Franc. Sanctii, Brocensis ... Minerva, seu De causis linguæ latinæ commentarius, cui inserta sunt, unicis inclusa, quæ addidit Gasp. Scioppius; et subjectæ suis paginis notæ Jac. Perizonii

발행: 1789년

분량: 915페이지

출처: archive.org

분류: 어학

701쪽

Abstine irarum , calido que rixae Desine . mollita usuere Iarum ἰ Agrestium regIavit P Urs iam Q I assus. Inaris , et viarum , malitia que ς Pratrens pulveris , sesu ,' Integer vis; ι scelerisque Pt usi s A cmedici credis . Irec cursioris egere. Sic silla Vita : curarum plenus : imPlentur veteris Bacchi ς securus

De Ellipsi s positionis Κατα , id est, Iuxta, vel

Secundum . Vel Per.

AssERUNT Grammatici, multa esse Verba , quae

duOS possint regere accusativos. Hoc est salsissimum : nam in altero eorum deest praepositio Graeca

καlsi , id est , Per, vel In , vel Iuxta ἔ qiue in

verbis activi. , et passivis , i et participiis , et adjectivis nominibus , solet suppleri, ut , POIco te P cem , irangitur membra , fractus membra , catera G Ius , albus dentes Horat. Docte sermo Des di, utriusque linguar. J is Solet item intolligi non raro temporis et aliarum rerum mensuris ut , Totum diem dormire: νirit annos centiam : patet jan Matres ulnas e Pendit aries libras triginta ; de quibus sigillatim disseram US. Ac primum illud verissimum praemittamus oportet,

ri II te etiam illa referuntur. IImmo etiam nec Latina .dicuntur Ellipsi et Cons ructione. In prior bus intellige Negotium. Ub. que gentri. m idem CSt . ac tibi-ς- in nego. ιο gen tum , Vel in numero genti t. m. Vide de istis Vos . de Construet. c. 64. Pridιe ιudoiarum dicitur pro die pri , Vel pris , ante dιem ludorum , ut Postrνdie pro die posteri post diem ιυdorum.

Iain die posteri dicitur PlRne , ut die crastini. Vide supra ad pag. is a. Sed et ita Meridies, prindies meri Solis, d. e. integri , solidi.

702쪽

et doctissime admonuit Thomas I macer , nullum iri

republica literaria esse Adverbium , quod faciem Nominis habere videatur ut, multum , Paulum , PUS , Plurimum, melius , Pejus , nihil alιqvia, tu, quid

Ct similia. Nam docte , sancte , modo , P sccto , Praeterea , interea , Ι) quum adverbia sunt, in qu Antitate ultimae syllabae a suis primigeniis variant : atmesius , Prius, doctrus , jac Ne , breMe , nunquam elunt adverbia , se taccusativi adjectivorum , in quibus deest κατα, et SubStanti viam negotium. Vide Ellipsin. ΗΟ-rat.' 2. . epiM. Quin etiam canet indoctum , sed dulce

bibenti. . '' . .

Porro praepoSitio χ αθα Subintellecta tantum leporis

apud Graecos obtinuit, ut ViX roperiatur apposita :sed accipe nihilominus aliqua testimonis. Quod Aristophanes ' dicit, Γνάμην ἐMην, Plato solet dicere, teste Budaeo in comment. Κατά τη, ἐμην, id uest ,

juxta meam sententiam : et Homerica illa . clausula si frequenti Sima , Κατορ zρενας ,. 39 κατα δύμοιι , id CSt, Ut mea mens , et animus eSt , sut secunAmmeam mentem , et animum. - Quum dici S , urbs. par tim capta , Partim incensa , deest κατα , 2 Pamrim accusativuA est a recto iBntiquo Partis. Ovidius I. Metamorph. Partem damusstur in unqm s Gra ci

vera etiam quatuo . posterioria ab natura et origine sua sunt Nomina. Quod autem ultima eorum Syllaba in metro producitur vel corripitur , contra quam oportehat Secundum analogiam. io abusum , quendam prodit. Vidii Supra cap. . . in Ellipsi ad ocem Iudicio. r) Partim Aecusativus est. JHinc saepe respondet etia Alias . Gell. II. Ia I. egebatuν Bistoria partim Grineae Iinrure , alias Larinae. Seo Et saepissime con Strui tur , prorsUS ut Suhstantivum Nomen. Sau. in fragm. Quorum

malorum alia toleravi, partim re

puit , Post repuli adde. LiviusAXIII. II. Bruιlios , Apulosquς , part m Samnitium Ι uconmimque a

defeeisse ad Preno . Corn. Ne pC . Alri O cap. T. quorum part/m insitistimi ' castra sunt secuti. Vide Volatum de Construet. cap. 64. et Gron V. Obser . III. 1. Da visius ad Caesarem B. Gall. I: 69. , Sia quoque accipit. vocem Aumerum in bis Verbis: Eo circiter hominum ritim erum XVI. 'minita expedita misit. L pnnit Enim quod ad numerum . m adeo ConStruxerit illa, AUI. millia homianum , quod ad numerum. Λed

quid opus tam dura et insolita comminisci , quum res Sit planissima per Appositionem satis usitatam , misit hominumia numerum , AVI. millia.

703쪽

666 L1BAR QUARTUs, C A P. XIII

dicunt, τὰ κατὰ Aristoteles libro I. Rhetor eo δἰ τῆς ρητορικης ει, τρία , την αριθμον , id eSt, Sunt tria Rhetorices genera numerum. Ρorphyrius cap. de Specie, Πρωτον μενειδΘ ἀξίους τυρα id Θ ,

id est , Primum fuidem specιem, di nos i erio , ubi bis deest καβά, ut sit, circa Primum , et ,

Veciem : nam sic legendus est locus. At vero ubi Suppletur κχΤὰ , teste eodem Budaeo, ex innumeris accipe nonnulla. Iheocritus, Aλγῶ τὰν κεφαλαν , cole caput. Ρlato saepe , τἰ ἰ αον , et το ε Mia πραγμα , Pro , το καlia εμἰ, Pro eo quod ad me attinet: idem a. de Repub. diserte explicuit duos accusativOS ,

similia ipsi laudant Iustitiam. Apertius etiam Theognis, Aiaχραὶ μ' ουκ εσθε λοία βι η , κὶ πολλα δι δα σκεις, turpia autem me nolentem , et gni ituri, multa doces. Eschines , Te εθε ἡ μοι μιαρον χρονον τη, - ιανοιαν, Adeste nunc mihi mentem exiguum temporis p hic bis deest κύὰ. Synesius , Ταυτα , ταυτα οἰνθρωπους ααλ' ρομαι , hcTc Deum , 'c homines testor.

Multa alia , si voles , apud Budaeum leges: ex quibus velim elicias , nullum omnino esse Verbum , quod hujusmodi accusativum , cum κατα, non possit habere.

Unde activa omnia f Vide me supra II. s. 7. J duos

accusativos habebunt et reliqua , ut pa Ssiva , et substantiva , unum , Terent. Eunuch. Ecquid nos amas

de fdicina isthac y Th. Plurimum merito tuo. Plaut. Amphit. Nunc jam hoc animum , quod loquar , advertite , id est, circa ea , ibid. Haec fieri immodestia cogit me, id est, circa haec: Cic. lib. I 3. Famil. Literor , non quae te . aliquid juberent, sed commendatitiae. Plaut. Aulul. Coepi obserνare , ecquid majorem mihi situs honorem haberet. Terentius Phorm.

Id ere, eirea ea. I Possis et

hoc modo exponere , Advertite animum huic rei negotiorum, qu loquar. Vel brevius . adνerlite ani. mum ad hae, immo etiam, advertite ad hree animum. Certe in

o. quod 1equitur , 1euIus e I, Immodestia heri eotit me haeeeere. Ceterum duo Accusativi , quorum alter per Praepos. est explicandus, saepe Verbis junguntur. Vide supra II. 1. 64 pag. 18 I. I 86. ἀ

704쪽

teat, id est, circa. Cic. I. I. epist. 9. Nostram Vicem ultus est ipse sese. Terent. Ρhorm. Argentum ,

quod habes , condonamus te e Idem Eunuch. Habeo asia multa , quae nunc condonabitur, ubi imperiti legunt , condonabuntur : Idem , Neque se id pQ re. Statius Io. Thebaid. Quae te leges Praeceptaque belli Erudiit genetriae. Cicero 6. epist. Quum ignονerit Omnibus , qui multa deos Menerati sunt contra ejus galutem. Virgil. Georg. Multa gemens ignominiam , plagasque superbi mctoris et quo in loco , multa , pro multum , accipiunt imperiti, idque , si diis placet. adverbialiter utrumque. Audi etiam in passiva qu modo graecissent Latini. Virgil. 6. AEneid. Me magis

inceVm vultum sermone moMetiar, Quam Si , etc..Hneid. q. Expleri mentem nequit: Aneid. s. Fla-Vaque caput nectentur OliMa. Ovid. 2. Metamorph. Partes quascunque sedendo siectitur: idem 2. Fast. Carpitur attonitos sensus : idem , Asyer equus duris contunditur ora lupatis : Idem IO. Metamorph. Is Induiturque aures lente gradientis aselli. Plaut. 33 Rud. Hoc quod induta sum , sunt mere Opes oppido.J γνHorat in Arte, Qui ρurgor bilem. Idem , Agrestem

Cyclopa movetur. Statius lib. 9. Theb. Figitur ora Lamus. Tacitus lib. 2I. Neque glaicquam prius imbuuntur , quam contemnere deos. Idem lib. 3. Sane

graMaretur aspectiam ciνium Seneae imperator. Idem

lib. I 8. Uxorem quoqae eius Saloninam , tanquam Laesi , graνabantur. Quinctil. lib. I. Quaproρter Praecistienda sunt oρtima , quae si quis gωVabitur , etc. Idem lib. . Quod quum auHMit judea , coetera ,

tanquam superνacua , graνari Soler. Sueton. August. Amyla et operosa praetoria graViabatur. Plaut.

γ' Epid. Ne gravetur, quod Melis. Idem Rud. Cur γγ tu aquam gravare , amabo , quam hostis hostiar commodat. J is Horat. lib. I. epist. Quis magna coronari contemnat Olympia Expressit illud usitati

Motus doceri gaudet Ionicos matura Mir quod Aristophanisum est in Concion. Tis I τρο,ον

705쪽

668 LIBER QUARTUs, C A P. XIII.

ταλαινα κνησιας, id est, Misella pruris nunc Ionicum modulum.

Sed etiam si solem in manibus gestemus , Sunt tamen nonnulli ita obcaecati, ut ad hanc clarissimam lucem caligent. Enixeque postulant, sibi tradi tes- . timonia, ubi haec praepositio ponatur expressa. Iniqui sane, qui velint sibi in lingua Latina ostendi, quod

here t At vero postquam ' Latinis auribus dicere Semel placuit mecum , ' tecum , secum , nobiscum , ObIs m, jam nemo dicere audebit, cum me , CDm re, etc. Sed tamen, ut obstinatis auribus sati Stacerem , operam dedi, ut undiquaque, si qua essent, testimonia

Per pro Κώ. Ea sunt hujusmodi. Virg. in Culice, Ptnus hi uta per artus. Terent. Eunuc. N Uue Sciebat, nec per aetatem dicere poterat. Livius, Perea re ora ferrariae literae fuerunt. Cic. Per insidias interficere: idem , Per legem illum hoc mihi licet. PerSitis, Per me equidem sint omnia protinus alba. s. In his omnibus Graeci dicerent αία. Hinc Patet syntaxis in illis Ciceronis ad Attic. . Amiariorem me

senectus facit , stomachor omnia: et ad Marium, utrumque lator, et sine dolore te fuisse , et animo I aluisse: . idem , SIOiei, qui de Dirtutibus divulunt, magnam partem in his partiendis Occupati Siant: et I. Ossic. Maaimam autem partesm ad injuriam iaciendam aggrediuntur nonnulli , ut adiPiscantur ea, t/ιου concuρ erunt: et in epist. Magnam partem consulatus tui obsutiet in Orator. . Magnam. enim Partcmex jambis nostra cMnstat oriatio.

. Ob , Seu Propter, pro Καlα. Livius, Clamor

In his omnibus Graei, etc. JSed tamen Latini ista per Ellipsin

Praepos 'ionis non efferrent. Nec enim dicerent, interfectus insidias, iacet hos mihi Iegem illam. Sed et sequentia Ellipseos exempla non desiderant Praepositionem Per ,

at tu nisi quando dicitur, Magnam partem consulatus tui sib i. Pro iis enim dici potest , Permagnam Parrem , et C. Sed quam intelligemus Latinam Praepositionem in illo Plauti AInphi tr. m. I. 8. Ut rariae, quod gravida est Viro , et auod Me eravida est y AR

706쪽

DE ELLIPsΙ ΡRAEPOS. Κατα. 66ρ' undique ab solicitis vicem imperatoris militibus sublatus est, pro , Ob Micem. Curi. 7. mestussa non ob suam , sed fratrum Vicem, ProPter Usum νο periclitantium. J o Rursum Liv. Suam quisque vicem officio functus est. Idem lib. 3. Ut hoc insigne

regium in Orbem, suam cujusque vicem, Per omnes iret. Cic. Ipse se nostram Micem ultus est. Plautus,M Quis Patietur se excruciari meam Picem, subaudim in. Est autem , In meam Micem , idem quod messa loco. Sueton. Claudio , Proesedit nonnunquam

spectaculis in Caji vicem. J 3a Terent. Domum ire pergam, ubi plurimum est. In omnibus his deest κούοι , id eSt, Per. Ad pro καὶα. ) Interdum καὶα explicatur perAD. Cic. Atti c. lib. q. epist. penultima, Dicis, quid mihi hoe monumentum proderit Z ad quid laboramus

res Romanas y Idem 6. Verr. Nam et situ est munito , et eae omni aditu , Vel terra , Vel mari, praeclaro ad aspectum: idem Curioni, A te vero bis terve ad summum, et eas 'erbreMeis , accepi r idem pro Mil. Quatuor, ad summum quinque , sunt inventi. Huc reserendae sunt illae phrases , Abeses, trium dierum i iam : J γγ Pendit aries libras triginta: Paries latus decem ulnas, id est, καὶα hoc est, ad , vel per. Varro lib. 3. cap. I. Rust. Est lapis a falere pedem et dodrantem altus, ipsum fatere ad duos pedes altum a Stagno , latum ad quinque. Lactant. de Phoenice, Per bis seae ulnas aeminet ille locus. Circa pro ΚαΤα. Quin et ipsa praepositio Circa pro καlα , invenitur. Corn. Celsus lib. 7. cap. I s.

Circa singulas heminas, id est, in singulis heminis

cs Interdum κα- eaeplicatur per d. J Possunt quidem saepe et Graecorum . et Ad vel In Latinorum , promiscue adhiberi r sed tamen , si attendas , diversa est utriusque vis et significatio. Xατα adhibetur ad notandam vel

CZusan , propter quam viiquid fit, vel Quietem et Μoram ita

aliqua re, Vel Partem totius, de qua aliquid dicitur. At vero Ad et In progressum , quousque aliquid fiat, aut Finem homini vel rei propobitum , denotant. Seu tamen , ut diXi, promi cue saepoadhibentur.

707쪽

Liv. lib. 9. cap. 23. 6 Nam et circa omnia δε- iecerunt. Quinctil. in procem. 8. Principue circa Partis hinus praecepta elaborauit. Sallust. 2. histi

pa Modestus ad aha Omnia , nisa ad dominationem. D Ρotuisset dicere, caetera modeStus, pro , ad c πω ιυ fuantum ad caetera attinet: nam et Sanctus alian idem Saliostius dixit, teste Servio, Graeca locutione, B sicut Cretera Crajus. J οΙn pro κατὰ. Frequentior usus est praepositionisti, Pro κατα : nam quod passim dicitur A ternunt isti e et quod .ssim 6. dixit Virgilius, Sedri retem numque sedebit Infelix Theseus: alibi expressit, In

ternam clauduntur lumina mortem. Liv. lib. q. Iaaeternum urbe condita , et in immensum crescente.

Virgilius Bucol. Causando nostros in longum ducis amores. Livius lib. 39. Nihil autem opeciem fallacιus

eSt , quam prava religio. Ovid. II. Metam. Coetera Sunt hominis , partem damnatur in unam. Flin l. 2o C. 36. Solutus columbarum Molatus est in multum

Melocior. subaudi res , d est , multo velocior. J V

Plautus Asinar. Agesis , tu in partem nunc Iam hunc delude, atque amplea are hanc , id est, partim et vicissim , Graece καὶ ι μέργ , id est, in pia temo Horat. 2. Epod. Quod si puaica mulier in partem jus et domum. Propert. lib. q. Nanus et iPse suos breνiter curvatus in artus. Livius , Obsιdio Mix in

6 Nam et eirea omnia defecem runt. I Alienus hic locus , ut in quo eth circa advarbialiter ponitur, nec proinde regit τb omnia , ut videtur voluisse Sanctius. Sic LiV. I. I9. Omnia circa finitimorum. L 4. Locum , qua murum

ducturi erant, certis eirca terminis Consecrabant. I. 38. cum satis om- nia tuta circa viderentur. Obseq.C. 6 I. Roma , et circa . Piurima decussa. c. I. Procellosa tempestate in Capitolio ades Iovis, et circa s quassata. Corrige ex his Vel Jejum , ut iam faciendum censuit Doctissimus ille Liosius, II. M. Dum in aete Pharsaliea , Africaque

da summa rerum casar dιmicas,

M. Coelius. ete. Etenim diversis annis in Thessalia , ubi Pnarsa Ios, et in Africa dimicavit Caeasar, nec quum in Africa dimicavit, accidit illud. quod de Ceelio refert Vellejus. sed antenis Lege itaque cum Lipsio circaque pro Hrieaque. Nam illo Phae salici praelii anno variis in locis bellum gessit Caesar , in Epiro . Naeedonia . AEgypto , Asia. Sic

apud Sueton. Aug. 4O. Negotium ad libus dedit, ne quem posthac Paterentur in Foro circove , nisi positis Meernis, tuatum consistere.

Ubi ille omnium optimus codex Sal m. legit. circaνe s quod verum

708쪽

paucos dies tolerabιlis. Plin. in Panegyr. Si denique in tantum diligo optimum Principem , in quantum invisus pessimo fui. Plin. lib. 8. cap. I 6. Et male

credi libertas et , cui in tantum cessisset etiam feritas ridem lib. IO. cap. 33. Aliquae in tantum , ut e Get moriantur. Horat. Quod et in hunc annum Mikiat, et plures r idem a. . epist. Sed in longum tamen manserunt. Hinc illa trita, Tuam νicem doleo , inMicem tere. Dicimus itaque, Ero tibi perPetuum, vel infe Petuum, amicus, subaudi tempus. Praeterea Donatus

in illis Terentianis, Quιd Denisti; Ιd Miso; neque tu id indignari posses ; supplet, ob , vel P uter ,

Contra ineptissimos Grammaticos, qui docent, id, Gliquid, nil, nιhil, quid , esse accusativos extrava

CAP. XIV.

D a Vocibus Homonymis. AEquivoca nulla sunt. Unius Vocis unica est significatio. SI quis primo intuitu nos paradoxon , non veram

Sententiam, proponere arbitretur, audiat Aristotelem , quem Sententiae nostrae praecipuum facimus adsertorem; qui res natura diversas uno nomine POSSequidem vocari docet, sed per analogiam , id est , Comparationem , vel Proportionem. Homo ma , inquit, dicuntur, quorum solum nomen commune est, ratio Vero natura. circa illud nomen , alia atque

alia ς ut, Animal , quod est homo , et id , quod pingitur. Quo in loco perperam vertit Boetius ,

AEquivoca dicantur: nam neque requiVociast UOTLatina est, neque satis ad Aristotelis mentem accomodata : mmonymon enim , concors in voce, Seu

simile in voce, significat. Itaque tolerabilius Uerteret, Analoga dicuntur, etc. Ego certe , si nominibus har-haris uti liceret, quae isti vocant acquiνOca. uniVOCanuncuparem; et rursus, quae illis uniνο ca , mihi Essent aequiνOcae sicuti Priscianus super versus Virgilii lib. I. quibusdam visum testatur , cum lictra scribit, Cum nomen , Arma , sit HomOvmm,

709쪽

γγ quod quidam Unix'ocum dicunt, et varias revν, siguisicet. J M id quod Aristotela exempla obtendunt planissime. Quae si hebes Dialecticorum acumen con

siderasset, non inter tot tenebras hactenuS UOTSarCntur

Priscianus lib. 9. 1 nonoemiam vertit aΠc item signιficationem. Nec quisquam mihi jure objiciet

Iot temporum curricula, in quibus semper haec ita tradita Sunt, et pro veris habita: nam PO,SeSsor malae fidei, ut est apud Jureconsultos, nunquam PoteSt Prae acribere. Nobis, inquit D. Augustinus, qui ratione Mincimus , frustra consuetiari objiciIur, quasi consuetuds major sit Vera rate. Divus certe Thomas ,

diligentissimus Aristotelis et veritatis interpreS , SaePealias, sed in illo praecipue Porphyrii, Si qui, Omnia

entia dicat , Gq.EVsce nunc abit οῦ GiurMOce, inquit, id est, analogice. Rudolphus Agricola lib. I. cap. 23. Ilomonyma vertit agnominationem. Ego vero quatuor Potissimum rationibus adducor quidus a quιν Oca ista radicitus putem exStirpanda.

1. s) Si voces, ut ait Plato in Cratylo, et Aulus

Gellius libro IO. cap. 4. et divinae literae non passim docent) natura significant, quonam, Obbecro, Pacto,

r) Si voees, ere.J Vetus fuit haec inter phalosophos quaestio , sed

inepta ct nullius usus , utrum no mina rcrum fiat h. e. ut e , po .iit 'Ge lius , naturalia an arbitraria. Fuerit sic Sane, quemadmosum loquens inducitur in Cratylo Socrates, era σοῦ π:ωm

Deos , et Propterea recte re ea ha-kere , Vel potius, ut Clemens AleX. Strona. libo I. Γ et, ut γυνωκος , ἡ ονουν πσας, Adamum in denominatione tum uxoris , tum animalium

νaiieinitum : Fuerit, inquam . ita, sed vel sic necesse est, ut fuerit id tantum in primitiva lingua. In qua quidem facile lardior commoda vocabula animalibus ab Ariaino imposita, nec tamen ita , ut ipso luco, ,ea ut acciva ione , et proinde significatione ex aliis Linguae jarn Homini datae vocabulis petita , ria iuram eortim aliquo modo declara rint. Cetervm Sic lamen. essent, non sed, seu non ub niat'. ra, Sed eximi tuto inter quae in irae quaeq-tione vere dii ferentia est cvnstituenda, et con&tituta se II. per fuit , aduo ut vere cum Platone pugnet Aristoteles. Nam Pla O , Et qui eum sequuntur , inter quos etiam Pontus Tyardaeus Episcopus Cabilonensis initio superioria secuti fuit, lihello ea gratia Scripto

de recta noutinum impositionc ἰ illi Vcro sentiebant. Vocabula non

ex ullo et sam peritissimorum hominum instituto , sed EX naturali , inter corum sonum, moi Rrie labiotuin in proniano avd . res ipsas , convenient a , fuisse formata , .r piciniae ori I mirium

710쪽

uno eodemque norvine diverSae naturae nuncupabuntur

sin autem ut docet Aristoteles , qui cum Platone non pugnat , modo recte intelligatur ) significent eae

instiruto, seu ad placitum, sinstitutum autem lintelligo prudentium virorum , qui , rerum in Specta natura , nomina solent imponere ) dementem et insanum impositorem vocum judicemus Oportet, qui Mensam, et Librum uno nomine nominari praeceperit.

a. sa) Praeterea si essent AEqui voca, id est, quae

gua sponte in dira ; sicuti patet ex

inepta illa argutia naturalis discriminis , quod inter nos et vos, mihi et tibi, statuit Nigidius aliud Gellium X. 4. Certe alienissima sunt haec omnia ab hodiernis linguis , et quas superstites in Libris habemus , ut quae omnes e X prirna

Drmatae sunt non line magna pronunciationis mutatione , nec ulla naturae rerum habita rRtione, quippe formatae e X incerto usu,

et fortuito arbitrio vulgi , alio

atque alio tandem modo , immo et sensu . quaeque Vocabula enun- Ciantis. Ut adeo etiam illud inane Prorsus sit, fingere hic consensum prudentiorum virorum , quasi Senatum quendam Reip. litera- Tiae, qui rerum inspecta natura iis

nomina imponere aOleant, tanquam

si Iinguae pleraeque sua vocabula EX se, non aliunde, habuerint,

Et antiquissimis temporibus, quando singulae sunt Ortae, tanta fuerint copia virorum peritorum ,

aut tanta cura formandorum VO- Cabulorum naturae rerum con emnientium. Cum Romani primum elephantos in Lucania vidissent,

Non novo nomine, ex natura animalis formato, eos appellaverunt,aed primum tueanus boves , quia aliquo modo bubus gravi incessu

et vasto corpore similes videbantur, licet cetera dissimillimi: dein vero peregrino vocabulo elephanges , quod ipsum ex Oriente ab

ΟΠΗ Bos deductum. Atque ita se in omnibus Iinguis , ubi a prima ἀiaces1eris, Ic. habuit , ut Vocabula aliunde sormata sint casu quodam , et arbitrio hominum Vulgarium, qui tamen vel sic

noluerunt res natura contrarias

sine ut a analogia , qua in sibi saltem finxerint , uno designare vocabulo. Sic enim , quum VO-cabulorum verus usus sit distinguere quodam sono res diversas . seu quum vocabula sint signa rerum , illi e contrario confudissent temere Omnia, et colloquia sua vix eluctabili ambiguitate implicuissent γ ab Fraterea si esse it, etc. I Non video, quae vis in hoc argumento sit ma is contra AEquivoca, ut dicunt, qua in contra Analoga. Nam et haec indigent aliqua distinctione , unde cognosCatur , an adhibita ' sint iusensu primitivo, an vero in analogico , et figurato. Saepi si me id quidem cognoscitur eκ re ipsa , de qua agitur , aliisque , quae ad

perficiendam sententiam adjunguntur. Sed ita se res habet etiam in AEqui vocis. Sumamus nomina , quae direntur Propria, et tamen diversos denotant aequaliter Homines vel Urbes , atque adeo verae sunt AEqui voca. Addendum utique est illis , et addi solet, dis tinctionis gratia vel Epitheton aliquod vel Familiae , aut.saltem Patris , nomen. Saepissime tamen etiam adhibentur sola , et ab iis, qui ea audiunt , vel sic recte satis intelliguntur. Vide et infra cap. seq. pronu1 in eXtr.

SEARCH

MENU NAVIGATION