Ab urbe condita libri

발행: 1893년

분량: 181페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

6쪽

A URBE CONDITA

LIB. XXIV XXVI.

8쪽

TITI LIVI

LIBER XXIV.

PER CH LIBRI XXIV.

meronymus, Maeacusanorum rex, cuius Pater mero amicus populi Romani fuerat, ad carthaginienses defecit et propter crudelitatem superbiamque a suus interfectus est Itb. Sempronius Gracchus proconsul prospere adversiis Poenos et linonem ducem ad Beneventum pugnavit servorum maxime opera, quos liberos esse iussit. Claudius Marcellus consul in Sicilia, quas prope tota ad Poenos defecerat, Syracusas obsedit Philippo, Macedonum regi, hellum indictum est, qui ad Apolloniani noctum,Proelio Oppressus fugatu8que in ΜReedoniata cum DroPB

inermi exercitu profugit ad id bellum reum M. Valerius praetor missus res praeterea in Hispania a P. et n. Scipio- rex Numidiae, in amicitiam adscitus, qui a malaiasa, amyliorum rege, pro arshaginiensibus pumanter victus in Hispaniam ad Scipionem cum ma a manu trans1it contra Gades, ubi angusto freto frica et lispania dirimuntur. Celtiberi quoque in Rmicitiam recepti sunt, quorum auxiliis adscitia tu primum mercennarium militem Romana castra habuerunt.JΙ. Ut ox Campania in Bruttios reditum est, Hanno Iadiutoribus et ducibus Bruttiis Graecas urbes temptavit, eo facilius in societate manentes Romana, quod Bruttios, quos et oderant et metuebant, carthaginiensium partis saetos emebant Regium primum temptatum est dae sque aliquot ibi nequiquam absumpti interim Locrenses frumentum lignaque et cetera necessaria usibus ex agris in urbem rapere, etiam ne quid relictum praedae hosti-

9쪽

bns esset, et in dies maior omnibus portis multitudo effundi postremo si modo relicti in urbs erant, qui rescere muros a portas telaque in propugnacula com gerere cogebantur in permixtam omnium aetatium ordinumque multitudinem et vagantem in agris, gnae parto inermem Hamilcar Poenus equites emisit, qui, violare quemquam vetiti, tantum ut ab urbe exclude rent fuga dissipatos, turmas obiecere dux ipse loco

superiore capto, unde as Iros urbemque posset conspicere, Bruttiorum cohortem adire muros atque voeare

principes Locrensium ad conloquium iussit et poli, centes amicitiam Hannibalis adhortari ad urbem tra dendanti Bruttiis in conloquio nullius rei primo fides est; deinde, ut Poenus apparuit in collibus et refugientes pauci aliam omnem multitudinem in potestato hostium

esse adserebant, tum metu victi consulturo se populum responderunt advocataque extemplo contione cum et levissimus quisqv novas res OVamque societatem mallent et, quorum propinqui extra urbem interclusi

ab hostibus erant, velut obsidibus datis pigneratos haberent animos, pauci magis taciti probarent constantem fidem quam probatam tueri auderent, haud dubios in speciem consensu fit ad Poenos deditio L. Atilio praesecto praesidii quique eum eo milites Romani erant, elam in portum deductis atque impositis in navis, ut

Regium devellerentur, Hamilcarem OBIICSque ea Ondicione, ut foedus extemplo aequis legibus fieret in 10 urbem acceperunti cuius rei prope non servata fides deditis est, cum Poenus dolo dimissum Romanum in-1 cusaret, Locrenses profugisse ipsum causarentur imsecuti etiam equites sunt, si quo casu in laeto aestus in ari aut deserre naves in terram posse et eos quidem, quos sequebantur, non sunt adepti alias a Messanai traieientis freto Regium naves conspexerunti milites erant Romani a Claudio praetor missi ad obtinendam urbem praesidio itaque Regio extemplo alis cessum estii Locrensibus iussu Hannibalis data pax, ut liberi suis

10쪽

legibus viverent, urbs pateret Poenis portus in potest tem Locrensium esset, societas eo iure staret, ut Poenus Locrensem Locrensisque Poenum pace a bello

iuvaret.

II. Si a freto Poeni reducti rementibus Bruttiis, 1 quod Regium ac Locros, quas urbes direpturos serus stinaverant, inlaetas reliquissent. itaque ex scipsi a

conscriptis armatisque iuventutis suae quindecim milibus ad Crotonem oppugnandum pergunt Ie, Iae eam et ipsam urbem et maritimam, plurimum acceSSurum opibus, si in ora maris urbem ac portum moenibus validam tenuissent, credentes ea cura angebat, quod neque non accersere ad auxilium Poenos satis audebant,

ne quid non pro sociis egisse viderentur, et Poenus rursus magis arbiter paeis quam adiutor belli fuisseqns in libertatem Crotonis, sicut ante Locrorum, frustra pugnaretur itaque optimum visum est ad Hannibalem omitti legato caveriqii ab eo, ut receptus Croto Bruttiorum esset. Hannibal cum praesentium eam consul stationem esse respondisset et ad IIannonem eos reiecisset, ab Hannone nihil certi ablatum nec enim diripi volebat nobilem utque opulentam urbem et sperabat, cum Bruttius oppugnaret, Poenos ne probare nec iuvare eam oppugnationem appareret, eo maturius adso defeeturos erotone ne consilium unum inter po sputares nec voluntas erat unus velut morbus invaserat omnes Italiae civitates, ut plebes ab optimatibus dissentirent, senatu Romani faveret, plebs ad Poenos rem traheret. eam dissensionem in urbe perfuga nun stiat Bruttiis Ari Stomachum esse principem plebi tradendaequ auctorem urbis, et in vasta urbe latequsinoenibus disiectis raras stationes custodiasque sen

forum esse quacumque custodiant plebis homines, ea patere aditum auctore ad dues perfuga Bruttii corona 10 cinxerunt urbem acceptiquo a plebs primo impetu

omnem praeter arcem cepere arcem optimates tene Iahant praeparato iam ante ad talem casum perfugio.

SEARCH

MENU NAVIGATION