장음표시 사용
241쪽
Plin. Zanorum nigra nullum colorem bibunt. In omnibus iis deest, eae numero , ut in ipsis Superlativis. Vide Elimsin. Graeci saepi sim o utuntur genitivo plurali cum positivis , in quibus credo deesse et vῖ. Apollonius lib. primo Argonaut. mpi γάρ βαθυλήιός
αλλων Novit : id est, pra aliivi sertilis insulis. Hesiodias in Ergis; Ia πετιονι δη πάντων μήδεα εἰ.yA. id est, Iapetide ex omnibus consilia sciens. Aratus de Ariete . η γαρ πολεων φώτερος εγι i id est , Prae multis enim fulgidus est. Apollonius rursus Su--
perlativo jungit , l. a. de Phineo ; ο
Gnici εκ ; Aristoph. Equitib. φιλτατε ἐκ των αλλων Θεων : id est , Amice ex omnibus diis. Lucianus da Sectis; ἀμους ζ άααντων πρ ειπων, id est, intimos . O ium significans. III. Non possum tibi negara, par superlativum
fieri comparationem , si accedant praepositiones , s 33 Ante , Propter, vel Inter ; ut in illo Virgil. Petit
ante alios Pulcherrimus omnes Turnus. f Nepos , in vita Attici; Et unus ante alios fuit carissi- ., mus J is Sueton. Vitell. Tampsissima super c terras caena fuit ei data. Sed vis comparationis non est in Nomine , sed in Praepositione. Vide plura in Eliissi.
IV. Deinde si Super ativum compararet, necessario haberet casum comparationis , ad qu2m fieret com
paratio: sed hoc non fit; nam genitivus ille par-
ἀem et in edit. Patavina et Sal-ri anticensi. Sed tamen haud dubie voluit Sanctius Prater, quod significat etiam prae Vel supra , unde et Comparationibus adhibetur. Sue-2On. Galb. cap. 9. crucem multo uriter ceteras altiorem. Nepos IIann. H. Plures prater consuetudinem armatos μπ arere.
Tis cometarationis , etc. JAt vide , quae emimus infra ad
fit. Nam Geniti Uus iςte non rantum est partitionis, sed et Superlationis, in qua consistit omnis Grammatica unius cum uno vel pluribus aliis Comparatio ς certe non minus spectui ad Superlarivi, quam ablativus ad eomparativinaturam , qui cum eo nec itur per Ellipsin praepos. Prae . sicuti Geni- rivus iste cum Superlativo . per Enipsin Ex numero , vel poti is In numero : Caesar B. Gall. V. 3.
242쪽
DE SUREPLATIVORUM CONSTRUCTI L. Σοχ
stionis est, non comparationis . et ita absolute ponuntur semper superlativa. siquidem nullus casus adjunctus ad Lorum naturam spectat. Vide Ellipsin
V. Quid quod eadem haec vis partitionis fit pre
comparativa , et alia nomina. Superlativa igitur . sicut et alia , ponuntur semper absolute. f Cicor. Nemo est .illorum Omnium mihi te jucunior. Plin. Belluarum Mephanto nulla prudeatior : et caetera, quae diximus in Comparatisis. VI. Si superlativa compararent, id etiam negando sicerent aut inter togando; sed id noo fit: non enim dices; Romanorum nemo .Cicerone , Vel quam Cicero fuat doctissimus, sed doctior. Cicero pro Ligario ; Nulla de sintvlitas tuis plurimis , neque pia,tior, nec admirabilior Oisericordia eLI. Idem conis .
tingit interrogaodo; ut, sy) Quis Romanorum tuu
Cicerone uberior , vel elegantior λVII. Iam Fortissimus Gria corum p Fortissimus eae Graecis ,' Fortissimus eae MVmero Gracorum mi simus inter Graecos , idem significare fatontur omnes. Cur igitur tibi concedam, in primo esse compara
tionem , s) in caeteris partitionem
me eivisas Ionge plurimum totius Galliae -peditatu vaIet , Supple , pIurimum in vel ex numerocivisarum est. GaIliae. Hane vero Ellipsin siqnis dicat eum aliis etiam gradi bus reperiri . sciat etiam illam proprie dictis Comparativis usitaram itidem cum aliis reperiri.
certe vis illa partitionis non fit per Comparativa , sed per voce Nemo. Et Nulla, cum quibus Genitivus ille jungitur. Comparatio autem fit inrer unumquemque omnium Hominum et illum, ad quem scribit Cicero, ut Ct inter unamquamque belluarum et Elephantum. γ Quia Romanorum , etc. I Recte taman.d Mur. Quis Romanorum fuit, doctissimus Τ n. e. quis
inter et supra omnes Romanos fuit maxime doctus. Sed et in negando quidni recte dicerem φPlures fuerunt Graecorum fortissimi , ad Troianorum pinter Hectorem nemo alius ivit I ortissimus . h. e. qui Supra alios fortes Trojanos fortitudinis gloria emine
8 In ereteris partitionem. J Immo omni hus hisce nota ur Superlatio quaedam , in qua , ut dixi , etiam vis quasdam COmparationis latet et vel potius, in qua tota ratio Grammaticas Comparationis haeret. Unde ipsct Sanctius Num. XI. fatetur , ita
compararivis quoque excessum es Se , h. e. iis notari aliquem eXcessum supra Blium, seu superia tione quandam a
243쪽
VIII. Si in superlatis esset comparatio , vitiose et ambiguo scripsisset Cicero ad Trebat. Sic habeto ,
no et tibi majori cura' esse , ut ISIe tuus discessus fructuos saιmus tabi sit . quam mihi : non enim scire
Possemus , quo referri deberet particula , Mum , ad fructuosissimus ne , an ad maiori. At vero hic una est comparatio , non duae , et ordo est; sic habeto , non tiuer m ori esse cura , quam mihι , ut iste tuus discessus sit tibi fructuosissιmus ἰ id est, maxime
fructuosus , s 9 ) ut superlatum semper absolutum
IX. Si superlatum signifiearet Io) ultimum exce
Sum , quod Grammatici asserunt , non haberet numerum pluralem , quia unus semper in eodem genere tantum deberet excellere; sed Cicero dixit ;Duos Scipiones fortissimos et optimos νι ros ἰ et duas Nyu entissimas iarbes , Carthaginem et Numantiam Carthago igitur est opulentior Numantia , et Numan-
Iocutione et multis al:is sit sane absolutum , sed non in omnibus, nec proinde Semper, id est. Et 1 men etiam in illa et similibus Superiario quaedam inest i eum relatione Elliptica istius discessus ad alios di faessus. ro Ultimum exaessum. Faeile concesserim Sanctio. Suverlativo Proprie non significari comparationem simplicem et Vulgarem, Iicet Comparatio Grammatica, quae unice consistit in eXcessu unius supra alios , eo vel maXime notetur , magis cerre quam Positivo , qui non adeo per se, quam per additos alios Gradus, aut per Constructionem cum prae pos Pra, ad Comparationem eius generis faciendam quoque adhibetur. Sed quod Sanctius Vult, Superlativo neque ultimum vn quam notari excessum , id vero neutiquam agnosco. Quando ipse
Doctissimus mavult exponere per maxime Doctus , quam eum Gram- maticis per νalde Doetus , Puliam
video discrepantiam, nisi quod
hoe modo non tam aperte vis illa uItimi excessus exprimi videatur, quam ιsto. Cum Cicero ait Famil. XIII. 3. Tam gratum id mihi erit , quam quod gratissimum . nonne eo signincatur infinitus . seu quantus esse potest, excessus supra Positivum i Non semper ra. men ultimum Plane eXcessum n tat , ne populariter quidem, nedum Mathematice. Ostendimus enim iam supra , non beatissimum poni ita pro non valde beato . in cujusmodi locutionibus Superlativus iste modice intendit Positivi significationem , sed in quendam amen rei excessum , quo ille Homo superet multos alios. Similiter se res habzt . quando dieitur quis doctior , quam, qui est
doctissimus , miserior , quam illa , quae eat miserνima. Nam in his quoque superlat Vi valde doctum. valde miseram , notare Videntur. Neque vero excessum quum notat ulti mum , . eum statim aut unice notat . quem res capere queat , sed eum, qui est ultimus respectu aliorum hominum aut Izrum a
244쪽
tia est opulentior Carthagine, quod ridiculum est.
At si dicas , haec eadem ratio orit in Comparatis nominibus , nihil ages ; omnes enim mecum concedunt, in comparativis excessum esse, sed non ultimum excessum , quod de Superlativis Grammatici asseruerunt. Eadem ratione Superlata non possent jun
gi nominibus distributivis ; ut , Doctissimus quis que , Omnes doctissimi ; quod et Valla negavit, dicenS , nomen , Omnιs , non posse jungi, Superlati
vis. At Cicero dixit ; obseri or . a iamilliarissamis
Caesaris Omuιbus ς idem non omnia minutissima
X. ii) Si superlativa significarent ultimum eXcesinsum , inter duo locum non haberent; sed locum intexduo habere contra Grammaticorum turbam ostenda-
aum quibus comparatio sit. Ratio
Ru em, quam lia can rarium noenia merci allegat Sanstius. es' ineptissima , quum Saepe plures pariter tu et esse queant in eodem eX tremo rei gradu , vel si mavi me non sint revera, aliis tamen Vide n-tur esse ; nomines Vero loquantur, et usu linguat formarit phrases, secundum hominum opinionem
vetitari accuratae saepe contrariam.
Debet autem distingui accurata xerum Veritas , et verborum de rebus usus, qui quoniam est penes vulgum , et homines affecti. hus , unde oriuntur immodicae exaggerationes. ObnOXios. Saepe veritati parum respondet. Quae de Carthagine et Numantia scribit, non sunt exponenda. ut ille vult,
sed ita , ut Carilia go simul et N u-mantia dicantur opulentiores aliis Urbibus.
e osor haec ratio , sed tamen habemus et hic . quod respondeamus. Nec enim sequitur: Super- Iatum habet etiam inter duo locum, ergo non significat etiam ultimum e Xcessum supra plures alios. Nam in lingua cerae vernacula adeo ultimum excessum
notat. uc non possit u urpari nisi cum artiento elemonstratiso, otia
unum aliquem in ullImo e X ess i.
gradu reliquos omnes superan tem designanter et tamen ei iam in ea de duobus usurpatur . S c ut
et in Graeca fit lingua , quemadmodum ostendi publice in Disseristatione de Augustea Descriptione apud Liacam memorata. Nihil ergo Obstat , Quo minus et in sati ἀ a lingua , licet aliquando ad
hibeatur ad notandum e X cessum manifestum unius supra unum ab terum, tamen aliquando etiam ultimum excessum unius S 'pra re liquos Om nes Boret. Dico aliquando , quia mea certe sententia,
non semper ultimi quasi puncti excessum significat . sicuti accipere haec verba videtur Sanctius , sed aliquando etiam modicum, tu quod declaravi abunde paulo ante et ad initium hujus C pitis. Confirmatur vero id etiam eX eo .
etiam gradus porro formentur, vel uti rroximior , postremissimus , t ς , etc. Id quod certo in iici est , non semper ultimum prorsus et Y aetum cui nihil superaddi possit, eis nolari. De sequentis numeri ObserVaticine egimus ad iniuum capitis.
245쪽
inus. Terent. Adelph. de duobus fratribus, inquis Demea ; Id mea minime refere , qui sum natu mari mus. Pomponius Mela de duobus Euxini angulis, lib. r.
cap. 2I. Angustissimum M Inti Dcit angulum. Clacero a. de Invent. Quanquam praestat honestas incoGlumarati, tamen utra potissimum consulendum sis,
deliberetur Z idem ad Mariam ,r Quum disi rer ira
Italia ne maneret, an ad bellum tenderet, Sic intulit, quo te Ure piisti me profecto ita conturbatum ut non e licarem , quid esset optimum faetu et idem lib. II. epist. Io. Sed neque Caesari imperari potest , neque Casar suo mercitiai , quod utrumque Pessimum est. Livius lib. I. Numitori , qui erat stirpis maXA-8 us , regnum legat. XI. Ρrtecipiunt Grammatici comparativum, si prae cedat superlatum , plus significare ut Cato doctissimus est, sed Cicero sectior. Ego assero in univer sum . comparatum Semper comparare , Superlatum minime, quocunque I O ponatur; ut, docuor en Cato , quam qui doctissimus. Ρlautus Trinummo ἔVerum meliora sunt, quam qum deterrima. Cicero ad Terentiam ; Ego sum miserior , quam tu, qames miserrima. Denique ubicunque sit comparatum , majorem vim habet . quam superlatum; imo omnis comparatio semper fit in comparativo , aut per illas , quas diximus , praepositiones. Itaque cum a prissa obsoleto sormentur Prior et Primus p apud Cice-ν ronem tamen mrior plus est quam Primus siet 11 enim loquitur Etsi utrique primas , PrioreS mmcras, deferunt Laelio. Apud Livium quoque Pejus plHsor significat pessimo , lib. 3. Orare , ne peruimum fa-ν cιnuS Pejore eae lo admitterent. J MXII. Non tamen dissimulabo, esse aliquas phrases apud Latinos, quae videantur agere parteS Gramma ticorum , qui praecipiunt, tres esse gradus Ut, D tus , Doctior, Doctissimus , quod ego Semper negavi : nam si superlativum ponatur in tertio gradu ,
ia) non propterea sut dixi significat comparatio-
246쪽
nem , sed idem significabit, ac si solum poneretur, aut si comparandi particula Pra esset expressa. J νγ Suod acriter est advertendum , ne pariam perSpicaces rammatici iis testimoniis ad suam comprobandassi inscitiam abutantur quod planum siet si in qu tuor ,
Vel quinque, Uat comparatio: nam an, septem NHL
ostiis , si dicas , primum magnum est , secundia urmajus , tertium maximum , quonam, rogo , pacti, reliqua numerabis λ nisi dixeris; Primum magni r
est, secundum Maius , tercium maius , quartum ma
jus , quintum adhue majus , etc. Potuisses primo loco dicere; Primum maximtim e t. Sic igitur intelligen diis est Cicero pro Ligario ; Alii errorem appeti unt .
atii timorem qui durius , spem , cupiditatem', οὐα , Pertinasiam qui grapissime , temeritatem : issem lib. q. epist. II. Sed tu hoc melius , νel optime omnium et iciem lib. 1 i. epist. I. Si melior casus fuerit, revertemur Romam ς si mediocris , in eΥilio νivemus: se Pessimus, noνissima auxilia deseendemus. Hie incepit a comparativo , ΙΤ) ascendens ad positivum, et superlativum. Plautus Capti vh acl. 3. miser homo' est, qui Use sibi , quod edat , quarrit, et a linνectit ; sed ille est miserior , qui et aggre ges ectit, et Irt iii inpenit; ille miserrimus est , qui quum esJe cupit , edat , non habet. Miserrimus ἰ id cst , Onihino miser , vel maxime miser, vel priv orn-nibus miser J D Ita et Pliri. l. 18. c. 6. ma uni Patremfamilias , quιι quis inrer fiu faceret, quod 'sciti posset , nisi in tempestate carit; Pejorem , qui pro-tionem talis excessias inter alios j si de a Iiis alii adhibeantur gradus. Quin in seqq. utique eXemplis Superlativus ultimo semper loco occurrit : Quorsum illud r nisi quia in plerisque ultimum exte sum notat, ultra significationem non modo Positivi, sed et Comparativi. Quando CL ero ait , sed
quid aliud istic notatur Clamparativo, quam Comparationem il-
ius cum solo Cicerone, Vel excessum ea in re supra unuin Cicero-
plane vel comparationem, vel excessum, S d Supra alios Omne sy Significat ergo Superlativus i stie ta Iem prorsus Comparatione m , qu lem comparativus, nisi i luod illa sit ultimi e essus suDrei omneS, haec EXCessus si molio is supraun una. Et sic in relis suis huius numeri exemplis se res taber. I 3 Aaeendens ad Positivum , ere. J Immo descende ns ad dereriora per Positivum Supellati viam, sed aliorum ΠCi ninurn, qum deterius quid bono ve a m more casa uotauia
247쪽
festis diebus ageret, quod feriatis deberet; pessimum , qui sereno die sub tecto Potaus Operetur, quam inium. Corn. Celsus lib. 2. cap. 18. Grai ror his eae lacu aqua , Κωνιso ima eae palude. Sed si locum integrum legas, videbis alium superlativum , ante comis Parativum. Terent. act. s. sc. b. Adelph. Quid si majus aliquid te oreti Mic. Quasi hoc non sit maαλ
muo,. Helena Paridi apud Ovidium ἔ Lude , sed oc
culae , major , non miazιma , nobis eat data tiἷemtas, quod Menelaus abest: id est, non est nobis maxima libertas , sed major, quam antea. In omnibus his potuisses incipere a superlativo. XIII. Nomen Prorimus superlatum esse nemo, ut opinor, negabit; at Cicero et alii, quum aliquid enumerant, Il) in secundis locis ponunt, non in tertiis, aut quartis; unde tota tua doctrina de superlatis , atque adeo nomen ipsum Stiperi tιvorum evanescit et prosternitur. Cicero I. Officu Prima soci ras in eonjugio est, proxima ιn liberis p deinde tina domus, etc. Ibid. Sed si contentio quaedam , et com
pariatio fiat. quibus plurimum tribuendum ait o feti .
princiPes sint patria et Parentes , Proximi ιιθerι, totaque domtis : Idem 2. Invent. Summa necessaeuis honestans , hute Proxima incolumitatis , tertia et Ieνissima commoditatis : idem I. Ossic. Maaimamvrm narura habet, fortuna proximam. Plin. lib. I 2. C. I 3. Asariam Optimum , in Ponto , proximum in Phrygia. tertium in IIbrico.
, X1U. Elegantissimus est locus Pomponii Mehe lib.
i. cap. 8. EOns media nocte fierνet, mox et paulatim tepescens, fit luce frigidus ἰ tum ut sol surgit , ita frigιtor , subinde Per meri iem maxime riget : sumis deInde testores iterum , et Prima nocte catidus ἰ atyuetie illa procedit, ita calidior, rursusvue , qGum eβε
vero es absurdissimum , et ta- aien Sanc inis paeana hic canit. uasi νriumphata Grammaticorum octrina ite M perlatis. Quaeso quo alio Ordine poneretur proximaa An tertius veI quartus est propior. aut magis proximus primo. quam secundus est Retulare haec qui pluribus velit , nihilo magis agat, quam si lueernam Soli ac
248쪽
media, perserpet. Vides an tertio loco verbum positum pro comparativo , ubi Grammatici superlativum collocandum putant quod et ego quoque Sic collocarem , Is) sed sine comparatione ulla, et absolute. Ut de eodem fonte Ρlinius libro Z. caps IOῖ. circa meridiem maxime frigidus , mox pauιδtιm tePescens , ad noctis media fervore et amaritudine infestatur. Nunc aliquas Vallae rationes convellamus . nam omnes persequi eSSet importunum. Non putat illo locum esse superlativo, ubi sit diversum genus ;ut, Cicero fuit Cracorum et Latinorum disertissi
mus. 16) Sed longe fallitur , nec in hac parte quid
rue in Sed sine comparatione ulla. IAt quando dicitur, maxime riget , an non est Comparatio Super lationis, super reliqua diei et noctis momenta , quibus minus riget Τ
et Superlativi . e X usu Linguae Cognitam , manifestum erit, non adeo in hisce lapsum esse Vallam. Etenim Comparativi Comparatio
seu e XSuperatio potissimum respicit Eucis . vel etiam eos , qui extra ipsum sunt, et a quibus quasi oppositis sibi ipse distinguitur,
Mu Comparativum eX analogia Et Linguae usu refertur ad unum aliquod sibi oppositum, quod tamen e X pluribus simul sumptis Iaepe est conflatum. Superlativum vero ad plura sui generis singula. Ηine, ut Tecte Valla monet.
Utrum . quod de Duobus dici so- Iet. Comparativo tribuitur, Quid, quod de Ρluribus, Superlat VO ,
Veluti apud Ciceronum, Quaerere , Utrum potius , aut , Quid potissimum dicamus e apud Quinctilianum , Ex duobus Uter dignιor , ex Pluribus Quis dienissimus. Requirit autem in Superlatioue auum
Genus , non diversum, aut aliemum , non tantum Valla , sed et Priscianus lib. III. ex quo ille hoc repetiit. Et recte requiritur id , modo recte intelligatur. Vo-runt cuim Grammatici recte dicie N. gr. Homo est animalium priιdentissimus , at minus recte , Homo est Sim orum prudentissimus , sed recte denuo . est Simiis prudentior.
omnibus Gallis Doctior , videtur potissimum tunc designari homo
non Gallus. Quod si ipse Gallus sit, dicundum runc potius ReIiquis , quam Omnibus. Si tamen Hoc vel Huic simile quid alicubi
Occurrat, ut fit , sed apud Poetas potissimum , intelligi tu novi detur illud ipsum reliquis Vel aliis. Nam quin recte dicatur de Gallo , ille est reliquis ornetibiis Gallis doctior, nullum est dubium. Quando Valerius Ma X. IV a. 6.didit Fabricium omni sive fuisse majorem , huc non pertinet. Nam comparatio ibi fit inter Fabricium et unumquemque alium Civem singulatini. Superlativi autem superlatio quum respiciat ferme alios ejusdem classis , ordinis. generis , homines aut re S , nouergo ita fallitur Valla , quando
censuit minus recte dici , Cicero fuit Graeeorum doctissimus , quum Cicero utique non fuerit homo Graecus. Nec iuvant quidquam , quae contra illum hic atteruntur a 'Sanctio , Auctorum loca, quae vel prorsus aliena sunt , Vel per Ellipsin certissimam e X plicanda. Aliena sunt, veluti optimus ma- ω m ct similia. Nam uou etactu
249쪽
sit genus intelligit, quum reprehendat, illud Macroahit; Age Serxi , non solum adolescentiam , qui tibi
inq&aVi Sunt, sed senum quoque omnium doctissime ἰquasi vox , doctissime , non Sit genus tu Venum , et senum. Sed quid attinet genus inculcare , quum hic sit partitio , ut saepe diximus t Cur igitur eadem opera non reprehendis Ciceronem pro domo sua, dum inquit; Hoc ministro omnium non bipedum solum , sed etiam quadrupedum in urissimo, Re . perdI- disti : et in Bruto Phalereus successit iis senibus adolescens , erussitissimus ille quidem horum omnium;
idem : Dii isti Segulis male faciant homini nequis-
ditur ilIe Optimus EX genere ma dorum , sed vel maxime incIuditur in illud genus , dum dicitur . non est Bonus , sed e quia inter Ma-Ios quoque datur magis et minus, ideo ille , qui erat paulo minus Blatus quam reliqui, dicitur recte Homo Optimus malorum Hominum. At per Ellipsin explicari de-hent illa . Quae majorem paulo hahent Speciem , et ideo a Saturnio, Vossio , Ursino quoque urgentur
Contra Vallam: qui et revera er-Xat, quando Auctorum loea reprehendit identidem, quasi minus Linguae Latinae essent consen- anea, quum eXplicare ea deberet, atque ita in suam retrahere sententiam , quod facile potuisset. Sed non attendit satis ad latitudinem Sui Generis, atque ita in alienum seu diversum genus male separavit, quae unius latioris erant Leneris. Hinc ergo est , quod il- Iud in Macrobio reprehendat, ubi Servius dicitur , non solum Ads- Iescentum qui ipsi sunt aequaevi , sed Senum quoque omnium doctissimus.
Nec enim vidit debere hic additantum illud , quod per manifestam Ellipsin est suppressum , et upprimi solet, quodque sub Adiectivis Adoleseentum et Senum intelligitur, h. e. addi Hominum , et sic omnia fore plana. Nam Si Gicetur , Doetissimus Ometitim I 'minum , sive illi Adolescelites s ut, sive Senes. Sic apud Ciceronem ,
Ministro omnium , non bipedum s9Ium , aed etiam quadrupedum impurissimo , adde Animantium , quod manifeste intelligitur , ut liquet ex illa distinctione bipetam et quadrupedum , in quam separamur omnia ferme animantia, sub quibus etiam Homines continentur. Confer locunt Plinii , Velocissi
mus omnitim anima Iium , non Eolum marinorum , est Delphinus. Po
tuisset dixisse , ut Cicero , pon
marinorum solum , scd etiam ter
restrium , in quibus intelligendum tunc fore animalium , eN Verbis Plinii, ut nunc se habent, manifestum, quod proinde itidem in Ciceronis verbis est intelἱigendum. Porro Phalereus Iaudatur, ut eruditissimus horum omnium , quo1 scilicet memoravit aurea Cicero , et inter quos refert hunc ipsum quoque Phalereum. Segulius dicitur Homo nequissimus omnium , qui sumi, qui fuerunt, etc. At veIo intelligi hic nominum , et nihilduti aut insoliti superesse , tam manifestum est, ut Verbis non sit opus. Vis ergo Superlativi tendit unice in Sunsruntivum nomen sui generis, cujus constructionis natura non mutatur , etiamsi illud Substantivum porro dividatur inva ias sui generis species. Atque ideo, qui neutiquam cicercm, Ci-
250쪽
DE SUPERLATIVORUM CONSTRUCTIONE. 2I Lmmo omnium qui, Sunt, qui fuerunt qui futuri sunt. Plinius in epistola . Regulus Ominium biVei m nequissi
mus. Ρlinius lib. 9. Velocissimus omnium animalι iam , non solum marinorum , est DelphinuS: id est, maxime velox. Cicero I. de Oratore. Iuris Peritorum eloquentιssimus,et eloquentium juris peririssimus Catuli. Phaseltis
narium celerrimus: idem DiserIIS Samo Romuli nepotum,
quot sunt, quotque fuere , Marce Tulli , quotque post aliis erant in annis. Martialiς lib. 12. Non est, crede
mus malorum : ibidem ultimus bonorum. Idem Valla
haesitatione tamen dixerim, Cicero
sissimus , quum et ipse Cicero tuerit Orator , et constructio ab Ol- atur hisce , disertιssimus omnium Oratorum, qui varii esse potue-llunt. Locum Plinii XXXIII. i.
tibi Legati Romanorum ad eXteis vas Gentes, dicuntur Exterorum Bonoratissimi , recte jam exposuit ossius de Construct . cap. V. Ad haeserunt ad has locutiones etiam
Tan. Faber , et Schesterus ad IUian. V. H. VII. I . ubi de Epaminonda dicitur , κ, τ Ρωμαίων F-οντοe Nam olunt, quia Epaminondas minime fuit Romanus, sed Thebanus, Iegi ergo S. contra omnium Codd. fidem pro P νυσέων , quod
ridieulum et non ferendum Pronunciat Faber . sed male , ut ex di tis jam liquet. Proximi praecepti ab Valla profecti, et a Sanctio hic
refutati , eadem fere est ratio. Certe dixerim lubentius, Haec est
pulcherrima illarum sororum, quam auarum , quia sorores suae in hac
Iocutione quasi distinctae ab ea considerantur . quum in priore ipsa quoque in numerum omnium sororum includatur. Inanissima sunt quae Sanctius hic Vallae opponit, medius horum dιgitorum longissimus , Zeno latorum acutissimus , Demetrius horum ipsorum ρο-uιιεsimus , quum medius digitus sit utique unus horum digitorum.
Zeno tuerit istorum Epicureorum acutisSimus , inter quos et ipsuerat, Demetrius fuerit norum a Cicerone memoratorum una cum ipsO , polii sumus. Sed tamen occurrunt elia in Apud Auctores, quae nos sententiae dubios reddere queant. Nam plane ita . ut vult Sanctius, construuntur Super Iativi etiam cum Genitivis ceter rum , aliorum , etc. quae lameta illam distinctionem et eXclutionem quandam manifeste videntur significare. Sic Tacitus Agric. 34. superstites Britannos vocat ceterorum Britannorum Iugacissimos. , Et Macrobius Saturn. VII.
lidissimam. Haec et similia loca sl reprehendisset Valla, minus mirarer, quum re Vera aliquid in iis improprii et tu soliti haereat, quoa in genuinam Significationem ac receptum usum Superlativi incurrit. Ferri tamen nunc debent istae locutiones talium eXemplorum auctoritate , licet haud dubie ab incuria ipsorum Auctorum sint profectae , nou salis animadvertentium , quid discriminis sit in ister ceterorum B itannorum , et
Omnium Brit. fugacissimi Certo imitari illas nolim . nec imitandas putem. In tertio , quod an Ualla notat Sanctius , haeret Verus error Vallae , recte hic a Nosuto refutatus.