장음표시 사용
261쪽
Imitantes essectorem et genitorem sui : Plaut. Cistror Suarum viam nos Volunt esse indigentes. s. ) Suiaque Omnium rerum nos inigere , pro omnIum re
sa rum suarum. 4 D Valerius Max. lib. I. Lento enim radu ad Dinaictam sui Dapina procedit ira: idem lib. I. cap. 6. PriuSquam exoptarum cisium oculis conspectum tui Ossertes: idem lib. 3. cap. 7. Quia alιud est, quam Sarvientem fortianam an a UIOLιiam
amor tuus est in tredia Nostri . Quam sine te colis vivere , coge mori. Utque facts . coges et abiit musque colorque : bustinet hoc animin spes lamen una Ttii. Cicero de ita Sp. Resp. cap. 3. Fihil enim contra me si cit odio Mei , sed odio severι turis . Odro
dignitatis, odio Reip. Et sic , ut neget id Sanctius , ma Nime tamen ille genitivus in passiva significatione usurpatur ; sed
tamen cum et PO sessorem Significet , nulla cauSa est, quominus et actorem, qui est actionis suae quasi POSseSsor, deia Signare queat. Tale est illud Ciceronis Fam. II. 6. Eam tuitinius studio me a3sequi posse con-fdo , et Plaut. in Pseud. I. I. Duorum hominum Iabori parsissem lubens , mei eι tui. Sed haec Ioca Vir Magnus ad Plautum , Iicet hujus quidem Iocum tueatur Gellius XX. 6. suspecta habet , haud Seio , utrum propter significationem activam, an vero Simpliciter, quod ex ejus sententia dici nequeat Laborniet , pro meus , labor nostri utriusque , pro quo malit noster ;Studium tui unius , pro quo reponit tuum , majorrv Nestriam , pro vestri. Sed tamen sic passim quoque loquuntur Veleres, ut videre est apud Uossium de Construet. Cap. 37. Cicero saepe etiam adbibet hvuc Genitivum in Plurali , in quo eadem est. construcrionis ratio. Voluntati
vestrum omnium parui, communιs patria omnium nostrum, in me omnium vestrum cra et oculos con jectos , immo contentio Vestrum splane utique ut labor mei. Sallustianum illud in Catil. mmores Vestrum, genuinum esse , nec hodiernorum codicum Scripturin debuisse concedere. firmissimum
loco testimonium probat , et proinde nos in Animadversionibus historicis cap. X. Sallusti RSSeruimus et rellituimus. Sed et ne de ipsa phrasi a ubites .en similem plane apud Plautum Μεenech. V. 9. 97. Vestrum Patriflii quot eratis. Suet v. Caes. 3λneque populi eapectationem, qua de adventu sui feeerat , privatis
opibus explere posset. Sed et congruenter Ciceronianis illis ius tui studio , idem Cic. in
Vatin. c. 3. civitatis salutem cum unius mei salute esse . conjunctam. Et pro Marcel. cap. T. Ex unius tui ν ita pendere omnium.
Sed quae , sic citata a Sanctio Vel Budeo, in nostris edd. ita leguntur , ut exhibeant mεa , φυ- , Pro mei , tui , dubitem an
Suique omnium rerum nos indirere. I Male hic locus e Xpliis eatur , et incassum huc ad tertur a Scioppio. Sensus est Volunt indigure nos sui , in omnibus rebus. Omnium rerum per Di ipsiudicitur pro in negotio Omnium re
rvm. Cui similia loca , eorumque explicitam rationem , vide in iiS , quae notavi supra ad pag. iTI
262쪽
3ur eonMertere: et paulo post; Fiducia est, quin aestimmatione sui certo pondere eaeaminat. Ρlin. lib. 22. in prooemio : Complesse poterant miraculum sui , natura atque tellus. Seneca in Troade, acl. 2. Nu Iaque pars manet nostri et idem Hercule Oetaeo act. 3. Et partem mei ferat Omne saaeum. Cicero Attic. lib. I I. epist. 8. Quintus misit filum , non solum sui deprecatorem , sed etiam accusatorem mei. Ovid. I. Metam. Et pressa est gravitate sui : ibid. lib. ultimo ;Parte tamen meliore mei : et in Carmine obscoeno e
Quod partem madidam mei Midetis. Terentius Adelph.
Tetigine tui quidquam: s) ibid. Qui re in sui gre
mio positurum puerum dicebat: idem Heauton. Tot mea unius soliciti sunt causa. Ubi Muretus ex antiquis exemplaribus restituit, Mei unius. Varro 3. Rusi. cap. de villa; Et quum haec sit communis uniνersi ρορtili , illa solius tui. Budaeus in commentariis citat Ciceronem in Vatinium sic Quid ergo praestantius mihi potuit accidere , quam Omnes hos cives meos judicare , cipitatis salutem eum unius mei salute esse conjunctam ; Sic citat Budaeus nunc legitur, cum mea unius salute. Plautus Aulular. Neque tui me quidquam inMenisti penes: idem Pseudolo. Si eae te tacente feri possem certior Hem ,
Quae miseria te tam misere macerent,
Duorum labori ego hominum parsissem libens . Mei , te rogandι, et tui , respondendi mihi. Haec Plauti verba expendit Gellius lib. 2O. cap. 6. et
insuper ait; Itaque si dicere velis , Patrem mei, pro Patrem meum , quo Graeci modo τη, πατε ρα μω dicunt , inusitate quidem , sed recte Profecto, eaque ratione
hic est alienus plane. Nam apud Terent. Adel. III. a. s. additur arris. Nempe Qui se in sui gremio positurum puerum dicebat parris. Observavit hoc Ursinus quo-
. TO. a. P. I 19. et addidit iblud Terentii , Tetistine tui quἰdquam et Plauti , Neque eat me quidquam invenisti penes , qu loca itidem plane sunt aliena . quum in iis Tui sit non Pron men , sed Adjectivum , ab Neutro Tuum.
263쪽
124 LIBER SECUNDUS, CAP. XIII. dices , qua Plautus disit , labori mei , pro labore
meo. Haec ille; qui tamen si legeret illud Ciceronis, Genitorem sui , et E ectorem sui , et illud Maronis; Et nunc magna meι Sub Ierras ibit unam : et illud Macrobii lib. 2. cap. I. in Somnio Deinde tonus per naturam sui in duo disidi sabi aequa non poterit , 6) fortasse non diceret inusitate dici, PaIrem mei. In iis omnibus , quae citavi, testimoniis , si aliqua tibi videantur significare passionem , non valde T
pugnabo ; dum illud teneam , loco illorum poni
Posse possessiva ut vectorem sui , Emectorem
Rursus nunc contendam , meus , tuuS, SuuS , Posse
accipi passive , et loco illorum posse succedere, mei , tui, sui. Cicero lib. I. epist. Ego quin tua causa feci ς potuisset dicere, tui, exemplo Plauti Mostel. , Urbem exsul linquat hinc actus causa tui: J D idem Cic. Ρhilippica Io. An Mero hoc Pro Πιhila PutaS , in quo quidem pro amicitia tua Iure dolere soleo, etc. I) Pro amicitia tua , inquit Budaeus in com
mentar. pro eo iaιt , quod est , pro amore quo te
6 Fortasse non diceret, etc. JImmo vero vel sic diceret. Nani tibi ita absolute positum Occurrit Pater mei ' Aliud est , recte pase dici, aliud , usitate dici. acilius etiam reperies hunc Genitivum cum Nomine Actionem Notante , ut Genitor , quam cum alio. Lubentius quoque di Xerim cum Plauto per quandam appositionem et divisionem, pargissem Iabori duorum Bominum , Mei in Te rogando . et Trii in respondendo , quam absolute , labore aut pro, tuo magnam peperisti gloriam. At in Sensu mere passivo, veluti studium Itii, desι-derium Tui , etc. recte simul et usitate hic Genitivus adhibetur. Rarior est , maxime in prosa , in sensu plane PossessiVO, Vel Activo. imago mei, advenitis Avi etc. nisi accedat unius , aut Si
mile quid. Pro amicitia tua. J Sic quidem et Sallust. Iug. I 4. Qui om nes familiae nostrae ob vestram amicitiam infesti sunt. Et Cic. Fa- mil. III. IC. Li tuis inimiῶitiis suseipiendis Oblivisceretur patroni, Dubitem tamen , an haec prorsus passive sint interpretanda. Certe Amicitia mea . vestra, etc. notat amicitiam , uuae tibi mecum. aut mihi Voliiscum mulua est. quae inter nos utrinque ebi cons
lituta , quae Tu mihi , Ego tibi
te Sanctius illud Terentii Λ --
eX ponit. Namque istic odium tuum , Significar molestiam tuam. quae a Te prosici,citur , et qua alterum Obtundis. Rectius passi-Ve accepit, quod itidem ex Terentio protulit. Λam neque negligcratia tua, neque id odio Ieeit tuo. Sed et expressiora ac cer-
264쪽
prosequor, hoc est, quo tu a me diligeris λ quo- . D modo Horat. Caesar qui cogere posset, si peteret D per amicitiam Patris , arque suam . non Proficeret κγ quicquam: J u idem 2. Catil. Invidiae mea levandua causa ; id est, quam alii de me habent : idem I. Catil. Patria te nihil judicat, nisi de patricidio suo ,
cogitare. Terent. Eunuch. In ea utilitatem ego sociam ut cognoscas meam. Hic passive . Rursus Cic. ad Tiro
nem ; 8 tititatibus tuis ρOssum carere, actiVe, vide Muret. 2. Catil. Terent. Phorm. Nam neque negligentia tua, neqDe id OLO fecit tuo. Laurentius dixisset tui : idem Heaut. Et lachrymis opplet os totum sibi, ut facile scires desιaerio id feri tuo :idem Ρhorm. Nunquam odio tuo me vinces. Itaque nostra querela est, et quam habemus , et quae de nobis habetur. Martiat. lib. s. Iam precor oblitus nostroe Vulcane querelae Parce. Valerius Maxim. lib. 9.Cap. a. . Nam quum anima erreret , 9 quantum suo odio patria teneretur , timori reme iam scelere Pelia
xit: idem 6. cap. a. Vidi eodem habitu , et quiritatu tuo , id est, in querela tui. Livius lib. 3. miri B exstilum caede sua foedavere templum. J is Sed huiusmodi plura quilibet passim leget. Causa igitur qua
vetamur dicere, Hic liber mei, et mei interest legere , non passio est, sed ut vitemus ambiguitatem , quam facile vitamus , si genitivis primitivorum alios genitivos substantivorum non addiderimus: neque enim eodem sensu dicam , miserere mei Praeceptoris , nam
liora sunt reliqua , quae Auctor hic attulit , quibus adde illud Catonis apud Gellium VII. q.
Ne in servitiade nostra essent. Sali. Iug. 4. Quin sane fuerint nostrininiuria n. e. nobis factae. Cic. Famil. X. a4. Omnes gratas amicitias tua observantia, indulgentia, assiduitaee, vincam , quo in loco
male tui edi jubet, idque post late Lari ni sermonis transuetudinem amrmat, Stephanus in suo Pseudocic. p. a . Ceel. VIII. I.
Tua memoriae dare operam. Nep,
M s. 4. La . ille imprudens ipse
8 Utilitatibus tuis. I Dicitur
hoc eodem modo et sensu, qu superius, in quo et ipso utilitarem meam potius active , Vel possessive , accipiam , h. e. utilitatem , quae a me proficiscitur, vel in me tibi sita est. 9 Quantum suo odio , etc. I Editur nunc apud Ual. Maxis quantum suo odis , et in se l. exemplo abest a nostris Edd. illud tuo, et recte. Certe inepta est illa interpretatio in quereia tui, quam Sanctius adferta
265쪽
illud mei est primitivi, hoc vero derivativi. Si veto
anahiguitas in causa est, quominus hos genitivos non recipiamus , ubi ea non possit contingere , recte eis
utemur. Quare quum illis addideris io) genitivos
adjectivorum , non errabis . ut, liber rat mea solitis. Tui unius ς vel Tua unius interest legere. Cicero Lentulo Quocumque tempore mihi Potestas praesentis tui fuerit. Terent. Heaut. Atque in Vis nunc te miserescat mei. Cic. Tui unius studio : idem ;Eae tui unius vita , et quae citavimus ex Varrone . Hinc sit communis uniserat populi , illa solius tui. Aberit etiam ambiguitas , si addituin substantivi genitivus , alium porro genitivum re-κν gat; ut, Miserere mei , patris tot liberorum : id M Ost, miserere mei, qui tot liherorum pater sum. J u
Sed ut dixi, Mi , Tui , Sui, Nosiri , Vestri , pri
mitiva fugiuntur merito propter solam ambiguitatem , non propter passionem. At dices ostende nobis hanc amphiboliam , praecipue in nostri, et Vestri. Ostendam paucis his orationibus Meus populus legibus gubeFnatur , solius tui semper fuit sic e lege vixere ς
ster princeptor est doctus VeStri autem se erfuit male docere. Imo etiam si istis primitivis addas is) suhstantiva, quae genitivis non apte jungantur, ambo recte ponentur in genitivo ut si dicas, Mis rere mei peccatoris: nam hic non contingit amphibolia , quae contingit in hac forma miserere mei ρ tris : hic enim nescias, an mei Sit a meus , an ab ego. Quare tutius consilium fuerit, Ia. iis genitivis primitivorum abstinere, quod si feceris, latine recte
orum. Cic. Fam. III. 6. Non dubiam spem mei convaniendi mihi vis rebas. Epist. Io. Purgandi meim cessarium videιur esse tempus. V. 2I. Te summo cupiditase assec-rum sidendi mei , etc. viae et 1i Pra I. a. p. I9. et infra III. 8.circa finem.
sunt generis. Veluti Ennius apua Nonium in Miserere et Miserata
ia) Iis Genitivis Primitivorum abstinere. J Scilicet in tali ambi- .guitatis periculo. Ceteroquia enim Veteres illa usi satis crebro , etiam et Nostri et Vestri. Sic Adherbal de suae familiae hinminibus apud salis. Iug. I . An
266쪽
DA Ρoss EssIVORUΜ USU. 2 dicis : Mei praeceptoris , vel mei regis , vel νestri magistri interest imperare ; quia illud mei et x est
clem per est ab adjectivo meus, et Vester. Et certe
nulla alia de causa dicimus , C Us , vel C a interest pCujus , vel C um .est pecus , nisi quia non contingit amphibologia. Restat modo evertenda Vallae opinio circa hanc eandem doctrinam Verba illius sunt lib. 2. cap. I. Videmus licere dicere , Meam unius operam , Tuum solius studium non tamen dicemus ς Meum Laurentii studium ; tuum Prisciani praedium , sed meum stu- ditim , qui sum Laurentius ς Pn Edium tuum , q&i es Priscianus. Haec ille. Ego , si quid addendum esset
in his formis , libentius dicerem ; Mn mea PO ui ,
sed tua Casaris interest, quam , mea , qui Siam Pom-Pejus ἰ et tua, qui Ciaesar es : nostra enim regula
est; 13) Si possessivis addatur aliud nome' etiam
suisquam nostri misereri potest,
eui aliquando vobis hostis fuit 'Et lib. I. Ηist. in Orat. Philippi de Lepido , Proditν nostri , istis in idus. Nostri, h. e. Senatorum. Vide et Gellium Noct. Att. XX. 6. et superiora
hujus Capitis. r 3 a Si possessivis addatur. IPleraque, quae sequuntur, longe alienissima sunt ad evertendam Vallae sententiam , veluti Literis tuis primorum mensium , etc. Non enim quaeritur, an talia dici queant, sed an , Tuis Trebatii Iiteris. Similiter, Quantum meumatudium extiterit dignitatis ture , si huic pertineret, debuisset dici ,
Quantum meum Ciceronis siticum.
Et sic , ut diXi , pleraque sunt satis aliena. Quod quum Verum sit , nec enim dixi omnia esse eius generis miror, Ursinum ΤΟ.
2. p. X 48. tradere, me hic Censorem agere justo severiorem. Pa-
.ehit res ex hac nota , t quam praemisi singulis eXemplis, quae aliena duxi. At manifeste coniatra Vallam gat, praeter uoia nulla Sanctii , quod ait Plautus Μenaech. V. a. 8. Tuum Apollinis imperium demutat. Intelligitur autem in eo, non tam genitivus tui, quasi diceretur tuum imperium tui , Apollinis : ut voluere
Scaliger ad Catullum , et UOς- sius de Construcr. cap. 37. sed potius , ut Gro novius Pater ad Plautum Pseud. I. I. . Tuum imperium , quod est Apollinis. Hoz quoque rejieit Drsinus pag. Is . Is I. atque id ait esse interpretari illa , nou integrare. Ipse autem vult tuum poni pro tui , atque hoc tui recipi eX Sensu , quasi dictum esset plene, tui, Apollinis , imperium. Quod an sit integrare , Seu suoplere, et rationem locutionis Grammaticam atque Ellipticam dare , Lectori jud, candum relinquo. Ego certe ve Gron Vio accesserim , ut dixi, sed ira , ut per Appositionem quandam ista explicem ; quo certe modo expediendum est illud Ciceronis pro Se Xtio , quod meam legem contemnat hominis inimici , n, e. meam legem, legem ha
267쪽
218 LIBER SECUNDUs, C Ap. XIII: proprium, illud in genitivo potest poni; ut, s opes
Stculas Verris; φ Villa Tusculana Ciceronis ; l in paterna domo Neronis. f Cicero ad Trebatium libro I.
Litteris tuis primorum mentium Vehementer commo
vebar. At dices, in caeteris possessivis verum hoc e Sse , Sed meuS, tuus , suus , aliter se habere : imo vero ego in universum de omnibus possessivis idem praecipio. φ Cicero I. Tuscul. Theodoti quidem nihil m
regi censeam simul a Substantivo et Adiectivo conjunctis , uti saepe fit. Sic Terent. Phorm. I. I. s. lBerilem Fι Iium ejus ser i duxιsse audio uxorem. Ubi Genitivus neutiquam regitur a solo Filium , seu ab utroque Iter. HI. Et ita cum Adjectivo , in Eun. V. 3. o. Edico vobis . nostrum esεe ilis tum Herilem P ilium. Sic porro , verisimile factum , Amicus homo Petri , etc. Sed et Genitivorum cum Participiis, ut Amans, etc.
constructorum eadem est ratio.
Vide supra ad I. Is . Est ergo auum Apollinis imperium , Vel per Appositionem et repetitionem VO-cis imperium eXplicadum , quasi dictum esset , tuum imperium, imperium ApolI:nis ἰ vel , quia Meus , Tuus , Suus, Noster , Vester, plerumque notant eminphatice idem , quod , Proprius Μei, Tui, ei e . idcirco eadem
debet haberi ratio constructionis illorum cum Genitivo, quae est m. Proprius et Communis in simili Constructione. Nempe Hae- voces et Illae construuntur aeque vel eum Genitivo vel cum Da rivo. De hoc nullum est dubium in voce Proprius , sed et sic Meva , etc. Plaut. Truc. v. a. 3o. mea mihi pecunia male aeci-riar. Bacchi d. Iv. s. II. Tuus
tibi servus tuo arbitratu Serviat.
Asin. I. I. 37. Suum sibi emereati quem benesciis. Pr l. Capt. 3. Sio sibi Patri. Iam vero Pro - pilus et Communis cum Genitivo conriri Fas I creul. I cc. I. a. a. Et hae , comminia omnium qu sunt Parrvm , dicere , Corn. Ne pos Lysand. I. qui se illius fore proprium , sde confrinaret. Cicer Famil. VII. 3o. Cujus cum Pri
pritim te esse scribis mancipio et nexu , meum autem usu et Iructu , contentus eo sum. Id enim cujusque Proprium est, quo utit- et
friatur : de Ollic. I. I. Quod est Oratoris proprium. Sic passim ait hi. Genitivus autem ille renitur e X analogia Grammatica a Subs tantivo , sed cum quo coalescit Adjectivum Proprius , Suamque significationis vim , unde ne Xus significationis Genitivi pendet, communicat. Veluti Proprium negotium cuiusque , Proprius Itomo Lysandri, oro quo posset etiam dici Suus Lysandri R O , ea dem Constructionis ratione. Alis quando tamen Genitivus quoque regitur unice a Substantivo, cui tunc iungitur Adjectivum Proprius, Vel. Meus . Tuus, etc. Sic inficium Oratoris Proprium, Ossa
desuncta mea , Factum Consulis meum. SaIus periclitantis mea. Certe qua ratione dicitur Proin prium cuiusque et Propr. cuique eadem dicitur stium cujusque et
Suum euique , qua Proprium faetum Thrasybuli , Propria libertas Romanorum, eadem dici potest Meum Thrasybuli factum , Nostra Iibertas, vel Sua Lib. Romanorum. Hinc conjungitur a Cic. Famil.
V. I 4. Conruetudinem tuam solius ae propriam. Ea ergo ratione recte quoque potest dici Tuum imporium Apollinis.
268쪽
mea , propter Putrescam ς Ut sit, Mea Theodori.
Quod si non credis , audi Valerium Maxim. libro 6. p. a. de eodem Theodoro ; Mea quidem nihil in
terest , humine , an sublime Putrescam. Cicero Σ. Philip . Ille nunquam contionatus est nudus , tia
hominis simplicis pectus vadimus. Valla diceret ;Tuum pectus , qui es homo simpleae. Cicero s. Verr. Ne tua quidem recentia Proximi Praetoris Destigia presequi poterat, idem pro Sextio Quem non tam admiror, quod meam legem contemnat hominis iniis mici : Φ idem ad Crassum Quantum meum stu dium extiterit dignitatis tua: f idem ad Lentulum ;Nam nostra ρ ρugnatio , ac defensio dignitatis ture.
Livius ; Quod meum factum dictumpe Consulis gra-νius , quam Tribuni , audistis : idem libro 7. de Valerio Corvino ; Quum desiluisset eae equo ἰ Nostrum , inquit , peditum illud; milites , est opus p id est', nOStrum opus , qui sumus pedites: idem libro 8. Venostro duorum jam hinc et entia cernatur. Cato ad Ciceron. Tuam νirtutem domi togati , armati foris. Cic. L. Ρaulo Cons. me consulem Iuum studium adolescentis perspexisse. Plin. lib.. 8. epistol. Post judicium tuum νiri eruditissimi , grus issimι , ac Super ista Merissimi. Senca in Hippolyto Quis meas miseret Deus , aut quis juvare Daedalus 1lammas queat.
Et illud Boetii , quod reprehendit Valla ; Solantur
maesti nunc mea fiata senis. Caecilianus apud Mar-.
cellum; ma hominis quid referat. φ Virgil. in Ciri sis Perga tuum memoris haustum mihi Pectus.
r Deext , mea , propter pre trescam. J A qtie in omnibus optimis edd. legitur putrescat. Uradeo hic locus , eX quo probari vult istius generis locutiones , Mea Go. dori aihil interest , alienus sit , nec quid qua in ejus prOhet. Vide et Ursinum ΤΟ. a. Pag - rso Perque tuum. memoria, etc. IVersus est in Ciri 2 4. atque editur, Perque tuum memori hauε-
tum mihi reeitιr a Iummae . elisione neglecta propter Sequentem uspirationem. Ira Ve D constructio. erit , per tuum pectus haust Ummihi , memori alumniae, in Da rivo. Sequentem quoque VerSum Virgilii vix putem huc pertinere et explicem , lase pater συPetum . a. e. Iupiter , jam signat auo hu-nore. Certe , ut huc pertineret , dicendum fuisset Suo ratris, Vel Matris , honore.
269쪽
alumnae : 4- idem 6. AEneid. Et Pater ψse suo Smς perum jam signat honore id est , suo Deorum honore , t et Aineid. I 2. Postquum arma Dei ad Uuia cania νentum est. Apul. lib. 8. Quin res circum tantium ab emptione mea ; ia ore ferocissimi , δε- terruit animos. Ovid. I. Amorum ; Ut mea de iuncti molliter esse cubent. 'l' Terentius Hecyra; inne cui mea longinquitas artatis obstet: idem ; Nam herιlem filium ejus duaeisse audio uxorem : -l- idem Falernum amicum me assimulabo vir inis. Et in sacris 3 Reg. 3. Tulit filium meum ae latere meo ancιllae tum Eormientis: et illud quod damnat Valla ad Corinth. Salutatio mea manu Pauli. 'l' Qua etiam forma dixit Ausonius ad Theonem epist. q. Anticiapesque tuum Samii Lucumonis acumen : id est, tuum acumen Lueomonis, Ιο) ut recte annotat Iosephus Scalig. L a. c. I 2. in Auson. ubi hanc phrasin a Grammaticorum tenebris in lucem vindicat. Idem in Catullum Φ6. I 8. ita autem construendum , quasi dixisset; ruum Pectus monstri; tum citat quaedam ex
superioribus , deinde addit otia omnia dicta sunt
per Eltipsin Tui. In Graecis minus laboraremus τiis σου μειρακιου ς ita hic pectus monstri ; id est , Pectus tuum , qui monstrum es. Sed vide locum Scaaligeri. Ex aliis possessivis junctis cum genitivo nominis proprii et appellativi possem innumera exempla colligere ut , Imperatorius vultus Marii -l- Catuli Cumana vilia ς Calvi Licinit hipponacis reum Praeconium Fraternum nomen populi Ro
mani; in aede Iovis Mariana ; ' Fructibus Agrippae Siculis ; f Litora fraterna Erycis ς ε Noctiarna
Orgia Bacchi; Augusti paternus animus , et alia hujusmodi innumera. Elegantius itaque credo dici; Meum praeceptoris incium , quam , Meum ossicium , qui sum praeceptor: non tamen dissimulabo dixisse Terent: Mea, qui dum natu mazimus , et Ciceronem
,rus Pater xd Plautum Pseudolo
I I. et Ursinus TO. a. p. I 47ι legunt , Anticipesque tuo Sami Lucum nis acumen. Sic nihil et iste locus huc pertiuet.
270쪽
DE PossgssIVORUM USU. 23 Irro Sylla ; Vestra , qui dixistis , hoc maxime ingerest. Sed Cicero haec aliter dixisse non potuit, non enim hic participio erat locus.
De Construetisne Verborum , ejus Vectes , COΠ-eordia et Rectio. Exploduntur Impersonalia Grammaticorum , Priscianus defenditur contra Satum
IN Verborum constructione duo consideranda sunt 'Concordia , et Rectio. Concordia eSt mutua complexio nominis et verbi , quando nomen in debitam verbi personam seu domicilium recipitur, quae coniunctio ostendit verbum. esse Personale. Rectio est , quum verbum ostendit vires et effectum in rem aliquam , unde verbum Ostenditur Activum , vel Passi vum. Dicamus igitur de Personalium Concordia primum , deinde de activorum , et paSSivorum Rectione.
Veteres inquit Fabius lib. I. cap. 'de Gram . in
ecta modo , et nomina , et conjunctiones tradiderunt ,' mdelicet quod in Derbis Vim sermonis , ira nominibus malexiam ς quia a terum est , qtmd loquiamur , alterum , de quo loquimur ἰ in conjunctioniabus autem complexum eorum esse jussicarunt' Η Fabius. Si igitur oratio , quemadmodum cnerae res natura constantes , forma et materia ConStat, sine nomine et verbo nullus unquam sermo efformabitur;
quod elegantissime ostendit Plato in dialogo de Ento p. m. 26r. exfr. in haec verba ΗοN. Duo sunt genera declarationum earum quin in Moce sunt, ad rerum naturam significandam. Th. Quo pacto λ μυ. unum quidem Oνόμαlα , id est , Nomina ; alterum