장음표시 사용
41쪽
Versus 2I noo, pCt. In primo pede spondeus exstat inversibus ii et Zo, I Ct. Adnotati critica: In pronuntiando versu 22s, qui est: , Exciti illi etiam quis belli incognitus horror. ae uellerus in quaestionibus Statianis p. I contendit verbo exciti spatium dactyli tribuendum esse, ut elisionis necessitatem molestam vitemus Nani Statium, ait vir doctissimus, longam vocalem intercedente pauSa non elisisse. Sed recte iam lappius in programmate Pos-naniensi a. I 863 emisso p. I animadvertit nos uelleri sententiam secutos hiatum in Statii Thebaidem introducturo PSSe, quem non Solii hic, Sed etiam omnes post Ovidium poetae summo persecuti sunt odio. Cf. Lueianum uellerum in libro, qui inscribitur .,de re metrista poetarum latinorum praeter Plautum et Terentium libri septem do8. Praeterea talem elisionem Statius etiam aliis locis admisit, velut II, db8: Tu merito ast horum miSeret. V, s. IIaerebant nati atque illa. V bii Templa dei hic magno tellurem ponder men Sus.
42쪽
s In primo pede spondeum habent versus Is raet 26.8 Ct. Adnotatio criti ea: In versu ab cum uellero Jenae Literaturgettunga 88 Nr. 3 praeferam collocationem, quam Xhibent codices litoris B, , V designati:,Ηune Pallas praesens, illum Tirynthius implet, In altero enim hexametro, quem Puteanus et Gudianus O praebent, Pallas huic praesens id nobis non iniuria obStat, quod Statius nunquam ,huieu tali modo distraxit. Itaque hexametro formani Ss dedi. IX.dsiis
In primo pede spondeum habent versus 268, 2s, pCt. Adnotationes eriti ea P. 1. In versu re quem dic in otii manni editions legimuS:
43쪽
Offensum virtute ferebat cum uellero Rh. Mus. d. I p. Is6 scribam offensum feritatem quod absurdum est a poeta id, quod Tydeus geSSiSSet, voce Virtute Significatum esse. Non virtute Tydei, sed feritate eius Mars offensus est. Cf. versum I 8a: hNulla viri feritas. 2. ae Occasione data errorem corrigam, in quem Muellerus incidit in quaestionibus Statianis p. I 6. Vir enim doctus in versu si, qui apud otii mannum sielegitur:
-Vi rami locuS; agreste adeo omnia cingunt Exuviae. in voce adeo' haesit quod Statius hanc legem observasset, ut eliSionem vocabulorum, quae anapaesti patium complent, omnino evitaret. Itaque eum codice Rossensi, cuius lectionemiolit mannum plane neglexisse valde miror, hoc scribendum esse censuit:hVix rami locus est agrestes omnia cingunt. Sed iniuria uellerus vocem adeo melisam in Suspicionem vocavit, nam etiam in Achilleido I sibi: MIam quo adeo aut aderi meeum Peleius heros. eandem vocabuli indeo elisionem invenimus. Itaque eum olit manno lectionem codicum retineo.
Adnotati eritica: In Vergia 2T, 'luom Pode Puteanus Sie praebet:hClaustra remoliri trabibus et ariete sonoro Vetus inest eorruptela, quod iam ex diversis librorum lectionibus apparet. Omnium autem Coniecturarum, quas permulti viri doctissimi meerunt, mihi, ut breviter meam Sententiam enuntiem maxime eum Imhosio l. c. II, p. 2sd arridet Cuspari Barthii correctio, quam iterum in Eohim anni adnotationibus eriticis desideramus. Ille vir doctus vestigia eodicum alterius recen Sionis, qui trabibusque artata sonoro exhibent, secutus duas tantum literas mutavit, cum scribere vellet Sonoris Quao mutatio levissima mihi ingenio Statii maximo respondere videtur. Verbis enim trabibus sonoris' aptissime, ni fallor, poeta circumseripsit arietem, quod vocabulum agrammatio quodam in margine adscriptum facillime intextum a librariis inseri potuit. XI.
44쪽
Adnotationes criticae: I. Versum II lolii mannus reum constituit: is UrgentiSque Sonum laeva manus aere retenta est Sed cum omne i odices uno tenore vocem aureeXhibent, suam recti SSime iam scholiasta apud Barthium hoc modo interpretatus est , Persona hominis ita constituenda est, ut totis viribus inflans tubam laevam manum auri sinistrae applieaverit, Caput Sustentans Sie, ut vehementiorem latum haberet, non St, cur a Scriptura omnium odicum PCedamu S. 2. In versu si neglegentia typothetae vel Ohl- manni ipsius deest ante verbum adhue brevis syllaba. Nam quivis concedet eum hexametrum, sui in olil- manni editione exstet: hIlle autem: Vivisne adhuc manet ira superstes non recte procedere. Praeterea teste Muellero neglexit Eohim annus seripturas odi eum diversas indicare eodicis Puteani sevivisne an adhue et librorum ambergensis B a ceterorum, suorum lectiones inter se congruentPS litteram significatae sunt: vivisne et adhue. egendum est nimirum , vivisne et adhue s.
orsus IS loo, pCt. In primo pede spondeum habent versus 236 8 28, pCt.
Postquam Singulorum librorum versuum tabulas praeposuimus, iam tabellam totius carminis hexametrorum uno in Conspeetu componere meum est. Tota autem Thebaido sto vorsus continentur. Sed ex iis quinque
spondiaci IV, b, IV, 22i, s8. IX, ob XII, do), de quibus hie non agitur, elidendi sunt, ita ut si od hexametri remaneant:
45쪽
composuerimus, iam videmus formarum ordinem non raro a mea recedere Imprimis forma dSsd superiorem locum obtinuit. Cum enim in robischii tabella decimam Sedem Occupet, in nostra tabula quintam tenet. Tum forma sessds Statius minus usus est, quam vir doetuS
ex calculis suis subductis collegit. Exstat enim illa in nostra tabula non loco, apud Drobischium iam quinto. Formae igitur Adssd et Assdsv sedes commutaverunt. Idem dicendum est de formis iidds itiddss 3. Praeterea numerus Spondeorum in primo pede paulum deminutus
Neque autem illa discrepanti', id quod iam ro-bischius ex sua tabula conclusit, infringi potost Statius enim eaSdem heXametrorum formas, quas Valerius ), praeter formam dildd praetulit. Sed dister poeta ab aequali suo valde, quod frequentiam illam immensam hilsdab multum minuit eaque re iis formis, quas minus usurpavit, maiorem attribuit ambitum. Praeterea a Valerio eiusque notissimo auctore Ovidio Statius recessit, quod Summa octo formarum saepissimo adhibitarumia,2 C est, Summa autem quinque raro factarum II,a apud Valerium B, b 6,83. Qua in re Papinius plane eum usu Vergiliano convenit. Ut igitur compositione et elocutione illos poetas imitandos sibi proposuit, ita etiam in re metrica eos Secutu PSt. At iam contemp emur rusum iactyli vel spondei per singulos pedes pervestigatum: In primo pede X stat
1 Petersius nuper rioium Valerib carmen accuratissime per-n numeros robigchii correxit. f. eius dissertationem p. 31. vestigan numeros
46쪽
spondeum versus basis , i, pCt. dactylii in is ib8, 32, ., Ηtine Statii usum, si cum aliis Romanorum poetis
contulerimus, Coen OSCemus postiam partim suam viam
in adhibendis dactylis vel spondeis iniisse, partim veStigia aliorum poetarum preSSiSSe. Atque in primo pede mediam ingressus est in in inter Ovidium et Vergilium, in secundo Cum Valerio vel vidi congruit. In tertio autem pede apud Statium solum ratio inter dactylum et Spondeum fere eadem est. Neque igitur eum robisellio(l. c. p. 2l statuere licuit in Statii Thebaide similiter atque apud Valerium in illo pede da etylum raovalere. Elucebit autem ea res, si nos in mentem re voeaVerimuSPapinium frequentiam formae .dsdsv valde coercui SSe. In qu iri deni illi pede Statius cum Vergilii usu in Georgicis et Valerii in Argonautieis Convenit. Summa autem Omnium daetylorum vel spondeorum computata iterum Aliparet eum in Thebaide isti umquam in remetrica Ovidium vel Valeriunt potissimum exemplum Seeu tu Ssit, tumen Suam ipsius viam ibi elegisse. Quod ut clarius perSpi Ceretur, numeros Statii Valerii, Ovidii infra contuli:
EX eo conspectu discrimen, quod inter poeta intercedit, faeile cognoseemus. Apud Ovidium enim eiusque imitatorem in omnibus quattuor pedibus da etylus praevalet, in Statii Thebaide numerus dactylorum fere par Pst numero spondeorum. Qua in re Papinius non solum ab illis, sed etiam ab omnibus Romanorum poetis discrepat. Operam enim dedisse videtur, ut rationem dactylorum
et spondeorum in omnes parte nequaret. Quae res et is in Confirmatur. Si as erimus numeros et eorum vel Suum, qui maxinium partem ex actvlis
constant(A et eorum, qui plurimos pondeos habent(B), et eorunt. In Diuibus dactyli ne spondei aequi sunt C . A versus 263J - Ii, pCt.
Iam nocedamus ad rem singulorum librorum metricam. Si enim illam legem, quam uligrenita l. c. optimo iure Statuit quo tu ISque elegantior PSSet poeta, eo magi eum in primo pede pondet Sum evitasse, ad Statium advocaverimus, in Veniemus Summam inter primum et secundum librum differentiam. Quoniam autemper se patet, primum librum a Statio prius quam posteriore perfectum esse illa spondei frequentatio in primo pede libri I satis X cusatur, quod poeta tum erat in arte Versuum pangendorum novi eius. Praeterea in libro I numerus versuum formae ,Ssiis frequentior, raIi Orformae iissis Quae re iam an libro Secundo mutantur, nam spondeos in primo pede minus admisit atque forma, Ssdsv aliquantum subminuta frequentiori nil ssil cessit, quod a Statio per omnes libros excepto solo nono, ubi SSds paulum praevalet, retentum St. Sed si numerum spondeorum in primo pede adhibitorum per singulos libros porro persecuti erimuS, admirabilem consensum animadvertemus in libris ex
altera parte II, III, VII, VIII, ex altera VI IX X-XII.
47쪽
-- Cum autem nobis omnia testimonia desint, ex ea re quidquam de tempore componendi concludere non audeam. Sed constat poetam aliis libris maiorem impendisse limam, aliis minorem; postremos vero libros et sextum maiore eum negligentia' elaborasse videtur, cum in illis ad eam artem magis rudem, quam in libro primo CognovimuS, regreSSUS St. Imprimis autem ex nostris tabulis apparet Statium vel in pangendis versibus librum quintum maximo limaSSe. In quo primum reperimus minimum spondeor uni in primo pede numerum, tum maiorem formae Hilddit usum quod nugis uani in Oeteris libris nobis occurrit Praeterea si in eodem libro formarum ordinem inspexerimus, id quod supra de Valerii imitatione diximus, comprobatur, nam etiam in re metrica Valerium potissimum exemptuni Secutus St. Quae res iam ex aere satis intelligi potest, ut et formis frequentissimis apud utrumque dactylicum initium sit.
i Id confirmatur ratione dactylorum et spondeorum in primopedo versuum Achilleidos adhibitorum, cui operi imperfecto Statium extremum perpoliendi laborem non adhibuisse inter omne ConStat. Nam in Achilleide, qua ex II 26 hexametris, a poeta ipSo profectiS, Composita Si in primo pede spondeum habent versus dis di, pCt.
I. Illam Strophi eam ratio inem, quam A. IIugius in Platonis Symposio Ibi CSq. construxerit, repudiandam esse
II. In Taciti dialogo cap. i verbum isagorum, quod Baehrensius ali leno a uetore in teXtum in Seruit, cogitatione supplendum St. III. Versus Eurip Phoen d T: sit 8χ εο διαλλαεασαν δ/ ογενεὶ.. γίλοι iniuria a viris doctis in Suspicionem voeatus est. In libro I Cornificii rhetoricorum ad C. Herennium cap. 2 verba: haec omnia tribus rebus adsequi poterimuS: arte, imitatione, exercitatione ars est praeeeptio, quae dat certam viam rationemque dicendi imitatio est, qua impellimur cum diligenti ratione, ut aliquorum similes in dicendo velimus esse exercitatio est adsiduus usus consuetudoque dicendi ab interpolatore profecta esse mihi videntur.
48쪽
Friderieus Ernestus Ludovicus Moeriter natu Sumilie VIII mensis Augusti anni'. s. LXVI patre Emit,
quem adhuc vivum colo, matre Natali e gente Abraham, quam praematura morte ereptam valde lugeo, chlanae Pommoran. Fidem profiteor evangelieam. Inde a vero a LXXIV frequentavi scymnasium municipale patriae urbis usque ad autumnum n. LXXIX, quo tempore, Cum pater sedem Star Tardam ortiss. transtuliSSet gymnaSium Marten burgiens adii. Ibi maturitatis testimonium verea LXXXVI assecutus ut philolograeis et germanicis studiis operam darem, in eadem iam Albertinam Regi montanam me contuli. Sodalis fui proseminarii philologici per tria semestria Seminati per quattuor, per unum Senior, seminarii sterna ante sodalis per suinque SemeStria. Audivi viros inlustrissimoS: I stimuictri uili inder Illi 3 hfeld wo murin, e Oril in ' Lussu Ah, Sohasse Schoene, Thiele, mallCr. Quibus lamnibus itudiorum meorum radiutoribus fautoribusque maxima Cratin ago Semperque agam. EXnmen, suUdboeant rigorosum absolvi die XVI mensis dulii.