장음표시 사용
431쪽
IU. c. II. sest cum in Bithγnium siccitus oratorius litteras docerem, contigilssetaque, ut eodem tempore Dei templum everteretur, duo extiterami ibidem, qui jacenati atque abjectae veritati, nescio utrum superbius sin impudentius infultarent, quo.
rum althr se Antisitem Philosopbisse profitebatur. Is fuit Hierocles , in quo omnes eruditi conveniunt. Pergit Lactantius : Alter eandem materiam moradacius descripsit, qui erat tum e numero judicum, S qui auctor imprimis faciendae persecutionis fuit, quo scelere non contentus, etiam , Oriptis eos, quos aflixerat, insecutus es. Composuit enim libellos duos non contra Chrisianos , ne inimice in sectari sideretur , sed ad Christonos, ut humane ac benigne consulere videretur. In quibus ita falsitatem Scriptursie Sacrae sirguere conatus es , tanquam sibi esset tota contraria : nam quaedam Capita , quse repugnare sbi videbantur exposuit, adeo multa, adeo intima enumersns, ut siliquando ex eadem disciplina fuisse Oideatur. Huc usque Laetantii Verba , de quibus moneo , discrepantiam eruditorum , qui duos Philosophos aliquando inter se commutarunt, ita , ut quae ad Hieroclem spectarent, ea ad Porphyrium referrent, quae ad Porphyrium, ea Hierocli tribuerent, quod Theophilus Raynaudus fecit, quando
in Libro de Juda Proditore Cap. XV. Seet. VII. ita ait : Hierocles X Por pbγrius eodem anno, quo Ecclesis Gristianorum diruendis N libris Nicomediae novi burendis insigilabat Diocletianus, cum prius religionem Gristianam prostis elpent:
sdei cujus nomen induerant , N Sacramenti , quod acceperant, proditores facti, proditorem Judam repraesentarunt. UsurpaVi ex parte verba Lae tantii, qui tametsi neutrum de nomine memorat , Virulcnta illorum scripta in religio nem Christianam recensens, tamen ex adjunctis, quae refert, fatis insinuavit, quinam essent, & perspicue Hieroclem notavit, eum dicat Epigraphen duorum libellorum ab eo ad Christifinos perscriptorum, qui unus erat e numero judicum, & incentor Vel etiam auctor persecutionis in Christianos extiterat, hanc fuisse, Philalethes veri amator, quae omnia in Hieroclem cadere discimus ex Eusebio, qui eam Hieroclis lucubrationem confutavit. Porphyrium autem esse Philosophum Christianum hostem , cujus ibidem meminit, ex circumstantiis conjeetat Baronius Anno Chr. CCCII. Eundem vero fuisse christianismi desertorem constat ex Socrate L. III. c. 9. Itaque recte uterque traditoribus Judae germanis accensetur , uti a Lactantio factum retuli. Haec Raynaudus , me prorsus existimante, posteriorem Lactantii Prosopographiam ad Porphytrium potius pertinere. Antequam vero illud definiatur, amplectamur interea Pearsonii magni Praesulis sententiam , qui in Prologo menis ad Hieroclem de duobus hisce Philosophis a Lactantio actum putat. Cui licet sciam ab Holstento contradici, easdemque contradictiones a Need
hamo in notis ad Protegomena Pearsonii repeti & adprobari , videbis tamen, Vir Clarissime, rationes Holitenti non magni esse ponderis, & accurata Chronologiae mensura & recta Biographiae Porphyrianae constitutione D d d et Dis
432쪽
sacillime everti postse. Unde enim probabunt, Anno Diocletiani XIX. Chri sti CCCIII. Porphyrium aetatis annum LXIX. superasse , vel si illud postulatum admittatur, nonagenarium Vel centenarium non esse faξtum , qui singulari cognomento Senex appellatur. Multum vero ad Lactantii verba ampleetenda , inque Porphyrium transferenda confert, quod Hieronymus pari. ter, Omnesque alii , eadem a Porphyrio scripta testentur. Quin imo Cyrillus in libris adversus Iulianum Laetantii Verba de Porphyrio locuti, quasi in graecam linguam transtulisse Videtur, quando impudentem insultationem τῆ κατορχήσεως vocabulo expressit, quae nunquam non, teste Strabone, cum αναιδεία conjungit Ur. Porro Eusebii Caesareensiis relatio Porphyrium, injuriarum impatientem, ad castra gentilium rediisse , spernenda non est. Hanc enim Socrates a libris illius adversus Porphyrium scriptis , quanquam pridem deperditis , hausiit. Qua vero ratione illam inanem reddes Socrates figmenti erit postulan. dus , omnisque illius fides prosternenda ; Quod quanto cum periculo veri. tatis historicae conjunctum sit, nemo non videt. Sin Uero credis, Socratem illa ex Eusebio depromisisse , simul credendum Eusebio , quem rerum in Ecclesia sua gestarum ignarum fuisse , nemo nisi tanto homini perperam insultaturus adstruet. Accedit Imperatoris Edictum de Porphyrii nomine in ignominiam tracto; id. que potissimum ob Apostasiam , quum ob solam paganitatem nemini reliquorum Philosophorum tale stigma inureretur. Jam Vero illud edictum , progenuino habitum, a Theodosio repetitum, a Jacobo Godo fredo ) & omnibus eruditis nullius falsitatis postulatum fuit, indicio certo, approbatores illos simul credidisse rationes , quae illud Porphyrio dedecus conciliarunt. Jam quo relegabis Socratem Τ ''b destinato consilio illam Apostasiam e li. bris Eusebii referentem, qui tanto homine innitens, qualis Eusebius erat, confidentissime eandem asserere poterat. Quod si eum orbi illusilse putes,
tollas uno momento reliqua , quae memoriae reliquit. Atque ita Harduinus & assectae, jam pridem Veterum autoritatem subruere nisi, secure trium. phabunt. Quod si alia tibi fuerit mens , tanto hercle magis tibi Socrates arridebit, quod moX Julianum Apostatam cum eodem conferat , ut rosque vero in eandem impietatem prolapsos statuat αμφότεροι οὐν δυσσεβήσαντες εν γνώσει αμαρτίας το επιτίμιον ἔχουσιν, quae Uerba a Ualesio discedens ita interpretor: majore poena pleetentur, quod melius rectiusque instructi contra conscientiam a Vera Via aberrarint. Neque Vero Socrates id tantum
fecit , sed ipse etiam Libanius Sophista, qui Porphyrium Julianumque ob illam desertionem conjunxit, quod Nicephorus '' 'b probe observavit, more Cyrilli Porphyrium Iuliani πατερα καὶ δεδάσκαλον etiam quoad Apostasiam
433쪽
appellans. paullo autem post denuo eosdem conjungens ait: Ἱουλιανδ pri' ν Πορφυρίου λυσπαν απεκλινεν, καὶ αμφω μετα γνώσεως ελόμενοι το α σεβειαν αποτρόπαιοι τῆς εκ ουσἱου αμαρτίας ε' τπραττωμενοι δίκας. Joannes
Langus interpretatur; Julianus eodem modo ad Porphyrii rabiem declinavit. Ambo detestandi, quippe qui prudentes atque scientes impietatem complexi sunt, X coluntarii propterea confultoque sidmi sit peccati supplicium pendunt. Optimus ane. Hinc enim videmus Ι) ἰσότητα inter utrumque , 29 γνώ ν , nempe doctrinae sanae 3b εκούσιον αμαρτίαν, perfectamque adeo αποςασύαν, quod& Nicephorum movit , ut utrosque ατοτροπαιους diceret , i. e. teste Stephano, averruncandos, detestando8, horrendos, terribiles, abominandos.
Neque vero velim Nicephori auetoritatem spernere, quippe qui Cyrillum &Socratem , & sine dubio plures adhuc.alios sequitur, qui unanimi assensu αποςασίαν illam agnoVerunt. Et commode illis jungo Theophanem , qui cum Chronologiam suam e praestantissimis Scriptoribus collegerit, ea quidem e nobis fidem facit, apud omnes suae gentis Scriptores ita creditum fuisse. Theophanem excipit Elias Cretensis in Comment. ad Or. IV. Gregorii Nagia angeni, ubi sine sermonis Velo Apostatam dixit num. 69. Unus prope inter omnes Graecos Theophylactus, sed Hjstoriae Ecclesiasticae negligentior, Porphyrium Philosophum gentilem dicit , respiciendo ad posteriorem Aposta. tae aetatem , quo tamen antegressium scelus non inficias ivit. Ita vero ex Latinis maxima & potior pars Eruditorum Apostaliam agnovit. Hieronymus eum cum Juliano conjunXit, eoque Graecos proxime secutus est, Cap. XUI. in Hos. Os fatuorum bullit sultitiam, quales fuere Porphγrius S Pulianus, qui contra Ecclesiae doctores stultitiae suae fluenta fundebant. Rufinus in avectiva in Hieronymum: Frater, mille auspicatus es, quod Introductor tuus scPorphγrius. Quo te introducit Perfidus 8 Si ad illum locum , tibi ipse es , ubi P seius X fridor dentium es; ibi enim S Apostatae, X inimici Dei, fortassis V perjuri ibi habitant. Haec Rufinus diu apud Graecos & Alexandriae& in Palaestina & Caesarea moratus , ut probe nosse posset , vere an falso ista de Porphyrio jactarentur. Neque Vero id ausurus erat , talem ad Uersarium habens , qualis Stridonensis erat , qui , si fabulis pro telo usus esset Rufinus , plumbeam sicam celeriter confracturus erat. Omnino autem adducendus est Augustinus , a quo multa servata sunt e libris, quos contra
Christum Porphyrius post Apostasiam scripsit. Is ipse vero aliquoties indicat , Philosophum jamjam accessii rum ad Religionem , ab illius simplicitate recessiste. Si vere S deliter am ses Sapientiam Chrisi , Dei Cirtutem X Sapientiam cognovisses, nec ab ejus saluberrima humilitate tuo more infatus refluises. ''9 Quae verba arguunt, I) fuisse tempus , quo Porphyrius amavit illam Sapientiam, ab at illum amorem non fuisse constantem, 3b adeoque resiluisse
D Hieron. T. IV. Oper. p. I 6. ''b L. X. c. XXV.
434쪽
a fide , ad quam transgressus erat. Quin imo addit , post Apostasiam
a Fide ne Gentilis ino tamen sincere adhaesisse, sed trepidantem, simulantem& quasi erubescentem , cap. XXIV. Uiderunt nuperi Augustini Editores, Sancto Praesuli Apostasiam philosophi fuisse notam, eaque propter addidere, eum prius fuisse Christianum, postea desertorem. Quo arctius Vero Praesulem tango , tanto magis conspicio potissima desertionis Porphyrianae incitamenta, nempe Incarnationem Christi & Resurrectionem, quorum illam parum decoram, hanc parum possibilem credidit. Augustino succedat Casii- odorus, qui id ipsum confirmat, Uir Gr. litteraturae callens, eaque serUans, quae apud Graecos patres didicisset. Quod si omnis ille numerus tibi nimium adhuc eXiguus videatur ad coercendum inter Apostatas Porphyrium, recorderis , I) Porphyrii aetate Apostatarum vocabulum nondum satis solenne fuisse , 2b neque inter Philosophos αποπασίαν fuisse ignominiosam , si Pythagoreos eX ceperis , 3 eX prudenti ratione mentem aliquando censuramque Occultandam fuisse, quod Lactantius meminit, quando ait : Temporum gratia Christianos aliquando conticuisse. Vid. Edit. Valesiana p. Sp3. Ista suffectura puto , ut Tibi Vir Cl. fidem faciam , ne hariolationibus tuis plus tribuendum putes, quam manifestis indiciis tantorum hominum , quos fabulis somniisque pastos esse vix ac ne viX quidem mihi persuadere possum. Quod ad reliqua petita tua pertinet , mitto tibi varias Lectionas e MSS. Codice Lipsiensi decerptas , quem Ill. Boeriae rus perbenigne me cum communicavit. Comparanda Vero tibi erit Editio Lugdunensis Gallica Fogerolliaua , ad quam Codicem conferri jussi. Liber MSS. est papyraceus,
nitide scriptus , non admodum vetustus , neque ita comparat US, ut multum fidei tribui posse putem. Aliquando aliquot lineae , quae apud Fo. gerollium eXtabant, omissae erant, nonnunquam syllabae neglectae. Interea tamen spero , non plane inutiles eas Tibi lectiones fore , sed uvas ex hisce spinis colligi posse. Deus conatus tuos in edendo Porphyrio secundet , ceterosque labores tuos larga fortunarum messe felices auspicatosque
reddat. Lipsiste d. U. a. Cal. Januarii , MDCCXVI.
435쪽
ἀκηλίδωτον. ἀκηρατον. ἀκούειν. intelligere. ακραιφνEς.
ἀκρόδρυδ. ἀκρόπολις κακία Φ. ἀλείπητον & ἀλύπητον.
ἀμαξίβιοι. ἄμβωνες in poculis.
1μιλλαι ludi equestres. ἀμοιβὰρ ἀποδιδόναι.
ἀνακεῖσθαι θεοῖς quae dicantur. ἀνανη*Eιν. ἀναρπαζεσθαι de urbibus. ἀνάςατον γενεσθαι. ἀνατείνεσθαι in comminationibus. ἀνατρεπειν δόγμα. ἀνεπχατον. ἀνευφημEῖν. ἀνηρυτα μοχθεῖν. ἀνηρ maritus.
ἀντεχεσθαι. αντίγραφα. ἀπαθανατίζειν.
ἀποδιδόναι & επιδιδόναι βίον. 3Oyἀποδύνα; adfectus. Sa
436쪽
. 223268βούτης, βουτυπος, βουφόνος. 158 256βουφαγος Hercules. 34326
Δίκη mortalia opera speculatur. 186.42 δίκην τίνειν.
437쪽
δὴ ἄν sacra facere. δυνάμειe Potestates caelestes.
'Eκάτη τριπρόσωπος. εκβαίνειν Metaphorice. εκφαίνειν. εκβάλλειν επος &C. εκγονοι & εγγονος, ε κεχειρία.
ξαλείφειν. ξε λενίζεσθαι θεους.
438쪽
καλύβη. 338 .ηλος Metaphorice.
ἰερογραμματεῖς Aegyptiorum. 32Ι
439쪽
μαραίνε αι de adfectibus. 68. 28S δρυζα. 337
440쪽
παιδαγωγειν animam. IS πλησμον .
παῖς inrationalis pars animae. IS πλουτοδόται Daemones.
παλάθη. II 4 ποιεῖν & ποιεῖσθαι θυσίας. 128
πόροο & κόρος constπόρρω quaevis distantia. 289