Inscriptiones Graecae ineditae collegit ediditque Ludovicus Rossius Insunt lapides insularum Andri, Ji, Teni, Syri, Amorgi, Myconi, Pari, Astypalaeae, Nisyri, Teli, Coi, Calymnae, Leri, Patmi, Sami, Lesbi, Therae, Anaphae et Peparethi. 2

발행: 1842년

분량: 106페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Ds scriptura nominis ascivo i ou vid. Λ. S. Gr. Lips. II. p. 72. Itectius seriptum est insequenti titulo. De Milesiis Amorgum habitantibus es. infra liti. 120 22.113.

mdcm, in muro quodam, in basi marmorea superne et ad dextram praefracta. Literaturao genus ad alterum tertiumve a. Chr. n. saeculum reserendum videiur.

fuerit Sosistratus. Conferri potest similo fragmentum psephismatis Minoetarum de honoribus in pero. grinos quosdam judices collatis. editum a me l. l p. 75. Versu 5 in Arisai errasse mihi videor: quamobrem eorrexi αυ v. V. 8 hahetur εροδος ἐπὶ po iv κ. τ. δ., quemadmodum in lapide Syrio C. I. n. 2347. c. pro eo quod vulgo est πρισοδος πρις υβ HBν eeit. Quod deinde sequitur: avarρά ac

32쪽

δὶ αυτοv τηου πο , praegnanter est positum pro ἐξεivxi M:0 αΜαπάια . eeit. In sine versus deeimi supplevi το ς πρυτ εος τους πιξὶ Xαρι-v vel, si mavis, streti imo, o psephismate supro laudato v. 13. Memoratu dignum est, Apollinem Minoetarum in hoc lapide Delium vocari, quem ex alio marmore l. l. p. 74) Pythium fuisse novimus: id quod magis otiam comprobat, Pythium deum Deliumque nihil interso disserre ses.. 1ρctio. τῆς vis σου Σικίvos ero. li. 114. . In Amorgo insula, apud sacerdotem vici Langadae, qui vicus est unus o quatuor pagis Aegialensium. Parvula est basis quadrata, reperta inter rudera Palaeocastri quod Buria appellatur, prope vicum Tholaria. Habui etiam e schedis Petri Zani Antonii l. Amorgini.

Titulus est dedicatorius, quo gymnasiarchao munere persundii eum ephebis. qui sub illis gymnasio usi fuerant, diis tutelaribus aliquid dedicasse eensendi sunt. Inter nomina propria occurrunt quaedam admodum singularia, velut v. I , quod ut habeat unde derivetur, supponendum est exstitisse pro Es2ρωv, E ρρανωρ, Συερ vioc vel aliquo simili nomine etiam formam eontractam Εὐερας, quemadmodum a nomino Aερ σιος per eontractionem fit A*ροδας), unde deinde effetum est Ebρραγέουης. Non minus singulare est nomen Eυάκ ης, v. 8: quamquam tu hoc probabile est a quadratario admissum esse errorem,

ΦPAΣl AlΔΗΣ, persuasum mihi est a lapieida esse erratum. Restat V. 15 Miciri γης, quod . nomen oeeurrit etiam in tit. Allieo, sed forma minus Ionica, Brigare, ς se. I. n. 256 .

33쪽

Ibidem in vico Tholariis, o ruderibus ejusdem Palaeocastri. Basis est quadrata.

Philothemis nomen est satis frequens inter optimates Aegialensium. cs. A. S. Gr. l. t. n. 8 et 14. Aotandum autem etiam in Ioniea hac insula, haud secus atque in Doricis Thera et Anaphe, optimates Post mortem saepe a populo inter heroas relatos et statuis honorari solitos.1 1 6. Ibidem, in stela sepulcrali, Ox iisdem ruderibus.

Πρακτικος de industria scripsi accentu retracto, utpote in nomine proprio. 118. Ibidem , in vico deserto strinuωχωρι, supra portam aediculae Divi Mammae, in marmore oblongo, ex sinistra parto praefracto.

. . . ' N TlE . . . . . . . .

34쪽

Titulum patet trimetris iambicis suisse conceptum I sed marmor adeo mutilum est atque detritum, mi non solum nihil attingere, sed ne pronuntiare quidem audeam, suerintne duo diversa epigrammata, an unum

continuum . . .

meliqua desunt . - uilesii in Attiea eonstituti diu est ex quo archa ologis negotia lacessunt. Cf. Groteland , de demis Atticas p. 40, cui contra Baechhium ad C. I. I l. p. 242 assentior, Miletum seu Milesios non esse demum Atticum. Socios jam nacti sunt illi, ex quatuor inseriptionibus i c. d. n. 2264 et tribus uostris titulis , Milesios Amorginos tam Minoam n. 112ὶ quam Aegialen habitantes: qui qua fortuna quove tempore in

35쪽

have insulam delati sint, in ambiguo est relinquendum. Suspieari tantum possis, ipsos cives Aegialenses habitasse olim eastellum quod prope vicum Tholaria est, aliosquo pagos montanos; Milesios autem inquilinos, utpote navigationi magis et moreaturae deditos, oeeupasse oppidulum in littore situm. Constituebant autem hi quoque Milesii civitalem suis magistratibus, senatu, comitiis instruetam; ejusque ei totis tenemus jam liaec tria decreta, sortasse etiam quartum illud quod infra n. 122 posui. Aetas titulorum accurate praefiniri non potest; sed nullum eorum secundo p. Chr. n. saeculo putaverim antiquiorem. Praeseriptum hujus tituli usquo ad v. 5 idem est, quod etiam in c. I. l. l. et in proximo titulo, praeterquam quod Milesii in hoc i, ΑἰνΓλη της 'Αριοργεας, in illis 'ADρros Alrιαληου habitare dicuntur. V. 6 habetur nova formula: εἰ ηὶπταμ,to i . etsv is αρχη στρατ*πωv. Quae deinde Sequuntur, Vehementer corrupta sunt; nisi quod hic quoque, sicut in sequente inseriptione et in tit. 122, alicujus viri seminaeve v. 8. Helenae ) nramiatura mors deplorari videtur. 12 1. Ibidem, ubi praecedons titulus. Habui e binis apographis Demetrii Gavras Amorginorum demarchi et Petri Zani, quae satis inter se concinunt, nisi quod in utroque versus aliter distributi sunt, et quod Zani apographum in sine tituli integro versu et dimidio plenius est. Qua-n obrem hoc, tamquam accuratius laetum, etiam in versuum distributione sequendum duxi. Lemma addidit optimus juvenis: stari ο αρμαρου lv co ἀγερ αλι,έρης καὶ T-ε Ttς εου τοῖς et esu αὐτου.

36쪽

ικην i*os σἰαv, confirmant supplementum a Letronnio Boeehhioque in tit. C. I. 2264 propositum. V. 5est ἐπιδη pro tetreio η, quemadmodum in tit. praee. v. I. Eandem orthographiam sequuntur V. 3 ισηγησα - μενου, V. G χι ossa letic, v. 7 ἰς et v. 9 αυθν - V s άξις .oroc videtur osse senatorii ordinis epitheton apud Aegialenses ses. tit. seqv. v. 5 et 12.). Ibidem quae scripsi: tu τε καὶ παση qawιμ ζια τοῦ λ tinaeiatvov, non valde placent; sed utrumque apographum eo ducebat. Neque admodum certum est ἀφαρ- πατρῖμαι v. : quamquam poetico orationis colori satis convenit. V. 8 est θυγατ&αv, ut in proximo tit. B habetur κρι-v. CL supra ad n . 109. Deinde claudicat oratio, v. 9: παρακυθήσασθαι δε, tibi exspeeta res: a. t παραμυθήσασθαι vel simile quid; sed eonfitendum est, in omnibus his habitatorum Aegiales psephismatis observari dicendi genus tam eontortum et inconcinnum, ut ad severiores justi sermonis leges exigi nequeat.

12 2. Ibidem , in ruderibus Aegiales ad portum . in aedicula D. Ioannis. Lapidem misere detritum ipse

transseripsi.

37쪽

τας καταξιας καθως και

Εὐόούλου. Decretum hoe eorundem suspicor esse uilesierum inquilinorum, a quibus praecedentes tituli positi sunt; nam et in eodem loco repertus est hic lapis, et multa in iis similia insunt. Sed seri etiam potest ut sit Λmorginorum Aegialensium; neque enim Milesii in hoc memorantur, et alia quaedam, in praescripto maximo, a formulis praecedentis decreti satis recedunt. Nam illic sunt archontes, senatus, populus, praetores, decemviri prytanica potestate; hic praeter senatum populumque unus tantum magistratus memoratur, archon v. 3. 4. . Accedit quod, id quod satis memorabile est, in hoc decreto populi mentio senatus nomen praecedit v. 1: Ου καὶ τῆς βουλης, coli. v. 13 . Ad aetatem tituli quod attinet, literarum serma est pravissima, eaque qua Ucundo p. chr. n. saeculo antiquior haberi nequeat. Versatur autem. quemadmodum praecedens decretum , in honoribus defuncto euidam post obitum decernendis , et in consolandis pius liberis. V. 2 EHφΑNEONTOT quod in meo spographo seripseram , iueri non ausus sum ; quippe quod Verbum alia auctoritate careat. lωρα, ibiv h. l. est pro EσYπῖχθαι, sententiam dicere, ad senatum populumque referre. Mnesitheus, qui hoc munere fungitur, ipse nunc archon est. Eandem dignitatem gesserat is de cujus honoribus agitur iv. 4 , Athenaeus Canachi L, qui laudatur ut vir eicio γος es. ad tit. praee. V. 6 et etiκvo τρεῖος. Nam liberos progenuisse progenitosque edueasse apud veteres, maxime labento reipublicae statu, insigne meritum putabatur es supra n. 109. V. 8 . - V. 8 multum abest ut in supplomentis periculi causa a me propositis ipse acquiescam, praesertim quum orationis structura non hens procedat. Sed quid verum sit, non assequor. - V. 1l, coli. vv. 15 et 18, ii qui vita decesserunt, voeantur κοι χὀμ .vοι, satis trito loquendi usu. Suscipiunt autem senatus populusque etiam euram eonsolandi liberos delaneti v. 10 2l; et tit. praee. V. 19 infinitivus suturi, si verus est, mire se habet.

38쪽

Tituli B et C in eodem seripti sunt lapido. solarichus videtur esse filius Piusdem Athenaei.. Is a populo, vulgatissimo istis temporibus honoris genere, heros declaratur. 9ρωαv est legitimus accusativus a forma nominativi Aeolica ηρωας. In tit. C Euphemia Eubuli s. fortasse est uxor Athenaei. 12 3. Ibidem, in iisdem ruderibus. Cippus quadratus, in casa sacerdotis, literis pessimae formae negligenter inscriptus. Textum vide in tab. lith. Epigramma et invenustum et insulsum, cujus priores bini versus sunt hexametri heroici, posteriores.bini elegiaci. Talem autem metrorum insolitam permixtionem in inscriptionibus serioris aetatis haud esse infrequentem multa exempla docent. Cf. c. I. I. n. 808. 1001. 1012.1030. ceti. Sensum hujus epigrammatis siquidem sensus inest non satis expedio. V. 4 et 5 in mTlKPλlNλ latere inihi videtur ΜΕ ΗpHλN es. u. 122. B. ἡμαψὶ: unde in textu minusculis repetito scripsi μ' Ερωv, quae forma accusativi, etiamsi exemplis firmari nequeat, neminem spero ossendet. Thv viav ovrat, i n.oti ει ατε, καὶ καλδυλλις T Aciv ἐμιου μ' ἡ ρ colu omμά e ' ω viλα, καὶ συ

nunc jam satis trito: quemadmodum reperiuntur καθ' lδέαv, καθ' ἔτος hodiernis Grare is ἐρ' ἔτος), et alia similia. CL Frana, Epigr. Gr. p. 232, et infra n. 189. V. g. 194. Ibidem, ad viam quae in vicum Θολαρiα ducit, in aedicula Semiruta Ilxv ας Κρουσlia c.

Τitulus est sepuleratis. Nom. propr. Λωρος uecurrit etiam apud Thuc. 4, 78. Secundum versum non

extrico'.

. 12 5. Ibidem, in sacello D. Theodori. Titulus est sepulcralis.

39쪽

321 2 6.

Itidem, in hodierno oppido Amorgo. Ex Arcesines ruderibus esse dicebatur lapis.

Monogramma vide in tab. lithogr. J quae nunc Καστρὶ vocantus allatus

Fragmentum tabulae qua Nieesareto Naucratis uxor Veneri Uraniae apud Arcesinenses ex dote sua domos aliquot et fortasse alias quasdam res dedicaverat. Τὰ αποτετιριτμBa v. 1 sunt res oppigneratae. CLBoeevh. Oee. civ. Ath. I, p. 158. A ποτteti tisai autem est verbum solenne de rebus quae dotis nomine dantur; sed pro eo quod h. l. est ιις ritu προῖκα, alibi 'ponitur dativus πρo.κt. Exemplum assero titulum Attieum ineditum, qui Athenis in Musao asservatur:

sed haee hactenus. Redeundum enim est ad inscriptionem Amorginam. Venus igitur illa Vrania,quao apud Arcesinenses colebatur, v. 5 vocatur 4 iv Incertum, utrum hoe de simulaeri habitu intelligendum sit, ut Venus Vietrix haberi debeat; an sit appellatio a loeo, ubi statua posita fuit, ipsi indita. Apud Λrgivos certe constat areis quandam partem Λοπtδα appellatam fuisse Plui. Cleom. 17. 21. Id.

40쪽

PIrrh. 32ὶ; neque praetereundam est, quod in eadem regione Veneris suit templum Uraniae Paus. 2, 23,8). Casuns haec ita e gruunt Z an fuit aliquis nexus inter Argos et Amorgum insulam pSuperest, ut de sigio dicamus, quod in sine tituli appletum est. Hoe facile vides ita tomparatum esse ut omnia sere nominis Aci POΔlTH elementa eompleelatur. Nam eontinet et A et ιν et se et O otΔ et i ui T, atque si argutari velis, etiam H vel eerte E. 12 T. Ibιdem, cin aversa parto ejusdem marmoris, in quo titulus praecedens.

Idem persus fer et ricies remtitus). Singularis hare inseriptio lusus videtur esse Iapicidae otiosi, vel magis dexteritatis speeimen ab aliquo tirona Iis quadratariae exhibitum 12 8. Ibidem, Musae. ad portum, in muro casae cujusdam.

Ibidem, in hodierno oppido; lapis o Minoae

12 9. ruderibus allatu

χη καὶ is ae

SEARCH

MENU NAVIGATION