장음표시 사용
61쪽
Ibidem, in oppido Mandravi, ad aedem Beatae Virginis , in stela marmorea alba.
62쪽
eontra Rhodios Attalumque suscepti, non mulio ante vel post pugnam navalem ad Chium, Olymp. 145 anno 2 es. Schorn. Grach. υOn Griocheni. P. 215 seqq. 9: quo temporc Philippus plerisque Cycladum et reliquarum minorum insularum per Dicaearchum Λetolum aliosque fuerat potitus sPolrb. 18, 3T. Liv. 31, 15 . Nequo in singulis quidquam est dissicultatis, nisi quod v. I et 8 aut verborum struetura paullo est turbatior, aut ipse in transscribendo aliquid admisi erroris. Sed quum non perspiciam, ubi subsistat mendum quove modo expediri possit, nihil temere mutandum esse duxi. Infinitivus aoristi εἰδῆσαι alibi non videtur obvius esse. Indo a v. 9 incipit decretum NisIriorum, moderato Dorismi genera conceptum, qualis habetur etiam in titulis Cois ses. infra n. 175.) Magistratus e nImus est δα-ργος δαμουργος, ut apud Cnidios c. I. n. 2653) : quae appellatio documentum est assinitatis eum Argivis Boeckh ad i. l. et vol. I. p. 594 , a quibus etiam Nisyrum oeeupatam quum ex narratione Diodori 5.54ὶ probabilo est silerodotus 5. 99 Epidaurios fuisse dieiiὶ tum confirmatur nomine oppidi ἀργος Steph. s. v. eujus rudera in oceidentali insulae plaga hodieque visuntur cl. nostrum Peripl. Insuli. II. epist. 19. not.21ὶ. Neque vehementer pugnaverim, si quis damiurgi appellationem jam a Doriensibus Thessalisvo putet repetendam ses. Bo vh. ad C. I. n. 4. vol. I. p. 1l , qui Thettalum Hereulis filium in hane et vieinas insulas fuerint secuti Diod. l. l. . Quamquam Carneus mensis v. 10. magis pro Doriensibus faeero videtur. V. 13 habetur 1υρ pro παρα, ut in tit. Coo infra n. 175. V. 16 est βασιλ8, forma eontracta. 16 T. Ibidem, in basi rotunda, prope rudera parvi templi, inter ruinas Veteris oppidi.
1 6 8. conjunximus sub hoc numero titulos sepulcrales, quos praeter i a Broebio Anglo aecepimus.
63쪽
g. 'ρι ρ i. Tituli a. etc. antiquiores videntur esse quam n. 166, propter terminationem genitivi in se, quae in hoe est ε . In tit. b. quod habetur xAA A lossi, genitivus est a nominativo KAA Alssi, nato e contrae-tiona pro KAAAl AE. Λlia exempla vid. ap. Frana, Epigr. Gr. p. 248. - Nomen Κρυσω in tit. I. peculiarem tormam suspicor esse pro Κροίσου quemadmodum OEΣΟΣ habetur in vaseulo antiquo, Iun. Ineti deli' Inst. Arch. I. tab. 5M; sed nomini λνθουμ quid faciam, nescire me lateor: quam
obrem inlaetum reliqui. Matris nomen in eo latero manifestum est; unde promptum erat eorrigore ΑYαθούς, ut esset a casu recto ἀγαθω.
Telii hujus tituli antigraphum accepimus a Viro Fortissimo Brockio Reginao Britanniarum hvpotrieraretia, qui lapidem in Oppido Tetiorum scalae alicui inaedificatum repererat.
64쪽
. . . . . . . .. τπι πόθοδον τῆς Ἀρας καταρθειρα ε
II τα τεθοδω Ilvaes αι απ. to υ. meretum est Teliorum do honoribus Aristomeni euidam Aristobuli tilio publice tribuendis, qui in aliis rebus de eivitata bene meruerat, et saero iaρακολου magistratu lanetus fuerat. Documento autem est hoe ραπιλα nomen assinitatis inter Tolios et Golenses Stellias ; nam eolonias a Lindiis Gelam deduetae etiam Telii nonnulli dicuntur suisse partieipes Herodot. 7. 153; es. R. Rochette, Glon. Gr. III. 24 l, Getensium autem magistratum eponymum fuisse ἱερασα ev marmoribus eorum edoeemur Frana, Dign. Gr. P. 324, a quo eitatur m ei Mus. Veron. ρ 329 . - Iade a v. 5 inseriptio nostra valde est laeera, neque integram restituere valui. Ἀλισμα α iv. 5 et 10ὶ gunt et λη, mugiaεορὰ, ut ap. tae. Salum.
65쪽
35 exir. In versu 10 inlaetum reliqni adioctivum απρο*άσιτ ας, pro adverbio απηκρασίστως. V. 14 dedieχθαμ α pro μθ Flevα, secundum pronuntiandi rationem, quemadmodum in tit. Syrio C. Ι. n. 2347. eoeeurrit ἐγδυτης pro &δόetve, et alibi plurima similia. Ceterum monendum, in apographo Brochiano pro P ianium non ubique exhiberi quod errori transscribentis tribuere non cunctarer, nisi idem observaretur etiam in lapide Coo infra n. 175 ab alia manu deseripto. cos. Asel sepiadarum Hippoeratisque insulam ipse, quod vehementer doleo, adire non potui; quod mihi, ab Astypalaea Nisyroque venienti, quas insulas Tureae tune, quamvis injuria, de pestilentia suspeetas hab bani, quindoeim dies tanquam in custodia ειρακτοι agendi fuissent. Dicuntur certe in ea insula, praeteriitulos in C. I. n. 2501 - 23 editos, plurima hodieque superesse marmora inscripta. Accepi autem a Viro Amieissimo Thoma Gravi, Reginae Britanniarum trierarcho, schedas Hel anni hypotrierarchi, quem praematura mors superiori anno Pari degentem abstulit: e quibus schedis hos titulos edimus.17 o. In Co insula, in ara rotunda buerantis et sertis floridis eleganter ornata. Hujusmodi aras, quales etiam Pari, Rhenaeae, Therae et in aliis insulis reperiuntur, non deorum. cultui fuisse saeratas, sed pro cippis et stelis in sepulcris maxime αρωοις) collocatas, monui jam in Peripl. Insuli. I. p. 36. 37.
17 1. Ibidem, in tribus similibus aris. Hujusmodi aram eum tit. a. expressimus seeundum schedas ΙIelpmanni in lab. lithogr. .
66쪽
Ibidem, in vico deserto Palaeo Pyli, sub anaglypho aquilae alas aliquantulum expandentis. Donarium est Hecataei cujusdam, somnii monitu fortasso Iovi dedieatum. Imaginem tituli vide in tab. lithogr. - kl καταῖ .c κατ' ovi fo v. ir 3. Ibidem, ad sontem in hodierno vico Prii.
Fragmentum eatalogi hominum Coorum. V. 3 memorabilis est nominis Arma μαάκης, quam quomodo explicem, non invenio, nisi si ad hodiernam confugero Graeeitalem concedatur. Nam hodiernis Graecis diminutiva, nominum maxime propriorum, in e κης sormantur, apud Maniatas autem et Cretenses in ἀκος, s. gr. Ποωλάκης, Δημ τρακης, muri Moc is Παύλος, Δημήτριος s. Λημήτρης, Βασίλ2ιος s. Baa ηρ. ridem ratione Σειμάκης videtur esse lactum a Σεἶμος Παος). Mus autem terminationis apud veteros iam usitatao vestigium superest in nomine oppidi Parthinorum Βρυσακιov Steph. s. v.), quod a voeabulo βρυσις iactum
esse Spparet, quemadmodum hodieque sonticulus Μυσαέοη appellatur. - V. T in ΠPONTlcia ANHΣ
1 T 1. Ibidem, in ecclesia ruinosa, haud procul a vico PIli..
67쪽
l PAAE N quod est in apographo IIelpmanni; nam ipsa spes non bene τηραλέα dici videtur. 1 T 5.
Ibidem, in vieo Antimachi, Intra Selesiam quandam. Supra litulum tres toronae sunt inseulptae.
68쪽
Deeretum admodum memorabile sodalitii eorum qui sacra Iovis Pluvii colebrare solerent leth χοι,θv τω vulam ηυομάου av παρ Δια rixinu . Iovis Hretii ara suit Argis sPaus. 2, 19, 7 . simulaerum autem Lebadiae in lueo Trophonii sid. 9, 39, 3). Idem deus cognomine Oμορio: colobatur in montibus Attieae III metto et Parnethe; in Parnethe fuit praeterea etiam ara Iovis Fulguratoris, tλέου Paus. 1, 32. 2). Ηyelium Iovem etiam apud Coos eoli solitum meminisse se aiebat Cl. Melcherus, sed auctorem non recordabatur. Neque scio an sontis ut ιδος mentio, apud Theocritum in idIllio, quod in Co insula agitur, obvia T, li5 hue referri possit: quamquam seholiasta ad Miletum pertinere putat. Sed certissimum testem ha mus iam hanc inseriptionem. Vicus Antimachi, ubi lapis nunc asservatur, silus est in media insula; supra eum versus meridiem in summo montium jugo est locus qui Καστροv appellatur. In aliquo autem montium jugo probabita est suis e aram Iovis Pluvii. Eo convenire solebant reverteρευ Ψοὶ statis temporibus, ni fastor. singulis mensibus, ad sacra Iovi iacienda. quorum euram habebant sacerdotes menstrui lxx lvio , . s. 17. Laudantur igitur hoc psephismate Nicagoras Theodori f. et Lyeaethus Leucippi t. quod. non solum sponte ometiarit mi hoc sacerdotium gesserant et sacra peregerant sua expensa, sod etiam multitudinem quae bl eonvenerat, hospitaliter exceperant ταv tmoδοχὰ εποίσαveto, v. 12 sq. , utpote in loeo deserto et ab habitationibus remoto. Cura autem psephismatis in lapida inseribendi et propter aram Iovis colloeandi iniungitur quaestoribus sτοι 'et Mat, V. 24, 25ὶ; quos puto saerae Iovis pecuniae, non eivitatis aut demi quaestores fuisse. - De singulis pauea addemus. Nomen magistratus v. 1 quale fuerit, mihi non liquet; suspicari possis δαμάρρου vel κωμάρχου, sed Helpmanni apographum praebet H . . APXOY. Artemi. sius mensis Aρταμiτίου, T. 2ὶ apud Macedones erat septimus anni civilis, in aliis quibusdam eivitatibus Oetavus; sed de Coorum mensibus aliunde nihil di cimus. V. 13 vides τις δααότας opponi τοις ἄλλοις nam atque eonstat plures in Co fuisse demos i Schol. Theocr. I, 5); sed nomen demi ad quem hi viri pertinuerint, non additur. - Dialectus lituli est Dorica, neque admodum austera; in elementorum forma nihil inest singulare, praeterquam quod pro D vel Π in apographo nostro tantum non ubi quo reperitur Π, quemadmodum etiam in tituli Telii a grapho Br hiano es. supra ad 169).
69쪽
o δααο c ΣJεςα οἰοῖς Θεοις τι νῆαα. cultum Divorum Caesarum et Augustarum apud Coos tostatur etiam c. I. n. 2508.17 8. Titulos sepulerales quotquot in Helpmanni schedis insunt. praeter illos quos supra n. 170 et 1 1 posui.
70쪽
In Cadimna insula , quae hodie Cadimnus appellatur, supra portam parvae aediculae, in castello semiruto medii aevi, inter portum et oppidum hodiernum: cui castello, quod situm est e regione oppidi in opposita convallis parte, facta est appellatio m περα καστρuv.
ω καὶ τα ἀγαλματα Alooκόροκ καὶ τω δαμω. Scalymnium lapidem anto hos, quos nunc edimus, nullum fuisse notum putamus. Habitatores insulae Dores fuisse. Doricaque usos dialecto, quum ex auctoribus notum est es nostrum Peripl. Insuli. II. epist. 21 , tum hac et sequentibus inscriptionibus eonfirmatur.