장음표시 사용
401쪽
339. Sed sere Euripidis illud sub
iungere oblitus fueram, ubi ab esu animatorum uates Iouis in Creta abstinere inquit his versibus: loquitur enim chorus ad Minoem: Phoenice iuuenis oriunde alma o Iouis Supremi, ta Europae soboles, centum urbibus Iu Creta inhabitata imperii sceptrum
Venio sacrata linquens templa , quae ob struit Iude orta quercus S bipenni ferrea Praefecta, clauserisque apta parissi
Idaei ab illo ex quo sacerdos sum Iouis
Tra-I. Μικρου με παρῆλθε -J Hierone L. II. Λdvers: Iovin: c. I . Euripides in Creta Iovis prophetas non solum carnibus , fess& ooctis cibis ab iuvisse refort. Quam abstinentiam inde derivant . quod coluerint Iovem , cui festos dies instituerunt, ad placandam eius iram ob interse inim Liberum. Vide Metit f. ln Cret. L. IV. c. a. male Mesrm. ευς τοὐς. & dei n του με-.2. Φο:υικογευούς &c.J Vectus istos Euripidis vertit Grotius in Excerpt. VALENT. P. 39 I. tibi observat Vir inlustriissim: ex hoe loco poste colligi , fragmentum petitum esse excrellis Eurjpidis, sed eum salti, cum di sit n-guendum sit inter fabulas κρησσαι & κρῆτες dictas, & ad posterius genus potius haec pertinere adserebat Benileius , quem sequitur Barnes. qui in Eurip. p. 478. VersuS etiam 6. 8. 9. IO & II. e Benil. emendatione edendos curavit. Legebantur autem haec tur-
g I9. y MDκρού με παρελθε καιτο Εὐριπιδειον παραθέσθαι , ος τοὐς εν Κρήτη. του Δὰρ προφήτας ἀπέχεσθαί φησι λα τούτων. λέγουσι δ' οἱ κατὰ τον χορον προς τον Mἱνω. * Φοινικογενούς παῖ τῆς Τυρἱας Tέκνον ' ρώπης καὶ τού 3 μεγάλου
Κρήτης εκατομπτολιέθρ ου , VH κω ζαθέους ναούς προλιπων ,ους αὐθιγενὴς Α τμηθεισα δορο et Στεγανους παρέχει χαλύβω πωλέκει s
σ ἀτρεκεῖς αρμούς κυπαρίσσου Aγνον δὲ βίον τεινομεν , εξ ου
batu in primis editionibus. pro της τυριας Cod. Liu perperam γῆ. τυρίας. 3. Μεγάλου Ζαυος. J Ξανος elit in Edit. Lux- n. quae passim confunduntur, uti ex ho Cloco ostendit Cel: D re illo ad Charit VII, I. p. 58S. NUer in Vit. Pyth. la. IJ.
11δε θαυωυ κεῖται ZEu, ον Δία κικλήσκουσιν.
Mox recte προλιπύ9. Vetustae Edis: GLLi . & Meerm. dabant προλείπων. q. Tμκβεῖσα Θορὸς.J Sic legebatur antea. GDotius reposuerat τμηθ. δρυς , quod sequebatur Valent. Contra Omnium reliqUOrUM,& Cod.' etiam Lipf. atque Meerm. auctorit tem. δοκους edidit Barnes Benileium secutus. δορά Cretensibus notabat trabEm, Ut advertit Meurf. in Ctet. L. IV. C. IS. In
402쪽
μὲν των καρπων τροφὴν , ουκ ρκνεκρων ληφθεῖσαν , ουδε οὐ σαν εμ
ψυχον τη φύσει προς φεροντες , τα ὐπο φύσεως διοι κούμενα μὴ μι
Traduco costam uitam: F orgia amplius Nocturna Bacchi aec dapes crudassequor,
Matriae montanae igneas faces gero. Sed indumentis exornatus candidis Generationem respuo mortalium. Vito sepulcra mortuorum attingere Et calleo ne ex animatis qui iam linquam edam.
3 2 o. Puritatem enim sacri uiri in com mixtionem, sicut e contrario impuritatem , & inquinationem mixtionem esse statuunt. Vnde alimentum ex fructibus cum ex mortuis sumptum non sit, neque ex animatis, naturae eXhibentes, inquinari ea quae a natura administrantur, minime putabant. Animalium uero quae sensu praedita sunt, caedes, atque ani
trus, & ex illo interit. ταυρ, τρω κραθεις ἀτρεκους. ταυρόδετρου ille explicabat istud gluten , quod Vulgo ταυροκόλλα dicitur. Larne se didit
6. Ζαγρεως βιωτας. Antea apud Porp r. legebatur Z0 sως βροτας. & sic etiam est in Let . Od. male meerm. βρουτας. Aliqui distinguunt Dionysum seniorem , Vel Zagrea,& Baechum , alii cosdem faciunt. Vide Cuper: Harpocr: p. 98. In prioribus Eae nec non OG. Meerm. ac Ligis erat και
2. I ii φύσοι προσφέροντες. Forte προσφερο - τες κατα τα υπο τῆς φύσεως. qua propter se pollui non existimabant , si ad praescriptum naturae Vescercntur, fructibus e terra enatis , ut Victu , qui neque e mortuis rebUse stet petitus , neque natura sua vita unquam gauderet. REISK. 'Tπο της φύσεως etiam Cou.
403쪽
marum detractiones inquinationem uiuentibus asserre eXistimabant: ac multo etiam magis cum corpus quod sensitium erat, priuatum sensu ac mortuum cum sensu uiuentibus commiscebatur. Atque iccirco castimonia ac puritas in omnibus in multorum & contrariorum depositio. ne, & abstinentia, cognatorum Uero,& accommodatorum in solitudine & assiimptione consistit. Vnde etiam Venerea inquinant, cum foeminae ac maris coitus sit. Sive enim semen concipiatur,eX coniunctione cum corpore, siue non concipiatur, eX mortificatione eius quod apponitur, animae inquinationem affert. Marium autem cum maribus congressio dupliciter contaminat, & quia in mortuum sit, & quia praeter naturam e Xistit. Atque omnino uenerea, seminisque emissiones ex eo etiam polluunt, quod anima corpori commiscetur, ad uoluptatemque deorsum trahitur. Assedius quoque animae inquinant, cum irrationali parti perturbate innestitur, ac mas effoe
L. II, q. s. T 1 νεκρωσ2ι του παρατεθ.J Noκρωσις hac in re proprium vocabulum. Prorsus uti apud S. Patili. ad Roman. IV, I9. σωμα νενεκρω- μένον, cum quo hunc lucum recte contende-
ων , μονώσει δὴ και λήψει τωνοικείων καὶ προς φυών. διο καὶ ταἀφροδί α μιαίνει ' συνοδος γαρ θή-λEος και αρρενος , και κρατηθεν μὲν
το σπερμα ψυχῆς παρεσχε μἱαν- σιν , τη προς το σωμα ομιλὶφ , μη
παρὰ φύσιν. καὶ καθάπαξ ἀφροδί
σια και ρνειρύξεις , οτι ψυχῆς σώματι μεμιγμένης , καὶ προς την ἡδον κατασπωμενης. μιαίνει δε καὶ
τα πάθη τῆς ψυχῆς Z τῆ συμπλο -
κῆ και η του ἀλογου θηλυνομενου του εντος αρξενος. καὶ γὰρ πῶς καὶ
& Meerm. antea legebatur ο δῖ προς. redit enim vel ad σωόδος, Vel ad ομιλία.7. Τη συμπλοκῆ καὶ. Videtur και post συμπλοκη redundare. VALENT.8. Τού αλόγου θηλυνομενου. Muliebris quippe sexus infirmior: hinc rationis expertem animae partem seminae conparare solent philosophi, qua de re multa Clar: I horidis de Paling. Vet. IlI, S, 4.
404쪽
την μίξιν την ετερογενους πρὸς Eτερον , και μάλισθ' ο ταν δ. δυσέκνιπτον γένηται. οθεν και επὶ των βαμ
μάτων , 2 δη δια μίξεων συνχαν-
minatur. Nam inquinationis quoque &pollutionis nomen rerum diuersarUm genere miXtionem inter se quodam modo significat, praesertim cum insectio quaedam eiusmodi consequitur, quae abstergi dissiculter admodum queat. Unde intincturis etiam , quae eX mi Xtione eXistunt, cum altera species alteri consula-ditur, inquinare appellant. Non secus ac mulier, inquit Homerus, tyrio quae ebur inquinat ostro. Quin etiam pictores
mixtiones corruptiones Vocant. Communis item consuetudo quod in commixtum & purum est, incorruptum &sincerum & impollutum dicit. Terrae enim aqua commiΣta corrumpitur, & sincera
-9. D μολυσμος &0.3 Adscribere debeo insignem Plura chi locum quem Noster respicit, T. ll. p. 393. C. ετέρου γὰρ μιξει προς ετερον ὁ μιασμος. ως που και Oμηρος ελύφαντα τινα φοινισσόμEvcv βαφη μια:vεσθαὶ φησι. και ταμιγνύμενα των χρωμάτων οἰ βαφοῖς, ψ; θεσθαι,κκι φθορὰν την μίSv Ουομ ζουσι9. Ut ergo pictores colorum mi Xturam dicebant φθοραν, Philosophi cujuscunque rei cum altera Commi X- Iionem eo nomine adpellant, uti statim dicitur. Cons: Galae: ad is lone VI. 3Ο.IO. Δυσέκνιπτον γένηται. Δυσέκπλυτοι &δυσέκνιπτοι iunguntur apud Dian: II. A. L. I, 8. nostra voce utitur eleganter de Opinionibus, quae aegre evelluntur, Plato de Re p. L. t l. p. 6OS. A. labes peccati Mobaeo VO-Catur τρυξ δυσεκνιπτος, I bi H : τύπος δυσξκ
405쪽
amplius non est. Quae uero fluit, accursu incitato fertur Occurrentem terram reiicit, quae, ut inquit Hesiodus, fuit illimis manans e fonte perenni. ea enim quia incorrupta & in commixta est, salubrem potum eXhibet. Sic me mina quae nullam seminis in se exhala tionem mi Xtionemque admiserit , incorrupta dicitur. Quare corruptio etiam & inquinatio contrarii mixtio est. hoc est mortuorum in animalia, & eorum quae sensu uixerunt, in uiuentia,& carnium mortuarum in uiuentes iniectio merito naturae nostrae pollutio
nem & inquinationem inducit. Quem-
ad l τω ὰφθαρτω καὶ καθαρI προσήκει. Unde q Sακρατου post et Velle. Revocavi autem καὶ , quod contra superiorum & Cod. L f. sidem omiserat Vialent. IS. Φησὶ9 ὁ Ἐσίοδος.J Oper: & Dier: 595.
'Aέυαοι fluvii & fontes, ut Latinis aetern , qui proprie dicantur , pussere ostendit Cel: Burmane ad Eulit: I, IO9. αείρρυτον κρην vocat Sopboch in Oed. 65. ubi per αένναον Sohol: eX ponit. Confer quoque Erudit: Goensium ad Noser: Anzr: Nymph: p. IOI. 16. Oτι διάφορου. Ἀδιαφθορου. REIS Q. Optime. D sie corrigebat refche paullo post recte Mιαφθορον υδωρ dicitur. primum ineptus librarius corruperat in Mιάφορου , Unde alter, eo ineptior , ut sensui consuleret , dedit διάφορου. Voces illae saepe confundi solent,
ut apud Dium Sic: in Ecl: p. 538. δήαφθορας bene res ij tuit ' Helinge pro aliorum λα-
17. Aφθορος λέγεται. J Uti αδιάο ορος γυ9η, quae alii se non prostituit. apud Di9u: I, 59. contra de stupro Φθίραν μεν ἀπονοίας αρχέν υρ-μiσας : μέθηυ Θε φθορας Dione Hale L. Il. p. 96. φθί:ρειν & ιαφθείρειυ hac in re sunt tritissima.
αρρεον καὶ διαφευγον , διακρούεται την προς φερομ=νην γῆν , οταν , φησὶν ο 'Hσiοδος , απὸ κρήνης ρεξι
λεγεται. Iςτε καὶ φθορα καὶ μίαν- ς η του ἐναντίου μίξις. δ' ει δὴ πρὸς τα ζώα ἡ νεκρῶν καὶ η προς αἴσθη ν ζησα ντων εις τα ζῶα ενθε- ς , καὶ σαρκῶν νεκρῶν εις ζώσας, εἰκότως φερει μόλυσμα καὶ *ψ τjiφυσικη ημῶν μίανσιν , ος περ αυ καὶ
Latini corruptores , corrumpere virginem& similia dicunt, de quibus Taubmau: ad Plaut Casin: I, 3. I 8. Eιδὴ προς τα -J Sic lego & inter pungo hunc locum. ει δν, προς τα ζῶα subaudia communi e sc quentibu S Φέρει μόλυσμουθ ἡ
νεκρῶν - ειθεσις καὶ ἡ σαρκῶν νεκρῶν - quod si ergo animantibus affert aliquam contaminationem insitio rerum mortuarum , tametsi
vel illud ipsum id esset genus insitionis, cum
res in animal vivum inseruntur eae , quae aliquando ad sensum vixisse videantur : necessario quoque consentaneum est , ut Carnium mortuarum in Vivas intrusio polluat.
est: apud Ἀ si i T. lli. p. 67 . & Platone p. q23. C. quae loca adnotarat Cel. a re- fictius. 2O. Tn φυσικῆ κ μῶυ. ' VidetUr in aliis codicibus φυσει, in aliis ψυχ' fuisse, unde illa vitiosa lectio φυσικ' exist j t. sed legendum κἀτὸ ψυχ8 ημῶν μιάνσιν, quod statim sequentia
probant. REIS . Vialent. Correxerat φύσει& sic interpres legi Te videtur. nisi fuerit σκυφυσικην, quod Amico placebat.
406쪽
πρὸς τα σώματα ' καὶ ο ἀποθανὼν , o ταν σώμα καταλείπη νεκρον , αλ-
λοφυλον τφ ζών τι και ἀλλότριον. μιαίνεται δε και ἡ ψυχὴ οργαῖς ,επιθυμίαις , πλήθει παθων , ῶν
δὲ υ δωρ δια πετρας ἀπορρθον *ψἀδιάφθορον , του δἰ ελών ἰόντος ,
καὶ ψυχὴ δια ξηρου σώματος καιμὴ χυμοῖ. ἀλλοτρίων σαρκῶν άρδο-
μενου τα ἐαυτῆς διοικουσα , κρείτροτων και αδιάφθορος καὶ προς σύνθεσιν ετριμο τερα. επεὶ καὶ ταῖς μεθλίτταις το καλὸν μελι φασὶ φερειν τὸ ξηρότατον και δριμύτατον θυμον. μι αἰνεται το ἱνυν ἡ διάνοια, μάλλον δS ὁ διανοού νος , οταν
ται , καὶ ταῖς τούτων θνεργείαις δ
admodum anima quoque cum corpori coniungitur, inquinatur. Vnde etiam &qui nascitur, ex mixtione animae cum corpore, & qui moritur e X eo pollutionem contrahit, quod corpus mortuum alienum a uiuente ac diuersum relinquit. Contaminatur item anima ira, &cupiditatibus, & perturbationum multitudine , quarum in causa etiam uictus esse quodam modo consueuit. Sicut enim aqua quae per saxa praeterfluit, ea quae per paludes currit in conruptior est, utpote quae multum limum non trahat. ita anima quae per siccum corpus, non alienarum carnium succis fluxum sua ad. ministrat, melior, & incorruptior, promptiorque ad intelligentiam es . quippe cum apibus quoque optimum mel afferre dicant thymum quod & siccissimum & acrimonia maxime praeditum fuerit. Inquinatur igitur etiam cogitatio, immo cogitans cum uel imaginandi, uel opinandi facultatibus operationibusque τὰς
comis 2 s. 'Evσωματωται J AUt ει σωματουται , aute σεσωμάτωται. REI SK. Alterutrum Certe Verum est. Viderat quoque . refchius. Pro μεμξλυται perperam Lias. O . & Meerm.
22. Γευόμενος. J An γεννώμευος, ut Viro Erud. placebat λ sed γουεσθαι pro nesci satis frequens est. Nihil addo illis quae notavit K es tr ad Pauli: ad Galat. IV, q. 23. Tῆς προς τα σ.J Τῆς Videtur natum ex ultima syllaba vocabuli ψυχῆς , & sic leg.
της ψυχῆς προς το σωμα. aut τη μίξει της ψυ- χης τη προς το σῶμα. suspicatus quoque sui ardoinde hanc sententiam deesse. αλλότριον γαρ iαι ψυχαι προς τα σώματα. RE ISK. Prius illud verissimum crediderim. pulcro consentit Moerm. Od. qui habet: μιαίνει τη μίξει της l.υχης προς τα σώματα. 24. 'Aδιαφθορον του - Post αδιάφθορον deest κρεῖττου , aut ἱγιεινότερον. REIUM. Nili lμαλλου subintelligatur , quod Nostro satis sa- miliare, in hoc tamen structurae genere du- li ius. Paullo post etiam καὶ αδιάφθορος, tibi comparati Vum mavult Reis ius αδιαφθορωτέρα, Vel αδιάφθορος μαλλου. male Meorm. αδιάφθρος. l25. Tας ταυτης συγκ. J Scilicet της διανοίας.
407쪽
commiscetur. Purificatio autem & san ctimonia separatio ab omnibus his, &solitudo est, & alimentum quod in sua essentia unumquodque conseruat. Ita enim & lapidis nutrimentum recte dices, quod in causa est, ut esse in sorma sua perseueret. & plantae, id quod in augestendo & frustificando ipsam conseruat:& corporis animalis, quod constitutionem eius tuetur. Aliud si quidem est alere & necessaria exhibere, aliud luxus suppeditare. Pro diuersitate igitur
eorum quae nutriuntur, diuersa quoque alimenta sunt. Et omnia sane sunt nutrienda: danda tamen est opera ut quae in nobis praecipua sint, alantur & pinguescant. Rationalis itaque animae nutrimentum quoque est, quod rationalem ipsam conseruat: id autem mens est: mente igitur est nutrienda: magisque studendum est, ut mente ipsam , quam cibis carnem impinguemus. Mens
enim aeternam uitam nobis conseruat. Corpus autem pinguefactum
27. Ἐκτικως - ' ιζ quid in hisce fit, pulcre exponit T. Gestah: ad II. Anton: L. V l. Iq. qui hoc in loco καὶ του ἐκτικως διαμενειν legendum putabat , nec inmerito.. 28. Tρυφας πορίζειν. Ita recte primae mi tioneS , GL Li . ac Moorm. male Valent.
τας ταύτης συγκεράσηται' καθαρμος δὲ . πάντων *β ὁ τούτων χωρισμος , καὶ αγνεία ἡ . μόνω τις ,
και τροφη το τηροῖν eκαςον εν τWεἶναι. ουτως γαρ και λίθου τρο- ψην , τὸ αἴτιον τού συμμενειν ε7- ποις αν , καὶ το V εκ κως λα- μενειν. και φυτοῖ , την διατηρούσανεν τω αυξειν ἡ καρπογονεῖν' και ζωου σωματος , την τηρούσαν αυροτοῖ την σύςασιν. αλλο δ' ην , τρE'φειν , αλλο , πιαίνειν' και αλλο , το αναγκαῖον διδοναι , αλλο , τὸ*- τρυφὰς πορίζειν. διαφοροι τοίνυν αἱ τροφαὶ , *9 καὶ το διάφορον των
τρεφομενων. καὶ δεῖ πάντα μὲν τρεφειν , σπουδάζειν δὲ πιαίνειν ταεν ημῖν κυριωτατα. καὶ ψυχῆς οὐκ
λογικῆς τροφὴ ἡ τηρούσα λογικήν.
ἡ ἀπο των βρωτων την σάρκα ' ὁ μεν γαρ την αιωνιαν ἡμῖν ζωὴν συνέχει , τὸ σωμα πιαινύμενον ,
dederat τροφας, nisii operarum fuerit vitium, natan bene interpretabat Ur. 29. Καὶ το διάφορον. Immo Vero κατά τι διάφορον , Vel κατὰ το 1. φορου, Ut est in Cis. L f. atque Meerm. nec secuS interpres expressi. 3o. 'Aπὸ τούτου ἡ ἀπο.J οὐκ ἶπο των scilicet ου periit Ob ου in sine vocis τούτου & κcum η est permutatum, quod saepe contigit
in libris nasiis REIsς, Subintelligi videtur μαλλον, ut saepe in hae structura. vidimus alibi.
408쪽
3 λίμωττειν τὴν ψυχὴν ποιεῖ απὸ της μακαριας ζωῆς , καὶ το θνη-
τον α ξει , 3η παραιροῖν καὶ εμποδιζον προς τὸν αθάνατον βίον ' μιαίνει τε ενσωματούν την ψυχhν , καὶ κατασπων πρὸς τὸ ἀλλότριον. ο
δωσιν , πλησίον γενο μενω , καὶ oβαρύτατος ανακουφίζεται σίδηρος , πνεύματι δῖ προ ρανατρεχων λίθου. πρὸς θεον δε τις αναρτηθεις , ἀσωματόν τε καὶ νοερὸν , τροφὴν πολυπραγμονήσει τὴν πιαίνουσαν τὸ εμποδίον προς νοούν σωμα ; οὐ χὶ δε εις ολθον και εὐπόριςον συ-ςείλας της σαρκὸς το ἀναγκαῖον , νυτος θρεφεται προοπεφυκως τωθεω μάλλον ἡ σίδηρος τω μάγνη
τι. εἰ γαρ και τῆς εκ των καρ πων οἱοντ' ἡν 3s ἁ νευ πραγμάτων
τροφῆς ἀποςῆναι , 36 εἰ μὴ τοὐτ' ἡν ήμων τῆς φύσεως το φθαρτόν.
ει I. Aιμύττίιv-ψυχην. J Lege quae disputavit liste de re supra L. I, 29. & quae habet Philo str: L. VIlI, 12. ibique Olear. Nostri non oblitus. Pro λιμώττει9 I geroll. dederat λοιμώττειν, quod unde acceperit nescio. Voces illas confundi alibi diximus, hic autem prior unice vera est. 32. Παραιρουν.J Forte παραιωρούν. in suspenso renens. suspensu in & sublimem habens. REISK. Certe ω facillime excidere potuit, ut saepius factum fuit. nollem tamen eo modo Ioanni Euang. C. X, 24. consuluisset Marklani pro α εις res ingens αιωρ. iis, ad Euripe Suppl. 89. 33. Προσανατρέχωv.' Haee etiam vox delideratur in copiosissis no H. Megb: Thesauro.
facit, ut anima fame beatae uitae laboret : mortalemque naturam nobis auget, quae insana cum sit , immortali uitae est impedimento : animam item incorporans, ac deorsum in alienam naturam trahens, inquinat , ac contaminat. Ac magnes quidem lapis ferro prope apposito animam tradit: &ferrum quod grauissimum est, leue redditur , spirituque lapidis subleuatum accurrit. Ad deum uero incorporeum& intellectualem suspensus quispiam de alimento scilicet multum cogitabit, quo quod menti impedimento est , corpus pinguescat Τ & non potius in
angustum admodum & parabile necessitate carnis contracta ipse nutrietur, deo magis inhaerens , quam ferrum
magneti 8 Si enim fieri posset, ut ab
alimento quoque ex fructibus absque negocio abstineremus, sique id natura nostra corruptibilis non requireret : nam
Reistius malebat προς το νοούν. 35. Ανευ πραγμάτων. J Πράγματα sunt negotia , =n9lesias , unde πράγματα παρεχειν &
similia, de quibus supra L. I. I 46. & Gala ead M. Anton: I, I a. 36. Eι μη τοῖτ' D.J Eι secundum etiam, ut primum & tertium , est signum optantis. o utinam nobis non adhaeresceret, haec naturae nostrae ad interitum & exitium propeasio. REIS; '
409쪽
nam si , ut inquit Homerus , neque cibo , neque potu indigeremus ut reuera essemus immortales : id enim recte a poeta dictum est , ut non tam uiuendi , quam moriendi quoque occasionem attulisse alimentum significaret. Si igitur neque huiuscemodi alimento nobis esset opus, tanto essemus beatiores , quanto &immortaliores. Nunc uero cum inmortali simus , adhuc mortaliores , si ita dicendum est nos ipsos adhaerendo ei imprudenter reddimus: cum anima , ut inquit Theophrastus ,
corpori non multam mercedem habitationis in eo pendat , sed se ipsam totam insuper adiungat. sed utinam fieri posset, ut uitam quae in fabulis dicitur , fame & siti prorsus
carentem ageremus : ut unusquisque
Buxu corporis cohibito ex breuissimo
σαντος , ως Ου μόνον του ζην , ἀλλα και του ἀποθνήσκειν η a' τρο
φὴ ὐπῆρχεν εφίλον. εἰ οὐν μηδὲ ταυτης εδεήθημεν , δεῖ πόσω αν ἡμεν
μακαριωτεροι, ρσω και ἀθανατώτεροι. νυν δε εν θνητω ἄντες , ετι θνητοτερους εἰ χρὴ ουτως ειπεῖν , ἀγνοουμενεαυτούς ποιούντες , Αφ τη τούτου προθεσει , ου πολύ τὸ εν οἱ κι ον ,
εν αὐτω κατοικήσεως , ἀλλ' ολην Lαυτὴν προςτεθείσης. ως δεθε την μυθευομενην ἄλιμον καὶ ἄδιψον ευπορον ἡν κεκτρσθαι , αν τις τοσιαρρεον q* τού σώματος επισχων ,
38. Tρο ἡ ἱπηρχευ εφόλου. ' Eleganter dictum. ἐφόδιου est proprie viaticum, seu adiu mentum itineris conficiendi, sed inde latius omne id quo tanquam instrumento & subsidio in rem aliquam utimur. ελευθερίας εφόλον Aristae. T. l. p. IOI. σπέρματα καὶ εφόδια εἰς φιλοσοφίαν λαμβάνει9 Aelian: V. H. L. IV, 9.ενιοι πατρίδος ςέρησιν , καὶ χρημάτων αποβολῆvMόδιον σχολης και φιλοσοφίας ἐποιησαντο. Plui. T. I l. p. 87. A. Sic & ἐφοδιάζει9. Diode Sic: L. V, 3q. ἐφοδιάσαντες αυτοὐς αλκῖν καὶ τοῖς.πλοις. ubi vid. We Pling. 39. Πέσω au.J Forte τίσω aut τοσουτω. RLIsK. Illa οσω κ. α. desunt Meerm.qO. Τρ τούτου προθ. t Τη τούτου scilicet τού . θνητού) προσθέσει. REISK. optime. Vide quae notata sunt ad L. III. l a I.
I. 'Ως φησὶ Θεόφρ.J Respici videntur illa qu0e περὶ ψυχης commentatus fuit Theopbrasus , in opere de quo Fabrio: Bibi: Graec: L. III, 9, 17. Eadem haec Theophrasti laudat Plut quem adseripserat etiain Ct: resta: T. II. p. I 35. A. Θεόφραςος
410쪽
ν κακον πEριεπειν , μισεῖν δεπρῶτον μεν ξαυτοῖς , και τονοῦντως αυτούς τεκόντα , ἔπειτα και τοὐς υπομιμνήσκοντας , κακ -- τῆς
μέθης ανανῆψαι παρακαλούντας ς - διὸ . μήποτε των τοιούτων ἀφεμένους , χρh επὶ τα λειπομενα των ζητη μάτων μεταβαίνειν. g 2I. Oι γαρ δη προς τα Eκ τωνεθνίν - ἡμῖν παρατεθεντα νόμιμα , δ
ἀντιπαράγοντες Νομάδας , ἡ Tρω- γλοθυτας ἡ Ἱχθυοφάγους , * ἀγνο- οῖσιν ώς δἰ ανάγκην , τῆς χώρας
quod sine dubio verum est, & in Moerm. U. legitur. Viderat quidem Valent. sed malo consilio is in textu dederat. Sequebatur Eit. Gallicum , ct hic pro more suo vitium typographicum Edit. Florent. qq. Τῆς μέ ης ἀνανῆψαι. ' Passim αυα φειν de illis qui ex metu, ira , amore G. se reeolligunt. Vid. I 'Orvith ad Charito L. Ill. 1. qui inlustrat etiam illa S. Paulli l I. ad Tim. II, 26. ubi segetem exemplorum conduχerunt Philologi. Speciatim hoc in loco est, ex eθrietate AI se redire , uti Luciano II e 1 mot: 83. εκ μέ ς α νηφων, & plures , quOSibi iam excitatos video. idem est ἐκυκφειν I. ad Corinth. XV, Sq. ubi ADErti. corrupte
S. Δίι μκποτε των-J νήποτg potest defendi. subauditur ὀρα. vivo num sit transeundum. malim tamen, ποτέ. randem utiqua M. REIS L. PosseS etiam δω ποτε tiari Em, quod blandiebatur Cel: A refcbio. Solent autem Grwci ante μηποτε reticere ὀρῶν, βλέπειν vel
interuallo in optimis uersaretur: in quibus deus cum sit , est deus. At enim quid haec deplorare apud homine S eos debemus , qui adeo tenebris sunt inuoluti, ut & malum suum foueant: & odio prosequantur primum
se ipsos , & qui reuera ipsos genuit,
deinde eos qui commonefaciunt, atque ut ex ebrietate resipiscant , hortantur, atque incitant 8 Iccirco rectius fortasse erit, ut his omissis ad reliqua
quae restant excutienda transeamus.
g 2I. Nam qui ad gentium institu
ta quae e X posuimus , Nomadas, uel Troglodytas, uel Ichtyophagos OppOnunt , ii uidentur ignorare huiusce modi populos eX regionis in foecundi
σκοπεια Simpliciter quoqNe verti posset , Meo fortasses oportebit , melius erit. Vide quae de voculae usu erudite disserit ad inmerito veXatum Matis. locum , Cap. XXV. 9. Cel: ADerti. I. 'Mτιπαράγουτες Nομάδας -' Respiciunt haec ad illa quae supra L. I. S. obmovcrat. Expressi Hieron: L. II. Adu: lo Vin: e. 7.
Numa es S Trogla tae , N Scγίθae NHunnorum Novu foritas , yemicru iis vescuntur carnibus. Porro Ictio 'o axi , genS errans in litore muris rubri , superpetras solis calora forvontos visunt pisces. S Boo olo alimento victitant. Dio . Sic.
gnuS Commentator , Troglodytarum sedem nostro tempore tenero De sensera , eosque idem vitae institutum sectari. 2. 'Aγνοουσιν - Circa hunc locum adscriptum erat in margine Core. L f. nescio scholiumne an varians lectio. τῆs φύσι, τῆς χλ