De Dionysio Scytobrachione ...

2쪽

QUAM

AD SUMMOS IN PHILOSOPHI BONORES AUCTORITATE AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINUIN

SCRIPTOR

TYPIS CAROLI GEORGI, VNIV. TYPOGR.

6쪽

Graecorum historias fabularis cum roliquias quae grammaticorum voterum commentariis compendiisque huic aetati servatae sunt, tractandas mihi proposuissem ut earum origino altius repetita auctoritatem fidemque certius exquirerem, neque quidquam antiquius esse hahendum mihi visum est quam ut clare et adcurato cognosceretur

quibus rationibus usi grammatici Alexandrini ingentes latissimeque diffusas historiae poeticas copias conlegissent et disposuissent, neque hoc fieri posse nisi ex vetustae doctrinae atquo diligontia ruderibus hodie per scholia compendiaquo oodo disiectis vel unius veteris mythographi certa memoria eruta esset Ara critica quibus non sine eventu adhiberetur, ultro obserebantur ea Apollonii Rhodii Argonauticorum scholia quibus sabularum varia formas aliter ab aliis scia et narrata bona atque larga veterum poetarum scrip

torumque notitia exhibita fuso exponuntur. Neque spes sesellit. Ac primum quidem has copias ab uno eodemque homine congestas esse ideo suspicari licet quod eadem sero semper adposita leguntur poetarum vel historias sabularis scriptorum sesiodi Sophoclis Pherecydae Hellanielmerodori aliorum testimonia ), neque hoc Apollonii commentatorum triadi deberi pauca simili rations eisdemque sere verbis atquo in his scholiis, in Pindari carminis Pythii quarti tauripidis Medeae commentariis exposita documento sunt. Quod enim schol. Pind. Pyth. III 337 nonnulli auctores

tres Vates in Argonautarum numero recensuisse dicuntur Mopsum I Ε. o. componuntur Hesiodus et Antimachus scholl. I 289. Ι 178. 296 Q97. III 59, Hesiodus et Sophocles scholl. II 178. III 42. III 284, Hesiodus et orodorus scholl. I 45 1289. II 1122. IIII 259. Herodoro vel Sophocli adiungitur Naupacticorum poeta scholl. III 42. IIII 59. 6.87; iuxta leguntur Pherecydes et Herodorus scholl. 23. 45. 289 etc. in

7쪽

Idmonem Amphiaraum, duos illos priores indo ab Apollonio omnes commemorant, Amphiaraum a Deilocho scriptore sero prorsus ignoto i coloris additum esse schol. poli. I 139 logitur. Doindo Volcanum Aeetas tauros fabricatum osse ' vol Euphemum a Tritono Eurypylum simulant in Libya samosam illam glaebam a d causa quod uterque Neptuni filius esset ' accepisse in utroque commentario narratur, neque aliter in Apollonii et Medon scholiis adom do Phrixei velleris color proseruntur ).

Iam quaeritur ad quem auctorem hic consensus reseratur. Primos o Argonautas vel Danaum navem construxisso scholiis

Apoll. I 4 o Eur Med. I breviter adnotatur, neque temere quoniam nominis Argo eadem veriloquia in scholio uripide atque

apud Diodorum IIII l, 3 leguntur, etiam ea quae apud Diodorum do ipsa navo dicuntur l. o. g J καὶ πυυῖm sit περὶ τι II μιον

ναυπηγησαοθω σκαφος Πολυ-0 s εγεθει καὶ θ λοιπὴ κατασκενῆ τὴν τε συνήθειαν περβαλλον διαδεο σχεδίαις πλεῖν mi met ἀνθ ρωπους καὶ πικookχαναλως καύοις cum scholiis illis consociantur Datquo 1 Cf. FH II p. 17 sq.

2 CL schol Apoll. m 409 quod ad vorsum 29 sq. pertinet cum schol. Piud Pyth. IIII 398. 3 Cf. schol Apoll. IIII 1562 τον ι ρημον ποίησε ευχομενον την

Pyth. IIII 35 ηrει rati δε δι' nia relast ν ἐπιε in cero την Κῆλον ὁ λυ-ιος. . . o δὲ hie xj v υγγένειαν αμφοτεροι γὰρ Ποσειδωνος o τε δους κει ὁ λαβων. Idem scholium paulo aliter scriptum s. 61 adpositum est ubi alterum o di dolendum est. 4 CL scholi Apoll. UI 177. 1147. Eur Med. 5. Auctorum nomina in scholiis quippo quae codicum marginibus adscribi solerent, confundi

non mirum est.

5 Ceterum huius sabula auctor esse videtur Philostephanus Cyrenensis f. Plin. n. h. VII 20 quem conlatis Accii fragmentis p. Cic. l. at deor. II 35, 89 conicias haec ex Graecorum poetis tragicis sumpsisse. Praeterea s. ratosthenem catasterism. p. 174 d. Roberti. Postea Argo primam navom fuisse saepe traditur praeter Sext. Emp. adv. dogm. III 33 p. 398 okker et Orph. Arg. 68 sq. in primis spoetas Romanos Catull. 64, 11. Ovid. amor. I 15, 21. II II, 1 met. V 721. VIII 302. trist. III 9 7 ex Pont. III 1 I. Sonec Med. 2 30 sq. 598 sq. 610 sq. Valer Flacc. I 1 599 sq. V 472 511. Stat Thob. V 336 sq. Draconi. 44. 6 Fortasso o codicum auctoritato a Ioanne Lascari in Apollonii Disiligo b c Orale

8쪽

omnes tres loci uni auctori vindicantur. Ad cedunt alia Scholiis Apoll. I 1289. 1168 erculem variis de causis vel Argonautarum expeditioni non interfuisse vel in itinere, cum de nave discessisset, a sociis in litore relictum esse multis auctoribus adhibitis exponitur. Ex iis schol. Pind. yth. IIII 303 sabula Hesiodea sit Antimachea redeunt, atque ipsum Hesiodi nomen olim ibi scriptum

ess videtur quia erculem aquandi causa navi egressum esse non Pindarus sed Hesiodus narrat et veteris poeta nomen deest quod

τοῖς νεωτεοοις obponatur. Addas poetam Colophonium etiam in scholiis poli. III 409 et Pind. Pyth. IIII 398, quae supra commemoravi, eiusdem si agitur do Aeetae tauris auctorem serri. Atqui sabulam Hesiodeam Diodorus paulo post quam ex Dionysio Mytilenaeo Herculem Argonautarum ducem suisse narravit addit l. c. c. 44 bJ ' o. δε καὶ etὸν φακλεα-νες παραδεδωκαο πο ἐλείαν ξελθοντα κατα την Ἀοίαν π νυν 'ADγοναυτων επὶ τῆς χωοας nouuhθῆναι ). Denique conserantur quas exhibet Diodorus c. 47, 4: διαπλευσαι γαρ αιτον λασιν οἱ μεν επὶ νε δ προros ην επὶ τῆς πρωρυς εχουσης κριου καὶ τὴν Ελλην δυσφορουσαν επὶ αυtia καὶ δια τοτm n του τοίχου τῆς νεως εκκυπτουσαν εἰς τὴν θαλαντα προπεσεῖν δελοι δέ φασι κτλ. - sequitur inepta paedagogi io historiola e Dionysio sumpta η - cum schol Apoll. I 256:η δε στορέα κειται παρα Humia τι ὁ κρὰς λαλησεν. ιοι δεθσιν αυτυν Π κριοπρωρου σκαφους πλευσαι. homino δε κιλ. M). scholiorum edition principe reo μακραν scriptum est. Prior scholii pars conrupta est Apollonius enim veriloquii mentionem omnino non fecit, sed hac do causa Pherecydes comparatur quod alter Argum constructorem Arestoris . alter Phrixi filium dixit os pollod Ps. I 6 6J, neque veriloquio ab Argo constructor desumpto aliud stemma Argi, sed veriloquium ab alio verbo derivatum obponendum erat Binas res inter se ex diversa ratione olim obpositae postea confusa esse videntur. Unde oriloquium ab tymologo p. 36, 31 et Taetra ad

Lycoph. 883 servatum fluxerit, me prorsus nesciro ingenue lateor conseratur si placet schol. 3 70.

I es. c. 4I, 3. Apollodor L9, 19 4. schol Apoll. I 1289 FH II p. 7 h. IJ. 2 Quod si Diodorus et Pindari scholiasta pro Magnesin Thessalia vulgarem sabulam secuti Mysiam reposuerunt, nihil valere videtur.

4 Eaedem sententia atquo altera quidem Palaephati tostimonio munita apud Eusebium can. 63 p. 38 Sch. inter se obponuntur, tamendo Palaophato parum constat ut aliquid corti x ius montion conclu-

9쪽

Dionysii fragmenta scholiis Apollonianis inserta cum is quae Diodorus de Argonautarum fabulis IIII c. 40-56J tradit, arto coha rors ot ad totum illius enarrationis tenorem optime quadraro cum olim uiri docti cognovissent ), Diodorum Dionysio Mytilona o

auctore usum esse adeo firmis argumentis Wolchorus probavit' ut usqno ad hunc diem omnes viro incomparabili adsentirentur notabulas Argonauticas quas a ceteris Graecorum tabulis sepositas uno tenor inde a Pelias mandato usque ad Medeas in Asiam reditum

Diodorus senarrat, ad unam omnes e Dionysio sumptas esse constaret.

Noquo voro Diodorum quas in Argo nominis veriloquiis exponendis otin Horculis Phrixi Phino robus narrandis sabularum discrepantias adfert δ), as do suo ingenio vel doctrina discisso licet contendero quia easdem semel scholiis Apollonianis, bis et Apollonianis et indaricis vo Euripideis insunt. Adcedit quod et qua de nave arietis os igio in rostris serent ex schol Apoll. I 25 exscripsi et qua in schol Apoll. IIII 177 cum schol Eur Med. 5 conciners domonstravi, illis locis proxime ab ipsa Dionysii mentione absunt. Illa igitur discrepantias a Dionysio quippe quem veterum poetarum scriptorumque testimonia adponere solitum osso Diodorus ipso dicat III 66 6J παραΠθεὶς τα ποι ris ατα ων παίων των τε ιι υθολογων καὶ τῶν riuum . narrationi insertas esse M nec minus rocto Apollonii Pindari Euripidis scholiorum concentum a Dionysii ab omnibus xscripti auctoritato repeti firmo atquo orto iudicio pronuntio. Quod vero apud Diodorum saepe hiat oratio, eadem bis vel iisdem verbis narrantur, magnum des sabula aliqua inter scriptores esse dissonsum compluribus locis adnotatur ), haec omnia Dionysii librorum indolo ac natura a Diodoro summa neglegentia

datur. Ceterum pro ariet navem arietis offigio ornatam substituere non licebat nisi ea fabula quae haud raro logitur non per aerem, sed per mare ariete vectos esse Phrixum et Hellen pro undamento posita. s.

Eratosthen catast. p. 124 quem sequitur Ovidius ast III 868, et ipse auctor Senecae Troad 1044 sq. Thyest. 853 sq. et Valeri Flacci I 281 sq.J; praeterea Hygin fab. III. arg. Apoll. Arg. p. 534 eil. Palaephat. lΡ. 292 sq. esterm quae ab Eusebianis illis prorsus discrepant.1 Cs quos adfert elcher, p. Cycl. I p. 80 n. 99 P. 84.2 Cf. p. Cycl. p. 82 sq. 3 Cf. quae supra exscripsi et c. 44 4. 4 Coniecit hoc nequo tamen certis argumentis usus . Sierohain programmate gymnasii Lychiani cui inscripsit Die mythographischen Quellen sur Diodor 3. u. 4. Buc mi besondere Bersici siclitigii nidda Dionysios hytohraehion 1878. . s. 5 CL c. 41, 3. 44 4 sq. 45, 5 47, 4. 40, 7. 53, 7. 54, 6 55 5 56, I. 2.

10쪽

excerptorum optimo explicantur. Illum enim res Argonauticas ita enarrasse quasi expeditionem navalem quales ipsius aetato geri solerent pragmaticu exponendam sibi proposuisset, minime recte usquo ad hunc diem viri docti existimavere, sed quamquam votustas fabulas alvo ut ad rationes pragmaticas adcommodaret sive ut res antiquitus traditas impudentur novando volgus delectaret, immutabat atque pervertebat, tamen ea ipsa quae veteres memoriae prodiderant, summa diligentia atque doctrina undique conrasit et congessit congestaque narrationi pro doctis sane ornamentis interposuit ). Sane siquis apud Dionysium Diod. IIII I, 3. schol. Apoll. II 289. Apollod Ι9, 19, 4J Argonautas Herculem expeditioni

praeposuisso legerit, mythographum non probasse coniciat quod Apollonius heioas Iovis filio virtute omnibus praecellenti Iasonem praeserentes secit idemque iam certius illum sabulas traditas suis rationibus sine ulla auctoritate immutasse putet Medeae insidiarum scelerumque enarratione cum fabula Euripidea comparata. Plerumque Euripidis vestigia leguntur utrubique Medeam cum a Creonte ex urbe eiceretur, unum diem ab illo petivisse quo fugam et exilium praepararet, narratur* et qua Euripides in prologo Iasonem et Medeam olim coniunctos fuisse concordia momorat 'in ca illic fusius describitur c. 54, 2J muro sit ou τὸν χρονον Grπουσιν Πο

I Floruisse cum alter a. c. n. saeculo exeunt consequitur ex Sueton. d. gramm . . ' M. Antonius Gnipho ... institutusquo Alexandriae

quidem ut aliqui tradunt in contubernio Dionysii Scytobrachionis quod equidem non temere crediderim cum temporum ratio vix congruat' s. IIachimann de Dionysio Mitylenae seu Scytobrachione diss. Bonu 1865. p. 13. Scytobrachione vel cyte cognomino eum usum esse Suidas tradidit ita tamen omnia consudit ut mea quidem sententia omnino abiciendus sit. s. elcher. l. c. p. 76 sq. Xanthi Lydi historias ab eo interpolatas esse legitur apud Athenastum XII p. 515 D . . . u; ἱστορεῖα ἄνθος ὁ υδὁ ξ ὁ τας εἰς αὐτὁ ἀναφεοομένας σrοοίας συγγεγρΠφους Πιονυσιος ὁ κDrOβοαχίων εὐ 'Aor Φων νησιν ὁ Κασανδινευς ἐν τέ πεοὶ συναγωγῆς βιβλων cf. elcher, hi Schriste I p. 43 sq. 2 Εur Med. 340 3ιων με εῖναι τήνδ' εασον hia Φαν καὶ ζυρι περανα ερροντίδ' i τευξον υεθα cl. cum Diod. c. 54, 5 την tu μηδειαν ξελαυνομέν ia ἐκ τῆς πολεως καὶ μιαν il/μαν παινα ου Αρμιτος Gβουσαν t τὴν γῆς φ γῆς παρασκευην. . 3 Vs. 3 sq. reurri δε πάντα Diaci goovo' 'Uσονι ξπερ μεγίστη γίγνεται σωτηρία orti γυνὴ ποδ ανδρο μὴ hχοστατῆ.