장음표시 사용
471쪽
De Coniunctione , contra omnium fere opinionem. CONIUNCTIO neque casus , neque alias partes orationis , ut imperiti docent , conjungit et ipsae
enim partes inter se conjunguntur, Ut nomen nomini , nomen Verbo , etc. Sed conjunctio orationes inter. Se conjungit; ut, Caesar pugnat, et Cicero scrabit
At vero quum dicis , Cicero scribit , et vigilat , duae sunt orationes in Zeugmate figura : item Cicero is et filius valent , figura syllepsis est; ut, Valet clicem , et 3 alet filius. Vide supra lib. I. cap. 18. Sed vide ibi etiam Nolam s. Neque huic assertioni obstat, quod Valla lib.
Cap. I. et Omnes Grammatici mordicus tenent, Con- Iunctionem semper jungere similes casus , exceptis paucis , ut Emi dracoma . et Pluris . Nec enim con
junctio inventa est, ut similes casus jungeret. Sed demus ita esse , nonne similia junguntur in illis , emi drachms , -t i iuris. quum desit ρ cetio ' Vide Ellipsin di
nisi i elimus illud Plinianum se ui. lib. 7. Nat. Η Cap. a. Ch Oromandarum gentem Silvestrem , si novoce , stridoris horrendi , hirtis corporibus oculis glaucis, dentibus caninis. Hac Valla : qui etiam paulo inferius adducit contra se duo Ciceronis testimonia , quae vel non intelligit, vel non admittit ,
adolescentem : ct Se pio Africanus id retoris , ut uehis rebus gestis. Hic sudat Valla , et nihil explicat Idem alibi lib. 3. cap. 26. majores nugaS nectit , dum Conjunctionis officium putat esse, similes caSus Conjungere; quum, ut dixi, I) orationes tantum
t Orationes tantum coniuneat.J Verum est, conjungere Oration etiamsi diversissimae sim cou tructionis. Diversos etiam Casus junxit per Conjunctionem Gellius III. 16. cum faceret eodem nomina
472쪽
Conjungat. Et hanc meam sententiam ipsa Vallae te timonia confirmant; quibus etiam adde Cicer. de Nat. Deorum , Duque plectris similem linguam nostri solent dicere chordarum , dentes nares cornibus iis , qui ad nervos consonant in cantibus. Vides vocem Similem nunc genitivo, nunc dativo conjungi. Horat. Aut Ob ax'aritiam , aut misera ambitione laborare idem , Hoc ego commodius , quam tu , PT clare Senator, Millibus atque aliis. Martiat. lib. I 2. Si te rure coli, Diridesque pigebit ad aras. Ter Nam qui mentiri , aut fallere insuerat Patrem. Cic. Me, ut sibi essem legatus , non Ooliam suasit, Verum etiam rODνit. Sallust. Catil. Imitari honos , quam invidere , malebant. Cic. q. Epist. Ne aut tibi exire eae urbe necesse sit , aut mihi accedere. Plaut. γγ Poen. prolog. Si quid mandare vultis, aut curas, rier : idem Asin. Ut meque , teque, atque ingenio νγ nostro decuit. Livius 28. Una et trajecisse me au-s1 distis , et molientem hinc Anibalem , etc. obsideris3 Carthaginem : ubi , mouentem , non moliri dixit. JCaesar 3. Civit. Nulla fuit ciMιtas, quae non Caesara Pareret, atque imperata faceret.
De Quam Vis , Licet , Quanquam , Etsi.
LAURENTIUS VALLA anxie torquetur in explicanda
et eiusdem argumenti Comoediam. Sall. Iug. c. si. Facile Numida Persuadet, cum ingenio infido , eum metuen zi, me. Ovidius Heroid. V. 13. Siatape uper stramen faenoque iacentibus alto. Diversissimam in verbis et in integra oratione con ,- tructionem per Conjunctiones Conjunctam videre licet apud
Liv. I. I. Satis conreat . et . Casibus deinde variis Antenorem cum multitudine Henetum venisse in in-rimum maris sinum , Euganeisqve pulsis Ileuetos orianosque eaS tenuisse terras , et , in quom Primum egressi sum locum , Tr Ia vocatur
ap. 46. criminandi Semii apud Fiatreo , crescendique in curia , albi
occasionem datam ratus est, et ιν e
riore Tullia inquietum animum sti mulante. Sic Florus III. ao. Tandem etiam toris imperii νiribus contra Mirmillonem consur xttur ἔ PMdoremque Romanum Licinius Crassus asseruit. Sall. Iug. 9. Graeci utionem Carthaginiensιum factiant , uti vel illi , quos Inis popuIO suo peterent , ibi vivi Obruerentur ; mel eadem conditivne sese , quem in locum vellent . ProcessurOS. Et ca P. reti. Bocchus cum peditibuε , quos Helux, Filius ejua , adduxerat , neque in priore Pugna , in itinere morati , ad uetant. Val. Μ a X. I. l. a. Pont. Max. IIaminem Martialem
urbem egredi Passus non est : reli yionique summum Imperium ceaEit.
473쪽
DE CON1 UNCTIONIBUS. 63 sdifferentia harum particularum , QuamMis , Licet,
Quanquam , Etsi, etc. et tandem nihil agit Quamνis factum est ex QuantumVas , et Quan- rumi is sunt duae voces , ex Molo , et accusativo Uuaurum. Hinc poteris expiscari, quo in lMO , aut quam . in partem scriptionis , sedem habeat : est enim veluti
concedentis , ut desita, Σ) Fac ut, dum , seu
PO ito quod, tantum k quantum via , J V ' neque 'ainquam reperietur vox Quum vis , ubi tu non possis substituere Quantumνia. Virgil. QuamVιS multa measeaeiret , victima septis , id est, quantumvis. Imrat, Ille quantumvis rusticus, inquit. Apud Horatium semper legitur in primo praesenti ut, quamνis con Picitur ἰ quamMis est m saltus p quam Mis sngeris vid
rectum ς quamMis satis tibi constitis. 3J Alii eum Secundis temporibus jungunt: Cic. Quamνis ille fel sit, sicut est. Virgil. Quamvis ille niger , quamνis
au candidus esses. Itaque sicut utimur, amasti, Pro amavisti, ita quamVis , Pro qMantumVis. Licer, verbum purum putum; ut, Per me licet, quod Hispane melius explicatur, Sea P ESUOVa-
etiamsi , aut licet. Veluti in illo Virgilii, Quamvis multa , etc. pro quo plenius diceretur , etiamsi eκiret victima tam multa , quam multa ut exeat, Vis. Hinc coniunctim apud Cicer. ad Atticum XUI. q. etsi quamvis. Ubi male in quibusdam edd. haec comma e separari puto. Nexus enim est,
mirabar te adeo mutasse sentcn
tiam , sed arbitrabar , non sine cavsa te id fecisse , nam certe M'pyobator fuisti , etsι quamvis non tuerit euasor mea prosectionis. Ecita moκ pag. 483. licet quam vis. Cum quo clan ferendum est omnino , quod legimus apud Cicer.
de Harus'. resp. cap. 9. Quam νυ- Iumus , licet amemus nor ipFi, lamen nec numero Hispanos , nec robore Galina. etc. Austeravimus. n. v. licet nos tam amemus, quam Volrimus.
Met inde ratio et significatio
propria πέ quamvis etiam Cum τί lieet conjuncti. Neutiquam vero Quamvis est factum eου Quamrumvis. Vide , quae ilion dicam au Xocem Quanquam. 3a Alii cum feeundis, etc. J Ne quu semper Horatius primis, d. e. Indicativis temporibus nequo Alii semper secundis, h. e. Subiunctivis iungunt. Etenim Horatius Od. IV. 6. Filius quamvis Thetidos Marina Dardanaa turreis quateret. Et Serm II. 4. Nam
quamvis reseras memori mihi pectore cuncta , Λon tamen, etc. Et Si
alibi. Saepius tamen ille primis iungit temvoribus , ε ed et id facium quoque Alii, laeet hi frequentius secundis ; Ovid. III.
I ast. Mania conduntur , qr- , quamvis parva σμε runt , Non tamen expediit transiluisse Remo. Vide et ossium du cous ruct. cap.
474쪽
OS. Est etiam concedentis, ut, quum quis dicit e
Veniam ad re alius respondet, licet. Hinc libri
licenι , semi licent , id est , venduntur. Hisp. Anciaren Venta , Estar en almone da , ita ut cuilibet liceatomore , Emas licebit. Unde hae duae voces elegantor conjUnguntur , quamMis licet. Cicero 3. legib. At duo Gracchi fuerunt , printer eos , quomMis enumeres multos licet, otc. Itaque in lioc sensu dices,
Y e Iius responder, licet. J Et
hine rinpliciter etiam pro adir- mali Cne et Promissione in respondundo adhibetur Plautus Amph. I. q. 4'. IVP. t 'unquid
mis 3 ALC. Ut ae tutum ad Pentas. IVP. Iιcet. Capt. V. I. a Q. 5edcua so ut hominem iti beas arcessi.
4Ε. I icet. Et sic alibi saepius. Scriinprimis Rud IV. 6. ubi per totam Scenam respondetur hoc vocabulo , adeo ut Trachalio discedens dica , ID illum infeliceta cum
res , quicqtid memorabam , licet. Est autem τὸ Licet seu I ieeo, formatum vel e X c inco κη , ut
voluit Vossius. D in L mutato , quod saepissime fit in derivatio.
jus est qtria , quidquid mihi liacet , id quasi jure meo ficto ,
etiamsi sit iniquissimum. Unde apud Florum III. I . Lqvites R.
i. arere. pti, Nec talibust peculabantur
suo iure rempubliam. Vel , qui haec origo minus convenit in significationem venditionis et empotionis , quam Usus tribuit Verbω Ite ere et Iieeri . forsan ergo ab Laeto rectius illud derivaveris ,
A mutato in I . ut etiam si in Omnibus huius Verbi Compositis, veluti in Al ieio, L ιιcio, etc. ut
adeo videantur veteres diXisse Pari er Lac re , et Lic re, Sicuti , I ergere et Teipere , Fervere et se eι vere, Iacere et Iacere , Stridere et Stridore , ac mutata , H hie , primae SVllaba ocali, Sidere et Aeseνe. II me ergo et in Comp 3-snι, του Lacio modo CT Secunia a ,
formantur Praeterita et Supina , vel iii i Elicio , elicui , eIic ιtvm , Quasi ab Eliceo , at Pellicio , pellexi , pelieetum. Atque ria res , quae in auctionem mittitur , et oculis cm prorum ingeritur . di ceretur proprie liccre , n. e. invitare ci allicere emptorem , Vel potius se praebere cuilibet empturo : Iiceri autem ille , qui ita allicitur , iamque hamum Vorat, et preti iam promittit. Sed et ita , Hoc licet mihi, primitus uoraret . Hoe mihi , quasi invitatione tacita, Se praebe et permittit. Hi ne iam L eet crebro ponitur pro 'Possum. Sallust. Iug. I 4. An qu quam adire mihi licet, tibi non ma-
IOrum meorum hostilia monumen a
lam rem praecipere , quira eandem cinties impe em. Alrlul. II. 8. Ir.
Festo die si quid prodegeris , Pro festo egere liceat, h. e poteris, Suu . res ita erit, ut hoc Egere tunc Te ad se quasi invitet, tibi se praebeat. Verum si quis tam euprius praeferat etymon , neo quam refrag/bor multum , quippe qui utrumque in medio relictum
licet ut enti meres tam muli OS , quam vis. Vide paulo an e n. I. Pro Ilaet hoc in sen Iu usurpabant Pi clae etiam licebit. Unde Ovid. Met. II 38. Placeat albi quisqtie I ecbit , Don tamen iςnifero qui Qquia conaistere in axe I Ie valel exe epto
475쪽
licet, licebit, liceat: et quamvis sono coniunctionis efferatur , vera tamen verba Sunt, in quibus deest, ut: nam licet facias , est idem quod, ticet ut 'aetas; ε) unde non potest iungi Primis praesentibus : non enim dices ; Licet es doctus , hoc non intelliges rsed , licet sis doctus. Horat. Licebit ter iniecto puR
I) Quamquam fuit accusativus quantum quaH-
6 Unde non potest iungi Primis praesener bus. I Aliter tamen oculi sunt saepe ICti Veteres: Vide exempla apud God. Ste. mech. de pari. L. L. et Vonium de Construcr. cap. 67. Sed quae tamen probari nequeunt , eum analogia et ratio constructionis postuler, ut Secunda tempora seu Subjunctiva sequamur in doc usu
Quanquam fuit accusatiνur. JAccuratius hic agit Auctor noster de particula Quam, ejusque origine ac usu , ideo et ego in hunc Iocum distuli meae sententiae e plicationem. Censet ille ouam et
Tam esse contracta eri Quantume e Tantum. Ego vero e contrario R quam et tam derivari puto Quansus et Tantus, plana sicuti
ab iisdem Quando et Tandem. Quid ergo et unde illae ipsae p1rticulae ' Nempe et o Quam est acine usativus pronominis relativi , et ad hi herur cum ellipsi praeposi- itanis να e , sed ita frequenter in hoc Elliptico usu , ut pro Susiam , aeque ac Quod , Speciem praeferat peculiaris voculae , unde idcirco aliae dein derivantur. Nam primo quia habet quandam significationem latensionis relativae , quae aliquando cum interrogatione est conjuncta , format e X sese Adjectivum Quantus. Deinde quia adhibetur frupissime etiam ad denotandum tempus , velliti sit in postquam , antequam. intra ' quam , etc. de cuius constructionis ratione. Vide me ad lI. 9. pad.
aQy. hinc Ortum videtur .. Quando. AtqRe ita forte etiam ab Ablativo uua , quia et is smisai me ita absolute adhibetur adnotandam rei qualitatem . seu rais ionem et viam. . qua quid fiat, deductum eodem plane modo τὀ Qualis. Nisi malis esse hoc et Talia ab ῆι ., vel ab τηει, pro quo Dores dixere es, quod Ego tameta haud malim , quippe qui longe. praefero priorem a Qua derivationem, obstare his videbitur forins an vocabula Tam , ut quae ad certum Casum in Lingua Latina referri nequit. Ast vero est ea pura puta Graeca , M salivi τὴν , pro quo Dorcs dixerunt ox , iaquod Latina forma aliter pronunciari haud potuit, quam pezillud Tam. Novimus autem e κLingua Graeca Latinam prorsus eme desumptam : et proinde sicuti in Graeca sibi respondent iu
P τ', sic in Latina quam etiam. Et cum enclitica δὴ , ut ii σε , τηνάε, Sic Quam de , quomodo antiquos dixisse pro Quam exemplis idoneis probat Festus etiam ex Lucretio , qui diserte lib. I. VI.64o. de Heraclito , Clarus Ob obscuram linguam magis inter inanes , Quamde graves inter Graios , qαι vera requirunt. Et hinc ortum denique crediderim Quando , quod
Festus in XII. etia: n e 9m E Iieera uἰtimia scribi, ait. Huic vero respondisse Videtur Tandem, pr quo itein proinde olim putem dic tum Tainde. Festus 2 me pr.
476쪽
rum , Ut Tanquam , tantum quantum : ut Ovidii
Tam in earmine positum ait, et Lipsius Epist. Quaest. III. eto. ibi essendum censet Tamde. Sed nihil videtur in F es o mutandum. bam si cuti ille P a me, pro Tam , PUS itum ait in carmine , haud dubie , Saliari . sic Scaurus in lib. de orthographia de Adverbio
Quum agens . ait, Antiqui pro hoc Ad, erbio Cum e dicebant , ut Nu- in Saliari earmine. Vossius in Elymol. Voce Tamen, putat Ibna in dici per contractionem ex Tamen demum. Sed alienum hoc est et absonum. Vocula Dem ,eκ enclitica di formit a. addi solet et aliis Pro ominibus sine ulla signiri carionis mutatione, nisi quod
eam videatur aliquantulum iu tendere. Sic Tanrundem CSt plane lan
in m , Idem , plane is ipse , 2
ridem, plane tot. Literam au emri in his esse adscitam et a Posterioribus demum additam , eXmultorum vocabulorum e X trem
Iiquet. Nam ita eκ ἐπ- fecerunt oeprem , EX Decem . EX imitem , in quo ipso haec Litera ite- etiam abjicitur , quando componitur cum hac vocula Dem. Nam νtidem cicitur pro itemdem. Sed et patet illud , quod di X , EX an uissima inseriptione L. Scipionis , ubi H in aliquot voca hu-
quam litera olim minus at a P sterioribuq magis frequentara . vel certe adsciritia , et ideo addi modo , modo omitti , Folita. De Dique colligitur id eXCO etram , Guod sola naee consonans in me Iro , Sequente Vocali , cliditur. Haec vera est OriRD horum voca Bulorum , de uua ut tanto minus dubites, sciendum est primo, Graecos tres habuisse formas Vo. rum , in earum in ilio tantum
τηλικ' , etc. Deinde Iones . ali quando et Dores , sed hos rarius , pro II in secunda forma adni-buisse Κ : Denique Latinos Veteres ex hisce tribus formis recepisse tantum duas, Demm 1ecundam et tertiam , sed ita , ut illi secundae tribuerint eriam uium Primae, seu usum quoque relationis , tanto magis , quon amuna tertia , etiam apud Graeco , utrique pariter , h. e. relationi et interrogationi, congruere ac res. pondere de hat. inde ergo sunt
Quam . I am : Qtι un , I um et Quor, Tot e Quali e . Palis : Quantus . P antvs : Quoriam priora habens simul vim Relationis et Interrogationis . posterilara modo congruunt Rclotioni , modo respon- cient interrogationi. Porro sicut posteriora mani tes e sunt Graeca
urius , quod passim apud Plaurum occurrit. Sic Μercat. V. 2.2 . Λe cio ouoia vox ad ati res mihi ad Dola vir Cisreli. Acr. li I. V. Σ. Uu Iam exue oportet te. Videtur
ergo diversas esse originis a Genit. Cuius , qui est a Quis , licet
scriptus quoque apud Plautum occurrat Quin ex hac ipsa observatione discere possum is veram distinctionem inter pronomina , Interrogativum , Quis Maso. Quis Femin. Ouid Neutrum ; er Relati ut m , Qui, Quin,
Quod . Etenim prius illud est e πGraeco sis formatum , at poSterius ex e pro no . Neque Obstat nO-
477쪽
DA CONIUNCTIONIBUS. 39 allud , Tam felix esses , quam formosissima Vellem ,
his, quod illud Κb: Ionicum . Vel
Commune libe , non reperiatur amplius in Greca Lin ira per Omnes casus : Susscit enim reperiri adhuc quibusdam , licet sub specie Adverbiorum , veluti, illi , et Ionice Ks , Κου. Nam Veri hi sunt casus Genitivi et Dativi istius Pronominis, unde patet Sal Is., fuisse etiam illud olim in usu. Sed ob literatum est postea , quum ceteroquin in omnibus aliis Pronominibus , Ad verbiis , etc. Secunda illa et interrogandi forma fuerit servata. Cujus rei ratio est, quia hic Graeci habebant aliud Pronomen, quoa loco istius in interrogando adhibere poterant et Solebant, nempe Τί t. Latini ve-το , qui ex tribus istis formis in unam Secundam contulerunt simul usum relativum et interrogativum , hic quoque eam rece-Perunt, in Voce Qui ex Noe, Ob-SOleto postea , formata , sed eam adnibuerunt itidem maxime in usum Relationis, quum eX Graeco Tie in usum Interrogationis adinmisissent Quis , T Graeco, ut solet a Latinis, aeque ac π , in Q mu- talo, sicuti liquet e X m Ti , Unde Latini suum uti in Que derivarunt. Ceterum in obliquis Gasi .hus , etiam ad interrogationem , ad habuerunt illa , quae ab Relativo Qui descendunt. Nam in obliquis hic rursus in unam UO Culam confuderunt Latini simuIrelationis et interrogationis vim, Ct eas quidem Voculas potis&imum , quae e X secunda illa apud Graecos forma manifeste sunt derivatae , seu quae sunt a Voce Qui declinatae. Etenim a Quis , praeter Genitivum et Dativum , CGvs et
ut , quos utrique , Qui et Qui .
Censeo communes, habemus tantilm Uuem , Quid , Qui , et Qui-b sed pro quibus u Qui formarunt olim Quum, quod residuum est sub specie ConiunctioniS , tum Quod , etiam tu usum arerrogandi adhiberi solitum , ut apud Terentium. Quodnam ob fa crvus 3 denique Quod et Queis. Nam hoc postremum quoquu esma Qui formatum, ut iti eis ab illi . docet nos Festus in V. Ques . quae ipsa. vox olim fuit Nominativus pluralis voculae Quis , sed locum suum tandem cessit Pronomini Relativo , Qui , aeque azQuis Femini iam singulare τά uuae. Ut adeo Relativum illud .
e X Secunda. apud Graecos forma deductum , praevaluerit tandem prorsus etiam in interrogando supra τὸ Quis , in plerisque certo casibus. Omnia enim reliqua cujuscunque Generis et Casus , etiamsi sint Interrogativa , manifeste tamen declinantur abs
Qui , ut Qui , Qua , Qua , Quo
rum , Quorum , Quos , Quas. Sectet ipsum Qui singulare Olim etiam in interrogando fuit adhibitum. Plautus Curcul. I. a. 31. Qui me
in terra aque fortunatus erit , εξ
illa ad me ditet, Palinure' Quia et in Dativo a Qui dixerunt olim Quoi, quod frequens apud Plautum et Lucretium , et sine I, Quo . Nam sine dubio Darivus estuvo in hisce , Quo tendis ' Quo
cum pervenissent, apud Livium Ι.s T. Quo secures attulisti apud Petronium pag. 38. Martis vero signum quo mihι pacis auctori I Cicer
Famil. VII. 23. In prioribus intelligitur . Loco . in posterioribus Usui vel Negotio , per. cujus Ellipseos rationem refertur id ad omne Genus et Numerum. SiciΡlautus dignissimi , quo cruciatus eon1Iuant: Cicero ne ad eam Pam
tem venturum , quo te maxime velle
arbitra Vide plura apud Ursinum TO I. pag. 39 . qui tamen minus rccte hinc se Expedit. E dem plane modo Isue Dativus quoque esse videtur , elisa itidem' litera I , ex Duie , sicuti eiusdem fere est significationis, immo et usus, cuius Eo, Quo . Unde et ,
478쪽
MO LIBER TERTid est, tantum esses felix ,
ste uti haec in Adverbii speciem
Ad , ut dicatur adeo , quoad , sic et illud , quippe a quo Ortum adhuc. Nam particuta nae Eo , Quo , Huc , Iιluc , in Composi-aIO ne considerantur , ut Adver hia. quae origine quidem sua certi sunt Casus Pronominum, sed e Tum naturam et constructionem usu ipso lum qu i abjicerunt. Plane ut similia habemus in Praemodum, quod apud Gellium VII. v et Postmodo , Interdiu , quae passim occurrunt , et in quibus
alidem voculae cum Praepositioni. bus compositae reperiuntur , Sed nilo SH riginem earum spectes , Cnsu . quurn quem Praepositio Ceteroqui requirit. Neutiquam ergo opus est fingere cum V Ossio in Add. ad An l. IV. 3. et Ur- in O TO. I. p. 394. et 92O. et TO. II. pag. 436 i inino ipso Sanctio
in ii ne hujus Capitis c ubi itidem
Ine videas velim sine ullo conjecturae istius documento, Adeo, Quoad dici pro Ad ea , Ad quae, et qua . scit. loca , vel tempora , V l negotia , quum nullo prorsus Probetur exemplo , T A neu trum Plurale mutatum u&quam in o Nam Ambo et Duo , qua Sanctius intra memorat , non hahent pluralem terminationem , sed Dualem Graecorum , quae ino disinit. Vide et infra hoc Ca. pite ad vocem Adeo , et V. 4 ad vocem Facitim. Ceterum Latini plerumque abjecerunt Griscum illud I in Dativis. et Ablativis, nec lan umin Declin secunda. sed et in qu .irta .e quinta. 1la:c Omnia hic simul e X ponere volui ad constituendam non originem tantum , Sed etBnis logicam earum vocularum e pronontinum significationem. Re Pugnat tamen nis Ursinus , haud dubie , quia nova haec illi et inaudita accidebant, atque ipse aliter tua docuerat, Nam pro omni
eum , TO. I. pag. φ2I. Ot 9s Tam et Quam essu eX Tantum et Quanturo contracta, idque se mea sententiae praeferre. Sed probare Vir Doctus debuisset, unde er g Tantus er Quantus essent derivata , sed et obtendere , unde , Si non ex Graecismo et Graecis voculis , sit Ortum , quod in respondendo ad re Iationem ita adhibeat ut litera Τ , veluti ad Quam , Quantus. Quando , Quot, Quo
ties , Quum , etc. Tam , Tantus , Tandem, Tot , Toties , Tum Non sufficit dicere , quod facit de postrema hac Vocula To. I. p. 939. TUM esse ab articulo. Graeeo δν. Peritonio credat que volet. Athi a Quum est, eui redditur. Nam Ego qui tali argu mento possum reponere aliud . quam , qui nolet , ne credat. Ne enim id agitur, ut huic aut illi
credamus, sed ut verum incla gemus et amplectamur. Jam quod ad Constructionem attinet, eadem fere est horum ratio , Sive quantum Occurrat, sive quam . Ιllud suppiundum e St , κατα quan eum negotium , hoc . κατε quam rem. Eodem utriusque sensu. Sed tamen magis invaluit vocula uuam , qu rim Quantiam , Sicuti longe frequentior est usus Ρrci
Quantus , ut adeo neutiquam Omnibus in locutioninus in ' Quantum adhiberi soleat aut possit, in quibus adhibetur io Quam. Sicirecte dictis absolute non Quantum Doetissimus , Sed Quam doetissimus , et significas hominem doctissimum , quousque , ad quam rem usque , quis esse potest. Sic quum dici S , Doctior est , quam Cιcero i dicis do riorem essς , prae ea re et ramrione, ad quam rem et rationem doctus est Cicero. Sic praequa rac de quo vide ad II. 7. a. pag. 19 I. ut de postquam ad II. 9, 3 .
479쪽
DE CONIUNCTIONIBUS. Tubi deest, καὶα , id est , circa quantum , vel in
Nam quum Terentius ait, verbum si mihi unum , Praterquam , qtιsd te rogo, faxis h. C. praeter eam rem suu rationem , juκta quam est id negotium , quod te rogo. Ergo Quao quam e edoctuS , idem est, ae si dicerem, ad quemcunque ille modum est ciOClus. Quanquam animus memini ue horree, h e. ut ut, quisqua , seu quacuu-que tanuem ratione , animus id meminisse horret. Propertius I39. Quamvis te longae rem Orgutur fata senecta , h. e. etsi ad eam , ad quam vis, rationem te ren o. remur , tamen, etcta Vel breviter etiamsi te tam re in Orentur, quam vis. Palee hinc et lain Vis τ' Tanquam , Plaut. Cas. U. L. Tenet raerbi erant, tanquam nox. h. e. Erant
ibi tenebrae ad earn rati ianvm , ad quam exr nore. Et divisim Terent. Adelph. V 3. 63. Tam ex--ctam redda n urque atram , quam carbo est, h. e. atram ad eam rationem , ad quam est carbo , Seu breviter , atram tanquam cur bo. Sic et Plautus Poen. II. 38. Tum credit ad terram aeciIebarie , quam pira. Potuisset et hic dixisse crebri ad i. acc. tanquam pira. Terent. iterum Acidi. IV. I. Iου. Quum fervet maxime , tam Piaci dum , quam ovem , reddo. Idem foreti scia,us , si dixis,ct, pιacidum redaO , tanquam ovem. Quomodo loquitur Pnorm I a. II. GE. Nostin us natum Phaed iam 3 DA. Tanquam te. n. e. lam n OVI eum. quam Te novi. Sed et fre.
quentissime in his per Ellipsine illam supprimitur Verbum, potest
fori. Id quod fit pene , quotiescunque cum particulis intensionis conjungitur Io' quam , ut nimis, mire . sane quam. Plaut. Cap. I. a. quυd ego nιmis quam cupio , h. e. quod ego iam, seu eam aurationem, nimis cupio , ad quam cupere possum , aut illud Cupere fieri potest. Geli. U. 24. Est in praediζandra doctrinia 3uis ranc quam venditator , h. e. est sane eam ad rarionem Venditator , au quam potest esse Et hinc etiam additue
Saepe τὸ potest. Plaut. Iruc. IV. a. 42. Quam Potest, uno verbo elois quar. Μ n. Prol. 6. conferam , quam putero , in verba paucιs ima , n. e. ua quim tali Uncm poturo. Potuisset ui XL se , conteram i verba quam paucιssima. Seu plenius
paulo maluit loqui , et ita Gocet nos , quid tu illa concisi Ore locutione intelligatur. Quod autem ita CXplicanum rant nae locutioncs in vocula Utiam , liquet e X iisdem plane to utionibus et constructionibus voculae Qua . tum , a Sanctio hic a latis , et eodemptorbus modo ac supplemento e X-pediendis. Sed et ne dubites et a Quam esse in his pronomen Ael cusativi easus , eandem tibi li cutionem in alio genere eiusdem
pronti minis et castis Ostendam fer. Eun. II. I. Mutatis nosIria ornato Vobis , quod poteris , et is tum cumulum , quod poteris , ob ea
pellito. Ubi quod poteris Significat. ad quod nιgotium ; et proinde
idem est m. quam poteris , Vide supra ad Cap. 6. n. I. Quin i in-mO '. Quam revera esse in istis loeutionibus Accusativum Prono
minis , ut dini, manifestum e 1 tetiam ex illo ip- Quantum . de quo modo egimus , quod civersi quidem Generis, sed eiusdem est
constructionis , ac λnsupcr palam est Accusativus, in Ad Verrii quandam speciem adhibitu S , aequu ac , mu Irum, plurimum , nimium , mi-nιmum , et Similia. Quid ergo rationis in eo , ut Quantum fateamur eSSe Accusat. um , at Quam negemus, i Icet e Ociem modo consistruantur et in eundem sensum . et Hae palam omnibus surs liter sCadem ait VOX , quae eSt Accusativi Feminima QMa Dcnique paret
res etiam clarissime e X Compo bilis , quam is , et quamlibet. Nam alterae Par IzI uianu*bra sunt Ver - ν
480쪽
quanto e item illud , Tam deest at aro quod habet
2 a. nec componuntur vel con- ljunguntur nisi cum Pronomini-hus relativis , ai r Adjectivis electionem notantibus , veluti lator. Inde enim dicitur Utervis et Uter-
bet, aeque ac ab Relativis Quivis, Quilibet , Quantusvis , Quantus. Zibet, Oualislibet. Adde nis Ad verbium Relativum Ubi , unde Ubi vis. Cum aliis voculis non ita componitur illud Uis. Magis aurem frequentantur in his locutionibus illi casus, qui per Ellipsin tanquam Adverbia videntur adhibita , ut Quamvis , quid is , qua
vis, quo Vis , quantumvis, utrumvis.
Iam quae dementia est , negare Quam in Quamvis esse Accusa tivum . cum Quem in Quem viε , Quid in Quidvis , Quantum in
Quantumvis , esse fatearis, aeque Ic eiu in cuivis et euilibet esse Dativos. Accedit jam . quod eadem prorsus sit constructionis ratio. Nam sicuti apud Ciceronem Fam. II. I . dicit Bibulus , quidvis se perpeti malle, quam Viderι eguisse, etc. eoque significatur, se malle perpeti negotium , quia tandem vis, ut perpetiatur: Et Verrina II. 34. Quidvis Iaco e ejusmodi in rebus quamvis callide . quamvis impudenter , ubi Sicut quidvis jacere est facere negotium, quid tandem vis, ut talis homo facias; sic quamvis ea Ilide est, tam , Seu ad eam rationem callide , ad quam rationem , callide ut id faciat, vis. Sic Terentilis,
II eaut. I. I. 8 . Malo me dignum quovis deputem , si id faciam , n. e. quo ut ine dignum ae putem, Vis. Et V. I. s s. ab at potiva quovis gentium , h. e. in I Deum gentium , quovis ut abeat. Sic Hec. IV. l. 26. Quamvis causam hunc suspicari, ς am ipsam Neram , mavolo , h. e. Hspicari aliam, quam tandem Vis. Adelph. II. 4. Is . Quamviν etiam maneo otiosus hie . n. e. manco etiam dum hic tam otiosus , quam Ctissus ut m an eam , Vis, aut vel
po es. Praecesserat ibi , Sannionem properare in Cyprum , respondente Eo, ne tam quadem, quoa non aliter explicare et e X plere possumus , quam in hunc sensum, non ad Eam quidem rationem propero, ad quam rationem Tum e properare dicas vel putas. Ceterum voculae Vis et Libet in hi efflocutionibus consideramur et cori. struuntur , ut Vera Verba. quod et revera sunt. Liquet illud clarissime ex verbis Ciceronis supra P. 4 a. jam a me allatis, Quam
Nolumus licet amemus nos ipsi.
Eadem enim istic est ratio et quia.n Volumus , quae 4 quam vis in singulari et secunda perSona. Sic et pro Coel io cap. 3. Quis enim est, qui isti alati non possit , quam velit petulanter , miaedicere h. e. tam petulanter , quam pei. Velit. Potuisset etiam diXisse quam vix
petulanter , quod foret, tam petulanter , quam vis , ut petulanter videatur maledictum. Sed et hina separantur aliquando haec Verha astris Pronominibus . Veluti aput Plautum Sticho IV. a. 4 T. Qui- eumvis depugno multo fucilius, quam eum fame. Nempe quia Praepos. cum Ablativis Pronominibus .
Qua postponi solet, ideo eriam hic . quasi Vocula Vis ad Pro nomen nihil pertineret , nisi
per constructionem , non aulcmper compositionem quandam , dicitur pro cum q. iiis, Separato Pronomine et Verbo , quicum vig. Sensus autem est , cum eo, quicum, Vis, ut pugnem. Sic Sallus . Or. a. ad CH. init. cujus ret Iubet periculum facere , pro Cum juslibet reI , Seu rei, cuius rei ut periculum faciam , tibi lubet. Simili sensu Plaut. Trin IV. 137. Dum i re ne sis , quem Ego esse te nolo , sis mea causa , qui lubet. h. e. is, qui ut bis , tibi lubet. Caesar B. Gall. IV. 28. Utian-tasvis maenas copias Germauorum ustineri Pssae, h. e. ram magnas.