장음표시 사용
591쪽
ii t , contaminari necessiim es , non promiscue tamen δc indiscriminatim , sed ordine certo , dc plerumque secundum scalam assinitatum supra sa) propositam : Nempe commiscetur I'. Cum humoribus seminalibus i unde pudendorum morbi, Tumor testium, Bubo, Porri & Verrucae , Ulcuscula. 20. Cum humoribus cutis tum sebaceo tum mucoso , Unde vitia cutis, herpes, maculae, rhagades, alopecia, pustulae. Cum humoribus mucosis Oris , faucium , dc narium 1, unde ulcera gingivarum , palati, faucium nariumque. 4'. Cum syno via tum articulari tum musculari unde dolores Arthritici, Rheumatici, Ischidiaci. Cum medullari ossium adipe unde ostium Exostosis, Hyperosiosis, Caries , Osteos ar-COsis. 6'. Cum limpha , unde tumores glandulosi, aut Κystici, ut Meliceri- . des, Atheromata, Steatomata. 7'. Demum cum humoribus , qui oculorum auriumve proprii sunt, unde multiplices earumdem partium affectiones , sed in iis omnibus constat experimento nec adiposam membranam , nec ullas membranae illius lacinias assici, laedi, pessumdari, neque adeo adiposam pinguedinem, qua turgent illius cellulae, ullo modo vitiari. I V. Verumtamen non nego labem membranae eidem aliquoties inferri , si ptistulae venereae , vel quod peJus est, ulcera ejusdem moris cutem depascentia sibi diutius permittantur dc per media suffossae cutis stamina ad subjectum adipem agant cuniculos ; si tubercula aut ganglia suppura ta subculaneos abscessus generent ; imb vero si virus venereum cum adi-posa pinguedine sponte commisceatur , quam ejus virulentiae s b) inaccessam esse nequaquam puto. Sed haec nedum quotidiana sint, inter insolentia luis symptomata referenda sunt, in syphiliticis, si unquam , certe tarde dc raro obvia, unde videtur egregie refelli opinio de sede morbi
in adiposa membrana. V. Fateor cum Boerhaavio , dum adiposa membrana casu quocumque computrescit in hunc modum, musculos nudatos vividissimos pulcherri Moysi 'tie apparere , ulceraque solam tantum pinguem tunicam depasci , nec euti nocere , nisi quatenus consumptis vasis cuti suppositis , subducito pabulo , haec ipsi quoque tandem perit. Sed id commune habet suppuratio , quam lues venerea in adiposa membrana potest aliquando est cere, cum suppuratione , putrefactione , gangraena quacumque membranae ejusdem a causa quavis alia , neque adeo id inde repetendum videtur , quod Venereum virus adi-posam membranam affectet singulari modo, sedemque in illa propriam habeat , sed potius quod peculiaris adiposse membranae conditio locum det mali incrementis opportuniorem. Nempe mollis est: dc laxi contextus , tenuissimis ac praeteneris cellulis tota eonstat, perpetuo turget congesto succo adiposo , qui tardissime circulatur , ac in loco eodem idem haeret diuiatissime : Inde sit ergo, ut consociata causarum esticacia ab adipe, si vitio qualicumque corrumpatur, facile labem sentiat celerem ac longe δί late diffusam , senti atqtie sola intactis & illaesis tum subjectis musculis tum cute superjecta , quod partes illae, cum densiore Sc firmiore textura polleant , impetentium causarum energiae minus pateant, hKrentes humores fortius expellant elaterio insito , noxiosque facilius renovent, ac proinde multiplici nomine ab imminentibus in uriis sese diutius & essicacius immunes
592쪽
VI. Caeterum haec opinio de sede luis venereae in adiposa membrana, cujuscunque pretii esse videatur , si non perfecte express , at saltem non obscure olim adumbrata fuit, quod scio ne Boerhaavio quidem suboluisse caeteroquin eruditissimo , cum ipse prior & ultro non indicaverit. Constat tamen temporibus Antonii Saportae , quondam in Academia Mons pessulana Medicinae Professoris, hoc est ante annum ISTO. exstitisse nonnullos , qui non adiposum , ut Boerhaavio visum est , sed carnosum panniculum in universo corpore dissum , illudque tegentem constituerent , is quo perniciosae hujus labis s venereae in scaturiginem emanare crederent, qUOS refellendos suscepit Saporta saὶ Traffatus de Tumoribus praeter naturam Lib. III. Cap. 3o. Usque adeo de opinionibus quoque vere dici potest , quod de vocibus ab Horatio dictum est , multas nempe renasci
quae ceciderant δέ multas casuras esse , quae nunc in honstre vigent. Secundo. Circa posterius, quod ad Therapeiam pertinet, haud dissile tur quidem Boerhaavius Afercurium ad expugnandum hoc malum e cacem meri id haberi. At vero contendit fimul medicatam ejus potestatem haud valere corrigere venereum tabum , quando ille figitur in locis , ad quae a filio cordis O arteriarum vix pertingit : Hinc Mercurio cariem diploes oranti non sanari et . . . . Inde ct ossium medullam inquinatam bos malo vix repurgari : Go-mrrhoeas in spla cellulos penis fabrica haerentes . . . . numquam sanari : ... Ossicula tenerrima , solis tenuibus tecita membranis . servari non possie ne excidant . . . . Unde concludit ille tunc ubi deficit Mercurius juvare decoctum Guaiaci Hultentana methodo exhibitum quod cum argumentis
tum observationiblis conatur confirmare. Sed de his jam distiise supra b ὶ diximus Lib. II. Cap. 9. quod adiri potest
CAROLUs BARBΕ1RAc, Caesaris ensis apud Gallo-Provinciales, natus anno 1G29. Medicinae operam dedit in Academia Mons pessulana , ubi Doctoris Medici gradum assectitas est si anno I 6 9. Medicinam;
cum summa laude exercuit in eadem urbe , ubi vitam cum morte commutavit anno I 699. aetati S TO.
Prodiit nuper Amstelodami Liber Gallico scriptus cum sequente inia criptione :Dissertations nouvelles sur Ies Mai adies de Ia Potirine δε Coeum de Loomach , des Femmes , V Diennes, ct qMelques Maiadies parti- eulieres, par Barbelrao , Docileur en Miaecine de Mon elie
In Trachalu , qui de Morbis Oenereis inscribitur , paginis so. Capitibus 7. disseritur. I'. De Lue venerea. 10 De Gonor rhoea virulenta. c. De Bubone venereo. 4'. De Ulciusculis cancrosis. 3'. De Porris Sc Verrucis. 6'. De Phimosi & Paraphimosi. 79. De Hypersarcofi in urethra. Caeter tum in hoc toto Libro tum de venereis, tum de caeteris morbis nihil legitur , quod non sit non modo vulgare, sed etiam ita mutilum, vitiosiam & misere deturpatum , ut prO. certo teneam hoc non Cain
roli Barbelrac , sed junioris cujusdam Scholastici foetum esse rerium me dicarum plane ignari. Doleo sane nomen Praefici sua aetate celeberrimi ab Anonymo Editore tam turpiter traduci , mirorque maleficia istiusmodi
593쪽
Lia ER VI. S E c u L u M XVIII. 3 D , tam alte dissimulari ab iis, quorum interest Caroli Barbelrac gloriam sar- ,
Interim caveant Lectores ne Barbei racii auctoritate putent ad curandam luem veneream posse tutb frictiones quotidie adhiberi, & ad frictionem quamlibet uncias quinque vel sex unguenti praescribi, ut in hoc Libello proponitur Cap. I. Hac enim temeraria therapeia aegrotos in manifestutia capitis discrimen adducerent. Fateor equidem id Olim ex usu fuisse Barbei racii sevo ; sed novi quoque pericula lumma , quibus id te- medii genus tunc infamabatur. Itaque prudentis Editoris fuisset piaximiam. dudum antiquatam supprimere , vel saltem non evulgare hac aetate nostra sine nota censoria. DANIEL TURNER, Anglus, e Collegio Medicorum Londinen- I sum , Anglice scripsit nuperrime Tractatum de Morbis Venereis, cui sequentem inscriptionem praefixit. a 4 Sip lis. A praestiori Dissertation on the venereri Disease , in imo Itaparis , London, I732. in 8 Hoc est S philis , sive Dissertatio scribit Au praestica de Morbor Venereo, in duas partes distributa. Londini,
in priore Tractatus illius parte potissimilim ae gonori licea , in posteriore vero de Lue venerea. In utraque de morborum sin gillos una aetiologia & therapeia satis copiose disseritur , sed ordine parum composito , fallena non ea melliodo quae Iucem afferat quam in Angloruin Medicorum operibus plerumque desiderari dolenitis. I. Statuit hic Auctor cum Guillelmo Beckerto a pag. Iz. ad pag. IL
Gonor rhoeam virulentam Sc Luem veneream ante annum I 9 . In Eu
ropa, nedum ignotas, sed vulso grassatas fui illa ; cui opinioni ut fidem
faciat, eadem profert testimonia, vel pleraque saltem, qhiae a Becketto adducta supra recensuimus Lib. I. Cap. 6. Nempe I R. Loca quaedam deprompta ex Opere manuscripto Ioannis Arderit , Chirurgi Angli, qui exeunte decimo quarto seculo vixisse creditur ; & ex collectaneis qcii-busdam Med scis, quae scripta dicuntur circa annos Is ' o. & I o. Ubi de arsura silve incendio, Anglice burniri live breumri mentio est, qhi:
morbi Genus venere olim contrahebaimo, & quod ideo volunt idem fuisse cum gonorrhoea virulenta , quae hodie impura Venere concipitur. 20. In- teora statuta Lupanaris Londinensis in suburbio Souttarari dicto olim prostantis, quae anno I 3O. sancita creduntur, & ex quibus articulos aliquot
ubi de nefanda scortorum infirmitate ct de prostibulis asura insectis qtiaestio est a Becketto in opinionis suae confirmationem adduci supra vidimus. Sed cum his abunde satisfactum fuerit ioco supra laudato, dum testimonia eadem a Bechetto adducta diluimus, ne cramben recoquamus argumento eodem denub tractando supersedere visum est. II. Circa propagationis modum Auctor confitetur quidem 1 . 1enuondam sensiisse luem veneream contrahi non possie , nisii in genitalibus
locis morbi quidam locales praeluserint : At vero ait a pag. sq. ad pag. ues. sibi iam secus videri, quam opinionem ut probet, subjicit istiam unani, alteramque pag. 297. Observationem, quas. ipse egrePas, fitanasque cile
594쪽
putat, sed quae meo quidem judicio rem evincunt nullomodb. III. In curanda lue venerea salivationem adhibet a pag. 18o. ad pag. I9O. quam mOV et interno praeparatorum mercurialium usu, si morbus te vis & recens, externo unguenti mercurialis illitu , si morbus gravis sit aut inveteratus. Laudat vero suffumigia ex cinnabari ad car1em puden-ὸ di, ulcera narium , nodos , Summata, dolores fixos , caeterosque morbos topicOS. Ι V. Nimius esse videtur in agitandis iis , quae ad se tantum spectant dc in sui defensionem scripta sunt. Iis etenim, etiam si vera forent ac legitima . cum ad rem plerumque non pertineant, constat Lectoribus nauseam moveri, atque adeo operis pretium non parum inde elevari. V. In Circulatores , qui ad curandos morbos Venereos audent temere aggredi, passim stomachatur , nec sine causa, cum id hominum genus, quod Jc vetabitur semper de semper retinebitur , cordatis Medicis , artisque suae amantibus merito invisum sit Sc odiosum. Sed quid tamen opus est cum iis ratione tam saepe agere , qui carent omni ratione , qui nullis innituntur principiis, quorum varia est ac mutabilis praxis , notaque te meritas λVI. Narrat ille pag. 99. ab Agyrta quodam Londinensi ad gonorrhoeae curationem diebus singulis in decocto avenaceo exhibitas fuisse guttas x. xij. v et Y v. solutionis 3j. sublimati corrosivi in alcoholis sive spiritus Vini Jj. cujus pessimum facinus, atque gravi poena animadvertendum exhorresco quidem, ded miror nullomodb, ut qui dudum pro comperto habeam Circulatorum imprudeptiam cum impudentia parem esse. VII. Ad hujusce Libri calcem prostant 19. Historiae triginta aegrotantium totidem , morbis venereis diversimode infectorum , quos curam dos Auctor habuit. χ . Non D . IV Ilo b' s of M. Chicynneau sthod V cure θ the Mercurial friction , Et M. Palmer s Leiter to the Author
About the same o Id est Animadversiones, tu methodum curanda luis venereae usu munctionwn mercuriatium , quae a D. Chic nneau scripta , ct a Doctore
illo se . Latina Lingua in Anglicam versa est , cum Epistola D. Palmer
ad Aufiorem data de eodem argumento.
3 . A Discourse of gleets , inscrib d to the surgeons id est Dissertatio
ti horibus ad Chirurgos scripta .. 733- PETRUs Dps Atyr T, Burdigalensis, Doctor Medicus 3c Collegio Medicorum Burdigalensium adscriptus , typis edendum curavit Burdigalae anno 1733. Tractatum sequentem in I 2. Dissertation sur les Agata dies P eneriennes , contenant une methode de les
guerir sans flux de bouche , fans risque re sans depense. Adjectae sunt ad calcem duae aliae Dissertationes, altera de Rabie , altera
Hic Auctor, qui certe valet ingenio, nec indiligens est rerum Medi- earum scrutator , videtur tamen in Medicinae Historia nimium hospes. a) Contendit luem veneream antiquitus cognitam fuisse, δc veneri vulgivagae coaevam esse, contra quam a plurimis demonstratum fuit.
595쪽
a'. sa) Conatur astruere luem veneream a Vermiculis Venereis pro- talduci , qui partes, in quibus hospitantur , rodant & depascantur ; qua in chap. re vidimus stipra Virum. eruditum Antonium Dei iter jam illi praelusisse, ut . . Dei dierio Abercrombyum. 3'. Demum sb j tanquam novam proponit methodum curandorum mor- tb l 'adiriborum venereorum hydrargyrosi intercalata, adhibendo scilicet inundi io- chap. r. nes mercuriales per intervalla, dc ptyalismum , si quis cieatur , cathartico identidem supprimendo , quae tamen methodus a primis morbi venerei
temporibus nota fuit. Qua de re vide hujusce operis Libri IL Caput 7. HEMRIC Us HAGUEN OT , Monspeliensis , in Academia patria Professist Medicus publici juris fecit nuperrime Schedulam seu Disteria
tiunculam de methodo nova curandae luis venereae cum sequente inf-criptione. A moire contenant sine muvelle methode de traiieria Verole. in 8. Igont-pelier I736. a O. pages.
Huc redit methodus illa nova , ut balneatio in aqua leviter calida qualis vulgo ante inunctiones , eadem per ipsam inunctionum administrationem usurpetur. Scilicet praemissa tantum venae sectione & purga tione ad hydrargyrosim properandum est dc prima statim die , postquam aeger e balneo , in quo sederit per horam integram, egressus & exsiccatus fuerit, des 1nata corporis loca more solito unguento mercuriali inungenda, quae ambo altera vel tertia quaque die pari ordine iteranda urit per
unum 3c amplius, nisi imminens salivatio vel gravior quidam casus prohibuerit. ' . . Inde ait Auctor utilitates non leves manare, I'. Sanguinem duui δίtemperari , laxatoque partium solidarum tono Immo dic OS er thΙsmos piae caveri, nimiamque Mercurii Vim restandi. s'. Per spirat1onem per in conspicua cutis spiracula intendi, ut liquet ex Aphorimo Med cin. Static. Britannic. Joann. Keili , unde fit ut non
desint, qui in ipsa variolarum eruptione dissiciliore balnei calidi usum
Utroque illo nomine usu balnei ptyalumum emcacillime declinari; quin imo sit iam illatus esset, celerrime reprimi , atque adeo propositiam illam methodum novam antiquiori plurimum prVstare , ue quae pari stic cessii minorique noxa morbo medeatur. . I. At vero dubitari potest an ea methodus nova sit. Certe constat usum
balnei tepidi in ipso hydrargyroseos stadio ab antiquioribus quibus d am
Scriptoribus pridem inclicatum futile , non modo a Joanne Almenar , PIispano , qui in Tractat. De Morbo Gallico , Cap. q. auctor est ut die qualibet loca corporis Mercurio illita decocto radicum althaeae tepide foveantatur , sed expressius a Jacobo Cataneo de Lacu Marcino , qui Tractat. D Morbo GaIlico , Cay. 6. Balveum quantum pro Podo suo conducit tripliciteris in it Unum praeparativum Aliud prohibitivum ut in hora rationis pharmaci ct in tempore quo frictiones exercentur ; Tertis modo sumitur balneum ut perficiens, cum admire iratur postquam cesse Iavit operatio pharmaci. Demum omnium disertissime a Ioanne Benedic II
596쪽
to , qui LibelL De Morbo Gallico , Capite 4. jubet aegrum per sex diesriapum alterantem, ut de fumo terrae, de buglossis, de epithymo &c. quotidie sumere e tertia die inungi ; sexta purgari solativa Medicina .ea intimione , ut materia quae deberet pelli ad os . ne stat nocumentum in ore, per loca inferiora ducatur. Deinde interpositis nonnullis quae non sint hujus loci, sic pergit. Intentio quinta , quae die sequenti post purgationem , omnibus videliacet sex diebus reiteranda est , fiat cum balneatione aquae dulcis, in qua bulliam herba infra posita aut similes , fumus terrae, lapatium acutum , bimalva , ea-momilla , melilotum , rose , viola et Ad hoc sequetur humectatio, qua maximὸ in hoc morbo requisita est II. Sed quid opus est in hujusce methodi antiquitatem anxie inquirere 3 Si olim usu recepta fuit, certe jam dudum in desuetudinem abierat.
Profuit ergo eam renovari, ac experimentis iterum confirmari, cum utiis
litatem minime spernendam afferre quandoque possit ad curandos tantes illos, qui exsucci, emaciati, biliosi , melancholici, hypochondriaci sunt, de in quibus periculum est ne humorum acrimonia staminum ve tendineorum ariditate immoderati partium erethisini, sanguinis in circulando a taxiae, aut abnormes humorum decubitus inferantur.
III. Porro tamen cavendum ne Mercurii vis funditus perdatur , dum refraenari creditur. Scilicet hac aetate plerorumque Medicorum consilia in id conspirare videntur , ut modis omnibus castrent Mercurii energiam , quam pavidi reformidant, ne dicam horrent ; quasi vero nulli darentur limites , quos infra remedii illius emcacia curandae lui venereae impar fieret. Iam minima unguenti mercurialis dosis ad inunctionem unamquamque. adhibetur ; jam inunctio tertia vel quarta tantum die iteratur ; jam data opera extergitur unguentum illitum, quod post frictionem in cute superest; jam admissi Mercurii pars interjectis identidem catharticis praepropere eliminatur. Necdum tamen satis ; Nunc proponitur iterati balnei usus , quo illiti Mercurii pars maxima a cute detergitur , quo pacato sanguinis orgasino ejusdem essicacia notabiliter infringitur. Expecto dum accedat alius, a quo narcotica praescribantur, in quae sentio nonnullorum
vota inclinare , & quibus constat vim Mercurii magis magisque debilitandam esse. Quid inde porro futurum Nempe ut operose nihil ao a-tur , & ut Mercurius, remedium natura essicacissimum de potentissimum , tot vinculis atque repagulis coercitus, iners tandem nat ac debellandae lui venereae plane ineptus.
IV. Profectb mirari subit Medicorum inconstantiam , dc si cum Quintiliano loqui liceat, inconsequentiam. Norunt illi nec pituitam a ventriculi parietibus emetico extundi posse sine nausea dc cardialgia ; nec caco-chyliam ab intestinis cathartico deradi sine torminibus. Putantne virus Venereum , quod natura tam ferum est, quod universis corporis partibus altissime insedit, quod omnes humores penitissime contaminavit, sine dolore , sine labore , sine noxa corrigi, destrui, exterminari posse ΘV. Sunt praeterea in eadem Dissertatione alia quaedam, quae videntur
haud satis recte dicta. I'. Credit Auctor pag. 2. Inunctiones quotidianas sed partiales a Ca roto Barbelrac, celebri aetatis suae practico , Et discrotas ac interpositis
597쪽
LIBER VI. s Ecu LUM XVIII. 36 3 aliquot dierum induciis iterandas a D. Francisco Chicoyneau , Archia-trorum comite, in ilium Medicum primo inductas fuisse ; cum tamen cerib constet utramque illinendi Mercurii methodum jam a ducentis annis, atque adeo a primo natae luis venereae tempore & notam dc usurpatam fuisse, qua de re vide supra Lib. II. Caput 7.
29. Ait pag. 7. salivationem maximum curationi tuis venereae impedimentum afferre, unde in Dissertatione sua totus in eo est, ut salivationi Obviam eat. Contra vero supra probatum fuit nulla opera certius quam salivationis motu cognosci posse an Mercurius in sanguinem agat , agatque ea vi qua opus est ad morbi curationem , unde liquet salivationem unicam esse hydrargyros eos cynosuram , qua duce ad optatum portum appellere valeamus, qua de re vide supra Lib. II. Cay- 9. pag. I 9. 3'. Concedit aegrotantibus, pagg. io. ct ii. ut in ipso hydrargyroseos stadio stiis fungantur ossiciis, ac libere divagentur. Haud nego equidem in regionibus calidioribus id aliquoties sine damno tentatum, at verb negorentatum unquam sine periculo. Quocirca nollem abusum , qui vix unquam dissimulari debet, in communem normam dc praescriptionem proponi , qua de re vide supra Lib. IV. Cap. 9. S. I.
4'. Denique putat nec carnium , nec vini usum eX toto Ggroris circum
cidendum esse, ne illo quidem tempore , dum alternis diebus inunguntur Mercurio , dc lavantur balneo ; .imo quod maximum est diuo utuntur lacte quotidiano. Sane haud inficias ivero haec omnia simul sine noxa aliquando ab iis tolerari, qui stomacho felicissime valent : Sed cum rara non sitat artis, facilitatem illam ceu nimiam improbo , ac salutarem severitatem desidero , aqua decet sedulum Medicum numquam desciscere. Caeterum exaggeratam illius methodi utilitatem non parum elevat sequens observatio , quam a D. Morand , Chirurgo peritissimo nuperrime accepi. Ille enim experiundi gratia , ut artis suae studiosissimus est, militibus sex Iue venerea infectis in Regio invalidorum Militum Hospitio hydrargyro sim hoc ipso vere adhibuit, tribus quidem methodo recen-eiore quae ab Haguenotio proponitur, tribus aliis vel b antiquiore methodo ; sed singulis eodem tempore, eodem unguento mercuriali, Cadem unguenti dos , eodem frictionum numero, eodem te mporis intervallo
ut omnia utrimque paria essent. Quid tum Z Speras forsan pryalismum ii defuisse, qui recentiore adfuisse contra iis, qui antiquiore methodolinungebantur, sed falleris. Ex tribus, qui balneationes cam frictionibus alternabant, duo ptyali sinum δί gravem dc diuturnum experti sunt. Ex totidem verb, qui a balneis abstinebant, unus tantum myali simum sed levem sensit. Caeteroquin omnes perinde convaluere utraque methodo
Adeo verum est quod jam centies , necdum tamen satis dictum puto , in tam multiplici variarum causarum syndrome , quae singulae in diversis: suo quaeque modo ad pryalismum inducendum essicacitatem conferunt, unum, id certum esse omnia scilicet esse incerta , atque adeo nulli methodo unquam nimium confidendum esse , sed ut in re semper dubia dc periculos, plena aleae , Medico qui ita ολλων esse cupit ,
diligentissime cavendum atque providendum Ne quid nimis.
598쪽
DELA MET TRIE, Doct ox Medicus, Latinam Hermanni Boerhaavii Praefationem de Morbis venereis , quae Aphrodisiaco praefixa est , in Gallicum vertit ; huic Diatribam de eodem argumento a se conscriptam, ac diatribae suae Antelogium praeposuit, atque tria illa schediasmata in unum collecta excudenda curavit cum inscriptione sequente Systeme de Mo Dur Herman Boerhaave sur les Mesaries Veneriennes , traditit en Fransois par Monsi eur de la Metirie , Docteur en Medecine , aυeo des Notes 2 une Dissertation .du Traducteursur Porigine , la nature - 2 la cure de oes Mala dies. PariS , in I 2. IT 33. 2Ι3. Hic quidem omittimus ex toto Praefationem BOerhaavit, cujus mentio supra facta est pag. 3 3. De Diatriba vero ab ipso de la Mettrie scripta, Scin Cap. IV . distributa afferemus perpauca. In illa sane occurrunt plurima non inscite dicta, quorum pleraque tamen sibi neque constant neque coha rent, sed in consequentia & quasi fortuita esse videntur. Statuit Cap. I. ubi de origine morbi inquirit, luem in Europa non prius observatam fuisse quam sa) exeunte seculo XIV. seu ut verius diceret, seculo XV : Primum infecisse Hispanos, quod verum est, & b) Lussitanos, quod falsum : In Africa so) endemiam esse, quod verisimile videtur, & inde in Americam , unde in Europam di manavit, d, mancipiorum deportatione traductam fuisse ; quod in apertam rei veritatem Pugnat, cum certum sit ex Africa mancipia nulla in Americana devecta fuisse , nisi longo post vulgatam in Europa luem veneream intervallo : Valentiae in Hispania primum generatam fuisse se) usu Oeneris Leprosi cum S corto,quod quidem a Joanne Ma- nardo olim narratum fuit, sed quod falsum esse s si supra probatum est certe quod cum iis manifeste pugnat quae ab Auctore ipso modo referebantur : Demum ig) Van mimontium huic opinioni de Origine luis venerear ex coitu Leprosi cum Meretrice assentiri , quod forsitan de hJ Paracelso dici potest, at de Hel montio minime, quem vidimus si) supra opinionem non minus quidem commentitiam , sed plane diversam secutum fuisse. De natim Cap. IV. ubi de gonorrhoea virulenta in viris, 10. Rejicit circa illius therapeiam sis remedia temperantia , refrigerantia , anod'na; admittit vero tantum purgantia si) mochlica , drastica , dragoga pius iterata, ut Diagridium, Ialappium , Resinam Ialappii ac in primis sis , Turpethum minerale ad gr. iv. in quibus peccat ex utraque parte. 10. Injectiones in urethram a Guillelmo Cockburne decantatas parum ipse n) approbat, & a Boerhaavio parum approbari ait, cui affirmat observatione compertum esse aegros illarum usu perfecte non convalescere. 30. Qiuod spectat ad curationem luis venereae confirmatae, existimat ille o) Decoctum Gua iaci Mercurio efficacia non raro praestare : Internum Mercurialium usum sp ) semper utilem , tutum, essicacem esse : Contra vero sq) Hydrargyrosim latiniquam non periclitosam & fallacem, ut in qua vix liceat adna1sti Mercurii copiam certo aestimare : Mercurii r 1 virtutem in curanda lue a ptyalismo totam dependere : Motum si ) ptyalismum versus inferiora cathartico deduci non posse sine damno ; quae singula a nobis
saepius impugnata sunt si in supra. FINIS.
599쪽
Qui de Morbis venereis speciales Libros scripserunt.
Jacobus Petrus Angelus And reas Joannes AndreghettuS Sebastianus Henningus
arolus Collectio Editio LugdunO- Petrus de
JoanneSAntonius Antonius FelicianuS IacobuS a Stephanus
Nicolaus de Michael Angelus Franciscus Sylvius de te
Petrus Violette duPhil. Aur. Theoph. Theophilus Prosper
Abercrombyus , Anglus. Abethencourt , Rothom ensis. Agathus , Matheras , cum Fallopio. Alcu*ar , Gua laxarensis. Almenar, Hispanus. Amatus, Lusitanus. Andreghettius cum SaXOnΙa.
Barbelrac, Castristensis. Basileensis. Batava Luisini. Bayro , Tormensis.
Benedictus, Germanus. Benevolus , Florentinus. Beniventus , florentinus. Beterra, Brixianus. Bethencouri, Rothometensis. Blancardus , Batavus.
Blondus , Italus. Boe, Hanoviensis. Boerhaave , Vianensis Batavus. Boiret. et Boi S. a. Bombast, Eremita. Bonetus , Genevensis. BorgarutiuS.
600쪽
Antonius Musa Marinus Hieronymus Hieronymus Joannes Rodericus de Jacobus Antonius Guillelmus
Joannes , Ioannes Marcellus Antonius JoanneSPetrUS Rodericus Rogerus Georgius Brassiavolus, Ferrariensis. Brocardus, Venetus.
Capivaccius, sue Capitaurus, Patavinus. Cardanus , Mediolanensis. Castello Blanco , Lusitanus. Cataneus a Lacumarcino, Genuensis. Chaline teus, Vergesacus apud Anicienses. CloWes, Anglia . Cocliburne , Anglus. Colle, Bellunensis. Collectio Papiensis , et ae prima. - Veneta prima , quae secunda. , Basileensis, quae tertia.
Crato a Craifthelm, Cratisiaviensis.
Devaux, Parisinus. Desauit, Rurdi te dia
Uiaz de Isia. Dibon. Dordonus, Placentinus.
PetruSAntonius Hieronym Franciscus Laurentius Leonardus Remacius Antoniu&PetruSEditio prima Veneta Collectionis Luisininae.
. , Altera Veneta. . . Tertia Lugduno-Batava. Erasmus, Roterodamus.
FernandeZ, Matritensu. Fernelius, Ambianus. Ferrerius, Tolosas. Ferrus, Neapolitanus. Fontanonus , Monspessulanus , Forestus , Alcmarianus. Fracantianus, Vicen us. Fracastorius , Veronensis. Frigimetica , Patavinus. Frisiis. Fuchsitis, Rhaetus.
Fuchsius , Limburgus. Gallus , Parisinus. Garnier , Luz rensis.