장음표시 사용
11쪽
8 καλλει διαφερειν αἰτην, ἀλλα καὶ ο ὐφρ0σίνι καὶ ταις αλλαις αρετως κεκοφιῆσθαι, equo minus quae infra leguntur ἀγανακmίσχὶ δε της γυναικὸς καὶ λους μαρτυρηιενης τοῖς Πόπτας γενυιενους των ορκων Medeam Themidis Iovis Dianae numina testantem os us 160 sq. Jvel hos prologi vorsus in memoriam revocant 20 sq.J:
Γλαυκην δεξαs ειην καὶ τω σωι ατ περιθει ἐνην αυτην τε -μφοροπεριπεσεῖν καὶ τὸν πατερ βοηθουνω καὶ ovi tam αφαμενον τε λευτησαι ). Aliis vero locis aperto id actum est ut quaecumque poeta parum apto instituta esse nequo bene inter se concinere Viderentur, conrigerentur et severioribus rationibus disponerentur.
224. quae illic so acturam minatur Medea 373 sq. J: τηνδ' ἀφῆκεν ηι εραν ιεῖνα ιι ἐν ἡ τρει των - ων ἐχθρων νεκρους
12쪽
molius procedit quod cum Iaso effugisset equo ulla alia spes esset dignas eum perfidia poenas daturum Medea immano illud sceluου committit denique addas apud Euripidem Iasonem cum haud pauca excusandi causa protulisset, a coniuge irata vehementissimti vituperari quod nec iamia non antequam Creontis siliam in matrimonium duxisset, secum communicasset 55 sq.J: τι του δ' αν ετρην. ετρον ευτυχεστερον
paucos tamen loco ut melior aptiorque rerum ordo et conexus restitueretur, conrexisse atque ita quidem conrexisse ut causa et ratio conrecturae apertissime eluceret At num in ioc iudicio
Πεοικαrceati'όνro διαν θαὐῆναι vel in scholiis ad us 375 adnotatum est poetam in hac re parum sibi constitisse: πως παγγει υένη νελεῖν ro 'Deσονα υχ ανεῖλε κrλ. Cutorum cum tota regia arsisset, Medeam insantes necasse Seneca quoquo tradidit fus 892 sq.J. Apud uripidem neque incendium oritur et post filiorum caedem Glaucari Creontemque periisse Medea certior fit.
13쪽
8 adquisseis licent, vel ea de causa dubium est quod Herculem ArgO- nautarum ducem suisse primus non Dionysius, sed Nicalide auctor est i). Iam conserantur velim Medea fabulae quum composuit
Neophro, reliquiae FT0 p. 565 sq.J. Quomodo adciderit ut in
summis angustiis Medea Aegeum auxilium ac refugium pollicentem inveniret, ex Euripido prorsus non intellegitur, Neophro quasi Euripidis neglegentiam conrigeret, cautius rea conectit schol Med.
666J Νεινρων δε εἰς Κορινθον ἀνοιγε φησὶ Παραγενεσθαι προς
Vol ex hac ro Wilamowiigium anal Eur. p. 155 rectissime contendisso adpars quale Neophronis reliquiae essent talia ante Euripidum scribi non potuisse neque ulla relinquetur dubitatio siquis solitoquiis Medeas ' inspectis examinavori qua astutia usus illo versus Euripideos instoxerit sivo qua illic fusius dicuntur lovitur adtingens sivo brevitates eleganter amplificans. Denique
ne certissima desint documenta, Iasonis uicidium Neophronis sabulae proprium y etiam apud Diodorum occurrit c. 55 IJ εν
To Drio δε τὸν 1 εν 'Hσονα σαρηθενω τεκνουν καὶ γυναικὸς δοξαι πῶσι δίκαια πεπονθεναι διὸ καὶ it et durus ενον ενεγκεῖν et sιεγεθος τῆς tu τορας εκ ου ζῆν εατ ris stετασrησαι. Ita igitur quomodo factum sit ut Dionysii narration vel ipse vel conrectus Euripides proponi videntur, explicandum est ut apud Diodorum Neophronis Medeae argumentum ex Dionysio excerptum extare existimetur. Ceterum Neophro simulatque Euripides Medeam docuit, nullo ore temporis spatio intermisso suam sabulam Atheniensibus proposuissovidotur ut quam amam Euripidis obtrectatores disperserant elo-I Cf. Antonin Liber. XXVI. 2 CL Neophr. r. . ur Med. 1042 sq. 049 sq. 3 Schol. Med. 1387 .... μου ρων - Ἀνικ-ερον αγχονν viti λὶ
14쪽
9 horrimam ius sabulam cophroni esse subreptam, ea Aristotelis Dicaearchique temporibus crederetur creditaque memoria traderetur i. In is qua inter multas ac varias Modua fabularum formas
adseruntur c. 55, I ui ἐς cy σωροῖσιν Innom m K λεοντος εEαιDCti ἐνην τυχεῖν κρισε υς καὶ Πυν ἐγκλη/ ά Πυν πολυθῆναι non sine magna veri similitudine ad Medeam apud Euripidem no ab Aegeo inimicis in iudicium traderetur timentem reseruntur cf. s. 734 sq.J. Atqui orto ad iudicium aliquod spectat Carcini Medeae fragmentum ab Aristotele servatum rhol. III p. 1400 B FTG p. 620J:ωλλος τυπος - ἐκ Πυν φιαρτηθέντων καυνορεῖν et απολογεῖσθαι οἷον ἐν ni καρκίνου Μηδεία οἱ ι ἐν κατω/οροισιν ora mυς παιδας ἀπώκαινεν ου φαίνεσθαι γον αυmυς' is αρα γαρ ἡ Μηδεια εοὶ τηνἀnosmλην νυν αἱ&0W η δ' ἀπολογεῖ- n εκ αν ους Παιδας, αλλα - γάσονα αν ἀπέκτεινεν ' Lm γαρ bιαρα αν ιχ Ποιησασα εἴπερ καὶ θατερον ἐποίησεν. In Peliadum sabula enarrationes e. 50-53 sis Medea machinationes et artificia summopere amplificata et exornata atque omnino multa mirifice contorta Asuvidentur, ipsum tamen argumentum dignum est in quod adcuratius inquiratur. Qua enim ibi narrantur Medeam sacerdotio Diana simulato Polla filias docepisse, ea cum in pariet domus Pompeianae depicta esse adgnovisset Robertus, o tragoedia desumpta esse coniecit ) noquo vero Diodorum aut pictorem ab Euripidis sabula pependisse idem cognovit quoniam illic Acastus omnino praeter-
naiAsus suisset. Plura adcedunt. Quo enim dolo usam esse Me
deam tradunt Pausanias VIIII 1, 2J γαρ δὴ ἀφίκετο et μηδεια
ἐς Σωλκυν, utiκα ἐπεβουλευε no Iελία νο εργ Ουιεν ut Πρα ovstatio Ἀσονι, Monorii δε απεχθαν' ἐνη et Ovidius mei. VII 297J: neve doli cessent, odium cum coniuge salsum Phasias adsimulat Peliae quu ad limina supplex confugit, hunc ex uripido desumptum esse non temere concludere mihi videor ocis 606:
αἰνω διδάξαι ν, ω τέκνον σε βουληιαι 'οm ιιεν ἰς παις, ιν πλέον παιδὸς φρονεῖν, ἐν παρθένοις δε παρθένου τροπον εχειν,
15쪽
προς κενwα ιη λακτιζε τοι κραwυσι σου Praeterea versu Med. 693:
αδκει ι 'unco ουδεν E sto παγων diligonior animadvertatur Videtur enim Medea ubi ad Poliam confugit, hoc versu interrogata esse qua de causa rixaricum coniugo columisisset, illis ne adroganter coniugis legitimi imperio ac potestati refragetur admoneri Deniquo D. 604:Mηδεια προ ιιεν μιασιν τυραννικοῖς multo melius ad mulierem fugam simulantom quani ad sacerdotem divinam Dianas maiestatem prae se serentem quadrat. Videtur igitur hoc quoque argumentum non Dionysius suo arbitrio inflexisso, sed quae ipsi poetae tragici uripidem secuti novaverant, diligenter excerpsisse. Omnino eum in sabulis tragici multum vorsatum esse Diodori verbis indicatur c. 56 IJ καθυλο δε δια τὴντων τραγε ιδ υν τερατείαν Ποικίλη τις καὶ διαφορος σι ορια περὶ νηδείας ευνήνεκω neque omittendum est quod a Dionysio Aeetae filio nomon fuisse traditum est Aegialeus cs Diodor c. 45, 3l, idem si Pacuvium indidisses' atquo id quidem o poeta aliquo tragico qui post Euripidem floruit desumptum. Neque enim apud Sophoclem neque apud Euripidem illum ita nominatum esse constato scholi Apoll. IIII 223. ur Med. 167. Vel haec sumciunt opinor ut Dionysii operam ad historiae
poeticae memoriam servandam multum valuisse eluceat. Vt vero enarratio Diodore qua in unum orationis tenorem contracta et
coagmentata libri Dionysiani obscura parumque certa imago proponitur, dilucido explicetur et in pristinas partes discerpatur, quo niam praesto sunt cum Euripidis Pindarique commentarii tum scholia Apolloniana, imprimis id agendum est ut ex eorum Diodorique
I CL schol ad h. s. fragm. 605.2 Cs Ovid. l. c. 'Poliaeque ad limina supplox confugit'. Noui apte Robertus varias tabulas distinxit. 3 Cf. Cic. d. at deor. III 19 48 'quid huius Absyrto fratri quies apud Pacuvium Aogialeus'. Vnde in Iustinum XXXXIII, 1 nomen
16쪽
11 consensus uos auctores Dionysius adhibuerit, quam certissi ineoruatur Hesiodi Antimachi Doilochi Simonidis Acusilai tostimonia quibus Dionysium usum esse ex scholiorum Diodoriquo consensu constat, scholia Apolloniana perlustranti saepissime occurrunt atquo ea magnam quidem partem copiosis illis sabularum catalogis infortat qui simillimam speciem prae se serunt et ab uno auctoro sero omnes originem ducere videntur. Nicandri supra montionem feci neque quae praeterea ex eo Hylae et Herculis sabula adseruntur' qui Dionysii opera debeantur dubito. Deinde quas apud Diodorum do inhospitalibus Ponti adcolis dicuntur c. 40, 4J:
apud Strabonem Apollodori opera servatam VII p. 298J απλουν γαρ εἶναι τοτε τὴν θαλατων ταυτην καὶ καλεῖσθαι γοενον δια τὸ
δυο ιιιερον καὶ τὴν αγριο nim των ΠεριοικουνΠυ εθνέων καὶ φιάλιστα των Σκυθικῶν ξενοθυτουν ν καὶ σαρκοφαγουντιον καὶ ις κρανίοις
εκΠ ηιασι χρέμι ἐνευνη et quae scholi Apoll. II 3ll. III 661 do Circae insula ceterisque Vlixis errorum locis indo ab Hesiodo in
Italiae oram translatis exponuntur, ore usque ad verba Eratosthenis
I Huc portinent scholl. I 45. II 181. 296 297 1122. I I 086. IIII 259. 284. 828. 892. 1396 Irail. IIII 156 1153 I 96I. 966 974 989
ubi Ostrema verbis δοκουντας uora ς εῖνι ιχ scholio s. l 96 intrusis confusa sunt I 037. 1039. 1061.1063 1065 IIII 814 992, nequo horum auctorum testimonia haud ita raro coniuncta legi neglegendum est.2 CL scholl. I 1236. 1300. 304. Theocr. XIIIo siquidem ibi
ille auctor Thasius sibi velit, prorsus non intellego neque haec ad Stesichori de Pelia ludis funebribus carmen referre dubito praesertim cum eo ipso loco Apollonius illorum mentionem secerit. - Num praeter Nicandrum Posidippo poeta Alexandrino cf. schol. I 1289 Scytobrachio usus sit, diiudicari nequit. 3 Eratosthenis sententia refertur a Cic. d. rep. III 9 15. Ovid. trist. IIII 4 56 sq. Luci an Tox. 3 praeterea os heri. III 2 p. 15 l. 4 Cf. praeterea trabo, V p. 232 νασὶ δὲ καὶ πολυρριων εινα ταχατ M vos iii περὶ τῆς Λιρκης συνοικειουνrες cum schol Apoll. III 311
17쪽
os supra p. 2. Illy). A Dionysio igitur Eratosthenes excitatus est scholi ApolL II 247. IIII 131. 2l5. 259. 284 quibuscum sebon.
II 399. IIII l arte cohaerent. Quomodo vero actum sit ut PI 'hoas cui ab Eratostheno summam fidem habitam osse Mullonii ossius demonstravit ) schol Apoll. IIII 6 commemoraretur vel Scylacia Caryandensis nomen schol. IIII 1215 Eratostheni praecederet, certo erui nequit, nec Philostephani quem Dionysio praesto uisso ex iis quas supra p. 2 adn. J adnotavi, veri non dissimile est, testimoniis Scytobrachionis vestigia, si schol. III 27 exceperis
significari putaverim. Sed quo loco Hesiodi Antimachique de Harpyiis sabulas adtulit scholl. II 296 297 S tobrachio, ex hoc versu: ἐνθ' ιγ ευχέσθην Αἰνη u quis Morri
apud Hesiodum Boreadas cum reverterentur Iovem precari non O
terat concludero nisi quae illic secuntur: - γαρ Αἶνος ρος τῆς NHIαλληνίας που ινγίου Λιὸς ἱερον ony on ινυιονεεε Κλέων ἐν Περίπλοι καὶ ιυοσθένης ἐν ις Θυίαν adiungebat, idemque schol. II 532 praesecti classi rogis Ptolomaei Philadelphi memoriam servaVit praesertim cum quas aras Argonauta ad Byzantium ex struxisse ibi dicuntur, ea a Diodor quoque c. 49, 2 commem0' rentur 3. In eadem illa urbe cum Iasonis et Medea nuptias cele'
18쪽
Πλησίον Του nomiιου αγῆναι, eum ut Sophoclem et orodorum
scholl. IIII 259 284 Argonautas eodem itinere quo profecti erant,
domum rodeuntes secisse constat, atque ita narrationem Diodorus instituit. Qui cum omnibus Argonautarum sabulis narratis ultimo loco a nonnullis auctoribus, inprimis a Timaeo reditum aliter do-
scriptum esse addiderit c. 56, 3J, loco illo Dionysium suas
quaecumque secuntur, ea ad unum omnia Timaei esse consequatur aut ea quam instituere pergit itineris descriptiones ἀναπλευσανως γαρ αἰτους δια mu αναido noriatio επὶ τας Πηγας καὶ κατα - ΠονMν Τὴν ναυν διελκυσανως καθ' raso παλιν ortas o τὴν pυσιν εχοντις εἰς τον Λεανον καm πλευσαι προς την θαλατων cum scholii
Apoll. IIII 8 verbis composita ὁ ιεν γαρ Σκυι νος αυτους διαTανάιδος πεπλευκενα ἐπὶ τὴν ιεγαλην θαλασσαν, ἐκεῖθεν δε εἰς τὴν η ιεπραν θαλασσαν ἐληλυθεναι καὶ παρεκβολειεωι , αρα ἐλθονας ἐπὶ τὴν μειρον οἱ Ἀργοναυω ἐπὶ στρωrήρων ἐκοιιισαν τὴν Ἀργω ιυρις υ ἐπὶ θαλασσαν παρεγενorro Dionysium cymni testimoniis
vel ipsum vel ex ratosthene sumptis usum esse non recte et corto concludatur. Cognitum os igitur praeter auctores supra nominatos Eratosthenis imosthenis imas Scymni testimonia ubicumque in scholiis Apollonianis ut Argonautarum sabulae adplicarentur, adhibita sunt, ad Dionysitim corio referri. Plura adcedent ubi in scholiorum Apollonianorum memoriam atque propaginem diligentius inquisitum rit. Praeterea ut certum toti quaestioni landamentum substruatur diligenter circumspiciendum est num quorum grammaticorum opera cytobrachionis copias in Apollonii Pindari Euripidis commentarios pervenerint, erui liceat.1 Praeterea data occasion Timaeo auctor de rebus Corcyraeis longius disputavisso vidotur et suboli. IIII 84. 216 1217 Ad umresuro etiam schol. II 399 Trum , δέ uno πεδίον ἐν Κολχοις εἶναι
19쪽
Apollodorun bibliotheca scriptorem ab Apollodoro Stoico Aristarchique discipulo prorsus esse secernendum et bibliothecam ut pro tabularum compendio uterentur ludi magistri, primo volati ro . . . saeculo compositam esse Roberti operai nunc constat. Idem eum in Argonautarum sabulis enarrandis quamvis sorosum per Apollonii vestigia presse secutum pauca is aliona I C. Bobori de Apollodori bibliotheca diss. Berol. 1873. 2 Catalogo Robertiano l. c. p. 79 hos locos addo quibus Apollonii versus adgnoscuntur:
20쪽
15 ab illo tradero cognovit in Quid quod hac tota libelli parto
Apollonius nusquam nominatur, uno loco postquam ex esiodo
aliisque domarpyiis pauca Apollonii ne ulla quidem ratione habita Oxcerpta sunt, haec adduntur I 9, 21, J Ἀπολλωνιος Γ ἐν rela' γονατωις ως zmοναδων νήσων νηοὶν τως διωχθῆναι καὶ μηδεν παθεῖν λυσας ρκον τον Φινέα ιηκλ αδικήσειν cf. poli. II 82 sq.J. aud aliter l, quae Apollonius tradit II 17 sq.
Phinoum propter oracula passim et promiscuo hominibus prodita a Iove caecatum esse inter ceteras causas verbis οἱ μέν additis adseruntur, neque ubi de Talo sermo est Apolloniana ullo modo distinguuntur ). Iam quae Apollodorus enarrationi Apollonianas interposuit, cum Argonauticorum scholiis conserantur e g. Ι 9, 17, 1 αἱ Axis νιαι τὴν Ἀφροδίτην οι ἐέμων et δε ατταις ι βαλλει δυσοσιιέα eum schol. I 61 χων δε αλλων σωρουν ν ora κατα χολον τη Ἀφροδίτης αἱ χνινιαδες si μοι ἐγένοντο . . ., 2 ροπλονας ουν ora γυναικοκοα roti ἐν si Aristi m ιέπονται ταῖς γυναιξίν cum
schol. I 69 oti δε ιιθησαν οἱ 'ADγοναυm inla κγινίαις μοδωρος ἱστο ἐν τοῖς Ἀργοναυtiκοῖς ' . . quae de Iasonis matre I6,1J, cto Argo Phrixi filio fl6, 6J, do Apsyrti caede 24, 1 3 narrantur cum scholiis I 45. 230. 4. IIII 223. 28. Gravissimi vero momentios quod ex auctoribus schol. Ι 1289 adhibitis in bibliothocas loco 9, 19 quattuor redeunt. Neque tamen ex hoc loco ipsos Scytobrachionis libros bibliothecae auctori praesto fuisse qui totam enarrationem Apollodoream vel obiter cuin Diodoro contulerit, conliget, sed quid obstat quominus Apollodorum cum ex Apollonio narrationis argumentum atque materiam sumpsisse vel ipsis versibus in sermonem pedestrem conversiη, quae in coinmensario docte est copios Oxposita legisset haud paucis locis orationi interpolasso statuatur 7An casu addidit ut in ali fabula Sophocleae tragoediae et ab Apollodoro I 9, 26, 34M vestigia legerentur et in schol Apoll.
I Robert. l. c. p. 80 Sq. 2 CL hibliotheca verba II, 26, 3 τουτον οἱ ἐν του χαλκου γένους εῖναι λέγουσιν et paulo infra 4 ζαπατηθεὰς δε n Μηδείας kn θανεν εος ιν νιοι λέγουσι διὰ ναρυακων ανίαν vrs ἔμβα--m cuni Apoll. IIII 1641 sq. et 1669 sq.: