장음표시 사용
291쪽
DE VERBIs ACTIVIs: NEUTRIS AC DEPONENT. as 3
Cutio, non Neutra. Et tamen, quin Mokeri sit etiam in hac phrasi mere Passivum , nemo , opinor, dubitabit. At si paulatim in desuetudinem abiisset Ac- i Vum Mokeo, aeque ac tot alia Azri Va , et si phrasis haec magis fuisset frequentata, nullum est dubium , quin et Moveor De Ponentibus jamduduin fuisset ad Scriptusn : aeque az multa etiam alia Verba in or exeuntia, quo rum Activa plane interciderunt, et quae ideo non tam Passivam . quam Neutralem , videntur nunc habere significationem et Constructionem , licet passiva tamen Vere Sint : veluti Guascor , quod passivum est ab antiquo G cnare , . quod est a Gr. Ut ais , ut ipse lUrsinus id ostendit Observ. cap. lXII. P. 223. 214. Hinc Plautus PCeu. V. 4. I 3. Eo aumuε gnarae fenere. Et sine G, Tacitus Hist.. I 6. Generari et nasci A Frindipibus , fortuitum, ubi manifeste τὸ Nasei passivo sensu adh: betur. Vulgo tamen etiam inter Deponentia refertur , non quidem Activae, sed Neutrius significationis. Adde his omnino, quae cap. seq. ad Ver-hum Ad Persor disputamus. Neque ramen exi Stimo , omnia omnino Deponentia nabuisse Oli in sua Activa in o exeuntia. et fuisse primitus Passivae prorsus Sigui fi-eationis. Nec enim dubito , quin multa ejus generis serius sint sormata ad eκemplum et in tar ali O-ruin , Deponentium speciem et usum jam habentium , atque ideo statim tuae acceperint constructionem et significationem , qualem illa priora ia in habebant , vel habere credeba ca . I Ai, a putEm suis e mu'ta ex iis maxime , quae ab Nominibus sunt formata, et neutrali adhibentur significatione. Velati , Adminiculor , Arstia
ribus, vel potius cavillatur ea, quae nie disputavimus , Ursinus p g. 427. Nam quid est, nisi ca
villati 3 quando ibi rgjicit , quod
dixi, Vix dubitare me , Deponentia quoque , primitινο usu et significatione , aed quae nunc nobis maximam partem lateat . fuissε vere passiva, quum ipse in ead. pag. dixerit paulo ante ,. Hoe a1rmare licet , Omnia in OR primitus fuissapasaiva. Quid enim aliud ego dico aut volo qui illud semper non
eκ posteriore illorum Verborum usu . sed e X eorum Origine et primitiva significatione probare an nitor , et probandum contcndo. At ille nunc excipit , quae a Neutrιs in o exeuntibus sunt Orta , qua non possint dici absolute primitus fuisse passiva. Quis non miretur , ab eodem Viro in eadem agina tam contraria assirmari
gulorum indagasset aut ex p Suisset Originem ac rationem. Ego in super oribus iam rationem dedi Auspicari, ut notet scilicet in auSpicando occupari et versari longiore mora , quam ego originem credo multorum Deponentium ab Neutris maxime , sed et ab Activis quibusdam proprie dictis, Ortorum, qualia esse videntur Metior , Populor , Iar gior , caνittor , Blandior , Dominor. aliaque supra jam dicta. ΑΙ-
to eor autem refero ad mutuae actionis Verba, de quibus i iidemiam egi. At cunctor ad utrumque referri potest, ut notet vel Mutuam actionem conjungendi se in- virum , Vel portu, Haerere et mo
litones. Nam quin a cunctus , quod pro criunctus dieitur, descendat , nullum mihi est dubium. Hinc cunetari in bello dicuntur , qui quasi aliquid subsidii adhuc e X pectent . pugnare non eum volunt. Sed et hinc percuuetari pro interrogari, inquirere sciscitando : qu cum Festo per V potius scribendum, quam per O cum Verrio Flacco, derivante hoc Verbum a conto nau. iico , ce sdam. Construitur au-i
292쪽
rem illud saepe cum dupliei Accusativo. Plaut. Μil. Gl. II. 3. 21.
Num tibι ιippus video reSp. --dicum istuc , tibi melius , Percunc- rarier. Pseud. I. s. 47. Sunt qua Te volumus percunctari. Occurrit quoque passim percunctari rem , Pro, inquirere in rem. Cicerode Divin. EI. 36. Solebat ex me Percunctari nostri augurii discipIinam. Plaut. Asin. II. 4. 43. Si
Esses percunctatus me ex aliis .
crederes mihi, n. e. inquisivisses in me. Accusativi autem hi neu
Liquam reguntur proXime ab ipso Verbo, sed a Praepositione per Ellipsin omissa. Nam percunctari
xari circa aliquem , e X quo rem Prius exquirere vis , plane ut Consulare aliquem , de quo alibi
egimus. At percunctari rem notat cunctati et morari in re investi- Randa . plane ut consulere aliquid.
lytrobique intelligitur Praepositionis Graecae . κώα vis. Ceterum neque deponentium , quin ab Aetiuis transitivis fune. Dbscum ratam seu obliteratam signi ieationem Passivam , statui vult mecum. Vir Doctiss. sed potius immutaram et conversam in Activam. At
a Ide veIlem scire , qui conceperit factam illam immutationem ran subito impetu et arbitraria ,
Passiva isthaee transisse ad Acti- am signifieationem At quam inepta haae foret et inconsulta a firmatici Etenim si habuerunt primitus significationem passi-Vam , eamque immutarunt in Activam necessario id utique pau-Jatim factum fuisse debuit quacunque ratione vel causa , ut ira obliterata sensim fuerit prior significatio et constructio , et Iandem invaluerit nBVa seu acti a. At qua ratione et qua tandem causa acceperint activam significationem et Constructionem , id vero in singulis et omnibus commonstrare , dissicile est factu, Nec fieri possit, nisi eX plorata Prius solet omnium primitiva significatio. In multis , credo , zasu. Vel ex ab usu et errore Vulgi aut ipsorum Scriptorum , cujus ratio nulla nunc certe dari queat, factam esse illam immittation Em. Quam enim exputabimus rati nem, quare aut unde Exsecrari eandem acceperit significationem et constructionem , quam Exσeerare habuisse debuit 3 aut quara multa in OR exeuntia reperiantur aeque et passivam olim , et activam , habuisse signifipati nem , Veluti comperior, Interpretor, etc. Complurium, et Variam , in superioribus jam dedi
rationem, sed omnium inVestigare aut promittere neutiquam
Velim , ut saepe iam dixi. Ipse
Ursinus easu abolita Deponentium activa censet p. 426. AI quo casu, incertum relinquit. Hoc ramen certum , multa nobis , ut Deponentia , apud melioris aevi Scriptores occurrere . quorum olim
Activa forma quoque . in I iteram o desinens , fuit usitata , ut vel ex uno liquet Plauto. Sic pro Moriterari legimus in Ampbi tr.
III. 3. 26. dum mihi morigero e pro mendieari ibid. Iv. a. Ia. me mendicas malum : pro ludif- eari ibid IV. 3 . et I 3. Nunquam me ludiscabit inultus ei quem nunc omnea ludi caute pro congrrecari Bacchi d. IV. 4. 9 . quod in lus tria comedim , et congrαcem et pro Contemplari Mosteli. I. 3. Ic. quin me aspice et contempla ; pro interminari Μil. Gl. II. 3. 42. qui homo interminat et pro Fabulari ibid. II. 4. Ici. quα cum hoc insano fabuIem : pro Auspicari Persa IV. 6. I. lucro faciundo ego auspicavi. Plura sum a ius ueneriS , qHae e Plauto et Veterum Portaret mfragmentis, apud Nonium ma Ni- me, colligi facile possint. Vide eius caput de Contruriis Generibus Verborum. Quod vero Ursinus etiam a Neutrorum Impersonalibus Passivis Deponentia multa ait formata , id vero satis cst ineptum. Nam pone, quia etiam Altercare dixerunt Veteres, hi us
293쪽
osculor te , et basio te Z ) Activa haec sunt omnia
natura , quocunque fine terminentur : nam quae v cantur DePonentia , activa omnino Sunt neque enim
ideo ita dicuntur , quia sint aliud genus ab activis. sed squial fuerunt aliquando Communia, quae Simia
actionem, et passionem significarent, sed quia d posuerunt passivam significationem , dicta sunt D ponentia , quasi dicas , Activa deponentia. Quum igitur in usu suerunt verba Communia, nulla erant DFOnentia , nunc quia sunt Deponentia , nulla erunt Communia: quis enim nunc latine dicat; Tu
amplecteris a me , et tu Oscularis a me; et, tiber
interpretatur a Praeceptore. Quod si dicas, reperiri
porro Altereatur dictum fuisse , Pro , Sit altercatio : Quis jam neXus , quae verisimilitudo , urinde postea, dixerint Altereor
eodem sensu , quo antea dixerant, AIterco , v. e. facio alle Cationem Longe rectius quorundam Deponentium , et maXime verborum in o R. desinentium , quae utramquae reperiuntur habuisse significationem . origi aemrepeteremus a Graecis, quorum Verba , quae dicuntur Media, ad passivam propius accedunt λrmam , et tamen Vel utramque . vel activam potissimum , habent significationem. Sed taci-n nuἱla in re magis , quam in Verborum conjugationibus . recesserunt a Graecis Latini : ut adeo neque inde multum elici queat. Aetiva haec sunt , etc. I Q lae Auctor hic disputat. aliena pror sus sunt. Nec enim ex significatione . eaque non propria , sed pet circuitum longiorem ducta et translata , constitui debet ratio Grammatica Verborum. Nec magis ex ea in verbis in OR exeun-ribus admittere debuisset Deponentia Acrive prorsus coustruenda. quam in Uerbis in D desinen tibus agnoscere vult Neutra, quae
non sint Acti Vae constructi nis.
Sed et supra in Adverbiis et coniunctionibus I. I . et et g. disertua Grammatici cura remo et Significationem Vocularum. Quando aurem dicimus . Prosequor ta iam iuria . possunt ea quidem etiam Passive accipi et exponi. Sed per circuitum quendam. Sensus enimes . Ego iungor tibi et vestigiis tuis , facienda tibi injuria. --
ponentia vero a Grammaticis, altranslatam significario am et constructionem tantum attendentibus , dicta sunt, quia cum olim habuissent Passivam vere significationem , et ejus speciem ac te
minationem retinerent 4 u Su ta
men ipso eius significationem videbantur tandem deposuiSSE. 3 NuIIa erunt eammvnia. I At Vide Voss. Anal. III. s. et 6. ubi et videbis exem 'la τώ amplecti et interpretari in sensu passi D. Im amo et uteIsei, quod etiam apua Livium U. 49. reperias , in cari spectu haueentvr Omnia , qua des di , repetique et ulcisci fas sit. Et
adde Gellium XV. I 3. Sed tameta vel sic suspecta mihi pleraque , ut ex imperitia Vel negligentia
Scriptorum Orra , qlsum insuper haec significatio Deponentium plane passiva , Sit rarissima , et ViX , extra Participia, apud unum alierumve Scriptorem reperiatur Sed excusabunt hac orsan Grau-
294쪽
2s6 LIBER TERTI Us, CAP. II. aliqua Participia in utraque Significatione, dicam id totum esse a me , qui assero 6) aliquando fuisse
verba Communia , quorum vestigia remanent in ali
quibus participiis. Quid , quod ex tuis Deponentibus
adducam Ρarticipia passionem significantia Z Ante Ciceronem multa verba fuerunt Communia . unde ipse in officiis citat ex veteri poeta O domus anti- quia , quam dιspari domino dominaris y Inserit et Sallustius in Iugurtha orationem C. Memmii , in qua legitur quidquid sine sanguine ciνium ulcisci nequit. Cicero in Oratore perfecto cap. dixit; Pes enim ,
qtii ad ibetur ad numeros , parcitur in tria. Partitur ibi passivum esse a Partio , dicendum eSt, non commune quanquam mihi locus suspectus est, fortasse legendum , Numeros Partitur, id est, dividit. Itaque Iam constat , Omnia verba aut esse Activa, aut Passiva , ut ex Aristotele comprobavimus. Unde falsum est et illud, quod ex Categoriis Dialecti disputant, inter agere et Pati medium esse Iacere , stare, et situm esse ἰ nam Si jacet, aut sedet, aut situs est , aliquid agit : sedet enim se SSionem , et stat stationem. f At
Vide Notas in superioribus. J Ego enim illas Categ
xias , sive Ρraedicamenta , Aristotelis non esse , multis argumentis POSSum comprobare. Multo minus illa ferenda sunt apud Philosophos et Theologos tritissima , de actionibus permanen Iιbus, et transeuntibus; nam si actio est , aliquid agit. Turpiter lapsi multis modis Grammatici, qui verba, Seu actiVA , Seu neutra , Sive deponentia , in Species partiti sunt. Primo quia Syeci s in grammatica non
id, quod tu fingis, significant, sed id quod lib. I.
cap. 3. Significavimus. Deinde nemo ebi, qui non videat, verba primae Speciei , Sive orae nem vocare
marici exemplo Μediorum apud ;raecos. Nonnulla etiam e X plicatione commoda iuvari poterunt. Vide me ad Caput sequvns, el, erbum Potior. 6 Aliquando fuisse IVerba Comu i ilia. J Non haec est ratio pati: cipioriam , quae in utraquz, Cctiva et passiva , significatione reperiunt: e , sed quod ipsa illa Participia Praeterita , Veluti Ama. tus , etc. quae Auctor hic intelligit, olim utriusque revera fue- tint, et poti munum Activae signi ficationis. Vide me supia au I. II. I 34, etc.
295쪽
malis, esse etiam vel sextae vel quartae, et aliarum Etiam esse poSse . nam amo te , dicimus; et insania est amare tanti ; et id amo te ; et ecquid nos amas de frieina istae ; et ubi sunt qui amunt a Lenone , apud Ρlautum. Itaque si omnia verba. sunt diversarum ἶpecierum, quid opus est his Speciebus , id est tricis, et fallaciis ' Dicam clarius, si omnia verba sunt omnium ordinum , aut si nullum verbum in his ordinibus habet propriam sedem , ita ut in aliam transire non possit, manifesta insania est iis Speciebus puerorum ingenia distorquere. Postremo in hoc maxime peccatur, quod etiamsi verum sit, verba primae claSSis regere accusativum , quisnam sit ille accusativus, ignoratur : quid enim est apud Latinos ; Famina reponit genus , aut mas reponit genus , nullo monstrante Z Aut quis unquam dixit, ego amo Deum , et Deus amatur a me 7 num etiam dices, facio Orationem ς et δε tibi damnum , et multa hujusmodi. Ex optimis scriptoribus haec discenda sunt, non ex arte grammatica: nocgrammatica docet latine loqui , sed Latinum sermonem ad Artem refert, ut tu postea ex latina imitatione latine loqui discas. Quum igitur , secluso verbo Substantivo , omnia verba sint aut Activa aut Ρassiva, intelligendum est , Activa omnia vel in varios transire accusativos ut, fucere Derba , fidem , finem: vel in unicum tantum , id est, in suum ut, Vivere vitam ἰ mori mortem ς egere egestatem ἰ furere furorem. De quibus Russianus Rhetor. lib. 2. pag. 3 s. sic ait; Figura per pleonasmum ἰ ut, Mortem occum
mihi constare causam , quare non recte dici queat, ego amo Deum , Supra ad pag. q. et to. sum testatus. Quin diserte ita Plautus Poenulo 1. 2. P. Deus quoque ede pol et Amo et metuo. et Seneca Epist. 4 . Id Domino parum esse, quod Deo satis est , qui coritvr et amatur. Similiter jacio Orationem , sensu componendi . quidni ferri
aeque possit ac dicitur Deiovologum , h. e. comminiscor , apud Plaut. Sticho IV. t. Et sic apud Cice: . de Sen cap.
7. Sophocles ad Summam senectutem trapediast fecit. Petron. Poe-m 3 ι Er , mortuo Epigramma fa-eere. Porro phrasin dia i dandi
confirma' utique celebris illa Io, cutio in Lege Aquilia , Damn injuria dati. Sed et sic Terent. Andr. I. I. II 6. Nam ei illi, mobjurges , vitre qui auxilium tulit, quid saetas illi , qui dederat damnum
296쪽
bere , et obire diem et vivere vitam , et Pugnars pugnam, et ire iter. In quibus sive addas , sive tollas accusativum , idem manet sensus , et totidem virtvt. vocabula enarrantur. Idem enim est, Vivo et πινονitam : idem , Uareo pecuniarum , et Careo caritatem pecuniarum : id est, Eges medici , et Egeo egestate- medici. Unde enim esset in passiva , Egetur, Sedetur , Statur, nisi active diceretur, egeo egestatem , Sedeo Sessionem , Sto statum , sive stationem ρ Sed iam nobis objicies , cur hos accusativos non inveni
mus t 8) quia vitium esset apponere , vel Sallem
archaismus : nam Olim frequens erat, nocere noxam ς Semire semitutem; nunc nisi addendum sit adjecti-Vum , pleonasmuS erit : ut enim supervacuum est
dicere, Gaudemus gaudium , ita necessario dicemus; Tuum vel alienum gaudium gaudebimus ς hunc furere furorem ἰ consimilem ludere ludum. Et Graecis quidem , ut inquit Budaeus in commentariis, familiare
est, omnibus verbis seu transitivis, seu absolutis , Seu passivis , seu deponentibus , nomina substantiva ab eisdem deducta in accusativo casu subjicere. Illud porro non est leviter advertendum , Verba , qtiae uni tantum accusativo deserviunt, ut, Vivo , Dormio , posse multos alios recipere, dummodo pertranslationem idem significent, quod proprius accu
sativus : Recte enim dicas de aliquo avaro; 9) Visu
An ergo Uitium ex natura artis proficissituri aut an ars postulat
sibi apponi , quod Vitium est deniqae an ars linguat et ratio ac vis loquendi flagitat adhiberi et apponi, quod adeo nihil addit ad sensum , ut Vitium quoque sirἱllud apponi Ratio autem IstOrum Impersonalium Passivorum Egetur, etc. nequaquam Supponit Accusativum A rivis addendum. Vide et Plaut. Cistell. I. I. IC8. sed e contrario formantur illa ab Aetivis Absoliaris sine Ac-eusativo ἔ atque adeo vel nuIlum plane habest Suppe situm, veluti illa , quae a Neutris, Emo ,
Sedeo, Sto, etc. formantur, Vel in medio et incerto relinquunt . ut faciunt , quae a Veris Activis oriuntur. Nam ut dicitur abs lute . Qui amant a Lenone , Et, Omnes qui amant , graviter sibi dari uxorem ferunt , sine Aecus rivo vel oblecto certo amandi. sic in Passivo atque absolute dicitur , Amatvr , sine ullo itidem objecto vel Nominativo. Sed satis isthaec omnia refutavimus in
principio hujus Capitis, vide pag.
297쪽
pecunias , id est, tota illius vita nihil aliud est quam merae pecuniae. Virg. Corydon Io) ardebae Alexin, id est, ardor, quem ardebat Corydon erat Alexis , erat Ignis, quo conflagrabat Cory-Μ don. J D In saeris aptissime dictum est Terra germinet Samatorem. Sic dicimus SOmniat thesaurum. Cic. lib. 13. epist. 28. Tum studia illa , quibus ante delectabamur, nunc etiam Vivimus. Adrianus Turne-hus lib. Io. cap. I. Adversariorum, super illud Persii, Iratum Evotidem praegrandi cum sene palles
Audacter , inquit, ictum est, Pallere Eupolidem qui si diceret, pallere pallorem , quod est, qui palles quod tam impenFe illis poetis operam impenderes
ut decolorem contraxeris insano labore utilium. Haec
ille. Similia sunt; Atios su arat amores s II) Crepat
adfer mox Noster, alienissimum est , ut patebit ex loco tantum inspecto, qui ita se habet. Est
enim in eo cum virtus , eum studia illa nostra , quibus antea delectahamur , nunc etiam vivimus. Μanifestum est, το vivimus non referri ad studia , Sed ad quibus. to Ardebat Alexin. J Sic Geli. VII. 3. Delphini pueros forma li-
Berali miris et humanis modis arse
rime, Ceterum hic Aeeusativus per Erlipsin praepos. Omni no explicandus. Uide ipsum Sanctium cap. seq. in Voce Doleo, et Fereo. Et simile prorsus est, quod apud Comicos passim Occurrit deperire aliquem. Plaut. Amph. I. 3. ι9. Te essierim deperit. Terent. Heaur. III. 1. 23. Minime miror , clinia flane si deperit , h. e. Si propter hanc. et ad hujus desiderium , prorsus perit amore. Ita enim Suetonius
Vrap. a a. quasi amore sui deperiaree. Similiter eXpono Pallere Eupoliden , n. e. pallere propter et ad lectionem Eupolidis, vel forsan , Sedulam declarare lectionem Eupolidis pallendo, Seu pallore ex ea contracis, ut nonnulla mox explicabimus. IIJ Crepat sulcos et vineta. IHic est Ellipsis, non tam inconstructione , quam in sensu. Nam revera Accusativi hi proxime reguntur a Uerbo, sed quod Interpretandum cum Ellipsi γῆ di
cere memorare; Atque adeo crepare suleos esr, cum crepitu me
morare et lactare. Sic Plaut. ΜiI. 11. I. 37. Neque publicas res clamo , neque leges crepO. Sallust Ur. L ad Caesarem , quae in Stil
Iam increpabantur. Terent. Eun. . I. 4. Istuccine interminata sum
hinc ubiens tibi I Liv. I. 17. Fremere plebs multipίicatam servitutem Sall. Iug. Io . Postquam emrase rivem, et Iugurtha scriera ιυδum , deprecati sunt. Sic excusare morbum etc. h. e. in eXcusando allegare. Ita vero TacisisAn. V. 2. Magnitudinem negotio
risin. IV. I. I. Excusatio inopiae.
etc. in defendendo dixit, patrem Iehahere, etc. Vide plura ad Cap. seq. et Verbum AEstvo ; et ma Ni mn IV. I- 7
298쪽
sulcos , et Mineta ἰ de quibus suis locis . Advertendum insuper, accusativum cognatum, qui est in verbis
simplicibus , posse etiam in compositis subintelligi; ut, obiit, interiit, periit, scilicet, Miam , vel iter.
Enumerantur Ordine Actixa multa , qua hactenus credita sunt Neutra, Impersonalia, vel Deponentia.
QUONIAM ex Aristotele citavimus, omnem motum
aut actionem alit passionem esse, nihilque medium , quod Neutrum possit Vere appellari, consentaneum erit, verba Neutra reiicere, quibus videlicet, id , quod non est in rerum natura , velint Gramma tici nuncupari. Ratio illorum , si ratio ea dicenda est, sic habet ; Videmus verbum Amo significare acti nem , et verbum Amor passionem : Sed verbum Sedeo in medio amborum eSt,' quia nec actionem . nec passionem, significat. Sed falluntur, qui haec comminiscuntur; nam si verum scrutari velint, invenient profecto activa omnia in duplici constituta differentia : quaedam enim uni tantum accusativo iunguntur et ut, vix O , Sedeo , dormio 2 quaedam variis accusativis; ut , amo , a lector , judico. In illis si non apponitur accusativus , quia certiMimus in his apponitur, quia incertus. Unde illa, quae tu vocas Absoluta , vera et Prima sunt activa , et in primo loco activorum collocanda. Itaque sedeo, 2 magis activum rat, quam amo , aut Percutio : Arisci Non apponitur Aee. J Nec apponi Opus . quia nihil significabit , etiamsi apponatur. Ceterum de his, quae Auctar denuo hic assirmat, vide quae ad superius caput iam notavimus , et ad hoc ipsum mox notabimus. a Magis activum est. J Immo revera longe minus, quia non habet patientem, in quem eVSera lactionem suam quuIn tamen secundum Aristotelem et ipsum Sanctium in omni actione vera et iusta esse debeat, quum illud . quod agit,tum . quod patitur. Acerva tamen etiam dicuntur , et dici possunt, Neutra Verba, quia speciem quandam Actionis in se absoluae notant. Al reliqua , quα
Sanctius dicit imperfectum se umre Iιnquere , Vere sunt AetIVa , et ideo requirunt Accusativum P
299쪽
DE VERBIs NEUTRIs , VEL FALso ITA DICTIS. 26 Itoteles enim , et Cicero in Topicis hanc regulam nobis tradunt Quin se ipsis contenta sunt. meliora sunt , quam quin egent aliis. Et vero , quum dicis, Petrus sedet, dormit , jocatur , in quolibet horum sensum absolvisti, ita ut nihil desiderari videatur; at quum dicis, Petrus fregit, Percussit , Vidit, imperfectum sensum reliquisti; propterea quod manca illa
verba sunt sine accusativi appositione. Nunc ad verba enumeranda me conVerto, Maefalso Neutra putantur; in quibus illud velim mihi concedi, quod superius Cap. 2. probatum est, satis mihi esse ad probandum, Verbum aliquod esse activum , si in passiva At Vide supra ad Cap. 2. et mox ad verbum Ambulare. J testimonia citentur, etiam illorum, quae dicuntur ab istis Impersonalia ;ut, caletur, egetur curritur, Peccatur: nam si , ut
iam diximus , impersonalia illa ficta in passiva nulla
sunt, hae Voces , egetur, caletur , activum verbum satis superque demonstrabunt; ut, egetur, subaudi egestas ἰ egeo egestatem. Ubicunque item participium in Dus, da , dum , reperitur , sive solum in Diam, Sive cum substantivo semper denotat verbum activum; ut, 3) semiendum est , subaudi seri ire ς micandum est , sub . micare bιbendum e4t , subaudi hibere.
Abeo , vide Eo. ) Abhorreo. Cicero : Omnes illam abhorrent ,
eientem , in quem vera illa Aetiose eXSerat, nisi objectum relinquant in incerto. Vide supra ad Pag. 2Io. 272. et p. 273. Debui set ergo Sanctius dixisse, Neu inera , veluti Sedeo, etc. non eSSE Magis Activa , sed, esse Verba Potioris naturae , ut quae se ipsis alat contenta , et sensum absol- an sine Accusativo , quum illavere Aetiva imperfectum sine eo Telinquant sensum , et Cum eo demum perfectam et veram declarent actionem.
3) Servievdum est. J Nomina haec sunt Adjectiva, quae nihil
ex Verbo habent, nisε adsigni inficationem aliquam Temporis , unde Partieipia dicuntur. Et prominde nihil hinc colligi potest det natura Verborum . et Ellipsi in iis usitata, cum in hisee nominibus plerumque intelligatur N gotium , Vel Impersonalis sine cossistructionis. Vide infra ad
non magis regit vi sua Accusa tiVum , quam Aversor, Abominor , aut ipsnm Boi reo, Irepido , Stupeo, etc. Quibus appositus Az-cusativus explicandus est per E
300쪽
262 . LIBER TERTI Us, CAP. III.
B et aspernantur. Dictys lib. 2. Exemplum ejusces, modi abhorrentes; et lib. q. Parum abhorrens
D famam. J HAbnuo , Sallust. Iugurth. Hic milites fissos itineris magnitudine , et jam abnuentes omnia. Sicut M Catuli. Omnia omnibus annuit. J Intelligitur
ante hosce Accusativos Praepositio. JAbstineo , Nebrissensis esse activum fatetur; sed quum Horatius dixit , Abstineto irarum, cali que rixoe, neutrum eSSe arbitratur, sed male. Vide lib. IV. cap. I 2. de Hellenismo. Abstine maledictis , vel a maledictis , neutrum multi arbitrantur : sed deest
accusativus Se, vel Manum , vel quid aliud. J is
Brutus ad Atticum; ut se maledictis non abstineat. Liv. 8. Alexandrum Romano bello fortuna abstinuit. Plaut. Persa. Quasi lippo oculo , rne hera syr manum abstinere haut quit, gurn nrιδει imperet ,
sa quin me suis negotiis praefulciat. J DAbutor , Philip . Beroaldus ad Sueton. Dicimus ,
inquit , abutor hanc rem , et hac re. Terent. Nam in prologis scribundis Operam abutitur. Cato rustic. Donec Omnem caseum cum melle abusus fuerit. Plaut. Bacch. Nos aurum abusos e idem Nam hoc argentum alibi abutar : idem Trinummo , Qui abusus sum tantam rem Patriam. Vide inor. Quum dicimus abutor hac re , ) deest το abuti, vel usum. . Accedo , Subaudi, accedere , Sive acceSSum.
Iipsin Praepositionis. Eadem est ratio Constructionis in Verbis compluribus, quae sequuntur apud Sanctium. Vide quae nota vi ad Ambulare viam , in extre
s) Deest is abuti. J Immo vero eiusmodi nihil deest, cum talia
sint vere passiVa , neque requirant Accusativum , sicuti supra Ostendi ad pag. 28o. et 28 I. agens de Deponentibus. Quando autem apponi rur Accusativus, eXplicandus is est per Enipsin PraepositioniS, eodem modo, quo eXplicatur junctus nisee Verbis Ablativus. Vide mox ad V. Adversari in extr. Rarius est , quod sensu plane passivo Ie Ritur apud Plautum Asin. I. q. 44. Ubi illinc , qua dedi ante , Scit. sunt
resp. Abusa e nam si ea durarent
mihi, etc. h. e. Utendo , dum juvabamur iis nostram in rem, consumpta Sunt , nec amplius durant. Videtur Compositum hoc serius formatum , quando iam simplex ini vulgari in sermone acceperat speciem dep nentis , et Veram ac pristinam significationem ferme amiserat.