic etiam iurium circa unam eamdemqua rem conflictus qui tamen non est ontologice verus, Sed tantum apparen S: - ratio habenda est iuris illius, quod in eo concurS Servat Suum robur. - Regulae

ad id dignoscendum traduntur 7618. Scholion. - Utrum in conisione iurium ius debiliusceSSet, an potius suspendatur 'o

ARTICULUS VII. - De vi iuris coactiva 82Thesis VII. - lus vi pollet coactivio lum ad impediendum ne laedatur, tun ad exigendum ut si laesum iniuste fuerit reparetur ..... b.

386쪽

I9. PrRenotiones. - Status quaestionis. - es dupliciten)pore seu Statu iniuriae in fieri in acto esse. ib. 2O DemonStratio. - . Iuris possessor potest vim iniusti aggressoris vi repellere ad impediendum ne ius laedatur damnum, etiam, si iecesse sit ei inferre. Servare tamen debet moderamen in culpatae tutelae. - . Qui iniuriam passus est, ius habet exigendi a laesore congruam iniuriae reparationem, vi etiam physica adhibita in laesorem, si hic nolit obligationem suam implere. - Utrum talem impoSSit per Seipsum exercere an Vero per civilem auctoritatem. - Utrum vindicta de acceptis ciniuriis sit licita necne 832I Scholion. - Discrimen inter defensionem contra iniustum aggressorem, reparationem damni illati, punitionem Seu poenam . . . . . s 6,

22. Dari nequeunt iura erga eum ib. 23. Dantur ossicia erga Deum, individualia, sociallia. ib. 24. Ossicia individualia sunt duplicis rationis: - essentialia seu ab soliva, accidentalia seu hypothetica IOOai. ordo quaestionum, quae in hoc articulo sunt Solvendae. Io II 6. Ossicia erga eum habent inter moralia debita primatum dignitatis, roboris, originis ib. I. De iis hominis erga Demn sciis, quae cum ipsit hominis

natura siιnt immediate conserta Ioa

Deum eiqite in omnibus obtemperandi ib.

27 DemonStratio. - Deus enim Si hominis, creator conservator finis ultimus. - Aliae adduntur rationes ex aliis Supremi Numinis attributis ... ib.

Thesi IX. Iure naturae enetur homo etiam X- ternis actibus Deo auctori suo ullum exhibere. Io 9

28. Praenotiones. - Quid sit cultus Dei. - uoluplex Sit internus, externus. - Externu autem St publicus seu socialis, privatus seu individualis b. 29. DemonStratio. multus externus est necessarius ac debitu - ratione cultus interni ratione sui. - e

387쪽

multiplici sine cultus externi. me habitudine cultus externi ad cultum internum. - Obiectiones diluuntur 3o Scholion. In naturali praecepto de supremo Numine colendo sunt duae distinguendae partes: - Ο - sitiva, negativa. - uid praecipiat pars positi Va. Quid vetet pars negativa prohibet praecipue blasphemiam cordis vel oris, directam vel in directam, immediatam vel mediatam, idololatriam, perfectam vel imperfectam . me cultu imaginum. De cultu

absoluto et relativo latriae, lautiae. hyperdultae b, S. II. De iis 3potheticis ossciis, qiιae liberam humanae voluntatis

determinationem consequuntur 126

3I. PraenotioneS. - uid sit votum. - uoluplex distinguatur Votum: - absolutum, conditionatum Ioenale, non poenale ' ib.

32. DemonStratio. Votum est honorificum Deo: expediens nobis: - meritorium rapud Meum: - ad sui observationem obligat I3I33. Scholion. - Utrum et quomodo consequens obligatio voti tolli aut cessare possit Ido

34. Praenotiones. - uid ais iuramentum. - uotu-plex sit - contestatorium, exsecratorium, per ip- Sum Deum, per rem creatam, SSertorium, promissorium ib3S. DemonStrtatio. Iuramentum est ex Semon tum. Ut autem recte fiat, tres debet habere comites: - Veritatem iudicium, iustitiam. Iuramentum malum triplex est: - incautum, mendax, iniquum. IS 236 Scholion. - De veritate quae in iuramento promiS- Sorio requiritur. - uomodo esset obligatio iuramenti promissorii Is 8S. III. De iis uolhelicis erga leum isolis, qua, divinae factum revelationis supponunt 16237. - Agendum in primis est de possibilitate divinae revelationis. - res errores sunt tribus thesibus refellendi ib.

Thesi XII. - Reselatio immediata est possibilis b.

38. Praenotiones. - id est revelatio: - quis revelatio divina: - quid revelati, divina supernaturalis:

388쪽

- quid revelatio supernaturalis immediata. - uid nomine revelationis intelligant rationalistae ib. 39. DemonStrutio. Revelationis immediatae possibilitas ostenditur, e parte Dei revelantis, e parte hominis accipientis revelationem, ex parte veritatis revelandae I 644o Scholion. - Soluuia tuta rationalistarum obiectioneS. Quid sit revelatio spectata subiective quid eadem Spectata obiective i67

Τhesis XIII. - velatio media lim est possibilis I7o

4I. Praenotiones. - Quid sit revelatio mediata. - Quid sit revelatio privata quid publica b. 42. DemonStratio. In revelatione etiam mediata habetur - ex parte accipientium fide Deo, ex parte transmittentis locutio seu doctrina mei. Q 17 I43. Scholion. - Utrum verum sit, revelationi mediatae non deberi assensum tam firmum, quam immediatae. 73

Τhesi XIV. - Revelatio nosteriorum est possibilis. 7S

44. Praenotiones. - Divisio veritatum in rationales

praeterrationale SuperrationaleS . . . . . b.

4 S. Demonstratio. - I mari veritates rauperrationales Seu mysteria, probatur, ex modo quo in cognitionem divinorum pervenimus: ex intellectuum gradibus, ex defectu quem in rebus cognoscendis experimur. - . POSSUmu mysteria, quando nobis a Deo proponantur ad credendum, aliqualiter intelligere. I7746. Scholion Solvuntur obiectiones Ietitae ex parte menti noStrae, ex parte VSterii 18S47 Agendum Secundo est de convenientia divinae revelationis. - re autem sunt quaestiones tribus thesibus solvendae IN

Thesis V. - Revelatio, quae pro obiecto habeat ve

ritates rationales, est conveniens ib.

48. Demonstratio. - ESU conveniens, ut rea: Veritates teneantur, ab omnibus, de facili Habsque dubitatione et errore ib. 49 Scholion. - Utrum divina harum rationalium veritatum revelatio dici queat necessaria I93

Τhesi XVI. - Revelatio veritatum superrationalium

est conveniens I98

389쪽

SO DemonStratio. Est necessaria in hypothesi elevationis humani generis ad finem supernaturalem. Semper autem est utilis atque apprime convenienS. S. Thomae hac de re doctrina ib. SI SCholion. - uam sapienter Deus nobis disserat adfuturam vitam cognitionem perfectam mySteriorum,

Thesis XVII. - Redelatio mediata sitas habet, eaS-que multiplices, congruentias 2O4

2. DemonStratio. - res assignantur praecipuae convenientiae ib. J3. Scholion. - . Error rationalismi traditionalismi. - . De revelationis cogno Scibilitate: - cuius generis sit evidentia, quae resultat ex notis Seu criteriis divinae revelationis Ios 4. - Agendum tandem est de debito divinam amplectendi revelationem aO7

Thesis VIII. - cium amplectendi revelationem aDIo factam statuitur 2O8

SS. Demonstratio. uid agere debeat ille, qui factum divinae locutioni certoe cognoscit: - quid cille, qui de tali facto dubitat. - Obiectiones rationalistarum b. f. IV: De religione naturali ac revelata 2IO

Thesi XIX. - De existentia religionis naturalis, deqiι possibilitate et convenientia religionis re-

6. Praenotionea. - Quodnam sit etymon Ocis, religio: - quaenam sit eius vis et acceptio. Religio dividitur in naturalem et revelatam. Religionis duplex est pars: - theo retica, continens Veritates credendas, practica, continens actiones lonendas ib. 37. DemonStratio. - . Exi Stentia religionis naturalis: eius profitendae universalis obligatio. - . Possibilitas ac convenientia religionis revelatae: - eius profitendae, si a Deo naturali religioni superaddatur, arctissima obligatio 2I238. Scholion. - Refelluntur systemata, de autonomia in negotio religionis, de indifferentia circa diversas religiones ib.

SEARCH

MENU NAVIGATION