장음표시 사용
461쪽
DE PARTICIPII S. 623fivum , ut, vidi hominem doctum , vel ad hominem
doctram accedo. Itaque nullum erit verbum, cui ego hanc vocem in Dum, cum praepositione , aut sine illa, non adiungam; ut , Meni ad salutandam matrem et νeni iterandam Diam ; et trado tibi puerum docendum , vel trado tibi pecunias Ob docendum pus
rum s curavi mittendas pecunias , vel curaνi rem ante mittendas pecunias. Horat. Hanc Porcri comedenda relinques. Itaque primus accusativus verbi non habebit praepositionem, secundo autem necessario est adhibenda.
In Ablativis semper a praepositione pendet, Sed frequentius subintellecta; ut, Sudas in componendo carmine , vel componendis carminibus. Valla loco .citato, CaMendum , inquit, ne id Ferbum significet motum , quale esset , Reyertor ab arando. Fallitur longe. Cicero in Bruto, Iidem traducti a disputando , ad dicendum inopes reperiuntur e idem , a dicendo que deterrent: idem a. orat. Iese a dicendo refugisti. Suae exempla , Sive sint, ut isti asserunt , Gerundidativi, sive sint hujus Participii, subintellecto sub tantivo , non liberant ab errore Vallam. Cicero in Verrem Non Mideor omnino a defendendis homini-hus sublevandisque diseedere : idem 3. orat. A regendis cisitatibus totos se ad cognitionem rerum
De his formis , Amaturum esse, Amatum ire, Amatum iri , et Amaturum absolute. SUSTULIΜUs ex conjugationibus has voces I) Am
ruriam esse , vel fuisse , et amandum esse, vel fui Se , et amatum ire , vel iri , quia hoc Syntaxis est, non
tem saris recte hoc quidem ex coniugationibus sustulisse Sancialium. Certe videntur ipsi Veteres id habuisse in paradigmate suo coniugationum. Unde factum , ut id , tanquam omni Generi ac Nuia mero respondens , aeque ac Amare et Amavisse , adhibuerint. Uid quae disputaVimus supra pag. IGI,
462쪽
Analogiae : ineptum enim et praeposterum fuerat, In verbis conjugandis, de Syntaxi praecipere et quemadmodum dicis , homo doctus est , mulier pudica est, sic
dices, homo est amaturus , vel amatus , vel amandus , mulier est amatura, amata , amanda. Sic vero se res
habet; Duo activa participia , adjuncta verbo substantivo , totam perficiunt cujuslibet verbi activam, et duo passiva totam passivam. Sic Amans sum , amanseram , amans fui, etc. et in infinitivo , Amantem , vel amantes esse , fore , vel fuisse. Rursus , Amaturus , amatura , amaturum , Fum , eram , fui, em ς Amaturi, amatura , amatura, Sumus , eramus, eriamus ; et infinitivo , Amaturum , amaturam , amat rum , vel amaturos , amaturas , amatura , esse , fore,
vel fuisse. In passiva , Amatus , amata , amatum , Sum , eram , fui, ero ἰ in infinito , amatum , am , um ς amatOS , as , a , esse , fore , vel fuisse. Sic , amandus , a , iam , Sum , em , fui ,r in infinito , Amandum , am , iam , Vel amandos , as , a , Se , fore , vel fuisse. Dicam adhuc planius , χ) Amatus , a , um , Sum, vel fui , non est tempus praeteritum
Ioue. et ria. Scioppius quidem in extremo hujus Capitis Ellipsin in
ea locutione statuit, quasi inintelligeretur Netolium. Et sine dubio fuit haec locutionis istius origo. Sed ut usus saepe alias per
gine et analogia deflexit, ita et huic Ellipsi ac supplemento repugnant verba Quadrigarii apud
Gellium. I. 7. Dum ii considerentur , hostium copias ibi occuparas futurum. Nee enim statui istic ulla ratione potest ea constructio; aut
dici . hostium copias esse negotium futurum ibi occupatas. Quid
ergo Manifeste futurum esse po nitur hic eodem plane modo , et eadem constructione , qua fore.
Cuius nulla potest reddi ratio , nisi quod forte in paradigmate coniugationum id habuerint . et acceperint tanquam indeclinabile infinitum , aeque ut amare , et amavisse. Unde et Gellius ali ,
ista Amaturum, etc. indonito modo dicta . qui neqtie in numeroae , ne que in personas , neque in genera distrahitur , sed omnia isthrec una eademque declinatione complectitur . in proinde illa istic neque virilis esse generis , neque neutrius , Sed adhiberi tanquam verba ab omni necessitate Generum absoluta. Rec tius tamen posteriores istam periphrasin , animadverso , Neutra exempli tantum loco in paradigmate posita , per sua Genera es Numeros variarunt. a Amatus sum. J Haec satis refutata sunt ad lib. I. cap. I s. pag. 13a. Nam revera Amatus est Participium , et proinde adsignificat Tempus aliquod. Id vero est Praeis teritum. Nec tamen propterea sentimus, Auratus sum, eme unam vocem.
463쪽
DE AMATURUM ESSE, AMATUM IRI, etc. 2
In passiva , non magis, quam amandus , a , iam ,
sum vel fui : Verba enim in or nullum habent praeteritum : Sed amatus sum, praesentis vicem supplet,
amatus fui , praeteriti , amatus eram , imperfecti , amatus fueram, plusquam perfecti, etc. Utimur tamen iam promiscue, Amatus sum , Vel fui , pro praeterito , quod magis ex natura verbi substanti vi accidit,
quam ex vero praeterito. Itaque Amatus sum , duae
Idem fere dicendum de Amatum ire , et Amatum iri , de quibus nescio , quas tricas inculcat Laurentius lib. I. cap. 28. Quid sit tenendum , paucis accipe. Hoc verbum Eo , ut notum est, motum significat , ut, eo piscatum p aliquando tamen ita supinis adjungitur , ut res una eSSe Videatur, neque ulla motus
vera significatio perspiciatur, ut, Credo carmina
Iectum iri , id est , legi; cur te is perditum , id est, perdis. 3 Denique lectum ire , aut iri , non sunt
tempora futuri , aut praesentis , ut putant, sed P nuntur aliquando pro praesenti , aliquando pro praete-
vero Grammatice omnes hae locutiones sunt Praesentis Temporis, et prarientem motum notant, licet
res ipsa , quae in iis significatur illo vocabulo , quod Supinum
dicitur , Futura sit. Etenim , eurte is perditum , denotat , cur id agis . cur ei rei operam das, ut te perdas ubi ea res, perditio Scit. sui, est quidem Futura , sed tamen illa operas datio in eam rem est Praesens . et proinde verbo Praesentis Temporis , Ire . enunciatur. Sic credidi vos laesum iri , non est simpIiciter Praeteriti Temporis , ut ait Sanctius , sed potius tria istic tempora designantur , duo Grammarice , unum sensu et re ipsa. credidi notat Praeteritum, Iri durationem Temporis eXPrast. terito usque in Praesens; vel potius Praesens Tempus in te tem poris praeteriti , Seu praesentem motum et initium ad vos laedendos illo tempore, quo eum mo tum fieri eradidi. Iri Iresum coniunctim significat Futuram parari laesionem. Non ergo interpretenda erant illa verba simpliciter per Credidi pos laedi , sed potius , e re
didi, ab hominibus id tune iam agi , ut vos laedant. iri ad Iaesum
VOS seu Vestri , et sic rationem ae Viam vestri laesus, h. e. futurae Vestrae laesionis, tunc iniri. Et ita se res habet in omnibus, quas se quuntur. Μiror Vero Vossium . qui de nai. III. I . recte omnino interpretatur locutiones ire caenatum , ire perditum, e I similes . easque variis exemplis ostendit notare semper Praesens tempus . at Passivas locutiones iri perditum, etc. vult haberi pro Futuri temporis Iocutionibus. Etsi avrem .
inquit, De amatum , ceteraque eius generis , sunt Proesentis temporis , non tamen existimandum , Amatum iri , Praesentia quoque esse. Nam eat turi esse. ete. Scilicet Vir Sumiamus non distinguit inter Tempus
464쪽
rito: saepius pro futuro ; Credidi i os laesum iri is id est, laedi, Praeteriti est ; Spero carmina lectum iri , id est, legi , Futurum est. Quae diximus, testimoniis comprobemus. Terent. Andr. Tu tibi in meam vitam laudem is quaesitum , i scelus , id est, quaeris zibid. Cur te is perditum , id est, perdis. Sallust.
Catii. Et dum paucis scelestis parcunt, honos omneSperditum eant: idem Iugurth. Ne ignoscendo malis honos perditum eatis : idem de Rep. oes. Dignitate talos , alios civitate, exersum irent. Plaut. Aules.
Grammatieum , seu Analogiam Iocutionum, ac Tem pus rei Fumrae , quod ex sensu et significatione , non verbi solius, sed totius locutionis pendet. Eadem enim est ratio Grammatica των Ire perditum , et Iri perditum Utraque phrasi denotatur consilium et initium , quod Praesens est , Rei, Futurae, quae res Futura est. Finis actionis Praesentis. Sic in
illo Livii . In spem erecta ciritaserar , in Africa eo anno debellatum iri, res quidem futura e r. t debel- Iatio. sed tunc jam sperabant , in eo statu esse hoc bellum, ut consilium jam nunc recte ineatur , et Praeparentur omnia ad debel-Iandum. Explicita sic huius loculionis analogia. patet iam liquido , accusativum sequi in constructione ipsum Supinum . Sed per Ellipsin Praepositionis , unde proxime regitur ille Accusativus. ordo enim est. ex. gr. credidi , iri ab aliis ad Iaesum Vos . seu quod ad Vos. Et sie religea etiam quando duplex Accusativus per appositionem aut aliter additur :ut in illis Lactantii paulo post a
Sanctio memoratis. Et Erythraeam se nominatum iri praelocuta est, in quibus constructio est, non, seiri nom. sed , iri nominatum se Erythraam. Sic si quis dicat , spero vos istic optime doetum iri ilIam artem , Ordo horum est, spero iri doctum vos illam artem , duplici
Ellipsi ejusdem Praepositionis. Verum hic dissicultatem pariunt nonis nulla Auctorum Ioca , quae alium ordinem videntur suadere. Scilicet Catonis apud Geli. X. 24a In illa eontumelia , quae misti per hujusce petulantiam factum ito. Quinctii. IX. a. Reus parricidii
damnatum iri videbatur. Plaut. Rud. IV. 7. I 6. Mihi isthaec videtur praeda praedatum irier. Scioppius Parad. Ep. a. omnia haec Ioc
isthac praeda, oppone libus Se t men Vossio de Construci. cap.
4. et Nova Μethodo. Quin et ipse Gellius suis in interpretando locutionibus satis superque significat , Iocum istum illum Catonis
non esse corruptum. Vossius autem non tam rationem sera
originem harum Iocutionum , quam significationem explicat , dum ait , contumelia factum itur idem esse , quod e tumelia fletnam ire faetum poni aliquando simpliciter pro facere . et iri factum pro fieri , quia quod factum itur , plerumque etiam fit. At Nova illa Methodus ratiooemquoque earum locutionum non esse dissicilem redditu , secundum ipsa Grammatices principia, ceu-set. Nempe iri hic eodem modo construi et sumi . quo sumeretur duri. Esse enim Eo Verbum Aetivum , et proinde haberi e
tentia ipsius Scioppii posse etiam
Eor recte dici. Ar vero si maxime Aetivum sit Eo . non tame
vel sic, neque ex Scioppii, usi
465쪽
DE AMATURUM ESSE, AMATUM IRI, etc. 27 Ut me , me osque perditum ires liberos , id est, perderes : idem Casin. Argentum si quis dederit , ultroibit nuptum , id est , nubet: idem Cisteli. Eunt δε-
Pressum , quia nos libertina sumus , id est, deprimunt : idem Bacchid. Et me ires consultum male , id est, male consuleres. Plinius in Paneg. Ereptum alienas pecunias eunt. Tacitus lib. I s. Contumelias
ultum ibat. Exempla Infiniti; Quinctil. libro I 2. cap. I. Ultum ire scelera, id est, ut sci. Plaut. Cisteli. Qui mihi magis potueritis ire honorem habι tum ,
que ex aliorum sententia, erit eius Generis , ut varios recipiat
accusativos, Eo reum , Eo con sumeliam , etc. sed ut tantummodo Cognatum admittat,scit. νiam. Veliter. Et proinde in Passivo posset
xidem ex sementia Seio pii dici
Oν. sed non aliter , quam si loqueretur ipsa Ha vel Iter. Iminosa hisee locutionibus Iri damnarum . ete. Vul. Scioppius semper
intelligi viam ante is iri. Rectius sane , quam qui analogiee et Grammatice censent diei posse , Reus, Vel contumelia , itur. Quid ergo seu Abusus hie est, haud dubie primum ex incuria loquendi ortus, et eodem modo expediendus , quo pag. os . et seq. immo per totum Cainput tertium, Neutra in Pas ivum versa explieulinus. Etenim quum ait Horatius . Maena minorve foro
at res certabitur unquam. Ovid. reatam lite Deorum Ambraciam.
Cicero , Ne victoria quidem plauditur et Alii passim , Triumphantur hostes e ex abusu dicta sunt haec omnia, dum, quia in Activo recte
quidem . sed tipurate per Ellip
ai n, poterat dica triumphare hostes Fictos, certare aliquam rem in foro, Flaudere victoriam , ea nonnulli , non animadversa ratione harum Iocutionum , simplieiter transtulerunt in Passivam formam , mu rando Accusativo in Nominativum. Et proinde, sicuti certare aliquid in foro, 2 iumphare Medos ,
si guificat certare propter aliquid, triumphare de Medis r sie certatvr illa res , triumphantur Medi, denotabit re ipsa , certatur propter illam rem , triumphatur de Medis. 1 m simili pene ab usu . et eodem plane sensu, dixerunt illi.
Reus iste itur damnatum , h. e. propter istum reum itur ad damnationem , eontumelia itur factum , Pro , contumelia est , ad quam faciendam itur, seu pro ter quam itur ad factum. Similis porro hisce videtur etiam haec, abusiva item , licet frequentissima , locutio r Petrus dieitur id fecisse , Vel Esse do tua , pro quo Analogia Linguae Latinae postularet , dicitur , Petrum id feciose ,
vel Petrum esse doetum. Sed et hic quum Aetivum esset, Dicunt Ferrum esse doerum , in Passivo simpliciter, et ad exemplum etiam Graecorum , Accusativos mutarunt in Nominativos ; Ut adeo , Petrus dicitur esse doetus , idem sit, quod , De Petro dicitur, eum esse doetum. Vide infra IV. lla in Helleni o. Huiusmodi eXemplis et rationibus abusus istarum locutionum et vera lectio in Catone et Quinctiliano asseri debet. At Plautum nullus dubito , recte emendatum a Seioppio , nisi quis malit cum Salmasio το Ιri istic accipere positum pro Ire, quod ego tamen faciendum non putem. Ceteroquin enim , sicuti Contumelia itur factum . quod ad sensum , reVera idem est, quod .
contumelia mihi se, vel potius fies,
466쪽
nescio: idem Bacchid. Desistas tantopere ire o natum. Idem Milite , Mihi amanti ire opitulatum. Sallustius Iugurth. Quippe cui Romae omnia venum ire in animo haeserat: ibid. Cum maxima cura ultum ire injurias festinat, id est, ulcisci. Mart. lib. Gaudes ducentas nuptum ire post mortes , id est , nubere. In Passiva ; Cicero I. de divin. Remigem quendam νaticinatum, madefactum iri minus triginta diebus Graeciam n nguine , id est, madefieri. Ter. Hecyr. Quum interea rumor νenit, datum iri gladiatores. Plaut. Rud. Mihi isthaec videtur praeda prae
datum iri. ) Cic. a. de invent. Si illud conceda
tur , id non concessum iri Oportet. Plin. 2. epista Quae absolutiora mihi νidebantur , non fuit alienum judicio tuo traditum iri. Lactant. lib. I. Et Erythraeam se nominatum iri praelocuta est. Itaque in
Activa , Gaudes nutum ire , prasentis est; gaudebis nuptum ire , futuri; gavisa fuit nuptum ire , praeteriti. In passiva, Dictum iri oportuit, praeteriti temporis est; Dictum iri oportet, praesentis; Dictum iri oportebit, futuri. Ex his collige, hanc esse periphrasim , in qua verbum EO non significat, ut dixi,
proprie motum , sed velut coire cum supino: Sic Graece δια φρούἰδγ ε κει , pro , honorat s
Reus itur damnatum , idem , quod , Reus damnabitur, Sic ergo et Praeda triar prindatum deberet similiter significare , praeda praedabitur Pas sive , arque ita etiam a Fossio eκω ponitur. Sed tamen Plautus plane aliud voluit. Nempe praeda haec it ipsa praedarum , Seu Proedabitur, activo sensu. Sequitur enim confestim , ut eum maiore dote abeat, quam adveneri . Praeda ergo futura erat praedatri X scit. majoris istius dotis. Haec autem fiententia emertur verbis Plauti, sed ira demum , ut Correcta sunt a Seiop-pici : Scilicet seidetur mihi ir er prin- datum isthae prreda , h. e. iri ab
hac praeda praedat Uri , ut praeda sit, Quae eat praedatum ; vel, iri ab aliis praedatum per bane praeodam . ut illa auctior abear, quam
4 Cie. a. de inu. ete. J Hae duo Ciceronis et Plinii loca aliter leguntur. In Cic. cap. 9. Quod si id eoncedatur , illud non concessum iri , absque illo oportet. At apud Plinium Ep. II. s. pro tra ditum iri in optimis iam edd. reperias tradi. Sed haec monuit iam vossius de Anal. III. I7. nescio tamen unde exhibens in utroque loco ire pro iri : et male ex eo a quibusdam colligi addens, hanc phrasin concessisn ire , etc. esse etiam Futuri temporis. De proximo superiore Plauti loco ex Rndente egimus in Superioris
467쪽
DE AMATURUM ESSE , AΜATUM IRI , etc. 429
εχων , Pro , Iudi ς ε ιμι ων, pro sum ἐet multa hujusmodi. Sic Latine, facere verba , pto loqui ; fac nos missos , pro mitte, et similia. Nunc expendamus locum Ciceronis in epistol. I. lib. s. Verba Metelli ad Ciceronem sunt i Existimariam Pro
mutuo inter nos animo, et pro reconciliata gratia,
neque me absentem ludibrio lasum iri, nec Meteialum fratrem ob dictum , castite ac fortunis per te oppugnatum iri. Cui respondet Cic. Scribis ad me ,
te existimasse , Pro mutuo inter nos animo , et Pro reconciliata gratia , nunquam te a me ludibrio Iasum
iri : ct inf. Quod scribis , non oportuisse Metellum fratrem tuum Ob dictum a me oppugnari , etc. Vides, oppugnarum iri, et oppugnari, nihil omnino inter se differre , quandoquidem ad , laesum iri, et oppugnatum iri: respondet Cicero per laesum iri ,
et OPPugnari. Gellius lib. I. c. 8. docet, apud antiquos in usu fuisse hanc vocem, Amaturum in infinito, sine numeris , generibus, aut personis, ita ut purum Verbum , non participium , deberet appellari, ut Gracchus ; Credo ego inimicos meos hoc disturum. Varro I. Rusi. 68. Pensilia , ut ux P, mala , et D sorba, si non demseris ad edendum , ad abscien-
νγ dum descensurum se minitantur. Valerius Antias, B Si res dixina fatae essent, Omnia ex sententia D ProceSsurum esse. In talibus autem nisi sit Syl-
νγ lepsis numeri , generis , aut utriusque , Ellipsin
ν, constituere licet, ) quasi subaudiatur , Negotium ,
s Nihil omnino inter se . eet. JImmo dilferunt revera. In priore Ioco dicitur , Existimaram neque me laesum iri, neque illum oppug natum iri , ubi Existimaram est temporis Praeteriti, in quo Praesens fuit illud iri , ibatur autem ad laedendum et oppugnandum , quae res tune adhuc erat Futura, at in posteriore loco , non oporeuit illum oppugnari , Praeteriti prorius e t temporis illud oportuit, at oppuraritia catis est . et simpliciter rem oppugnationis Passi-Vae denotat. Utroque autem inloeo illa oppugnatio consideranda est, ut tum jaln praeterita , quando ista scribebantur, licet adhuc futura esset . vel nondum stacta esset, quando Metellus ita existi
6 Quasi subaudiatur Neg eium. J De istae infiniti Futuri periphrasi et eius ratione ac usu egi jam supra ad I. 14. init. et hoῶ capite, noli I.
468쪽
D id est, Res, credo inimicos esse negotium taliadi, dicturum Omnia sunt hominum tenui pendentiara filo, subaudi, negotia , ut Negotia hominum dica-ν, tur Homines; sicut Cicero dixit Callisthenis nego a tium , pro Callisthene. J
PRAEPOSITIO est vox expers numeri, quae casibus praeponitur, et in compositione reperitur. Pr prium itaque est praepositionis, anteire casum nominis : nam si secus fiat, figura est anastrophe , neque propterea natura praepositionis mutatur. Contra sentit 1. Scaliger de causis ling. Lat. adducitque illa trita, Mecum, tecum, Secum, trano a per , etc. Sed falso et Bectum enim erat, cum me, cum te , etc. Praep sitio inter particulas principatum obtinet, propterea quod casus regat, quum caeterae omnes Craum regere non possint , etiamsi aliter Grammaticis videatur. Putidum autem commentum est , Verbum regere casum aliquem media praepositione, ut si dicas , Abstineo me a pecuniis , quum omnis ablativus necessario a praepositione regatur , ut jam diximus. Et in hac oratione , Omnes ibi erant Proeter Catonem, nonne monstri simile est dicere, Catonem regi a Verbo erant tEx numero praepositionum , quas Grammatici pertinaciter asserunt, aliquas Sustulimus, supra lib. I. quum de earum natura egimus.
QuaPrOPter, qUamobrem , praepositionis est Anastrophe ; Grammatici vocant conjunctiones; sed quapropter , id est, propter qua , Vel P vfer quin , ut , Si qua , ne qua , sunt accusativi antiqui. Quiamobrem , cur in singulari sit conjunctio , et in plurali non item , ut, quas ob res , non video ; alioquin et D hanc ob rem , conjunctio erit, quo Lucretius uti
di, tur lib. 6. Frigidus hanc ob rem si Ions in luce diurna. J
469쪽
DE ADVERBIO. 43τQuocirca, id est, circa quod , eodem modo per anastrophen dicitur, ubi d aufertur, euphoniae gratia. r) Sic Caesar Scaliger e mihi tamen το Quo,
est accusativus pluralis, id est, circa quod , ut mox dicetur in Conjunctionibus. Am , regebat olim accusativum , ut , Am termianum , unde ambire , ambarvalia sacra ,' tunc tantum in compositione reperitur. Ρraepositiones casu destitutae mihi adverbia non sunt, sed confugiendum ad ellipsin : deest enim casus rectionis, ut in illo Virg. Longo Post tempore venit,
De Asierbio. Nullum casum regit, nisi pro nomine
ADVERBIUΜ videtur diei quasi adverbum , quia
verbis , velut adjectivum , adhaeret, ut, bene dommit, graMiter disputat, lente ambulat; et est proin prius Modus in verbis , non ut grammatici putabant, comminiscentes Imperativum , Subjunctivum , etc. quos nos ex conjugationibus sustulimus supra lib. I. cap. 13. fAt vide istic Notas. J Iunguntur et adver-hia aliis partibus , ut , bene doctus , beΠe mane , νalde velociter. Sed hic etiam modus , quo aliquid fit, aut est, significatur. Adverbia, nisi pro Nomine accipiantur , nullum Casum regunt ut, Crurum tenus , Tenias non est praepositio , quum genitivum habet , ut, satis vini s
r Sie casar Mariter, etc.J Non adeo male forsan e sed tamen possit Quo hic accipi etiam pro Dativo vel Ablativo, ut in Quoad. Nam Quo, Eo , etc. Pro Qua , Ea, dictum olim, tradit quidem Sanctius cap. I . at Ego pluribus refutavi, et verisimiliorem vocu. larum originem protuli. Accedit tamen ad firmandam Scaligeri sententiam , quod eodem modo dicatur idcirco , nisi quod A mitin o mutatum, quod in particulis fieri solet. Nam sic citra citro . Ultra Ultro , Intra Inrro , ergo et circa circo.
470쪽
- subauditur enim , fine, ut integrum sit, crurum D me tenus. Sallust. οβι ire inguinum ingrediunturn mare , ubi supplendum tenus. Vide Ellipsin,
o , dicunt regere tres casus ut, o Mir fortis , atque amicus ς ο curas hominum p O Caesar inricte. Sed . quum dicunt , ait Caesar Scaliger , O esse optandi , tantum abest, ut assentiar , ut etiam, I) u nam , putem esse interjectionem. Neque enim mo-' dum ullum apponit verbo idem enim est, Amarem , et utinam amarem. Et, O mihi praeteritos referae si Iupiter annos , idem est , heu, quare mihi non thfert Iupiter λ Neque omnino vocandi ullum adver-hium sit; nihil enim detorquet, aut addit, aut tollita Nomine. Haec ille. Vide quae supra lib. I. cap. II.
Quo, et Unde, sunt qui dicant regere accusativum ; quia dixit Horat. Quo mihi fortunam, si nomconceditur uti t et Cic. Quo mihi Martis signum pacis amatori t Harat. Unde mihi lapidem , quorsum est opus t unde sagittas Iuven. Unde tibi frontem ,
libertatemque parentis λ a) Sed in his deest verbum Paro , vide in Ellipsi. ,
En , et Ecce non regunt accusativum , vel nominativum. Vide Ellipsin verborum.
I Utinam putem esse interiectionem. J Immo vero est ejusdem naturae , eujus ut et uti. Quibus γα nam additur, ut aliis etiam Particulis , veluti quidnam , undenam , numnam , apud Ter . Ad. III. s. a. immo et Nominibus , Plaut. Aulul. III. a. 13. quid tibi meisianam in aedibus erat negotii Bacch. V. I. 27. Quid tibi ex flionam regre est Etiam eXira interrogationem , certe in deliberando et dubitando. Cic. in Bruto cap. 6.- Mihi erebro in mentςm venit Percri, ecquodnam eurriculum aliquando si habitura tua industria. SIc ergo et in Optando rem futuram , sed prorsus incertam , adhibetur. Porro ante το utinam semper iuvtegra adhuc sententia intelligenda est, uti Ostendimus I. I 3. I.
pag. 88. 9a. 93 et Sed in his deest Verbum Paro. vel aliud quid , quod ex sensu cognosci potest. Uide Ursinum instit. Gram. Tom. a. P. 438, οι