Extracts from Cicero, narrative and descriptive;

발행: 1890년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

GREER ANECDOTES. as ut pecuniam accipere mallent, possessionibus cederent aliis, ut commodius putarent numerari sibi quod tanti esset,

quam Suum recuperare. Ita perfectum S Ut omnes, concordia conStituta, Sine querela discederent. O virum magnum dignumque, qui in nostra republica natus esset Sic par est 3 agere Cum CivibuS, non, ut i iam vidimus, hastam in soroponere et bona civium voci subiicere praeconis. At ille Graecus, id quod fuit sapientis et praestantis viri, omnibus

consulendum putaVit eaque est Summa ratio et sapientia boni civis, commoda civium non divellere. atque omne S35 aequitate eadem Continere.

14. Contems of min. Pueri Spartiatae non ingemiscunt verberum dolore laniati. Adolescentium greges Lacedaemone vidimus ipsi incredibili

contentione Certante pugniS, CalcibUS, UnguibuS, morsu denique, quum XanimarentUr PriUS, quam e Victo lateren-

tur. Quae barbaria India vastior aut agrestior In ea tamen gente primum ii qui Sapiente habentur nudi aetatem agunt et Caucasi nives hiemalemque vim perferunt Sine dolore:

quumque ad flammam Se applicaVerunt, Sine gemitu aduruntur Mulieres ero in India, quum est cuius earum vir Io mortuus, in certamen iudiciumque Veniunt, quam plurimum ille dilexerit plures enim singUli Solent SSe nuptae quae est victrix ea laeta, ProSequentibu Sui S una Cum viro in

rogum imponitur illa Victa maesta di Scedit Aegyptiorum morem quis signorat quorum imbutae mentes pravitatis 15 erroribus quamVis Carnificinam prius subierint, quam ibim aut aspidem aut elem aut canem aut crocodilum violent: quorum etiam si imprudente quippiam fecerint, poenam nullam recusent. De hominibus loquor. Quid bestiaes Non

frigus, non famem, non montiVago atque SilVeStre cursus et lustrationesque patiunturii non pro Suo partu ita propugnant,

22쪽

1 EXTRACT FROM CICERO. ut Vulnera excipiant, nullos impetus, nullos ictus reformident λOmitto quae perferant quaeque patiantur ambitiosi honoris causa, laudis studiosi gloriae gratia, amore incensi cupiditatis.

Plena vita exemplorum St.

15. The Valae o Memor . Apud Graecos fertur incredibili quadam magnitudine consilii atque ingenii Atheniensis ille suisse Themistocles ad

quem quidam doctus homo atque in primis eruditu acceS-sisse dicitur, eique artem memoriae, quae tum primum Proserebatur, pollicitus esse se traditurum quum ille quaesisset εquidnam illa ars essicere posset, dixisse illum doctorem, ut omnia meminisset; et ei Themistoclem respondisse, gratiuS sibi illum esse acturum, si se oblivisci quae vellet quam si meminisse docui SSet. 16. The Secre o Eloquerire. Actio in dicendo una dominatur. Sine hae summus Orator esse in numero nullo potest, mediocris hac instructus summos saepe Superare. Huic primas dedisse Demosthenes dicitur, quum rogaretur quid in dicendo esset primum,

huic secundas, huic tertias. Quo mihi melius etiam illud ab sAeschine dictum videri solet, qui, quum propter ignominiam iudicii cessisset Athenis et se Rhodum contulisset, rogatu a Rhodiis, legisse sertur orationem illam egregiam quam in

Ctesiphontem contra Demosthenem diXerat; qua perlecta, petitum est ab eo postridie ut legeret illam etiam quae erat 1 ocontra a Demosthene pro Ctesiphonte edita quam quum suavissima et maxima Voce legi SSet, admirantibus omnibus, quanto, inquit, lagis admiraremini, si audissetis ipsum 'Ex quo satis significavit, quantum esset in actione, qui orati O-nem eamdem aliam SSe putaret, actore mutato. 5

23쪽

17 ranis spe in ear. Qui se metui volent, a quibus metuentur, eosdem metuant ipsi necesse est. Quid enim censemus superiorem illum Dionysium, quo cruciatu timoris angi solitum qui, cultros metuens tonsorioS, Candente Carbone sibi adurebat capillum t Quid λ Alexandrum Pheraeum quo animo vixisse arbitra- muri qui, ut Scriptum legimus, quum uxorem Thebenadmodum diligeret, tamen ad eam ex epulis in cubiculum

venienS, barbarum, et eum quidem, Ut Scriptum St, Compunctum notis Threiciis, destricto gladio iubebat anteire; 1 praemittebatque de Stipatoribus Suis, qui scrutarentur arculas muliebres et ne quod in vestimentis occultaretur telum exquirerent. O miserum, qui fideliorem et barbarum et stigmatiam putaret quam coniugem Nec eum fefellit. Ab ea est enim ipsa propter pellicatus Suspicionem intersectus.13 Nec vero ulla vis imperii tanta St, quae premente metu possit esse diuturna. Testis est PhalariS, Cuius est praeter ceteros nobilitata crudelitas; qui non ex insidiis interiit, ut is quem modo dixi, Alexander non a pauci S, Ut hi noster: sed in quem universa Agrigentinorum multitudo impetum dio secit. Quid Z Macedones nonne Demetrium reliquerunt, universique se ad Pyrrhum contulerunt Z Quid Z Lacedaemonios iniuste imperantes nonne repente omne sere socii deseruerunt, SpectatoreSque Se tiOSOS praebuerunt Leuctricae

Inventi autem multi sunt qui non modo pecuniam sed vitam illam profundere pro latria parati essent, iidem gloriae iacturam ne minimam quidem facere Vellent, ne

republica quidem postulante: ut Callicratidas, qui riuum s Lacedaemoniorum dux suisset Peloponnesiaco bello, mul-

24쪽

1 EXTRACTS FROM CICERO.taque secisset egregie, vertit ad Xtremum omnia, quum consilio non paruit eorum qui classem ab Arginusis removendam, nec cum Atheniensibus dimicandum putabant. Quibus ille respondit, Lacedaemonios, clasSe illa amiSSa, aliam parare OSSe, Se fugere Sine suo dedecore non OSSO IOAtque haec quidem Lacedaemoniis plaga mediocris illa peStifera, qua quum Cleombrotus, invidiam timens, temere cum Epaminonda conflixisset, Lacedaemoniorum ope Cor

ruerunt.

19. Theor) and Practace. Heracleotes Dionysius, quum a Zenone sortis esse didiciSSet, a dolore deductus est. Nam quum ex renibus laboraret, ipso in eiulatu clamitabat, falsa esse illa, quae antea de dolore ipse sensisset. Quem quum Cleanthes

Condiscipulus rogaret, quaenam ratio eum de sententi 5 deduxisset, respondit, quia, quum tantum operae philosophiae dedissem, dolorem tamen erre non OSSem, SatiSeSSet argumenti, malum esse dolorem Plurimos autem annos in philosophia consumpsi, nec ferre OSSum malum est igitur dolor. Tum Cleanthem, quum pede terram per IoCUSSisSet, verSum ex Epigonis ferunt dixisse:

Audisne haec Amphiarae, sub terram abdite 3

Zenonem significabat a quo illum degenerare dolebat. At non noster Posidonius, quem et ipSe Saepe Vidi et id dicam quod solebat narrare PompeiuS, e, UUm ho I 5 dum venisset decedens e Syria, audire voluisse Posidonium sed quum audiviSSet, eum graViter SSe aegrum, quod vehementer eius artus laborarent, VoluiSSe tamen nobilissimum philosophum visere quem ut fidisset et salutavisset honorifici Sque verbi prosecutUS SSet moleste Ioque se dixisset ferre, quod eum non OSSet audire; at ille, Tu veror inquit, potes: me committam, ut dolor

25쪽

GRFEX A NECDOTES. 3 corporis emciat ut frustra tantus vir ad me venerit. Itaque narrabat, eum graViter et copiose de hoc ipso, nihil esseas bonum nisi quod honestum esSet, cubantem disputaViSSe quumque quasi faces ei doloris admoverentur, Saepe diX- isse, Nihil agis, dolor quamvis is molestuS, numquam te esse confitebor malum. Omninoque omnes clari et nobilitati labores contemnendo fiunt etiam tolerabileS.2O. Vns ances in Contems of eara. Quam me delectat Theramenes quam elato animo est lEtsi enim flemus quum legimus, tamen non miserabiliter vir clarus emoritur. Qui quum, coniectu in Carcerem triginta iussu tyrannorum, Venenum ut sitien ObduXiSSet, 5 reliquum sic e poculo eiecit ut id resonaret quo sonitu reddito, arridens, Tropinor inquit, 'hoc pulcro Critiae,' qui in eum fuerat taeterrimus Graeci enim in conviviis Solent nominare, cui poculum tradituri sint Lusit vir egregiuS MXtremo 'piritu quum iam praecordiis concep- 1 tam mortem contineret, Vereque ei Cui venenum praebiberat mortem est eam auguratus quae brevi ConSecuta est. Quis hanc animi maximi aequitatem in ipsa morte laudaret, si mortem malum iudicaret Vadit in eumdem carcerem atque eumdem pauci post annis Scyphumi Socrates, eodem Scelere iudicum, quo tyrannorum TherameneS. Quae est igitur eiu oratio, qua facit eum Plato usum apud iudices, iam morte mulctatum Magna me,' inquit, spes tenet, iudices, bene mihi evenire, quod mittar ad mortem. Necesse est enim, sit alterum de duobus; uta aut SenSUS Omnino omne mor auserat, aut in alium quem dam locum ex his loci morte migretur. Quamobrem, sive SenSUS XStinguitur OrSque ei Somno Similis est, qui nonnumquam etiam Sine Vi Si Somniorum alacatissimam

quietem affert, dii boni P quid lucri est emoria aut quam

26쪽

I EXTRA CPS ROM CICERO. naulti dies reperiti possunt, qui tali nocti anteponantur Scui si similis futura est perpetuitas omni ConsequentiS temporis, qui me beatior in vera sunt quae dicuntur, migrationem esse mortem in ea iraS qua qui e vita excesserunt incolunt, id multo iam beatiu 'St, te, quum ab iis qui se iudicum numero haberi volunt evaseris, ad 3Oeos venire qui vere iudices appellentur, Minoem, Rhadamanthum, Aeacum, Triptolemum conVenireque eos qui iuste et cum fide vixerint. Haec peregrinatio mediocris vobis videri potest Ut vero colloqui cum Orpheo MuSaeo, Homero Hesiodo liceat, quanti tandem aestimatis Equi 33dem Saepe emori, Si fieri poSSet, vellem, ut ea quae dico mihi liceret invenire Quanta delectatione autem assicerer, quum Palamedem, quum Aiacem, quum alios iudicio iniquo circumvento convenirem Tentarem etiam summi regis, qui maximas copias duxit ad Troiam, et Ulixi Si osyphique prudentiam: nec ob eam rem, quum haec X-quirerem. Sicut hic faciebam capites damnarer vos quidem iudices, ii qui me absolviStis, mortem timueritis. Nec enim cuiquam bono mali quidquam evenire potestne ViVO ne mortUO, ne umquam eius res a diis immor- ξtalibus megligentur Nec mihi ipsi hoc accidit fortuito.

Nec vero ego iis, a quibuS CCUSatu Sum aut a quibus

CondemnatuS, habeo quod succenseam, nisi quod mihi nocere se Crediderunt. Et haec quidem hoc modo. Nihil autem melius extremo: Sed tempus est,' inquit, 'iam εο hinc abire me ut moriar, vos ut vitam rugasis Utrum autem Sit melius, dii immortales sciunt, hominem qui demscire arbitror neminem. Nae ego haud pauli hunc animum malim, quam eorum omnium fortunas, qui de hoc iudicaverunt Etsi, quod praeter deo negat Scire Uem 55 quam, sit scit ipse, utrum melius dit nam dixit ante. Sed suun illud, nihil ut aflirmet, tenet ad extremum Nos

autem teneamuS, ut nihil enSeamus esse malum, quod it

27쪽

GREEL NE DOTES. 15 a natura datum omnibus, intelligamusque, Si mors malum 6 Sit, SSe empiternum malum. Nam Vitae miSerae morSsini esse videtur mors si est misera, mi Seriae finis esse nullus potest. Sed quid ego Socratem aut Theramenem, praestantes viros virtutis et Sapientiae gloria, Commemoro, quum iacedaemonius quidam. Cuiu me momem quidem 6i proditum St, mortem tanto Opere ContemPSerit, Ut, quum

ad eam duceretur damnatus ab Ephoris et esset vultu hilari atque laeto dixissetque ei quidam inimicus. Contemnisne leges Lycurgi responderit 'Ego vero illi maximam gratiam habeo. qui me ea poena multaVerit. quam Iine 7 mutuatione et sine versura possem diSSolvere. O virum Sparta dignum ut mihi quidem qui tam magno animosuerit innocens damnatus esse videatur. Tale innumerabile nostra civitas tulit. Sed quid duce et principeS nominem, quum legiones scribas Cato Saepe alacres in 7 eum locum prosectas unde redituras e non arbitrarentur λPari animo Lacedaemonii in Thermopylis occiderunt, in quos Simonides

Dic hospes Spartae, nos te hic vidisse iacentes, Dum sanctis patriae legibus obsequimur.

8 Quid ille dux Leonidas dicit Pergite animo forti, Lacedaemonii hodie apud inseros fortasse caenabimus. Fuit haec gens fortis, dum Lycurgi leges vigebant. E quibus unus, quum PerSe hostis in colloquio dixisset glorians, Solem prae iaculorum multitudine et Sagittarum non ide-85 bitis, IIIa umbra igitur,' inquit pugnabimus. Viro commemoro. Qualis tandem Lacaenad quae quum filium in praelium misiSset, et interfectum audisset, Idcirco, inquit, genueram, Ut SSet qui pro patria mortem non dubitaret occumbere.' Esto fortes et duri ripartiatae: magnam so habet vim reipublicae disciplina. Quid i Cyrenaeum Theodorum, philosophum non ignobilem, nonne miramur cui quum Lysimachus rex crucem minaretur, HSti quaeso,'

28쪽

16 EXTRACTS FROM CICERO . inquit, 'ista horribilia minitare purpuratis tuis, Theodori quidem nihil interest, humine an Sublime putrescat.'Cuius hoc dicto admoneor, ut aliquid etiam de huma 95tione et sepultura dicendum existimem rem non dissicilem. iis praesertim cognitis, quae nihil sentiendo paullo ante dicta Sunt qua Socrates quidem quid Senserit, apparet in eo libro in quo moritur Quum enim

de immortalitate animorum disputavisset, et iam moriendi 1 oo tempUS Urgeret, rogatu a Critone, quemadmodum Sepeliri vellet, dultam vero,' inquit operam, amici, fruStra Consumpsi Critoni enim nostro non perSuasi me hinc Volaturum, meque quidquam hei relicturum Verumtamen, Crito, si me assequi potueris aut Sicubi iactus aeris, ut 1o5 tibi videbitur sepelito. Sed mihi crede, nemo VeStrum, Num hin; CXCeSSero, COnSequetur.' Praeclares id

quidem, qui et amico permiserit, et se ostenderit de hoc toto genere mihil laborare Durior Diogenes, et is quidem idem Sentiens, Sed ut CynicuS aSperiuS, proiici Seolo iussit inhumatum Tum amici, Volucribusne et feris λ' Minime vero,' inquit Sed bacillum propter me, quo abigam, ponitote. Qui poteriit illi, non enim 'enties.' Quid igitur mihi ferarum laniatus oberit, nihil sentienti λ' Praeclare AnaXagoraS: qui, quum LampSaci moreretur, I 13 quaerentibus amiciS, Velletne Clazomenas in patriam, si quid ei accidisset, auserri 'Nihil necesse est,' inquit dique enim ad inferos tantumdem viae est. Totaque de ratione

humationi unum tenendum St, ad corpuS illam pertinere, sive occiderit animus, SiVe rigeat. In corpore autem per 1ao spicuum est, vel XStincto animo vel elapSo, nullum residere

21. A1 Heroi Philosopler. Audi moriens quid dicat Epicurus, et intellige acta eiuS cum dictis discrepare Epicurus Hermarcho um

29쪽

GREE A NECDOTES. 17 ageremus inquit, vitae beatum, et eumdem Supremum diem, Scribebamus haec. Tanti autem morbi aderant vesicae et viscerum, ut nihil ad eorum magnitudinem OSSet accedere Miserum hominem Si dolor Summum malum St, dici aliter non potest. Sed audiamus ipsum CompenSabatur, inquit tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Sedio tu, ut dignum est tua erga me et erga philosophiam voluntate ab adolescentulo suscepta, lac ut Metrodori tueare liberos. Non ego iam Epaminondae, non Leonidae mortem huius morti antepono; quorum alter quum vicisset Lacedaemonios apud Mantineam, atque ipSe gravi vulnere exanimarii Se Videret, ut primum dispexit, quaesivit Salvusne SSet clypeus Quum salvum esse flentes sui respondiSSent, rogavit, essentne fusi hoste. Quumque id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam qua erat tranfixus hastam. Ita multo sanguine profuso, in laetitia et in vica toria est mortuus Leonida autem, rex Lacedaemoniorum

se in Thermopylis trecentoSque OS, quo eduXerat Sparta, quum SSet proposita aut fuga turpis aut gloriosa morS, opposuit hostibus. Praeclarae morte sunt imperatoriae. Philosophi autem in Suis lectulis plerumque moriuntur.

22. Deat belle Van Lisse. Deorum immortalium iudicia solent in scholis proferre de

morte, ne Vero ea fingere ipSi, Sed Herodoto auctore,

aliisque pluribus. Primum Argiae sacerdotis Cleobis et Biton filii praedicantur Nota fabula est Quum enim

illam ad sollemne et Statum sacrificium curru vehi ius esset satis longe ab oppido ad sanum, morarenturque iumenta

tunc iuvenes ii, quo modo nominaVi, VeSte OSita, corpora oleo perunXerunt, ad iugum acceSSerunt. Ita acςrdos

advecta in sanum, quum curru esset ductus a filiis, precata c

30쪽

i EXTRA CUM FROM CICERO. dea dicitur, ut illis praemium daret pro pietate, quod is maximum homini dari posset a deo post epulatos cum matre adolescente somno Se dedisse mane inventos SSemortuos. Simili precatione Trophonius et Agamedes usi dicuntur, qui, quum Apollini Delphis templum exaedifica-ViSSent, Venerante deum, petierunt mercedem non parvam 5

quidem operis et laboris sui, nihil certi, sed quod esset optimum homini. Quibus Apollo se id daturum ostendit post eius diei diem tertium qui ut illuxit, mortui Sunt reperii. Iudicavisse deum dicunt, et eum quidem deum, cui reliquidi concessissent, ut praeter ceteros divinaret. Affertur roetiam de Sileno tabella quaedam, qui quum a Mida captuSesset, hoc ei muneris pro Sua missione dedisse scribitur, docuisse regem, non naSci homini longe optimum Sse, proXimum autem, quam primum mori. Qua Si sententia in Cresphonte usu Euripides: . 25Nam nos decebat, coetus celebrantis, loniuIn Lugere, ubi esset aliquis in lucent editus, Hunianae vitae varia reputantis mala At, qui labores morte finisset gravis, Hunc omni amicos laude et laetitia exsequi. μSimile quiddam est in consolatione Crantoris. Ait enim, Terinaeum quemdam Elisium, quum graviter filii mortem maereret, Veni SSe in PSychomantium, quaerentem quae fuisset tantae calamitatis causa. Huic in tabellis tres huiusmodiversiculo dato SQ 35

Ignaris homines in vita mentibus errant. Euthynous potitur satorum numine leto. Sic fuit utilius finiri ipsique tibique.

His et talibus auctoribus Si confirmandi causam rebus radiis immortalibus iudicatam. Alcidamas quidam. rhetor Oantiquut in primis mobilis, scripsit etiam laudationem mortis, quae OnStatis enumeratione humanorum malorum. Cui ratione eae quae exqui Sitius a phil OSophi colliguntur

SEARCH

MENU NAVIGATION