장음표시 사용
81쪽
ἀθHσαι, li. c. procrea e et dedicasse dicitur, ubi vid. interpp. . Post Hecates nomen supplevi qmἡv, h. e. εωσοκov.- IIaec puto in universum de argumento epigrammatis constitui posse. De singulis pauca
habeo quae addam. Tertium statim versum non expedio. In apographo meo est YΔPOΦOPONHNANITAT Ni Hi pro quo seripsi υδοιγρο, qu i JΜ Πατv vj, ut sit pron. PossesSi Vum ei Ver
borum structura sic procedat: --Κ ἱππιN θηκα το is Παροφ παρας is α quamquam liue durissimum et sino exemplo esse probe video. Eam autem formam nominis insulae, Πατ ος pro Πατμος, quemadmodum hodie, ita tunc jam in usu suisso demonstratur etiam v. s. Do τερ υχς jam supra monui. Eκτρopoς v. 6 , si verum est, novum est vocabulum. In vV. 7-10 non audeo quidquam eonjectari. V. 9 seripsi v ηι,. quamquam vestigia literarum magis ad tu 1ευ ducere videntur. Neque admodum p latent quae in Oxtremis quatuor versibus tentavi supplementa. Initio v. 14 vocabulum πόρπαξ latero erediderim.
SAMUS. Samios titulos praetur eos. qui in C. I. n. 2246-60 oditi sunt, alios haud novi. Ipso per biduum, quum interiora insulue adire non liceret, hos tantum quinque transscripsi.
Sami, in columna rotunda marmoris albicantis, septem eirciter pedes alta, quae mense Augusto anni 1841 in agro quodam ducentos sere passus a templo Iunonis versus Solanum ventum sito essessa est.
82쪽
83쪽
Zγλωψ Z vωvoςJ. Parvula neque admodum affabre saeta, quin ne perpolita quidem columna, in qua hare curatorum templi nomina inscripta sunt, non ad ipsum Heraeum, sed ad aliquod aliud intra peribolum templi aedificium vide' tur pertinuisse. Hujusmodi autem curatores fvε ortolας, vere: νς, vetoπdiους apud multa deorum delubra institutos fuisse codstat te s. Frana. Epigr. Gr. p. 324); neque quidquam in hoc lapido memorabile est nisi quod novam deprehendimus annos compulandi rationem apud Samios sub imperatoribus Romanis usitatam. Cujus aerae initium patet esse eaptum o col. B. l. I. 8 et s) a Caesaris Octaviani vietoria Aetiaea: post quam quum Oetavianus Samum in hiberna se ree episset sSuet. Oetav. IT), probabile est Samios inmemoriam ejus rat, et quo Augusto adularentur, novam aeram ab illa victoria agere instituisse. Praeterea diseimus e eol. A. I. 4 quem para graphum uncis inclusi, propterea quod literis multo minutioribus et quasi iv ira ρtvθεσι i reliquis adscriptus est), coloniam Romanam Samum suis so deductam: quae res quando laeta sit, ignoratue, suspicari autem possis laetum esse, quo temporo Samus a Vespasiano imperatore liber-
84쪽
tate ademta in provinciae formam redaeta est Mel. Vespas. 8). Ab eo autem tempora vident coloniae participes novam rursum aeram egisso secundum annos eoloniae doductae M. Δ, hoc est leto u lo δ rite κολωvlας . De reliquis pauca annotanda sunt. Ordinem quem voeant ehronologieum in hisce ἀπιπα-Iς non obser vatum esse vides; sed prout ea sus obtulerat, aliorum annorum euratores in aliis locis inscriptos: unde suspicari in promtu est, reliquorum nomina fuisse inscripta in caeteris ejusdem porticus eolumni1 vel parietibus. Neque magis sibi eo tat euratorum numerus. In quinque paragraphis 4. 5. 6. I. 10ὶ reperimus singulos; in tribus l. 3 et 8ὶ binos. nisi fortasse pars graphi tertius et octavus rursus in binoa Bianos dispescendi vini; in secundo denique paragrapho habentur sex ad minimum euratoris. Plerumque nomini additum est aloetivum moecti, unus autem i. 8ὶ vocatur etiam xt sintdvητος, fortasse quod electus quidem suerat, sed non intorat magistratum. Singulis nominibus additum est patron Imieum, excepto A tipatro A. s. 2ὶ; ibidemque post Aiovistoc Hατρος ω ωσιι δὲ . . . . dosideratur nomen patris naturalis Diversis autem temporibus nequo ab eadem manu exaratos esse hos titulos, probatur etiam literaturae
direraitate; nam ut uno exemplo periungar, ees. A. S. 2 habetur bis R pro vulgato P, et S. 4 C pro Σ,19 2. Ibidem, in muro easae prope templum Iunonis; in basi quadrata utrimque praefracta.
Titalus est positus in honorem commodi imperatoris, quem modo Lucii, mode Marei praeustmen sum.
Pleniora habentur nomina ejus in tit. Amorgino a me edito, in Aet. Soc. Gr. II. p. 73. 0 o indo a v. I sequuntur, non expedio. 19 3. Sami, inter rudera urbis, ad aedem D. Nicolai, prope portum Tigani, in praegrandi tabula albi marmoris.
85쪽
καὶ eui3 riv και δια τηvl σJαΠαρας τῆς Σωτε sc 5 θυτατρῖς ς χαριο αvθ a o ι ς. Basis est statuae quam Moliorum ei vitas Seriboniao Philoterae haud dubie Samiaeὶ proxeno mao do Se bene meritae posuerat. Primum hoc, quantum memini, est exemplum mulieris proxerit munere lanetae ; idque tam Pn, quoniam proxenia o honorem in multis familiis svelut proxoniam Laeelaemoniorum Allienis in gente Calliarum et Hipponi eorum. Xenoph. Heli. 5, 4, 23. 6, 3. 4. cf. Bossier, De genti. Atticae p. 33ὶ quasi hereditarium fuisse constat, ullo modo mirandum est, si oliam mulier, quae quidem sui juris osset, hoc munus obire poluit. Sic reperitur I abrandis in Caria etiam muliercula m*-ηγορος et γυμπαο ρ χος, C. I. G. n. 27 14. es. supra αρχt v is in lap. Syrion. 100 . Sed memoratur etiam alia causa erigendae hujus statuae: δια τλv lσα ρας τῆς 26, 7όΜο s: θ rατρις et αριστίπι, quae verba sic explicanda existimo: ein voto quo Isagora Somnis fila gratum animum ob beneficia credo a Sribonia in se collata in testaretur. De Vi et usu vocabulorum s λαρtστῶ, ευχαρiσειριοv, χαρiστηρto, coit. es. Booehh. ad C. I. n. 34. 502. F ranz, Epigr. Gr. p. 335, et infra n. 222. Quae si recte posuimus, statuendum erit hanc imaginem partim publiea saeivitate Meliorum ,parii ni privata expensa sab Isagora multore Melia, gratitudinis ergo suisse dedicatam. 10 l.
Ibidem, prope titulum praecedentem, in marmore albo.
86쪽
LESBUS. Lesbios lapides praeter eos, qui exstant in C. I. G. I l. n. 2166 seqq. , tres edidit Λ. Mustoxydes in Anthol. IOn. osc. 1, P, 234, inter quos unus tantum ineditus; duos alios in Delo insula reperios publici juris seeit Lebasius in libro supra laudato p. 110-l28. Horum autem quos nune edimus titulorum accepimus apographa a Georgis Phinticle Λtheniensi, philologiae studioso, qui ipse ex lapidibus transscripsit. 1 9 6. Methyonae, 'a eth, Mnudis, in aede Pantelaemonis, in marmore quadrato. E schedis G. Phintietis.
Titulus est aetatis Romanorum, primi sore a. Chr. n. saeculi. Senatus est Methymnaeorum. In nomino Toκλος ostendor: quod Graecumne dicam an Latinum, ambigo. Fuit autem hic Cornelius Meundus Toelus poetae anticorum lyricorum idemque vates Apollinis Sminthei: cujus dei eullum apud Methymnaeos si ruisse etiam nummis eorum deelaratur. 19 7. Ibidem, in aede etav Arsων πα9τωv, in quinquo hemisphaeriis marmoreis squemadmodum ea deseribit Phintieles), quae hemisphaeria nunc columnis sacelli pro spiris supposita sunt.
87쪽
Titulos hosce vides statuis deiunetorum a populo positis suisse subseriptos. In tit. a scripsi υἱὸ9, seeu-tus Boeckhium in C. I. n. 2183, pro quo nescio an υlou suerit scribendum. Dialeetus Aeoliea in his titulis jam satis si luat'; in iit. c habetur dativus Κα-χηI quemadmodum apud Mustox. l. Lὶ et genitivus vulgaris metos, hos, ta Lit. d autem est dativus vulgaris Ma τροκλεr et genitivi forma Aeoliea aio μέω. ceterum notandum, Ephervixeos morem α ' tin erv) apud Theraeos Anaphaeosque maxime solennem etiam apud Lesbios obtinuisso. THER A. In Thera insula, post editum C. I. G. lase. V, quo continentur Theraei tituli usque ad a. 1835 eogniti inde a n. 2448-76. ae, ingens lapidum inscriptorum Vis postmodo reporta est. Quorum magnam partem, a schedis Illustr. Equitis Λntonii de Prohesch . Osten, Imperatoris Austriae apud Regem Graeciae oratoris, et ex meis apographis primus edidit A. Boeckhius, in eommentat one Germanice seripta: De Theraeis lapidibus Prohoschianis in Act. Acad. Bero . 1836 ; titulos autem propter palaeogra-
88쪽
phicas rationes insigniores inde repeliit I. Fran ius, in Elem. Epigr. Gr. n. 1 - 20. Exindo unum lapidem edidi ipse in Commoni. de Anaphe insula in Act. Mad. Monac. 1837. p. 409), una cum nauliis titulis Anaphaeis, ex quibus etiam Theraeis inscriptionibus, propter eommunes utriusque populi origines multaque alia communia instituta, haud parum assulget lucis. Alium Theraeum lapidem, de sacris Matris Deorum, publiei juris secit C. Goetlling, pros. Ionensis, in Buli. d. Inst. Arest. 1841. p. 5T , quem nos quoque milem sere tempore, quum marmor a Goeti litigio jam tractatum esse ignoraremus, inseruimus commentationi de sepuleris in Thera insula rupi incisis sin Annali. I st. Arest. vol. XIIIJ. Praeterea mentionem feci nonnullorum ex his lapidibus in Periplo Insuli. I. p. 60 sqq. 181 sqq.; aliorum autem duorum triumve antigrapha ad Boeehhium misi. Quas ob eausas nunc stas tantum editurus sum inseriptiones Theroeas, quas vel hucusque servaveram inoditas, vel in novissimo meo per insulam collegi itinere. 19 8. In vico Gonis Γ-αὶ, in fragmento marmoris eaerulei indigenae.
. . . v χJατά τα freJτρα μαενα Fragmentum videtur esse testamenii ab Argia quadam di vite muliere facti, quo conventui alicui sκotua, v. l et 7 ad privata quaedam sacra instituenda certam lincuniae summam legaverat: cujusmodi est Epicteta Theraeae testamentum in C. I. G. II. n. 2448. Nomina porsonarum huius tituli ne dubita quin sint hominum θ gente Aegidarum. Nam primum de Argia, constat Theram Thera eonditorem genus dueere ab
89쪽
Argia Adrasti f. et Polrnicis u1 ore ses. tab. geneal. sp. Mulier, Oreliom. p. 468ὶ. Haec autem Argia filiam habet DIhmo. Eadem nomina recurrunt infra in tit. 219, ubi sorores sunt Argia et Isthmo, Λrehiniet filiae. Dein Dis sv. 3 et v. 13) Theraeus homo memoratur etiam in testamento Epictetae eol. III, v. 23. Meleq=pi autem nomen iv. 13ὶ confirmat suspicionem Boethhii, qui in Comm. de Ther. Inser. n. 92 nomen laeunosum - AEIlΠΠΟΣ supplevit uελήσιπαος. Nos quae supplevimus, pleraque ex eodem illo Epictetae testamento petita sunt. Λreo sints V. 6. est legare, quemadmodum in titulo modo laudato col. I, v. 8; cl. Boechh. ibib. p. 370. - V. 8 et 9 de re saera agi videtur eorto quodam mensis die siqδιμαvὶ instituenda. Cf. l. l. Col. II, 35, et IV, 14. lσθμως v. 10 est genitivus Doricus pro lοθμο ς, ut 1κιυσως pro Ακευτούς in dedicatione Anaphaea C. I. G. II, n. 2481. Post lσθμως quid fuerit, non assequor. Scripturae vestigia ad κατα βωμου vel κατα όροα dedueere nos videntur; sed a supplem nto prorsus incerto abstinendum satius putavi. - cum v v. 10 ei 11 eonferri deIent haec in tit. laudato, col. IV, 19: αγαθα τύχα, δεδοχθai ταου τε ἐπαπε- . xv ἀποδί ασθαι αυτας. V. 12 antequam Epictetae testamentum cognovissem, eonieceram in ναό π J. quod postmodo in mutandum esse vidi. De hoe vocabulo Boeeuhius l. l. p. 371: Εκισἀώρου n nomen aliundo non cognitum; videtur id pro in eopos esse; munus est sere γραμματέως et ἀποπαγως v. Quamquam in illo titulo ubique unus tantum ἐπιοσορος est, hoc autem loco habemus duos. Praeterea collocatio pecuniae iv. 11: τι αργύριο, εγδαουεῖσαι illic si uol. V, 7ὶ per εγδ ει στας ad hoe negotium eleetos. Quamobrem erit fortasse, qui hic leetiunem επισκόπος tuendam existimet. - V. 1 a supplet Γαο ἐμα ei, quod in illo titulo l. l. sonat: ἐπὶ uiro ἡκαις irra&ις αξ,οχρέοις, et pro risi: τοτ δiei ορ illie es
Therae, ad viam quae ab oppido ad Athenaeum portum 'σ ethv 1 seivio, dueit, in rudi saxo salitio igro . Seripluta a dextra proe it ad sinistram. Vide tab. lithogr. Forma est Dorica Κερδλομος pro Κερδώ αoc, a κέρδος et ovυμα, transpositis inter se voealibus post rioris nominis. Κέρδωv oecurrit etiam in lit. Attico Nointeliano) in c. I. n. 165.2 0 0. Ibidem, in promontorio LM H τη. ad sepulcrum rupi incisum ses. meas Insuli. Aeg. mar. I, p. l81,
Ibidem, in sepulcreto Oeae oppidi, super jugum quod voeatur Μέσα - Bo ou, in duobus saxis rudibus. CL de hoe sepulcreto et de lapidibus ibi repertis librum nostrum p. 67 sq.
90쪽
Haec quoque nomina videntur esse hominum e gente Aegidarum vid. Boeevh. de Thera l. l. p. 49 sqq. nosque de Anaphe l. l. p. 429-40 : quamquam inter ea, quae hucusque nota sunt, non reperiuntur. In lapide b. deest primae literas D vel prisca eaque inversa sorma qὶ superior pars incurva. 2 0 2. Ibidem, in eodem sepulcreto. in duabus tabulis lapideis non laevigatis. Vid tab. lithogr.
Callieratis nomen habetur etiam ap. Boethh. l. t. n. 63. Notus est Callicratidas nobilis Spartanus IXen. Heli. 1, 6, 1ὶ,2 0 3. In Thera insula, in saeello D. Athanasii, ad viam quae ab oppido Apano-Meriam ducit.
Utrumque nomen habetur etiam in alio Τheraeo marmore apud Bo vh. l. t. n. 72. c. I. 2466. b. 2 0 4. Ibidem . in oppido, in aedibus viduae cujusdam.
Γυvαῖκα, v. 4 est accusativus legitimus a nominativo Puρακα. CL supra illi. 109.2 0 5. Ibidem, in aedieula D. Marinae, ad viam inter portum qui Lexivuls vocatur, et vicum kκρωαρ i. CLmeum Peripl. Insuli. I. p. 74.