장음표시 사용
31쪽
lib. s. de I. semper in obscuris is eod. dc quum omnes de praecepto tenea mul ad primam ut dictam est, verisimile est quod qui vovit paupertatem, vovet maiorem quam primam, quum videatur aliquid addere. Tum quod in dubio videtur quis agere velle quod frequentius agitur d.Regul.
Inspicimus . Et sola tertia communiter Uouexur. Tum quia pauci cons derant secundam, & ita non videtur illa voveri, arg. l. Cum Aquiliana Tde transach. dcc. veniens, de Iureiuri quae probant actum non extendi ad incogitata. Tum quia qui vovet simplicitet castitatem, videtur vovere altiorem quam coniugalem, licet etiam illa dicatur castitas, dc minor c Glibatu cap. Nicena, 3 I. dist. i 8 XXVI. Quod recte respondisse videmur interroganti.quid iaciet qui vovit paupertatem putans se fore religiosum ordinis cuiusdam , qui noluit eum recipere, nimiru, ut ingrederetur alium, vel fieret institor, cur tor, tutor, vel actor uniuersitatis, vel Pcurator vel admniistrator alicuius quo de sua com in issione de bonis eius quaereret ei secundum praedicta cuius nomine, & non suo contraheret vel mendicando viveret, vel pro solo victu laboraret, quia validis non licet mendicare L r. C. demend. valid. de cap. Non omnis s . quamuis ei qui omnia sua dedit pauperibus, id liceat ut postea dicetur, aut certe peteret commutationem voti, vel dispensationem ex iusta causa iuxta d. cap. Magnae, devoto. S per quo arbitror posse dispensare Episcopum, cum liceat ei dispensare iusia de causa super omnibus votis, exceptis quinq; contentis in extrauag. Et si dominici a. de poenit. de remissi. quibus hodie annumeratur votum visitandi domum gloriosam gloriosissimae virginis Matris Lauretanam , quorum de numero non est hoc, quum palam sit per praedicta non esse votum religionis.' θ XX v ll. Quod licet voves simpliciter paupertatem, peccet mortaliter conrrahendo, quasi contrahendo,adeundo haereditatem, acceptando donationem vel legatum &c. contractus tamen vel quasi contratius, aditio haereditatis, acceptio legati, vel donati Valet, & per eam quaeritur ius in re emptridonata, legata, dcc. Tum quia ut supra tactum est, non est factus incapax iuris pecuniarij per illud votum simplex, sicut fit per votum solemne, quia id nullo iure cauetur, oc ita non dicendum c. Consuluistia. q. s. Tum quia licet contrahens peccet contrahendo, contractus t inen regulariter valet iuxta glos sing. in cap. Decet g. Cessent. verb. processus, de immunit. Eccles. lib. 6. Tum quia licet qui emisit votum simplex castitatis, peccet mortaliter contrahendo matrimonium,contractum tamen valet, quia per illud votum,non esticitur incapax eius,sicut per se lemne c. i. de vot. lib. 6. Tum quia iurans non emere, non testari, non reuocare mandatum, peccat quidem contraueniens, sed valet actus arsesloss ling. cap. fin. de procurat. lib. 6. Verb. Reuocatus, & notatur in
Mercutiali cap. Quod semel de Reg. Iur. lib. s. oc sely. dicitati per eum
32쪽
lo cap. Cum accessiniathu. I a de Constit. lv N X VIII. Quod regulares etiam canonici non habentes beneficia, nee
ossicia ratione quorum habeant facultatem emendi boves, vaccas, veru ces, Porcos, de adia mobilia seu mouentia, siue immobilia, magnopere cauere debent, ne comparent illa, Imo nec libros aut vestes, aut quicquain αliud, intendentes actu, seu actualiter, virtute seu virtualiter quaerere iuri sibi , quia hoc est peccatum mortale per praedicta: nam si voto si*plici
Paupertatis alligato id est mortale, ut proxime dictum est, quanto m cis eri t alligatoiblemni, si enim id fit in viridi, quomodo non fiet in arido Lucae a 3. debet ergo eiusmodi regularis cum emit illa, non sibi, sed adhualiter vel virtualiter ordini & Monasterio suo ad usim eius vel Q-um de facultate silperioris sibi licitum emere. Dixi virtualiter) quia vi tualis intentio videtur ad id stillicere, per ea quae tradimus in c. Cum minister a 3. q. .nii. a 8.ubi quae sit illa breuius Se resolutius traditur quam alibi, de communiter eam habet qui interrogatus, vere respondere posset, emere se illa quoad dominium quidem Deo ipsi, de quoad ius adminia strandi generale Papae, quoad particulare suo Monasterio uel ordini si sunt capacia talis iuris, te particularem administrationem facti sibi, qu tenus ei per inperiorem permittitur, per resolutionem positam in Propugnaculo Apolog. lib. de redit. nu. 3 r. latius probata in ipsemet Apolog. q. I. mon. 2 quamuis etiam susticere videatur intentio quaerendi bi nasterio sito, aut ordini, eo legitimo modo quo iure diuino dc humano licet, quia uolens hoc, vult c*nsequenter de illud arg. l. illud de acq. haered. dc cap. Praeterea, de ossic. deleg. Beneficiariis autem quid in hac re dc quantum plus liceat , insta dicemus, simul de de his qui beneficijs quidem carent, sed assignantur eis portiones priuilegiatae, vel a Papa, vela superioribus sitis conceditur facultas conuertendi in suos usus ea quae licite acquisierint.
at XX l X. Quod paupertas siue expropriario de qua hoc c. agit, quaeq;
est omnino necestaria quoad religionis status 1 ubstantiam, dc ellentiam, debet esse primo interior siue intrinseca tertiae speciei qua quis spote vult omnino carere omni iure pecuniario suo etiam quatenus est solum instrumentum exercendae virtutis, de qua nu. I a. I l. Quod debet esse comitata paupertate exteriori de qua ibid. III. Quod non solam sit uoluntaria Oim vel aliquorum iurium pecuniariorum praesentiu vel sutiirorum , sed absolute omnium. IIII. Vt non solum sit uolita, sed etiam uoto solemni firmata, quo uouens fiat omnino incapax quaerendi ea sibi. Que omnia probantur in princi p. de fin. huius cap. 6c in princip. dc fine cap. cum ad monasterium, de stat. monach. dc corroborantur a Tho. recepti ab alijs in a. a. q. l86. art. 3.&6. Tum per illud Greg. a. Morali. Sunt nonnulli iuriorum, qui ad comprehendendum culmen perfectisnis ac Ndi,dan altiora interia appetu i , exterius cuncta derelinquunt. Tum quia status
33쪽
status religionis est quoddam exercitium, & disciplina per quam perus nitur ad persectionem charitatis, ad quod quidem necessarium est, quod
aliquis affectum suum totaliter abstrahat a rebus mundanis, dixit enim Augustinus in io. Constit . ad Deum loqtiens, minus te amat, qui tecum
aliquid amat, quod non propter te amat, & in lib. 83 quaeli. dicit, quod nutrimentum charitatis, est diminutio cupiditatis, persectio nulla cupiuditas . Tum quia ad persectionem charitatis acquirendam primum sumdamentum est uoluntaria paupertas, ut aliquis absq; proprio uiuat , dicente domino Math. 39. Si uis perfectus esse, vade re uende omnia quae habes , & da pauperibus, dc ueni sequere me. Tum quia quum quilibet possit uti re sua vi libet, sine legis uel alterius iniuria l. in re mandata, C. de mand. & l. sed etsi I. consuluit, ff. de pet. haered, nec peccat sic utendo prodigitate, sed meretur quotiens id recta ratione ductus facit. At s cundum rectam rationem est, quod aliquis diuitias abiiciat, ut contemplationi sapientiae uacet, quod etiam Philosophi quida legunrur secisse dicente Hieronym. in Epistola ad Nepotianum relato a Gratiano in cap.
Gl otia Epi scopi ra. q. a. Crater iste Thebora bomo quondam ditismus , cum ad pDilosophandum inhena pergeret , magnum auri pondus abiecis, nee
putauit se posse simul diuitias, O virtutes possidere. Vnde multore agis
secudum rationem rectam est, ut homo omnia sua relinquat ad hoc quod
C H R is Τ v M persecte sequatur, unde illud Hieronym. in Epistola ad Rusticum monachum, C H R a sy V M nudum,nudus sequere; Praeterea quod licet cuiuis renunciare iuri suo priuato cap. Ad Apostolicam, de Regular. & l. Si quis in conscribendo C. de pact. ει quod Eliseus laudatur Reg. cap. i'. & ab Ambros in c. Dominus 86. dist. eo quod omnia reliquit, & quod licet se & sua donare Ecclesiae uel Monasterio m
tando statum secularem in regularem Auth. ingressi. C. de sacrosanct. Escles & cap. Si qua mulier. I9. quaest. 2. & cap. In praesentia, de probat. Imo & sua omnia praesentia, etiam non dando se, nec mutando statum secundum Bartol. in l. fin. C. depact.& Panor. cap. I. de success'. abi test. & in consit. Ioa. quae frequentior opinio est, secundum Dec. ubi supra. Et deniq; quod oes religiosi faciunt em 6di donationes,& rensici tiones expressas , uel tacitas adeo necessario, quod alias no essent religios iuxta hoc cap. 6c cap. Cum ad; in princi p. dc fin- de statu monach. XXX. Quod contra proxime dicta secit primo quod Christiana persectio potest haberi absque paupertate, quia λbraam. istac, de Iacob, de multi alij veteris testamenti suerunt persecti sine hac paupertate. Paulus item primus heremita qui testamentum fecit ly. q. cap. Perlatum s E contra , Ambrosius, Nicolaus item dc quam plurimi alii sancti qui ante Epi scopatuum consequutionem no suerunt religiosi, suerunt persecti, oulla tali paupertate professa , ergo praedicta non uidentur vera.
34쪽
II. mod omiis prodigitas est peccatum sitem ueniale,
actus inordinatus uitii contrarij liberalitatis , ut probat Thopa. a. seita III. art. I. post Arist. q. Ethic. Tullium de Ambrosium a.lib. de omed III. Quod nemini licet donare omnia sua bona praesentia, de futura, quia per id se priuaret secultate testandi , contra l. stipulatio hoc modω concepta , ff. de uerb. α l. fim cum ei annot. C. de Pact. & tradit post lios Dec. in c. In praesentia, notab. I. de probat. dcin Consit. AS8. u IIII. Quod non licet mendicare homini corpore ualido l. r. C. demendicantib. ualid. lib. II. praesertim sacris initiato c. Diaconi ys. dist. adeo quidem quod Calder. in consit. I. de uit. de honest.cler. dete minat sacris initiatum mendicantem, esse puniendum, dc passim uideas uiros pios & prudentes dure reprehendere eos qui corpore ualidomen dicando uiuunt. V., od Apostolus r. ad Corinth. s. docet ita quem debere sacere Eleemosynam, ut sibi non eueniat tribulatio, id est paupertas, secundum glos. & super illud i. ad Timoth. 6. habentes alimenta, & quibus teg mur, dicit glos & si nihil intulerimus uel ablaturi sumus , non tamen omnino abiicienda sunt haec temporalia. . vi. Quod uitandum est periculum de occasio perdendi uitam spiritualem uel temporalem cap. spsa pietas, a 3 q. q. cap. Satisfactio, de po init. dist. 3. dc cap. Cum consuetudinis de consuet. At qui dat uel renun ciat omnia sua bona, periculo animae se exponere uidetur iuxta illud Prouerb. 3o. Ne forte egestate compulsus furer, de periurem nomen Dei mei
de Eccles Σ Propter inopiam multi deliquerunt,& etiam corporis, dicitur enim Eccl. . sicut protegit sapietia, sic protegit de pecunia, de philosoph. in A. Ethic. quod uidetur quaeda perditio hominis esse corruptio diuitiarum, quia per has homo uiuit. Vii. Quod diuitiae prosunt ad beatitudinem iuxta illud Eccles iBeatus diues qui inuentus est sine macula,& Philosoph. dicit in I. Ethi quod organicae diuitiae deseruiunt ad sculicitatem .. VI li. Quod dare eleemosynam , est opus maxime Deo acceptum , dc sicut Chrysostom. dicit, medicamentum, quod maxime ia poenitentia operatur. At omnium bonorum renutus aufert opportunitatem largiendi eleemosynam. Ergo IX . Quod non licet per eleemosynas priuare suos filios bonis s uis c. fio. 17. q. q. ubi August. ait. Quicunque uult haeredato filio, haeredem. facere Ecclesiam,quaerat alteru qui suscipiat, non Auguitinum: lmo Deo propitio, neminem inueniat. X. Quod quilibet tenetur uiuere si potest decenter secundum statum suum, adeo quod non solum no tenetur facete Eleemosynam de eo quod est sibi ad id necessarium , sed etiam peccaret eam faciendo, nisi faciliter aliunde resarcire posset, ut grauiter determinat Thom. a. sec. q. 3a arri
35쪽
patet ad sensum, quia nemo non reprobaret Ducem, Comitem, ues lium nobilem qui sic daret sua alij non egenti extreme, etiam ineles mosynam uteum oporteret incedere pedit , dc uestitum , & comit tum, tanquam plebeium, ergo non solum omnia licet dare etiam pauperibus, sed neque illa sine quibus non possumus decenter sustentari. λ. XI. Ambrotius relati in cap. Dominus 860dist. sicari expresse, Domi nus non uult essundi opes. sed dispensari. . , XII. Quod ubique gentium Christianarum passam videas coenobiaditissima in quibus sunt aliquot reditus zo milium scutorum , dcam: plius annuorum, Imo & magisteria ordinum cruce signatorum S.Ioannis . Iacobi,Christi, & aliorum,quorum aliquot reddunt plusquam ducenta milia annua. Neque uerb tollit uim argumenti dicere quod illa sunt unita coronis Regiis, Castellae, de Lusitaniae. Tum quia magisterium o prioratus S. loannis non sunt illis unita. Tum quia alia non sunt ita unita , ut sint sacta saecularia. Imo manent regularia & subieeta Papae perii
de ac antea.Tum quia aeque fundatur arguπ entum in prioralibus , commendis, dc Praeceptorijs uariorum ordinum uariis, magnoru Iedituum , . quos capiunt singulares personae, priores , commcndatorcs, praecept
res , & alii aliter nominati, qui eorum reditus iure suo, de nomine proprio percipiunt, seruant, impendunt & distribuunt, perinde ac suos. Quin de passim uideas plurimos rei gi flos assum p ros ad Episcopatus, de ad aliam unera Ecclesiastica secularia, uel regulatia quae dantur eis inc mendam, uel titulum, ha bere magnos reditus, eidq; dispendere, perinde ac alios clericos seculares suos. Nec propter hoc dici elle extra statum persectionis de religionis, ergo non uidetui necessaria tanta paupertas ad statum persectae religionis, quantam Thom. recepi. requIrit.
ueniatur perfectus extra flatu perfectu, er imperfectus O malus in eo.m 2 3. Trodiguas omnis mala, sed non omnis largitio prodigitas, nu. 23. est a'. Bonorum omnium etiam futurorum promissio nis causa pietatis reproba, num et .cta'. Mendicare Oi licet, decisiae, O remissiae. - a . Bonorum o rum renuntiatio propter Deum nullum salutis spiritualis vel com
poralis periculum minatur. m. aJ.
Bona temporaria qua parte prolunt, ct qua obsunt faelicitati quaerendae. . 26.
Eleemosyna maior omnia simul dare, quam minutatim nu. 27. Statui necessarium sine istiud mutatione donare malum. Nu. aT. ετ 3o, Dominium o ius administram si bonorum coenobiorum, penes quos, nu. 2 3.
36쪽
satis omkhun timorum μὰ licha, m. 2, qua nulla, nu. yo. Facta contra leges rearitatis O aliarum virtutum, non rescindi, sicutfacta comit ira leges iustitiaespecialis, nu. 3o.
craton Philosiopbus a Ioanne Apostolo prodigitatis notatu nu.so. Donationes multa vitiosae, sed validae, nu. 3 o. Tramquillitas animae cur non ita turbatur tractatu bonorum ct negotiorum Dei
edi seruorum eius, ac propriorum, nu. I.
Bonorum o negotiorum Dei tractatio, cur non ita turbat animi tranquillitatem, scut propriorum, δι .
3 XXXI. quod ad omnia haec responderi potest, ad primum quidem cocedendo quod multi sunt, & fuerunt vere persecti fideles persectione charitatis qui non sunt, nec suerunt in statu persectionis religiosorum seu religionis, ut pulchre idem Thom. concludit in ead. a. a. q. t 83. arr. I. ibi. Aliqui sunt in statu persectionis, qui omnino charitate, de gratia carent, sicut mali Episcopi, aut mali religiosi,ergo videtur quod e contrario aliqui habent persectionem vitae, qui tamen non habent persectionis starum. Persectio enim charitatis interior quoad Deum potest incipere, crescere, M perfici nulla obligatione superaddita ultra illam quam religio Christiana uniuersis imponit, status autem religiosus ultra illam requirurit duo, ut ex ipse ibidem colligitur, primum,obligationem ad exteriorem persectionem charitatis. Alterum, ut illa fiat solemniter solemnitate ab Ecclesia instituta, in quibus satis continetur tertium additum ibi a Caiet. quam obligationem tali solemnitate firmatam, nulla persectio charitatis quantalibet sit illa potest efficere, unde nec tria vota satastantialia paupertatis, castitatis, & obedientiae, emissa aliter, constituunt statum perseAi nis religionis, licet ad sui obseruantiam obligent suos authores. haec ille . Et ita argumentum nil concludit cum desumatur a persectione charitatis, ad persectionem status religionis, quae sunt diuersa arg. cap. Ad a dientiam, de Decim. & l. Papinianus exuli, is de minorib. I Adll. Concedo quod omnis prodigitas est peccatum saltem veniale, nego autem quod renunciatio , vel donatio omnium bonorum pecunia riorum facta propter debitum finem debito modo sit prodigitas. imo est. summa liberalitas & eleemosy na, secundum Hieronym. mox in Responsi ad septimum citandum. . Ad Ill. Concedo quod non valet promissio haereditatis,uel omnium. bonorum praesentium, de futurorum alia causa quam pietatis, dc animae
salutis, de qua loquitur d. l. stipulatio, quia non fit ob debitum finem, nego autem quod nostra conclusio loquatur de tali, sed de secti causa r ligionis, de animae salutis . Ad illi. negamus nulli corpore valido licere mendicare, ut infra i
'ius dicetur, & quod Λugustinus in argumento relatus non loquitur doD omni
37쪽
li COMMENT. CAP. NON DICATI s.
omni mendicante, sed tantum de eo qui id facit, ut otiose de vitiose vivat. non autem de renunciante qui ob id non est mendicaturus, vel iustam mendicandi causam habet .
et 'Adv. quod non est Apostoli mens vetare cuiquam dare eleemosynam, ita vi deficiat sibi sine legis vel hominis iniuria , sed quod non tenetur ad illud. Ad VI. negamus quod per dationem legitime saetam omnium bonoriam , incurrat quis periculum probabile perdendae vitae spiritualis, vel temporalis, ut habet aptisssimus in hoc textus cap. Exijt, de verb. sisnis lib. s. g. Nec quicquam ex his &c.agens de maxima illa Franciscanorum expropriatione. Quum enim illa quae fit legitime, fiat voluntarie propter Deum de Christum , non exponit se periculo perdendi spiritualem neque corporalem, non quidem spiritualem, quia illud non prouenit ex paupertate voluntaria sed coacta, qua qui laborat ex affectu aggregandi pecuniam, incidit in multa peccata secundum illud i. ad Timoth. vlt. Qui volunt diuites fieri, incidunt in tentationem,& in laqueum diaboli, Quo assectu carent pauperes voluntarij, dc abundant diuites ut ex supra dictis patet. Non item corporalem, quia ut Augustinus dicit in i b. de sermone domini in mole, Quaerentibus regnum Dei, & iustitiam eius, non debet subesse sellicitudo ne necessaria desint,quia iuste fidere possunt illi optimo, omniscio,& omnipotenti, quod prouidebit consilium eius, bona fide exequenti. in
Ad Vll. Concedimus quod bona' temporalia qua parte sustentant,
per ea fit bene proximo tanquam instrumenta virtutis, prosunt ad se licitatem , sed qua parte occupant mentem in siti cogitatione, dc amore, nocent, quum impediant contemplationem, & si uitionem de Deo in
qua illa consistit, ut dictum est supra, iuxta doctrinam Domini, Math. a 3. & i'. adeo quod Chrysost. homil. 6 . in Math. dicat quod diuitiae actu habitat iaciunt difficilem aditum in Regnum Dei,& eum sequitur
Thom. r. sec. quaeae I 86. art. quorum tamen uterq; intelligendus est, de affectu inordinato notabiliter , ne contradicant cap. penult. o. dist.
probanti diuites saluos fieri posse. 7 Ad VJ II. Dicimus quod maiorem eleemosynam facit qui omnia
simul dat propter Deum, quam qui minutatim, hic enim offert sacri ficium, hoc est partem eius quod habet; Ille vero holocaustum, hoc est totum quod habet secundum Gregor. se per Ezech. dc contrarium est error Ioviniani quem damnat Hierony. in lib. contra eum scripto, dc August. de Dogmat. Eccles ibi. Bonum est Iacultates cum dispen alioue pauperibus erogare, melius est pro intentionesequendi Dominum, insimul donare, ct a solutum m Hlitudine egere cum CHRISTO.
Ad IX. quod loquitur de donatione, &renuciatione iniuriosa alijs,
38쪽
Ad X. quod lo Witur de donatione indebito modo facta, qua quis
contra decentiam sui, de suorum status quam seruare tenetur sine mut tione status donat, nostra vero conclusio, de alia .
Ad XI . quod Ambros. ibi loquitur de illo qui sine sui de suorum stitus indecentia, de iniuria non potest omnia simul dare. Ad Xlta Concedo plurima esse coenobia di ii ssima, in hunc sensum, quod habent ius administrandi in utilitatem suam multorum bonorum Dei dc D. N. Iesu Christi applicatorum sibi mediate vel immediatea summo ipsius vicario Papa administratore uniuersali uniuersorum bonorum eius, ut dixi in Apolog. lib. de redit. & Propugnaculo eius, nego tamen ullum coenobiorum habere in eis ullum ius proprium etiam di- cuius rei nomine, sed simplices quidem, simplicem usum facti in vestibus M alijs ad victum necessarijs, ossiciarij autem, Abbates,aut superiores ius tantum administrandi nomine coenobiorum secundum regulas quas profitentur, & hoc est quod alijs verbis dici solet, quod habent in comm iii, non autem in particulari. Nego item religioses qui ad Episcopatus dedid alia munera Ecclesiastica secularia, vel regularia ad quae assumuntur, quaerere quicquam iuris sibi, etiamsi maximos reditus hineant, quia ve-.rum dominium eorum quaerunt Christo, ius autem administrandi suis Ecclesijs & sibi earum nomine, modo ubi supra declarato.
αρ XXXII. Quod ex praedictis omnibus insertur primo peccare contra legem iustitiae specialis charitatis, vel alius virtutis eum qui dat vel relii quit omnia bona sua vel partem illorum prodige, hoc est ubi, cui, quando, quomodo de propter quod non debet, hoc est enim prodige dare iuxta glos cap. Ex parte, de Consuet. Verb. prodigalitatis, quae ponit distinitiones largi siue liberalis, qui est uirtuosus,& auari,& prodigi, qui sunt
ei contrari, de quibus Thom. a. et q. Ii 7. i I S. & li'. Prodige autem dare semper est peccatum saltem veniale, ut probat Thom. in art. I. d. q. I I 9. quamuis donatio vel renunciatio regulariter ipso iure valeat iuxta l.
Is cui, per locum ab speciali ff. de verb. de glos eius, de ibi late disputata per DD. praesertim lason. modo limites legu iustitiae specialis non excedat. II. Peccare illum qui alia de causa quam religionis, de pietatis donat omnia praesentia, de sutura absque reseruatione usus fructus, vel alicuius partis eorum, de quibus testari possit, quia facit contra d. l. stipulatio,
recepi. iure Pontificio c. a. de concess. praeb. dc c. Ne captandae eoA tit. lib. ς. licet absque peccato omnia bona praesentia donare pollet.
l l l. Quod absq; peccato potest quis dare omnia bona sua praesentia, dc
futura, causa religionis, cum donatione suit jus, vel sine illa mutato si tu, vel non mutato, modo id fiat sine alterim iuris praeiudicio. 3o illi. Quod licet peccet contra legem charitatis, qui dat vel relinquit Dep, Ecclesiae, vel operi pio, ea mente ut incomodet filijs, aut cognatis, valebit tamen legatio, dona , vel M redatio, quatenus non excedit i Da mites
39쪽
mites per specialis iustitiae leges constitutos, modo non laedatius alterius, facta enim contra solam legem charitatis, prudentiae, sortitudinis, uel
temperantiae, non an nihilant communiter iura, nec iubent rescindi, nee
ob eam quem ad restituendum cogunt, per ea quae latius diximus in dia' cto Commen. lib. de Redit. q. a. Mon q. V . Peccare non quidem contra legem iustitiae specialis, sed prudentiae, vel modestiae, qui non mutando statum tantam eleemo nam erogant, ut non possint sine indecentia notabili vivere, secundum suum statum. VI. Quod Crates ille Thebanus a multis laudatus de quo in c. Gloria episcopi ia. q. a. dc supra relatus vituperari meretur, quia prodegisse videtur pondus auri abiiciendo, ut quida reserunt, in mare, quia non dedit illud cui debuit, videlicet miselis vel cognatis aut amicis honestis, nam de Craton Philosophus grauiter fuit reprehesus a Beato Ioanne Apostolo eo quod duos discipulos suos mundi contemptum docuit per comminutionem gemmarum maximi valoris in quas Hia maxima bona temporalia vendita resuderant, dicens ei quod dominus noster non docuit contemnere mundum prodigendo & in puluerem nullius valoris redigendo diuitias, sed vendendo & largiendo eas pauperibus ut habetur in vita eius probata per diuum Antoninum tit. 6. cap. 7. g. I. V II. Peccare illum qui donat tantum eleemosynae de suis bonis, ut fiat impotens ad praebenda necessaria eis quibus tenetur, iuxta illud Pauli i. ad Timoth. Qui suis non prouidet, fidem negat, & est infideli deterior: pro quo est c. Non satis,& c. Caeterum, 86. diit. eum item qui ma-Ia mente filios suos, vel cognatos exhaeredat, Vel priuat spe quam ad eius bona habent, quam uis exhaeredatio,& priuatio,& aliorum insti tu tio se uata debita solemnitate,valebit, cepta parte per iustitiae leges eis debita, ut dictum est. VII. Longe aliud esse quoad religionis obseruantiam tenere quem,tra 3ychare, de administrare aliqua bona tanquam sua, & tanquam dominum
eorum, & aliud tenere, tractare, & administrare eadem, tanquam bona Dei & tanquam procuratorem, vel vicarium eius mediatum, vel imm
diatum: hoc enim licet quibuslibet persectis, illud autem minime, vi pulchre determinat Gratian. 14. q. l . i. ibi. Aliud est Iuap Here, iudes comunium procuratorem esse: cauonici non possidentI'a; quia res deo oblatae, non sunt alicum, tuniuin enim rebus Ecclesiae,non ut in tanquam addi pensandum sibi creditis. Haec ille.qui citat in hoc Prosperum, de vita con templativa, qui relatus ab eodem in cap. Sacerdos I. q. a. sic ait. Sacerdos
cui di pensationis cura commissa es, non solum sine cupiditate,sed etiam eum laude pietatis accipit a populo dispensanda: ct fideliter dispensat accepta, qui omnia sua, aut parentibus reliquit, aut pauperom distribuit, aut Ecclesia1ebus adiunxit: ct se in numero pauperum paupertatis amore constituit: νt de paup ribus submrnistrat, inde ine tanquam pauper νoluntariar νiuat.
40쪽
Per quod iure imponitur silentium dicentibus nil referre quoad animi
tranquillitatem, an quis se immisceat negotijs suis tractandis, vel alienis etiam pauperum, vel aliarum personarum miserabilium, vel Ecclesiasticis diuinum dominium tangentibus, simul docemur debere nos Ecclesiastica bona tractare tanquam bona Dei, de tanquam pauperes qui ex eis si stentamur. Per quam considerationem remittitur valde nimius ea tractandi ardor: Et confirmatur voluntas ea serene ac fideliter tractandi, dum ob oculos mentis nostrae ponimus C H R I s T V M praesentem, & ita V Ientem sua sibi a nobis fideliter seruari & impendi, ut nulla tamen alij,vel minima fiat iniuria. Quapropter licet pauperior, & optabilior appareat vita illa tranquilla si mplicis regularis nullam de rebus pecuniariis, nec devictu aut vestitu, curam habentis, sed solum chorum, de altare, resectorium commune dc sellam ad contemplandum continuantis, vere tamen non est pauperior, nec tanti meriti, licet sit in se optabilior quam vita minus tranquilla cellarii, oeconomi, 6c praelati fideliter ea tradiantis, etiam in opulentis Coenobiis graues de densas circa praedicta & lites ea tangentes non sine animi distractione molestias deuorantis. Considerans enim se id sacere, non ut sua bona seruet, sed ut Dei Domini sui praesentis quo seruis suis victus ministretur, ut tranquille illi serviant, multum se ex- propriat: multumque meretur, dc satis requiescit in amore Dei de proximi inde nascente, de fugat turbines quibus negotiatores, de alii diuites sua ob sui amorem tractantes, conturbantur .s V M M A I V M. Regularis dum aliquid essesuum in uno sensu, peccat mortaliter, in alio v
viatiter, in abombi m. Regularis peccat mortaliter voledo babere dominium cuiuspiam rei pecuniaria, non autem volendo habere dominium aliarum rerum animae vel corporis νel
alius reispiritualis vel honorissancti ct ecclesiastici. nu. 33. canonicus re utaris laxiori rexulaseruit, quam monachus, sed non in hoc.m 3 3. a gularis i tefieri potest Doctor. ηu. 3 s. v..Paulus consabilis Sacri palati, Magister laudatus. nu. 3 3. Ret aris quid acquirat Deo, quid Papa, quid monasterio, ct quid sibi, re. Q merba squaerit monasteris quemsensum babeant,profundius q alibi n. 3Α.
Intelisus cap. Exiit. 6. Porro, sequen. mgulariter fundatus m. 34. Dominium verum timorum Ecclesia licoru penes siolum Deum esse priuatiue, σius uniuersale administrandi penes Papam, Ospeciale allu,ru penes alios, cte. decisiud o rmissiue. nu. 3 q. Regularis o seruus quomodo aquantiir in acquirendo. nu. II: Regularis cui monasterio vel prouincia quaerit. m. 36.