장음표시 사용
451쪽
ratri , non admittunt adjectiva. Tum deinde passim dicitur placatio tur, cura Mestri , amfr nostri. De hoc gerundo , quum habet genitivum pluralem, meras nugas egit Laurent. lib. I. cap. 27. Quoties, inquit, Oporteat loqui per relatiνum, necesse est loqui per hoc gerunditum , ut hic dies attulit initium dicendi quin Mellem ς non cutem, iucendorum quae Mellem. Sed contra sentit Cicero , ut supra citaVi, Aut eorum
qua sura naturam sunt adipιscendi. Sueton. Aug. Reparandarum classium causa , quas tempeStatibUS ,
etc. ibid. Tib. Et repurgandorum tota Italia ergas tutorum , quorum domani, etc. Val. Max. lib. 2. Haem profecto Iruendarum opum , quibus , etc. Livius lib. 3 2. Rerum suarum , quas POSSenta referen
datum secum dominis jus fiebat. CAP. IX. Supinum in UM admittitur , in V exeluditur.
HUX numero Gerundorum est etiam Supinum rxa geritur enim a participio in Tias, ut caeterna participio in Dus , et dicitur Supinum, quia su
rant videndi, fenerandi , etc. cum Feminis eonstructa , nolim reluctari Sanctio et Heinsio, Teponentibus in Ovidio placandi. mror etiam , Sanctium hic dicere, Genitivos Mei, etc. non a mittere adjeetiva , quum supra II. 13. pag. 232. 233. recte illis iungi Genitivos Adjectivorum, ipse Iectorem docuerit. r Ex numero Gerundorum, etc. JGerundia et Supina promis ue appellabant Grammatici Veteres et confundebant. Passim enim Gerundis adscribunt etiam supina in UΜ et V desinentiar sed et saepe Supinis ea, quae ceteroqui proprie dicuntur Gerundia. ita Priscianus lib. 8. p. 8aa. et 823. Sapina eκ- ponit, sed Exempla omnia sunt
Gerundiorum , quae istic Supina. semper Voeat. At p. 8cs,ete. de Gerundiis agit, et iis Supina quoque accenset. Proprie tamen et accurate quum Ioquerentur, di tinguebant illa , et priora quidem Gerundia, at haec in UΜ et UeXeuntia , potissimum Supina dicebant non quod , ut ait Sanc
tius , supine aut nexsigenter agant sac pene otiosa ac supereacanea sint a
nec, ut Vossius de Anal. III. IN quod sint a Praeteritis formata , rem iam gestam significantivus , post quam rem gestam siceat nobis esse supinis atque otiosis, sed quod . ut censet Priscianus, pag. 881. a Passivis Participiis , quae quidam
Supina nominaverunt a naacantur.
Vere enim omnia pabsiva videntur primum dicta Supina, quia hujus Vocabuli signincapo eo
452쪽
Pine, hoc est ne ligenter agat, et Pene otiosum ,
ac Supervacareurri sit: nam orationeS , quae POSSunt
fieri per hanc vocem crebrius ad alias tranSseruntur
ut, Δόcedo lecturus , discedo ad legendum , discedo
ve 'it Patienti, et alium Agere
sinenti. Sentit autem Sanctius . unum modo esse Supinum in Uri desinens, quia regere videtur AccusatiVum. Alterum in Uexiens , quod item vulgo Supinum esse existimatur, demons Iratille . esse potius certum Nominis substanti vi casum. At Scioppius Parad. Liter. Ep. a. et Vossius Anal. III. II. et ConSrruet. I .ut. Ursinus To. I. p. 634. Obten derunt clarissime , utrumque aeque esse Nomen Substantivum quartae declinationis. Tanto magis mitor Uossium , quod priore Ioco Supinis annumerat quoque Nominativos Participii Passivi , Fuditum est , veneum fuit , etc. Et accessit illi in eo etiam Gal- Iicus Novae Methocli Auctor, adscribens ideo Supinis Nominativum . Dativum , Accusativum , et Ablativum , sed diversarum Decliuationum , scilicet , quia Amatum est, et similia , in hunc censum referri volebat. At vero nihil prorsus commune habent ista cum iis , quae proprie ut Su.ἐina memorantur a Grammaticis in Paradigmate Conjugationum. Haec enim Substantiva sunt, illa Participia Passiva . eo usu adhibita , quo Impersonalia Passiva. Quapropter quo modo in Praee iam Participia alterius generis cum suis Substantivis tali modo occurrunt, aut ita , ut illis Participiis loco Substantivi addatur Infinitum , vel integra oratio. Liv. XXVII. 43. Auditum modo
in acie alterum exercitum advenisse . hav d dubiam νictoriam facturum.
Substanti vi vices manifeste hic sustinet infinitum advenisse, cu adjectum videmus , ut Adjgotiis Vum . no Auditum. Plane ut sun-eialtim apud Lund. XXVII. 37.
Liberatas religione mentes rvrbavia rursus nunciatum , Frusinone infantem natum esse quadrimo parem.
Similiter XXVIII. ra Haud procul
aberant , cum ex obviis auditum , postero die omnem exere tum prof-cisci , metu omni liberavit eos Scilicet auditum ill Md Proselaei Iib ravit eos , eadem constructionis ratione . ac Si di Xlsset , auditus ille rumor. Sic ergo et in eo quod
ait VII. I t. teneatimi per Dictato iam, ut ambo Patricii consules crearentur , rem perduxit ad interreg-
sum , pro Substantivo capienda est omnis illa sententia, quae S quitur o uir quasi scriptum es et, Negotium, ut ambo Patricii con
sules crearentur , tentatum , etc.
Porro autem , at o tentatum hia
esset Supinum , haberemus eius ei iam Ablativum , non quidem eodem modo dicitur in sensu
Prieterito Amatum est. Nec proin
hari potest contrarium ex illis
Livii, de quibus supra jam egi.
mus , p. 437. ete. Diu non perlitatum tenueras Dictatorem. Nam
in his vel Impersonalem inerse Constructionem , vel intelligi substantivum aliqnod . atque adeo construi haec reVera , non ut Suhtantiva . sed ut Adjectiva ,
senti dicitur simpliciter Amatur , tentatu , Sed tentato, et Sic plures πι- - --haberemus Supini terminationes, quam quas memorant. et duos
quidem diversae forma: Ablativos. Nam pro eo , quod dixit istis
Livius , potuisset eodem planae sensu dixisse , Tentato per Dictutorem , ut ambo Patricii covstiles
crearentur , res ad interregnum Pe
duera est. Sic enim idem I. 41. Tum demum param facto . Se vivae, etc. regnavit; h. e. palam facto
453쪽
ut lagam , discedo lectum. Tum Praeterea , quum raro inveniatur, rarius Accusativo junctum repetatur. Virgilius , Suspensi , Euri tum Scitatiam oracula
Philaebi Mittimus : idem , Venimus huc lassio qua-
mortuum eme Tarquinium e tubi videas velim Gron ovium Patrem. XXA IV. 3I. Ibi permisso , seu di-ἀere prius , seu audira mallet, ria coepit De Unus. Cicero Famil. III. I. Tibi de nostris rebus nihil sum
aente mandaturus yer literas , quam deNerato , coram me Tecum acere Posse. Tac. An n. IV. 36. Absolvitvr comperto, feta in eum crimina. XI. Io. In cujus transgressu mΩΙ--m certato , pervicie Bardane . cap. 26. Nec ultra exspectato , quam dum claudius prosceretur , tuncta nuptiarum solennia celebrat.
Videt hos ea Ablativos esse ejusdem plane naturae et usus, cujus sunt Nominativi Tentatum , Per-ιitatum , ete. Et tamen nemo illos
Pro Supinis , aut Nominibus Substantivis Verbalibus unquam ha huit , sed ut sunt, pro Ablativis Absolutis veri Participit. Unde Con Sequitur, neque Nominativos in illum, sed in hunc sensum , esse referendos. Quin immo eadem locutio usitata etiam est in veris Adjectivis : Liv. XXVIII. 27. Haud cuiqvam dubio, opprimi posse. Vide et Gronovium Patrem Observ. I. II. init. Sed et in Masculinis Participiorum et vulgarrim Adiectivorum. Sueton. Ca-
ig. 8. In castris natus , patriis nu τι itus in armis, Iam designati Prinsipis omen erat e ubi Constructio est, caligula ita natus , erat omen: Plane ut Negotium diu non perlitatum tenuerar , et Tentatum negotium , ut ambo , etc. perduxit rem. Tacitus Hist. I. 89. caecinna iam Alpes tranagressus exaerimula is hae eum. h. e. quod Caecinna trans. Aressus erat . id exstim. II. 8a. Eusseere adversus vitellium visebatur Dux Mucianus , Vespasiani nomen , et niAu Arduum fatis. Ubi
tur, ut illa Participia, hoc sensu , negotium illud , quod nihil sit
satis arduum. Sic denique An n. VI. 47. Ntillae in eos Imperatoristitore dabant suspicionem, seri ea ,
ete. L d. id ipsum negotium, quod nul IF Iiterae erant missae , dabat , etc. Uerba autem Plauti, quae itidem refert ille Methodi Auctor in
hunc sensum , Iustam rem et Iaciis lem a vobis oratum volo , Supra jam I. I . pag. Ia 3. Ial. explicuimus,
et ita, ut in iis το Gratum nil aliud esse , quam Participium, demonstraverimus. Iam vero , siquidem Participia sunt illi Nominativi . longe utique diversi sunt generia et naturae ab istis , quae in Paradigmate conjugationum appel- Iantur Supina. quippe quae sunt vera nomina Substantiva , alterum Quarii Casus, alterum Sexti , sed eiusdem declinationis ; et proinde a suis praepositionibus more nominum recta. Sanctius atque alii accipiunt illud in Ue iam ita aliquando , tanquani sit Dativi casus : Veluti Horrendi auditu pro avdit vi. Sed haec quoque revera Ablativi esse casus clarissime ostendit VOssius Construa. q. erior. dum in eo casu addi Adiectivos hisce locutionibus probat. Nec enim dici Horrendum ipsi audiru , sed ipso auditu, intellecta praepositione IN. Sic mox ex Quinctiliano adfert ipse Sanctius,
Verba etiam ipso auditu acerba , .e Plinio , parvum dicta , sed imme sum Oestimatione , ex LiVio , ἀdietu, quom re faeiIius. Vide pag. 63. Accedit Priscianus , qui libΑ. p. 3Il. diserte talia per Ahiat in um e ponit, quum ait, Quid
enim est miserabile vigu , nisi vesιonei In priore, quod est Accu. sativi casus, subauditur praepositi
454쪽
Sirum Oracula rebus. Terentius, Cur te is perditum
Semper jungitur verbis motum significantibus; et motus etiam est in illis ; Collocaνit filioni nuptum .
Conctaei te cantatum, Admitte me Vectarum.
est, Quod Vossius de Anal. III. ra di. 2 . Dedi equidem hodie ei quinque argenti deferri minas , Praereroa. unam in Obsonarum , Potuisset di-Xisse , praeterea unam argenti minam dedi obsonatum , h. e. ut inde
obsonet, sicuti patet dicitus, eo Iocare fliam nuptam. Sie Lucretius
raium snibus exit, h. e. ut mutetui scu mutet se eontinuo Boec exire mutatum ) mors est illius , quod fuit ante , Quapropter , quo niam , quor paulo diximus ante , IN
cesse est. Ex aliis ea , quae nequeanteonxertier unquam . h. e. veniunt, ut se commutent, vel ut commutentur. Hinc jam liquet , Supina
Non tam, vel certe non tantum,
ad motum , sicuti plerique tradunt , sed ad Mem quoque signifieandum adhiberi. Nam Eo speeratum dicitur , PIO , eo M spectauum , h. e. ut spectem. Sie Plautus Aulul. III. 3. 9. coctum ego , non vapulatum , conductur fui Sallust. Histor. III. Me ego vos ultum iniurias hortor. Non est in his verbum , quod motum aliquem sig- mi fleet , sed quod actionem, quae sibi certum quid habeat proposi-
rum , tauquam suum finem. Nam . quod Sanctius moκ est , etiam in illis esse motum, conduxi te can- ratum ete. et quod Ursinus To. I. pag. 638. in ipsos e inerae quam uam motus sIgniscationem , qui nos moveat ad agendum, immo To. a. Pag. 4G7. quum in his 'quaestio aieQUO , signiscationem motus ad aliquid , seu Iocum , ab his non abesse ; illa vero Videntur Ionge abesse a proprie loquendo , quod tamen in explicanda rerum et
verborum natura facere debemus. Diversa plane res est motus ad Ioeum et finis actionis animo conia
occulte motum significari etiam ad locum , in hisce, dare nuptum . et similibus , tradit, quia qum
nubit, datur alteri, ut eam domum ducat. Quanto naturalius est, Statuere in hisce actionis finem , qu declaretur ipso Supino Verum ista oriuntur apud Viros Doctissimos eX nimio recepta semel tuend studio. Iungitur autem hiscu Accusativis , Dirum , spectarum , et similibus , plerumque alius A curativus , qui creditur ab istis tanquam Nominibus Verbalibus . quae Verbi sui rectionem reti- aeant, prorime regi. Sed reperendum hic, . quad saepe iam monui, intercedere in his EIlipsin praepositionis πασά, et vocis Ne- 'gotai, ut adeo si dicam , Eo spectatum ladss, idem sit, ae si dicerem , Eo ad spectatum negorii, quod ad lados attinet. Rationem explicuimus abuade et saepe iam in superioribus , ae contra Ursini, qui et hic sese nobis opponit, eXce Ptiones vindicavimus. Quare autem haec constructio ita frequentetur cum Accusativis spectarum', et ianon item cum Ablati is spectatu , etc. aut aliis casibus , ejus nulla potest certa dari ratio , nisi quae .eκ Fortuna et Casu est petenda , sicuti aliquando faetendum, quum alibi iam saepius , tum proximo superiore capite , pag. q4Q. 4 1 probavimus , multis eam in rem allatis exemplis et de hac ipsa constructione ultro amrmar etiam Ursinus ΤΟ. h. p. 83. merae fortuna eam adscribens. Inde erga colligendum, non directam hanc , sed Ellipticam potius esse Conserructionem , ouum in Ellipticis magis dominetur casM et fortuna , quam in directis. Sed et re
455쪽
DE UERBIs SUPINI S. - ε II Amare , lectu , auditu mire conturbant Grammaticos mihi partim sunt dativi quartae inflexionis, partim ablativi, quibus modus significatur. 2 Da.
tivi exempla sunt; Μirabile visu mrrendum auditu , id est, oculis , et auribus . nam dativu, quartae antiquitus frequentior erat in U , ut Gell. testatur. lib. q. cap. 16. Virgil. 8. Altissima Pisu : idem ,
I rabile Misu , id ut, oculis : nam ipse alibi dixit.
Oculis mirabile monstrum. Valer. Maxim. lib. S. Ergo quod auditu novum est. Ρlaut. Bacch. Ista lepida sunt memoratu : ubi aliqui legunt, memoratui.
Sed altius haec expendamus. Si terminatio in V supinum verbum esset, 3) aliquando haberet a , vel
iab. Deinde videmus , hanc vocem suscipere adjectivum. Plautus Stich. Tuo arcessitu νenio huc. nec xa dubium est , quin recte quoque dicatur , crebrissa tuis arcessitibus huc Veni , sicut narratibus; Ovi- ,, dius 6. Metamorph. Tempestiνia meis veniet nar
di, ratιbus hora, J D Quinctis lib. 8. Rebus atrocibus
Plinius lib. 2o. Cepae salixae olfactu ipso cairgini
a terius declinationis. ast pauca valde, eodem modo constructa , ut illa Supina in UM , quae Accusativum tamen sibi nou adsciscunt. Nam ut eantatum eonducere .samatum ire , dicimus , Sic et venum dare , venum ire , pe1sum dare ,
pessum ire , in quibus atque ac in illis Supinis intelligitur praepositio AD , quum vera sint Nomina , sed secundae Declinationis , certe Venum. Denique multi Ablativiistius formae etiam in alia constructione , sed manifesta Norninum Substantizorum , reperiuntur , licet alii Casus istorum No. minum interierint, vel certe nobis ViX usquam Oeenrrant , Veluti arcessitu , attegatu , natu , Promptu , mandata , etc. quod cui rei adscri- hemus nisi Fortunae , aut Oportunitati constructionis
a Daιivi exempla sunt. I At vide , quae in prOXimis superioribus p. seo. hac de re iam notavi , et pag. seq. ipse Sanctius habet. Speciem Dari vi praefert quidem ille versus Lucretii II. 23. Om
nia postremo Bona sensibus et ma , Ia tactu. Neque tamen ulla nos
necessitas , cogit omnino . Poo Dativo etiam illud accipere.
3 Aliquando haberet A vel ABIVix perspicio satis rationem hujus argumenti. Nam primo non murat naturam vocabulorum , sive Pr positio illis praemittatur expressa, sive per Ellipsin , oh frequentis simum eorum in tali Constructione usum . pene perpetuam omittatur. Deinde occurrunt sane praepositiones etiam aule haec vo canula in V exeuntia, ut ostenis derunt Scioppius, et Vossius. Ε autem ipso evadunt vocabula ista minime verba Supina, sed Vera Nomina Substantiva. An Ergo voluit fora an Sanctius, si vocabula
456쪽
medentur. Gellius lib. I 2. Eos versus assiduo mem ratu dirnos puto. Τacitus libro aO. Copias recenti Detu auctas. Livius 37. Et eodem armatu Cares. Stat.
s. Theb. Longo defessa redibat Menatu. Quod etiam testimonium indicat, hanc terminationem jungi verbis motum vel locum significantibus, et sic dici, Venio
Menatia , ut , Venis Vm, venio de Menatione. Plaut. Menaech. Obsonatu redeo. Statius, Quem tu Denatu rediturum in limine primo operiens. Cato Rustice Frimus Cubitu surgat, postremus cubitum eat. Ρ terea junctura ipsius orationis indicat esse nomen.
Livius lib. 31. Id dictu, quam ire facilius. Plinius
lib. 7. cap. I. Parvum dictu, sed immensum aestimatione. Si Dictu supinum est, etiam aestimatione
supinum erit. Cic. in Pison. Quis enim te auditu , quis ullo honore , quis denique communi salute dipnum putavit; idem pro Cluent. Quam levia genere ψιο , quam falsa re , quam brexia responsu. Curistius lib. q. Id consilium non ratione prudentius , quam eventu felicius fuit: idem lib. 8. Quis camera
auditu majora , quam Mem , sustinere posse credehat ρVal. Maxim. lib. 9. Nec ipsa Derba relatione famia Laris , quam dictu fastidienda sunt. Tacitus lib. I. Lucos visu , ac memoria deformes. Delirant igitur , qui dicunt, hoc supinum significare passionem , nisi velis dicere , nomina etiam aliquando hanc passionem significare : nam quum dicis, Laude et amore
haec essent Verba Supina , et pas si vae quidem naturae , tum construi etiam debere , ut Passiva solent . sequente A vel AB cum alio Nomine , quod nunquam tamen fiat. Certe ipse ea , non Verba ,
sed Nomina esse recte statuit. Et 1amen ejusdem sunt naturae haec
in V exeuntia, cujus illa in UΜ, Iicet Usus quodammodo ea distinxerit , dum his Accusativum saepe addidit, quem illis non addidit. Ceterum multo minus pers- Picio , quid sibi velit Ursinus To. r. p. 63 ubi Supina esse vera Non una a Saturnio probatum,
et inde ab Sanelio , Scioppio , et
Vossio id hau,tum ac repetitum amrmat . additque , ut nullam plane mihi dubium sit , quin , ubi lib. III. cap. 9. Minervae Sanetii
legimus hanc primam afferri rationem , cur nullum ait Verbum Supinum in V. quia aliquando haberet A vel AB exciderit negativa , quod non advertit cI. Perihynius. Fateor id me non advertisse, atque etiam hunc non advertere. Certe necdum perspicio, ubi negativa in hisce Sanctii verbis sit rsponcada. Iudicet LecIOr.
457쪽
. DE UERBIS SUPINIS, Is dignum, poteris exponere , ut ametur, et laudetur. Sed ostende, obsecro, hanc tuam passionem in his et similibus. Cic. Perpessu aspera. Livius IO. Migratia
diffficilia r idem in prooemio ; Unde foedum ιnc tu , quod Mites, foedum exitu , id est, ut exeat , vel fine
Ipso : idem lib. I. EO tempore in Regea prOLgium νisu exentuque mirabile fuit: idem vigesimo quinto, Consilia audacia prima specie Leta 5unt a tractu dura , eMentu tristra. Sed opponit Laurentius , essent hinc nomina , haberent altos casus. o plum heum pugionem l quid illa 8 In promptu . natu major , noctia, diu , Fonte , aσια , i ete , Vitatu , Peritu ,
auraetias , inficias , et mille hujusmodi t Sed quid
muum. Si concedamus et alios casus t quum legamus semper , Nuptui dare, et sq) Meno exercere , et se arta Meno, apud Tacitum lib. I 6. Praedis , et dixistit esse , apud Livium lib. 3. Denique illud , quod Supinum ultimum vocabant, ablativus, Vel dativus est, per quem bonum explicamus; ut si quaeras, quo pacto aliquid sit mirabile , respondebo , Visu, auditu, dictu , memoratu , exitu : vel certe Praepositio, M ab , subauditur , ut sensus sit, quod ad visum , B auditum , dictum, memoratum, vel exitum per
Veno exereere , ere. I At hoc non est, quod Supinum Grammatici dicunt, sed manifeste Nomen Substantivum secundae Declinationis, quum Supina omnia sint quartae. Sed et nuptui, divisui , et similia nullam habent Supini Speciem in Ablativo aurem Supinorum intelleXerim praepositiovem , Non semper AB , ut mori Vult scioppius, sed saepe IN. sie illuuPlinii , parvum dictv , sed immen sum cestimatione , Supplendum esLutique omnino per Praepos. In . Sic quando Seneca ait Epist. xc. Paeliis 3 ictu sapiens fuit , h. e. facile vivit, et, ut mox loquitur , expeditissimus. Manifesta autem in his Ellipsis-IN.
458쪽
2o LIBER TERTIUS, CAP. X. C A P. X.
Singula participia esse omnium temporum , et Tempus Verbi, cui junguntur , adsigni Dare Particia; pium Actixum cum Verbo Substantivo. Fit N
ULTRA ea quae a me superius disputata sunt lib. Ι- cap. I s. animadvertendum est, Ρarticipium ac rivum saepe iungi Ι) verbo substantivo. Cic. in orat. Est enim , ut Scis , quaSi extrema pagina Phaedri , his ipsis verbis loquens Socrates. Auctor in Sallust. Unus enim satis es materia habens. Cic. de amicit. Quid enim erat Africanus indigens mei: idem I. de divin. Est apud Platonem Socrates dicens CriIonistio familiari : idem lib. 6. epist. Nam si quisquam
est timidus in magnis periculosisque rebus , sempe que magis aberaOS rerum exitus metuens , quam V rans secundos, is ego sum. Liv. lib. 2o. Illa longa oratis , nec ad vos pertinens sit. Terent. Eunuch. Peregrinus est, minus PotenS quam tu , minus notus ,
amicorum hic habens minus : idem , Primus esses proferens. Gell. lib. s. cap. 9. Quum antea non loquens fuisset. Iungitur saepius aliis verbis; ut, Vidi ιegentem: Discedens legebam. Fit nomen, sὶ quoties
. ci Verbo Substantiso. J Sic Sall.
Iug. 3 i. Si dediιicaus est , νestris ju sis obediens erit. Gell. U. ID. Eloquentiae discendae cupiens Ivit. Seo et cum aliis Verbis. Liv. I. a . Quid petentes Venerint. Sal. Jug. 22. Legari in Ayricam maturantes veniunt. Sueton. Galb. 4. Somniavit Fortunam dicentem.
a Quoties ea sum Verbi. J Atqui ex sententia utique ipsius Sanctii saepissime etiam Nomina , quae dicuntur Verbalia , habent casum Verbi sui. Quapropter si quid discriminis inveniri queat inter usum horum Vocabulorum . ut possint dici modo vera Parricipia, modo vera Nomina , quaerendum id foret potius in adsignificatione Temporis, cui Usus
diversam constructionem , licet utramque etiam Numini convenientem , videtur accommodasse. Nam amans virtutem adhibetur adnotandum non modo rem ipsam . sed et praesens illud temporis mQ- meiatum, quo quis virtutem amat; At Amans virtutis usurpatur alperpetuum virtutis amorem in ho-Mine aliquo significandum. Vide Supra ad I. I . pag. II9. Quod autem Participia vere cerium
459쪽
easum verbi non habet; ut Virtutis amans, unde
formantur comparativa et superlativa.
Amaturus jungitur omnibus verbis, et temporibus . . etiam futuris. Vide supra libr. I. cap. I s. Pag. IV,
Amatus iungitur omnibus verbis ; ut, amatus eratς comitatus est patrem , vel a Patre. Supra lib. I. camas. pag. 132 , etc.
Amandus jumitur omnibus verbis , et temporibus, etiam futuris : in Lectio legenda erit. Valla lib. I.
Tempus per se adsignificent, et
proinde non sint omnium Tem- Porum , Satis probavimus supra d. l. pag. I 28. etc. Unum modo
addemus ad defendendum Ciceronem , cujus auctoritas in his nul Io suo merito sic satis ab Auetore Novae Methodi in Notis Sec t. IV. cap. 3. hac occasione labe factatur et id quod tanto suscitemus libentius, quoniam no-iseu in plane sentit. Dicit enim pro Domo, Non tulit, UT Inter-
dieatur. Quid ergo ut lateνdietam sit. O coenum, etc. 1 Hane tibi legem Clodius seripsit , ut Interdictum sit, evi non Est interdictum. Videmus distinguere Ciceronem tanquam diversa, interdicatur, et interdictum sit, quae Auctor iste ejus dem esse significationis . etiam
forte alterum fit freqtientioris usus. Certe neminem esse ait, qui non videat . Velitis , ve interdicis tum sit, . eandem habere vim notandi Praesentis Temporis , quam illa Terentii , Utinam aut hic auredus , aut haec muta faeta sie, in quibus το facta sit ponatur projiat. At vero ct Ego neminem esse putem , qui , si modo animum ar- tendat . non perspiciat esse ali-suod Temporis discrimen inter istas Iocutiones, quas Cicero ita diserte distinguit, ut et inter facta sit Terentii , et me ejus interpretis. Nec enim voluit Davus
comicum , mi tone fierent demum surdi aut muti, nam nihil eum id iuvaret, quippe quum iam
dicta essent, quas nolebat audita ab hero ; sed uti, Utequam ista dicerentur , esset jam factus vel herus surdus, vel mulier muta. Si militer non recte poterat, pTOprie loquendo, rogari populus , ut ei cui nondum erat interdi tum, hoci ipso momento temporis iam sie interdictum : Sed recte quidem, ulei interdicatur. Scilicet, Praesentis quidem Temporis est sit, at interdietum Praeteriti. Saepissime autem Participium cum verbo al
terius Temporis conjungi , Ser. Vata tamen singulis sui Temporis significatione, abunde Supeta pro ba Vimus , et agnoscit ipse Auctor in hisce locutionibus. dicturus fui, etc. Ouidni erro et ita aliis, ac proinde etiam in interdictum sit hquod cum duo Tempora significet , differre utique debet ab in terdicatur , quod unius est Τemporis. Non diffrear tamen , p tuisse ea dicentem , quae Cicera
arguit, defendi, sed non aliter .
quam ut in ea locutione inrelli Agatur το deinceps ν hoc sensu , ndi ei iam statim ab hoc tempore sit deinceps interdictum. Cur ergo Cicero enm ita exagitat 3 Quiarn legibus , quam maXime potest. proprie et sine ambiguitate ulla, loqui earum Auctores debent. Manet illud certum. recte distinxisse Ciceronem inter istas Iocuo.
460쪽
12 LIBER ΤERTIUS, CAP. X. cap. 26. negat posse dici; Timeo te verberandum fore. Sed fallitur. Cicero ad App. lib. 3. Quasi di-νinarem tali in ossicio fore mihi expetendum aliquando studium tuum. Livius lib. 37. Aut sub pellibus habendos milites fore: et lib. 6. Eo quoque enim mi tendos fore legatos: et lib. 8. Non id Corneliae magis
familiae , quam urbi Romae , fore erubescendum. Vide supra libro I. cap. I . Pag. II . et caP. I s. pag. Iq., etc. . . In Rectis plerumque iungitur umo substantivo ἔut , hyenda est lectio ς legendae sunt epistoliae ,' sic etiam, legendum est, tacendum est, subaudi τοῦ I Kere , το tacere , ut jam diximus. Neque , legendum est, recte dicitur Gerundum nominativi, non magis, quam ectum est; in utroque enim deest τὸ legere , et utrumque participium est passivum in recto casu , et in accusativo erit, si dicas, legendum esse , lectum
In Genitivis pendet a Nominibus genitivum rege tibus . ut, tempus est legendae lectionis, et Dyndarum lectionum , et legendi του legere. In Dativis; ut, Terentianae comoediae conferunt evolienda linguae , et scribendis fabulis. Liv. Si
Re . somendo ari alieno non esset, et, tu SOLVendo non eras , subaudi , aeri alieno aptus , vel
In Accusativis dicimus , Censeo reddendam Pecuniam , vel reddendas pecunias esse , vel fore ς et, veni ad somendam pecuniam , vel somendas Pecunias.
fCaesar I. belli Civit. Misericordia civium, quosis interficiendos videbat , subaudi esse , vel fore , id n est, interfectum iri. J D Inepte praecipit Valla lib.
I. CRP. 72. PSse quaedam verba. quae huic voci juncta praepositionem recusent; qualia , loco conduco , man-M , cum , etc. ut, curaνi mittendas literas ; locuνi faciendam domum ς cum aliis verbis requiri praepo- Sitionem , ut , Veni ad salutandam matrem , vel Propter salutandam. Ridiculum profecto est, quaerere de nomine Adjectivo , quando cupiat aut reSPuat praepositionem : sequitur enim semper suum Substan-