장음표시 사용
71쪽
Ibidem, in Meldentali insulas plaga, intra vineam quandam prope portum qui voeatur Axvάρ , in
Ibidem, prope oppidum, super altare ecclesiae της κακου te, quae juncta est majori aedi sacrae τἀXριστου, exstructae in fundamentis antiqui templi Apollinis Calydnii et Panaeeae de quo videsis meum Peripl. II. epist. 213. Sequuntur hunc litulum in eodem marmore duo tresve alii, sed minoribns elemenistis seripli et tantopere obliterati, ut legere eos non potuerim.
Viri qui in hae inseriptione memorantur, quali neeessitudinis vinculo inter se coniuncti fuerint, non satis elarum est. Sumsi autem eum, eui honores decernuntur, T. Claudium Xenophontem fuisse avuneulum .... tinnii Horaelii Coen. Xenophontis, filium vero alius Ti. Claudii, erius eognomen desideratur. Quae
nomina demonstrant lapidem dominations Tibarii Caesaris non essa antiquiorem. Ia tremo versu inceristum eat, debeatne scribi ΠιλιαρχIήσανταJ an fmdJ χὐiαρ σαντοςJ.
72쪽
Ibidem , ad viam quae ad oppido hodierno ad portum Linari ducit, in muro aedis D. Anioni. e etvκαι-οριαου ἐκκλησιαv. Lapis neque integer, et vehementer obliteratus.
Titulus adeo lacer, ut, in re maxime obscura, ne periculum quidem rostituendi laeere sustineam. Hoc
73쪽
sit ; nam quamquam hoc adicetivum nusquam reperitur , usurpantur certe nomina διαπορῖα, διαπορουσiς, διαποργὶuα cum verbo διχροορέω.
Ibidem, ad portum, in marmore quadrato pergrandi, nuper intra vineam effosso. In vicinia inulta sunt sepulcra antiqua.
Xαῖρε καὶ ου li ontinentur hoc lapide nomina hominum ejusdem familiae, communi conditorum sepulero; eaque, ut par est utque inspieienti lapidem e parva literaturae divorsitate facile patet, non eodem tempore neque ah oadona manu inseripta. Exceptis titulis b et g, reliqua defunctorum nomina possidendi casu sunt posita. Multores tantum duae sunt, Philtium bj et Habrostrate sel. In tit. g oecurrit nomen inauditum stρακλυ , nisi sorte ost serratum orthographicum pro Ηρακλεω, sive ΗρακλUωv. Valedicendi sormulae solenni: ον ρz, rospondet defunctus: χοαρe o ut quemadmodum habetur in tit. Argivo Fasc. I. n. 56 et alibi. Cf. Franr, Epigr. Gr. p. 340. 342.
74쪽
. 18 l. Ibidem, in muro vineae prope portum, in saxo quadrato.
Monstrum nominis inauditum iste EZelaveto:, sint certissimum est lapidem hoc exhibere. Quod unde derivatum dicam, non reperio, nisi fortasse quadratarii errore sic Scriptum est pro Εκ του vel Εὐξη ρlάυτου. quamquam haec quoque exemplis carent. Sed qui lapides Graecos tractare solent, haud ignorant, reperiri in iis nomina tam insulentia, ut nullum jam, quamvis portentosum, non admitti posse videatur.
Ibidem, in oppido deserto modii aevi stipra hodiernum oppidum, in duabus occlesiis. Ν. a. est in cippo quadrato sertis floridis ornato, b. in simplici stela. a. b.
Ibidem, in eadem ecclesia, ubi titulus praecedens a., in fragmine tabulae marmoreae,
' ας ersi,v διατιλει etς Qv δαμ v mv KJαχυlι vlωv. Habemus sinem psephismatis Calumniorum de honoribus in aliquem de se bono meritiam eonserendis. Rarius ulum autem est, quod statua illi erigenda non λιθἱvae vocatur, sed μαρααρίκα ot possis inde suspicari. faciendam fuisse non o marmore albo unicolori, quod κρ ζ' ἐξοχν audire solet λίθος vel λiρος λευκὸς es. Frant, Epigr. Gr. p. 3l4 , sed e lapide diversis coloribus variegato.'
75쪽
L E R U S. 1 8 8. In Lero insula, ad viam quae ab oppido ad villam si ιχιο, S. Iollannis I almii dueit seu i regioni Παρθε, οι nomen est), in aedicula S. Georgii. Titulus exara ius est in tabula marmorea quadrata, literifielegantissimis, sed sero evanidis. Ab initio est mutilus..... OAlΤΩlΔΕΩ TYTX . N . . . .
76쪽
Fragmentum habemus psephismatis redditi non a Leriis, sed ab habitatoribus insula o Leri, de honori hus Hecataei cuiusdam sv. 5. coli. v. 7ὶ, civis ut videtur sui. De qua re quid sentiam, paucis, quamvis dubitanter, aperiam. Videtur Leros insula ea tempestate, qua hoc factum ost decretum, suisse in ditionc alius alicujus insulae vel civitatis, qua o habitatores οἰχri ρας, κληρουχουςὶ huc mittere Soleret; ita tamen ut, qui huc missi erant et eruchi, et si qui ex iis in I .ero insula liberi suscepti essent, patriae retinerent civi talis et jura et nomen: quumadmodum in cleruchis Athenion sium Lemni vel Deli habitantibus obtinuisso eonstat. Xon n autem irius civitatis, quae tunc Leron in potestate sua habebat, eum praescripto tituli intereidit. De illis igitur clerue his, qui insulam incolebant, bene meruerat IIccataeus, antiquae et eom munis patriae ei vis, qui, ni fallor, Leri habitatoribus, quoties negotii aliet tis gratia in veterem ni et ropolin venirent, patroni it quasi proxeni ossi ei a praestare soloret: id quod ex iis, qua o v. 1-3 supersunt, colligere mihi videor. Quam ob rein η ἐκκληπια 'τω9 einet πιε - etti v ει Λερω civi suo publice gratias agunt, amicitiae foedus eum illo ipsiusque prognatis jungunt, et decretum tabula o lapideae in ei sum in foro suo quod est in I .ero insula in collocari jubent. Praeterea videntur etiam Aristophanem Strombichi L cum qui busdam aliis elegisse, qui hoc psephisma in metropolin ad IIecataeum perferrent.
In singulis pauca sunt in quibus haorsas. Post v. 2 oxspecturos dativum πῶς κατοικουσι.
Supplevi praepositionem let, ut haberet accusativus et M κατοικουυτας undo ponderet. V. 4. EPl est ἐπηυῖσθαι, quod diserte habetur etiam in tit. Samio, C. I. n. 22.36, nequo mutari debebat a Boechbio intrixiveetat. Eadem forma occurrit infra in deerelo I .ampadistarum Patmi insulae. - V. T in lapide agno
se ore mihi visus sum AOTOYΣ, et v. 12 JAOTA. Ita no vero seriptum tuit ex dialeeti ratione pro AYTOYE ex TAYT AZ quemadmodum tortis pro γ ei, in titi Amphipolitano C. I. n. 2008. Frang. Epigr. Gr. n. 72ὶ et E ααοπις pro Ευ sinum in lapido Bosporano c. I. n. 212 l . Quod quidem
affirmaro non ausim, reueero tamen non sustinui: praesertim quum etiam v. s. in voce A. TΩl seeundalitera non sit ceria. Regionum autem istarnm ineolae, maximopere Chii, hodiequo pronuntiant pro ei λα-Pωμα pro Ieυγια, Θαοργος pro munηρος et Si quae sunt id genus alia.
Atque haec quidem de ipso lapide. Iam autem si historiam hujus insulao exectias, nullus dubitationi relim qui videtur locus, quin habitatores isti fuerint Milesii. Loroa cum Iearia a Milesiis Oeeupatam teste Anaximene narrat Strabo 14. p. 166 Tehu . Confirmant rem eatalogi trilmtorum, quaa socii Atheniensibus pendebant, in arce Allienarum reperti: ubi in duobus fragmentis n. d. Inst. Arch. VIII. p. l26.127 nomen insulae v E P O s soquitur mentionem Milesiorum, in tertio autem fragmulo adtae inedito habetur
77쪽
mi v Eslol v EP, hoe est ui συκ Alaba vel Λέομ κατο κοὐ,rac: quibus fragmentis inter Se et eum reliquii inscriptionum istarum lemmatis comparatis esse itur. Lorum tunc non fuisse civitatem sui juris snam ita ponendum erat nomen gentile, Aloidi), sed eleri hiam ad Milesios pertinentem. Unando autem et qua ratione in hanc redacta suerit conditionem, edocemur ab Herodoto, qui narrat 5, i 2b), quum assi ictis Ioniam rebus Aristagoras Milesius de patria relinquenda coloniaque in Sardiniam Thraciam ve deducenda consilia agitaret, Hecataeum historicum ei sententiae adversatum suasisse civibus, ut in I oro insula castellum munirent, unde reliqui helli eventum exseectareul. Tunc igitur Milesii I eron, quam diu iam iis contemptui suisso docet epigramma Phoeulidis circa 61 Olymp. scriptum Strab. 10. p. 391 Tchn. , in suam redegerunt potestatem, missis de civium .suorum numero eleruchis, qui quod Hecataeus tum occupandao ab iis amoenissimas insulae auctor fuisset, tum post a etiam suas Mileti res eurare soleret, eum tanquam duciστηv et proxenum colebant, gratum suo in eum animum hoc testati sunt docroto. Cui opinionisi quis literaturae genus usumque longarum vocalium H etheum diphthongis Et ei OY adversari putet, eum meminise volim, illas literas eamque orthographiae rationem diti jam suisse a reliquis Ionibus usurpatas, antequam ab Λtheniensibus recipereutui.
18 9. Palmi, in vestibulo scholao, quao est ad speluncam Revelationis S. Ioannis Theologi seto σm Minu τῆς inter portum et oppidum, asservatur stela marmoris albicantis, in qua inseriplus est hic titulus, quo vix unquam alium lectu distie illorein transscribere me memini.
78쪽
semet ipsi etiam ἀχεtoositvo ς v. 19ὶ et μετεχovτας του ἀλωιμαος v. 2. 3) praedicant, ephebi videntur Se gymnasii eth exercitationibus propter aetatem maxime dediti. De lampadarchia et lampadodromia s. lampade vid. Krausii Hellenico. I. 1. 184. 201 sqq. 369 sqq. et qui ab eo ellantur auetores. Initio tituli praeseriptum est Sopolidis nomen tanquam τῆς ἐπωvύρου αρχης' euius magistratus signifi-
79쪽
χό-ωv etob ὰλ Iααχτος v. 2. 3ὶ comparari potest ut Meth-rος τοῖ .i pG συ ιδ s τῆς is Oin παλα:στρας, in titulo Theraeo, quem edidi in Act. Acad. Monae. 18 37. vol. II. p. 409. Do καθ' ιδἰav v. 6 vid. Boethh. ad C. I. n. 2347. c, ubi eaedem forma occurrit et plura tollata sunt exempla, velut καθ' ivbς et καθ' ivinυ- etdv. Cl. supra ad n. 123. - Gymnasiare hiatu et lampadarebiam inter se diversas fuisse Ne qua re a quibusdam dubitatum esse monet Krausius l. l. p. 184. 301ὶ ratis demonstratur versu 8. - V. 9 diei tur Ileges ander V . . PON δρηιοου rivi ι κώς. Fuerunt igitur etiam apud Patinios diversa lampadodromiae genera Kraus. l. l. p. 370J; sed incertum relinquitur .vieeriti ie τδου in εκ 3οv. an τιγ μ ακJρ- V. 22 habetur χρυσοκόμος, novum, quantum video, Vocabulum; quod significare rausas ex iis, quae de pecuniis
bene administratis sequuntur, manifestum est. Praeter honam autem et laudabilem illorum munerum gestio noni pollicitus erat Ilegesandur, Hermam marmoreum fio gymnasi οὶ Se dedicaturum, et ducentas daturum
drachmas, quae in laenore collocarentur; super his, dum in vivis sit, saerificia siliis gymnasii nimirum j de suo praebiturum, et . . . TA Σ l Μ A l A in se suscepturum. Hoe quid sit, non perspicio; de conjectura posui eορτασι ιαια, ut esset sumtus in dies festos lan adiatis i cndondos: quamquam neque
formam vocabuli aliter quam per analogiam κλοπιμος et κλοπιααῖος , neque cana, quam Suspicor, signis,cationem ullo . prorsus Oxemplo tueri possum. Λlii hunc locum sulteius interpretabuntur. - V. 20 Ileg sandro corona decernitur aureorum Alcaeandrorum quinque: quemadmodum aureos Philippi regis nummos Philinos diei aureos in vulgus notum est. Coronae additur tiκω, τραπτὴ de qua quantum intex archaeologos disceptatum sit, nemo ignorat , et inulto insignior etiam honor, ut in posterum diomsestum ipsius eo gnominem ii aDδρααὶ eelebrent. Reliqua expediri non possunt. 19 0. Ibidem, in bibliotheea monasterii D. Ioannis Evangelistae tros Saoλογου , in tabula marmorea nunc
muro infixa. Lapidem veli omentissime attritum monae hi a V.Cl. F. Thierschio in pavimento Melesiae memorabant reportui atque exinde in eo ubi nunc ost loco positum. Qui vir melus edideritne inscriptionem, necne, ignoro: quod Si secit, emendatius euin, quam me, apographum habuisse consido. Nam equidem in deseribendo litulo eo magis laboravi, quod sciolus aliquis inon actuis, dum ductus litorarum tantum non prorsus evanidos atramentum illinendo instaurare sibi visus est, omnia foedissime turbaverat, monstris lectionum pro eo, quod a poetae manu seriptum fuit, procusis. Neque tamen ubique, maxime in prrore ver-
saum parie, veram lectionem indagare potui. Quamobrem, utpote in argumento quam maxime obseuro, ea tantum, quae satis certa videantur esse, qunc minusculis repeto. Quae autem in textu in lab. lithogr. uneis inelusao sunt literae, earum vestigia quidem in lapide eognovisse mihi visus sum, neque tamen proveris sunt haMndae.
80쪽
Iearo. Strab. II, p. 172 Tchn.ὶ etiam in Patmo insula: eujus simulacrum marmoreum superstes suisso perhibetur in eo ipso loco, quem nune monasterium Meupat, usque dum a S. Christodulo, monasteri
fundatore, sub finem saeculi p. Ch. n. undecimi eonfractum est es nostrum Peripl. Inss. II. epist. 23, no t. 11 . Mus autem delubri prima constitutio attribui videtur Oresti Agamemnonis silio: unde eolligpotest, primos qui e Graecia in insulam venerint habitatores fuisse Argivos, quos etiam colam eum ca-iIydnis insulis Nisyro, Calymna ceterisqueὶ oecupasse aliunde compertum habemus Diod 5, 54. I erodot. 7,-99; cf. nos l. l. ep. 19, not. 14; ep. 21. not. 23, et 23, not. 14 . Ceterum epigramma obscurissumom in integrum restitue um lubenter selieioribus relinquimus ingeniis. Equidem rom sto sere se habere e rediderim. Glaueias quidam medicus v. 2 et 12ὶ filiam habuit sacerdotem Dianae. nomine Cydippen v. 2: RYΔONlHN; eave autem conjicias κυδαλιμηv, nam nomen muliereulae, quod sileri non potuit, in hoc vocabulo lateat oportet . Ea saeordos nata quidem esse in alio aliquo dicitur loeo nam hoc inesso auguror in priore parte versus 5; numquid εἰ, Αρrti Jὶ, educata autem a tenera inde aetate in Palmo περι ης, quod v. 6 posui, reperiri etiam in Brunck. Anal. II. p. 146 monet Sehnoiderus in Lexico . Quao quum in eo esset, ut Aegaeum mare trajieeret v. 13: πλωουσα vel trajeeto jam mari inλωτασα). imagi nem Hecates huic Litulo superimpositam in vestibulo saerarii Dianae Scythiae. ut par erat, dedicavit ador' navitque sv. 1a: ibet halii: κτλxiem. Cf. Theocrit. epigr. 1, 4, ubi Delphica rupes Apol Iini Pythio laurum