Extracts from Cicero, narrative and descriptive;

13쪽

ANECDOTES ROM GRECIA HISTORT

15쪽

SECTION Q.

ANEC DOTES ROM GRECI AN HISTORY.

1 The Nature o GodROGEs me quid aut quale sit deus, auctore utar Simonide, de quo quum quaesivisset hoc idem tyrannus Hiero, deliberandi sibi unum diem postulavit. Quum idem ex eo OStridie quaereret, biduum petivit uum Saepius du- plicaret numerum dierum, admiransque Hiero requireret curita saceret; quia, quanto, inquit, diutius ConSidero, tanto mihi res videtur obscurior. Sed Simonidem arbitror, non

enim poeta Solum SuaViS, Verum etiam ceteroqui doctus SapienSque traditurin, quia multa venirent in mentem acutato atque subtilia, dubitantem quid eorum SSet veriSSimum,deSperaSS Omnem Veritatem.

2. Frienniis no Io e ou I. Praeclare epiStola quadam Alexandrum filium Philippus

accusat quod largitione benevolentiam Macedonum consectetur: quae te, malum, inquit, ratio in Stam spem induxit, ut eos tibi fideles putare ire, quo pecunia corrupiSSeSt An tu id agis ut Macedone non te regem Suum, Sed ministrum

16쪽

EXTRACT FROM CICERO. et praebitorem sperent oret Bene ministrum et praebitorem. quia sordidum regi melius etiam, quod largitionem corruptelam dixit esse. Fit enim deterior qui accipit, atque ad idem Semper exspectandum paratior. Hoc ille filio sed

Sophocles ad summam senectutem tragoedias fecit quod propter studium quum rem negligere familiarem videretur, a filiis in iudicium vocatus est, ut, quemadmodum OStro more male rem gerentibus patribus bonis interdici solet, sic illum quasi desipientem a re familiari removerent iu 5 dices. Tum sene dicitur eam fabulam quam in manibus habebat et proxime scripserat, Oedipum Coloneum, recitaSSeiudicibus, quaesisseque num illud carmen desipientis videretur Quo recitato, Sententiis iudicum est liberatuS.

Damonem et Phintiam Pythagoreos serunt hoc animo inter Se sui SSe, ut, quum eorum alteri Dionysiu tyrannus diem necis destinavisset, et is qui morti addictus esset paucos ibi dies commendandorum suorum auS POStulavisset, vas factu eSt alter eius sistendi, ut, si ille non sreverti SSet, moriendum esset ipsi. Qui quum ad diem se recepi SSet, admiratu eorum fidem tyrannus petivit ut se ad amicitiam tertium ascriberent. 5. Q sander a Sardis. Socrates in Xenophontis Oeconomico loquitur cum Critobulo, Cyrum minorem, regem PerSarum praestantem ingenio atque imperii gloria, quum 3 Sander LacedaemoniuS, vir Summae Virtutis, Venisset ad eum Sardis eique

17쪽

GREER ANECDOTES. 5s dona a sociis attulisset, et Ceteris in rebus comem erga Lysandrum atque humanum sui SSe, et ei quemdam Conseptum agrum diligenter consitum ostendisse. Quum autem admiraretur Lysander et proceritates arborum et directos in quincuncem ordine et humum Subactam atque puram 1 et suavitatem Odorum qui amarentur e floribus tum eum

dixisse, mirari Se non modo diligentiam sed etiam sollertiam eius a quo essent illa dimensa atque descripta, et ei Cyrum respondisse, 'Atqui ego omnia Sta sum dimensus mei

sunt ordines, mea descriptio; multae etiam istarum arbo- 1 rum mea manu Sunt Satae.' Tum LySandrum, intuentem eiu purpuram et nitorem Corporis ornatumque Persicum multo auro multisque gemmis, dixisse 'Recte ero te, Cyre, beatum ferunt, quoniam virtuti tuae fortuna coniuncta est l)6. L smari a Auens. Lysandrum Lacedaemonium dicere aiunt solitum, Lacedaemone esse honestissimum domicilium senectutis. Nusquam enim tantum tribuitur aetati, nuSquam S senectus honoratior. Quin etiam memoriae proditum St, quum Athenis, ludis, quidam in theatrum grandi natu Veni SSet, in magno ConSeSS locum nuSquam ei datum a suis civibus; quum autem ad Lacedaemonios acceSSisSet, qui legati quum

senem illum seSsum recepi SSe. Quibu quum a Cuncto conio seSsu plauSUS esset multiple datus, dixisse ex iis quemdam, Atheniense Scire quae recta SSent, Sed nCere nolle.

I. serus Las mordy. Apud menophontem moriens Cyrus maior haec dicit. Nolite arbitrari, o mihi carissimi filii me, Muna a vobis

18쪽

6 EXTRACTS FROM CICERO. discessero, nusquam aut nullum fore. Nec enim, dum eram Vobiscum, animum meum videbatis, sed eum esse in hoc Corpore ex iis rebus quas gerebam intelligebatis Eumdem igitur esse creditote, etiam si nullum videbitis Nec vero

clarorum Virorum post mortem lonores Iermanerent. Si

nihil eorum ipsorum animi essicerent, quo diutius memoriam sui teneremus Mihi quidem numquam persuaderi potuit,

animos, dum in corporibus essent mortalibus, viVere quum oexissent ex iis, emori nec Vero tum animum esse inSipientem, quum X nSipienti corpore VaSisSet; Sed quum omni admixtione corporis liberatu puru et integer SSe Coepi SSet, . tum esse Sapientem Atque etiam, quum hominis natura morte dissolvitur, ceterarum rerum perSpicuum Si quo quae 15que discedat; abeunt enim illuc omnia, unde orta Sunt animus autem Solus nec quum adest nec quum miscedit

apparet Iam vero videtis nihil esse morti tam simile quam somnum. Atqui dormientium animi maxime declarant divinitatem Suam: multa enim, quum remissi et liberi sunt, sutura dio prospiciunt. Ex quo intelligitur quales futuri sint, quum se plane corpori vinculi relaXaverint. Quare, si haec ita sunt,

sic me colitote, ut deum: Sin una Si interiturus animus cum corpore, O tamen deo Verentes, qui hanc Omnem pulchritudinem tuentur et regunt, memoriam noStri pie inviolateque asservabitis. Cyrus quidem haec OrienS. S. The Las Resource

Lacedaemonii Philippo minitanti per litteras, se omnia

quae conarentur prohibiturum, MaeSiverunt, num e SSet

etiam mori prohibituruS. D. oo es preferre Io Riches. Danda omnino opera est ut omni generi satisfacere possimus; sed si res cim contentionem veniet. nimirum

19쪽

GREE A NE DOTES. 7 Themistocles est auctor adhibendus; qui quum OnSuleretur, utrum bono viro pauperi, an minus probato diviti filiam; collocaret, Ego vero,' inquit, malo virum qui pecunia

egeat, quam pecuniam quae Viro.'

Noctu ambulabat in publico Themistocles, quod somnum Capere non OSSet, quaerentibusque respondebat, Miltiadis

tropaei Se e Somno suScitari.

11. A ReDrLThemistoclei fertur Seriphio cuidam in iurgio respondisse, quum ille dixisset, eum non Sua Sed patriae gloria splendorem assecutum, Nec hercule, si ego Seriphius

essem, nobilis, nec tu, Si AthenienSi eSSes, clarus unquam

suisses 12 Θρυ' Ring. Satis nobis, si modo in philosophia aliquid profecimus,

persuasum Sse debet, Si mne deo hominesque celare possimus, nihil tamen Vare, nihil iniuste, nihil libidinose, nihil incontinenter esse faciendum. Hinc ille Gyges indus citur a Platone : qui quum terra diSceSSiSSet magnis quibusdam imbribus, descendit in illum hiatum, aeneumque equum, ut serunt sabulae, animadvertit, Cuius in lateribus fores essent quibus apertis, homini mortui vidit corpus magnitudine inusitata, anulumque aureum in digito quem ut de-io traxit, ipse induit, erat autem regiu paStor), tum in concilium se pastorum recepit. Ibi quum palam eius anuli ad palmam converterat, a nullo Videbatur, ipse autem omnia videbat: idem rursu videbatur, quum in locum innulum

20쪽

8 EXTRA TS FROM CICERO. Inverterat. Itaque hac opportunitate anuli usus regem dominum interemit, SuStulitque quos obstare arbitrabatur Isnec in his eum lacinoribus quisquam potuit videre. Sic repente anuli benefici rex exortus est Lydiae. Hunc igitur ipsum anulum si habeat sapiens, nihilo plus sibi licere putet peccare, quam Si non haberet Honesta enim bonis

Viris, non Occulta, quaeruntur. o

Aratus Sicyonius iure laudatur, qui, quum eius CiVitas quinquaginta anno a tyrannis teneretur, prosectus Argis Sicyonem, clandeStino introitu urbe est potitus Quumque tyrannum Nicoclem improViSo oppreSSiSSet, SeXCento eX-sules, qui uerant eius civitati locupletissimi, restituit, rem Sque publicam adventu suo liberavit. Sed quum magnam animadverteret in bonis et possessionibus dissicultatem, quod

et eos quos PS reStituerat, quorum bona alii possederant, egere iniquissimum arbitrabatur, et quinquaginta annorum possessiones OVeri non nimi aequum putabat, propterea Ioquod tam longo Spatio multa hereditatibus, multa emptionibus, multa dotibus tenebantur sine iniuria, iudicavit neque illis adimi neque his non satisfieri quorum illa fuerant

oportere. Quum igitur StatuiSSet opuS SSe ad eam rem constituendam pecunia, Alexandriam se proficisci velle dixit, is remque integram ad reditum suum iussit esSe isque celeriter ad Ptolemaeum, Suum OSpitem, venit, qui tum regnabat alter post Alexandriam conditam. Cui quum exposuisset patriam se liberare velle, caUSamque docui SSet a rege pulento vir summus facile impetravit, ut grandi pecunia diu aovaretur. Quam quum Sicyonem attulisset, adhibuit sibi in consilium quindecim principe cum quibus causa cognovit et eorum qui aliena tenebant, et eorum qui Sua amiserant: perfecitque aeStimandi posseSSionibus, ut persuaderet aliis