장음표시 사용
271쪽
νημαία , id est, verba, vocatur. Th. dic inrumque. ΗON. Declarationem , qua actiones significantur , Verbum dicimus. Th. Sic est. Hosp. signum autem vocis Agentibus ipsis impositum , Numera. N.
Prorsus. Hosp. ea solis Nominibus continue prolatis Oratio nunquam essicitur, neque rursus eae Verbis
absque Nominibus pronuntiatis. Th. quomodo λ msP. Ut, ambulat, currit, dormit, et aha Verba , quia cumque Actιοnes significant, quamvis omnia ea Omdine verba continenter quis ρrotulerit, nunquam ess- ciet Orationem. Th. quomodo νem y HOU. Rursu que , quum dicitur , leo , cervus , equuS , caeteriaque Nomina , quin ipsos Agentes significant , ess-riantur , nondum hac continuatione esscitur oratio ς nullum enim in hoc Dei illo modo negotium aut otium , neque naturam vere Del Ate significant prolata fuerte potius: actionem aut quietem , neque essentiam entis vel non entis significant, etc. J priusquam apsis Nominibus Verba misceantur: quando. autem adaptantur , statim si sermo , et prima horum complexio , licet brevissima , est Oratio. Th.
Quomodo vero ista dicis λ μυ. Quum aliquis diacit , Homo discit, nonne hanc orationem et primam et prorsus ealuam esse ais Th. Recte. Haec , et alia
latius Ρlato. Idem assirmat Aristoteles in principio secundi περι ἐρμ νείας. Ex his elicimus , etiam Ver-hum per se sumptuiri nihil aliud esse quam vocem quandam nihil prorsus significantem , nisi suppositum accedat; eaque causa movit Platonem et Aristotelem , ut quum de Verbo agerent, in tertiis personis tantum exempla proponerent; Ut, Faniatur ,ας tat , currit , dormit. Si enim agrom , et curro dixissent, orationis, non verbi , exemplum adduxi
sent. Ubicunque igitur fuerit in oratione verbum albquod , nisi suppositum intelligas , aut aliunde quaeras , sensus D illus apparebit, I) unde ridicula sunt Grammaticorum mpersonalia , quae totum Ρlatonis et
r inde ridievis sunt, etc. I l supra ad Lib. I. cap. I . eAtr.
At Vide, quae disputativus jam l
272쪽
Aristotelis dogma evertunt. Evertamus et nos sigillatim eorum Impersonalia exemplis adducendis.
Accidit , contingat , evenit, liquet, lιcet, J et
cm. cur dicantur Impersonalia non video quandoquidem nunquam suppOSito carebunt. An obscurum
est , χ) Ins nitum, vel totam orationem , sumi pro supposito λ Res quoque , Casus , vel Eventus ples, rumque subaudiri posSe t J D Sed accipe clara suppo
sita. Ovid. I. Metam. Mae ubi creverunt , naturaque mitior illis Contigit: idem 2. Metam. Nec contigit ullum mae mea mortalem. Ut igitur dicimus, accidit curitudo , calamitas , morbus , ita dicimus , ac
cidit ut ille veniret. Cic. pro Milone; Qui dies
quam crebro accidat, everti debemus scire. Tacit. En accido ad tua genus. Contingo, idem fere est, quod Tango. Horat. Nam neque divitibus contingunt gaudia solis. Ovid. Contigerat nostras infamia temporis aures. EVenire , idem quod Venire.
νγ Rud. acl. 2. Sc. I. Cibum captamus e mari 9 sin eνen-m tus non enit , neque quicquam captum est Piscium ,
,, dormimus incaenati.JUSed haec probationis non egent. f Licet semper vel nominativum, vel verbum in-ν, finitum , vel totam orationem , habet Pro suppo-M sito. Cic. Peccare nemini licet ; Ciνi Romano lia a cet esse Gaditanum p non mihi idem licet, quod ν, iis , qui nobιli genere nati sunt ἰ Hic pugnes li-ν3 cet , non rePugnabo. Terent. et viMere , pro quos1 recte quoque dicitur, Licet ut vivas , Licet te Dia. B νere , Licet tibi viνere , id est, vivere te, est li-n citum , et tibi est licitum : id enim licere diei-
magis, quam in Accidit, contigit 3 Nam recte dicitur quoque contigit , Aeeidit, hisce eonsiliis talis eventus. Nec tamen pro pterea in his subauditur Eve tua , Sed pro Nominativo est In finitum , vel tota oratio. Sic vero et in verbo Evenat Ie res habet. a Infinitum vel totam oratio nem. J Corn. Nepos Pausan. cap.
s. Disitur eo tempore matrem Pausaniae visisse. Geli. Noct. II. Videtur eum signfeare velle. IV. EI. Videtur causam erroris fuisse. Pomp. de Or. Iur. I. a. Ipsum Romulum traditur populum R. di-νrsisse in xxx. curias. Vide et
273쪽
DE VERBIs PERIONALIBUs ET IMPERSON. 23srat, spongiarum fere similis fuit. Virgil. Georg. IV.
8 i. J non densiori aere grando , nec de concussa tantum ρluit ilice glandis : idem ; Magnus dum Caesar ad altum Fulminat Euphratem : idem o Porta tonat Coeli. Ρlinius in procem io; Quanto tu patris ore laudes tonas. Cicero IOMe tonante , et fulgurante. Terentius ; Lucescit hoc jam et sic enim dispungendus to cus Nam Hoc antiqui coelum appellabant. Plautus Amphit. Eamus , Amehitruo , Iucescit hoc jam ; idem Curcul. Nam hoc quidem haud multo post luce lucebit. f Nepos in Pelop. Vesperascente caelo Thebas pos-B sunt pervenire. Ρlaut. Amph. . Nunc te , noa , mitis, D ut cedas diei, ut mortalibus illucescat luce clara ,
is et candida ; s Subaudi Coelum : Idem Capt.
M Atra piae te agitet, tuoque capiti illuceat. J Cicero D pro Milone ; Ei elucescet aliquando ille dies.
Miseret, tiardet, Piget , Pudet, Poenitet, nominativum habent cognatum, ut lib. 2. cap. 8. in Genitivi constructione diximus sed hunc non exprimunt , utpote certissimum, alios tamen admittunt. M J Plaut. D Stich. actu I. sc. I. Me quidem haec conditio nunc a non poetinet. JuStin. XI. ἐ. Athenienses sicut primim defecerant , ita primi 6 paenitere coPPerunt ζυ subaudi se , quasi esset , poena affecerunt. J Te-m rent. Adelph. Quem neque Pudet quidquam , neque metuit quemquam. Ovid. ad Pisonem nec pudeat Phaebea Chelys , si creditur illis Pulsari mania hus , quibus et contenditur arcus D s et 3. ArtiS, v. . N 7 O. Principue nostrum est, quoa Pudet, inquit, ,
ra ορus ς id est , quod pudore afficit. J Martialis ;Nulli , Thai, negas , sed si te non pudet istud, Hoc saltem studeat, Thai , negare nihil. Plaut. Pseud.
1 Subaudi Caelum. J Immo Vero Dies , de quo agitur istic Ioci. Et sic mox in verbis Cice
vent. II. I 3. Utrum id faelatis pit, quod paenitere fuerit necesse. Sueton. Claud. 43. Signa quindam paenitentia de matrimonio Agrippina dedit. ViteIl. Is . Nec multo post poenitens facti , h. e. poeni tens se ob negotium istius facinti. Sall. Histor. I. poenitens consilii. Idem in fragi n. Non poeniturus Vide et supra ad II. 3. R. I 68. et 369. et infra ad Cap. 3. in
274쪽
LIBER TERTI Us, CAP. LQuod Pudet, facilius fertur , quam illud , quod pi-
iet: idem Mercat. Νιhil Charine te quidquam pudet.
plieia. Terent. Ρhor. Quod te obsecro , ne plus minusve faxιt , quod nos postea pigeat . idem Adelph. Non te hac pudent 3 Seneca lib. I. de ira : Ira ea taedet , quae inνasit, id est, detestatur et odio hahet. Gell. lib. I. Verbis ejus defatigati pertaeduissent. Cic. Plura me ad te scribere pudet; ubi infinitum pro supposito est quasi' dixisset, scriptio
νγ plurimum pudet me. J D Ρlaut. Sticho Idne misere ρ idem casma : Ita nunc Pudeo , atque ita nunc PaνeO'. Valer. Flacc. lib. 2. de Vulcano ; Adclinem scopum inνeniunt , miserentque , fortentque. f Lu-νν cr. l. 3. Viνus enim sibi cum proponit quisque a futurum , Corpus uti volucres lacerent in morae , νγ Jeriaeque , ipse sui miseret; ubi subaudimus Se . urνν Sensus Sit, ipse se miserum facit miseria sui. Atra vide Notas supra p. 168. ὶ Cicero, Taedet id ip-νa sum , Vehementerque Poenitet; id est, taedio est . tae-s, dici me afficit. J, Delectar, Iuvat , Decet, oportet , Libet, Ρers nalia , et vere Activa sunt, sive in tertiis , sive in aliis personis. An quum dicis multos castra jux'ant,
et ho,tem ferire juvat , illic juνant est personale , hic impersonale t Ridiculum. Cicero pro Balbo; Est
enim aliquid, quod non. ορorteat , etiamsi liceat ἰquidquid vero non licet , certe non Vortet. Terent. Adhuc, Archillis , quae adsolent, quoEque OPO tesse , signa ad salutem esse , omnia huic esse Video ridem ,' Haec facta ab illo oportebant , Syre. Lucanus lib. 3. Non robore picto Ornctas decuit fulgens tutela carinas. Cic. I. officior. Nec νelle experiri , quam se aliena deceant ἰ id enim maxime quemque decet , quod est cujusque maxime sin m. Ρlaut. Sticho. Secundas fortunas decent superbiae: idem Pseud. Ubi ἐγOS , jocus , risus , . vinum , ebrietas decent. Martialis in Spectaculis , de leone occiso: Herculeas potuit qui decuisse manus. Finge leonem loqui, apte diceret Ego Meo manus Herculeas. Statius lib. IO. The-
275쪽
haid. elegantissime mus est Prima Persona , quum S
cerdos quidam sic Apollinem alloquitur Si non decuirtia jussa , tulique prementem. Columella lib. I. cap.
12. Mulieres quidem Si lactis copιia Premuntur , Ἀ-tisum aridum in aqua macerari oportet Ρlaut. Mosteli.
Nam quod tibi lubet, adem mihi tiberi Curritur , Statur , Ambulatur, Vere personalia
sunt, et vere paSSiva. ut, Trepidabatur a Caesare , deest trepidatio: nam sine nomine et verbo non fit oratio. Nomen voco rectum ipsum cum Aristoteleia
Uidit hoc Ρriscianus lib. I 8. pag. II 33. sic disputans Sed ii quis et hiaec omnia impersonalia velit inspicere penitus , ad Usas res Verborum referentur , et sunt tertiin PerSOnae , etiamsi Drimae et secundiae δε-
fetant ; unde Participia inVeniuntur, curritur , Cursus , et decurSO Spatio. Idem Paulo post pag. II 3 q. Teste sapientissimo domino Ollonis, et Doctore meo Theoctisto, quod in institutione artis grammaticae docet , possunt habere intellectum nominatisum, ipsius tei , qua in Merbo intelligitur : Nam quum dico curritur , cursus inteltigitur ἰ et sedetur, ceSSio :Et ambulatur , ambulatio ; evenit eventus , Sic et simialia. Quae res ta Omnibus νerbis etiam absolutis necesse. est ut intelligatur, Ut, Vivo vitam; et Ambulo am-hulationenus er sedeo sessionem et Curro cursum. Haec aurea Prisciani verba si Grammatici intellexissent , non tot tenebris hactenus essent offuscati. Apollonii verba si quis requirat , haec sunt ex 3. lib. de
Contra Priscianum stulte admodum et proterve debacchatur Augustinus Saturnius lib. 3. cap, II. in suo sophistico Mercurio, quem nostra Minerra Xupplantabit. Illius verba sunt; Νec satis habes , Pris- cIane , quod ipse te, levitatis infamas , nisi etiam Apollonium , et Theoctistum PraecePtorem tuum , una tecum traducas t Dii te eradicent, Prisciane , cum tua ista doctrina; sic enim primum tollis Omnia. imperaOnaliasaasixae terminationis nam quιbus verbis
276쪽
nominativus ejusmodi intelligitur , ea manifesta dunt Personalia : deinde Sic omnibus passivam tribuis
significationem. Ve rum enim vero ratio tamen isthinc tua, Si Vera , ea per totam verbi naturam ac declia nationem subιntelligatur Oportet; neque enim major ratio Proesentis , quam caeterorum Temporum. Itaque qui nominatiMus verbo Praesentis temporis Per te in.telligitur, idem Mel per totam reliqtiam ejusdem verbinaturam ac declιnationem subintilligaIur necesse est.
Quare quum Tacitus ait, procursum ab hoste ; Ea Cicero; non est ab isto perseveratum et Plinius Caecilius ἰ a quibusdam reclamatum est Et Lixius, migrandum est a parentibus , hic ego te, hic te appello , Prisciane , dic Obsecro , tuus iste nominatia vias an huiusmodi Merbis Praeteriti perfecti temporis recte intelligi potest Z nullum enim excipis , nec tempus , nec imperaOnate. Age , Periculum faciamus. Procursum est procursus Diνi boni . quid hoc portenti
esti Perseveratum est perseveratio ἰ proclamatum est proclamatio migratum eSt migratio sessum est sessio ; ambulatum est ambulatio peroratum est PerOratio. O mentis inops , qui intellectus iste tuus,
quae dicendi ratis , Mel potius quae insania s Haec ille
futilis Mercurius nunc Mnemam audiamus. Dii te eradicent, Augustine, cum tuis istis cavillis. Sic enim tollit Priscianus omnia impersonalia passivae terminationis. Fateor libentissime ; quis enim sanus non tolleret i nam quibus verbis nominativus ejusmodi intelligitur , ea manifeste sunt personalia, ut tu verissime asseris. Deinde sic omnibus passivam tribuit significationem. Fateor id quoque nam quae dementia est dicere Curritur, toris corren , tuiti
quum potius dicendum sit, correse , Pelease , vix eSe ,
,, si corre , si combiatte , si vive Germanice , malaust, man Streitet, man lebet; ὶ ut Hac melius itur in rerum , Por aqui se Ma metor at camρo, Pero, di qua megho si Da at campo. J ν Ρraeterea qui magis tibi venit in mentem , haec verba significato
277쪽
DE VERBII PERIONALIBUI ET IMPERION. 23
actionem , quam caetera paSSiVa ut, amatur, legitur INam si , curritur ab Omnιbus , Significat omnes cum runt : tum Meritas amatur ab Omnibus , significat , Omnes amant veritatem et cindimur iab hostibus , hostes cadunt nos. Decepit te Grammaticorum turba ,
quae plane sensu communi caret. Tertium , quod Prisciano objicis, hoc est; si in curritur et ambulatur intelligitur cursus et ambulatio, in cursum est et ambulatum est intelligeretur cursus et ambulatio. Ο mentis inops, quae te vexat dementi t Hic tecum fustibus agendum erat, non ratione. An nescis omnia verba in Or carere praeteritis t Quae te impulit dementia , ut Procursum ere, Peraex eratum est , eSSct
praeteritum Uerbi diceres λ Ρarticipia sunt, Augustine, et quum participium dico, ) nomen adjectivum
dico: dicimus enim , decursus est campias , decursa est a tas , decursum est Spatium. Tum deinde, quotiescunque participium , Seu adjectivum , sine substantivo ponitur in neutrali terminatione, pro substantivo desiderat vel totam orationem . ut, Nuntiatum est regem Menire ἰ vel infinitum sui verbi; ut, pugnΠ- tum est, subintellige pugnare ς vel denique deest negotium ἰ ut, lectum est, Subaudi negotium. Et quum dicimus in activa viνο , curro do ιο , melius intelligitur infinitum, quod vere nomen verbale eSt, ut Ρriscianus docet, quam aliud nomen , propiusque adhaeret verbo suum infinitum, quam nomen ipsum verbale ut viνO νiνere , quam Vix'O vitam ψ et
curro currere , quam curro cursum ἰ atque ita in passiva Curritur , currere, et cursum est currere. Et
haec Ρrisciani fuit doctrina , quam tu nullo modo es assequutus. Α Ρrisciano stat Linacer lib. 6. quum
agit de Ellipsi. AppellatiMum , inquit, aliquod ejus
dem signimationis, sum absolutoriam coeterorumque neutrorum passivis iis , quae nos genus νocamus te
rium passiMorum , subaudiri , Apollonio ac Prisciano
Sed quod tamen tempus adsignificat. Et proinde procursum est revera significat praeretitum Vssebi procurrere in passivo. Vide quae disputavi supra ad Lib. I. cap. II.
278쪽
placere video ,' ut cum Midetur sesSiO quum curritur , cursus. Quod si quem tantorum νirorum auctoritas movet, non Mideo , cur is verba hujusmodi impersonalia statuat , Potius quam personalia per defectum nominatiνi , qui videlicet certus est, et Propterea non apponitur : nam qui ab hoc ejusdem significationis nominativo diνersus est, is , utpote incertus plane , proferendus est. Ovidius; Iam tertia νivitur aras. Martial. Tota mihi δε ιtur hems. Horat. Magna, minorve foro si res certabitur. unquam. Hactenus ille : nunc ad Activorum disputationem transeamus.
CAP. II. Omnia verba non substantiam, ded accidens si ian MantiaJ D esse Actiνa , aut Passiva. Rejiciun-
aur Neutra , et Communia , et commentitia Gramin
GRAMΜATICI nescio quo errore inducti, verba omnia in quinque genera diviserunt , Activum , Passivum , Neutrum , Commune, Deponens. Nobis autem , inquit Caesar Scaliger , satis sit , uniνersum verborum ambitum in duo dividere, quae actionem et passionem significent quemadmodum horum utrum que ad unum , iuippe ad ipsum EST , quod est utriusque radiae et fundamentum. Hanc Scaligeri rationem sic confirmare possumus Philosophia , id est, recta et incorrupta judicandi ratio , nullum concedit medium inter Agere et Pati: omnis namque motus aut actio est, aut passio; imo, si rem penitus inspicias, actio et passio nihil disserunt, nisi ratione quadam ,
I annon , relatione quadam tJ sicut AccIise , et declive. Id quod docet Aristotel. 3. Physic. cap. 3. IJ Quare
. I Quare quod in reνum Naruista non, etc. J Vult dari in re. rum natura nihil medium inter. Actionem et Passionem , quum omnis motus sit aut Actio aut Passio : atque ideo Verba Neutta . quae nec Actionem nec Passionem notet , non enisicre . quum Res talis non existat. Nolo
scitis eorumque vero sensu nunc disputare, ostendam mox diserimen satIs magnum esse inter Actiones, alteram transeuntem ad et in Patientem , alteram non transeuntem , sed perma-
279쪽
DE VERBIs ACTIVIs , NEUTRIS AC DEPONENT. 24 Iquod in rerum natura non est, ne nomen quidem
habebit. Mi etiam agens , inquit Cicero 2. Acad. ne cogitari quidem Potest fuale sit: idem secundo De sna t ura Ueor. Mihi , Inquit, qui nihil agit, esse Omnino non Videtur. 2 Quid igitur agent verba
Eransiens duo it appellatic nem
Verbo plane Aetivo apud Grammaticos , qucia idcirco nahet Ctiam semper passivum sibi rea
Pondens. At neque Activa ta imodo , neque rassιva , sunt , quae Actionem in se permanentem notant, nec pa,sivam formam Verbi Personans in Usu Linguae habent , et Ideo Neu- ara a Grammaticis aicuntur. Qualia sunt eurrere , ire , cadere , etc. Seo maX me ea , lila: nullo in motu consistunt nec animi
nec corporis , Verum in quiete ;Atque ideo ipsum illuci Quiescere , um 3edere , Jacere , valere,
Et similia verba , medium quid
revera notam in cur veram Aetionem et Passionem, Sed et pro priam idcirco . non Acti Vam , ipso Usu Linguae habent constructionem. Sed tamen quia du-Paex est Iantum terminalio Veris
Grammatici omnia in o exeuntia , sive sint Transeuntis, sive Permanentis , Actionis, appel- Iarunt quoque Actιva , et ita accipienda sunt Prisciani verba ,-nae Sanctius mox adfert , in quibus ille etiam neutra seu Absoluta comprehendit. Sed de his hiberius agimus in proNimis seqq. rerum quod Auctor nihil dari significationis Neutrius , h. C. nae Activae in Passivum transeuntis , uec Passi Vae ab Acti voptu sectae , probare nititur eX lo. cis Ciceronis , id vero alienisset-mum est et ineptissimum. Prior IIem occurrit Academ. IV. I x. Ubi Cicero distinguit inter ani mal et inanimum : Inter Danit m si Animal hoc maxime interest , quia Inanimum nihil egie, nimal agit aliquid r nihil enim
axeus ne cogitari qti idem poteεr.
Quibus in verbis nemo non Uidet , posteriora referri non alnaturam Actionis , sed ad Animal , quod esse nequit, quin aliquid agat Alrer reperitur de Kal. Deor. II. I 6. ubi Verba illa de Deo unice dicuntur adprobandum ejus providentiam exeU , quod eri Sistit , quia si nihil agat , neque esse aut e Xsistere Udeatur: Ea vero n nil perti-
Dent aci Grammaticam hanc controversiam. In Sript ri Osibiis locus
ille Sc Higeri exhibetur mutilus etiam in medio Q missum usi inie-grum comma , unde repetun- oram erat Verbum , quod requiritur ad supplendum sequuntium
sensum. Nempe . significem : atque eo cetera omnia , tanquam ad Pignia , recipere , quemadmodumbrarum urrtimque ad unum , etc. intellige ex proximo commate re cipere, ii e. r Eferre.
et 3 Quid igitur agent Nerba titra , ete J Idem saltem . quod Nomina Neurra , quae uti que nee Masculini, nec Feminini sunt Generis, quum tamen
item in rerum natura aliud Genus non sit Distinctionis causa inventae sunt hae Verborum
appellationes in arte Gramma tica , quia quoddam discrimen . occurrebat in natura significationis eorum , et ita proprie et
dicta , quibus significatur actio
unius transiens In aliud et quae . idcirco Accusativum requirunt,
quo, ut ait ipse Uossius, qui ceteroqui Sanctium in hisce sequitur , de constri'cr. cap. 2I.
280쪽
Neutra, si nec activa , nec passiva sunt i nam si a it, aliquid agit; si vivit , aliquid vivit: Cur enim
concedas rem agentem in verbIS, quae neutra VOCAS,
si tollis quid agant f An nescis omnem causam em- cientem debere necessario e tactum producere t Deinde
etiam effectum non POSSU COMIStere SIne causa .
tia Grammaticorum , quibus nec Actio unius transiens in alterum, nec Passio unius profecta ab alio designatur, et quae usu vulgari accusativum sibi additum non habent , quia eorum actio prO- ime accedit ad habitum animi ut corporis, certe per se ipsa sine ullo extra se Objecto aut effecto absolvitur : unde et Absoluta vocantur. Et ego Sane , ut vere dicam , minime Ineptam arbitror , in indaganda significatione et natura Verborum , distinctionem illam actionis permanentis et transeuntis , quami hoc
capite ita prorsus reiicit Auctor. Etenim aliud longe est
sedere, iacere, dormire , calere , etc. aliud verberare , amare , aO cere , legere, etc. Illorum enim actio quia non eXSeritur in aIIum,
nihil ideo eXtra Se producit, sed ab et in uno eodemque homine fit et absolvitur ; nullum
ergo reauirit patientem , et proinde permanens in agente concipi debet , et recte CtIam Ita dici potest: cum e contrario Istorum actio Semper tendat in objectum suum vel enectum , ouae sunt eXtra ipsum agentem , Deaeterquam in reciprocis acti Otibus , atque idcirco trarisiens non incommode appelletur. Uadeo alia sit illorum actionis vel siquisicationis natura , alia nOru in t et illorum quidem vel non appellanda sit Actio, SI actio concipi non debet , nisi quae transeat ab se in aliya aut au-ouid passionis sive in Ipso agente , siYe entra eu In , producat: vel in arte saltem Grammatica statui debeat Actio sine relato effectae Passionis , quicquid eriphilosophia in contrarium disputat Sanctius. Certe ipse etiam Usus in Lingua Latina apertissime istiusmodi diversas actiones, verbis hanc in rem de industria formatis , distinxit. Nam eX-hibet ea nobis diversa ejusdem plane originis et significationis Verba , nisi quod altera sint prorsus Activa , altera effectum istius actionis, quietem , et rem in se permanentem , notent, Rique adeo vere Sint Neutra. Et ideo utraque diversis conjugationibus quoque distinguuntur , Veluti Sedare , Placare , Rigare.
Fugare , cavore, clarare , --bare, Pendere , Iacere . a Pendo , Iaeio , quae Acti a Sunt at eorum effectum notantia , et Neutra , sunt, Sedere , Placere , Rigere , Fugere , cavere , clarere , Albere , Pendere a Pendeo . Iacerea ne eo. Sed et postquam eadem Lingua habuit iam verba Neutra
calendi,stupendi, pia tendi, etc. formavit tamen etiam inde plane Activa , calefacere, stupefacere, patefacere , etc. Quorsum nisi ut ab actione illorum , quae est in se permanens , alia et diversa actio , quae est transiens ab se
in aliud , vel rediens ad se i insum , distingueretur: his verbis proprie eam in rem formatis. Et haec causa. quare idem Usus linguarum quibusdam verbis semper fere addat Accusativum ab iis rectum , vel quot Accusativi vicem obtinet, aliis nunquam eseu , ut Sanctius diceret , quibus