장음표시 사용
11쪽
ligationem, dum se audit bis appellari regularem. Nam de apud Iuri sco
fultos eiusdem clausulae vel d ehionis geminatio plurimu operatur, auget enim fideicommissum. l. Balista, fi ad tribeli. addit essectum clausul e ce tae scientiae, dc cl ausulae non obstante, & alia quae tradunt late lin.& curati ab eo in cap. Si quando, vers. gearinatio, nutu. t q. dc in cap. Nonnulli, num . iΑ de rescrip t. illi. Quod non sumpserunt sibi, ut ille innuit Canonici regulares illud nomen ed concdia oecum enica, Pontis. Max. sic eos appellarunt, in cap. Nullus,& cap Mandamus, i quaest. 3.& in rub. de stat. monach. 5e Canon regul. & in cap. Quod Dei timorem, de in cap. in singulas vers. hoc ipsit ira eod tit. nec abs te, quoniam verbum Canonicus genus est continens duas species clericorum, Alterum eorum qui vivunt simul ex coarmuni ecclenae patrimonio, ted etiam habent, vel possunt habere patrimonia secularia separata,de quibus agit cap. Quonia, de vi t. dc honest. cleiic. Alterum eorum qui , iuunt simul ex communi ecclesiae patrimo nio, sed non habent, nec habere possunt patrimonia separata, de ideo merito ali j appellitur simplici nomine Canonici, quasi uno modo regulares, de alii Canonici regulares, quasi duplici obligatione virae canonicali allaructi. Ex quo insertur quod Canonicus regularis propriὸ appellatur Can nicus, ut homo animal, quia species pio pii E continetur suo nomine generis, ut eleganter dicit Bald. recepi. m l. a. C. de iur. au. an. qua ratione rectEdefenditur glosi Clem. Dispendio iam, de tu dic. verb. beneficijs, putata ibi ing. a Card. de Lansr. & Fclin. in cap. Pollutasti, col. 9. de rescrip t. quarenus habet Canonicatum regularem este propriE Canonicarum, cui ei similis in cap. Si canonici, de ossic. ord. libr. 6. dc pro illis rex. expres. in hoc ipso cap Statuimus.
Idiplum propositum abstinendi ab inutilibus, debuit esse in causa eueaum tam amplam de sententia Pis i l l L dc de extra uagantibus Pii V. de S. D. N. Gregori l. X l l l. & Concilis Tridentini agentibus de regularibu
mentionem tecerim, in his tribus commentarijs, adeo tamen tacuerim constitutiones Benedictinas super reformatione Canonicorum regularium olim factas, nam illae vel non fuerunt receptae, vel desueuerunt,ialtem in Mispania. ut latius aliis tradit praesitus ioannes Trullus in lib. ι. cap. tr. de ordin. Carions c. de ita non debuerunt membranas occupare, cap. Si Romanorum, 19. dist. Quae omnia alii sortasse loco aptiora ii iis
epistolae inierin pro tua charata in christiane lictor boui conlulla. vale.
12쪽
IN CAR NON DICATIS XII. Q . L :
amplissimus de religionis sine debito,deque si ilemni , Ssimplici paupertatis Voto , . deque plurimis quotidianis
v T M o R ante multos annos hoc capit. νe . interpretatus, commentarium hunc O Hierum in cap. 2 utam i 8. a. nunc compositos νirgini matri dicat, num. I. Maria virgo Ῥndecunque audit, lyncerique cordis quantula quaeque benignesuscipit, num. I. S Augustinus non tantum canonicoru regularium ,Ied etiam multorum aliorum oesinum magnus Patriarcha, num. I. Ioannes Trullus Prisrsanctae Christinae laudatus, num. I.
D. Augustinus umanus sancitissmi D. Confessario ct Sacrista, lauda.
tus, num. I. Iermones in moralibus eo utiliores, quo periatiores, num. I. i usteligionem ingressuri qualis debeat esse dispositis,num. a. i Religionis de ingressu parum consuli um secundum Tho n. quod sile est inte,
Religionis ingressum vovens te dispositionem adid requisitam, cum hae le
Religionem potest quilibet ingredi etiam filiussim. etiam simus sciente er ,
lente domino, ct an debitor innitis creditoribus, num. 3. Humanigeiseris tres hoste,, Mundus, Caro, daemon, num. 3. lReligionis bona pars scopi victoria trium hostium, num. 3. 'Vota tria requiruntur ad religionis substantiam,ersiriciunt legitime facta u. LIPerfectio vitae Christianae quae, est quomplex, ct quod ad eam tenetur comiti
omnis religiosus, num. . charitas potesta tripliciter dicitur, num. .
Beatitudo νera quid, ct quid perfecta,quid imperfecta, O quod triplex es imperfecta, ad quam tenetur conari religiosua, num. s. . . A Religio..
13쪽
a ligiosus κω bilem animum tendendi ad perfectionem fremidas retridum regulam suam,es in statu peccari mortalis, num. s . Religiosius tenetis conari non Alum ad beatitudinem patria ut clerici, sed etiam δε hane beatitudissem via, num. 3.m,om se dedendi quae causa fuit multis,' num. g.
Maria virgo mater cur matrisua petita nex sinum. s.
Uotum paupertatis licet sit minuπ νοto castitatis' obedientiae, violaris tamen illius plus labefactauit monasteria quam horam, num. 6.AMpLURIMIs religiosis praesertim Canonicis nostri ordinis regularibus iamdudum, dc nuper rogatus, de flagitatus , decreui Pie lector ab hinc circiter septem menses scripto facere interpretationem amplam huius celebris cap. Non dicatis. I a. q. r. quod ab hinc circiter s O. annos interpretatus fueram verbo, sed exiliter, inceleberrimo Roncaeuallis Monasterio,& hospitali generali omnium quae sunt in Hispanijs praeter Compostellanum antiquissimo , sito in vertice Pyrenaei, qua Celtas ab Iberis diuidens, Celtiberiam Nauartam cingit PQuod quia desumptum est ex c. a. Regulae S. Augustini magni in primis Canonicorum Regularium, Deinde multorum aliorum ordinum patriarchae, eius precibus & intercessione gloriosissimae virginis matris Mariae nostrae Roncaeuallis patronae fretus, eam aggressus fui, & ita ni fautor in mihi utriusque alumno eorum rogatu sauit omnium Dominus Issus Theoantropos, ut putem me licet horis succisi uis, quaestionibus plurimis etiam sacrae Poenitentiariae nunquam no sese ingerentibus filiumq; interrumpentibus, consecisse in illud ampliorem & fructuosibrem quam praeconceperam Commentarium . Quin & adiunxissse alterum non minus utilem dc quotidianum in cap. Nullam. i 8. q. a. in quo rem prefatae Roncaeuallis eidem virgini matri sacrae tractans plurima quotidiana dereligionum praesertim nostrae canonicorum Regularium, resormatione, disputaui,& distiniui. Quorum utrunque licet humiles, S tanta maiest te indignos, ultimae vero meae senectutis quasi cantiones Cygneas, offero dico, oc consecro tibi, O praepotentissama coelorum Regina virgo de mater Maria,quae vera es theolocos, quaeque apud tuam Rotam uallem licet inter iuga, desertaq; montium, rupesq; nubibus insessas, de niuecanas, frigoreq; rigentes, nunquam non dignaris coli, nunquam non miseris opitularis. Q que & si a nostro spatijs ingentibus orbe disiungare, suos quantum polus eleuat ignes, non tamen humanos casus oblita, tuumq; nil pertaesa genus, vigili mortalia cura suscipis, ac lachrimae ta sunt tua pectora nostrae, sumis, de exiles synceri cordis honores. Hanc igitur quantulam cunque oblationem intercessione tua tuo filio Deo
LM . ut gratam facias,simul, gratiose accipias, supplicissime oro, deflagito,
14쪽
flagito, speratis fore , ut ea sit arra tuae olim dulcissimae visionis , de illius quae nostra summa beatitudo sempiterna est, eiusdem filii tui, summiq; patris aeterni, dc spiritus sanctiumque coaevi summae indiuiduaeq; Trinitatis,cui dies hic anno I s q. dc aetatis nostrae 82. sacer est. Amen. Quo dicenda in contextu huius capituli lucidiora sapidioraque fiant, praemitto sequentia. I . Quod Reuerendus dmodum in Christo Pater Ioannes Trullus Prior Canonicorum Regularium sanctae Christinae in eode Pyrenaeo qua parte Aragoniam diuidit a Gallijs, idemq; eruditissimus, nuper edidit egregium opus q. libris digestum, in quo canonicorum regularium ordianis antiquitatem,sanctitatem dc totum orbem Christianum olim ample, Tam amplitudinem . omniaq; ad illum pertinentia elegantius & uberiusquam hactenus alius que viderim tradit, in quorum quarto Regulam totam exponens , hoc stagmentum tractat alte quidem & late conatus ordinem regularem paupertatis voluntariae amore, de odio proprietatis auscere, more tamen theologorum concionantium potius in genere quam
in specie, quod ipsam ante secerunt pientissimus Hug. a S.victore,& c leberrimus Gersonus,&αliquot alii, dc in his etiam Iordanus a Saxonia, quem manu scriptum tradidit nobis Reuerendissimus in Christo Pater Augustinus Romanus, tunc prouincialis ordinis Heremitarum S. Augustini, idemq; eruditissimus, iuxta ac pientissimus sacrae paginae doctor merito a sacris confessionibus S.D. N. Gregorij XIil. selectus, nunc autem etiam Ecclesiae sanctae Rom. Sacristae ossicio ab eode meritissime auctus.
Nos autem more canonistarum consulentium, conabimur sic generatim
aflectos speciatim admonere, quas sacri species amplecti, quain vitare oporteat, quo generalis ille uterq; afectus semper, de ubiq; perieueret illaesus: quod eo utilius fuerit, quo sanctissimus ille, peneq, omnisci ut Aquinas in Prologo a. sec. post philosophum tradit, sermones morales, uniuersales minus utiles esse, eo quod actiones in particularibus sunt, eoq; dissicilius quo maioris negotij est nosse generalia, de ea speciebus
recte aptare, quam tantum ea nosse.
Il. Quod multi parum religiose intrant religiones ,& ideo ingressi s
cile egrediuntur, vel professi laxe illas seruant, multi enim sorte admoniti,quod Thom. a. sec. q. fin. art. i. distinit, quod intraturus religionem non debet esse necessario in praeceptoru obseruantia exercitus, neq; consulere multu super suo ingressu,quia in certis non est multum consultandum secundum philosophum 3. ethic. 6c certum est ingressiam de se esse bonum, certum item neminem viribus suis innatis recte illam seruare posse, viribus autem a Deo inditis quemlibet posse, multi, inquam, sortenaec admoniti, sine alia praeuia dispositione eas ingrediutur, alius quidem parentum metu,vςl importunitat alius, v t se de illis vindicet ingerendo eis dolorem , alius, ut vitet iustas repraehensiones, fugiat curas, labores, 4. A et egest
15쪽
egestatem, opprobrium, & contemptum aliorum, alius, ut fiat Abbi Prior, Commendatarius, beneficiarius, alius, quia se prius, voto, ira, Ieuitate , timore mortis vel alia de causa 'uam deuotionis vovit ingre sum. Thom.enim ut recte Caieta in Lart. n n. aduertit, non est intelligen. . dus de quocunque intraturo, sed de bene disposito, qualis est secuniam eundem in regenda religione versatissimum quippe qui suit Illustrissii ordinis Dominicanorum generalis qui omnem suam fiduciam sustinendi onus religionis ponit in Deo , & interiori assectu vere vult relinquere omnia, ita ut non remaneat affectus ad honorem, non ad gloriam no ad carnem, de sanguinem, neq; ad id genus alia, quia in hac expropria- tione consistunt sumptus aedificandi turrim persectionis in religione de qua Llic. iq. Nam sine hac ex proptiatione, ut ille ait, nunquam aedificabit eam, nunquam ad persectionem perueniet, sed patebit risui: sicut enim taliter a se abdicanti iugam religionis suave est, quippe qnod ause rat perturbantia, & laboriosa vi Gregorius citatus ibi a Thoma dicit, de consolationem dilectionis internae asserat, ita temete illud sibi imponenti sine tali computatione sumptuum, fit laboriosiam & molestum, ut est palato non sano panis, qui sano est suavis. Quid autem facient, qui non sunt ita dispositi 3 Respondet idem Caietanus, debere hanc disposi- tionem procurare, orationibus, eleemosynis, consessione, lectione scri- pturae, concionibus audiendis, & disserre ingressum , donec eam acquiarant, de non ingredi nisi bona spe, quod ingressis dabit Deus hanc expropriationem dc ranctam fiduciam ; In qua re aduertendum, quod hac dilatione uti potest, qui non vovit ing essum , nam qui eum vovit, debet intra tempus tacite, vel expresse determinatum, ingredi, quoniam omnia vota sunt intra tale tempus implenda, secundum Thom. receptum a. sec. q. 88 art. ad tertium, qui quaest. lG. art. a. ad dit, quod res laudabilis est vovere religionis ingressum, quamuis ut ibi monet Caietan. non debet quis esse ad id facilis r poterit autem implere sine tali dispositione, concepta praedicta spe & fiducia quod eam dabit dominus ingresso. Aia uertendum tamen quod non omnia vota vel professiones male velim- prudenter facta, sunt paris conditionis, quoniam alia quorum maior pars est, valent & obligant, alia vero ipso iure sunt nulla,& ideo non obligant: ut latius traditur infra num. Iol. III. quod ita dispositus iuste potest ingredi reIisionem etiam si sit se uus, consentiente domino, alias non, imo si eo contradicente vel igno-': rante ingrediatur, etiam post sectam proscssionem potest repelia domi-po cum omnibus quae in monasterium intulit intra triennium a tempo' te scientiae domini, data securitate impunitatis ut colligitur ex cap. si se uias. a. sq. dist c. si quis incognixus 17. q. a. & 3. I. Auth. de monachis' collat. i. Potest etiam ingredi filiusfamilias etiam inuito patre sub cuius
Vst potest te , nisi paxςntes tanta egest te labos rent, quod probabiliter
16쪽
non posseut susterum .eo ingresso secundum Thom. . a. sec. q. sin. art. H. quamuis contra pater non posset iuste ingredi relictis liberis sine rebus ad sui educasionei necessariis, secundu eundem pulchra in id ratione diversitatis reddita . . Potest etiam iuste ingredi debitor de consensu dcredi torum, & etiam eis inuitis, cedendo bonis suis,& derelinquendo ea illis secundum eundem Thom. ibid. ad tertium , quod etiam asseruit Inno in rubric. de obligat. ad ratiocin, quam Anton. & Com. probant in c. I, eiusdem titi Pro quibus facit primo authoritas S. Thom. II. c. Duae. q. a. quatenus habet, legem Dei priuatam praeserendam legi hominum publicae, de ideo Rectorem Ecclesiae posse uiae licentia Episcopi ad rei gionem transire, licet sit debitor Ecclesiae suae cuius regimen sponte as sumpsit. Illi iacit calcet, de Regul. quatenus habet, obligatu uni religionintiam per professioncm lemnem, posIe transire ad tulistiorem , eua non obtenta licentia superioris . liII. quod 'troque iure cedens bonis suis, liberatur a carcere. i. 1. dc q. is de cess. bon. iv I. sin. ff. de his qui bon. cessi poli. Contrarium tamen tenet Maior in A. dist. 38. q. a. col. antep. cui adhaereo, primo per c.Commissum, de sponsal. qua parte habet, eum qui iurauit ducere aliquam in uxorem, prius debere eam ducere, quam intrare religionem, etiam si ad id lege priuata ducatur, & postea ingredi illam,& non alia ratione quam quia debitor prius debet soluere debita;
quam intrare. Ergo Sc. l. II. quod Thom. ubi supra quem ibi commendat in hoc Caiet. deter minat debita certa soluenda esse ante ingressum.. III. quod secundum eundem Thom. obliga s ad ratiocinia, prius debet illa reddere, quam intrare, quod probar c. I . de oblig. ad ratio. deitam Innoc in Rubri quam Anton. & abj in d. c. i. illubro certo habent in obligato ad ratiocinia publica, imo dc est casus expressus in l. ossiciales. C. de Episc. & cler. dc glos recept in d. c. i. IlII. quod debitor lege naturali dc diuina tenetur soluere debitu
iuxta 7. ptaeceptum Decalogi Exod. 2 o. relati in c. Quid in omnibus. 32. q. T. quo non solum vetatur acceptio iniusta alieni, sed etiam retentio, c. saepe, de rest. spol. a qua obliga tione non videtur absoluere ingressiis religionis plusquam a iuramento duc di Uxorem, a quo non absoluere. talem ingressum probat praedictum cap. Commissum. V. quod absurdum videtur, Vt qui doctor, mercator, pictor, scriptor, vel alia arte, industria. vel munere pollens, Vno Vel altero anno potest lu- crisacere centum, vel ducenta, quae mutuo accepit, ingrediatur religi nem & fraudet creditorem valde fortassis eis egentem. VI. quod non omnis cessio bonorum excusat cedentem a soluendo, non enim excusat illa quae fraudulenter fit, ut probat lex vit. β vlt. st. qui
in fraud. cred. secundum primum intellςctum glos & late post alios a se citatos tradit Iason in b. u siqui. infravdcmnu. 2 a. institi de Act.
17쪽
M In nu. . eod. it. Imo sola illa cessio quam quis facit,ob inopiam
contingentem per insertunium, & ob veram impotentiam non seluendi excusat a peccato non soluendi debita rusta, ut egregie de more sentit clarissimus Author Domin. Solus in q. lib. q. 7. artic., de iustin tur. It qui pollet arte, viribus, industria vel aliquo munere quo potest honeste lucrati ea quae debet, & ne quaeredo alijs, laboret & ferat molestias,
cedit bonis, non cedit vere bonis, propter veram inopiam & impotentiam soluendi, nisi creditores urgerent eum ad statim soluendum per coniectionem in carcerem, ergo cessio quam debitor sponte facit cre)toribus non urgentibus, ingrediendo monasterium, non excusat eum a reccato non soluendi debita sua . VII. quod non obstant in contrarium citata, ad primum enim respondetur, quod S. Thom. non loquitur de omni debitore ingrediente , sed
tantum de illo qui cedit bonis, de facit quod potest, ad soluenda debita .
α non potest soluere, qualem nos quoq; concedimus posse iuste intrare, imo de quemcunque alium de quo est probabile non posse manentem in seculo lucrifacere soluenda, huiusmodi enim debitor iuste quoad sorum animae posset intrare etiam nulla cessione bonorum praemissa, modo b na fide indicaret de relinqueret ea quae habet creditoribus. Ad secundum concedo legem Dei priuatam praeserendam publicae humanae, modo scietur, vel iuste credatur esse lex Dei, vel inspiratio eius e qualis tamen non est omnis inspiratio ad intrandam religionem, vel transeundum adstriactiorem ut probat c. statuimus in verbo leuitatis j i9. q. quod in huc ponderauit gloscibid. in verb. districtioris de qualis est credenda illa qua debitor potens honesto modo soluere debita disserendo aliquanto tempore religionis ingressum,incitatur ad ingrediendum statim fraudato suo creditore, quum sit contra legem non solum humanam, sed naturalem ipsiusmet Dei, ut probatum est, Iino merito credi potest, esse spiritus di boli in lucis angςlu se transformatis, o saepe sacere monet Paul. 2.Cor. IAd tertium respondetur idem quod aci secundum. Ad quartum respondet sextum pro hac parte formatum. Concluden
dum itaque est, quod debitor siue fisci, siue priuati qui potest honeste lacrari soluenda disterendo aliquanto tempore ingressum religionis, quem creditores non urgent ad statim soluendum per coniectionem in carc rem, peccat ingrediendo religionem inuitis & scaudatis creditoribus,nisi monasterium xclit pro eo soluere, & probabiliter credit se intra illudaque vel melius lucraturum quocis soluat . Quod videtur procedere etiam in eo qui vovit ingredi etiam intra certum tempus, quia votum posterius non tollit obligationem anteriorem, per d.c. Commissum, nec potest esse vinculum iniquitatis arg. cap. Quanto, de iureiur. & cap.. in malis, a a. quaest. q. QEarto,quod licet neuter Thom .exprimat, uter v tamen sentit, quod bona
18쪽
bona pars huius dispositionis consistit in praefigendo scopum & finem
sui ingressus vietiuiam in se defendendo ab illis tribus quae sunt horrenda monstris, puta Mundo, Carne, Daemone, de quibus illud i. loannis r. Omne quod est in mundo, est concupiscentia carnis, concupiscentia oculoruiti,&superbia vitae, de illud distichon Baptistae. . Ambitiosis honos, opes foeda volupto, H
Haec triam trino mine mundus habet. emittendo votum castitatis, contra primum, votum paupertais, contra secundum, votum 'bedientiae, contra tertium.
U. quod haec sunt tria vota essentialia, siue substantialia religionis stri-oissime acceptae, eo quod sine illis non constat, illa sufficiunt. Thom.
recept. 2. sec. q. art. s. & 7. Pan. & Com. in Rubr. de regular. de in c. Ecclesia, de constit. modo legitime emittantur, ut infra nu. t 3 .dicam.
De quorum votorum duobus scilicet paupertatis de obedientiae habetur in hoc capitulo, dc de paupertatis , dccastitatis in c. Cum ad monast rium f. I. dcfin. de stat. monach. de de obedientiae hic, de in c. Quorundam, dc c. si religiosus, de Elect. lib. 6. qua parte habent regularem non habere nolle neq; velle, eo quod voluntas eius a superioris pendeat arbitrio, quod desiimi potuit ex fine huius cap. habente eum non solum facul talibus, sed etiam voluntati renunciasse . Ex quibus sequitur quod quisquis vovit tria substantialia vota religionis legitime, est vere dc diu citur proprie religiosus vel religiosa siue regularis, quod idem senat, pernotata in Rubri de reg. dc ob id eo frequentius utar, quam verbo reli giosus, quia est breuius, dc utrunq; sexum comprehendit, non tamen om vis regularis siue religiosus dicitur proprie monachus, quia canonicus regularis dicitur religiosus de regularis, per definitionem regularis αreligiosi positam per Pan. de alios in Rubri de regul. non tamen proprie
est monachus, arg. rubr. dc cap. Quod Dei timorem, de stat mon . de ideo in poenalibus dc exorbitantibus appellatione monachi, non venit cano nicus regularis, ut defenditur in Comment. cap. Nullam, 18. q. a. quem cum, hoc edidimus. VI. quod licet etiam neu tet Thomo ubi supra exprimat sentit tamen
uterque de alii alibi exprimunt, quod bonae dispositionis ingressuri relugionem pars bona conlistit etiam in praefigendo sibi pro scopo sui ingres.sus, persectionem vitae christianae. PerseAio autem vitae Christianae consistit essim tialiter siue substantialiter, de simpliciter in charitate, in alijs autem virtutibus, selum accidentaliter, de secundum quid tantunx, ut probat e. Charitas, a. de poenit. dist. a. dc declarat uterque Tom. a. sec. q. 184. artic. I. dc Aquinas in Opust. 38. c. i. dc seq. Tum per illud ad Collossen. 3. Super omnia charitatem habete, quae est vinculum pers stionis, quia scilicet omnes alias virtutes quodammodo ligat in unita-
m persectam. Tum quia unumquodq; dicitur persectum, inquantum attingit
19쪽
inligit propitum finem, qui est vituli iret pessimo. Charitas ausem
quae unit nos Deo, qui est vitiinus sinis humanae mentis, nam qui m net in charitate, in Deo manet, & Deus in eo. r. Ioan. q. Persectio autem ec, de vita simpliciter, &essentialiter christianae charitatis est triplex. Prima, qua totum cor hominis actualiter semper fertur in Deum. Et haee persectio est chari tatis patriae, quae non est possibilis in hac vita, in qua impossibile est propter humanae vitae infirmitatem semper actu cogitare de Deo, rebusq; diuinis, eisdemq; frui praetermissis alijs. Secunda, traquis sertur in Deum semper, nisi quantum necessitas praesentis vitae reis quirit , quae est possibilis in via, non tamen est communis omnibus habentibus charitatem. Tertia, qua quis habitualiter totum cor suum p nil in Deo, ita scilicet quod nihil cogitet, de velit quod diuinae dilectioni sit contrarium, quae perseetio est communis omnibus charitatem habentibus , nemo enim potest esse bonus sine illa , de cum ea quilibet est talis, quia illa excludit peccatum mortale, & excluditur ab eo, c. Cum renunciatur, 3 a. q. I. & c. Qualitas, a. de paenit. dist. a. de tradit Thom. a.sec.
VII. quod etiam bona pars dispositionis ad intrandum religionem, consistit in praefigendo pro scopo dc sine, beatitudinem non solum persectam patriae, & alterius vitae, sed etiam imperfectam viae, de huius vitae magis in dies perficiendam, oes . n. vi in praelud. q. Manual. nri n. I s. diximus, & probamus, desideramus oc desiderare debemus beatitudinem veram , q quicquid hallucinati fuerint Philosophi Ethnici, est cognitio, de fruitio Dei Opt. Max. quaeq; est duplex. Altera persecta, altera imperfecta. Persecta est cognitio Dei intellectiva intuitiua perpetua cu stultione Husdem producente summum gaudium, dc delectationem , de satie
tatem omnium desiderabilium, cuius partes ibinu. 8. declarantur, quae in hac vita mortali non potest haberi, quia in ea nulla cognitio eius eae intuiti ua. Nemo enim vidit Deum unquam, Ioann. i. nisi corpore exuto per mortem, vel quasi per raptum, ut Thom. ibi a. lin. col. 3. declarat.' Et quia interrumpitur esu, sono, de alijs ad vitam necessarijs. Imper cta vero haseri potest in hac vita, quia illa est ut ibid.nu. io. dissini mr cognitio Dei intellectiva non intuitiua perpetua cum fruitione eiusdem, cuius partes etiam ibi declarantur. Haec autem beatitudo vera, sed imperfecta viae, de huius vitae est triplex, ut ibid. nu. 32. Prima, infima quaiola vi naturali Deus cognoscitur, de amatur. Secunda, maior, qua vi haturali eleuata fide catholica absq; in gratia, de charitate cognoscitur, Mamatur. Tertia, maxima qua vi naturali munita fide, de superaddita gratia statum faciente, cognoscitur , & diligitur. Haec tertia non compatitur sibi peccatum mortale, et Charitas, a de poenit. dist. a. Thom. 2 sec. q. 24. arti . I a. aliae vero duae sic, I. ad Corinth. I 3. Sc Thom. r. c. q. . artic. 3. & q. & sentit q. a. aruc. 9. Vt ergo intraturus religionem sit bene' ta - dispositus,
20쪽
dispositus , debet haberedesiderium non solum beatitudinis persectae in
lia vita, quae e t secundum charitatem perseetam, primo modo supra di- 'Mo ad quam omnes anhelamus vel anhelare debemus, sed etiam beatutudinis imperfectae huius vitae, non tantum secundum charitatem pem sectam tertio modo persectionis supra dictae quae communis est omnibus habentibus charitatem , qua scilicet quis habitualiter ita sertur in Deum. ut nil velit quod sit eius offensa mortalis, sed etiam secundum charitate persectam secundo modo quo quis sertur in Deum actualiter semper, nisi quando necessaria vitae ab illa impediunt, religiosus enim semper debet niti, ut cognitio , de stultio eius de Deo in dies fiat malor, & magis comtinua, adeo quidem, quod Thom. implicite de Caiet. explicite a. sec. quaest. 184. s . ad secundum dicunt, quod religiosus non habens antimum tendendi ad persectionem praefatam secundae speciei secundum r*- gulam suam, est in statu peccati mortalis, licet non ex eo solo, quod acta non tendat in eam : quae est conclusio terribilis multis religiosis, qui nec actu seu actualiter, nec virtute, seu virtualiter habent animum se in dies magis in charitate perficiendi, nec curant plusquam boni clerici seculares et laici, ad eam tendere. Et ne dicas hoc & sextum praesuppositum iden, continere, eo quod persectio viae, & beatitudo vix idem esse videantur,
considera quod pei sectio, & beati tu do disserunt, eo quod persectio respuaeit habitu charitatis etiam sine actu, qualem habet qui est ornatus gratia gratu iaciente, & charitate habituali, licet nil de Deo cogi tet,& dormiat,
Beatitudo autem quia est actus& operatio ut Thom. recepi. docet 1. sec. q. art. a. rmiiirit actualem cognitionem & stultionem, quae non sunt habitus sed actus, quibus anima dilecta cognoscit, de amat suaviter dilectu suum,& Dominum Deum, ut in d. Praelud. n. ra. diximus, et ideo sicut charitas persecta primo modo non potest esse in hac vita, ita neque beatitudo impersecta continua, quia interrumpitur esu, somno, oc aliis naturae conseruandae necessarijs , quemadmodum contra ut beatitudo pa- 4riae non potest non esse continua, de perpetua, ita charitas illius etiam est persecta primo modo sicut in d. Praelud. nu. 8. probatur. Quare Ut perse-sio charitatis secundo vel tertio modo accepta, tanto magis est persecta, quanto magis continue per eam diligitur Deus, ita beatitudo viae est tanto magis persecta, quanto est similior beatitudini patriae, quae nunquam interrumpitur. Ru bus est consequens, quod sicut religiosi muneris est conari ad charitatem secundo modo persectam, ita est etiam conari ut cognitione de fruitione Dei, quae est beatitudo viae, in dies magis cominue
. VIII. Quod praesarae dispositiones, dc desideria vincendi, carnem, mundum, de Diabolum, de adipiscendi persectionem charitatis secundae speciei huius uitae, de fruendi beatitudine imperfecta omni tempore quo
vitae necessitas non abducit ab ea,suerunt causa quae plurimos viros,&so B minas