장음표시 사용
281쪽
DE UERBIs ACTIVIs , NEUTRIS AC DEPONENT. 2 δ Ouanto rectius Aristoteles , qui libro primo de generatione et interitu asserit , in omni actione alterum
esse quod agat, alterum quod Patiatur. Α Ρhilosophis , inquis, ista sumis metuebam ne a lenonibus
diceres quasi ulla sit ars , quae possit esse a ratione aliena. Itaque verba Neutra neque ulla Sunt, neque
num et varium , quo patiens designarur , in aliis intelligi velit Cognatum , qui nihil significat.
Ceterum quod aliquando reperi-- tur Cognatus ille Accusativus verbis additus, id Vero per seni nil me movet ad natura in ta- Iium verborum habendam pro vere Activa, quae . proinde se Id per ruquirat Accusativum . ut vult Sauctius. Nam iste quidem Casus non misos directe et proxime regitur semper a verbo, quam
Cognatus Ablativus ; seu Illae neque , ac Hic , saepissime pendet a praepositione, ut significat aliquando simp iciter biodum xvi , aliquaodo Emphaticam intensionem. M adum signifieari Patet ex eo , quod plerumque reperitur cum Epitheris , quo manifeste modus rei designatur ris ero ut deflet nari queat, requi-TMur utique zogaatum verbi Nomen Substantivum, cui addi possit illud Modum significans Epi-rbeton. Quum sine Spit licto oc. currit , plerumque major m tantummodo Emphasin deciarat , aeque ac in Lingua Orientali,ia tan n)n moriendo morieris r in Iingua Gr ca , τἰηη-, AEl. Var. Hi ςt. VIII. IS. a Actor. VIII. 3 . In Latina , Farce parcus apud Plaut. Aulul. quod male mutat Heursius in Nantissa Eap. 4. Similiter Aulul.
Sed eodem plane sensu et modo dieitur uita in moxi mυrtem , ut scilicet Accusativus rega ur a suppressa Sua praeposione , quae CScκούα , aeque ac Ablativus a sua. Vide et Cap. seq. ad Verbum a fruo , et lib. IV. cap. 3. et .
ubi mortem et morte occumberae .
promiscue dictum fuisse probatur. Quapropter sine ulla ferme haesitatione admitterem ego in Linguam Latinam Verba Nev-tra seu Absoluta, nullum Accusativum vel ex preMum vel intellectum desiderantia , siquidem
Natura et usus plerarumque saltem linguarum dis in X isse videtur significationes Verborum insignificationes actionis , Vel transeuntis in objectum. Vel perinanentis in se ipsa : cujus posterioris significationis verba ideo etiam in Lingua Latina sine Accusativis enunciantur, et Sem.
per enunciari possunt, quippe quum Accusativus ille cognatus si maxime addatur , nihil faciat ad variandam significationem rei. propter quam tamen inventa sunt singula Vocabula , et ipsae Linguae. Speciem tamen quandam habet, quod adfert Sanctius cap.
seq. inir. contra hanc sententiam: reperiri scilicet Neutrorum quoque PaSsiva , maXime IrA- personalia ; quae ut ipsa nori videntur ei construi posse sine Ellipsi Nominativi, sic ergo et istam Accusativi licet non necessarii , confirmare videntur Ellipsin in Activa forma. Sed neque in eo magnam inesse argumenti vim , Vel hina liquet , quod et a Sum, quod utiquBverbum est Substantivum , et pruinde Vere Ncutrum ac A Oso
282쪽
natum e Sse possunt, quoniam illorum nulla potest
demonstrari desinitio. Sed si Philosophos spernis, audi etiam Grammaticos antiquos. Priscianus Lib. 8.
cap. de Verbo. Verbum eSe Pars orationis cum te
focibus , Sine casu , agendi νel patiendi significariax um. LLE: , inquit, definitione , Omnia eam Finica,
tatum , formari p 'test Esrur ,
L cuti patet ex compObito Potes-tur , poteratur, quorum e Xempla
vide apud V ossium de Anal. III. Sed et ipsa voX , Estur, sed
pro editur , Oeeurrit apud Plautiam Ioco mox proferento. Jam sicuti hoc non evincit. το' Sum esse verbum Activum , si nec caletur , Statur, etc. evincunt Ca- leo , St λ. et C. Vere esse Aeliva , Oilai Accu22livum requirant , quum Vel pes videantur saepelisa impersonaria passiva :forma- isse , ut non ita attenderint construcrioni seu rationi Grammaticae , quae Nominativum ante
Verba Finita requirit , quam significationi ipsius Aetionis. Atque idcirco, inpriinis si respGnder ni ad interrogationem fac- ltam per Verbum passivum , COncinnius sibi visi sunt ejusdem Drm verbum adhibere, etiamsi illud ceteroqui, nec ejus significatio , luberet aut admitteret Passivum. Ut adeo Terentius .in Elin. II. 3. ad Quid alitar
maluerit eodem modΘ te Spondere , Statur , pro , ego sto , Seu agitur statio. Plaurus Perra. I. I. IV. ad eandem interrogati O- Ibem respondet , Vivitur , pro go viro, pro quo etiam dixisse potuisset Estar , pro Ego sum.
SIe ibid. II. s. 8. Quia agitur,
Iaristrio , ut valetur ' h. e. quo Pacto Vales 3 Et sic porro alii , PIO , homines calent , di Nerunt. caletur , licet ceteroquin horum et similium passiva non magis Fint in usu , nec concipi queant, quam et ' Sum. Aliquando ei iam In fini a Passiva conjunguntur di Versorum Verborum, Neutrorum et Activorum, sensu fere Im- personali. Livius XXVI. 8. Fabius 'Iax. abscedi a Capua, terrerique et circumagi ad nutus com-rvivationerque Hannibaἰis , sagitiosum ducebat; ubi re' abseedi nullum certe Accusativum suppositum habet; sed et reli tua videntur impersonaliter istie adhibita solam notare Actionem vel re in suorum Verborum et quein in usum saepe et potissim una adhibentur PasSiva illa Infinita, etiam cum Activis et actionem in ram significantibus. Plautus Mos leti. IV , a. q2. nunJuam hic triduum intintim desitum est esse pro edere ,
et bibi. At quare hic Bibi potius dirit . quam Bibere Scilicet, quia illud majorem habet speciem Imper&onalis Iozutionis, quam ergo habet etiam in Esse. Et V. 43. tri destim in tinum est haria intermissam hic esse et bibi , Scorta duci , pergroecari , fdicinas . tibicinas duce e. Hic Vero , fateor , etiam Personales occurrere constructiones, sed talis eae sunt Verbi , quod SD-lum per se simplicem et absolutam actionem notare non porc-rat. Nam Ducere et Duci per se solum absolutam actionem nuI-lam notat, et ideo in Impersonali constructione nu quam , ut putein , reperietur. Sed et Saepetii ver ae: prorsus naturae verba L dem plane modo in eadem permis do construuntur. Vide intra IH . , rs. Sed de his accuratius et uberius co Cap. seq. ad Verbum. Ambolare viam , et ad cap. 8. Seder quod Cap. sun. de Impersonalibus Locutionibus diximus , iis simpliciter et uuice actionem de nctari , quae inest iu si ὀnificati
283쪽
T VERBIs ACTIVIs , NEUTRII AC DEPONENT. 2 sςuom se inita verba comprehenduntur ἰ et Neutra etiam, quae dicuntur absoluta et Deponentra Omnino naturaliter vel in actu sitnt,ves in Passione. Eadem sere
Anton. Nebrisf. lib. 3. Verbum , inquit, est pars
Orationis declinabilis , cum mobis et temporibus ,
ne verbi , sine ulla cogitatiore Personae , aut Nominativi , id vel maxime Iocum habet in Ilisce Passivis Neutrorum . Statur, Ca-
Ietur, etc. Ea Vero Imperanna lis Iocutionis verba ut integrum Bihent sensum absque NC mina
Tunt eum , neque e Npre,sum ha bent , sic eorum Aetiva , quia actionem in se permanentem notant , et sensum per se absolvuntae perficiunt . eadem Ergo ratione neque desiderant Accusativum sibi addi , neque requiruns non additum. Dicam amplius :Etiam ipsa illa Vere Activa, quae actionem in aliud transcuntem notant, non seni per habere additum sibi Accusativum . nec re quirere eum , ad sensum locutiz-Bis absolvendum , nibi quod iu- relligi tamen possit το aliquid ,
sed quo res seu obicctum actionis relinquitur in incerto , Seu quo nullum declaratur Objectum certum , et quod ideo vere Sem Per omittitur. Nam sicuti et illorum Activorum Impersonales Iocutiones Passivae simpliciter et absolute notant actionem rei , quae Verbo notatur . nec finiuntur in ullam certam personam
aut Suppositum , in quod illa actio rei proprie se cxerat: VCluti apud Plautum Poeni. Io IV.
a. t 3. Biὼ irvν , estur , quasi in P pona : Masus enim in his cst Integer et absolutus, licet nullus addatur nec intelligatur Nominativus , quia Auctor tati tum significarc voluit . ipsam rem , qua
illis notatur verbis , seri, non vero . quid eius rei far , h. e. quid bibatur aut edatur. Sic ergo et Activa simpliciter aliquando
ipsam notant actionem rei , nec quidquam amplius, sique ita, ut non dirig tur ista loci rim in c2rtum acti cinis objecium. Veluti quiam roganti quid apiq y respondeo , Edo : nihil aliud tu iacsignifico, quam me facere actionem edendi. Verum quidc me St, non me posse Edere , nisi aliquid sit , quod edam: at nos
hic non enarramus naturam re-rDm . sed indagamus Gr immatice hensum , vim , et rationem
loquendi , eX usu Linguae, proerit eum reperimus. Sic Ter. Adelph.
I. Amat 3 dabitur a me a gentum et Andr. I. a. Meum gnatum rumυr est amare. h. e. habere
amicam. Quibus verbis utroque in loco nihil aliud Poeta vult oicere , quam illum , de quo agit, amori esse implicitum, atque adeo actionem dcaignat simplicem sine Objecto , quo illa tendat. Sed et
ita iubemus aliquem Iacere, h. e. genera I iter seu simpliciter silen-lium praestare nobis sine ullo certae rei respectu , quae taceri debeat. Ea vero ubi respicitur .
addi debet in Accusativo , et ita Verbum, quod modo notabat simpliccm , et terme diXcrim quoque in se permanentem actionem, Iunc notabit vere transeuntem in Objectum certum. Quin adeo haec Vera sunt, ut multa Verba primitus notantia actionem transeunteiu , quia tamen accepisse videntur paulatim usu vulgi Icgnificationem quoque actionis per manentis , acceperint ergo MicimconStructionum neutralem. Si oenim invideo tibi bona acti Ve d;-citur , at invideo bonis tuis ueum
284쪽
Scaliger ; Quibus , inquit , manifestum est, Derbane iatra non esse ab actiνis sejuncta. Fatentur itaque UmneS , quum rationem admittunt ducem , verba
tantum in Activa et Passiva posse dividi. Sed statim
revertuntur ad ineptias grammaticas , multa genera
tr3liter. q. d. praesto bonis ruis actionem invidendi ea. Vide me infra ad Verbum Invideo. Sed et ita Bene alioni Velle , et similia plura. Vide et Priscianum lib. 18. p. il6Ο. II 62. Neque vero Negare ea , quae hic affirmamus, poterit Sanctius, si at en clerit auilla , quae ipse in simili plane negotio statuit. Etenim infra Cap. d. ce Passivis hanc dedit Regii Iam : Passivum Verbum nihil pra-τeν suppositum desidZrat , et porro rejicit omnes locutiones, quihus creditur Vulgo res Agens in Passiva forma designari. At vero an non eadem est ratio relationis
In utar in Patiente , quae in Agente ' Quod si Ergo Pas io Grammatice potest concipi absque Α- seu te , h. e. ut figens in passiva locutione neque e X primatur diserte, neque intelligatur
necessario , quae tum causa est,
quare et Actio, e iam illa , quae
natura sua transit semper in aliud, Grammatice tamen concipi nequeat , quin quaeratur Semper , quasi necessario Iddendus aut intelligendus, Patiens, ad sensum locution in absolvendum Sed et eadem ratio , si quid Valeret, postularet quoque Nominibus Ver-halibus , et actionem significantibus , ut Lectio , Uisus, Audita us , etc. addi semper Genitivum , quo Passivum Actionis Objectum significeriir ; quod nemo , opinor , dixerit. Vide etiam quae noravi
ad cap. 4. init. Relinquamus Ergo verbis actionem in se permanentem vere notantibus , et sensu In sine Accusativo absol Ventibus . Suam constructionem, nec oneremus ea Casu , quem l
nou requirunt. Ceterum si ma- lxime Omnia in o exeuntia requirerent plane Accusativum, noutamen vel sic semper in iis , qu videntur Neutra . intelligerem Cognatum, quem tantopere Sanc tius noster urget , scd saepimi
me Reciprocum , cujus Ellipsis in I. ingua Latina frequenti si maeSt, etiam in Verbis, quae uatura et usu suo actionem ita DSeun-lcm CSnstanter notant, sed quae etiam neutraliter saepe per iStam
Ellipsin videntur poni. Tale est vulgatum illud , quod bene vertar. Sic Sueton. Calig. so. Amatori
medicamento , sed quod in Iurorem verterit. Aug. cap. 98. Exercentes Ephebi. Sall. r. Hist. in Ora
tione Philippi, lanoseendo Populi
R. magnitudinem auxisse , h. e. crevis,e Ira tondere , lavare , et
quam plurima similia , in con tructione neutrali . sed ut intelligatur reciprocum se , paSSim Oz- currunt. Vide Rivium , et Manut. ad Sall. Catil. 6. Putschium aciIug. Io . et maxime vossiunx Anal. III. 3. et me infra ad Vo-Cem Adversari in Cap. 3.et ad Lib. IV. cap. 3. circa finem. Quid ergo Τ Ρrorsus censeo posse ac debere retineri in arte Grammatica
appellationem neutroruin, vel certe Absolutorum , ut , quoniam uSuconstructionis , et natura SiΓnificationis , distincta sunt ab aliis.
olim actionem transeun Em notant, et quorum significatio requirere ideo videtur Accusati-Vum , in quem tondat actio , secus quam se res habet in hisce , ut, inquam . proinde etiam appellatione aliqua distinguantur ab iliis Aeti is , quasi
t ita dictis. Prura in hau et rem vitae
285쪽
verborum comminiscentes, et quod pejus est, per
terminationes in O , et Or, dividentes , t 3 quasi
Quasi verborum natura Persterminationes , etc. I Quidni . si duplex est natura verborum , Activa et Passiva , Linguae cum suis eliam terminationibus distin κerint , et cuique propriam dederint Certe quum in Lingua Latina duplex modo sit terminatio Verborun , Ο eLOR, prout etἔam duplex modo est natura Rerum , quae Verbis significantur, et quum altera sit propria Verbis Actio
tem , sive permanentem, signifieantibus , altero vero isti . VI passio actioni, respondeat, et re-Vera , si primitivam Verborum significationem spectes , PBSSionem quoque notet , nulla est eauSa , quare per terminationes illas Genera seu Naturam verborum dividere refugiamus. ΝΟΙ- Iem haec captari ab Ursino , qui TO. I. Pag. 426. EXcipit et Opponit hisce Neutra , qua neque
Aeeionem neque Passionem notent.
Nam adnumerantur haec Aetivis Iaxius sumptis , quippe actionem quoque , sed in se permanentem, significationibus. Nempe Aetiva modo laxiore sensu dicuntur, ut comprehendant etiam Neutra, unde ipsi Veteres iis omnibus trita
huerunt unam eandemque termiis nationem in o exeuntem , modo considerantur , ut proprie dicta Activa , et actionem in aliquod obiectum tendentem notantia , quando opponuntur Neutris , inde dictis , quod Actionem et Passionem proprie dictam Bou nolent , non vero quod nihil notent Actionis qualiscunque; sed quae Neutra virandae istius ambiguitatis causa paulo rectius for-fian vocantur etiam Absoluta. Ce-
aerum nihil in eo novi . quod una Appellatio modo laXius m
Aetiva hic, sic ici jure Civili, Adoptio modo utramque sui speciem complectitur , modo alteram speciem Iantum notat , et opponitur Arrogationi. A que porro absonum est , quod ait quae dam etiam Uerha in V exeuntia Passionem notare , veluti I M- puto , Pereo , Veneo , Cado , ca len, Ardeo , calesco , etc. At VCIO quaerenda in his erat primitiva coinrum significatio, quae a vera et proprie dicta passione deprehendetur semper aliena , adeo certe, ut eo nomine nulla hic deberet
fieri objectio. De Vopulo agΣ-mus postea. Fereo quid aliud proprie notat, quam Eo et perga usque ad Finem viae meae ita , ut non amplius exstem 3 Quid Veneo aliud, quam Venum eo Si ergo Eo , et reliqua ejus CGmposita , non sunt PasSi vis adnuis meranda , quare magis , Inter eo , Ueneo Sed et . cado quare magis Passivae est significationis . quam Labor 3 quod ipse Ursinus pag. 439. dicit non
Passivam , sed Neutram habere signineationem , Licet non sit tamen Neutrum , sed Deponens. Qua Propter et haec Verba , Si maxime Significationis Passivae quid
haberent, vel sic tamen in ratione Grammatica Passivis non fore ut adscribenda. aut ab ruis
liquis in P exeuntibus segreganda , quasi diversae ab iis essent naturae. Neque enim quando de natura Verborum Grammatica agitur , spectanda adeo Vulgaris eorum , et posturioris quidem temporis, significatio, quam Prima origo. Ipse Ursinus p. 42I. probe haec disinguit , quando Verbum Exsistere docet , erbis Substantipis aditet quidem possc .
si usum vulgarem spectes, non item, si originem , primamque et Pro priam ejus notionem . respicias. EU-dem ergo modo rem se habere in
reliquis , nquae Passionem quaqueam uotare illividentur, agno5cere
286쪽
Verborum natura per terminationes et accidentia .
debuisset. Sed ait iam Sanctius ,
et cum eo fere Ursinus, multa in OR exeuntia , quae Dipo nenetia appellantur , ccliva Om Nino sunt. At ego viri dubitem , haec quoque ver ha primi ivo usu et significatione , sed quae nunc nobis maximam partem lareat , fuisse vere passiva. Quin ipsa id declarat appellatio De onentium Nain quid deposuisse aiciantiar 3 nisi significationem passivam , quam ergo antea habuerunt. Sed et duae hae terminationes in Oet OR videmur omnino duplici
verborum nuturae edi primo in S-tituita confra n mr et Droprie respondisse. Quod aurem posteriOTum temporum usus immane quantum in nonnullis a primiti- a eorum significatione et constructione recessit , id Vero accidit etiam quam plurimis iri aliis, adeo ut propria et prima Vocum significatio saepe prorsus Sit per
recentioren oblitera a , et conStructioni etiam propriae Euccesse-xit dem plane figurata . Derpetuo
sui usu speciem pro p. iae et nati ae praeserens. Imnio vero dum Posteriores Saepe tant m alrenderunt usui vocabulorum , qui suo tempore obtinebat, neque perspexerint aut inca Raverunt sem Per nativam eorum significationem ς saepe illi . Drout oliragesarum Grammatice interpreta- an ur , etiam longius errando proce Sserunt, et eam verbis dedere constructionum , quae neutiquam cum primitiva conveniret , et eorum, significationem etiam aliqua utulum in Verteret. Quum dicitur adtre Regem , certum est mihi , dictum id primitus,
ut ostendemus infra contra Ursinum , per EnipSin pro adire ad Regem , atque adeo Accusativum Non regi proXime a Verbo. Sed tamen ipsi Veteres plerique aliter eum accepere . Ut patet CT - , quod in passivis locutionibus eum converterunt in NominatiTum rut dixerint , Rex aditur, et Sl milia innumera. Vide cap. Seq. in Voce Adeo . et maxime Notas aΔvocem Ambalo , Dubito . Obstre pο , Fenetro. Hoc vero , si rem
recta ratione aestimes , primitus re Vera ortum e X errωre Grammatico . seci tamen deinceps usu continuo , penes quem est jus et norma loquendi abunde est comprobatum. Similiter mutata paulatim etiam Verbis Aetivis sua aliquando Significatio, dum unius
verbi occurriint smpe diversissimae significationes. ab eadem tamen Oricine descendentes per Varios duc rus. Luere Latinis signifi-rat proprie lavare , et sic pur-y'le, ri Patet eX compositis. At vero ea significatio in desuetudinem abiri, et. usu invaluit, ut hoc Verbum quasi proprie designarer purgationem seu expiatio
nem criminis , quae fit sacrificio Diaculari. redemptione pecuniaria , aut qualicunque plTna. Hinc
ere eulpam Apititu Phaedr. fab. 68. Ut credes aliquo piaculo Ine retur. LIV. I. 26. Sic erilo recte et cmnvenienter adhuc primitivae significationi dici rur lvere Peccatum , apud Virgil. AEn. X. 32. ubi vide Servium : prorsus ut
Iavare Peceatum pud Ierentium Ηn Orm. V. I. Ro. Venias nunc precibDs lautum peccatum tuum. At Vero non ita rεCle porro , Sed plane , inere Paenam dixerunt dein multi, h. e. praestare et sol Vere Poenai '. atque ea ratione expiare culpam. Et hoc tamen adeo invaluit, ut ruere
idcirco simn liciter in significatus luendm pectIniae aut arris alieni frequenter dein fuerit positum. Adde his. quae tradimus de Uerbo Pascere Cap. seq. ad Vocem Adversor, et de Verbo Dexiderare ad vocem Ambulare. Sed et sic proprie dicitur apud Terentium Adelpli. v. a. 7. An tibi
287쪽
non per essentiam , esset indicanda. An aliud est,
jam magis eerebrum diverti hie 'At improprie , immo eX ab usu ,
IlI. 2. I9. capite eum in terramara tuerem , ut cerebro dispe Tatvram. Jam vero sic qiroque Deponensia . licet primitus haud du. hie fuerint passiva pleraque nunc
praeferurit significationem activam , prop et frequentem olim usum figurat e locutionis , quae Acetisativum addIt Passi vis, scd quam , ut propriλm , et tAn quam a Verbo vere ac ivae significaticinis rectam acceperunt
tandem nonnulli , et ita deinceps adhibuerunt eam posteriores tam frequenter , ut in pJermove locis non amplius pos t tunc figurareeX poni. Immo formarunt hinc tandem etiam Verbalia Nomina
rio , etc. Sed et iis factum , ut paulatim per istas locutiones Ver-ha ipsa continuo usu multum descivisse videantur a Dristina sua
significatione. sic pi'tem Vereor proprie nihil fuisse aliud , quam
Pudore et metu afficior, in metu et ver cundia sum ; atque adeo e se Passivum Vere , sive dicam Vereor re. h. e. propter re . Sive Vereor abs Te , n. e. in metu sum
mali abs Te , sive Vereor tibi
Co ς. B. Gall. V. Q. Eo minus Neritus navibtis , quod in littore molli deligarar ad anchoram relinquebat . h. e. in metu agens , ne
quid mali eveniret navibus : Nam quod apud Gellium XV. 33. alio
Sensu et magis pas a Vo phraris haec ex Novio cito Ur, virin vel imprudenti scrip id tribuo , arqtie ae reliqua isti os Capiris passiva Verbor m , Utor , Imrror , consolor.Cujusmodi vitiorum non immunes fuere ipsi Veteres. Ut vel ex Cicerone liquer, modo hπ- strante ipso , modo ali in talia e X- probrante. Porro Sequor baliquem a Seeus, idem esse arbitrer, quod
juagor alicui pone tergum. FXActivis quoque formata similiter
Sunt passiva seu Deponenti R. significario ne quidem adeo murata , ut prDrsus videatur ab illa Activorum esse diversa. Etenim quid
aperire et operire ostium ε domum , caput, rem Sighinc et, est notissim .mum. Hinc iam oneriri dicitur H imo proprie ee primitus quirerit 3r , veluti s mst alis in Iecto apud Plaut. Pseudolo II. 2. 7
Iube sis te ore iri , beatus eris , Si consudaveris. Deinde vero eriarnis, cui clavduntur fores, cui occluditur prcspectus vel introitus, et qui ideo exspectare debet, dum rDrstis μperiatur . quod opertum erat. Hinc iam absolute pro consistere alicubi et morar ponitTTapod Sallus r. Iug. pr. Ante Incisa ventum pervenit in Ioenm rvmv-ι sum , ibique eum omnibus copiis opeririar. Sed tibi dics crepit , etc. Et can. I cI. Conqui adversum cinnia paratus ibidem operitur. Denique simpliciter pro e XSPectare , morari , Plaur. Hosteli. III. I.
I o. Qι. id istre . obieero , tam diae Restitisti' re Sp. Seni otium nomerat, id sum oreritus , h. e. propter id tam diu istic restiti, Exspecta vi. Et passim cum Accusati O . Operiri aliquem. Sueton. Claud.
34. accitum ab urbe earn dicem ves eram DAqve operiri persevcravit.
Videmus hinc , ora a via et rati ne Verbum natura sua passivum acceperit paulatim speciem et constructionem Deponentis , et longe etiam recesserit ab Acti vi ni signifieatione. Sic et Mormi proprie videtur notare , in morae SSE , moram agere , quo sensu passivum est ab obsoleto Horo , o Pod ex Naevio nobis servavit Diomedes pag. 393. ut adeo Moror pro Moro me, reciproco Sen-Su , videantur adhibuisse Veteres. Hi ne iam . non modo absolute dicitur morari, sed et cum Accusativo , ut et cum Infinito apud Plaurum , Non Moror te mihi prin
288쪽
xso LI B E R TERTIUI, CAP. II Afficio te injuria, aliud , prosequor te injuria ρ et
catorem , non moror aliena operaamhipture x feri liberos , Complexum huius nihil moror, h. e. non curo, non desidero . Vel proprie, mo- Tam notx ego propter Illam rem. At Iongius clein recedit illud Teia
Et Livii , Nihil se morara Magis-rrum Equitum , h. e. se eum missum facere. Nemo sit morintus , iam , ubi veιme , abeant. Iit his Morari norat in mora esSe atreri,
quod ad alterum . per quia In m Tam alter facere non possit, quod velit. Hinc cum duplici Accusativo apiad Plautum Poen. IV. a. 89. Num quid aliud me morare th. e. num propter quid aliud in mora mihi es. quo minus abeam3 Multa vero verba etiam Suut, quae mi mutuae habent significationem , et ideo in Passivo potissimum adhibentur , sed figurate cum Accusativ . Talia sunt am-pIecti. complecti , osculari , suaviari , pacisci , etc. quae vere item, non Deponentia . sed Passiva
fiunt, et, quia rem mutuae actionis notant , magis adhibita reperiuntur, quam eorum Activa. Sed et quamplurima sunt Pastiva , uuae dicuntur D ponentia, quae activam nunc videntur habere signifieationem per cauSam morae , qua detinent se , vel Versantur , homines in ea actione. Huc re- ero Augurari, auspicari , aucu pari , assentiri , assentari , comi gari , eontemplari , lachrymari. me dιcari, meditari , venerari, h. e. in augurando , ausui cando , etc.
Occupari , et Versari. Quae forsan origo etiam fuit vel ratio verborum plerorumque . quae in Utraque terminatione Detor idem
videntur notare, id quod clarius haud dubie probari posset,
si omnium originem ac primιtivam significationem haberemus EX ploratam. Denique confrmatur
id , quod dixi , vel ma Nime ex quibusdam, quae inter Depouentia numerantur, et tamen maXime cum Ablativo', qui creditur significare ipsum Actionis ohiectum, construuntur, Veluti Potior. fruor , utor , fungor , Fescor.
Haec enim , et similia . vere esse passi Va per το Fotior , dctquo Cap. Seq. ago , et Uescor . demonstrari abunde potest. Explicatur hoc quidem , tanquam Stproprie significet Edere aliquid.
et idcirco etiam cum Accusativo iunctum reperiatur. Vide cap. 1eq. i I V. Veseor. Sed ramen ve Isic Vere est Passivum, et pasSivam habet natura sua significationem , quae est , hac vel illa esca aut cibo ali , et sustentari in vita. Sic Geli. IX. 4. e Tvesci avium et ferarum venatibus. Et ibid. nullo cibatu vescentem , Fed
spiritu forum victitantem. Cic. de Nat. D. II. 64. Sus quid habet praeter escam. Et mori , quoaerat ad vesccndum hominibus apta. h. e. ut eX ea esca viverent. Et Cap. a . de Diis, nec escis, neGpotionibus vescuntur , h. e. Rivntur. Hinc argentum factum ad vescendum , de patinis et vasis, unde homines. cibum Sutriunt ,
apud Liv. XXII. sa. Clarissime Ulpianus I. et . Di a. de rebus auci. iud. poss. Si bona pupiari
creditores possidere coeperint, dimi
niatio ex his feri debet , vescendi pupilιi eausa. Vescendi , h. e. ut alatur et sustentetur. Similiter apud Lucretium I I9I. mortalia saecla h. e. omnia animantia ,
dicuntur vesei e terra , h. e. uti Et Sustentare 1n vita. Eodemque
modo videtur accipiendum, quod legimus V. 73. Quove moda Re
nus Humanum , varia nee loquela , a perit inter se Nesci per nomina rerum , h. e. quomodo Homines , quum varietas esset loquelae suae .coeperint nomina certa rerum omnium invenire , et ita mutuo inter se subsidio sustentari in vita.
Manifeste ex his videmus signifi-
289쪽
cationem Verbi genuinam et passi am , quas Eliam ratio , quare maxime culm ablativo reperiatur
iunctum. Et proinde Accusativus uando occurrit , explicandus is gurate, ut cum a Iils passivis. Is ipse tamen si magis in hoc verbo fuisset frequentatus , mutasset tandem prorsus in opinione hominum veram ejus significationem et constructionis rationem ,
sic uti revera iam coepit, dum verbum 'illud haberi iam coeptum
pro Deponenti. h. e. activae Significationis et constructionis. Quapropter miror valde , Ursinum p. 429. Verba inor et Fruor pris vere Deponentibus haberi velle, quae Pasalva significatione deposita in
activam transierint: idque eo argumento , quod elia in passive reperiantur posita, pro , adhibeor ad usum et voluptatem. Inde enim confici vult, fuisse ergo verba communia , quae utramque sub
una terminatioue a timiserint signiscationem , seu tamen Passivam dein cleposuerant , retenta
sola activa Adhibendi quid suum
In usum. At vero rarissima est illa Passiva nimis significati O , et sine dubio ex errore Scriptorum orta , quum vulgaris horum Uerborum Significatio etiam ipsa sit Pass. va , ed lenius, Et notet iuvari atque assici utilitate vel voluptate ex aliqua re , atque ideo frequentissime illa eum Ablativo construantur. Sed et absolute Gai simpliciter pro laetari ponitur apud Tacitum Hisr. ΙΙΙ. 83. ubi cum exsulta fant coniungitur. Vide Grono-vium Patrem Obser U. II. a. eκ tr. et Plinium pane g. cap. 34. Sed et sic fere Terent. Adelph. V. 8.a . Agellum huic demus , qui frua- rvr , h. e. Unde, Vel , Ut laetius agat. vavatqu . Sic Uti qua eumque re norat proprie iuvari ea suam
ad utilitatem , Livius XLIV. 26.
Quinque millia Equi evm sat eg e, quibus titi ad bellum possent . et quorum multitudinem ipsi non timeant. Quid hoc est aliud quam iutas i quam minore numero juvari non possent, a maiore autem malum sibi metuerent. Florus II. 6. Victoria quum posset
vii, frui maluit, h. e. quum posset illa victoria iuvari ad helia Ium conficiendum , maluit ea laetari , et se oblectare. Sic Sall. Iug.
38. Nox et praeda castrorum hoste quo minus victDria uterentur , rem
rata sunt. Sad et sie passim ponitur pro. juvari in Vita sustentanda , Vide Grono v. Patr. de Pec. Vet. II. I. ubi eX ponit haec Ciceronis verba , cetera res , quae
expetuntur, oportuniae Sia r singulae
rebus fere singulis ἰ dixitia , ut
utare pes , ut cοἰare ἰ honores . ut laudare. Ubi omnia Sunt passiva , et notant commodum aliquod , quod ex diversis rebus
diversum percipias. Habet deinet alias significationes , ac tales, quae non ita directe respondeant et ' juvari, sed neque τῶ adhibere
Euiam in usum , ut Solent Vocabula
paulati in inngius recederis a propria et primitiva significatione Talia sunt apud Corn. Nepotem,
Duro admodum initio adolescentiae ast usus e quum intima Ciceronis iamiἰiaritate uteretur. Sosilo usus est Doctoie : Patre usus est diligente ,
h. e. hahuit tale Initium , DOctOrem , Patrem , etc. Et sic paς-
si m adversa vii Fortuna, adversa Usr sumus tempestate in mari, valetudine uti minus commoda , suppli
cio uti in aliquem. Verum ita Paulatim ad alieniora progreSSam ba pe verborum significationem, declaratum jam est supra Verbo Luere. Quin liquet id etiam ex
Verbo censere, quod ab aes imatione bonorum, ad sententiam in Senatu quacunque de re dicendam , ac denique ad vulgarem putandi et arbitrandi significationem transiit. Sed nos de Passivo nunc agamus. , quo dicimur censeri aliqua re , Li V. I. 43. Η o
classis censebatur indecim millibus. Scilicet ipsi quidem cives
hona sua in censum deferebant; sed a Nagistratibus etiam censebantur illi, si forte parum justo
290쪽
pretio ipsi ea detulissent e sed etsi quid omitterent, eogi poteranta Censoribus . ut id quoque deferrent : et sic tunc ipsi Cives , et patrimonium ipsorum , Eo quO-que censeri dicebantur Hinc jam ortum , ut homines etiam e X trahunc proprie dictae censionis casum dicerentur censeri ea re, cujuSin ipsorum aestimatione habetur ratio. Sed usus obtinuit, ut pro Ablativo in istis locutionibus tum propriis , tum translatis , etiam Accusativus et crebro quidem adhiberetur , eodem tamen Sensu , eademque Constructionis ratione,
ellipsi scilicet propositionis. Quam
tamen quia non observarunt Viri quidam Doctissimi, verbum hoc Passi Vum pro activo , et accuSatiVum , tanquam si proxime ab eo regeretur , acceperunt, inter pretando Censeri, per in Censum prosteri, Vel etiam per ipsum ac- i tam censere. Sic certe Lipsius
ad Tacitum exposuit illud Ovidii.
Hanc probat , et primis dilectam semper ab annis , Est inter comi-ges Marcia rensa svas. Ait enim , Est censa , pro censuit. Satis no-νe , immo antique , ut assectatusere regnum , pro asseetavit, etc. At vero sensus est. Marcia acleo hanc dilexit , ut semper eam inter comites suas habuerit, et ita, quando fuit censa comitum Suarum
nomine, hujus quoque nomine inter illas fuerit censa , Seu, hil jus quoque rat o fuerit habita in Censu comitum Marciae. Vide etiam Gron ovium Patrem ob Serv. IV. 3. eXrr. et ibi Addenda. Dicitur aute in censeri hane rem eadem ratione , qua expleri muniem, moveri vultum , purgari bilem , t 1 dui aurea aselli , et C. qΗae Auctor
infra adfert in Ellipsi praepos.
etiam Viros Doctissimos verba Velle Passiva aecepisse pro De po- mentibus per causam figuratae locutionis , quam non perspicie-hant , et ita nati Vam qiloque Significationem iis mutasse. Quod
indagantibus linguae Latinae ' . . et naturam , multo facilius id evenisse necesse est pleri5que Veterum , qui nondum Constituta Grammatica , eam eiusque rationem in constructionibus ignorantes, nec in Vestigantes, Simpliciter ex usu vulgi loquebantur.
Unde haud dubie factum , ut hodie multa istorum , quae circunt UrDeponentia, prorsus etiam videantur passivam significationem revera deposuisse , seu nihil amplius passiai tum in vulgari significatione . tum in constructione, prae se ferre. Id quod tanto factum proclivius, quod, licet DrC-pria ipsorum Verborum significatio mutata videatur ex passiva in activam , eadem tamen maneat saepe quod ad sensum. Nam eodem recidit , sive vescor cibum e X-
ponas per, Alor et sustentor cibo sive per , Edo cibum. Sic gravari matrem , proetoria , idem est , sive interpreteris , Molestia affici et onerari ad conspectum matris veI praetoriorum , sive Simpliciter, Fastidire matrem Vel praetoria. Sed tamen ista ratione etiam Verba prorsus Passi Va , et quorum Activa frequentissimo sunt in usu, Deponentia per Con tructionem Suam et significationem haberi et
dici eodem jure possem. Quando
Horatius ait Epist. I l. a. ut qui Nune Satyrum , nunc agrestem cyclopa movetur , quid hoc aliud est.
quam quod alibi idem dicit Cy-
cIopa saltare, quae phrasis activa
habetur 3 Quare ergo Moveri Satyrum . non itidem aςtivae hahebitur significationis , et ipsum illud
quia , si Passive id interprete
mur, durissima statuenda est Ellipsis, moveii ναοῦ. , secundum , SatFrtim Ves CyeIora , h. e. m veri ita . ut videaris esse Sa yrus vel Cyclops, moveri IT. Olu solito
Satyri vel Cyclopis. Quin haec ipsa durities supplendi simul et interpretandi fecit, ut SaItare Cy- cIora , Acti a quoque , Sed perperam , a plerisque habeatur lo-