장음표시 사용
11쪽
Somnia Philosophi si quis putet illa profani ,
Iamque fuis libris nolit habere sedem. Illum quis nescit, cui vilior esca locusae , Et mel , quod foliis defluit arbor , erant PChristicolisque dapes nunquam tetigisse macelli , Ut fuerit sanctae religionis opust
Sed quid ego laudem , quae n0n imitanda putem&y , Pendet is arbitrio caussa nec fa meo. Arbitrii res illa mei quod si tamen esset, Illa semper ego elisere lege Velim Contento generosa bonis quae Patria praebet, Det mihi magni cas mensa fatuela dapes. Muneraque Hesperii , curem nihil orbis Eoi ,
Oua lurco ignotos condiat arte cib0S. Nempe Deus caeli tractus , terrasque putentey
Montibus atque mari flaminibusque secat. Circumscripta suo gens limite quaelibet, intra Ut contenta datis disceret esse bonis. nidquid id est , veteres laudamus , ut utimuΓ anniae , Quos bona nascendi forsque , Deusque dedit.
12쪽
Vos modo , grande decus Patriae , quos curia Palfes Iactat , pars Clarii praesidiumque cBori. Accipite haec, PROCERES , placid0 munuscula et ultu, Pignora sint animi qualiacunque mei. forte putent , indignaque nomine tanto ,
Ipse sed es caussam qui mihi Malchus
Von adeo Superis Magnesia pompa placebat ,
Ouam data rite tua tura , Clectrche , manu. dabat Docimus parvi pia cultor agelli, Gratior haec centum Victima bubus erat. Mi e patrocinium nec forte negabitis illi, non in veteri doctior orbe fuit.
Ut colitis , fulcras sic namque fueretis E aTtes, Nec mitis prouolim n0mina clara m0ri. Scilicet haec urbi debetur gloria vestrae , Prima facem ingeniis praetulit illa bonis. Nondum sinitimis ea tua fulgebat in oris ,
Belgica nec tantum nor erat ipsa decus. Leidaque erat nondum, nostraque Hadriantis in sendi patria quas non inveniebat spes.
13쪽
Hospitium placidis iam clasa DA VENTRIA Musis Praebuit , F summos fovit ab arte Tiros. Undique iam Salicas studiosus adibat Athenas ,
Disceret ut terso cultius ore loqui. SeXcenti Iuvenes , ALIMe pia cura M ner Tae ,
Seroabant' alacri moenia nostra manu.
Sed fuimus Troes s fuit haec proh gloria quondam Deseruit nostros Pallas biniqua focos. Forte , videns alibi mi splendida templa dicari . Noluit in fano paupere Diera coli. Certa tamen superant priscae vestigia laudis, illa nec eae toto fama sepulta iacet:
Maiores nec in arte viros Europa ferebat, Nuperius quales nostra cathedra tulit. GraeViadis testor manes , cineresque GrOnOVI, Et cineres testor , magne CUPere , 2 9S.
Nunc O' Apollineum ne sit sine nomine templum , VESTRA , Patres patriae , cura favorq&e facit. Nunc qu9que .... Uitrentum sed Musa molesta pudori Cur mea , me folo de sciente , foret fl ' Per
14쪽
Pergite , Praeclari PROCERES , quos Numina feret entUt patriae certam ferre queatis opem. Ouasque resumsistis trabeas F nuper honores ,
In feros annos continuare Telint.
uri mereatis enim laeti sentimus , at illa
Dicere non venae es pauperioris opus. Temina Palladium bene condidit una Lyceum,
Diis putet hoc tantos nolle fovere viros s
15쪽
li I I ndem itaque perteXtam dedi telam, ad quam quum primum accede- rem res paene mali ominis esse Videbatur. AUreiS enim , quos pag- Α'. sim adpellant, Porph rii libris saepius quidem manum admoVerant
Viri Praestantissimi, sed inrito semper conatu. Equum Seianum agitare, ut dicebat ille, aut FulViam, fatalem maritis uxorem, duXiste videbantur, qui Tyrio Ρhilosopho operam addiXerant. Ex eorum numero fuisse ΜΕ-R1cUΜ CASAUBONUM e notis ad DIOGENEM LAERTIUM L. II. Segm. 7. didici. THOMAs GALEUs promittit, in notis ad Iamblichum de Myster: Sec . V. cap. 4. DAVIsio , LA ΜACHERO , LA CROZIO , Viris EXcellentissimis , idem sedisse consilium, res est testatissima. Sed nemo forte meliori hanc in rem adparatu usus fuit quam Io ANNES FRIDERICUs THoΜAs , Gymnasii Suidnicensis in Silesia Rector. Ipse certe significabat, se multas manu scriptorum collationes in promtu habere: atque inter illas Vaticanum quoque exemplar, antiquum &elegans , uti e Thesauro Epistolico Inlustris LA CROZII Tom. III. p. 22 S. novimus. Ille ipse LA CRogΙUs suas ac ΡETITI ObserVationes cum THO-MΑ communica erat. PETITI tamen illa pauca admodum erant , & nisi meliora fuerint illis, quae tetigi ad Lib. I. g. 42. de Malcho Nostro haud praeclare fuisset meritus. Accepit quoqUe THOMAS GALEI animadVersiones& emendationes, quas ad Auctoris eXemplum manu sua adleverat, uti Idem Thes. Epist. T. I. p. 3 O. & T. II. p. Ι22. nos condocet. Multis praeter haec adiumentis usus fuit , quod cX ipsius literis ad Eruditisi: S 1 AERUM datis, quas in calce huius Editionis invenies intelligi potest. Mihi quidem adeo felici esse non licebat, ut anec tota illa sperare possem , Vel sic tamen haec Viam conmonstrabant, qua eundum esset, si quid subsidii invenire vellem. Ea
in re quid moVerim ac promoVerim paticis accipC. Vaticanum eXemplar, cuius modo memini, cum cuperem Vehementissime,
non melius id urgueri posse mihi persuadebam, quam per PETRUM GESSEI IN GIUM , admirabilis eruditionis Virtim, quem nondum eluXimus, ob damnum quod fecerunt literae nostrae, & ego in primis in morte Praeceptoris optimi
qui, quod de Porpbrii Magistro, Longino dicebant, βιβλιοθήκη τὶ: ὴν ἔμφυ-
χος καὶ περιπατουν μουσεῖον. Nec temere, licet ea clam parum felici, sic opi
natus fueram. Adponam partem epistolae qua id mihi indicabat Vir Humanissimus. Haud scio an fgni catum Tibi fuerit, me Cardinalem Bibliothecarium ALBANI rogita se, ut inquirendum iuberet, utrum sobedae Porphγriam libri tu Va-
16쪽
ticanis e stent forulis, S s inibi haberentur , ut mea caussa conferendas clir Reposuit Vir Eminentissimus, in pluteis Vaticanis nullas esse, idque dolori si idere Sc. Et quamvis Codicis ΜS. Vaticani integram descripti em se a LibVindebon: Praefecto accepisti scribat Thomas Epist. ΙΙΙ. de Porph: Apos: frust
tamen inde quoque auXilium speravi. Ita enim mihi rescribendum curavit Inlustr: SNIΕΤΕΝΙUs, Porphγrii libellum περὶ ἀτ. εμι. extithfe aliquando in Bibliotheca
Auge persuaderi non possum , cum S olim iam, S nunc praesertim, quam diligenti me perquisitum a me S inves alum nondum etiam repererim, quam ob rem vehementer mihi quidem dolet perscribi laetiora non possie. Nec meliori successu per Amicum Parisiensem Bibliothecam Regiam, eamque Benedictinorum excuti curavi; significabat enim mihi Vir Doctistimus, praeter B. FELICIANI Versionem, nihil quod rarum esset, aut quo carerem, ibi inVeniri : cum Thomas tamen eadem in Epist: testetur, habere se Variantes lectiones Codicis Regii Parisiensis. Sed , quod frustra quaesiveram in Gallia , inveni in Hollandia. Summas debeo gratias Viro Excellentissimo, nec honoribus quam eruditione & meritis inlustriori, G. ΜΕERMANNO , qui mihi indicabat in thesauro illo literario, quem sibi e Francia adquisi Verat , esse etiam codicem Alscriptum Porphyriani operis, quem, ut cum editis conferrem, Ut est incredibili ad literas promovendas studio, usui meo obferebat. CodeX est chartaceus, in Fol. minori, non quidem perVetustus , bonae tamen notae. Titulus ita se habet. Πορφυρἱου φιλοσόφου περὶ αποχῆς εμιυχων βιβλἱα τρία. ἔτι δε καὶ Πυθαγορου βίος , καὶ περὶ 'Aλεξάνδρου μικρον τευχος. id es , Porporii Philosophi de rerum animatarum dissantia libelli tres. Ad haec Pγthagorae vita , de Alexandro Magno mutilum opusculum. Vides perperam significari argumentum , & tres libros dici , cum sint , quatuor. Mutilum istud opusculum de Alexandro M. nomen non praefert, est autem Arriani, sed tredecim tantum capita prioris libri complectitur. Tum subiungitur Tαύτην ἀνθγνωκε Ναυλωτ ὁ Κοιλαδε υρετει Σωτρρος Xρἰς ου a. p. o. γ. IS 73. & sic iterum in calce Codicis, nisi quod ibi Nat λωτ ὁ τῆο Κοιλάδοe adpelletur. in summa pagina legitur: Colle Paris Societatis Iesu. AnimadVerti Codicem illum in plerisque consentire cum Lipsiensi, de quo statim immo eadem paene quae ibi scholia in margine leguntur. Et sic firmari saepe gaudebam lectionem Lipsiensem, quae verior fuerat Visa, saepe firmari etiam coniecturas, mihi vel aliis subnatas, licet in multis quoque incertum
Aliquid auxilii praestitit Britannia. Quum enim DAVISIUΜ , Virum Praestantissimum, huic operi manum admovisse, neque istud tentasse crederem sine codicum Manuscriptorum ope , bibliothecarum catalogos , ecquid inde sperari pollet, consulebam. Erant autem tantum in bibliotheca Bodleiana duo manuscripti codices, quos Davisus cum editis comparari iusserat. Sed non sine poenitudinρ , quae eae pecunia sne fructu profusa ad ipsum redierit, ut ad I. C. WoL-riues scribit HuDsoNUs These La Goziani T. II. p. 99. Alter certe cod X recens
17쪽
est, ac vitiose scriptus, qui librum priorem tantUm continet, alter paullo quidem vetustior meliusque scriptus , sed qui secundUm modo libi Um conplectitur. Utrita usque collationem mecum communicaVit Vir Eruditissimus & AmicisJE S. D Vi Isis , qui ante aliquot annos eruditum iter per beatam illam insulam fecit, codicesque illos cum editis contendit. Multo felicius res successit in Germania. Haud leVibus de caussis suspicabar in supellectile libraria Ι. A. FABRICII, Viri Excellentissimi , fuisse quaedam, quae ad Porpbrii salutem pertinerent. Adii itaqUe magni FABRICII magnum generum, HERΜ. SAΜ. REIΜARUΜ Opemque eiUs inploraVi, si quid haberet, quo conatus meus promoVeri posset. Rescripsit humanissime Vir Eximius, cuius Verba adponam, Ut rem omnem cognoscas. Utinam N ego phsem aliquid Din. bolae conferre: nihil tam reconditum foret in meis scriniis, quin Tibi usurpandum transmitterem I bens. Verum in Fabricianis, quas quidem obseroo , schedis nihil
ad hunc librum subsidii superes, neque adfui se unquam aliquid arbitror. Attamen ne omnino spem Tuam desitui sse videar, scribam ad amicum Lipsiensem, qui mihi,
ut spero, vel Tibi potius in rem communem collattiro, hunc operam non denegabit,
ut Codicem MS. qui es in Bibliotheca Paulina, cum edito eXemplari contendat, Sc. Nec decolavit ista spes. Vir Praestantissimus, & multis ingenii monumentis celebratissimus, Io. IACOB Us REISK1VS illam proVinciam in se suscipiens, diversas Codicis Lipsiensis lectiones diligenter adnotaVit, ae mectim commUnicaUit. pro quibus beneficiis me Viris illis Praeclaris summo opere obstrictum esse publice profiteor, paria relaturus, si ulla se dederit occasio. De ipso codice ita Clar: RE1sR1Vs : Non est ille quidem optimae notad neque perVetusius, ne vetusum quidem appellare ausim. haud scio, an typographicae artis natalibus si posterior. ehartaceus es, illo chartae genere, in quo excus sunt codices auctorum Latinorum a Vindelino Spirensi S aequalibus eius in Italia evulgatorum. In mendos is item quibusque locis Dem nostram desituit, nihilo vulgatis editionibus emendatior. Sed insunt tamen vel sc illi codici quoque lictiones, neque illae paucae numero, ita bonaes exquisitae , ut eas illinc eruisse non poeniteat Sc. Non multum ab his abit testimonium Doctiss: L. S 1 AERI in Epistola ad Io. FRID: THOMAM Misse: Lipsiens: T. I. p. 339. Neque hic substitit REIsK11 studium. Ut est incredibili diligentia , & ingenio admodum foecundo, de plerisque non tantum iudicium addidit, sed & ingentem emendationum suarum copiam Philosopho adfudit. Idque eo tempore , quo belli atrocissimi calamitatibus res publica & privata Viri Doctissimi
erat inplicita, quibus tumultibus ingenii aciem non hebetatam saepe mirabar. Gratias quoque debeo Celeberr: F. L. ABRES CHIO , qui, qUa est humanitate, multas observationes quas codici sio adscripserat, mecum commUnicacit, easque suo loco insertas Videbis. Tandem nihil unde lux aeque adfulgere possit MALCHo , magis commendant Eruditi, quam I. BERNARDI FELICIANI Versionem, quae prodiit Venetiis CID Io. XLV11. Planc sine dubio significat M. CAsAUBoNUs in notis ad Diogenem L. II, p. unde plurimis in locis emendatum scriptorem publicare decrerat. Idem a consi-
18쪽
consilium GALEO, in notis ad Iamblichi Myst. V, 4. Verissime LA CRogius ad
MosΗΕΜ1UM T. III. Thes. Epist. p. 22S. iterum moneo, Porphyrii librum nunquam gratum fore Eruditis ommium gentium , nis prodeat una cum versone B. FΕ-LICIANI , quae etiam multis in locis perquam commoda invenietur emendando Graeco contextui. Istud consilium secutus fui, debuitque adeo ineptissima illa F. DEFoGEROLI sis, eaque paullo melior IO. VALENTINI, FELICIANO locum cedere. Licet enim ille parum pressus & redundans , nec eam tamen quam proliXitas quaerit, perspicuitatem consecutus dicatur Celeb: P. D. HUΕΥIo, de Clar: Interpret: L. II. p. 222. nec inessie perfecte ipsi dixerim omnes illas dotes, quae Verum esticiunt interpretem , quo pertinet religio in exponendis sententiis , fides in exprimendis Verbis, in exhibendo colore industria, perspicuitas, elegantia, sed quae Auctori, eiusque characteri respondeat, &quae alia sunt huius generis,
plerisque tamen earum commendatur, ceterisque palmam praeripit. Codice etiam multo meliore, licet nec illo perpurgato, quam alii usus fuit, ideoque proscripturae integritate haud raro testimonium dicit. Id dolebam saepe , quod
sensum expressisse contentus, in dubio reliquerit lectorem, quam vocem inVenisset. Nollem quoque secutus fuisset malum interpretum eXemplum, Ut Uersus Auctoris in metrum cogant , inde enim dubium plerumque quid legerint. Accedo ad Editiones. Opus nunquam satis laudatum, Ut dicam cum L. HoL-sΤΕN1o in Vit. Porph: c. 8. magnum Italiae decus PETRUs VICTORIUs in lucem protulit Florentiae Anno CID. ID. XLVIII. Una cum eiUSdem προς ἡ- NO τὰ ἀφορμ. & MICHAELIS EPHESII σχολ. εἰς τεσσαρα τού 'Αριςστ. περὶ
ζώων μορίων. Addidit VICTOR IUs Observationes aliqUas, sed quae occupantur fere in solo Eusebio, cuius nequidem omnia loca, quae e Nostro sumserat ille, conparaVit, idque aliquando non admodUm adcurate, E. Gr. L. IV. g o. nequidem monens ea omnia e Iosepho in sua rura derivasse Porphyrium. Principem illam Editionem secutus est F. DE FoGEROLLEs , Consiliarius & Medicus Regis Galliae, qui e Graeco exemplari facta versione Latina, scholiis & praefationibus illustrata, ut dicit, publicavit Lugduni in Gallia, non Lugduni Batavo. rum, ut pUtabat meinrichius Misc. Lips. T. IV. p. Ι76. anno praecedentis seculi vicesimo. Ille quid praestiterit docet nos in Epistola Dedicatoria, quam integram huic Editioni praefigere nolui , ne patientia Tua , L. B. abuterer dicam ipsius Verbis. , Porphyrium Graecum scriptorem e tenebris erutum per Oti, Una Vertendum suscepimiis, in qua Versione sententiarum, magis qUam Verbo, rum ductum exprimere maluimus. Dissicile est enim, inquit D. Hieronymus), alienas linguas persequentem, alicubi non eXcidere: ardUUm qUO Ue praecla- , re dicta eundem decorem interpretationi conserVare: significatur aliquid unius, Verbi proprietate , non habeo mecum, quo id efferam: & dum quaero im- , plere sententiam longo ambitu vix brevia spatia dimetior. Accedunt Hyper, baton anfractus, dissimilitudines castium, Varietates figurarum , ipsa postre- , mo proprietas, quam si ad Verbum interpretor, absurde resonat, si ob ne, cessitatem, aliquid in ordine in sermone mutaVero, ab Interpretis Videbor ossi-b eis
19쪽
eio rdeessisse. Quantum vero ad Graeci conteXtus integritatem diligentiam , que in lectione purganda adhibitam pertinet , non insciabor Petrum Victo rium tantum studii in illis emendandis posuisse , ut multum auxilii Porphyrio, tulisse videatur: quamVis non omnes maculas deleVerit, nec manca nonnulla, loca restituere potuerit , quae inscitia superiorum temporum Vitioque Libra , riorum irrepsere. Ego tamen post illium magnum mendarUm numerum inVeni, , quarum series in margine operis est a nobis annotata , & ab alio in posterum, maiorem annotari posse non dubitamus. Adiunxerat quoque Θnopsin Apoches J thagoricae versibus expresiam, & Dissertationem duplicem, de virtutibus Heroicis , & Chrisiana Absinentia. Neque has obserVationes negleXi, cum ubivis aeque ineptas haud putaVerim. Quid tamen de hominis industria iudicandum sit, dicat HoLsΤΕNIUs loco excitato: BERNARDUS FELICIANUs egregie expressit Latino sermone: quo neglecto , nuper in Gai liis nescio quis, ineptifffirma versione, vel delirio potius perpetuo optimum opus pessime contaminavit. Ut inter omnes malorum species, quibus iratum numen Porphγ-rianos manes nomenque hactenus pressit, banc facile principem ducam , quod iutam mali medici manus inciderit. Postrema, quod sciam, Editio est ΙΟANNIs VALENTINI, quae cum DOVa Eius versione prodiit Cantabrigiae anno quinquagesimo quinto seculi superioris. Subiunxit Annotatiunculas , ut Vocat , quae hic etiam legi debuerunt; nisi quod omiserim unum & alterum locum, in quibus Operarum errores corrigebat. Perperam Ρ. PETITUS ObserV. L. I. c. S. & alii Versionem hanc L. HoLsTΕ-NIo tribuunt. Quid Vero de Valentinianis meritis statuendum sit , ex ipsius praefatione optime colliges. Omnibus auxiliis se desitatum fuisse queritur, F ne Latinum quidem interpretem ab LIoLsΤENIo memoratum vidi se. Codices MSS. nullos parare se potuise, Florentina tantum atque Gallica editione fulset um. Id pessimum, quod lectiones, quas ipse tuderat, pasim conteXtili in- sarciret , & sanissima corrumpenς ingereret illa, quae in ipsius cerebello nata fuerant. Primus ille in sectiones, seu paragraphos libros hos descripsit, cum argumenta iam praetais siet FoGEROLLAE Us , quae sequebatur plerumqUe VALENTINI , neque haec mihi eXpungenda erant, tum propter Usum quem praestare queunt , tum quia in notis aliquando inlustrantur. His ego subsidiis adiutus operam addixi libris, quos scripsit Philosophus ad Firmum Casstricium, Amicum & condiscipulum suum, ut ab errore Chim reVocaret , confutaretque illa, quibus Heraclides Ponticus, Hermachus Epicureus aliique, & speciatim Claudius Neapolitanus κρεωφαγίαν propugnaVerant. In textu constituendo secutus sum Editionem Cantabrigiensem, ita tamen, Ut, quae ille temere infuderat, eraderem, & ubi manifeste erraret, veriora substi-tUerem, nilnqUam tamen, nis1 codicum auctoritas addiceret. Placent mihi illa Politissimi D RVILLII in Praest Chariton: ut melius mereri hodie posse haudquaquam videantur Viri Eruditi & cordati de antiquis scriptoribus , quam si pro
virili se opponant licentiae, qua nunc periti & inperiti, iuvene , senes in solli
20쪽
citandis saepe etiam sanislsmis locis abutantur. Si quid luXatum aut corruptum Videretur, ut sunt in quibus solo ingenii remigio utendum est, in notis indica-Vi. Signis listinctionum, aut accentu, quem Vocant, inmittando, ut haud raro accidit, locus si posset instaurari, minus scrupulose egi, nullum enim inde Auctori periculum.
Linguae & stili prima habenda fuit ratio. Atque hic quidem in Atticum
dicendi genus inflexus , durior autem ', tempori & argumento adcommodatus. Locutiones ipsae elegantes saepe, nec ab eXemplo optimorum scriptorum discedentes , ut in notis pastim observatum est. Traiectiones autem , seu hyperbata nimis sunt frequentia. Licet enim lingua Graeca & Latina non subiectae sint , instar hodiernorum idiomatum servili & uniformi isti Vocabulorum ordini ac seriei, tamen non omnia licet miscere ac conturbare , nisi incompositionis elegantiam & perspicuitatem peccare velimus , ut alicubi bene D 'ORVILLI Us. Res neglecta saepe castigationes minime necessarias peperit. Quare non amat illos qui ad corrigendum, quam ad legendum Veniunt eXercitatiores. Saepe emendationis praeceptae laudem integram inlibatamque transscripsi aliis, qui ante me , ut in libro huius notae fieri debuisse nemo paullo humanior ignorat, idem Viderant. Neque occasionem captavi auctores alios emendandi , nisi ultro se obferret locus , quo carere non poteram. non enim sequor eorum consilium , qui adversaria sua tibiVis eXpromere amant , quod vere est miscellaneas obserVationes uni alicui auctori subiicere. Cum Auctore Erudito per Varias eruditioniS partes eVagari debili , caUendtim tamen erat , ne in locis communibus , quae Vocant, haererem , dum publica illa horrea omnibus quotidie patent. Nec in libris hisce sine animi Voluptate me versatum fateor. Sua cuique pulcra: mihi scriptores illi, qui res ad memoriam insignes, mores, ritus, religiones, Vitae praecepta tradunt, quo in genere Malchum Νο- strum eXcellere omnes sciunt. Bene de illo BRUCKERUs Hist. Crit. Phil. T. II. p. 257. dici non pote is , quantam veteris doctrinae atque hisoriae cognitionem s-hi comparaOerit, quo; Auctores legerit, excerpserit, fragmenta seroaUerit. Ouibus
sit per iudicii mediocritatem , θ' supersitionis atque detesandae fallacisque philosophiae , quam sequebatur , vanitatem recte uti licuisset , non haberemus forte in totu antiquitate , quem praeponeremus Porphrrio. Nemo praeterea religionis nostrae & Ecclesiae ritus , quales illi quondam erant , & unde originem duxerint intelliget , nisi illum & alios Platonicos praeceptores habuerit. Profe- isto qui magno studio in futili aliquo scriptore occupantur , ViX sectis rem instituere mihi videntur, quam si frigidam & insulsam aliquam naeniam, quarum adeo ferax est haec aetas , post aliquot secula sibi inlustrandam & cxponendam quis sumeret. Laboriosiorem tamen ac putaram proVinciam CXpertus fui. Nam cum in Ρlatonis ac Pythagorae placitis bene te Versatum putes, illico 1aepe tenebrae obfundUntur per recentiores , quoS dicunt, flatonicos.
Postquam enim Ρythagorica Philosophia se infuderat Platonicae, illi, licet nihil capite suo divinius atque eXcellentius ducant, saepe tamen magistrum silum